TWEEDE BLAD.
Kunst en Kennis
IN 'T PRIEEL.
ZATERDAG 24 iEl 1919.
De Kruisdagen.
n 1
Eick wat WHs.
Na 't Lof.
Geloofd zij iezus cnnsius
SPROKKELINGEN
GRAPJES.
BLADVULLING
BRIEVENBUS.
fleju 2Gen, 27eu en 28en Mei. "j
Hoe bewonderenswaardig toch is cms H.
Cteioofl
Het beoogt weliswaar, vóór alles en boven
.Blies, het eeuwig geluk zijner kinderen^ maar
jiet verliest 'toch ook hun tijdelijk welzijn
>aiet uit het oog.
Op de. drie dagen, welke het feest van
's.Heeren Hemelvaart voorafgaan, smeekt
onze Moeder, de H. Kerk ,in hare openbare
gebeden, Gods milden zqgen af over weidie
en veld, over vruchten en gewassen.
Br langdurige droogteheb ik andersden
kenden hooren getuigen: „Eerst moeten de
de B.oomschen biddenl"
Pe instelling der Kruisdagen dagteekent
van het einde der vijfde eeuw.
Toen de stad Vieniie,, in Frankrijk, door
eeue vreeselijke ramp geteisterd werd, en
de geheele stad dreigidie een prooi der vlam-
WM S; ,,°p Ma-
tnertus, dat God Zijne straffende hand mocht
terugtrekken, en het volk van zijme rampen
en kwellingen verlossen.
Eu zie. nauweljjks heeft die bekommerde
vader zijn gebed geëindigd,, of de brandy
zichtbaar door eene hoogere macht beteu
geld, houdt eensklaps op.
De tranen van den heiligen Bisschop had
den de vlammen gebluscht. God, Wiens na
tuur goedheid is, 'en Wien het eigen is
te sparen, had behagen genomen in de be-
lofte van Zijnen dienaar, dat hij drie dagen
achtereen met zijn volk vasten en een Pro
cessie met openbare gebeden zouden hou
den. Gezamenlijk werd er besloten en be
paald, dat men op de drie dagen die het
feest van 's Heeren Hemelvaart voorafgaan,
de beloften van den Bisschop volbrengen
zou.
Langzamerhand werd dit vrome gebruik
in de geheele Westersche kerk ingevoerd.
Hoe heerlijk, schoon en treffend voor het
christeljjk gemoed zulk een Processie langs
velden en akkers; het Kruis, het teeken
onzer verlossing, voorop, gevolgd van lange
rijen van mannen-en vrouwen, van kinde
ren en grijsaards, biddend en zingend op
wegen en paden, om Gods zegen over de
vruchten en gewassen af te smeeken!
Kan de mensch, wel op welsprekender
wij zo, hulde brengen aan Gods opperheer
schappij, duidelijker zijn afhankelijkheid van
dien grooten God, die alle schepselen met
mul z/geningen vervult, uitdrukken; klaar
der zijn vertrouwen aan den dag .le'ggen
op Gods Vaderlijke Voorzienigheid, die zorg
draagt voor de vogelen des hemels en voor
de leliën des velds?
De naam van Kruisdagen laat zich gemak
kelijk verklaren door' de Processies met het
Kruis, drie achtereenvolgende dagen gehou
den, terwijl het woord „Processie" be tee
kent: voortgang of optrek, om ons te herin
neren, dat wij reizigers en ballingen zijn,
op weg naa,r het vaderland hierboven; om
ons t e beduiden, dat wjj hier geen blij vende
woonstede bezitten, maar steeds voort moe
ten wandelen op het_pad der deugd; om ons
te vertolken, dat wij, zoolang wij- leven, rus
teloos moeten voortwerken, totdat ae eeuwi
ge rust des hemels is aangebroken. Gedu
rende zulk een processie tool^, buiten de
kerk, in het open veld, is men blootgesteld
ean de wisselvalligheden van weer en wind
en weg, als afbeelding van de bekoringen
en verleidingen en aanvechtingen, waaraan
wjj gedurende onsen levensloop gedurig zijn
blootgesteld, opdat wjj hoofd en hart en
hand steeds naar den hemel zouden rich
ten, om hulp en bijstand van den Vader
van alle licht, en van den Gever vaa alle
goede gaven.
Tijdens de Processie zingt of bidt men
de Litanie van Alle Heiligen, roepen we
de voorspraak van Gods bijzondere vrien
den in, die de .pelgrimsreize naar het be
loofde vaderland reeds gelukkig hebben vol
bracht, en in wier voetspoor wij moeten
treden, wier' voorbeelden wij moeten navol
gen, om te komen ter plaatse, die de Heer
ook voor ons bereid heeft.
Door zulk een Processie op de Kruis
dagen herinneren wij ons ook dankbaar de
reizen en tochten, "de ontberingen en Ver
moeienissen, die Jezus, tijdens Zijne mea-
schelijke omwandeling op aaide, Zich voor
ons heil heeft getroost. V ooral gedenken wjj
dan 's-IIeeren bloedigen kruisweg van Je
ruzalem naar Calvarië, en worden wjj opge
werkt, en voelen wij ons aangespoord Chris
tus te volgen, Die ons met Zijn standaard!
deS kruises is voorgegaan. Dan brengen wij
ons Zijn woord te binnen: 'Die na Mij ko
men wil, die met Mjj in den hemel wil
heerschen hij verloochene zichzelven
zijn hoogmoed en zijn hebzucht en zijn zin
nelijkheid hij neme dagelijks zijn Itóiis
op, en volge Mij.
Ziedaar, geachte lezer en lezeres, de chris
telijke gevoelens, welke ons op de aanstaan
de Kruisdagen moeten bezielen. Wanneer
wij.de volgende we.ek, de Litanie van Aller
heiligen bidden, vereenigen wjj ons dan, in
den geest, met onze broeders in de chris
telijke landen, die daar langs akkers en
velden rondtrekken, om 's hemels "zegen over
de vruchtbare aarde af te smeeken. Laat er
alzoo op die dagen, uit elk huisgezin, ten
minste een paar personen zich ter kerk
begeven, om gezamenlijk en met Vertrouwen
en inden naam van Jezus te komen bidden.
Met vertrouwen: want wij richten onze
smeeking tot Hem, Wien wij noemen Abba.
Vader; Die ons ook .geleerd heeft: „Vraagt,
en gij zult verkrjjgen, zoekt, en gij zult
vinden, klopt, en u zal worden opengedaan."
Maar wjj moeten vragen in den geest van
geloof, zonder aarzeling of wijfeling. Want,
wie twijfelt aan Gods goedertierendheid, hij
meene niet, dat hij iets van den Heer zal
verkrijgen.
Vervolgens moeten wij bidden: in den
naam van Jezus Dit toch is. het woord
van den Meester: „Zoo gij den Vader iets
zult vragen in mijnen Naam, Hij zal het
u geven." Jezus och is onze Middelaar,
onze advocaat en ^orspreker, altijd levend
bij den Vader, om onze zaak te bepleiten.-
Vraagt en bidt en smeekt terwille van dp
oneindige verdiensten van den Zoon, Die al
tijd door den Vad,er verhoord wordt.
Zóó bidden evenwel in den Naam van Je
zus kan alleen geschieden door hen, die
èijn in staat van genade en jeven in vriend-'
schap met God. Beijveren we ons derhalve
getal der heiligen te behooren, opdat, wij
eerst, door berouw en door boete, tot hét
met vrucht de voorspraak der heiligen kun
nen inroepen, teneinde voor het loopende
laar 's hemels rijksten zegen voor da vruch
ten der aarde deelachtig se worden.
En, wanneer dan de Heer onze God, vracht-
bare regens schenkt en weldadigen dauw;
wanneer Hij wasdom geeft aan de gewassen
der aarde, en uwe ooftboomen met vrucht
over Laadstort dan uw dankbaar gemoed
voor uwen Schepper uit: „Heer laten wij
een passend gebruik maken van de tjjdelüEe
goederen dezer aarde, opdat wij de eeuwige
•bezittingen des hemels niet verliezen."
Alkmaar, den 24en Kei 1919.
M. P. A. .OOMS D.P.
ENCHUSIANA.
Men schrijft ons uit Enkhuizenj
Om aan te vangen m.et het begin kunnen
we wel vaststellen, dat Enkhuizen tot de oud
ste steden van ons land behoort. Wel kan het
in dit opzicht niet wedijveren met de plaat
sen, die reeds in den Romeinschen tijd neder
zettingen waren, zooals de bisschopsstad
Utrecht en de keizersstad Nijmegen, plaatsen
althans, die in den Frankisehen tijd ontston
den op de plaats der oude Romeinsohe vestin
gen, doek wel wijst zijn ontstaan naar den
tijd der Kruistochten (10961291) en kan het
dus hogen op een eerbiedwaardigen ouder
dom.
Van de meeste steden, die in den zooge-
naamden graventijd ontstonden, kan men al
licht een of ander jaartal met zekerheid noe
men, daar dit blijkt uit oude handvesten, keu
ren of privilege's, door den graaf haar ge
schonken en waardoor deizen steden een ze
kere zelfstandigheid werd gewaarborgd.
Wanneer een dergelijke nederzetting tot
„poort" werd verklaard, werd zij onttrokken
aan het bestuur \an het omliggend platte
land. Ze kreeg dan een eigen bestuur, be
staande nit schout en schepenen, die behalve
met de vertegenwoordiging van den graaf,
tevens mot de rechtspraak belast werden.
Met Enkhuizen is dit echter niet het ge
val, daar het deel uitmaakte van West-Fries
land, dat eerst in 1282 na den slag bij Hoog
woud door Floris V werd onderworpen.
Hardnekkig had zich Friesland verzet te
gen de heerschappij der Hollandsche graven
en zoolang W'cst-Frie-sland nog niet door de
Zuiderzee van Oost-Friesland gescheiden
was, mocht het ook den Hollanders niet ge
lukken, dit gebied te vermeesteren. Eerst na
dat ln de 12e en 13e eeuw de Zuiderzee door
overstrooming haar tegenwoordigen omvang
had verkregen en daardoor het Westfriesoh
gebied op zijn eigen verdediging was aange
wezen, gelukte het met' veel moeite aan Flo-
ris V, nadat diens vader, de bekende Room-
sche koning, Willem II bij een dergelijke po
ging het leven had verloren.
Zoo zijn we dus. - wat het ontstaan der
plaats betreft, aan gissingen overgelaten. De
kroniekschrijver Brandt, die in 1666 zijn „Hi
storie der vermaarde zee- en koopstadt Enk-
huisen" uitgaf, durft zich ook geen zelfstan
dig oordeel daarover aan te matigen, doch
zegt enkel, dat sommigen den oorsprong der
stad brengen, omtrent het jaar 1000, ten tijde
van Dirk III, graaf van Holland. Anderen,
zegt hij, maken de stadt wel honderd tot twee
henderd jaren jonger. Aangaande het ont-
staan van den naam der plaats Is hij wat
vrijmoediger, doch komt tot resultaten, die
tegenwoordig verworpen worden. Noch Eind
'der huizen namelijk van de Streekbunrt),
noch „Enkele hulzen* wat op geringheid zon
dulden, moet bet wezen, doch wel „huizen op
den Enk."
Een enk le namelijk een zandheuvel en nu
Is t een uitgemaakte zaak. dat het allereer
ste begin van *t risscharadorp, gevestigd
werd op een heuvelachtig en zandig terrein,
dat later door de uitbreiding der Zuiderzee
verloren ls gegaan. Nog tegenwoordig noemt
men de zandbank ten Oosten van den Keten-
dijk (of Zulderdijk) gelegen „Het Kerkhof'.
Een bewijs dus, dat daar ook de eerste huizen
en de kerk hebben gestaan-
Toen de zee daarna steeds meer veroverend
optrad, zagen de bewoners zich wel genood
zaakt hun woningen verder binnenwaarts, op
de, reeds veiligheidshalve opgeworpen, dijken
over te brengen. Deze bebouwing gaf. aanlei
ding tot het ontstaan der Breedstraat en den
Vissehorsdijjc, die alzoo gerekend moet wor
den tot het oudste gedeelte van het tegen
woordig Enkhuizen.
Het plaatsen van huizen op den dijk is ge
heel ln overeenstemming met het ontstaan
van vele plaatsen in het lage "gedeelte van
ons land. De meeste straten en wegen zi.in
daar óf nog, óf oorspronkelijke dijken. De
meeste dorpen zün dan ook lengtedorpen,
die zich als' een straat in de lengte, soms
over-aanzienlijken afstand uitstrekken. In
dien men in dit gebied rondgebouwde plaat
sen aantreft, hebben ze meestal haar ontstaan
te danken aan het feit. dat men in de wate
ren, die in zee uitmondden, een dam opwierp,
die verhinderen moest, dat bij vloed het zee
water naar binnen kwam en het oeverland
heinde en ver onder water zette. Achter zulk
een dam kon men dus veilig wonen. De vele
plaatsnamen op „dam" bewijzen, dat een der
gelijke verdediging tegen het water haar het
aanzijn gaf, zooals Amsterdam, Edam, Mon
nikendam, Volendam enz.
Zoo moetén we dus in het gebied der heidp
Hollanden en Zeeland, evenmin als het lage
deel van Friesland en Groningen, de eigen
lijke komdorpen niet-zoeken. Deze konden al
leen ontstaan daar. waar dooT de hooge lig
ging der zand- en grintgronden, de strijd te
gen het water niet gevoerd behoefde te wor
den. In dergelijke dorpen treft men een cen
traal deel, de brink, aan. waaromheen huizen
en straten zich groepeerden en waar men dus
den rondachtlgen houw opmerkt, ln tegen
stelling met den meer gerekt en vorm -der
dorpen in ons Westfriesch gebied.
Volledigheidshalve zii hierbij nog vermeld,
dat ook in 't Oostelijk gedeelte van ons land
wel plaatsen worden aangetroffen, die soms
uren ln de lengte zün uitgebouwd, doch deze
zijn de ln latere periode ontstane veenkolo
niën, die haar ontstaan en meestal tevens
haar naam te danken hebben aan de veenka-
nalen, die tot de afgraving en drooglegging
der hooge venen werden gegraven en tekens
dienst moesten en moeten doen bü 't vervoer
van de turf.
Maar keeren we na deze uitweiding tot ons
Enkhuizen terug.
Op eenigen afstand Van het aldus ontstane,
of liever verplaatste Enkhuizen lag het dorp
je Gommerkarspel, alzoo genoemd naar den
patroonheilige hunneT kerk, St. Gosnarus.
Met dit dorp werd nn Enkhuizen tot een
stad vereenigd; uit deze kleine beginselen
ontstond dus later de stad, die door haar vls-
scherü'en handel tot eên der rijkste en meest
beteekenende steden van ons land werd.
ii.
't Lof is uit.
De koster 'heeft de zware kerkdeur soed ge
grendeld en op slot gedaan, daarna verdwijnt-ie
in do sacristie.'t is weer stil in de kerk.
Tooh is Jezus niet alleen.... Want altijd dag
Sn nacht knielen er Engelen om-'t altaar, die
voor ons oog onzichtbaar ziin. 'n Schaar van
engelen daalt vanuit den sehoonen hemel en'
te knielen voor 't tabernakel in aanbidding
neer.
Schoone, lieflijke gezangen ruisehen.or
geltonen weerklinken en 't altaar straalt en
schittert in vellen glans.Andere engelen zwaaien
toet gouden wierooksvaten.zooals de mis
dienaars doen.... en tooh kunnen W- als we
kerk voorbijgaan, niets hooren van die heerlijke
muziek en niets zien van 't heldere licht, dat
snders door de kerkramen naar buiten valt.*F.n
zie! Daar komt 'n engel de kerk binnen en.
neemt plaats in een der banken. Daar heeft
O, alles is verblijd
En poept nu als om strijd:
„Geloofd zü Jezus Öhrlstus!"
Lief kind, slaapt nu niet mee;
Zeg tot den Lieven Heer:
„Geloofd zü Jezus Obristusl"
Wat er geschieden mag
Gedurende deez' dag,
„Geloofd zü Jezus Christus F
Ach, Jezus, laat me leven goed
Zooals 'n Christus-kind dat moet
„Geloofd zü Jezus Christus!"
Zeg steeds met heel Uw hart,
In vTeugd en ook in smart:
„.Geloofd zü Jezus Christus!"
Den 5dea Januari 1791 reden
in Qqesonne vijf officieren
-kaats op een diepe gracht bi*,
03 wallen. Toen hot vüf uur
sloeg, riep een vian hen een jongei
artillerie-luitenant: i.Vüf uut
al 1 Ik moot gaan eten 1" „Ochj
Tbliif nog wat hier," zeiden zün
kameraden. ..Neen ik heb to
veal honger!" De andere re
den verder, plotseling brak het
Üs en alle vier verdronken.
Do vüfdo, dien de honger naar
huis had gedreven, was do
jmge Bonaparte, de latere kei
zer Napoleon I.
WILSiON-KAAS.
Omdat President Wilson do
populairste man ter wereld is,
heeft men hem ook te beschou
wen als do meest geplaagde.
Een staaltje van wat het wef
„beteekent. om aangebeden we
reld-figuur te boeten!
Een Nederlandsche kaaskoo-
par heeft het verzoek gericht tot
den President der Ver. Staten,
resideerende tijdelijk te Parijs*
of-hij ziin toestemming wilde.ge
ven, dat een afbeelding van het
hoofd van den president met ctei
naam Wilson er onder op onze-
beroemde Edammer -kazen mocht
worden gestempeld.
De president heeft gemeend,
dit verzoek van de hand te moe
ten wijzen. Doch hij deed het op
vriendelijke wüze in een brief
van zijn particulieren secretaris,
die in de meest beleefde termen
antwoordde, dat de president
zeer tot ziin leedwezen geen vrij
heid vond, aan het verzoek ta"
Voldoen.
Doch welk een verzuimde kan»
overigens voor den Ameri'kaaif
sahen president, bü het eerst
internationale feestmaal van den
nieuwen Volkerenbond aan hei
dessert de veel-g„pr-ezen Edam
merkaas te zien ronddienen, ver
sierd met zijn portret
VORSTEN IN DE
JOURNALISTIEK.
Er ziin verschillende vorstelü
ko personen geweest, die zich c
het gbbied der journalis dek
waagden. Zoo ia het bekend ü<u
Napoleon III een onnoemlüt"
aantal artikelen voor - de pers
schreef of inspireerde. Lodrwijk
&IH van Frankrijk was J.oo in
genomen met ziin eigen gevat
heid. dat hii, toen Richelieu de
.•Gazette de France" had opge
licht, zelf kleine artikelen voor
«lat blad schreef en ze gezet wer
den.
De jongste vorstelijke reeruu
idn de journalistiek-gc,V-deren k
de koning van Siam, die voor het
orgaan van den koninklijken
marine'bond van Siam een art-'
ikel schreef over de Vrijheid d&
Zee.
Cr.
Lang gewacht en stil gezwegen,
Nooit gedacht en toch verkregen.
Zoo zuilen jelui wel jeuken, nu jelui ein=-
delijk den lang verwachten uitslag van onzen
teekenwedstrijd onder de oogen krjjgen.
•Wij zullen er maar niet te laiig over
praten, anders wordt het weer te laat en
,t - .mogen jului niet -ep blij ven om den gehee-
n jongen gezeten onder t Lof. dip zich zeer it vern6men en dèit zou iipj spij- I
oneerbiedig gedragen heeft.... al maar dooi' -
zat ie te praten en te lachen en te spelen.
In plaats dat die aan z'n rozenkrans bad.,
ging-ie met z'n rozenkrans zitten spelen....
h-oewel-ie goed wist, dat ie in 't Huis van O. L.
Heer was en ie dus eerbiedig moest ziin. Nu
komt do Engel voor dien jongen bidden, 'n
Andere engel-gaat naar achter in de kerk en.-]
knielt hij"'t wijwatervat neer.ie ziet er erg
bedroefd uit en 't is het bf-ie schreit. Op dezelf
de plek heeft onder 't Lof 'n flinke jonge
man gestaan, lui-leunend tegen den muur. zelfs
toon de zegen gegeven werd met Ons-Heer
bleef-ie staan, terwijl de andere menechen, op
dien ondeugenden jóngen na.... hun hoofd
hadden gebogen.
Geen Onze-Vader of Weesgegroet had-ie ge-
heden. nog niet eens 'n kruisteeken ge-
ttuakt. Nu bidt de engel voor 'm en vraagt aan
9. L. Heer vergiffenis voor den man.
Boven in den hoogen toren slaat de klok
Adddernacht.dat ver wegklinkt over 't ala-
'ösnde dorp en z'n omgeving.
Verdwenen is de nacht!....
De zon komt pp, vol pracht,
«Geloofd zü Jezus Christus!' A
I)e bloemen zeggen H,
De vogels zingen nn:
«Geloofd zü Jezus Christus!"
ten.
Dus daar gaat ie 1.
Zoo jelui weten, heb ik 184 teekeningen
ontvangen en heb ik in een royale bui be
paald, dat wij 20 prijzen zouden uitloven,
namelijk 1 Vlecbtdoos, 1 merkdoós, 1 bouw
doos, 7 leesboeken, 5 St, Bavo-bouwplaten
en 5 wandprenten.
De toekenning der prijzen geschiedde als
volgt:
.Eerst mochten de tien neefjee en nichtjes,
die de beste teekeningen zonden, Loten om
de 6 eerste prijzen.
De vijf -kinderen, die geen prijs wonnen,
en nog weer 10 andere kinderen, die op
volgend de bes.te teekeningen stuurden,
mochten dan loten om de vjjf volgende prij
zen.
Daarna mochten de 10 kinderen, die bij
de tweede loting geen prijs wonnen, ver
meerderd met weer tien kinderen, die daar
op volgend weer de beste teekeningen in
zonden, loten om weer .vjjf volgende prij
zen, terwijl de overige negen prijzen en één
premie wedden verloot onder alle kinderen,
die geen prijs wonnen, dus ook dei nog niet
hadden meegeloot.
Natuurlijk werd door de beoordeelings-
cominissie rekening gehouden met den leef
tijd der kinderen.
De uit: -g nu was a-Ls volgt;
De vijj /-erste prijzen werden gewonnen
door: Annie Klaver, Baadhuisstr. 42 te
Heemstede (merkdoos); Marie Jansen Hen
driks, Glipperweg 11 te Heemstede (vlecht-
doos); Frans Smit, Kennemersingel Alkmaar
(Leesboek); Andé Dijkhoif, Glasblazerstr. 1,
Haarlem (Bouwdoos) en Hermanus Everts,
Kinderhuissingel 24, Haarlem (Leesbogk).
De vijf volgende prijzen (vijl' prachtige
leesboeken vielen ten deel aan: Jacob Breed,
Middenweg G 7 te Heerhugowaard-Zuid;
Piet Worm, Houttil 54 te Alkmaar Catooitje
Bierboom, Kamperstr. 14 te Haarlem; Johan
nes Verenara. Dyserinckslr. 122 te Haarlem;
Theodoras van Kessel, Laat A 129 te Alk
maar.
Daarna mochten dus alle neefjes en nicht
jes, die aan den wedstrijd deelnamen en nog
geen prijs wonnen, meeloten om de laatste
10 prijzen (met inbegrip van de premie).
De vijf St. Bavo-bouwplaten werden gewon
nen door: Mattl' us Koelemeijer, Kuikens-
weg B 120, .te Heemskerk; Jan De ij hm,
Kerkbuurt 59 te Akersloot; Mina Rijndters,
WilheLminastr. 27 te Neordwjk; Arie Groot
Middelweg B 171 te Heerhugowaard; en Ali-
da Mul, de Horn 309 te Uitgeest. En de 5
prachtige wandprenten vielen ten deel aan:
Adrianus de Wit Cz., B 134 te Petten; CCor
de Nijs, Annastr. 6 te Alkmaar; Theo Ver
heggen, Krijt 81 te Egmond-Binnen; Klazina
Scholten W.- Ad. te 't Veld, gem. Oude Nie-
dorp; en Rika Maarschalk, Verkeerd ©molen
weg G 17 te Santpoort.
In den loop van de volgende week krij
gende gelukkige winners hun prijzen thuis
gestuurd.
En natuurlijk wensch Ik de prijs winners
hartelijk geluk met 't buitenkansje.'t si waar
voor degenen die nu geen prijs wonnen is
het nu eigenlijk nog onpleizieriger geweest
dat ze zoolang op den uitslag hebben móeten
wachten. Maar dezen moeten zich nu maar
troosten met Je gedachte weer aan het vers
je, waarmede "wij ons praatje vandaag begon
nen:
Lang gewacht en stil gezwegen,
Nooit gedacht en toch gekregenl
*n Volgenden keer toch treft het geluk
misschien hen en daarom: moed houden jon
gens 1 moed houden meisjes!
En nu-, beste neefjes en nichtjes gauw-
naar huis en.... naar bed!
W.iel te rusten!
OOM KOOSL
DE LIEVE MEI.
Bloempjes bloeien alom in 't land,
Meisjes spelen er hand aan hand;
Koeltjes ruisehen er langs den vliet,
V-ogeltjes" zingen hun schoonste li'ed;
Kransjes sieren den strooien hoed:
Blüde meisjes, dat staat u goed.
(Ingez. door D. en G. K. te Assendelft).
LENTE VERZUCHTING VAN EEN
KANTOORBEDIENDE.
'De lucht is zoo blauw en 't plafond is zoo
[zwart..
Het gras is zoo zacht én mün kruk is zoo
[hard
Het groen ls zoo schoon en 't behangsel zoo
[vuil.
Natuur ls zoo lief, mün confrater zoo'n uil!
De Mei ls zoo jong en miin chef is zoo oud,
De zon schünt zoo warm en de thee is zoo
[koud
De knoppen gaan open, de brandkast gaat
[dicht
Mün hart ls zoo zwaar en mün beurs is zoo
- [licht.
VOORZIENIGHEID.
Schoon 't gewicht der zorgen,
Ied'ren nieuwen morgen,
Bij 't ontwaken wacht;
Schoon' een heir gevaren
Dreigend om ons waren, i
Zoo bü dag als nacht,
'k Zal vertrouwend de oogen,
Wenden naar den Hoogen,
Tot miin God en Heer!
Is 't ook dag of morgen, -**'
Züno trouw zal zorgen,
En voorziet steeds weer.
t WIE WlL RÜILEJN?
Om van ons ruil- en verzamelhoekïe ire-
bruik te maken, zendt men mij maar een brief
je., waarin duidelük staat geschreven wat
men wenscht, met vermelding van volledigen
naam en adres. Dan zet ik dat in de Kinder
krant en de verzamelaartjes weten dan waar
ze elkaar kunnen vinden.
De briefjes moeten in enveloppe gezonden
worden. AAN DE REDACTIE VAN DE
KINDERKRANT. HOF 6. ALKMAAR.
Ik heb 15 plaatjes van Maizena (No. 4),
6 van de IJsel, 2 \an De "^echt en 9 Maizena-
plaatjes (No. 3); die wil ik ruilen tegen Ver-
kade's bons (één teeen één.)
Madie Hof te 't Woudt, Gem. Egmond aid
Hoef.
Ik heb 30 VerkadeVbons, die ik wil ruilen
voor 30 plaatjes van Honig's Maizena-plaatjes
of plaatjes van de IJsel of de Vecht, het geeft
niet welke, Coraeiia Uitenüaal, Nieuw-Ven-
nep 127, Haarlemmermeer.
Ik heb Kwattasoidaatjes, die ik ruilen wil
voor postzegels; ik geef Kwatta-soldaatjes naar
gelang de postzegel waard is. Ik heb ook Indi
sche postzegels, die ik ruil voor vreemde zegels
(één voor één) Alphons Grijping, Zijl weg
xid. 43, te Overveen.
IN DE SCHOOL.
De onderwijzer: „Wij hèbbe.
dus gezien, dat de steppen srroo-
te" woeste vlakten ziin van een,
eigenaardige soort en dat men'
o.a. heeft: toendra- of mo-sstePv
pen, grassteppen'.En welh
andere Roorten nos ineer?"
Jantje: „En moerassteppen.
Pietje© „En fietssteppen
TWEE IS GELIJK: VIER!
Heer (tot twee muzikanten,
die o-p een feestje besteld zijn):
,Ben jullie maar mot tweeën
Ik had er vier besteld."
Muzikenten (unisono): ,,0 da»
as niets meneer, wii eten- voor
vier."
GOED BEDOELD.
Moeder (in de Artis): ,,Wa»
hebt gii toch een voorrecht, lio
ve kindoren 1 Gii wordt hier il'
Amsterdam opgevoed, waar all*
dagen iets nieuws 'te zien is,
Vandaag bii voorbeeld kunt gil
hier in Artis al de zeldzame die
ren bezichtigen. Gii hèbt he\
beter dan ik het in mijpe jeugd
had: ik ben" op het platteland-
groot gebracht en heb voor
eerst van mün leven een rhino,
ceros te zien gekregen, toen ik
met uw vader kennis maakte."
EEN STADSDAMETJE.
Tuinman: „Ziq eens, juf, dal
is nu een tabaksplant in volietf
bloei."
Juffrouw: ,,Hè, tuinman, hol
aardigi En hoe lang duurt heli
nu, eer de sigaren riip zajn?"
O, wanneer wij meer tüd in
gebod doorbrachten, wat zouden;
wij voel gelukkiger loven en:
moor genoden van God verkrijg
gen.
Trijntje K. te Bergen. Dat
dan 'n aardig trio. twee zusje#
en een broortie. Hoe lief vatt
tante om voor jelui een moedet
te willen zün. nu jelui moe ia#
den Hemel le.
