No 114
Dinsdag 20 Mei 1919
13e Jaargang
R.K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
FEUILLETON
BUITENLAND.
Verschijnt dagelijks.
administratie 433.
Bureaux: HOF 6a ALKMAAR. Telefoon, redactie 633.
De vrouwen in de politiek.
Balooiide moed.
ff
Verlegen met hun „vrijheid"!
Tusschan Oonog en Vrede
OIVS BLAD
Abonnementsprijs!
Per kwartaal: per agent 1 '1.65met geïllustreerd
Zondagsblad 1 2.10; franco p«r post i 1-85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad 1 2.30afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.van bet Zondagsblad 5 et-
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels 1 0.75elke regel meer 1 0.15;
Reclames per regel f 0.4^ Rubriek .Vraatr en aan-
k-"|" per plaatsing f 0.40.
bod'
Aan alle
sbonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 33,— f 15.—
Graag of niet' Onze vrouwen zullen
öók aan politiek moeten gaan doen.
Het voorstel tot toekenning van net
kiesrecht aan dc. vrouw is, gelijk bekend,
in de Tweede Kamer (ondanks de plotse
linge verdwijning van Torelstra-1) aange
nomen en het staat dus vrijwel vast, dat
bii de eerst volgende verkiezingen voor de
Tweede Kamei in het jaar 192£ ook de
vrouwen" zuilen moeten komen stemmen,
evenals de mannen.
Nu we zóóver zijn, willen wij er nog
anaals op wijzen, dat de Roomsche vrou
wen zoo'spoedig en zoo terdege mogelijk
in de politiek thuis gebracht moeten wor-
den.
Zoo spoedig mogelijk'
Zoo terdege mogelijk!
Tot op heden is het een witte raaf
geweest, als hier of daar de vrouwen eens
bij ééngeroepen werden, om de éérste les
in de "politiek te krijgen, men ziet liet
urgente en het noodzakelijke van politieke
vóórlichting en ontwikkeling der vrouw
waarschijnlijk nog niet genoeg in.
1922 is nog zoo vèr, veronderstelt
men, - en daarbij: de meeste vrouwen
vinden het heusch zoo aardig niet, dat
ze met T haren in de politiek gesleept
zijn het cadeautje „vrouwenkiesrecht"
hadden de heeren in Den Haag gerust
bij zich mogen houden.
Dat begrijpen wij best, maar toch
mag men zich door dat alles niet laten
terughouden van wat in staat is, de vrouw
in de politiek een goed figuur te laten
slaan.
Nu het kiesrecht aan de vrouwen een
maal toegekend wordt, nu zijn er opeens
met het voorheen wer wat belachen vrou
wenkiesrecht geweldig groote belangen
op het spel komen staan.
Vooral voor onze Roomsche Staatspar
tij1
Van de politieke vóórlichting en ontwik
keling der Roomsche vrouwen in den
thans volgenden tijd zal het afhangen, of
Nederland in 1922 tof misschien reeds
vroeger) zijn kranige rechfsche regeeriug
en zijn rechtsche meerderheid in de Ka
mer behouden of.... verliezen zal.
Wordt de Roomsche vrouw politiek goed
geschoold, dan hebben wij in 1922 niets
te vreezen, dan zal onze rechtsche over
winning in 1922 schitterend wezen,
zóó schitterend, dat Troelstra misschien
nogmaals voor de vrouwen op den loop
slaat!
Waar zoo groote belangen op het spel
staan, daar moeten wij uiterst voorzich
tig wezen.
't Is daarom, dat er onverwijld een
aanvang moet worden gemaakt aan de po
litieke vorming onzer Roomsche vrouwen.
Niemand weet, wat de naaste toekomst
in zich bergt.
Minister Ruys de Berenbroeck heeft wel
gezegd, dat hij niet van plan is, de vrou
wen vóór het jaar 1922 naar de stembus
te roepen, maar wiè kan met zekerheid
voorspellen, dat er vóór 1922 vroeg of
laat niet plotseling een verkiezing noo
dig oi onvermijdelijk zal blijken?
En daarbijde Roomsche vrouwen moe
ten den tijd hebben, zich in de politiek
in te leven; een juist politiek inzicht
krijgt men zoo maar niet in de gauwte,
op een enkele poljtieke propaganda-verga-
tiering, het duurt geruimen tijd, alvo
rens men zich geheel en al (zóó als het
voor degenen, die stemmen willen met
sterke overtuiging) in de politiek thuis ge
voelt.
Begrijpt men thans, waarom wij zoo'n
haast willen gemaakt zien met de politieke
scholing onzer Roomsche vrouwen?
Indien "de kiesvereenigingen in onze
omgeving van het urgente der kwestie
nog niet overtuigd z ij n, welnu, mogen
zij dan door deze overwegingen daarvan
Overtuigd worden.
Goed werk heeft tijd noodigr
{Slaap blijfce lijk Iiad Willy niet veieil moei
te gehad met zrijni& waar van de hand te
doen, want al spoedig kwam hij glim-
drf wV^' De 0fficieJr 3Umd ZOO
nvnrmr aan de deur verscheen, en da
SVM beschouwers stoeten
fcï «"5,
•A"fcZiTZ'
En 't is best mogelijk, dat we voor
dat „goed werk" niet eens zooveel tijd
beschikbaar hebben, als we nu veronder
stellen'
itfMeld
Woensdag b(j
De heeren communisten weten met "de
„vrijheid", welke zij zich volgens hun
anarchistische beginselen toekennen en
toekennen moéten, geen raad; ze zitten
er werkelijk verlegen mee.
't Is bekend, dat 'n ras-echt anarchist
zich' door niets laat dwingen of ringel-
ooren: de naam anarchist zegt trouwens
genoeg, hij beteekent: voorstander van
allpjnaal-baas, niemand-baas.
Of daar in de praktijk ooit iets ,van
terecht komt, en of de communisten-voor-
strijders eigenlijk niet de ergste autokraten
zijn, die er bestaan kunnen, dat 's
'n twééde.
'n Anarchist is krachtens zijn. prin-
ciep(') in ieder geval iemand, die ab
soluut van geen dwang van hoogerhand
weten wil.
Nu doet zich hier te lande liet inge
wikkelde geval voor, dat alle kiesgerechtig
de burgers, op straffe bij de wet bepaald,
moeten komen stemmen, en dat zij.
die niet komen stemmen, niet alleen de
tegen hen bedreigde straf oploopen, doch
tevens en dat is leelijker1 geen
invloed kunnen uitoefenen op den uitslag
der verkiezingen, m.a.w., geen mannetje
van hun politieke „stiel" gekozen kunnen
krijgen.
Wat nü te doen?
Moeten ze nu hun „vrijheids"-beginsel
ontrouw worden en aan den stem-
„dwang" gehoorzamen om een mannetje
van de partij gekozen te krijgen, óf
moeten ze pal staan voor hun beginsel
en bij wijze van protest tegen den hun
opgelegden dwang, hun oproepingsbiljet
ten aan den burgemeester terugzenden
met .de bemerking, dat zij vrije menschen
zijn en dat zij 't vertikken te komen
stemmen?
't ls een moeilijk dilemma'
In de revolutionnair-sociahstisehe „Tri
bune,, kan men dag aan aag opmerKen,
dat over deze kwestie heel wat strijd ge
streden wordt.
Zoo kwamen in genoemd blad telkens
eii telkens annonces voor van dézen in
houd:
„Een revolutionnair So
cialist, een Communist,
een Anarchist, doet in de
ze Maatschappij niet aan
de verkiezing mee."
De redactie van het revolutionnair so
cialistische, communistische en anarchisti
sche blad is evenwel een andere meening
toegedaan (dit blijkt reeds aanstonds uit
het feit, dat zij de meening, welke niet
de hare is, slechts in... betaalde adver-
tentie's wil laten zeggen 0; de „heeren"
der Communisten Begrijpen maar al te
goed, dat er voor hen geen zeteltje te
krijgen of te behouden is, .als het com
munistische „stemvee" niet gedwee daar
toe medewerkt en het „vrijheids"-beginsel
niet eventjes verdonkeremaand wordt
Daarom stelt de „Tribune" de niet-stem-
mers telkens en telkens smadelijk aan de
kaak, daarom.is er geen enkel partijblad,
dat zóó. hartstochtelijk de kiezers naar de
stembus roept, als juist de „vrijheid"-pre-
dikende „Tribune"
Wilt ge 'n enkel staaltje?
„Nu is het de plicht van elk zich noe
mend revolutionair, om te zorgen, dat de
onzen gekozen worden. Hij die zich ont
trekt, en niet stemt, doet niets meer of
minder dan stemmen op de Burgerlijke
partijen, op hen welke de revolutionairen
het vergaderen onmogelijk maakten.
Wenscht gij, dat men ons geheel en al
het bestaan ontneemt, gaat dan uw gang.
Indien gij gevoelt het onrecht, een zeker
deel der burgerij aangedaan, toont dan uw
stern te willen uitbrengen op onze candi-
daten."
mij aan,. Het legier heeft uwe diensten
no-odig".
„Moet ik dan naar den oorlog?" vroeg
Willy met bevende stem.
„Ja, Gij1 valt onder de termen om te
dienen.."
„Wat zal moeder nu beginnen?"
,-Dat weet ik niet. Bet legier heeft u op
dit oogenblik meer noodig dan zij."
Kleine Willy lfot het hoofd hangen en
ging naar den wagen..
„Denk er om", zeide de officier. Woeins
dagmorgen om 10 uur. Ik hoop, dat ik
u niet moet laten halen".
„Wat is er toch gebeurd, jongenlief
vroeg tante Nelly, ongerust over d© neer
slachtigheid van haar zoon.
Willy schudde het hoofd, maar ant
woordde niet. Voor geien geld van de we
reld zou hij op dit oogenblik ee# enkel
woord hebben willen spreken»
,£tap op, Willy", riep tante Nelly het
p.aard slag met het leid-el gevende
~e..l kfajoor keek moeder en zoon na»
terwijl aj over het marktplein reden, Zij-
rf P Wide era hij herinnerde zich, ho©
ran e Nelly zijn© overleden vrouw had
opgepast. Hii'^ wendde zich tot den werf-
ls het staaltje u niet kras genoeg?
Luister dan eens, hoe de redactie uitvaart
tegen hen. die de hier boven weergegeven
annonce plaatsten:
,.Zco plaatsen bovengenoemde groepen
zich op het slappe koord. Want slap zijn
deze anti-parlementariërs.
Zij betalen liever f3 boete aan een stel
sel. hetwelk zij meenen -te bestrijden.
Ir, Dordt was het ditmaal fl per per
soon, volgende keer f3. De anti's zullen
wel betalen en aanstonds de met hun
geld gekochte politiesabels op hunne eigen
botten voelen neerkomen, 't Zijn wel hel
den."
Zco ligt men in communistische kringen
werkelijk met z'n eigen beginsel overhoop.
Ziften ze nou met hun eigen „vrijheid"
verlegen, ja of neen?
't ls toch nog niet zoo gemakkelijk,
communist te zjjn'
De teekenen wijzen er steeds meer op.
dat dn Üuilsche delegalis en de Duitsche
regeering zullen weigeren hel vredesverdrag
te teekenen, zoo de Geallieerden niet tol
pen flinke toenadering riaar het Duitsche
standpunt, gebaseerd op Wilson's 14 vredes-
pulnten, geneigd zijn.
In een gedeelte onzer oplage van gisterera
is reeds melding gemaakt van den inhoud
vain het Duitsche tegenvoorstel, althans voor
zoover de Matin" daarvan kennis scheen
tel id ragen.
Bij niet-aanvaarding dezer tegenvoorstel
Lm zoo besloot de mededeeling zal d«
Duitsche regeering het vredesvoorstel mar
len weigeren.
Dit bericht kon ons allerminst verrassen,
gezien de vele krachtige protesten in Duiisch-
'smd.Legen den aangeboden vrede en de uil
latlnce.n van regeeringspersonen, zooals wij
die nog enkele dagen terug gesignaleerd
liiclÏJjxui.
Hot is dan ook, volgens de „Vorwarts".
een „publiek geheim", dat Duitscbland mei
le,eken en zal
Bn ook voor de geallieerde volken is hel
geen geheim meer. Dil blijk! uit een artikel
van den hoofdredacteur Slampfer van de
„Petit Journal": „Het is thans geen geheim
meer," zoo schrijft hij „dat de Duil-
sche regeering hel ontwerp van Versailles
niet onderteekenen zal."
De gevolgen van een weigering overwer
gend. moent de Fransche schrijver dan, dat
voor de Entente sleclils twee wegen dan
open staan: Zij .moet dan maar halen het
geen zij niet krijgen kan, d. w. z. zij moei
Duitsclüand militair bezetten en als een ko
lonie belleerenol zij moei trachten de Duil-
sche regeering ten val te brengen ten be
hoeve van een regeering, die wel bukken
zal.
Zjjm adviezen getuigen echter vim groote
kortzichtigheid; want de eenige Duitsche
partij, die niet geheel afkeerig is van het
onderteckenen der voorwaarden, is die der
Onaf hankelij ken en een regeering, uiL deze
partij gevormd, dat is duidelijk, zou niel de
volksmassa achter zich hebben en zou
Duitscbland naar den afgrond van de anar
chie leiden. Bovendien zijn dit juist de on
betrouwbare „politici", die hebban aanbe
volen de voorwaarden aan le nemen, zonder
ze na te komen. En wat staat de Entente
dan te doen?
A1 spoedig zal blijken welke houding de
Entente zal aannemen als Duitschland hiet
toekent; immers de Duitsche delegatie heeft
nog maar twee dagen ter beschikking om
een besluit te nemen en dan is het woord
«ara d© Geallieerden.
Dan zullen wij het beleven of al dan
niet de veelvuldig geuite dreigementen wel
zoo ernstig waren bedoeld, dat men tot uit
voering ervan durft en zal overgaan.
officier, in stij ve, rechte houding-.
„Mijnheer," sprak hij op vriendelijker»,
beleefden toon, die ecuter wel eenigszins
gemaakt klonk, „hoevial-en van uwe soort
loopen er in, liet zuiden rond, om de kost
winners van arme weduwen op.tepakken?"
„Zooveel als er noodig zijn, mijnheer",
aeide de officier.
„Zooveel als er noodig zijn", hernam de
majoor, zich tot zijne kennissen wendend
en het stemgeluid van den ander naboot
send. „Ziet gij, dat is nu statistiek;
op de cijfers komt het maar aan. W©1,
mijnheer indien er in de stad maar ééin
is, zouden zij er spoedig «ea lieel /regi
ment van hebben» Zoude mijne berekening
niet uitkomen?"
„Ik weet het niet", antwoordde de werf
officier onverschillig. Hij zag, dat de ma
joor driftig werd, doch wist niet wat dat
te beteekencn had. „Maar zoo zij allen
evenveel mannen hebben aangeworven als
ik zal het leger in drie maanden heel wat
grooter zijn geworden".
„Denkt gij niet, dat gij de Yankee's
wel meer kwaad zoudt kunnen doen, dan
er jongens op af te zenden, zooais die van
daareven?" vroeg de majoor een weinig
De berichten over de vermoedelijke toe
komst- van Turkije zijn zóó verward en. met
elkaar in strijd, dat onmogelijk een juist
beeld is te geven van de plannen, die men
met bet rijk van den Sultan voor heeft:
eerst heette het dat Konstantinopel ©en vrije
slad zou worden; daarna zou men te Parijs
weer geneigd zijn geweest Konstanlinopel
aan den Sultan te laten, en wel uit vrees
voor ontevredenheid ook in Britscli-Indië.
Alleen bet Arabisch gebied zou dan uit het
Turksche rijksverband losgemaakt moeten
worden. De Geallieerden, voor zoover zij
daartoe in aanmerking- komen, zouden dan
elk een gedeelte van liet Turksche rijk onder
hun bijzunde e be h rm.ng n men, heigeen
beleekcnt, dat Turkije in invloedssferen ver
deeld zou worden, teneinde gekibbel en ge
harrewar te voorkomen. En nu weer heette
liet, dat bel Turksche rijk zou ophouden te
bestaan en dat dus met de Turken niet eens
vrede gesloten behoefde te worden.
Een nieuwe puzzle alzoo in de interna
tionale vredespolitiek! j;
BELGIE.
Ernstige gr af schending.
By de begrafenis van baron Stanislaus
de Broqueville te Postel (België) heeft men
een ontstellende ontdekking gedaan.
Toen de lijkkist van De Broqueville werd
bijgezel bij het stoffelijk overschot van diens
vóór ongeveer 40 jaar overleden vrouw, be
merkte men, daj de zinken lijkkist met gla
zen deksel mei' het lijk van deze laatste
v-erdwenen was.
Daar de overledene met al haar gouden
en juweelen sieraden is begraven, zijn hier
waarschijnlijk roevers aan bet werk geweest
frankrijk.
Een.hulde aan de Jezuïeten,
De dramaturg, De Curel, onlangs tot lid
der „Académie franjaisé" benoemd, deed
Donderdag te Parijs zijn intree in het paleis
der „onsterfelijkea".
De ontvangstrede werd uitgesproken door
Emit© l^ulroux. Memoreerend het feit, dat
de nieuw-ui [verkoren© een leerling geweest
is der Jezuïeten, zeide Boutroux o. m net
volgende: Gij deed uwe studies aan hel col
lege der Jezuïeten te 'Metz. Zij hebben u
uitmuntend onderwezen in het Latijn en iiel
Griekseh, ein vooral ook in de Fransche lel-
Leren. Zij gaven u een uitstekende, zedelijk-
schoon©, gedistingueerde opvoeding. Evenals
vroeger Descartes, spreekt ook gij slechts
mei vrome erkentelijkheid van uwe mees
ters. Zij hebben u ingestort vaderlandsliefde
en het geloof in de wilskracht, als de plicht
lot offers roept. Onder de leerlingen van deze
Paters, ken ik er twee, heden de hoogste
glorie van ons land: de eene, het voorbeeld
van wat wilskracht vermag, de personificatie
van dapperheid en energie, is generaal
Maud'huy; de ander, wiens militair genie,
dat van Napoleon te vergelijken is, en die
door den adel van zijn karakter en Uoo-
zijn schitterend vernuft als een der groot
ste Franschen hescnouwd wordt is maar
schalk Eoch
'Engeland.
Onverdraagzaamheid tegen
over de Katholieken
De „Catholic Times" schrijft: In dezen
lijd schijnt het verrassing Le wekken, dat de
benoeming van een katholiek ais Sir Eric
Drum -ad lot secretaris-generaal van den
Volkerenbond met misnoegen wordt verno
men door de bladen in dit land, die ver
ondersteld worden den cosmopolitischen
geest te bezillen. Waarheid is echter, dat
wij dien trap van beschaving, waarhij de
jalouzie ons in het publieke leven geen par
ten meer speelt, in Engeland nog niet be
reikt hebben.
De protestanten beweren van dit sectarisch
vergif vrij te zijn, maar telkens en telkens
weer geven zij blijken van het tegenover
gestelde.
Dat antagonisme, dat tegenover ons, als
katholieken, wordt aan den dag gelegd, is
de prijs, dien wij moeien betalen, omdat wij
tot ©en over de geheel© wereld verspreide,
machtige religieuze organisatie beliooreo, die
scherper dan te voren. „Waarom gaat gij
geen mnezan vangen; in de bosschen zijn
er genoeg; die kunt gij dan naar de gren
zen zenden".
„Wanneer gij mij zeggen wilt, wat gij
eigenlijk met dat alles noodig hebt", zei-
de de officier opstuivend, „zal ik-u zeer
verplicht zijn".
De majoor deed eene schrede vooruit
en eensklaps, zonder dat iemand het kora
verhinderen, sloeg hij den officier mp,t de
platte hand in het gezicht „Dat ia voor
hetgeen gij d-era kleinen Willy aandoet"
riep hij uit De officier sprong op era stak
de hand.onder zijne jan. om Aijn pistool
voor den dag te halen. De majoor echter
trok een zakboekje te voorschijn, frommel
de er een poosje in, en wierp vijf twintig
dollarstukken voor de voeten van den werver.
„Dat zal ik aan uwe familie zenden*
zoo gft mij! uw pistool durft laten zien."
De ander politer scheen zich hebben
bedacht; hjjj draaide den majoor den rug
toé en ging het plein over naar zijp kantoor
De oudere lieden in W. prexen haat csa
zijne bezadigdheid en voorzichtigheid, ea
een hunner deelde hom in vertrouwen mo
de, dat indien, hij zijn pistool eatrokkea
haar eigen priucipen heeft
E©n staaltje van dit sectarisch antago
nism© in Victoria (Australië) gaat hel blat
voort, vinden wij in net jongste nummer
van d© „Advocate", ee nte Melbourne ver
schijnend blad.
Bij het uitbreken der influenza-epidemic
schreef mgr. Man-nix, aartsbisschop van Mel
bourne, aan den minister van gezondheid,
Bowser, dat de katholieke zusters bereid
waren de controle over ta nemen van liet
„Exhibition Building", dat als hospitaal was
ingericht, en zonder vergoeding de patiënten
wilden verzorgen. Ook de broeders wilden
kosteloos het werk verrichten, dat hun in
liet „Exhibition Building" zou worden aan
gewezen.
Dankbaar werd het edelmoedige aanbod
door de regeering aanvaard, daar er grooi
gebrek aan verplcgin'gspersoneel was
Maai--na eenige dagen kwam een zekere
ijveraar Worrall mei een rec-Ks tegenwer
pingen over de toelating van katholieke zus
ters in het hospitaal eu de regeering „zaf
toem maar liever van haar besluit af".
rusland,
Ideale gevangenissen.
De cenlrale uitvoerende commissie te Mos
kou heei'L gelast, dat bij aiie sleden van de
gouvernementen arbeidskampen in plaats van
gevangenissera moeien worden opgericht. De
gevangen-en moeien acht uren per dag wer
ken en zullen daarvoor als vrije arbeiders
gevoed en beloond worden, waarbij dan de
kosten van het onderhoud in aftrek van het
loon worden gebracht. Ze verkiezen een ver
tegenwoordiger, die als woordvoerder voor
hen bij hel kampbesluur zal optreden. Zeer
ijverige gevangenen krijgen verlof om in d©
steden te wonen. Ook kan hun stral'liid dan
worden verkort.
VftHSFKEIDE BERICHTEN
E©m Turkseh-Griekseh inci
dent te Smyrna.
To©n Zaterdag een juist ontscheept
Griekseh detachement 's morgens om elf uui
het Koniakplein t© Smyrna overstak aap
hel begin der Turksche wijk, werd hel door
een levendig vuur onlvangen. Het schieten
hield .bijna Iwee uren aan, waarbij ongeveer
300 lurken en 100 Grieken gedood wer
den.
De opgewonden Grieksche bevolking ge
draagt zich pro voce erend en begaat daden
van geweld ook jegens Turksche burgers era
kinderen. Bij massa's worden de Turken
'door de Grieken gevangen genomen en mis
handeld.
De positie van het Grieksche oezettings-
korps wordt moeilijk
okTE BERICHTEN
Clemenoeau heeft aan zijn bond-
genoolon medegedeeld, ©en nieuwe Duitsche
noLa te hebben ontvangen betreffende die
Duilsche buitenlandsch© godsdienstige zen
dingen.
Wilson moet voornemens zijn,
na zijn terugkeer in de Vereenigd© Staten,
bekend te maken, dat hij geen candid iat wii
wezen voor een herkiezing als president.
Zondag ontsnapte Windsor Morgan,
tiet kind, dat in de Vereeraigde Staten het best
bewaakt wordt en' dat erfgenaam was van
10U millioen dollar, aan de aandacht van
ben die toezicht op hem moesten houden,
Het kind liep de straat op, werd door een
auto overreden en gedood.
_^n een telegram aan het Franscha
Ministerie der bevrijde streken, vraagt liet
stadsbestuur van Chicago, de stad Reims
op zijn kosten te 'mogen heropbouwen.
D© Engelscii© commandant heelt
d© centrumpartij 'te Keulen hel houden var
alt© vergaderingen verboden, ook van die
waarvoor- reeds toestemming was verleend.
Deze maatregel is een gevolg van d© scher
pe 'houding die in verschillende vergaderin
gen legen de vredsvoorwaarden is aange
nomen.
had, toen de majoor het vro-eg, hij dood
zou geweest zijn, vóór hij den haan had
ov-ergehaald.
II.
Natuurlijk was iedereen begaan met taj»
te Nelly, en dat vergrootte nog haar ver
driet, want haar hart was zaer vatbaar
voor indrukkera, en toen zij zich het voor
werp zag van zooveel medelijden, trok
zij er het gevolg uit, dat haar ongeluk nog
grooter was, dan zij het zich eerst voor
gesteld had. En zoo sloot zij zich op ia
haar armoedig huisje en weigerde allen
troost. Haar toestand was evenwel niei
zoo erg als xj dien inzag, of als majoor
Clroxiey liet had verwacht. Hij zelf zond
haar een klein negermeisje, om haar ge»
zelsohap tie houden, ien mijlen in het rond
wedijverden de buren met elkander orat
haar alles bs verschaffen, wat haar hei
leven kon veraangenamen.
Geen dag ging er voorbij, beiiaive dg
Zondagen ot juffer Mary de dochter va«
den mejw, bram tante KetlT hesoekqt
ea takgf béb byhNnrpnfe*
tWestt wrafgdj