No 114 Dinsdag 20 Mei 1919 13e Jaargang R.K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND FEUILLETON BUITENLAND. Verschijnt dagelijks. administratie 433. Bureaux: HOF 6a ALKMAAR. Telefoon, redactie 633. De vrouwen in de politiek. Balooiide moed. ff Verlegen met hun „vrijheid"! Tusschan Oonog en Vrede OIVS BLAD Abonnementsprijs! Per kwartaal: per agent 1 '1.65met geïllustreerd Zondagsblad 1 2.10; franco p«r post i 1-85; franco met geïllustreerd Zondagsblad 1 2.30afzonderlijke nummers van de courant 5 ct.van bet Zondagsblad 5 et- Advertentieprijs: Van 1—5 regels 1 0.75elke regel meer 1 0.15; Reclames per regel f 0.4^ Rubriek .Vraatr en aan- k-"|" per plaatsing f 0.40. bod' Aan alle sbonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 33,— f 15.— Graag of niet' Onze vrouwen zullen öók aan politiek moeten gaan doen. Het voorstel tot toekenning van net kiesrecht aan dc. vrouw is, gelijk bekend, in de Tweede Kamer (ondanks de plotse linge verdwijning van Torelstra-1) aange nomen en het staat dus vrijwel vast, dat bii de eerst volgende verkiezingen voor de Tweede Kamei in het jaar 192£ ook de vrouwen" zuilen moeten komen stemmen, evenals de mannen. Nu we zóóver zijn, willen wij er nog anaals op wijzen, dat de Roomsche vrou wen zoo'spoedig en zoo terdege mogelijk in de politiek thuis gebracht moeten wor- den. Zoo spoedig mogelijk' Zoo terdege mogelijk! Tot op heden is het een witte raaf geweest, als hier of daar de vrouwen eens bij ééngeroepen werden, om de éérste les in de "politiek te krijgen, men ziet liet urgente en het noodzakelijke van politieke vóórlichting en ontwikkeling der vrouw waarschijnlijk nog niet genoeg in. 1922 is nog zoo vèr, veronderstelt men, - en daarbij: de meeste vrouwen vinden het heusch zoo aardig niet, dat ze met T haren in de politiek gesleept zijn het cadeautje „vrouwenkiesrecht" hadden de heeren in Den Haag gerust bij zich mogen houden. Dat begrijpen wij best, maar toch mag men zich door dat alles niet laten terughouden van wat in staat is, de vrouw in de politiek een goed figuur te laten slaan. Nu het kiesrecht aan de vrouwen een maal toegekend wordt, nu zijn er opeens met het voorheen wer wat belachen vrou wenkiesrecht geweldig groote belangen op het spel komen staan. Vooral voor onze Roomsche Staatspar tij1 Van de politieke vóórlichting en ontwik keling der Roomsche vrouwen in den thans volgenden tijd zal het afhangen, of Nederland in 1922 tof misschien reeds vroeger) zijn kranige rechfsche regeeriug en zijn rechtsche meerderheid in de Ka mer behouden of.... verliezen zal. Wordt de Roomsche vrouw politiek goed geschoold, dan hebben wij in 1922 niets te vreezen, dan zal onze rechtsche over winning in 1922 schitterend wezen, zóó schitterend, dat Troelstra misschien nogmaals voor de vrouwen op den loop slaat! Waar zoo groote belangen op het spel staan, daar moeten wij uiterst voorzich tig wezen. 't Is daarom, dat er onverwijld een aanvang moet worden gemaakt aan de po litieke vorming onzer Roomsche vrouwen. Niemand weet, wat de naaste toekomst in zich bergt. Minister Ruys de Berenbroeck heeft wel gezegd, dat hij niet van plan is, de vrou wen vóór het jaar 1922 naar de stembus te roepen, maar wiè kan met zekerheid voorspellen, dat er vóór 1922 vroeg of laat niet plotseling een verkiezing noo dig oi onvermijdelijk zal blijken? En daarbijde Roomsche vrouwen moe ten den tijd hebben, zich in de politiek in te leven; een juist politiek inzicht krijgt men zoo maar niet in de gauwte, op een enkele poljtieke propaganda-verga- tiering, het duurt geruimen tijd, alvo rens men zich geheel en al (zóó als het voor degenen, die stemmen willen met sterke overtuiging) in de politiek thuis ge voelt. Begrijpt men thans, waarom wij zoo'n haast willen gemaakt zien met de politieke scholing onzer Roomsche vrouwen? Indien "de kiesvereenigingen in onze omgeving van het urgente der kwestie nog niet overtuigd z ij n, welnu, mogen zij dan door deze overwegingen daarvan Overtuigd worden. Goed werk heeft tijd noodigr {Slaap blijfce lijk Iiad Willy niet veieil moei te gehad met zrijni& waar van de hand te doen, want al spoedig kwam hij glim- drf wV^' De 0fficieJr 3Umd ZOO nvnrmr aan de deur verscheen, en da SVM beschouwers stoeten fcï «"5, •A"fcZiTZ' En 't is best mogelijk, dat we voor dat „goed werk" niet eens zooveel tijd beschikbaar hebben, als we nu veronder stellen' itfMeld Woensdag b(j De heeren communisten weten met "de „vrijheid", welke zij zich volgens hun anarchistische beginselen toekennen en toekennen moéten, geen raad; ze zitten er werkelijk verlegen mee. 't Is bekend, dat 'n ras-echt anarchist zich' door niets laat dwingen of ringel- ooren: de naam anarchist zegt trouwens genoeg, hij beteekent: voorstander van allpjnaal-baas, niemand-baas. Of daar in de praktijk ooit iets ,van terecht komt, en of de communisten-voor- strijders eigenlijk niet de ergste autokraten zijn, die er bestaan kunnen, dat 's 'n twééde. 'n Anarchist is krachtens zijn. prin- ciep(') in ieder geval iemand, die ab soluut van geen dwang van hoogerhand weten wil. Nu doet zich hier te lande liet inge wikkelde geval voor, dat alle kiesgerechtig de burgers, op straffe bij de wet bepaald, moeten komen stemmen, en dat zij. die niet komen stemmen, niet alleen de tegen hen bedreigde straf oploopen, doch tevens en dat is leelijker1 geen invloed kunnen uitoefenen op den uitslag der verkiezingen, m.a.w., geen mannetje van hun politieke „stiel" gekozen kunnen krijgen. Wat nü te doen? Moeten ze nu hun „vrijheids"-beginsel ontrouw worden en aan den stem- „dwang" gehoorzamen om een mannetje van de partij gekozen te krijgen, óf moeten ze pal staan voor hun beginsel en bij wijze van protest tegen den hun opgelegden dwang, hun oproepingsbiljet ten aan den burgemeester terugzenden met .de bemerking, dat zij vrije menschen zijn en dat zij 't vertikken te komen stemmen? 't ls een moeilijk dilemma' In de revolutionnair-sociahstisehe „Tri bune,, kan men dag aan aag opmerKen, dat over deze kwestie heel wat strijd ge streden wordt. Zoo kwamen in genoemd blad telkens eii telkens annonces voor van dézen in houd: „Een revolutionnair So cialist, een Communist, een Anarchist, doet in de ze Maatschappij niet aan de verkiezing mee." De redactie van het revolutionnair so cialistische, communistische en anarchisti sche blad is evenwel een andere meening toegedaan (dit blijkt reeds aanstonds uit het feit, dat zij de meening, welke niet de hare is, slechts in... betaalde adver- tentie's wil laten zeggen 0; de „heeren" der Communisten Begrijpen maar al te goed, dat er voor hen geen zeteltje te krijgen of te behouden is, .als het com munistische „stemvee" niet gedwee daar toe medewerkt en het „vrijheids"-beginsel niet eventjes verdonkeremaand wordt Daarom stelt de „Tribune" de niet-stem- mers telkens en telkens smadelijk aan de kaak, daarom.is er geen enkel partijblad, dat zóó. hartstochtelijk de kiezers naar de stembus roept, als juist de „vrijheid"-pre- dikende „Tribune" Wilt ge 'n enkel staaltje? „Nu is het de plicht van elk zich noe mend revolutionair, om te zorgen, dat de onzen gekozen worden. Hij die zich ont trekt, en niet stemt, doet niets meer of minder dan stemmen op de Burgerlijke partijen, op hen welke de revolutionairen het vergaderen onmogelijk maakten. Wenscht gij, dat men ons geheel en al het bestaan ontneemt, gaat dan uw gang. Indien gij gevoelt het onrecht, een zeker deel der burgerij aangedaan, toont dan uw stern te willen uitbrengen op onze candi- daten." mij aan,. Het legier heeft uwe diensten no-odig". „Moet ik dan naar den oorlog?" vroeg Willy met bevende stem. „Ja, Gij1 valt onder de termen om te dienen.." „Wat zal moeder nu beginnen?" ,-Dat weet ik niet. Bet legier heeft u op dit oogenblik meer noodig dan zij." Kleine Willy lfot het hoofd hangen en ging naar den wagen.. „Denk er om", zeide de officier. Woeins dagmorgen om 10 uur. Ik hoop, dat ik u niet moet laten halen". „Wat is er toch gebeurd, jongenlief vroeg tante Nelly, ongerust over d© neer slachtigheid van haar zoon. Willy schudde het hoofd, maar ant woordde niet. Voor geien geld van de we reld zou hij op dit oogenblik ee# enkel woord hebben willen spreken» ,£tap op, Willy", riep tante Nelly het p.aard slag met het leid-el gevende ~e..l kfajoor keek moeder en zoon na» terwijl aj over het marktplein reden, Zij- rf P Wide era hij herinnerde zich, ho© ran e Nelly zijn© overleden vrouw had opgepast. Hii'^ wendde zich tot den werf- ls het staaltje u niet kras genoeg? Luister dan eens, hoe de redactie uitvaart tegen hen. die de hier boven weergegeven annonce plaatsten: ,.Zco plaatsen bovengenoemde groepen zich op het slappe koord. Want slap zijn deze anti-parlementariërs. Zij betalen liever f3 boete aan een stel sel. hetwelk zij meenen -te bestrijden. Ir, Dordt was het ditmaal fl per per soon, volgende keer f3. De anti's zullen wel betalen en aanstonds de met hun geld gekochte politiesabels op hunne eigen botten voelen neerkomen, 't Zijn wel hel den." Zco ligt men in communistische kringen werkelijk met z'n eigen beginsel overhoop. Ziften ze nou met hun eigen „vrijheid" verlegen, ja of neen? 't ls toch nog niet zoo gemakkelijk, communist te zjjn' De teekenen wijzen er steeds meer op. dat dn Üuilsche delegalis en de Duitsche regeering zullen weigeren hel vredesverdrag te teekenen, zoo de Geallieerden niet tol pen flinke toenadering riaar het Duitsche standpunt, gebaseerd op Wilson's 14 vredes- pulnten, geneigd zijn. In een gedeelte onzer oplage van gisterera is reeds melding gemaakt van den inhoud vain het Duitsche tegenvoorstel, althans voor zoover de Matin" daarvan kennis scheen tel id ragen. Bij niet-aanvaarding dezer tegenvoorstel Lm zoo besloot de mededeeling zal d« Duitsche regeering het vredesvoorstel mar len weigeren. Dit bericht kon ons allerminst verrassen, gezien de vele krachtige protesten in Duiisch- 'smd.Legen den aangeboden vrede en de uil latlnce.n van regeeringspersonen, zooals wij die nog enkele dagen terug gesignaleerd liiclÏJjxui. Hot is dan ook, volgens de „Vorwarts". een „publiek geheim", dat Duitscbland mei le,eken en zal Bn ook voor de geallieerde volken is hel geen geheim meer. Dil blijk! uit een artikel van den hoofdredacteur Slampfer van de „Petit Journal": „Het is thans geen geheim meer," zoo schrijft hij „dat de Duil- sche regeering hel ontwerp van Versailles niet onderteekenen zal." De gevolgen van een weigering overwer gend. moent de Fransche schrijver dan, dat voor de Entente sleclils twee wegen dan open staan: Zij .moet dan maar halen het geen zij niet krijgen kan, d. w. z. zij moei Duitsclüand militair bezetten en als een ko lonie belleerenol zij moei trachten de Duil- sche regeering ten val te brengen ten be hoeve van een regeering, die wel bukken zal. Zjjm adviezen getuigen echter vim groote kortzichtigheid; want de eenige Duitsche partij, die niet geheel afkeerig is van het onderteckenen der voorwaarden, is die der Onaf hankelij ken en een regeering, uiL deze partij gevormd, dat is duidelijk, zou niel de volksmassa achter zich hebben en zou Duitscbland naar den afgrond van de anar chie leiden. Bovendien zijn dit juist de on betrouwbare „politici", die hebban aanbe volen de voorwaarden aan le nemen, zonder ze na te komen. En wat staat de Entente dan te doen? A1 spoedig zal blijken welke houding de Entente zal aannemen als Duitschland hiet toekent; immers de Duitsche delegatie heeft nog maar twee dagen ter beschikking om een besluit te nemen en dan is het woord «ara d© Geallieerden. Dan zullen wij het beleven of al dan niet de veelvuldig geuite dreigementen wel zoo ernstig waren bedoeld, dat men tot uit voering ervan durft en zal overgaan. officier, in stij ve, rechte houding-. „Mijnheer," sprak hij op vriendelijker», beleefden toon, die ecuter wel eenigszins gemaakt klonk, „hoevial-en van uwe soort loopen er in, liet zuiden rond, om de kost winners van arme weduwen op.tepakken?" „Zooveel als er noodig zijn, mijnheer", aeide de officier. „Zooveel als er noodig zijn", hernam de majoor, zich tot zijne kennissen wendend en het stemgeluid van den ander naboot send. „Ziet gij, dat is nu statistiek; op de cijfers komt het maar aan. W©1, mijnheer indien er in de stad maar ééin is, zouden zij er spoedig «ea lieel /regi ment van hebben» Zoude mijne berekening niet uitkomen?" „Ik weet het niet", antwoordde de werf officier onverschillig. Hij zag, dat de ma joor driftig werd, doch wist niet wat dat te beteekencn had. „Maar zoo zij allen evenveel mannen hebben aangeworven als ik zal het leger in drie maanden heel wat grooter zijn geworden". „Denkt gij niet, dat gij de Yankee's wel meer kwaad zoudt kunnen doen, dan er jongens op af te zenden, zooais die van daareven?" vroeg de majoor een weinig De berichten over de vermoedelijke toe komst- van Turkije zijn zóó verward en. met elkaar in strijd, dat onmogelijk een juist beeld is te geven van de plannen, die men met bet rijk van den Sultan voor heeft: eerst heette het dat Konstantinopel ©en vrije slad zou worden; daarna zou men te Parijs weer geneigd zijn geweest Konstanlinopel aan den Sultan te laten, en wel uit vrees voor ontevredenheid ook in Britscli-Indië. Alleen bet Arabisch gebied zou dan uit het Turksche rijksverband losgemaakt moeten worden. De Geallieerden, voor zoover zij daartoe in aanmerking- komen, zouden dan elk een gedeelte van liet Turksche rijk onder hun bijzunde e be h rm.ng n men, heigeen beleekcnt, dat Turkije in invloedssferen ver deeld zou worden, teneinde gekibbel en ge harrewar te voorkomen. En nu weer heette liet, dat bel Turksche rijk zou ophouden te bestaan en dat dus met de Turken niet eens vrede gesloten behoefde te worden. Een nieuwe puzzle alzoo in de interna tionale vredespolitiek! j; BELGIE. Ernstige gr af schending. By de begrafenis van baron Stanislaus de Broqueville te Postel (België) heeft men een ontstellende ontdekking gedaan. Toen de lijkkist van De Broqueville werd bijgezel bij het stoffelijk overschot van diens vóór ongeveer 40 jaar overleden vrouw, be merkte men, daj de zinken lijkkist met gla zen deksel mei' het lijk van deze laatste v-erdwenen was. Daar de overledene met al haar gouden en juweelen sieraden is begraven, zijn hier waarschijnlijk roevers aan bet werk geweest frankrijk. Een.hulde aan de Jezuïeten, De dramaturg, De Curel, onlangs tot lid der „Académie franjaisé" benoemd, deed Donderdag te Parijs zijn intree in het paleis der „onsterfelijkea". De ontvangstrede werd uitgesproken door Emit© l^ulroux. Memoreerend het feit, dat de nieuw-ui [verkoren© een leerling geweest is der Jezuïeten, zeide Boutroux o. m net volgende: Gij deed uwe studies aan hel col lege der Jezuïeten te 'Metz. Zij hebben u uitmuntend onderwezen in het Latijn en iiel Griekseh, ein vooral ook in de Fransche lel- Leren. Zij gaven u een uitstekende, zedelijk- schoon©, gedistingueerde opvoeding. Evenals vroeger Descartes, spreekt ook gij slechts mei vrome erkentelijkheid van uwe mees ters. Zij hebben u ingestort vaderlandsliefde en het geloof in de wilskracht, als de plicht lot offers roept. Onder de leerlingen van deze Paters, ken ik er twee, heden de hoogste glorie van ons land: de eene, het voorbeeld van wat wilskracht vermag, de personificatie van dapperheid en energie, is generaal Maud'huy; de ander, wiens militair genie, dat van Napoleon te vergelijken is, en die door den adel van zijn karakter en Uoo- zijn schitterend vernuft als een der groot ste Franschen hescnouwd wordt is maar schalk Eoch 'Engeland. Onverdraagzaamheid tegen over de Katholieken De „Catholic Times" schrijft: In dezen lijd schijnt het verrassing Le wekken, dat de benoeming van een katholiek ais Sir Eric Drum -ad lot secretaris-generaal van den Volkerenbond met misnoegen wordt verno men door de bladen in dit land, die ver ondersteld worden den cosmopolitischen geest te bezillen. Waarheid is echter, dat wij dien trap van beschaving, waarhij de jalouzie ons in het publieke leven geen par ten meer speelt, in Engeland nog niet be reikt hebben. De protestanten beweren van dit sectarisch vergif vrij te zijn, maar telkens en telkens weer geven zij blijken van het tegenover gestelde. Dat antagonisme, dat tegenover ons, als katholieken, wordt aan den dag gelegd, is de prijs, dien wij moeien betalen, omdat wij tot ©en over de geheel© wereld verspreide, machtige religieuze organisatie beliooreo, die scherper dan te voren. „Waarom gaat gij geen mnezan vangen; in de bosschen zijn er genoeg; die kunt gij dan naar de gren zen zenden". „Wanneer gij mij zeggen wilt, wat gij eigenlijk met dat alles noodig hebt", zei- de de officier opstuivend, „zal ik-u zeer verplicht zijn". De majoor deed eene schrede vooruit en eensklaps, zonder dat iemand het kora verhinderen, sloeg hij den officier mp,t de platte hand in het gezicht „Dat ia voor hetgeen gij d-era kleinen Willy aandoet" riep hij uit De officier sprong op era stak de hand.onder zijne jan. om Aijn pistool voor den dag te halen. De majoor echter trok een zakboekje te voorschijn, frommel de er een poosje in, en wierp vijf twintig dollarstukken voor de voeten van den werver. „Dat zal ik aan uwe familie zenden* zoo gft mij! uw pistool durft laten zien." De ander politer scheen zich hebben bedacht; hjjj draaide den majoor den rug toé en ging het plein over naar zijp kantoor De oudere lieden in W. prexen haat csa zijne bezadigdheid en voorzichtigheid, ea een hunner deelde hom in vertrouwen mo de, dat indien, hij zijn pistool eatrokkea haar eigen priucipen heeft E©n staaltje van dit sectarisch antago nism© in Victoria (Australië) gaat hel blat voort, vinden wij in net jongste nummer van d© „Advocate", ee nte Melbourne ver schijnend blad. Bij het uitbreken der influenza-epidemic schreef mgr. Man-nix, aartsbisschop van Mel bourne, aan den minister van gezondheid, Bowser, dat de katholieke zusters bereid waren de controle over ta nemen van liet „Exhibition Building", dat als hospitaal was ingericht, en zonder vergoeding de patiënten wilden verzorgen. Ook de broeders wilden kosteloos het werk verrichten, dat hun in liet „Exhibition Building" zou worden aan gewezen. Dankbaar werd het edelmoedige aanbod door de regeering aanvaard, daar er grooi gebrek aan verplcgin'gspersoneel was Maai--na eenige dagen kwam een zekere ijveraar Worrall mei een rec-Ks tegenwer pingen over de toelating van katholieke zus ters in het hospitaal eu de regeering „zaf toem maar liever van haar besluit af". rusland, Ideale gevangenissen. De cenlrale uitvoerende commissie te Mos kou heei'L gelast, dat bij aiie sleden van de gouvernementen arbeidskampen in plaats van gevangenissera moeien worden opgericht. De gevangen-en moeien acht uren per dag wer ken en zullen daarvoor als vrije arbeiders gevoed en beloond worden, waarbij dan de kosten van het onderhoud in aftrek van het loon worden gebracht. Ze verkiezen een ver tegenwoordiger, die als woordvoerder voor hen bij hel kampbesluur zal optreden. Zeer ijverige gevangenen krijgen verlof om in d© steden te wonen. Ook kan hun stral'liid dan worden verkort. VftHSFKEIDE BERICHTEN E©m Turkseh-Griekseh inci dent te Smyrna. To©n Zaterdag een juist ontscheept Griekseh detachement 's morgens om elf uui het Koniakplein t© Smyrna overstak aap hel begin der Turksche wijk, werd hel door een levendig vuur onlvangen. Het schieten hield .bijna Iwee uren aan, waarbij ongeveer 300 lurken en 100 Grieken gedood wer den. De opgewonden Grieksche bevolking ge draagt zich pro voce erend en begaat daden van geweld ook jegens Turksche burgers era kinderen. Bij massa's worden de Turken 'door de Grieken gevangen genomen en mis handeld. De positie van het Grieksche oezettings- korps wordt moeilijk okTE BERICHTEN Clemenoeau heeft aan zijn bond- genoolon medegedeeld, ©en nieuwe Duitsche noLa te hebben ontvangen betreffende die Duilsche buitenlandsch© godsdienstige zen dingen. Wilson moet voornemens zijn, na zijn terugkeer in de Vereenigd© Staten, bekend te maken, dat hij geen candid iat wii wezen voor een herkiezing als president. Zondag ontsnapte Windsor Morgan, tiet kind, dat in de Vereeraigde Staten het best bewaakt wordt en' dat erfgenaam was van 10U millioen dollar, aan de aandacht van ben die toezicht op hem moesten houden, Het kind liep de straat op, werd door een auto overreden en gedood. _^n een telegram aan het Franscha Ministerie der bevrijde streken, vraagt liet stadsbestuur van Chicago, de stad Reims op zijn kosten te 'mogen heropbouwen. D© Engelscii© commandant heelt d© centrumpartij 'te Keulen hel houden var alt© vergaderingen verboden, ook van die waarvoor- reeds toestemming was verleend. Deze maatregel is een gevolg van d© scher pe 'houding die in verschillende vergaderin gen legen de vredsvoorwaarden is aange nomen. had, toen de majoor het vro-eg, hij dood zou geweest zijn, vóór hij den haan had ov-ergehaald. II. Natuurlijk was iedereen begaan met taj» te Nelly, en dat vergrootte nog haar ver driet, want haar hart was zaer vatbaar voor indrukkera, en toen zij zich het voor werp zag van zooveel medelijden, trok zij er het gevolg uit, dat haar ongeluk nog grooter was, dan zij het zich eerst voor gesteld had. En zoo sloot zij zich op ia haar armoedig huisje en weigerde allen troost. Haar toestand was evenwel niei zoo erg als xj dien inzag, of als majoor Clroxiey liet had verwacht. Hij zelf zond haar een klein negermeisje, om haar ge» zelsohap tie houden, ien mijlen in het rond wedijverden de buren met elkander orat haar alles bs verschaffen, wat haar hei leven kon veraangenamen. Geen dag ging er voorbij, beiiaive dg Zondagen ot juffer Mary de dochter va« den mejw, bram tante KetlT hesoekqt ea takgf béb byhNnrpnfe* tWestt wrafgdj

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1919 | | pagina 1