No 158
Dinsdag 15 Juli 1019
13e Jaargang
FtÉÉlS
ilksofsgisierij
IHK's
andely
RIJDT
fL.f. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLU ND
Een voorbeeld voor heel Europa
FEUILLETON
BütïE^LAilö.
ndijk 11.
acht 36.
jtraat 308.
Schoorldam,
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Leerzaam.
Algemeen overzicht
Onschuld en issdaad.
- -r-T* «Sjpfê
.OEÖEN.
iten Molenroedoa,
Is nieuw, lengte
BURGM I'.IJBR
i Niedoiu.
9380
Arrondissements»
:maar van 10 JuU
>eko van J. Vol»
Eteer-Hugwaard,
IS, wonende ta
zake „onnoozel
er curateele.
ali 1919.
M. LEESBERG,
Procureur.
aiiÉcji.
Koolplanten, bij
OER. Driesprong,
it. Pancras.
9335
-58, Alkmaar,
id. adres voor
Machine-olie,
arbölineum,
V ernissen,
ren enz.
bevelend,
!>K VJS1ES,
elef. 324.
na kwaliteit tegen
Jewijn
per üescb
12.00
.2.10
rtw. 1.26,1.50
loc.
Julien 'j
•geaux
ieauxwijn
11.25
,t
i 1.15
-1.30
11.20 -1.60
-1.25 -1.65
ungswijn.
de-Siropen t
-2.10
-1.20
-1.50
-1.75
-1.26
-1.50
-1.80
-1.36
-1.70
-2.60
-2.22
-1.76
-1.45
-1.80
eerd zuiver,
aecbarine.
eiscken gesteld door
ringsdienst.
j. i. KGHNE,
straat 22.
CAHIERS enz.
eken voor
ïasium en Handels»
Aanbevelend.
£2 Julil919.
Ie Kermis, MAAN»
namiddag één uur
draverij
mder den man, om
enheid voor stalling
n Fietsen.
Aanbevelend,
H. TER BURG.
hriftelijke garantie,
f a g e n t
ILDUBINO.
6, ALKMAAR,
eloon 236.
ajki<and,
20, MAANDAG 31
DAG 22 JULI.
Aanbevelend,
A. VAN OPHEM,
ifé de Posthoorn".
991!
ONS BLAD
Abonnementsprijs
Per kwartaal per agent f 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad f 2.10; franco per post 1 1.85: franco met
geïllustreerd Zondagsblad f 2.30; afzonderlijke nummers
Tan de courant 5 ct.: van het Zondagsblad 5 ct.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels 10.75; elke regel meer i 0.15;
Reclames per regel f 0.42*4 j Rubriek .Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f SOO,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 80,—, t 35,— i IS.—
Voor wie de uitvoerige verslagen van
Wet R. K. Bedrijfsraden-Congres, dat de
vcige week in lien Haag gehouden weid,
aandachtig gelezen heeft, is het eigenlijk
niet meer noodig, de belangrijkheid van un
Congres alsnog te belichten.
Toch willen wij het nog even doen.
De beteekenis van dit Congres immeis
kan niet te h'oog geschat worden
Niet ten onrechte noemde de heer tly-
mans, voorzitter van het algemeen christe-
li.k (Katholiek) Belgisch Vakverbond, dit
Congres een voorbeeld voor heel Europa.
Zoo is het.
De Nederlandsche Katholieken hebben
Jiier in een schitterend voorbereide daad
aan bet vaderland en de wereld getoond,
ji'óé patroon en arbeider tot beider wel
zijn kunnen en moeten samenwerken voor
yrede en welzijn in bedrijf en maatschappij.
En in de woorden, op dit Congres van
patroonszijde gesproken, moet de werkman,
die nog niet reddeloos verstrikt ligt in tie
netten van het klassenstrijd-dogma, de stem
gehoord hebben van mannen, wien het niet
op de allereerste plaats te doen is om
winstbejag, maar die in wezenlijk vader
lijke zorg voor him werknemers met dezen
zoowel in de bedrijven -zelf als in de orga
nen, die de bedrijfstoestanden moeten rege
len, willen samenwerken om ook den werk
nemer de plaats te geven die hein als
producent van den arbeid in hét bednji
toekomt.
Op dit Congres zijn de nooden van de
Arbeiders gepeild. Daar is, óók en vooral
van patroonszijde, gepleit voor een recht
vaardig loon, voor een behoorliike recntspo-
sitie, voor hulp aan groote gezinnen en
verdeeling van de lasten hiervoor ovei
heel het bedrijf.
Hier geen misplaatst wantrouwen in den
ijver en werklust van den arbeider maar
integendeel geneigdheid om hem te raadple
gen over den gang van het bedrijf, zon-
Üer dat daardoor nog de patroom.de lei-
ding uit handen geeft.
Dit'Congres en de mannen die het orga
niseerden, begrijpen hun tijd.
Zii zullen een machtigen invloed uitoefe
nen op de verhouding tusschen patroons
en werknemers in katholieke kringen
en ook vèr daarbuiten.
En wanneer iéts helpen kan om de won
den te heelen die de oorlog geslagen heeft,
dan is het deze welgeslaagde poging om
harmonische samenwerking te brengen tus
schen patroon en werknemer, tusschen Ar
beid en Kapitaal.
Pracischer bestrijding van socialisme en
bolsjewisme dan deze katholieke bedrijfs-
raden laat zich niet denken.
En Minister Ruys mocht wèl de hoop
Uitspreken, dat het werk der katholieke
drijfsraden is de samenwerking met soort-
in andere kringen hebben mocht.
Trouwens in de reglementen der be-
drijfsraedn is de samenwerking met soort
gelijke lichamen in andere kringen reeds bij
Voorbaat geregeld.
Eere aan de mannen, die dit groote en
grootsclie katholieke werk opgezet hebben I
'n Zekere m'nheer J. Saks heeft bij de
firma Brusse te Rotterdam een boekje uit
gegeven onder den titel „Socialistische Op
stellen."
M'nheer Saks is één van degenen, die
zich spoedig na het beruchte Deventer-
eongres van de S. D. A. P. afscheidden
om lid te worden van de bij die gelegen
heid gestichte S. D. P., welke zich se
dert het vorige jaar „communistische par
b'j" noemt.
Leze m'nheer nu Heeft in den loop van
zijn socialistisch' leven een aantal opstellen
geschreven èn als S. D. A. P.-ër èn als
S. D. P.-ër.
In genoemd boekje nu vinden wij twéé
S. D. A. P.-sche en tien S. D. P.-sche
artikelen.
Uit den aard der zaak vormen de laatst
genoemde artikelen even zoovele uitvallen
en hatelijkheden tegen de partij van Troel
stra, zoodat dit tiental hoe curieus en
interessant ook op zichzelf als ons-niet-
rakend buiten bespreking kan blijven.
In de twee eerste artikelen evenwel heeft
m'nheer Saks als S. D. A. P.-ër „waarhe
den" neergeschreven, die tè eerlijk zijn,
dan dat wij ze hier ter plaatse onvermeld
zouden laten.
Men kan nooit weten, waartoe 's li'ee-
ren Saks getuigenis nog eens dienstig kan
zijn.
De socialisten immers verkondigen
vooral in verkiezingstijden nog steeds,
dat een goed katholiek gerust socialist kan
wezen of althans gerust rood kan stem
men? En dat zij alleen een ieder de ware
vrijheid assureeren?
M'nheer Saks nu is zoo eerlijk, dat hij
onbewimpeld de gevaarlijkheid van het so
cialisme voor godsdienst en vrijheid er
kent.
Wat betreft de godsdienst:
„Gij wilt den godsdienst uit den klassen
strijd weren", zoo spreekt hij in 1908
die partijgenooten aan, die het trachten
voor te stellen, alsof godsdienst en so
cialisme vereenigbaar zijn gij hoopt den
godsdienstinvloed op den klassenstrijd te
neutraliseeren. Ik herhaal het, het pogen
is begrijpelijk, maar het zal onvruchtbaar
zijn." (blz. 15). En verder: „Wij moeten
in zake de godsdiensten, die hulpmiddelen
zijn tot knechting der arbeiders, zonder
dubbelzinnigheid stelling nemen", (blz. 17)
Het heeft ongetwijfeld zijn nut, van der
gelijke ondubbelzinnige verklaringen goede
nota te nemen.
Ook voor de vrijheid is Het socialising
gevaarlijk. De schrijver erkent het bij de
bespreking van de houding, die liet so
cialisme heeft in te nemen in het*school-
vraagstuk. Zijns inziens is de redeneering
van die socialisten, weike het onrechtvaar
dig vinden de ouders te dwingen om hun
kinderen een openbare school te doen be
zoeken, absoluut onjuist. Dwang mag vol
gens hem wel degelijk worden opg'elegd,
want tegenover het recht der ouders staat
de plicht om de kinderen op te voeden
voor het socialisme. „Hier moeten wij kie
zen tusschen het recht der ouders en den
plicht jegens de kinderen", (blz. 19). En
onomwonden wordt dari erkend, dat ieder
dwangmiddel ethisch te rechtvaardigen is,
als het maar dient om het socialisme te
bevorderen. „Geen ethisch gevoel zonder
meer kan uitspraak doen in de quaestie of
eenigerlei dwangmiddel gebruikt mag wor
den of niet; alles hangt af van de omstan
digheden, of men het bevorderlijk acht voor
de ontwikkeling der klasse van wier op
komst en zegepraal men het heil der ge-
heele maatschappij afhankelijk rekent en
of men de overtuiging heeft genoeg macht
te kunnen ontwikkelen om het middel door
te voeren en te handhaven." (blz. 20).
Wij bedanken den heer Sales voor zijn
royale verklaringen.
Onze propagandisten zullen er hun voor
deel mee doen, zoo vaak zij zich gesteld
zien voor de taak: tyvee heel voorname en
heel bedriegelijke beweringen van de so
cialisten te logenstraffen.
De heer Saks is heel leerzaam geweest1
Nogmaals dank'
't Is een geweldige drukte (geweest) te
Parijs bij gelegenheid van de grootsclie
vredesfeesten, waarvan het défilé der troe
pen de „clou" vormde.
Reeds Zondag waren talrijke feestgan
gers te Parijs aangekomen. Het weer was
twijfelachtig, maar dat deed niets af aan
de uitstekende stemming. Vele lieden uit de
w winkelier, dat
ie in dit blad gelezen.
>r hem eén aansporing
jveii adverteeren.
25.
Daarna gaf zij het aan de kindiarmleiid
terug, maar het was alsof zij niet van
het kind kon scheiden eh zij fluisterde:
„Zorg vooral, g0,ed voor die kLaine, hoor".
De uitdrukking van haar gelaat verried!
Hulk een angst en wanhoop, dat de dienst
bode verschrikt vroeg: „Maar miavriuw,
iwh<t scheelt u» Is er iets gebeurd?"
- Madeleine antwoordde niet, doch trad hiet
Iklaistoell binnen- In den gnooten salon
vond zij haar bezoekers. Wat haar b©t eerst
en het mieeet trof, was niet het koude ge
Jaat van den heier Grenier, noch de eer
biedig beleefde houding van den heer de
iVida], die mtet ontbloot hoofd midden in da
aual stond. maar het doodsbleeks get-
laa; van André Bascou Zij was er zeker
Van dat haar een groote ramp boven het
hoofd hing. Maar ondanks haar angst
slaagde ze ,er in, mjet kalmte en waardig
neiu dia hieieren.' te begroeten en te vragen:
„V" verschaft mij d© eer van uw be
zoek, heieren?".
De procureur stamelde verlegen:
„Mevrouw de markiezin, wij zijn be
last met wij komen
De minder gevoelige heer Grenier haast
-te zich zijn collega tie hulp ta koraan. „Me
vrouw", sprak hij tamelijk kortaf, ,„wij
zijn door het gerechtshof ta Parijs gezon
den om u ©enig© inlichtingen te vragen".
Madeleine geraakte niet in verwarring,
daar zij nog niet begreep, wat die men-
soken haar te vragen konden hebben»
De rechter van instructie begon:
„Bij het gerechtshof te Parijs is een
aanklacht ingediend in verband met heit
overlijden van 'markies da Cypières."
Nu kwamen Madeleine opeens de woor
den van mevrouw da Mondragom voor den
geest, op het berkhof van Bressae uitge
sproken
•„lk zal u wreken".
De verandering, dia op dat oiogenblib
in Madeleine do Cypières plaats haid, was
bijna ongelooflijk.
Even zacht (en terughoudend als ze tot
nu te gewiqast wais, oyen vastberaden en
provincie hebben 'dén nacht moeten door
brengen buiten op een bank of in een of
andere wachtzaal enz., daar alle hotels
stampvol waren. Zelfs de tentoonstelling
van 1900 moet niet zulk een geweldigen
toeloop gehad hebben. Alles was gereed
om de poilus te huldigen: de ramen waren
overal versierd met de vlaggen der gealli
eerden; monumenten en groote magazijnen
waren geïllumineerdde weg van de zege
tocht was een en al kleurenpracht, de ge
vels der Huizen waren van boven tot onder
bedekt met een schitterende vlaggentooi.
Langs de geh'eele Champs Elysées wa
ren masten aangebracht met groote schil
den, voorzien van afbeeldingen van epi
sodes uit de veldslagen en de wapens
der verschillende-Fransche steden. Gedu
rende den nacht werden overal in de stad
bals gehouden.
Generaal Joffre is bij deze gelegenheid
'r. beetje verongelijkt.
De regeering schijnt den maarschalk bij
den zegetocht niet die eer te hebben wil
len geven, waarop Frankrijk meent, dat
de overwinnaar van de Marne recht heeft.
De premier heeft een démenti gegeven ...van
een bericht in da bladen, volgens hetwelk
de regeering den maarschalk niet de hem
bij het défilé toekomende plaats wilde in
ruimen. Kolonel Fabry, een der bekwaam
ste stafofficieren: van joffre, verklaarde
daarop, d t dit démenti onjuist is; volgens
hem heeft men den maarschalk wel de
gelijk willen passeeren.
Ten slotte heeft de ministerraad beslo
ten, dat maarschalk Joffre bij het défilé
het eerst onder ade Are de Triomphe zal
doorrijden, om daarna voor de pfficieele
tribune door den president der republiek te
worden begroef die hem zou uitnocdigen
naast hem plaats te nemen.
Op schitterende wijze moet gisterenmor
gen de wapenschouw ten uitvoer gebracht
zijn.
De stoet bewoog' zich' voort van de
Porte Maillot uit naar de Place de la
Republique, langs de Avenu de la Grande
Armee, Place de l'Etoile, Champs Elysées.
Place de la Cn-icordc, Rue Royale en de
groote boulevards. Miilioenen toeschouwers
juichten de groote legeraanvoerders toe, die
de Duilschers tot staan hebben gebracht,
de detachementen van de geallieerde en
geassocieerde legers, en ten slotte het Fran
sche léger, welks zegevierende vaandels
wapperden, terwijl het kanon dreunde.
Het Belgische contingent, dat aan den
wapenschouw te Parijs heeft deelgenomen,
bestond uit een luitenant en 25 manschap
pen van elk regiment van het veldleger,
alle vaandels en één muziekcorps, tezamen
2300 man en 8S officieren, onder bevel van
generaal Borremans.
Het zit" de Fransche regeering mog niet
zoo glad niet de ratificatie van. hét „vre
desverdrag door de Kamer.
Gisterenmorgen is de Nationale Raad van
de soc. par .ij bijeengekomen. De zittingen
duurden voort, .terwijl Parijs de overwin
ningsfeesten vierde.
biet voornaamste punt op de agenda
was het vredesverdrag. Er werden drie
rapporten besproken, n. 1. een betref
fende de territoriale en koloniale quaesties,
een betreffende de economische en finan-
tieele quaesties en een over den volken
bond en de militaire aangelegenheden.
Het resultaat is, dat de Nationale Raad
der sociaal-democratische partij mét 1420
tegen 54 stemmen '_.i o0i onthoudingen
zijn goedkeuring aan hét vredesverdrag
heeft geweigerd.
Het blijkt nu, dat de Italiaansche mi
nister Tittoni er zijn goede reden toe had,
toen hij dezer dagen het, Italiaansche volk
aanmaande tot kalmte
De verbittering over de oorlogsteleurstel-
ling blijkt zeer groot te zijn, vooral tegen
over de Franschen.
De „Temps" meldt, dat op 2 Juli te
Fiume botsingen zijn voorgekomen tenge
volge van een twist tusschen een Fransch
soldaat en een dame uit Fiume. Dien dag
werden acht Fransche officieren en 20 sol
daten gewond. Onmiddellijk werden de
Fransche gecontigueerd, De volgende da
gen verminderde de opgewondenheid niet;
voortdurend kwam het tot vijandige be
toogingen tegen de Fransche troepen. Op
4 Juli werden weer verschillende Fransche
soldaten gewond. Blijkbaar was de orde
dienst van de Italianen onvoldoende. De
Italiaansche commandant, generaal Grazi-
ozi, had den Franschen generaal Savy voor
gesteld, om de Fransche bataljons tien
K.M. buiten de stad te legeren, maar dit
werd geweigerd. Op 6 Juli viel een ern
stiger incident voor: de menigte beschoot
een levens:: iddelenmagazijn van de Fran
sche troepen, waarop de wacht dit .vuur
beantwoordde.
Prettige verstandhouding! i
Onder bondgenooten
DUITSCHLAND.
De Heffing van het v e r-
moge n.
De rijksminister van financiën, Erzber-
ger, heeft zeer snel voldaan aan zijn be
lofte, publiciteit te geven aan het wetsont
werp betreffende de heffing in eens van het
vermogen. Artikel één luidt dat de groote
nood van het rijk het noodzakelijk maakt,
naar de voorschriften van deze wet, een
groote heffing in eens te eischen van het
vermogen. Verplicht deze belasting te beta
len zijn Buitschers, personen die hun na
tionaliteit verloren hebben en in liet Duit-
sche rijk wonen, en vreemdelingen, die in
het Duitsche rijk, ter wille van hun beroep,
zich duurzaam gevestigd hebben. Daarnaast
zullen aan de heffing onderworpen zijn
naamlooze vennootschappen en andere han
delslichamen, verzekering-maatscKappijen,
en alle verdere rechtspersonen evenais ver-
eenigingen zonder rechtspersoon, stichtin
gen. Er zal echter een onderscheid gemaakt
worden voor deze categorieën in hét bedrag
van de heffing.
PORTUGAL.
Stakende
spoorwegbeambten.
Stakende spoorwegbeambten hebben de
rails opgebroken tusschen Miramar en Aju-
da. Zij deden een aanval op het station van
Caldorimha, maar werden teruggeslagen
45 personen werden gearresteerd. Een per
sonentrein derailleerde Donderdag tusschen
Alfaro en Villa Nouances, ten gevolge van
het opbreken van de rails; er werden twaalf
reizigers gewond.
SPANJE.
Een politieke agitatie.
Den laatsten tijd worden te Barcelona,
telkens moorden gepleegd, waarvan de da
ders ongestraft blijven, hetgeen ©en gevoel
van onzekerheid en angst bij de burgerij te
weegbrengt.
Toch is nu een groote beweging gaande
om een bij uitzonering gearresteerd en ter
dood veroordeeld moordenaar, een zekere
Manuel Villalonga, een timmerman's knecht;,
vrij ta krijgen. Villalonga heeft zijn baas,
Serrano, vermoord, terwijl hij tevens den
dood op zijn geweten heeft van een zeke
ren Serra, die Serrano te hulp kwam. Vil
lalonga is door den stervenden Serra in het
ziekenhuis h rken l ;ls de man, die op hem
geschoten heeu.
Wordt Vilialonga terechtgesteld, zoo be
richt de correspondent van de. „Times" te
Barcelona, dan is er alle kans op een der
gelijke geweldig© beroering als bij de exe
cutie van Ferrer. H©t volk schijnt te mee-
nen, dal de man tot zondebok wordt ge
maakt voor de vele moordenaars, die on
gestraft door de straten van Barcelona too-
pen.
VERSPREIDE BERICHTEN
Een aanslag?
Vrijdag verscheen in de cellulaire gevan
genis in de Lehrterstrasse te Berlijn een in
civiel gekleed persoon, die zich legitimeerde
als luitenant von Siemens. Hij vroeg den ci-
voor haar beschuldigers.
Tiaar van verontwaardiging fonkelenden
61ik op den rechter van instructie richten
de, sprak zij kortaf: „Verklaar u duidelij1
ker, mijnheer ik begrijp u niet".
„Ik zal zeer duidelijk zijn, mevrouw",
antwoordde Grander op onbeschaamde»
toon, „zeer 'achtenswaardig© personen heb
ben als hun mieiesning uitgesproken, dat
markies de Cypières geen natuurlijken
dood gestorven is. D© mededeelingen dier
personen waren zó6 overtuigend, dat het
gejiechtsluof een lijkschouwing beval".
„Een lijkschouwing", herhsald© Made
leine „maar mem zal toch het graf van
mijn armen echtgenoot niet duiven ecben
den?"
„De lijkschouwing heeft zooeven plaats
gehad, Mevrouw", hernam d© rechter" met
wreed© koelbloedigheid.
„Wat zegt u", riep de markiezin uit,
„hoeft mien zonder mijn toestemming dur
ven raken aan het graf van den mar
kies"?
„Na dezie aanklacht was volgens da wet
uw toestemming daarvoor niet mieer noo
dig, mievrouw'"
„Maar dat is toch al te versdblrikk©-
iijk dat is wreed".
„Intussohen. heeft dia wreede wet ook
ditmaal weder gelijk gahad", sprak Gro
mer met bijtenden spot.
„Gelijk? Wat bedoelt u Ik verklaar u
dat ik niets van uw woorden begrijp. BjeSh
ik dan krankzinnig geworden?"
„Uw schrik bewijst, dat gij' zieiar good
den. zin vian mijn woordan begrijpt. Mar
kies, de Cypières is vargif-tdgü".
Madeleine slaakte oen kreet van, afschuw
en ontzetting. „Maar dat is immers onmo
gelijk", riep zij uit, „want alleen dokter
de Sintiély en ik hebben hem verpleegd."
'„Juist omdat u alleen hemt verpleegd
hebt, mevrouw, komen wq bij u het eerst
om inlichtingen".
De slag was gevallen.'
Madeleine begreep nu volkomen, welk
een vraeselijk net haar begon t« om
spannen- Da hoar de Vidal zag dein aan,
krankzinnigheid gronzenden angst, die zach
op haar gelaat vertoonde^ on sprak mede
lijdend: „Maar (mevrouw er moeten toch
nog anderen dan. u en dokter Sintiély aan
ihet ziekbed .van dan -markies geweest
pier toegang tot de cel van den bekenden
Russischen bolsjewist Radek en beloofde
een belooning van 500 mark. Luiienanf von
Siemons gaf te kennen, dat hij Radek wilde
bevrijden. De cipier deed alsof h'ij op liet
aanbod inging, doch telefoneerde even den
commandant van het regiment, waaraan de
bewaking van deze gevangenis opgedragen
is. De commandant liet hierop den luitenant
arresteeren.
Respc ivoor Hind-e-nburg.
De Duitsche officieren bond heeft aan
von Hindenburg ©en schrijven gericht-,
waarin o. a. gezegd wordt: Na woer-
galoozie sucoesse-n in- hst Oosten ea Wes
ten en na onoverwonneii in offensief en
defensief geweest te zijn, tie.;dt gij af.
Duizenden officieren, onderofficieren en
manschappen die onder uw© leiding stre-
den, blijven u onwankelbaar trouw. Over
winnaar in den Oosünark, en beschermer
van het Western, zijt gij het symbool der
Duitsche kracht. U groeten uw© officieren,
Gij waart onze groots leider on blijft o«ze
trots en hoop. Uw naam zal schitteren,
zoolang er Duitschers zijn.
De degen van Napoleon
gestolen.
Een op het ooganiblik nog niet opgehel
derd© diefstal is kort geladen in de Haupt-
kadettgin Anstalt in Gross "Lichterfeldo ge
pleegd. In die veLdmiaarscihalksz'aal der in»
richtinig werd de- diegen van Napoleon I,
eien geschenk van veldmaarschalk Blutahier
aan het kadetteuoorps, bewaard. Dit kost
baar liistorisich stuk is nu uit de glazieW
kast waarin het bewaard wierd, gestoieni
De diefstal beeft juist eien dag na !i|et
verbranden der Fransche vaandels plaats
gehad.
De dankbaarheid van,
Olemenceau.
Men weet, dat Olemenceau bij een ern
stige ziekte ach indertijd door een kloos
terzuster heeft laten verplegen en dat hij
na zijn herstel herhaald© malem openilijk
getuigenis giaf van zijn erkentelijkhei*
voor de liefderijk© behandeling die hem
op zijn ziekbed .ten deel was gevallen.
Opnieuw heeft Olemenceau dezer dagen
zijn dankbaarheid willen doiein blijken.» Bij
dc onderteiekeniiig van het vred-es'verdrag
heeft hij d« nederige kloosterzuster, die
hem verpleegd had, en haar moeder-over
ste, uitgienoodigd bij d© driehonderd be
voorrechten te zijn, dia dohistorische pleplhi
tigheid in dia spiegelzaal mochten bij
wonen.
Een groot© auto, meft de emblemen der
republiek, reed. voor om de bedde zus
ters in d© kliniek aan da ruo Bizet af
te haten. i
KORTE BERICHTEN
De Raad van Vijf Heeft Tsjecïïen en
Polen uitgenoodigd de quaestie van Te-
schen onderling binnen tien dagen te rege
len. anders zal de Raad een beslissing ne
men.
De Entente, Engeland voorop, dat een
zoo groot mogelijken invloed wil krijgen
in Hongarije, is van plan 2000 tot 3000 sol
daten als politie-troepen naar Boedapest te
zenden.
De kellners te Parijs Hebben Zondag
hét werk hervat na met de patroons tot eeii
overeenkomst te zijn gekomen, aan welk be
sluit waarschijnlijk ook niet vreemd waï
het vooruitzicht op de flinke fooien met
de feestdagen.
De verkiezingen van de joodscHe
Constituante in Palestina zijn vastgesteld
tot October.
De Deense lie bladen melden uit goe
de bron te hebben vernomen, dat aan de
Duitsche troepen in Noord-Sleeswijk be
vel is gegeven h!et land te ontruimen 14
dagen na de ratificatie van liet vredesver
drag.
De getalsterkte van liet Belgische
leger zal in vredestijd 120.000 man bedra
gen. Twintigduizend man zullen de „Wacht
zijn. Raadpleeg uw geheugen eens".
„De kamerdienaar Clemens Gaube," ant
woordde de markiezin, „beseft zijn me-esteit
nog minder verlaten dan ik, maarzijn toe
wijding en trouw waren onbegrensd. Ook
de vicombess© d© Mondraigoii kon altijd vrijt
't ziekbed vian haren broeder naderenfi'*
„Mevrouw d© Mondraigon is naar Parijs
geroepen door ©en tariet van haar broa
der," kwaim d© rechtser van instrucnie weer
'tusschenheidei, „en juist, die briei van uw
echtgenootbevat ©&n vreeselijk© beschul
diging itegeo ui".
'Fier hief Madeleine het hoofd op. „Mijn
echtgenoot", sprak zij op vasten toon, „wak
de eerlijkheid: en de reohtsclikpenjhl&id zelf*
M heeft nooit iats slechlts kunnen schjrijji
ven van mij, die h©m altijd melt liefd#
en 'teedafhead verzorgd heb".
Grenier, antwoordde op dit protest nieil
maar vroeg na ©enig© ©ogenblikken gè*
zwegien f© hebben„De markies was
verscheidene jaren oud-er dan u, niet waai,
mevrouw?".
„Ja, mijnheer," antwoordda Madeleine
eenvoudig, „main echtgenoot was tw©e ej*
dertig iaat onder dan ik". i
(Wordt .vervolgd.), ét