NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
NO 153
Woensdag 9 Juli 1919
13e yaargang
FEUILLETON
^jyiTfkLAMP,
Verschijnt dagelijks.
Bureauxs HOF 6S ALKMAAR. - Telefoon miS'ïï"™ 433'
V Sabotage
Onschuld en Misdaad.
Een aardappel-ooriog?
Algemeen overzicht.
it
ONS
Abonnementsprijs;
Per kwartaal: per agent f 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad f 2.10; franco per post f 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad f 2.30afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.van het Zondagsblad 5 ct.
A d v s r i e n t i e p r i j s
Van 1—5 regels i 0.75; elke regel meer i 0 5-
Reclames per regel t 0.42^ Rubriek „Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0,40.
Aan alle abcnné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van S 500,—f 403,—, f 20D,—i 193,—39,—, f 35,— is.—
Kom, ja' laten wij dat woord óók eeus
gebruiken; dank zij het veelvuldig ge
bruik van dat uitheemsehe woord door
de socialisten te pas en te onpas is liet
in ons landje nogal aardig ingeburgerd
en snapt vrijwel 'iedereen de beteekenis
ervan.
Of weet u misschien nog niet, wat
i.Sabotage" is?
Dan zullen wij het u met een treffend
voorbeeld duidelijk maken.
De werkkracht van Minister Aalberse is
sedert jaren welhaast spreekwoordelijk on
der degenen, die dezen socialen werker
eenigszins kennen, en wie kent onzen
Aalberse niet?
Als wij echter, nagaan, wat de heer Aal
berse tijdens den 'nog slechts korten duur
van zijn ministerieel leven tot stand bracht
en op touw zette, dan moeten we zeggen:
zooiets hadden we zelfs van 'n Aalberse
niet kunnen verwachten.
Het „Kath. Volk" gaf dezer dagen een
lijstje van wat er dank zij liet werken
van Minister Aalberse op heden reeds is
verkregen;
de ouderdomsrente is van f 2 op f 3
gebracht;
spoedig zuilen worden ingesteld een
Hooge Raad van Arbeid en Raden van Ar
beid voor de uitvoering der verzekerings
wetten;
een wetsontwerp op de keuring, van wa
ren is door de Tweede Kamer afgehan
deld
de wet op den 8-urendag is in behande
ling genomen;
ingediend zijn twee belangrijke wetsont
werpen, een voor de vrijwillige ouderdoms-
verzekering en een tot wijziging der.Inva
liditeitswet. Het eerste schept de mogelijk
heid, dat ook zoogenaamde zelfstan 'igen,
!die niet in loondienst waren zich kunnen
verzekeren en nu reeds op 65-jarigcn 'leef
tijd kosteloos de rente zullen genieten; het
andere wil in 't algemeen recht op ouder^
domsrente geven op 65-jarigen leeftijd en
de premies, zoowel voor invaliden- als
ouderdomsrente brengen ten laste van tfet
bedrijf.
Verder weten wij uit mededeelingen, wel
ke de Minister Vrijdag in de Kamer deed,
dat nog dit jaar een wetsontwerp tot afzon
derlijke arbeidsregeling voor de landarbei
ders zal worden ingediend;
dat het volgend jaar een wetsontwerp tot
regeling der huisindustrie bij de Kamer
aanhangig zal zijn;
dat de wettelijke winkelsLuiting bij Land
bouw een punt van onderzoek uitmaakt,
Waarover de Middenstandsraad reeds is ge
hoord en
dat het volgend jaar een landbouwonge-
yallenwet zal worden ingediend.
Dat is „werk", niet waar?
„Werk", dat ontzettend veel lust en
kracht van een minister vergt.
„Werk", waarin de Minister gesteund
jmoet worden door allen, die door uitver
kiezing; of benoeming genoodzaakt zijn, het
wèi te meenen met het heil van land en
sn volk.
Wat echter zien we gebeuren?
Dat zeer vele Kamerleden den Minister
jiiet alleen niet sterk genoeg steunen, doch'
ih'em in zijn bewonderenswaardige voortva
rendheid zelfs belemmeren of.... tegenwer
ken!
is het geen schande voor onze Tweede
Kamer, dat Vrijdag de debatten over de
arbeidswet niet voortgezet konden worden,
omdat het aantal vereischte leden niet aan
wezig was?
Dat noemen we lijdelijke sabotage.
Erger is evenwel de opzettelijke sabotage
waaraan vooral de revolutionnaire Kamer
fractie zich wil(de) schuldig maken:
Door middel van propagandistische klets
praatjes, die men tot in het oneindige wilde
laten voortduren, is men van plan geweest
het arbeidswetsontwerp van Minister Aal
berse „kapot te maken", zóó, dat er niets
20.
De ijskoud© hauld van dep. stervende
.vjomid nog de kraciht out die vau die mar
kiezin te drukken. Hij wilde spreken, maar
kon gieen woord over de lippen krijgen;
doch zijn blik, een blik van omuitspna-
kejijko liefde ©n teederlieid was welspre
kender dan V)efq woorden, en twee groote
tonen vipieidep WW zij® doodsbleefce wan
gen.'
Eindelijk, nadat Madeleine er in ge
slaagd wiae hem wiarmje the® met rhum
te «toen «kinkjeP, fluisterde die markiea met
nauwelijks verstaanbare stem: „Koffie",,
Op hetzjelfd© oogjenblik werd de diepy
haastig opengieBtooten en Rplimlond de
jlély trad bónnen.
»(|Wjat is «r nn weer gebeurd", riep hij
put, inderhaast zijn, hoed (ep pelsjas aï-
prerpend.
i Madeteinje iyjerklaairdo in weinige woor
peni wat zij van het geibaunto wist etal
van terecht kwam en men tot de arbeiders
zou kunnen zeggen: „Zie je nou wel, dat
je van dien Roomschcn Minister van Ar
beid niets goeds te verwachten heb
Wij twijfelen niet, of 't is een ieder
thans duidelijk, wat „sabotage" betee-
kent
't Is het werkvermogen van Minister Aal
berse, dat in hét gegeven voorbeeld gesa
boteerd wordt.
We hebben vóór, doch voornamelijk tij
deus den grooten wereldoorlog héél wat
kleine eoononiisch'e gewestelijke oorlogjes
of voorbereidingen daartoe beleefd.
Zullen we nu te elfder ure ook
nog een aardappeloorlog krijgen in Hol
land's Noorderkwartier?
Om 't zelfde motief, als waarom de
gróóte oorlog begon, als waarom ook
de kleine oorlogjes werden verklaard:
n.1. omwille van den Mammon?
Er zijn zekere teekenen
De vrees, reeds onmiddellijk na h'et slui
ten Van den wapenstilstand geuit, de vrees
namelijk, dat de gouden jaren onzer land
bouwers geëindigd zouden zijn, heeft veel
schijn, bewaarheid te zullen worden.
Hadden- ook economen van beteekenis
hun verwachting geuit, een verwachting,
gebaseerd op vroeger opgedane ondervin
ding, dat de eerste jaren na den oorlog een
ongekenden voorspoed zouden brengen aan
die landen, wier productiemiddelen onge
rept zouden_ zijn gebleven, of althans niet
geheel machteloos geworden door h'et ver
nielend oorlogsvuur, ook deze verwachting
is nog niet in vervulling getreden althans
t.o.v. een voornaam voortbrengsel van. on
zen landbouw, den aardappel. Van den
eenen kant schijnt hierop in te werken
de desolate toestand, waarin onze groote
afnemer, Duitschland verkeert, maar ook
anderzijds de maatregelen, welke onze Re
geering meent te moeten treffen, om in de
eerste plaats de eigen volksvoeding te ver
zekeren.
Wij wilien op dit alleszins loffelijk stre
ven geen critiek uitoefenen, doch wei wij
zen op hét feit, dat dit tengevolge beeft,
dat de prijzen der aardappelen sterk ge
daald zijn en wel in die mate, dat de ver
bouwers beweren, dat de productiekosten
niet vergoed worden.
Nu is het wel waar, 'dat een terugkeer
tot normale omstandigheden een einde
moet maken aan de zeer groote winsten,
welke de landbouw en de veeteelt gedu
rende de oorlogsjaren hébben opgeleverd.
Teleurstelling zal dit altijd baren, doch een
redelijke winst voor het bedrijf moet er
toch altijd overblijven en 't komt er nu
maar op aan, zoodanige wettelijke maat
regelen te treffen, dat een zekere even
wichtstoestand tusschen de belangen der
bevolking in 't algemeen en die der boeren
in 't bijzonder gevonden wordt.
Door het Centraal Bureau van den Tuin
bouw is op die maatregelen bij den Mi
nister critiek uitgeoefend en wel in h'et bij
zonder op de opvatting, welke deze heeft
over het begrip „matige prijzen".
Immers, zoolang deze voor den binnen-
landschen consument niet verzekerd zijti.
staat de Minister den uitvoer naar het bui
tenland niet toe.
Zietdaar dus een oorzaak tot wrijving,
welke zich vooral openbaarde bij de be
spreking op 25 Juni en welke niet tot
overeenstemming vermocht te leiden tus
schen Z.Exc. en de vertegenwoordigers van
het Centraal Bureau.
Nu kunnen wij ons wel indenken, welke
oogmerken de Minister hééft behalve dan
het bekende motief „de oude regeerings-
aardappelen moeten eerst weg." Dit is
slechts een bezwaar van tijdelijken aard,
doch de diepere ondergrond zal wel zijn,
dat de toestand van den land- en tuinbouw
tot het normale moet worden teruggebracht
Alles staat immers thans zóó gespannen:
de Wooge waarde van den bodem, hetzij
dat het élan© wioiord: „Koffi©" alles was
wat de markies had. kuinnein uitbueingiein. Bij
het vwPiemen van dat laatste schrikte de
jonge geneesheer hevig. „Hoe vreemd
itpoh", mompelde hij, „juist koffisl het
eeinig|a tegengif, waarin hij altijd verklaaii?
de vertrouwen te stellen".
Ep, op luiden toom gji®g hij voort: „Wte
heeft deziern nacht bij den zieke gewaakt?"
„Clemiems", wais hjgt antwoord.
Nu eerst viel het den aanwezigen op,
dat de kamieirdianiaar nog steeds niet te
ruggekeerd wias. Mein ging hern zraeken,
toch hij bleek niergiens te vindon
„Hoe langer hoia vreamder", miamp>eóde
de jonge dokter-
Hij beval, dein ziek© voortdurend zoo
tachtig mógelijk jfjei wrijjvem, ©n diende
hemi bij heriiajjng ziaet hieete aterkê kof
fie ifnes
Een lUiur ging vnorbiji Ztou markies dei
Cypières sterven zonder het vreeiselijk ge
heim onthuld te hebben Wjapt dat d© zie
ke thans het gtehedm kende, stond voor
Sinitély .vlast. Zijn vragen om! koffie biewjeieö
het
iWjaelr openide dia zieke de ooglen. Hij
stak eeh hand pmtoiog jein fluisterde s
bij koop of bd{ huur; de hooge prijzen
van meststoffende buitengewone loonen,
duurte van zaai- en pootgoed enz., dat
zulks niet langer zoo blijven kan ia ver
band met de koopkracht der bevolking; Een
daling der opbrengsten moet noodwendig
ook een daling van al de genoemde fac
toren tengevolge 'hébben, zoodat we tot
meer gezonde toestanden komen. De stand,
die de meeste voordeelen genoten hééft
tijdens den oorlog, hééft ook het grootste
weerstandsvermogen tegen den kwaden tijd,
ergode rest vuile men zelf maar in.
Dat echter de aldus getroffenen protes
teeren, -laat zich' wel begrijpen, zelfs - in
dien er een bescheiden Winst behaald werd,
zouden de prijzen toch 'tegenvallen; men
is, laat ons zeggen, een weinig verwend
geworden.
Een uiting dier ontevredenheid is de
circulaire, dezer dagen algemeen in bou
werskringen verspreid en waarin vrij duide-
delijk gedreigd wordt met een staking in
den aanvoer van aardappelen. Wij schrij
ven de laatste alinea vail dit stuk, hetwelk
overigens de reeds gepubliceerde argumen
ten van het Centraaï-bureau bevat, af:
„Of we dit alles als telers lijdelijk zul
len aanzien? Ons antwoord hierop kan
kort zijn. We weten, dat we met levens
middelen niet lichtvaardig mogen omsprin
gen. Wii weten ook, dat. we producten voor
volksvoeding bestemd, niet aan den volks
mond mogen onihouden. Maar we weten
ook, dat een landman voor zijn moeizamen
arbeid een behoorlijke belooning' mag vra
gen. En indien hém dit door draconische
maatregelen wordt onihouden, dan kan de
eventueele stagnatie, die uit dezen strijd
voortkomt, op niemand anders verhaald
worden, dan op hém, die dergelijke maatre
gelen neemt.
Wij hebben den Minister tijdig gewaar
schuwd, tijdig onze plannen uiteengezet,
waarbij producent enconsument beiden
waren geholpen. Wanneer dus de tuinders,
die georganiseerd zijn, op een daartoe be
paalden datum stopzetten en Amsterdam en
verdere groote steden om aardappelen roe
pen, zullen ze bij der. Minister hebben aan
te kloppen, want iie;i hij alleen zal
de oorzaak van dit 'afles zijn."
Nu schijnt het, dat aan de niet ondui
delijke bedreiging in dit stuk vervat, reeds
een begin van uitvoering is gegeven
De aanvoeren op de Streeksch'c markten
waren na die bedreiging miniem
Laten we hopen,, dat bij de beëindiging
van den wereld-oorlog dit aardappel-oor
logje ons bespaard blijve.
Er zal nog eens gemoedelijk gepraat
moeten worden.
""juist zooals de groote diplomaten nog
eens gemoedelijk met mekaar hadden moe
ten praten, alvorens men in 1914 den oor
log verklaarde- -
Want al is het standpunt van den
Minister ook volkomen juist en al zijn wij
overtuigd van 's Ministers allerbeste be
doelingen, waarop omwille van de eigen
aardappelen-etende bevolking niets mag af
gedongen worden van den anderen kant
moet men toch ook erkennen, dat de land
bouwers in een heel bijzondere positie
verkeeren, doordat zij op zulke lage prijzen
niet rekenden en véél riscjueerden door b.v.
voor een periode van 6 weken rooiers te
huren tegen f50 per week.
Vandaag vermoedelijk zou de ratificatie
van liet vredesverdrag met Duilschland iu
de National© Vergadering te Weimar aan
de ord© komen. De Statencommissie, die
den vroegeren DuiLsciien Bondsraad heeft
vervangen, fiad reeds gelijk men weet
haar goedkeuring gehecht aan liet ratifica
tie-voorstel en dus zal, naar algemeen ver
wacht wordt, de Constituante haar vqor-
beield wel volgen.
„Charles".
„Ik zia.1 hemi gaami haten", sprak Jeainpeit-
te vastberaden, „;en ik zal hem meebren
gen ook, dat verzeker ik u".
Then de dienstbode heit hufs verlieit,
liep zij bojnia tegen dein priester a&n,
die juist binned wilde treden.
„Ik was juist op weg naar u W,
sprak zij. „Mevrouw heeft al geruimiein
tijd geleiden om u giesondem".
„Wiat gebeurt hier inch", sprak de pries
ter verbaasd. „Gisteren nogj wilde mieW
mij niet toelaten ©pder voorwendsel, dat de
markies buiten gevaar waia".
„Mijnheer is stervende en vïiaagt
niaar ,u".
Er was glaepi öjd vbor nadere verkla
ringen. D(e priester toad to ziekenkamer
binnen pn schrikte op het zi©n der veran
dering pi ihet uiterlijk van dein markies.
De zieke zat nu overeind, maar aan het
gereutel dat over zijn lippen kwam; aiapi
zijn fluitend® ademhaling was duidelijk te
bemerken, dat het einde inabij was.
Op het ziiein vian dein priester scheen
de mlarkies zijn armien naar hete te wille®
uitstrekken; mlaar hij kon móet .Kluisterend
sprak hij
Onmiddellijk zal dan het besluit met de
daarbij behoorende officieel® verklaringen
aan Clemenceau worden gezonden, .waarop
men thans lioopt dat de blokkade we)
liet scherpste en meest barbaarsche wapen
den Geallieerden in den oorlog en waar
aan ook groiotsncieels de overwinning te
danken is geweest direct zal worden
opgeheven.
De vraag, of de opheffing der blokkade
nu nog wel heel spoedig van grooten gun-
stigen invloed zal zijn op de levensmidde
lenvoorziening van Duitschland, is inius-
schen geducht aan twijfel onderhevig ge
raakt, tengevolge van het gebrek aan levens
middelen in bijkans de geh©ele wereld.
Wel zal als gevolg van de ratificatie nu
weldra Duitschland weer zijn diplomatieke
vertegenwoordiging krijgen in de gaallieer
de landen. Zoowel in Frankrijk als in En
geland en België wo-rdt ai raeds rekening
gehouden met het lierstsl dor diplomatieke
betrekkingen met Duitschland, waaraan
thans na .het teekenen van den vred© geen
hinderpalen meer in d©n ,wag gelegd wor
den.
Al of niet tengevolge van dte nota's,
"smeekbeden en aanbiedingen van remplacan-
ten uit Duitschland, schijnt de kans voor
den ex-Keizer, niet voor liet geallieerde ge
rechtshof te worden ontboden, gunstiger.
Er is namelijk in Engeland een kentering
in de moeningen ten dien opzichte merkbaar
geworden. Steeds luider worden de stemmen,
di© Lloyd Georges' mpt zoovetel nadruk
en ophef aangekondigde plan ,wrak©n en in
het Lagerhuis heeft Murray de vraag ge
steld, of hij wist, dat niemand' er bijzonder
naar verlangt, dat de ex-Keizer naar Enge
land zal worden gebracht. De vraag werd
met toej niciiingen van da banken der op-
positio ontvangen en door Bonar Law niet
beantwoord.
Mogelijk dat Lloyd George an de rijnen
voor deze stemming in eigen land iueer
vrees hebben dan ©srbied voor de smeekin
gen van den verslagen vijand; en dit terneer,
omdat de Amerikanen gaarne den uitleve-
ringseisch zullen laten vallan,
liet tijdstip nadert, waarop de Oosten-
rijksche delegatie d© vertegenwoordig
ster van 'Duitsch-Oosteinrijk, zoo.!, de nieu
we staat in rijn door oen oorlog gevorm
de nieuwe begreuzing beet eindelijk hel
tweede deel het slot van het voor
Duilsch-Oostenrijk bestemde vredesverdrag
ter hand gesteld zal krijgen.
Het eerste deel is reeds enkel© weken ge
leden aan de Oosleurijksch© gedelegeerden
ter hand gesteld; 'L slot nu omvat «te terri-
Loriale, militair© en economische bepalingen
benevens d© finaucieele voorschriften.
De Oosteïirijksche delegatie hoeft aan Cle
menceau 27 nota's overhandigd, di© het re
sultaat vormen van de studie van het eer
ste deel. Het zal dus nog wel ©enigen lijd
duren alvorens liet geheels verdrag, na iu-
studeiering en herziening, gereed zal zijn.
Hooge verwachtingen behoeven echter de
Oostenrijksch© gedelegeerden ook niet te
koesteren van hun arbeid; want ai zal het
definitief antwoord der Entente op d© tegen
voorstellen eerst gegeven worden na be
handeling over en woer ook van het tweede
deel van iiet verdrag, bekend is het toch al,
dal ten opzichte van het ©erste doel dooi
den Raad van Vijf is besloten alleen eenigei
concessie's te doen, 'waarbij pen hoffelijk
maar krachtig antwoord zal worden ge
geven.
Alleen ten opzichte van aansluiting bij den
Volkerenbond zou Oostenrijk, er pvan beter
voor staan dan Duitschland; althans moet,
volgens ©en telegram uit Parijs, aan d© Oos-
lenrijksch© delegatie de verzekering zijn ge
geven, dal de aanvrage om lid te wordeu
vim den Volkenbond zeer gunstig door de
Geallieerden is ontvangen.
In hiet antwoord op ae Oostenrijksch© nota
betreffende den Volkerenbond zullen dé Go
allieerden blijkens een hedennacht uit
Parijs ontvangen telegram do©n apmer-'
ken, dat er geen beletsel is, dat Oosteu-
„Ik «vil alleen zijn me|t Oharlles; laten,
allen «ie kamer verlaten".
„Ik ook, beste Hoiiaqp", vro;eigj Made
leine.
„Ja, gij ook, Jieyiet maar g© moögjt sp.o©-
dig terugkomen," ïiijgldia dj© zfeke.
Riaimond gaf den markies leiefn, middel
in dait de l),artwerking zpu vieirstierkiein,, em
reiktei daarna biet flesohj© aan zijn brpediar
toe.
„G'ijei hjem van tijd. tot tijd hter een
paar druppels van om rijn krachten te h©ii-
stelLen", sprak hij.
En op zuchten toon vtojdgidia d® jonge
geneesheer er bij: „Laa,t kern spreken.
Er is hier zoqaviein pen afschuwelijke mis
daad gjeplaeigd. Taait hij den naam valn da
sehuldigie zieigglan, opdat ,©r geen olnjsühiulidi-
gfcn Verdacht wprdeni.
De jonge man ging keiein. „Zijt gpji daar,
Sjntiély", fluisterde de zieke. De priester
triad tot dicht Voor het ziekbed. „Gij h»bt
gelijk gehad, Charles", gang; die mlafkiqs!
miet mioieite viotort, „ik heb een hieiligje
beschuldigd. Madeleine is ©en goede engel,
en God straft mij ziwaaf voor ai hielt Iped'
dat ik haar berokkend heb".
„Als ge kwaad gedaan héht,. mlaékies'V
rijk tot den Volkerenbond wordl toegelaten.
Oostenrijk zal alleen ©en bewijs van goedo
trouw moeten geveu en dp wijze, waar
op dat land het verdrag met de Entente
ten uitvoer zal brengen, zal als maatstaf
dienen.
Dit klinkt heel wat© beLer dan Lie on-
verzoenïoijke en van wantrouwen getuigen da
toon, waarop d© Duitsche deiagalie haar
antwoord van de Entente kreeg.
VERSPREIDE BERICHTEN
Het vlootdrama van
S c a p a Flow.
In de eerste berichten omtrent het g-e
beurde met de Duitsche vloot op de reede
van Scapa Flow werd reeds bericht, dat
toen de schepen begonnen te zinken en
de opvarenden in sioepen een goed heen
komen zochten, de Engelsche oorlogssche
pen op die sloepen hebben geschoten, waat
door verscheidene Duitsche schepelingen
werden gedood.
Een bericht uit Kiel aan de „Beriiner
Lokal-Anzeiger bevestigt dit bericht en
meldt, dat volgens daar ontvangen berich
ten tot degenen die bij die gelegenheid
den dood vonden, ooi Ale commandant van
de „Markgraf" behoort.
De torpedoboot „B. 98", die als post
boot bij de Duitsche schepen te Scapa
Flow lag is door de Engelschen aange
houden, om te voorkomen, dat daarmede
geïnterneerde officieren of manschappen
zouden ontvluchten. Het vaartuig, dat on
gewapend was en de witte vlag voerde is
met geweid door een Engelschen torpedo
jager overrompeld en vastgehouden. Op
een vraag van de Duitsche regeering, waar
de torpedoboot bleef, is geantwoord, dat
rij op bevel van de militaire overheid wordt
vastgehouden. De Duitsche regeering heen
daartegen geprotesteerd, omdat het vaar
tuig ëen Engelseh1 vrijgeleide had. De be
manning van de „B. 98" is met Hét pro-
viandeeringsvaartuig „Dollar" naar DuitscH
land teruggezonden en is te Bremen aan
gekomen. De kapitein berichtte, dat de „Ba
den" en de „EmÖen" niet gezonken zijn
en dat bij de gebeurtenissen, te Scapa
Flow niet, zooals eerst was bericht, meer
dan driehonderd mensdïen het leven Had
den verloren, maar dat slechts één officier
en eenige manschappen gedood zijn.
- HIKTE BERICHTEN
Het Si.tandgoreolit te Boedapest vel
de Zaterdag* vonnis ovieT da 253 pupil len
vain de militair© Lutovilto-acadieimite dóe
arrestaeird waren in verbalnd m'et de ge-
beurteinisasn im hie|t laats® v,ain Juni, eu
varoordei&ld© d® beklaagden tat wat de
Bolsjewisten verbeter -arbeid" noiemein.
De te W©i©non versohijneiiide „None
Taigt" publiceert nieuw© tocumohteh die in
het Honigaarsoh© gezantschap te Weeiniet»
gievpmdsn rijin |e<n waaruit blijkt, dat in op-
darchit der Boedapester raderregeering em
plan uitg-ewiefkt was om' Wieenen dopx
Hongiaarsoke militairen te toein bezette®.
.Emionts, de leider dier B&rlijnsdhe
bankbeamfbten, die de vorig© week gearre
steerd wjerd, wisit kort daarop te vlnchteini-
Tkaims is zijn verloofdq die tot eön zeier
gezieine offioiersfamili© behoort, lin hedhte-
gempmieii. Aau deae damiö Waren de vpor
Ëmpints bezwarende briievein gierioht.
Te Brussel worden groote toebereid
selen gemaakt voor hét officieel bezoek
van president Poincaré aan België. Ook
Luik zal worden bezocht.
Op, de Grunewald-renba'an bij Ber
lijn zijn voor 't eerst na vijf jaren weer de
Duitsche Derby-Wedrennen gehouden.
Ter eere van de Trans-Atlantisclie
bondgenooten hééft Parijs den- Amerikaan-
schen !ndependance-dag den 4den Juli op
bijzonder feestelijke wijze herdacht.
In h'et Th'aliath eater te'Hamburg
is brand uitgebroken tijdens een voorstel
ling. Het publiek verliet ordelijk de zaaL
De brandweer wist het vuur tot de plaats,
waar de brand ontstaan was, te beperken.
spr.ak de priieisiter op ©rustigen toon, „moet
jg]e h|eit 'nu hiarsitellen, nu Set nog niet ts
laat is.
„Ik kam niet, fluisteirdia do markies*
„het is te vrieie^eiijk, dami dat ik' het ietaland
ter wieheld zou kunnein toevertrouwe®,"1
„Zeg het dam aan diep. priester", spralfc
Charles plee.-dg.
„Gij hebt geipk" was heft antwoordt
„Wanneer God |qeP heilige als gij tot^ mlj^
ziendit, m(o|ejt ik mijn smart openbaren".
De inspanning] was ijituiss cluein, te V®0?
igjeiwiejest vöor dem s stervende!. i I
Hij viel in leien diepe bezwijming, en
oeiPt pa gleiuuimen tijd'klop Charles er iu
slagpn, mielt behulp vap 't opwiekkepde
middel, dait rijm broader h|epi gegeven had,
dein zieke wiaeT tot bewustzijn te brePgie®|,
Eindelijk adhiepiein die krachten weer voor
eiem noig|enblik terug ta keilen. En nP ba-
goin de markies aan dep priester, die over
hem hetem gabogen lag,, het
openbaren, zlóp bittpr iep riójó, droevig, tot;
terwijl hij! sprak zijn ltohaam ivriliiauldo-
lijk dp-iOT 'heftige steiptrekkinig'ien geSchio(kt
teeTd pp dikk®'teaneu tot rij® oogjep stel-,
dep
(Wprdt ivsrvolgdi.)'
