In en om Alkmaar Oe nog steeds niet opgeloste woningnood-kwestie. SSPStf fcoïsr a-K». Provinciaal ffseuws KORIST B\ KEÜFiSS Byrgerüjke Stand Telegrafisch Weerbericht Laatste berichten Handel en Marjct gftVep in Kat ab.cvrfijV. 1- aicum, vv. \r z. legten vemteiing on weeisjuvifliedcn ~jin be veiligd." - Daar ik, als gevolg- van het besluit vm B. en W. om den Baad in deae kwestie te laten beslissen, derhalve de voile .vrijheid jover mijin stem herkregen, heb, nam ik in zage vain de verschillende adviezen op de ls kwestie betrekking hebbend, ei; dezen hebben mij1 niet, allaeni niet overtuigd van de gewenschthieid om in den geest van het .voorstel te besluiten, maar mij gesterkt in mijne meening, dat wij! niet goed zouden 'doen, het voorstel ta aanvaarden. Ik -heb dientengevolge de eer, onder verwijzing naar de hierbij ge. voegde Memo rie van toelichting an onder overlegging van een door mij' ter zake ontvangten schrijven, gedateerd 26 Augustus 1918, van den Wel.Ed.Z.Gcl. heer Dr. BI J. H Cutji- pers, Architect der BijksmhSemngobouwen, een tegenvoorstel te doem en U uit te nnodigien tot het memetn van het navol gende besluit: „De Baad, zich verheugend dat door de goede zorgen van het Go-llege van B. ©n iW. zeer gcucde afgietsels zijn gemaakt van de fraaie en waardevolle beeldengroe pen, bebooremde bij' het Sohermierhek, ge zien 'de Vierschillieihde adviezen terzake be- Bluit „de origineel» beeldengroepen na restau ratie van bedoeld hek iv-eder op hun oude plaats te doen brengen en de afgietsels een hum/ passende plaSis te geven in den binnentuin van het Raadhuis, waarvan zij alsdan eene voornatoe en waard'ge ver siering" zullen zijin cn als „afgietsels" van een zeer waardevolle kunstvoorwerpen kun tien worden getoond aan de bezoekers. G. Bh. M. van den Bosch. Lid van den Baad. V. Van Koningsstraat 60 begaven wij ons naar Oudegracht 46, hoek Bloemstraat; volgens informatie, die we (alweer van particulieren) gekregen hadden, moest de woningnood daar al tot bijzonder treurige woontoestanden geleid hebben. Toen wij op onzen gang hierheen het Fnidsen dóór liepen, bedachten wij op eens. dat ook daar een perceel door vier gezinnen bewoond moest zijn. Wij snuffelden eens even in de noti- tie's. welke wij op het bureau van Ge meentewerken hadden opgenomen, en spoedig hadden we het huisnummer en het perceel wij onthoqden ons van nadere aanduiding ontdekt We zouden er even binnen stappen, besloten wij; waarschijnlijk immers zou men ons ook daar wel even de ge legenheid willen geven, een „geval" van woningnood te constateeren eh te bestu- deeren. Nadat wij het doel van onze- kcmsl aan een zoon des huizes uitééngezet had den. verscheen... de eigenares. „Mulierem fortem, quis in veniet?" „Een sterke vrouw, wie zal haar vinden?" vroeg eenmaal, diphterlijk-zang rig de Psalmist. „Heurèkal" hadden we willen uit roepen: „We hebben er eentje gevon den1" als de vraag van den Psalmist tenminste betrekking had op lichamelijke perkte..., „De eigenareshier krijgen we niet reel te hooren!" werd er tusschen ons |efliiisterd. Met goeden moed begonnen wij niette min met andermaal ons lesje op te zeg gen, het lesje, dat we zoo langzamer hand al aardig van buiten kenden. „WoningnoodI? „H;èr woning nood!?" vroeg de vrouw verbaasd „Hoe komt u erop? 't Is hier een reuze- huis, je kunt in de kamers verdwalen!" „Maar er wonen toch vier gezinnen hier, niet waar?" - waagden wij in 't midden te brengen. „Ja, vier gezinnen; maar ze hebben allemaal reuze-ruimte!" „We willen niet onbescheiden zijn, maar „...hoeveel ruimte helft nou voor uw gezin?" »Yei' hebben hierachter één ka- fner (aet. voorhuis was een winkel) maar dat is toch agker genoe»? Of moet je er beslist een salon op& na hou den? En boven slapen we." „Mogen we die eene kamer misschien eens even inkijken?" „Nee, heeren!" en ze maakte eeni- ge bewegingen, die nou juist geen uit- noodiging waren om binnen te komen Df het' gesprek nog wat voort te zetten „nee, heeren! ik ben nou aan de schoonmaak en ik heb géén tijd! Kan zijn, dat er ergens anders woning nood is, maar hier in huis is er niks van te merken!" Toen begrepen we, dat het tijd was om freen te gaan. op^straat£tten beleefd enstonden weet if";, zoo begon onze metgezel „zooiets krijg je nu, als een eigenaar of een eigenares je te woord staat dan Ittooi én \,anders, dan dat 't all'emaai Kte"f°ed - 't Kan zijn, dat 't vrouw het w* niet 2"este,d is We fnaar niet zierA °"S v<??r. de zekerheid, Vallend, dat de' huke-J 18 toch' wel kWaads van d'r &iffnaren "ooit iets M ze den wonfcoValf^1!211' beetje verdonkeremanen!" ZCH>n - Den volgenden dag hoorden wij dat pakhu,J,s /fas* het huis van' de .sterke vrouw" óok een gezin huist ,amrï!er> dat de vrouw: ons daarop niet syvrt attent gemaakt had! - Of - zouze't niet geweten hebben van het woningnood-ge- inspecte^enT ÖMr v,c' e l0ekb:!UW Ou"psradtr-üioem:4ragt. f! iaat reit 2 huisjes, waarvan het ééne zijn ingang heeft aan de gracht en het andert/ aan de straat Een oud vrouwtje strompelde te voor schijn, toen wij na eenige tevergeef- sche klopjes op de deur van het huisje aan de Oudegracht de deur behoedzaam openden en met zoekende, vragende oogen even naar binnen gluurden. Wat of we moesten? vroeg het suk kelig oudje. We vertelden 't, èn.... allerhartelijkst was de ontvangst: „O Ja, m'n heeren I Dan moet u toch 's komen kijken, dan moet u toch 's zien, hoe ik hier woonl" We stapten een somber gangetje in, waarop rechts en links een deur uitkwam: „Hier is mijn woning", legde het vrouw tje uit, en ze loodste ons door de deur rechts een vertrek binnen, dat in alle op zichten in allertreurigsten staat verkeerde. „Hier is mijn woning", en aan den anderen kant van de gang, daar is de woning van een andere juffrouw, maar die is nou niet thuis, zoodat u 't daar nou niet kunt gaan zien." „Is dit alles, wat u heb?" infor meerden wij. „Ja, m'n heer, dit is nou alles en alles; zooals u ziet, hier staat m'n ledikant, m'n kacheltje, hier moet ik eten koken, wasschen, spoelen, slapen, hier moet ik alles. doen. Achter is nog 'n plaatsje, daar is 'n zekere plaats, u weet wel, maar daar kan ik bijna,nooit komen; ik zan die achterdeur maar zoo slecht open en dicht krijgen, en als 't een. beetje geregend heeft, dan staat 't daar achter heeleniaal vlak; je moet door 't water baaien als je 'n zekere plaats moet wezen; en dan is er nog 'n soort schuurtje naast, nou1 je houdt je hart vast, dat de planken" en latten ervan op je lijf vallen." We trokken zeker een ietwat ongeloo- vig gezicht, want liet vrouwtje haastte zich, haar beweringen kracht bij te zetten met 'n telkens herhaald „heusch waarI" en door uit eigen beweging ons uit te noodigen tot een bezoekje daarachter. Wij liepen de gang ten einde; al liepen we ook nóg zoo langzaam: 't vrouwtje kon ons niet bijhouden- „Ik kan zoo moeilijk loopen", klaagde ze; voetje voor voetje moet ik zetten. zóó stijf en zóó pijnlijk ben ik van de rheumatie'k; ik ben er bijna altijd hee- lemaal ziek van! o m'nheer, dat 's toch zoo lastig!" En toen. op ietwat anderen toon, min der klagend, meer bóós: ,,'t Is ook geen wonder, dat 'n mensch hier wegsterft van de rheumatiek! Is jne dat 'n vocht hier in huis! Voélt u nou toch die muren eens, en kijkt u nou eens hier op den grond onder die kleedjesl" Moeizaam bukte zij zich om liet versie ten kleedje, dat als ganglooper dienst moest doen, een weinig op te lichten, „kijk ut nou toch 'st Ziet u die groote natte plekken? Zóó vochtig is 't hier nou, en als 't erger regent dan de laatste dagen, dan worden 't gewoonweg plas sen!" inderdaad was 't onder het kleedje één- en-a» doorweekt, vermolmd hout, één-en- al nattigheid. Toen toornde het oudje nog even over de ééne gangmuur, die ze toch zoo graag weer eens nieuw wou laten teeren „maar je durft er niet aan te beginnen, want de heele kalkzooi komt naar bene den. .als je er maar éven met je vinger aan komt!" Toen we op het plaatsje een kijkje namen, kregen we spoedig „belangstel ling." „De heeren komen eens kijken, hoe „fain" we hier wonen", verklaarde het oudje tegen buurvrouw, die dóór en over de bouwvallige, gescheurde en gespleten en vermolmde heining ons eens aandach tig opnam. „Nou, dari hoop ik', dat ze bij mij ook 's effen komen!" lachtte ze zonder piei- zier. We beloofden, dat we ,;zoo meteen" bij haar zouden zijn, en we struikelden de gang door, naai- buiten. De Bloemstraatsche deur stond al open om ons te ontvangen, toen we ons na 't hoekje omgeslagen te zijn - daar aanmeldden. „O, die huisbazen laten toch maar niks doen aan de huizen", verontschuldigde zich het vrouwtje, dat als bewoonster no. 1 van de Bloemstraatsche woning ons aan de binnendeur verwelkomde. „Hier woon ik nou met m'n man! Wat zegt u ervan? Is 't niet Godsgeklaagd? Groote gaten in den vloer,- groote gaten in den zolder! Het behang valt van de muur van de vocht! Je wil 't overal zoo graag knap houden, maar zegt u hou zelf 's, m'nheer, is aan zóó'n boeltje nou wel eer te behalen? 't Is, dat ik' 'n goeie vangscbe kat heb, anders kwamen de muizen me 's avonds over m'n beenen loopen. Want, weet u, ik' heb daarachter nog wel een kamertje met een bedstee, maar daar kan ik jiiet slapen, het druipt er van de vocht; overdag berg- ik het beddegoed in het kamertje achter op en 's Avonds, dan sprei ik' het hier op den grond uit; ik slaap op den grond, ziet u, dan heb ik' tenminste niet zoo'n érge last van de vocht. 't Is ellendig, m'nheer! En als ze willen, dan komen ze hier 's nachts zóó maar binnen, want d'r is heelemaal geen sluiting op de deur! Zoud u daar niets aan kunnen doen?" vroeg het vrouwtje onnoozel. We begrepen, dat we bij de vrouw opeens ontzettend zouden dalen in aan- aen, .maar we moesten het wel be- niet'1" n,,N€€o1 ZÓÓV€r reikte onze macht locn barstte het vrouwtje los: Een hoodscli r den huisbaas!" zep* u' rr" u r t «enken- vo.-.'n boodschap ii_e.il)! ;e geen steekIk zei 't u ormners al: de huisbazen laten niks niemendal aan de huizen doen; ze weten heel goed, dat je todi' niet verhuizen kan en dat je blij mag zijn, als je wóóntl „Als 't je niet zint, dan ga je er maar uit", zeggen ze, „hoe eerder hoe lie- verl" En dan zeg je maar weer niks meer, want och, waar zou je terecht moeten komen? Inmiddels was bewoonster no. 2 aan de achterdeur verschenen: Of we nou eens eventjes bij haar kwamen kijken? „De juffrouw, die klaagt" merkte ze op, en 't is bij haar zéker 'n be roerde boel, maar nou moet u eens zien, of 't bij mij nog niet erger is. We volgden de buurvrouw door een korf smal gangetje, en we stonden in een woonvertrek van gewone afmeting. „In deze ééne kanver moet ik wonen met 4 kinderen", ging de vrouw voort; „iets anders heb ik niet kunnen krijgen, toen ik van woning veranderen moest dat zal nu zoowat tien weken geleden zijn, en nou moet u eens zien, hoe vochtig, hoe nat 't hier is: toen we voor tien weken terug hier in trokken, toen heb ik 't laten behangen, en nóu is 't behang nog nét zoo kletsnat, als toen 't er op geplakt werd!" Inderdaad: héél de buitenmuur was één groote, natte, zwarte plek! 't Was overigens een fatsoenlijk inge richte woonkamer; men kon wel zien, dat de bewoonster haar uiterste best doet, om alles zoo netjes mogelijk te houden. „En waar hebt u voor u zelf en voor de kinderen nou slaapgelegenheid?" vroe gen we, want hoe we ook rondoogden, we zagen niet anders dan één kleine bed stee. „Ik slaap hier in deze bedstee", vertel de de vrouw, „en de kinderen, die sla pen boven." We waren erg nieuwsgierig, om dat „boven" eens te inspecteeren; daaruit immers zou eens recht duidelijk de wo ningnood in dit geval kunnen blijken. De goede vrouw scheen een weinig ver legen. toen we vroegen, of we de kinder- slaapgelegenheid eens mochten zien. „Nou, m'nheer, dat gaat nog niet zoo gemakkelijk! Maar.... als u er niet "tegen óp ziet"en ze verdween naar het „plaatsje". We keken elkander vragend en met-be grijpend aan: Wat moest er noü gebeu ren? We werden spoedig uit den droom ge holpen: door de- achterdeur kwam de vrouw met een lange ladder binnenma- noevreeren! Die moest dienst doen om ons naar „boven" te doen klimmen! We hielpen de vrouw, die hijgde van moeheid, een handje, en met vereende krachten hadden wij den langen, elaktisch dóórzwiependen ladder spoedig ter be stemder plaatse onder een alsnog on zichtbaar luik gedeponeerd. Een voor een bestegen wij den wie- beier,den." trillenden, die bij iedere stap omhoog naar opzij, zóó dreigend dóórbcog dat we ons voorbereid hielden op alle mogelijke caprioles; ,,'t is een naar ding. die trap," sputterde de vrouw'"van daag of morgen gebeuren hier nog eens ongelukken; 'n tijdje geleden is m'n ééne dochtertje al's naar beneden ko men vallen, meer geluk as wijsheid' dat 't kind er nog zoo goed afkwam. -• 't had dóód kunnen zijn! En er is toch heusch niks anders op te prakkiseereu ze moeten toch naar bed kunnen komen!' Met trillende beenen stonden we ho ven op den ladder, met ons hoofd tegen 't plafond terwijl onze metgezel zich beneden naar best vermogen beijverde om een menschenle-ven-in-gevaar te red den door den ladder stevig vast te houden. We wipten het luik omhoog en keken de zolderruimte pver. Verschrikkelijk! Door gaten als vuisten heele dakpannen schenen! verdwenen blies de wind naar binnen, ijzige vochtigheid van regen met zich mede voerend; alles was klam van nattigheid bijna doorweekt; geen wonder, dat de vloer in zeer deerniswekkende om standigheden verkeerde! Op die zolderruimte nu 'n mensch kan nog beter onder den blooten hemel slapen! stonden twee Iedikantjes; -- en in die Iedikantjes moesten de bloed jes van kinderen nu slapen! Om den ergsten 'tocht af te weren had de zorgzame moeder een oud kamerschut vóór de bedjes geplaatst, maar „och, m'n heer! U begrijpt wel, dat dat eigenlijk niets geeft! Als 't een béétje waalt, dan giért de wind m'n kinderen over d'r gezichtl Ik zou toch zoo graag een knap huisje hebben, waar ik zoo wat commensaals kon houden, ziet u, dat is eigenlijk m'n doen; maar hiér: geen mensch die er in dit krot huizen wil, en 't zou ge woonweg! ook niet gaan; d'r is hier geen plaats voor. Want, ziet u wel, dat ik eigenlijk nog minder gerief heb dan de buurvrouw?<,Die heeft daarachter nog een kamertje dat heb ik hier niet bij; en dan wonen we hier met z'n vijven; ik mag in buurvrouw's achterhokkie komen wasschen, dat is alles! En. daar moet ik nog heel blij om1 zijn! We wenschten de „k'nappe" huismoe der toe, dat ze heel gauw een beter huisje zou kunnen machtig worden om haar eigenlijk beroep weer te kunnen uitoefe nen. en we verlieten de woningf?) door de deur, „waardoor ze 's nachts zóó maar binnen kunnen komen!" AGENDA R K. VEREENIGINGSGEBOUW „ST. WILLIBRORD", Dinsdag 6 Mei: 6 uur R. K. Volkszang. Woensdag 7 Mei: 8 uur Best.verg. R. K. Volksbond. Donderdag 8 Mei: 8 uur Repelitie Zangkoor ,^t. Josepü 8 uur Bestuur Transportarbeiders. 8 uur Leden verg. Metaalbewerkers Vrijdag 9 Mei' 8 uur Cursus H.-, K.- en Winkelbedienden, 8 uur Ciïrsus R. K. Damclub. Zaterdag 10 Mei: 7—8 uur Bureau van Advies. 81/2 uur 'Studie-Club. „PIUS X". Dringend verzoeken wij U, de wljklijst op Maandag en Dinsdag (5—6 Mei) te bren gen in het bondsgebouw. Met eenige dagen krijgt, gij uw lijst terug. BESPRKEING VAN DE WOLF. Toegangskaarten voor de Openbare Ver gadering op Vrijdagavond a.s. zijn verkrijg baar bij de leden van de Prop.-Club „St. Petrus", Bühne, Boterstr. 22; Keijsper, Stn- artstraat 6, Magdalenenstraat 11; A v. Vliet, Heul; W. Groot, Uitenboschstraat 1; Koop- raeiners, 2de Kunaalstraat 13; Vlaming, Ou degracht 130 (St. Willibrord); Himmel reieh, Schoutenstraat en des avonds aim de zaat. NAAISTERS EN ATELIER-MEISJES. ■Donderdag 8 Mei, 8 uur, Algemeen© Ver gadering in „St. Willibrord", van Naaisters en Atelier-meisjes. MEISJESBOND „ST. AGNES". Repelitie van h©t meisjeskoor op Donder dag 8 Mei a.s, 'smiddags om half zes, in „St. Willibrord". Meisjes, die lid van het zangkoor willen woruen, kunnen zich op deze repetitie aan melden. „PUliCHRI STUDIO." Woensdagavond geen repetitie door ont stentenis van den directeur. RECTEUa -V OP TL RICHTEN PROVINCIALE waterleiding. Als directeur van het op te richten Pro vinciale Waterleidingsbedrijf in N.-H. be velen Gedeputeerde Stafen aan, de heer J. van Oldenborg, directeur van het Rijks bureau voor drinkwatervoorziening te Den Haag. BENOEMD. Bij K. B. zijn tot Heemraden benoemd v. h1..waterschap de Beemster, C. Fok, Deem ster; v. d. polder Waard en Groet, R. Kuiper Jz., Winkel; id. de Zeevang, K. Bakker Pz., Warder. DE MELKPRIJS. De gezamenlijke melkslijters te Ilpen- dam hebben besloten de melk voor IS ct. per liter te verkoopen. Men verwacht een actie hier tegen van de zijde de* be volking. Ook de vereenigde melkslijters te Pur- merend hebben den melkprijs op 18 ct. bepaald. Te Oostzaan wordt door bijna alle slij ters en veehouders-slijters de melk voor 15 cent per liter verkocht. De meeste veehouders leveren van af 1 Mei hun melk aan den gewonen afnemer. Zij we ten echter nog niet welken prijs zij krij gen. „MICH1EL ADRZ. DE RUIJTER" TE ALKMAAR. Deze cantate, geschreven door W. Has- selbach en getoonzet door A. Lysen, is een levensschets van Holland's grootslen admi raal en zeeheld. De zeer bevattelijke woor den en d© zangrijk gesclireven muziek maken haar lot een juweeltje in de kinder-muziek- lileratuur. Dat de uitvoering ervan „zeer goed" was (vooral wat uitspraak, klemtoon en zuiverheid betreft) behoef ik niet te ver melden als men weet, dat de heer Joh. Kuiper de repeliteur en dirigent was. De piano-partij werd door mej. G. Blom zeer correct vertolkt en het orkest (waarvoor de heer J. v. d. "Meer met bekwame hand het arrangement maakte) bracht aan het ge- neel warmte en gloed aan de cantate. „Een vrij 3 dag", geschreven door P. van Waart en getoonzet door B. Verhallen, kleiner van inhoud dan ds vorige^ is aardig geschreven en beleefde ook een zeer goede vertolking. De vertolker der „do Ruijterf'-partij mocht een bloemenhulde in ontvangst nemen. Het moet den heer IC. niet bemoedigend zijn geweest, wanneer hij de zaal in keek. Méér belangstelling had hij toch waarlijk wei verdiend. Hoeveel Lijd en moeite zijn er aan gegeven moeten worden om een 200-tal kin deren één-, twee- en driestemmig zuiver en met duidelijke uitspraak te loeren zingen. Toch hopen wij, dat de heer Kuiper het bij dien éénen keer niet zal laten. Da hulde van het publiek, den lieer Kuiper met zijn groeten en kleinen staf ge bracht, was dan ook meer dan verdiend. Een zang-liefde opwekkende avond door vroolijke-lieve kinderstemmen, gesteund door prachtig piano- en quartet-spel en geleid door een vaste hand.... wie zou daar niet meer naar verlangen! H. A. MAAS. ken voor de consumenten, vooral de arbel- denae. Probeer dan e©ns een bes;uursver gadering bijeen te krijgen, maar dau uiet alleen van de melkslijters, maar iioodig_daa ook de boerenorganisulies uit, misschien daj u dan iets bereikt. B. WEHNES, Secretaris „SI. Roches" GÉBORÉN: 5 Mei. Jan en Hondrika Margaretha, z. en d. van Cornells Antbonius Maria Swaerts en Aagje Wagemaker. 6 Mei. Marie Helena, d. v. Gerrit Nico- laas Bronke on Marie 'Jeanne Pusch. Verwachting: Matige, in den middag lij delijke krachtige Oostelijke tot Zuidelijke wind, licht tot half bewolkt, waarschijnlijk droog weer, zelfde temperatuur. ONGELUK, AMSTERDAM. Op de Martelaarsgracht geraakte een man ouder een tramwagen van lijn 2. Met een ernstige hoofdwonde is hij in een winkel binnengedrongen en aldaar verbonden. PATROON ONTPLOFT. AMSTERDAM. In de Vinkenslraat is een patroon ontploft, doordat men er met een hamer op sloeg. Henk Prinswees werd daar bij een hiuid verbrijzeld, terwijl zijn vader een splinter in hel beeif kreeg. EEN GIFT VAN DEN EX-KROONPRINS. WIE1UNGEN. De ex-kroonprins beeft den burgemeester van Wieirngen een som gelds ter hand gesteld voor de arme gezinnen in deze gemeente. Deze gift is geschonken Ler gelegenheid van 's prinsen 37sten ver jaardag op 6 Mei en de prins wil daar mede zijn erkentelijkheid toonen voor da vriendelijke tegemoetkomende houding, wel ke hij van de zijde der Wieringsche bevol king gedurende zijn verblijf alhier steeds heeft ondervonden. De burgemeester kan het geschonken geld naar eigen goeddunken.on der de armen verdoelen. DE OVERHAN DlGDiU DER PREr LIMINAIREN. VERSAILLES. Het Duitsche Pax-bureau te Versailles seint draadloos naar Berlijn: Over den inhoud van het verdrag, dat Woensdag door de Entente, zal worden overhandigd, is natuurlijk tot nu toe niets met zekerheid bekend. Het schijnt echter wel zeker, dat een aansluiten van Duitsch- Oostenrijk bij de Duitsche republiek niet zai worden toegestaan. Geëischt zal wor den uitlevering van de zoogenaamde schul digen; en herstel en vergoeding van alle in Frankrijk en België aangerichte directe of indirecte schade. Tegenover deze onaanneembare eischen zullen \*ij concrete tegenvoorstellen doen en het in den beginne gestelde principe van gelijke rechten tot grondslag maken der onderhandelingen." Van dezen weg zullen ons geen bedrei gingen in de Fransche bladen noch het sabelgerammel van maarschalk Foch, af brengen. De wereld heeft vrede noodig, de en tente en Frankrijk niet minder dan wij. Mijnheer de Redacteur. IVerleen mij s.v.p. ©en weinig plaats in uw veelgelezen blad; bij voorbaat mijn dank. Met verwondering las ik gisteravond in „Ons Blad", dat het Chr. Comité van Actie een onderhoud heeft gehad met de bestaan- da Melkslijlers-vereeniging hier ter stede, over den hoogen melkprijs. Mei verwondering zeg ik, omdat mij als secretaris van de R. K. Melkslijters-vereenN ging „St. Rochus" van. een dergelijk onder houd niets Bekend is. Hebben de heeren mogelijk met een enkel- bestuurslid gespro ken'! Dat is toch de Vereeniging niet'? Of heffen de heeren zoo weinig organisatiebc- grip, dat zij het al voldoende aclilen ids zij een enkele besLuurder hebben gesproken i En wat die bedreiging betreft over het oprichten van een Coöperatie. Och, heeren, reken ©r nu even op, dat melk geen artikel is wat door een reiziger wordt aan geboden. Dat er geen enkel consumptie artikel is, dat zooveel zorgen vereischt als melk, en waarvan de handel zooi enorm schommelend is. Ten slotte: willen de heeren iets A„ ,ji. Eha Dili VïiihiNü, j Mei. Torte len 122—f23.10, rabarber f 10 20-f 17 per 100 bos; asperges wit f 1.16—f 1.22, id. blauw f0.65—f 1 per bos; kropsla f5.20—f8.10 per 100 stuks; pieterselie f 0.20—18.30, prei f4.60 —f7.80, radijs f6 80—f8.90, raapstelen f 2.a0 —13.10, alles'per 100 bos; spinazie f 19.20— f24.90 per 100 KG.; selderie f 17.90—f21.20 per 100 bos; sjalotten f22.10—f23.40 per 100 K.G. BEVERWIJK, 5 Mei. R. K. Coöp. Tuinders- veroen. „Kennemerland". Selderie 9—14 ct... prei 14—20 ct:, rabarber 12—23 ct., asperges wit f 1.20—f 2, id. blauw 40—80 cl., alies per bos; spinazie f2f4.20 per kist; sla (3—8 ct. per krop; sjalotten 19—25 ct. p. K.G. AMSTERDAM, 5 Mei. Vee, Ter veemarkt waren beden aangevoerd: 153 vette koeien^, waarvan de prijzen waren: le hw. f2.70— f2.90, 2e id. f2.15—f2.35, 3e id. f175—f2.06 per K.G.30 melk- en kalfkoeien f 550—f 750.; 31 graskalveren f70f 1.20; 356 nuchtere kal- veren f 12—f26; 100 schapen f65—f115; 178 lammeren f 15.50-f 16.50438 vette varkens le kw. f2.30, 2e en 3e kw. f 1.95—f2.1o per k.G. ENKHUIZEN, 5 Mei. Vissclierjjbericht. Aangevoerd door 90 vaartuigen 950 tal reep- haring, prijs van f4.30 tot f5.20 per ta, (200 stuks). AANBESTEDINGEN. In de Zaterdag j.l. gehouden vergadering van hoofd-ingelanden werd besloten over te gaan tot den bouw van oen nieuw electnsch aangedreven watergemaal aan d© Poel bij Monnikendam. Dit gemaal zal, afhankelijk, van de opvoerhoogte, ecu vermogen hebben om 400 tot 500 M3. water p-cr minuut op zee dit te slaan. Na inwerkingstelling ver vallen de tijdelijke eleclrische bemalingen, en zal Waterland uitsluitend door dit en n« seraéal te Kadoelen met een gemeensclmp pejijk vermogen van 700 a 800 M3. per m nuut bemalen worden. Dit nieuwe gemaal zal gebouwd worden naar de plannen en onder toezicht van de heeren W. G. K. de Wit, ingenieurs te YmsterdarA v J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1919 | | pagina 3