B..K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HQLLANP
H.H. Adverteerders.
No 1*1
Woonsüag- 25 Juni 1919
13e Jaargang
FEUILLETON
Onschuld en Misdaad.
BUIT EN LAUD.
BINNENLAND
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: ™raf
Op genade ot ongenade
Nog steeds: het Belgische
annexionisme.
Tussotien Oorlog eis Vrede
ONS BLAB
Abonnementsprijs;
Per kwartaal: per agent t 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad I 2.10; Iraneo per post 1 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad 2.30afzonderlijke nummers
van de courant 5 et.; van het Zondagsblad 5 ct.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels i 0.75; elke regel meer 1 0.15;
Reclames per regel 1 0.42H Rubriek „Vraa.* en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle ahonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, 100,—, f 60,—, f 35,— t 15.—
Duitschland, de grootmacht der Centra-
tn tijdens den oorlog, is bereid, zich aan
'en vijand over te geven, op genade
)t ongenade'
De tragoedie is gespeeld.
Het trotsche Germania buigt den spier-
trachtigen nek om zich met nauw'lijks
/erholen woede en wraakzucht onder 't
tchandebeteekenende juk dóór té begeven.
Het buigt den nek, 'omdat het móet.
Zóóver hebben de overmoedige overwin
naars het weten te dwingen.
De éénigste restrictie's der Duitschers
Dij de onderteekening van het verdrag
Jat Duitschland niet als de aanstichter van
ten oorlog 'kan worden beschouwd en dat
le nationale eier verbiedt, personen van
Duitsche nationaliteit uit te leveren tot een
jtrafgericht hebben de geassocieerden
beantwoord met de mededeeling
,.Wij kunnen geen beperking ""of voor
behoud aanvaarden of erkennen en moeten
Van de Duitsche vertegenwoordigers een
ondubbelzinnig besluit eischen, of zij voor
nemens zijn te teekenen en het lieele
verdrag te aanvaarden of voornemens zijn
liet te teekenen en het verdrag niet te
ftanvaarden, gelijk het ten slotte is gefcrrmt-
eerd."
Terwijl op de alleszins .verklaarbare, en
oer slot van rekening niet anders dan eer
lijke vei klaring der Duitschers, dat het vre
desverdrag niet nageleefd zal k ti n n e n
ivorden. kort en bondig wordt geantwoord,
uat de geallieerde en geassocieerde mo
gendheden Duitschland na onderteekening
Verantwoordelijk moeten houden,
Voor de uitvoering van elke bepaling.
Duitschland moet alzoo bulgen.
Diep, in het stof
Zóó diep, als de overwinnaars het ge-
eischt hebben.
Hoeveel er in dezen oorlog ook door
Duitschland misdaan is Duitschland mis
deed niet alléén! een ieder, die niet ge-
We! door de haat wordt beheerscht, zal
met Ih et Duitsche volk van heden innig
medelijden voelen, en wenschen, dat het
<\C kracht bezitten zal, <le hnkURe t.n toe-
komstige ellende wederom te boven te ko
men en eenmaal weer een vrij volk te wor
den, temidden van vreedzaam samenstre-
vende natie's.
Duitschland gaf zich over op genade of
lOngenade.
Uit de handelwijze der geallieerden en
geassocieerden gedurende de laatste dagen
is gebleken, dat er op genade van die zijde
niet gerekend kan worden.
Mogen alsnu de omstandigheden, zooals
God deze schept voor het menschdom,
mogelijk maken, dat onze wensch' aan het
Duitsche volk in vervulling ga...
Moge God verhoeden, dat een volk al te
zwaar geslraft blijft door al te langen duur
Ier bestraffing.
We waren in de zekere veronderstelling,
dat na de uitspraak der geallieerde en ge
associeerde staatslieden te Parijs en na het
succes, dat onze minister van buitenland-
schë zaken te Parijs behaalde, het Belgi
sche annexionisme zou hebben afgedaan,
We veronderstelden, dat de Belgische
gedelegeerden, die den treurigerr moed had
den, te Parijs aan te dringen op toekenning
aan België van Nederlandsch grondgebied
en Nederlandsche rechten, met beschaamde
kaken naar Brussel waren afgedropen,..,
om nooit meer zóóiets- te wagen.
We gingen zelfs zóó ver, te veronder
stellen, dat het Belgische volk prijs
stellend op zijn goeden naam onomwon
den zijn afkeuring over het gedrag der ge
delegeerden zou hebben uitgesproken en
ik
„Ik heb haar niet «ikel gezien,
heb haar apjfs gesproken", ging de mar
kies voort.
„Gesproken? En rijt ge dan abso-
zieker, dat heit da stem uwer vroiuw
was?"
De markies raakte een oogenblik m
Terwarring, maai' antwoordde toch bijna
tfcretoad, schoon op iets minder viasten
itaaj-j: Ja, het was haar stem1"
Zijn aarzeling was den priester echter
niet ontgaan-
„Hebt gij de markiezin over deze ver
moedens gesproken?"
„ik heb haar gezegd dat de hevige
pijnen begonnen rijn op het oogenblik
dat zij mij gerstewater jtg drinken heeft
gegeven
"nL 'Wat j heeft 2,0 geanIMwoord?"
»Uat w dien nacht niet op mijn kamer
gwwt was. Maar Olemcns verklaart uit-
«nikKeiijk, haar gezien te hebben".
„Schaam uy markies", sprak de priestefl
zich te fatsoenlijk zou hebben geacht om
geregeerd te worden door een man als
jr.v. Minister Hijmans.
We zijn bedrogen uitgekomen met onze
veronderstellingen.
De annexatie-zuchtigen onder de Belgen
.schijnen zich nog maar steeds niet te kun
nen verzoenen met de gedachte, dat ze hun
handen netjes thuis moeten houden, dat ze
niet gappen .mogen.
Het berucht geworden „Comité de politi
que nationale" bestaat en.... lééft nogl
Het roert zich zelfs trog geducht.
Het is na het afschepend antwoord
der groote mogendheden nog maar liefst
president Wilson met z', Tmexatie-eischen
lastig gaan vallen!
Geen middel laat h, 'dofnité" onbe
proefd, om toch maar te Gfder ure nog
z'n zinnetje te krijgen, met gezeur, met
kinderachtige brutaliteit.
't Is met dat „Comité" zóó sterk1, dat
het „Handelsblad van Antwerpen" naar
aanleiding \..n een schrobbeering, welke
het „Comité" ih een der Nederlandsche
bladen kreeg schrijft:
„Daar wij steeds de meening hebben
vooruitgezet dat het „Comité de poli
tique nationale", met zijn dwaze annexio-
nistische plannen en zijn belachelijke
grootdoenerij, een verkeerden weg heeft
ingeslagen, die ons te Parijs reeds naar
een beschamende afscheping heeft ge
voerd, is het natuurlijk - niet om dit fa-
meuse „Comité" te verdédigen dat wij
de pen opnamen.
Het is veeleer om nog eens uitdruk
kelijk aan onze regeering te vragen, dat
zij onomwonden zegge, hoe zij den toe
stand verstaat, geschapen door de uit
spraak van de „Big Four" te Versailles.
Want intusschen zet het „Comité" on
verdroten zijn veldtocht voort
Juist zoo'
Het Belgische blad slaat, den spijker op
den kop.
Hoe staat de Belgische regeering te
genover de „kwestie"
Hoe staat zij tegenover hét „Comité"?
Keurt zij de actie van liet „Comité" al?
Qi werkt het „Comité" onder hare hooge
goedkeuring mUSCum.» ».k. -.r g,.
stigatie
Zoo ja, dan zal het zaak' zijn, dat het
Belgische volk zijn regeering duidelijk te
verstaan geeft, dat hét van een dergelijke
houding zijner regeering niet gediend is.
Indien het Belgische volk tenminste in
zijn groote meerderheid prijs stelt op een
vriendschappelijke verhouding tot de noor
delijke broeders.
Iets, waarvan wij ons vooralsnog over
tuigd houden.
Te Parijs is Maandagavond Rel besluit van
Duitschland om het vredesverdrag onvoor
waardelijk aau te nemen mei groote vreug»
de begroet. Er werden groote vceugde-
demonslralies gehouden ©n 101 kanonschoten
gelost, waarbij Clemenoeau. nadat hij een
onderhoud had met Wilson en Lloyd George
tegenwoordig was. De klokkon werden
geluid, stoomfluiten gierden en alle vensters
werden versierd met de vlaggen der Ge
allieerden. De feestvieringen duurden dein
gelmeien nacht voort. Te Parijs en in de j
heet© provincie was d evreugd© z©or geest
driftig.
In Londen daarentegen werd het bericht
mot hel spreekwoordelijk geworden Engel-
sche flegmatisme onlvangen: geien luidruch
tige blijdschap vertolkte daar de gevoelens
van het volk.
ixu op strengten toon.
né.ifj
..Wilt
•e de waar-
ynn de woorden uwer Madeleine
in twijf el trekken, zoodra een knieöhjt te
genstrijdig© vierklaring aflegt?"
„Maar ik zelf dan. Ik ben er aekeir
van, mijn vrouw gezien ta hebbani Ik
herkend© haar witten peiginbir en het
manteltj© nalat die k&n/t, die haar hoofd
omsluierdiei."
„Duo haar gelaiat hebt ge niqt gezien
„Neen", klonk het openhartig, „(maar
wie anders dan Madielein© kan met haar
peignoir manteltje aan in dien nacht
op mijn kamer geweest zijn?"
„Iedereen, maar rij niet".
„Dat zijn maar woorden, villend", ant
woordde die markies op bitteren toon.
„Denkt g© dat ik, die haar zo» innig
liefgehad heb, anders dan door de ver-
pletterendste bewijzen en na uren lang
peinzen en nadenken er toe heb' kun
nen komen, haar van ©en zoto afschuwe
lijke misdaad te beschuldigen? Zij is de
eenigle van alle vrouwen in huis, die mij
steeds vrij kan naderen; Zijl, met haar
bloeiend© jeugd, ia de ©enige, die voordeel
heeft bij mijn dood. Immers, wanneer ik,
achterdochtig en zwartgallig wezen, ge
storven ben, hoeveel rustiger en prettiger
zai zij dan niet van ons fortuin, dat dan
het har© is, kunnen gpniieten. Bovendien
wie hier in huis heieft zoozeer haar ge
stalte, ©n uiterlijk, daft ik haar voor Ma-
de]©in©szou kunnen aanzien?."
Vanaf ?8 Juni (Zaterdag- a.s.) wordt op onze drukkerij
de vrije Zaterdagmiddag ingevoerd.
Wij verzoeken daarom H.H. Adverteerders beleefd,
advertentiën voor het Zateidagnummer zoo vroegtijdig
m o g e 1 ij k in te zenden.
Van advertentiën, welke in den loop van den Zaterdag
morgen binnenkomen, kunnen wij de plaatsing in het
Zaterdagnummer niet garandeeren.
De Administratie.
Duitschland heeft zich op de ltni©ën ge
worpen en dan vrede aanvaard zooals di©
door, do Entente werd gedicteerd. Men vrees
de nog eerst le Weimar, dat d© regeering-
Bauer, voor d© nieuwe beslissing geplaatst
weifelen of aftreden zou, maar zoover is
hel niet gekomen. De National© Vergade
ring is dan loch nog in ailerhaast Maandag
nogmaals bijeengekomen cn heeft de regee
ring gemachtigd tot onvoorwaardelijke.onder
teekening ov©r le gaan.
Hel besluit om toch maar te ondertoeke-
naii is echter niel genomen zonder de noo-
dige protesten. Het „Berliner Tagehlatt", liet
orgaan der democraten, dal van liet begin
ai' tegen hel onderteekenen van deze of der
gelijke voorwaarden gestreden heeft, meldt,
dat do kamers van koophandel in Hamburg,
Liihcck en Bremen töfèg .mimen hebben ge
zonden aan graaf Brocxdórff liantzau, waar
in zij er op wijzanj dat herstel van hel
economisch© leven, onmogelijk is waaneer
de koloniën verloren gaan ©u de handels
schepen geroofd wprderi. De 1© Weimar ver
toevende leiders d«! vrijwillige troepen, gene
raal Gröner, Marks®, von Lülwiiz, Older*-
hausen en admiraal von Troths, bleken bij
de besprekingen inet Noske, den minister
van rijksvcrdedlgoig, allen voor oudgrtee,-
Kdisu ID Ziijn, aeiicra», i,iI, von
Hindenburg had ©venwel eeu schrijven ga
zonden, dat hij tegen liet aannemen dezer
voorwaarden was.
Intusschen kan m©ii er al op rekenen,,
dat na hei rijkskabinet ook het Pruisisclie
kabinet ©en verandering zal ondergaan.
Von llaniel heeft geweigerd als Duilsch
gevolmachtigde op 1© treden. Volgens, liet
„Berliner Tagehlatt" heeft hij verklaard lie
ver den dienst ta verlaten dan zijn naam
le zetten onder dit verdrug,
Zells in de journalistiek doet de-spanning
zich gevoelen: Friedrich Stampter, de hoofd
redacteur vaii de „Vorwarts", heeft aan het
sociaal-democratisch© partijbestuur en aan de
perscommissie meegedeeld, dat hij z.jn bjê-
lrekking neerlegt. Hij verklaart, dat hij zijn
besluit genomen heeft met het oog oip den
aliieimeeQ.cn jfoliliekeri toestand.
Volgens sommig© berichten zou vandaag
do onderteekening van h©t verdrag te Ver
sailles plaats vindon, doch latere telegram
men uit Parijs meldden gisteren, dat de
datum van da onderteekening nog niet was
vastgesteld. Kolonel House moet zelfs ver
klaard hebben, dat hst vredesverdrag wel
niet vóór Vrijdag zal worden geleekend. M©n
acht het evenwel mogelijk, dat president
Wilson de onderteekening wil afwachten,
alvorens naar Washington larng te keereu.
Een telegram van "hedennacht uit Parijs
meldt nog, 'dat de Duitsche gevolmachtigden
eerst Vrijdag naar Versailles zullen vertrek
ken. Wanneer ze bijtijds aankomen zal het
vredesverdrag nog Vrijdag geteekend worden,
anders geschiedt dit Zaterdagmiddag om 2
uur. Wilson verlaat dan Parijs op den avond
van de onderteekening.
„Dat alles, markies, kan ik di© hi©r
in huis een vreemde ben, nog minder be-
oordeelen dan gij", antwoordde de pries
ter langzaam, „maar dit zeg- ik u dait d©
markiezin de Gypières tot geen slechte
gedachte zelfs in staal is."
„Ik stel een onbeperkt vertrouwen in
uwe ©er, Sintély", sprak de zieke.-„Geef
mij uw woord dat gij Madeleine onschul
dig acht, en ik zal aannemen dat ik mij
vergist heb".
Plechtig hief Oharles de hand op ©n
sprak met zijn schoonia ernstige stem;
„Markies, ik zweer1 u bij mijn ©er als p-ries
ter iem als ïmansoh, dat Madeleine geen
schuld heeft aan wat ©r gebeurd mag zijn
Daarvoor is mijn woord u borg".
„Dank je, Charta, sprak de zieke. „Gij
bewijst mij' ©en onschatbare weldaad door
mij 't geibof aan ha,ar onschuld terug t&
geven".
Hij herademd^ maar eensklaps' sperde
hij de oogen wijd open, terwij 1_ een haast
krankzinnige angst op zijn gehiat ta Leizen
stond.
„Maar dan," stamelde de zieke, „als
Madeleine onschuldig is.„ dan heb ik een
misdaad bedreven..."
„Charles werd doodsbleek. „Wat hebt ge
dan gedaan", sprak hij.
„Ik heb Madeleine (tegenover ©en" der
ide beschuldigd."
Alle maatregelen voor de onderteekening
zijn al genomen. Op den luslorrichen dag der
ondertoekeuing zullen te Versailles de ge
allieerde gedelegeerden, nadat zij het ver
drag onderteek-end hebben, naar het terras
van hel kasteel geleid worden, waar zij aan
plechtigheden ©n feestelijkheden (o.a. een
waterfeest) zullen deelnemen. 40J geallieerd©
journalisten nemen aan het feest cleeL
Omtrent den nu geschapen politiek® tye-
sland in Duitschland wordt opgemerkt, dat.
wijl het kabiuel-Bauer uitsluitend voor deze
gelegenheid'is gevormd, 't slechts geduld zal
worden tot de vrede ondert&ekend is. Dan
keeren de democraten terug ©n zullen zij
hun plaats op de regaeringsbanken weer
opeischen. Vermoedelijk zal dan ook Scli-ei-
domann weer op tlpn voorgrond treden.
Een uitsluitend uit centrum en sociaal
democratie voorigskouleQ kabinet kan zicli
bezwaarlijk handhaven, betoogt de Vor
warts" en d© democratische groep uit d-e
Conslituanto heelt reeds verklaard, dal zij
niét van plan is zich tot een oppositioneel©
houding te bepalen, dat zij tot medewerking
binnen het kader harer beginselen bereid
is en dat de coalitie haar taak nog te ver
vuilen heelt.
In deze bewogen dagen ontbreekt het na-
iini-lirk niet aan sensalionoele berichten, die
vooral cle „rreiutcL
den. Zoo heeft bijv, liet gerucht de» ronde
gedaan, dat von LeLtow-Voirbeck, de flinke
verdediger van Duitsch-Oost-Afrika, zich tot
leider zou opwerpen van een voorgenomen
militair oproer om de monarchie le her
stellen. Het bericht was natuurlijk even on
juist als een ander, dat hij thans in liet
oosten vertoefde en daar twee "legers for
meerde, waarvan het een© naar Berlijn en
het anders tegen de Polen zou oprukken.
De laalst© onwaarheid was al heel gemak
kelijk nis zoodanig vast te stellen, omdat
von Lelto-w-Vorbeck Berlijn niet verlaten
heeft.
Inmiddels is het in Duitschland reeds hiel
en daar lot ernstigs ongeregeldheden ge
komen. Te Hamburg waren den geheefcn
dag op het Raadhuisplein redevoeringen ge
houden tegsn de regeering ©n de Volksw-ehr.
Ten slo-lto bestormde een opgewonden me
nigte bet Raadhuis. Er werd nvt scherp
gescholen. Een'groot aantal gewonden is in
de ziekenhuizen ondergebracht. D,e sLrijd
duurde eenige uren. Er zijn daar groote
polilieverstsrkingen aangekomen.
Ook te Berlijn hebben ongeregeldheden
plaats gehad, doch volgens de laatst binnen
gekomen berichten is het in heel Berlijn
Ihans weer -rustig. Ds minister van verde
diging Noske heafl -een bespreking gevoerd
met de aanvoerders der B-erlijnsch© troe
pen. I(«( i anwezigen verklaarden uit naam
dei- troepen, dat deze, ofschoon ze hun
slandpunl inzake de onderteekening van het
vredesverdrag u.l dat ni©L geteekend had
mo-eLen worden handhav-eii, hel vader
land, dal van buiten- ©n binuanaf bedreigd
wordt, ziïllen dienen ©n op hun post zullen
blijven.
ViSKSPREIDE BERICHTEN
De vernieling van de Duitsche
oorlogsvloot.
Een ooggetuige beeit aan d0 „Daily Chro
nicle" ©sn besciirijviug gegeven van de ver
nieling van de Duitsche vloot op de reed©
van Scapa Flow.
Zaterdagochtend zoo verhaalt hij
maakte een troepje schoolkinderen ©en
loehtje per zeilschip uit .Stromness om de ge-
inLerneerd-e Duitsche oorlogsvloot op d© ree-
de van Scapa Flow t© bezichtigen. Om tien
uur s morgens vertrok, bij mooi weer, het
vaartuig met circa 200 kinderen aan boord
uit Stromness. Na ©en korten zeiltocht voer
men dicht langs hel slagschip „IJindenburg
en d© överige Duitsche schepen. Men kou
hier en daar manschappen aan boord zien,
maar ze reageerden niet op h©i wenken en
roepen aan boord van het excursie-vaartuig
en hielden zich buitengewoon stil.
Van .de groote schepen zette het zeilschip
koers naar de torpedojagers, die twee aau
Iwea voor anker lagen en dis niet, zooals
de slagschepen, nieuw opgeschilderd waren,
maar er integendeel erg smerig uitzagen.
Juist wilde men terugkeeren, loan een sleep
boot liet zeilschip kwam' waarschuwen, om
een beetje uit de buurt van. de Duitsche
oorlogsschepen te blijven, omdat er blijk
baar iets niet in den haak was. Even daarna
zagen zij op alie schepen den Duitsclien ade
laar in top hijschen, terwijl er eensklaps aan
boord groote bedrijvigheid liecrschte. Gelei
delijk begonnen de schepen te znik©n, som
mige heel langzaam, andere sneller; enkele
kantelden om, zoodal ze met den kiel naar
boven kwamen drijven. Intusschen hadden
de Duitschers de zinkende schepen verlaten
en zich in de sloepen en op vlotten be
geven, dia alle groote witte vlaggen ver-
loonden ©n zich door Britsclie slee;) booten
op sleeptouw lieten nemen. Enkel© sloepen
bereikten naburige eilanden.
\(olgens een ander bericht was het hij
schen van een roode vlag blijkbaar het af
gesproken teeken onder de Duitsche beman
ningen, om gaten in de schepen te boren,
teneinde ze te laten zinken. Zoodra met de
manningen zïcli'fliiir' U®"
gelsch wachtschip opende dadelijk het vuur,
om de matrozen lot terugkeer te dwingen,
maar velen hunner sprongen uit de boojen
en zwommen naar den wal, waar zij later
omsingeld werden ©n in verzekerde bewaring
gesteld.
ïiORTE BERICHTEN
Volgens de „Evening News" zijn er
7000 Duitschers gewond, gedood en vermist
te Scapa. De „Mollke" werd opgeblazen,
terwijl nog de commandant-admiraal pn 300
zeelieden aan boord waren.
Volgenss de „Times" zal admiraal von
ReuLer voor eeu krijgsraad gebracht worden,
wegens het verbreken van den wapenstil
stand door het tot zinken laten brengen van
de Duitsche vloot.
D o i ii 18 7 0 op de Franschen verover
de vaandels, die krachtens het vredesver
drag door Duitschland uitgeleverd moesten
worden, zijn door opgewonden officieren en
soldaten vernietigd, zooals de Duitsche viool
door de verbitterde zeelieden voor uitleve
ring behoed werd.
„Zonder bewijzen"? „Ik meende be
wijzen giantoieg te hebben"-
„Markies", klonk het -nu diepernstig,
„is dat een edelman waardig:?. Zonder
liet gielaat uwer vrouw gerien te hebben,
beschuldigt gij haar van ©on monsterach
tige misdaad, en g© begaat -bovendien
nog de onvoorzichtigheid, tegenover ande
ren uw zwarte vermopriens uit te spreken"
„Ik heb het niot gieaegd, maar ge
schreven-"
„Geschreven? Maar ongelukkige, -dat is
immers nP£ erger. Ge moet terstond dien
brief herroepen-"
„Ik zal het nog vandaag doen"-
„Aan wien hebt ge dien ongelukkigen
brief gezonden?"
„Aan mijn zuster, vicomfcess© de Mon
dragon."
„Laat Clemens dan terstond papier en
inkfc brengen-..-."
„Dat is niet noodigi Clara komit van
avond hier. Ik zal haar dadelijk dien
eilendigien brief terugvragen-"
„In tegenwoordigheid va,n getuigen?
„Als gij het no-odig acht, ja."
„Wilt ge thans biechten?"-
„Heel graag, maar spreek togen niemand
va»n mijn schandelijke vermoeden, Sin
tély."
Een zwakke glimlach speelde om de
lippen, des priesters. „Zwijgen is een der
PARTICULIERE LOTERIJEN.
Zooals bekend is, wijkt liet plan der
421ste Staatsloterij af van de plans der vori
ge, in dien zin, dat de nommering der loten
heiligste plichten van ons ambt," sprak
hij en zette rich naast den zieke neof
om de belijdenis zijher fouten en zwak
heden aan te hoor-en en. hem van zijn»
zonden te o-ntbinden.
Toen do heilige handeling afgeloopes
was, sprak de markies »o»p harielijkan toon:
„Ik dank u, Sintély, zend n,u Madcieinr}
bij mij en tracht haar tolt viergeven-sg©'
zindheid te stemmen".
„Dat zal wel niet noodigj zijn," ant
woordde Oliarta. „Uw vrouw kent te»
g-enoyer u slechts gevoelens van teedpij-
beid en groote liefde."
„Die ik niet verdien....." fluisterde dft
markies.
Op dit oogenblik vertoonde de slanka
gestalte der markiezin zich aan den in
gang van het vertrek.
„Uw gesprek duurde zoo lang dat ik
ongerust werd", sptak ze, „maar- als ik tt
stoor, zend mij dan ma,ar gerust weg."
Horace zag met innig© teederheid ofj
haar neer'.
„Blijf hier, kind," sprak bijl Maar ploft
seling vroeg hij: „Hebt ge de laatste
wioprdcfl van ,UW ne©l gehoord, Madclmnie. ?p
Ji liVprdt ,m:vpig)4
