TWEEDE BLAD. KINDERCOURANT y BINNENLAND Elck wat Wils, Lj.-. grapjes IN 'T PRIEEL. ZATERDAG 14 JUNI 1919. Brieven uit Britsch-Indië. Plattelanders, opgepast Het Kindje Jezus en de H, Antenius - SPROKKELINGEN WIE WIL RÜILEj^? BLADVULLING. BRIEVENBUS i Ramadurgarn, 26-8-T9. Alur P. O. Bellarjr Distr. II. DE DOKTER. Een molenaar spreekt óver den wind, een (boer praat over zijn ossen, zegt Virgilius; of Wel' traditioneel: schoenmaker blijft bij zijn leest. G*en wonder dus, dat eenvoudige dorps- luidjes .weinig belang 'stellen in znlks ver -van bem verwijderde zaken en personen als .de vredesconferentie en de Bolsjewiki, en dat zij de bemoeiing daarmee maar liever over laten aan de politie en soldaten. Maar to-ch een beter kenner van mijn volkje toont ter stond aan, dat de belangen van- den land bouwer ook bier verder g-aan dan de ploeg. -Waarlijk, 'bet grootste en voornaamste ge deelte van bnnne gesprekken heeft betrek king tot de maag. den manmon of bet huwe lijk. Onverschillig op welk uur van den dag men iemand zon vragen, u een dienst te be wijzen, bijna altijd krijgt men tot antwoord: •„ik heb nog niets te eten gehad, ik heb een ledige maag". En om aan te toonen, dat zij waarheid spreken, slaan ze een paar malen zich op den buik, om een bollen klank te d-oen hooren. Op 'n anderen keer komt er iemand met 'n strak gezicht Ibij u en zegt: „O, smamy, u weet latuurlijk dat de katoen van bet jaar1 tamelijk duur verkocht wordt. Kunt u mij geen tien gulden leenen, want al de levens middelen kosten bongersnoodsprijs. Ik zal u bet geld ternggèven als ik mijn katoen ver kocht heib." Men gelooft hier niet aan het spreekwoord: Wil gij borgen kom dan morgen. Ziet gij een vader met een blij en verheugd gezicht bij u komen, gij kunt er verzekerd van zijn, dat het gesprek o-ver zijn achttien jarigen zoon zal gaan en dat hij u vragen aal, om naar dezen of genen priester te schrij ven voor een huwbaar meisje Dit zijn maar voorbeelden van hunne dage- lijkscho gesprekken, welke men tot in het on eindige zou kunnen vermenigvuldigen. Doch genoeg daarover. Indië is zeer conservatief en een éénling heeft meer dan zijn handen vol om ook maar 'in het geringste een verandering te brengen en toch ben ik er in geslaagd mijn volkje over een ander onderwerp te leeren spreken, n.l. over medicijnen. Er zijn natuurlijk op groote afstanden doc toren, docih vanwege de hooge betalingen, iwelke de heerèn vorderen, genieten zij het 'vertrouwen van de menschen niet. De barbier oefent hier nog steeds het beroep van genees heer uit, hij is chirurg en verloskundige. Nog niet heel lang geleden kreeg iemand 'een trap van een paard. De barbier scherpte ?5jn scheermesen -het gevolg was, dat er «oud vuur inzette en het been tot de dij moest Vorden afgezet, wijl oorspronkelijk de voet Dij den enkel „gezet" had moeten worden, hetgeen door den harbier-dokter was ver zuimd. Het ia werkeliik merkwaardig wat men hier kan doen met een paar huismiddeltjes. De menschen in Holland zijn niet de eenigste die niet van wonderolie houden, ook hier zijn ze zoo en toch moet in zoo?n geval Boerha vens raadgeving gevolgd worden; welnu, ik geef hen dan gewoon keukenzout, rood gebra den en daarna in warm water gesmolten; dit op de nuchtere maag genomen, heeft hetzelf de succes als wonderolie. Quinine is hier een lievelingskostje bij het volk, juist omdat het bitter is: bitter in den mond maakt het hart gezond. Zambuck en Jodium zijn groote wonderwerkende medicij nen, vooral voor wonden en gezwellen. Jo dium vindt vooral bijval omdat het in den beginne nogal prikkelt. Door pestgevallen met Jodium te behandelen, heb ik een groo- ten naam verworven. Een ieder, die door pest aangetast was, moest den eersten dag twee druppels Jodium op een theelepeltje water drinken, den volgenden dag drie druppels en langzamerhand vijf druppels; ook smeerde ik Jodium op het kliergezwel. Van de 49 perso nen, aldus behandeld, bleven er 37 behouden, terwijl op andere plaatsen, volgens een an dere methode bijgestaan, ongeveer 95 pet. stierven. Mijn Christenen waren vrij van de pest, want zij waren daartegen ingeënt. Na heel veel moeite en flinke kosten was ik er in ge slaagd een gouvernementsdokter in mijn dorp te krijgen. De heidenen weigerden toen ingeënt te worden, want de dag was niet gum- stig gezind en men had hen verteld dat de ingeënte personen melaatsch zouden worden of anders zouden sterven. Zij weten nu wel beter en ik twijfel dan ook niet of allen wor den ingeënt als de pest wear eens verschijnt. Ieder christen en Hindoe, die niet bedlege rig is, d-och slechts een weinig ongesteld, komt iederen avond bii het luiden van het Angelusklokje naar de kerk om medicijnen, om een weinig wijwater te drinken en om ge zegend te worden. Zii drinken clan misschien één of twee druppels, wasschen daarna hun ge-zichten en bevochtigen dan met het over schot het aangetaste lichaamsdeel. Het is een groot genoegen, de koster, bij af wezigheid van den priester, het volkje te zien zegenen: beide handen over- de patiënten uit gestrekt, zegt hij een Onze Vader en Wees Gegroet, vouwt daarna zijn handen te zamen, zooals oen priester bij 't „Dominus Vobiscum" in de H. Mis en besprenkelt dan de patiënten totdat zii letterlijk druipend nat zijn. Geen wonde#! Men weet: wanneer kleine kinderen do muziekdoos openen Die zieken, die beslist niet naar de kerk kunnen komen, worden ten huize bezocht en na eenige troostwoorden gezegend. Het ge beurt nog wel eens, dat men midden in den nacht geroepen wordt om de barmhartige Samaritaan te zijn. Geen priester die er ooit tegenop zou zién, want het verschaft hem nog wel eens de gelegenheid, een zieltje voor den Hemel te winnen, welk geluk anders mis schien verloren zon gaan. Wat een onuitsprekelijk goed zouden ge kwalificeerde doktoren hi or kunnen doen! Mij en mijne missie in uwe gebeden aan bevelend; J. SCHIPPER, Missionaris. Op 28 en 29 Juni a*. zal te Groningen het tiende jaarcongres van de communistische par tij in Nederland gehouden worden. Daarvoor zullen onze lezers zich weinig La- teresseeren» dat begrijpen we. Toch valt er in den beschrijvingsbrief, welke voor dit congres in .De Tribune" gepubliceerd staat) wel het een en ander op te merken, dat ook voor onze lezers van belang ia. We hebben hierbij voornamelijk het oog op een congres-voorstel v-an de afdeeling Gronin gen betreffende de .Agrarische kwestie". De afdeeling Groningen wil d© partij een broohure doen uitgeven over: ,De Communie- ten en het Platteland-sproletariaat," ..waarin ons standpunt, inzake de agrarische kwestie, wordt uiteengezet." In de toelichting, welk© de afdeeling Gro ningen daarbij geeft, lezen wij: Daar onze Partij steeds meer aanhang krijgt op het platteland, wat blijkt uit het oprichten van afdeelingen onzer Partij in verschillende kleine steden en dorpen, is'het m.i. noodig. ons standpunt, inzake de agra rische quastie duid-eliik te formuieeren en dit in een brochure neer te leggen, waarmee dan door onze plattelandsafdeelingen onder de land-arbeidrs kan woren gewerkt. Wli hebben bii onze propaganda op het platteland er rekening mee te houden, dat de geest onder het landbouwproletariaat anders is dan die van het proletariaat in de steden, daar bij de landarbeiders nog steeds de zucht anwezig is naar een eigen woning en tuin en dienen wij na te gaan in hoeverre wli die geestesgesteldheid kunnen benutten voor o-n- ze propaganda. Daar ingevaj van revolutie.de steden en do industrie-centra, inzake de levensmidde lenvoorziening ziin aangewezen op het plat makkelijken winnen 1 voor bun verderf'Lijken leer te HET KON NAT. STEUNOOMITé EN HET ONDERSTEUNING^ W-EiRK. Door het Kon. Nat. Steuncomité ie aan de Plaatselijke steuncomité'» medegedeeld dat het voortduren van de crisis-werkloosheid in tal van bedrijven en de waarschijnlijkheid dat nog wel eenige tijd zal voorbijgaan voor een even- wiexhttoestand in het bedrijfsleven zal zijn in getreden, het noooig maakt dat het ondersteu- nipgswierk voorloopig nog dient te worden voortgezet. De regeering! is echter mei; het Kon. Nat. Steuncomité van meening dat de Plaatselijke steuncomité's niet de aangewezen organen zün voor de behartiging van die belangen der crjs-is- siachtoflers in het tijdperk na den oorlog. Wettelijke maatregelen ziin daarom spoedig te verwachten, volgens welke van overheidswege een groot deel van de zorg voor de tot dus verre door steimeomité's gesteünden, zal wor den overgenomen. De hoofdlijnen ziin als volgt gedacht: A. Leden eener organisatie met werkLoo- zenkas, zullen zijn aangewezen pp die kas. In verhand hiermede zullen tijdelijk de re gelen, volgens welke werkls^tenkassen wor den ges.uusidieerdj worden aangevuld. B. Wachtgeldregelingen, gelijk deze tot dusverre dao-r het Kon. Nat. Steuncomité met werkgevers en combinaties van werk; gevers met deelneming van het.gemeente-be stuur werden aangegaan, zuilen, indien &ij voldoen aan vast te stellen voorschriften^ door de overheid kunnen worden .gesteund. O. Niet verzekerde arbeiders benevens zwakken, bejaarden en minderwaardigen die teland en waar het kapitalisme uit het land- kuil vroeger bestaanmiddel niet gemakkelijk bouwproletariaat de contra-revolutionaire herwinnen, zu.len op de organen der aimen- legercorpsen reoruteert otn de revolutie in Jzorg zijn aa-ng'ewezen. Deze Qrgau&n dienen de steden neer te slaan, is 't duidelijk, dat i daartoe, waar noodig, versterkt te 'W-orden. geen enkele re'volut-ie meer kan slagen zorl- der medewerking van het plat-telands-prole- tariaat en moeten wij met kracht onze pro jj. Een centraal lichaam zal zich wijden dan de bevordering van werkgelegenheid in tijden, waarin en in plaatsen, waar daaraan paganda op het platteland' voortzetten om. tijdelijk bijzondere behoefte bestaat. Hier het proletariaat te revolut-ioneeren. I wordt geducht aan openbare werken, waar- In deze toelichting wordt duidelijk te ver staan gegeven, dat er revolutionaire propa ganda gevoerd moet worden, onder de platte landers, dat men om de ..geestesgesteldheid" der plattelanders te ontzien, de boertjes om trent de communistische leer zoo'n beetje be duvelen moet, dat men'uit die „geeptegesteld- heid". juist revolutionair profijt moet zien te trekken. Onze boertjes biechten nogal aan eigen wo ning en eigen tuin, zoo zeggen de communis ten, laten we daarom met hen niet te veel praten over de algemeen© confiscatie, over „alles staatseigendom"dat ia nog tijd g-e_ aan zoowel geschoolde als ongeschoolde ar beiders kunnen vinden. L. W.erkvers-ckaning zal voornamelijk plaatselijk worden op touw gezet, om in het bijzonder aan de pnder o. bedoelde arm- lustigen zoo nuttig mogelijke bezigheid te verschaffen en de werkschuwen onder hein uit te schiften, die dan verder niet voor steun in aanmerking komen. In tegenstelling met de werkgelegenheid onder d. bedoeld geldt het hier een vorm van steun waarbij niet altijd sprake behoeft te zijn van stan- daardloon of passend werk. p. De met de arbeidsbemiddeling! verband noeg, als we dank zii de door ons beduvelde houdende ondersteuning voor gezinnen,, ver- boertjes eenmaal het heft in hand-en heb ben. Dan praten we met meer, dan doèn we! Dan hebben ze niets meer te z-eggen! Plattelanders, opgepast! Ge ziit thans gewaarschuwd1 tegen de on gure revolutionaire elementen, die u wat wat wljo willen makenge weet thans, dat ze angst vallig verbergen zullen houden, d-at ze 't op uw erf ^en. goed_ gemeent hebben, dook dat ze hu.sxosten, zal overgaan in Handen van den diens.t der werkloosheidsverzekering en ar beidsbemiddeling en de plaatselijke prganen van openbare arbeidsbemiddeling". G. Subsidies voor woningbouw zuilen be hartigd worden door de overheidsorganen vo-or djs volkshuisvesting. H. Het verleenen van orediet aan dan middenstand, voorzoover dit van staatswege met bijstand van het K.N.S. geschiedt, zal dit bedriegerijtje slechts aanwenden, om u ge- geheel regeeripgSjZaak kunnen worden. LISZT TEGEN LIST. Toen Frans Liszt zich te Rome bèyond, leverde het veel moeilijk heid op, hem op partijen in voor name huizen tot fdavienspelen t» bewegen. Maar een jeugdige aaeiiij'ke dame stelde list tegenover Liszt zij had zich nu eenmaal in 't booM gesteld, het door haar geooodig- de gezelschap door eene vopit- dracht van den grooten virtuoos te zien bevoorrecht. Zij had namelijk waargenomen dat gndere dames, zoodra de be roemde kunstenaar in haar salon verschenen was, steeds zich beij verden om 't klavier te openen en dan was Liszt ternauwernood te bewegen om een toets aan te ra ken. Daarom sloot zij ach ter gele genheid van hare soirée, de piano af en stak den sleutel in haar zak. Er was dus geen sprake van, den kunstanar uit te noodigen, iets voor te dragen. Dit scheen hem te verwonderen, en weldra begon hij eenigszins ongeduldig te worden in de nabijheid van het gesloten instrument op en neer te loopen. Éindelijk kon hij zich niet lan ger bedwingen, verzocht aan de gastvrouw den sleutel en dien avond speelde hij prachtig en meer dan eenigen avond te voren. ACHTING. Op zekeren dag reed een voor naam heer over den weg van Dresden naar Potsdam. Hij had een extra-post en wilde vlug voort. Maar de weg was slecht en de postiljon kon niet zoo snel voor uit. „Rijd op," riep de reiziger. „De weg is te slecht. Ik kan niet vlugger rijden, antwoordde de postiljon." „Laat je paarden loopen. Of krijgt met de zweep, die je paarden spaart" De postiljon wendde zich, zon der iets te antwoorden, op dea bric om, sloeg zijn mantel terug, keek den heer aan en toonde hem het IJzeren Kruis, dat hij droeg. Toen zweeg de heer en sprat niet meer van de zweep.' Na eenigefl tijd kwam den ko ning Friedxich wilhelm III deze geschiedenis ter core. „Flink zoo," riep hij uit, „flink zoo; zoo heb ik het gewild In den menscfa zal ieder den mensch zien en er aan denken, dat hii hem achten en eeren moet Het IJzeren Krul» dat de geringste in stand kan krijgen is een strenge leermeester voor de voornamen om de nederi» gen te eeren en te achten." Natuurlijk hebben onze neefjes en nicht jes wel 'ns van den H. Antonius van Padua gehoord 1 Immers 'r is bijna geen parochie kerk of kapel ,en ge zult T 'n beeld van den grooten Volksheilige ontdekken. Als je «at verloren had, leerde moeder je tot St. Antonius bidden, dien machtigen vriend bij ,0, L. Heer moest je helpen 't verlorene «eer terug te vinden en bijna altijd werd je -gebed verhoord, 'k Heb 't zelf ook al (Ondervonden I Nu zal ik voor onze leesgie rige neefjes en nichtjes 'ns 'n mooie gebeur tenis verhalen uit 't leven van onzen heiligen Vriend. Moet je 'ns luisteren 1 Op zekeren dag had Autonius veel ge-, preekt en* de menschen welgedaan. Toeto 't tegen d,en avond ging was I-lij dan ,ook zeer vermoeid en Hij verlangde naar rust. Ante nius begaf zich op weg naar 't huis vaneen IZijner vrome vriepden, die in den omtrek [woonde en werd daar zeer welkum ontvan gen. Nadat Antonius met z'n gastheer .en diens huisgenooten; gezamenlijk 't Avond maal gebruikt en 't avondgebed verricht had, [wenschte men elkaar 'n goeden nacht. An tonius ging naar de kamer die voor Hem .aangewezen was als slaapplaats. Voordat Hij zich ter ruste lei, .Daci Hij nog wat uit z'n brevier. Naast de kamer van Antonius grens de de kamer van den gastheer. .Deze zat voor de tafel en peins.de strak voor zich uit Hij dacht aan Antonius. Net 'n heilige, vond ie, zoo'n aardige en lieve man had-ie maar Zelden ontmoet. Opeens schoot 't 'm te bin- toen, dat-ie- de deuren van 't groote huis. nog moest grendelen. Toen dit gebeurd was liep-ie langs de kamer 'van Antonius ca hij bemerkte door een der reten van de deur 'n buitengewoon stralend licht. Ontsteld en ver baasd zag-ie door 't sleutelgat en stond als aan den grond vastgenageld. Wtotot wat zag- ie? Antonius zat geknield voor den bidstoel ten in z'n armen hield Hij 'n lief en schoon kindje. Wie of dat kindje- was? Niemand an- )ders dan O. L. Heer zelf rustte op de armen .Van Antonius en Hij strekte z'n armpjes uit ten streelde 't gezicht van Antonius, die niet 'Bloede werd 't Goddelijk Kindje te aanschou wen. Opeens verdween 't kindje' na Atoto- teius nog 'ns lieftallig toegeknikt te Jiebbeö. Meteen was 't hemelsch licht ook vordwe- hen en zag de gastheer die-nog altijd door, t sleutelgat stond te kijken niets anders «au Antonius en 't schemerend licht van de kaard die op 'n kandelaar op tafel stond te branden. Geheel onder den Indruk ging de crave man naar z'n kamer terug en bleef In gedachten vc z'n bed staan Toeto be gaf ook hij zich ter ruste en weldra werd 't stil in huis. Den volgenden morgen vertrok Antonius na -z'n gullen vriend tong 'ns hartelijk bedankt en hem en z'n'huisgenooten den zegen gege ven te hebben. Naar aanleiding dier verschijning lieve neefjes en nichtjes, wordt de H. Antonius dikwijls afgebeeld met 't Kindje Jezus pp den arm, dat liefdevol z'n oogjjes op den Heilige laat rusten. Laten we altijd 'n gro.o- altijd op z'n hulp vertrouwen, lievo neefjes te liefde voor den H. Antonius hebbeu, en en nichtjes. Hij is zoo bevoorrecht bij 't kindje Jezus dat Hij alles van hem voor ons verkrijgen kan. ZiOO'N SLIMMKRT. .ik i Dat zal kort duren, ons praatje deze week. Want zie eens wat een onweerswolken daar komen, opzetten. Ik durf jelui nu niet hier te houden omdat wij niet voldoende tegen regen, wind en on weer beveiligd zijn in ons prieel. O wee, daar begint het al te waaien. Allemaal, dus maar gauw ingepakt; neemt allen je krant maar fluks onder den ajm en spoedt je naar huis, dan kan je thuis do krant, met haar verhaal, versjes, grapjes en briefjes wel lezen. En dan vanavond maar 'm kwartiertje vroe ger naar bed! Wel te rustenl OOM KOOS. HET VERGEET-MIJ-NIETJE. ie mijn schiep en mij versierde 'ie mij frissche laaf'nis biedt Wil mij door mijn naam beduiden O vergeet mij niet. .Ji .Vriéndelijk ziet Hij op mij neder, !Als de zon haar stralen schiet, Hoop mijn kind oip Hetm uw Vacfeï En vergeet Hem niet, dngez. door Necl V., Akersloot ONZE POEDEL. Wij hebben een poedelhondje j Met krullen, wit als sneettw, Kim lijf is half geschoren, Dus lijkt hij wel 'n leeuw Een lint van blauwe zijde Is om zijn hals gedaan, Zijn staart draagt ook 'n sieraad, Br zit een strikje aan. -Zoo lag hij op een kussen Voor 't raam dat openstond En keek met slaap'rige oógên >- En geeuwend in het rond. ti»-'.- (ïngoz, door' Grietje .V. te Aker'slo'et). Een boer kwam met zijn vrouw paar de schilderijententoonstelling en wilde toen zijn toegangskaart aan de portier ai'goven. Maar deze nam de kaart niet aan zeggende: Het is vandaag gratis voor het publiek. „Dat is jammer," zei de boer tegen z'n vrouw en ging heen. Jlngez. door Cornelia U. te N.-Vennep). MODERNE TIJDEN. Ho.or eens, mijnheer, ik vond gisteren een stuit, rubber in de worst, .die ik kier gekocht kjeb. Ja, mevrouw, dat bewijst alweer, dat het paard overal verdrongen wöxdt door de auto. HM KAN ER jO-VER OORDCELEN. Vrouwen en meisjes kunnen beter pijn verdragen dan mannen en jongens, Wie heeft je dat gezegd, .een d.okter? Neen, een schoenmaker. GOED BEGREPEN. :Mama: „Waarom bon je nu toch gaan zwemmen,jongens? Heeft je grootmoeder je dl-it niet verboden?" Neen ma, grootma heeft gezegd: jongens,; ik zou vandaag niet gaan zwemmen. N,ou, dat Wil ik graag geloove-n, zoo'n oud rheuma- tisph mensch, maar over pns zwemmen beeft ze niets gezegd." IN HET DUISTER. Meneer en mevrouw S. bevonden zich des nachts in een vreemd hotel. „Ik stik, zoo benauwd is het hier," riep na het middernachtelijk uur mevrouw haren echtgenoot toe. „Toe, lieverd schuif het raam een weinig open." De echtgenoot staat op en betast een glas ruit. „Ik kan het onmogelijk open krijgen," liet hij zich na een poosje hooren. Mevrouw begon te schreien. Daar kon hij niet tegen; in zijn wanhoop verbrijzelde hij bet glas en sprak: „Daar heb je luchtl" „De hemel zij dank, Willem," lispelde zij en nu sliep ze spoedig weer in. Den volgende morgen bescheen de opgaan de ton de verbrijzelde ruit eener glazen Jrsat die bij het yenster stond. MEER DAN GENOEG. Rechter: „Gij bekent dus, dat go uw buur man een driedubbele ezel hebt genoemdf" Beklaagde: „Ja, edelachtbare." Reehter: „Hebt go er nog Iets bij te voé- gonf" Beklaagde: „Neen. Is 't niet genoeg?" Oin van ona ruil- en verzamelhoekie ce ll ruik te maken, zendt men mij maar een brief je„ waarin duidelijk staat geschreven wat men wenscht, met vermelding van volledigen naam en adres. Daa zet ik dat in de Kinder krant en de verzamelaartjes weten dan waar zs elkaar kunnen vinden. De briefjes moeten in enveloppe gezonden worden. AAN DE REDACTIE VAN DE KINDERKRANT. HOP G, ALKMAAR. Ik heb de nummers van 20 tot 50, enkele uitgezonderd, van het „Weekblaadje voor de Roomsche Jeugd", derde jaargang; 10 achter kanten van Couvetdoosjes; 18 plaatjes van Golden Thee; 5 Verkade's bonnen en 1 Ver- kade's plaatje, die ik-allen wiL ruilen voor blaadjes zilverpapier. (Hoeveelheid nader overeen te komen). Wie stuurt mij 20 blaad jes zilverpapier voor 12 Kwatte-soldaatjes? Nico Zuurbier, Café „De Landbouw" Ursem. Ik heb 200 IJsco-beertjes, die ik ruilen wil voor vreemde postzegels. Ik geef beertjes naar gelang de postzegels waard zijn. Engel- bert y, d. Helm, .van Marumstraat 46 Haar- lea. De wonderbare deugd van baxmliartiigiheid maakt God tot schuldenaar van de menschen, zo,odat zij thans het hemelrijk niet als 't ware ate iets vreemds zoeken en afsmeeken maai' kloek daarin binnentreden, als.of zij recht er op hadden. O gelukkige barmhartigheid 1 Gij. s,tarnt weliswaar van de ellende af, maar bereid liun, die u beoefenen, de eeuwige zaligheid. De bijenkorven en de min. c L L :j Die hebben altijd angefe in. j,i. Van buiten heeft ze bloemen aa® ,j ,Van binnen vindt men dorens. sta& k ,Van buiten blijdschap en genuoh& Van binnen is er zucht zucht. De aalmoes die wj gedurende ons J!even geven voor het opdragen eener H. Mis te' aan G|od veel aangenamer, dlan toia onsen dood omdat de eerste alleen eene geheel vrijwil lige gift is, waarvan wij suit eigen beweging afstand doen, terwjjl wjij to<jg tóveï! toSfig be schikken Konden, JdJl d aért Niet hem noem ik' rjjk^ die zich schatten véïpré Ik ken geen .gxaoter, geluk hier op aard, Dan and'ren gelukkig te makte® Alida M. te Uitgeeet Ben jo nu niet blij, dat je vandaag el ia de krant staat met je natom? Hat tod iê eekes niet gedaolitt zoo'n bouwplaat wil wat zegge» hè, je moet maar aan je broei* vragen, diat ze je helpen, want het is erg moeilijk die St. Baivo"* kathedraal te bouwen: een ge duld-werkje van commesa l Dag All. de groeten thuie. Klazina S. te Oude Niedorp. O z'oolOf het 'a fijne prijs was. zoo'n plaat. 21e denken meestal,>maar 'n plaat. iDooh als ze 't te pakken hebben, vindien ze allen haar o zoo mooi. Neen, jy hebt zoo niet eerst ge-1 dacht, dkt weet ik wel beter. Dag- tZieneke. de groeten ook aan pa en moe. Catootje B. te Haarlem. Nu jij vraagt nog al niks: een langen brief. Wel. kind, ie moest eens weten hoe druk ik het ft) heb met korte briefjes te schrii- van en dan tusechenboite zoo'n lange er tussohendoor. Maar, enfin, je bent toch ook de kwaaiste niet an dus.krijg je ie zin. Dat je wel blij zou ziin met een prijs en dan nog wel met zoo'n prachtig boek, wist ik van te voren wel. En dus kon ik me best begiiipen, dat ie dage- tiks al uitkeek of het prachtge- eohenk nog niet ,op komst wat. Als je het nu heelemaal gelezen heb, moet je vast weer opnieuw, beginnen te lezen, dat weet ik a vooraf, zoo mooi zal je 't vinden. Is de brief nu lang genoeg? Blij? maar goed ja best doen. Dag Tootje. Theo V. te Egmond-Binnen. Klik iil. kleine, leuke krulle- bol of heb je geen kmllebolt tij weet nu preeies hoe je aal- dige en onderhoudende briefje* moet echrüven. Dat je verleden week 't heb vergeten, neem ik ïe niks kwalijk. Zie je nu wel daï het een prachtplaat is, ik zei het 'le al van te voren. Ik vind het heel lief van je dat je too go©4 (Om my denkt in je gebeden. Ik yergoet trouwens jelui ook niet. Wel. wel. .wet doe je al braaf 5e best met pianospelen. Nou. of - ik die leeraren ook kent ik was óók op het pianoconcert dat in de Harmonie gaf on du* heb ben wijiii en ik elkaar ver- moedelbk nog wel gezien, zon elkaar te kennen. Ook leuk, je niet? Dag Théde groeten i «an pa en ma. Énkele brief «en volgerij .«telden. ar ver- zonde# en tm

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1919 | | pagina 5