TWEEDE BLAD
«Tm
reden.
tegen spotprijzen.
ELCK WAT WILS
ian. Steekturf,
enhandel.
0V©FEOOp-
n.
stoffencommissie
ZATERDAG 13 SEPT. 1919.
Een zeep-hisforie.
XSTvaiTSkVrbuUe
IN T PRIEEL.
iELADVÜLLiKG
eit korte Turf.
aanvraag gaarne
CURSUS
«anti®.
Hoe veiiig 't is in 'n kersenboom
en hoe 't atnep.
SPROKKELINGEN
WIE WIL RUILEN?
BRIEVENBUS
Sjgbaar g
RGD
D.
B:
EZORGD
.ALU.
IAAT 6, Telefoon 20.
O O
KM,
af he'fen voor
geUgsnfyaid
1 X'!
chagen, Voorzitter.
Niedorp.
Schagen, Secretaris.
xterdag 4 October a.s.
xuden, Handelsrekenen
e en Engelscha Taal_
er lessen voldaan moet
>or alle vakken 12.
Duitsch en Engelsch);
al. Minvermogenden be
enden kunnen kosteloos
le oudergeteekenden.
r der Vereeniging:
IER, Voorzitter.
TENE, Secretaris.
SCHMALZ, Penningm.
aan huq^e
5 vaqaf t Octo-
geheelpq (Jgg
f\. NETTEN*
Rppelsteeg t.
11. Waard. s
mdstoifencommissie vafct
raard maakt den inge*,
ikend, dat op de gewone,
kan besteld worden;
1. Antraehiet.
Eierkolen.
Steenkolen en
1. Briketten,
aniens de CommiMB^
DEN HARTIGH.
Toen zij bet kantoor van den zeepfabrikant
binnentrad, leek zij uiterlijk een toonbeeld
■van kalmte en geluk. Maar inwendig' was bet
Nbeel andere met baai' gesteld daar vochten
arfgst, woede en wanhoop orn den voorrang.
Maar, mijn lieve jonge dame, sprak de
^ee-pl'abriikaat verschrikt, ge wilt toch niet
aeggen, dat de jonge man bet engagement
[verbroken beeft om zulk een eenvoudige
JTet is geen eenvoudige zaak, sprak bet
meisje verontwaardigd, fact ie een vreeseiij-
ike, leelijike zaak! ik ueed bet met goede be
doelingen. lioe kon bi vermoeden, dat gij ei'
zoo iets dwaas van zoudt manen. Gij bebi mij
voor de gebeeie wereld belacnelijK gemaakt.
bi een, juiirouw Muram, ge uoet ons oeiden
.tutrecht. Ik... heb u niet voor de gebeeie we-
j-eid beiacJelijli geniaant, integendeel, kijk er
zeli eens naar. Op dit geoieo neeit er nier in
't rand nog nooit zoo ieos moois oesiaan,
Dit zeggende, ontrolde Jnj een groot ge
kleurd aanplakbiljet, waarop net meisje zel-
yji, levensgroot, stond aigebeetd. liet was n
J»izonder goede geiijuenis en voi-mue een
2Eer mooie schilderij. 't Meisje was getkieeu
in en iicntrose japonnetje, cm bet middel
Josjes sameug'etüouuen uoor een eeinluur. Den
groote hoed met rose bloemen en een rose,
kanten parasol, die ais achtergrond dienue,
inaaitte dat tiaar gelaat dezeuue mooie kleur
.had. Oiimiacbend strekte zij baar recnter-
baiid uit, als was zij op bet punt de wereld
*an naar voeten vrienusdhaippeiijk te begroe
tten. Onderaan stond in groote letters ge
drukt:
v rndt ge me mooi?
Ja?
\v einu, ik gebruik Mol's toiletzeep. Ze is
goed voor de gelaatskleur en goed. voor de
kuid.
V reeseüjk, vreeseiijk, sprak bet meisje
naiiiuid, terwijl zij zich huiverend omdraai
de. W aarom heb iü. net ook gedaan?
Ik kan nog maar niet begrijpen, boe een
jonge man bet in zijn booiu iran balen om
iets tegen dit biljet te hebben, sprak de
oude man, met iets van vaderlijken trots in
«yn stem. Wij hebben er reens e'enige duizen
den guldens aan len koste gelegd, en bet zai
^u zeüer wel verheugen te liooren, dat bet den
>ve.rkoop van onze zeep aanzienlik beeft doen
^oeneinen.
Het meisje schudde afkeurend met bet
Jaoofd.
\v aaroni hebt ge mij niet gezegd-dat ge mij
belachelijk zoudt maken, vóór ge me over
waaide bet copyrecht van mijn portret te
verkoop en?
Wjj hebben u toch gezegd, dat we bat noo
dig hadden om reclame te maken voor onze
zeep, en ais ge "mij niet kwalijk neemt dat ik
bet zeg, bet was bet portret van bet mooiste
meisje uit de stad. Wij hehlben u beloofd uw
naam niet te noemen, wij hebben u den prijs
betaald, dien gij vroeg; wü hebben u in alle
opzichten eerlijk behandeld en por slot van
rekening zaken zijn zaken-
Maar gij hebt er bij gelogen, want ik ge
bruik geen Mol's zeep* en ik flteloof ,ook
niet dat ze goed is, noch voor de gelaats
kleur, noch voor de huid. Welk recht hadt
ge, mij twee onwaarheden te laten zeggen bij
iedere kiosk en in bijna iederen winkel.
Wel, juffrouw Adrian, sprak de oude man
glimlachend, ik, die Mol's zeep beter ken
dan iemand ter wereld, mag toch wel zeggen,
dat iedereen, die u ziet, denken zal, dat ge
mijn zeep van uw geboorte af aan gebruikt
hebt?
Onwillekeurig wreef het meisje zich met
de hand over het gelaat en maakte daarna
een afwerend gebaar.
Dat zegt ge alleen om mij te flatteeren,
mijnheer Mol, en daar ben ik niet op gesteld.
Iedereen, die mij op straat ziet, zal denken:
Daar gaat nu bet meisje, dat Mol's zeep ge
bruikt.
Mijn lieve juffrouw Adrian, ik heb n al
meer dan eens gezegd, dat we er niets aan
kunnen doem Wat zou er van onze zaken
terechtkomen, als we ons moesten storen aan
de luimen van iederen jongen man, die zijn
meisje ontrouw wilde worden?
Gij hebt het recht niet, zoo iets te zeggen,
sprak het meisje trotsoh, maar toch op bet
punt in tranen uit te barsten. Mijnheer
Tonipson is niet trouweloos en de beste man
ter wereld; maar toen hij den laatsten keer
uit New-York kwam en mij Nelly Adrian,
wie hij gevraagd heeft zijn vrouw te worden
hem zag aangapen van alle aanplakbor
den, in iederen winkel, in omnibus en tram,
de geheele wereld verkondigend dat ik Mol's
zeep gebruikte, toen werid bij natuurlijk woe
dend. Iedere man zon hétzelfde in zijn plaats
gedaan hebben, en nu is alles intukschen ons
uit, en gij en dat akelige geld, waarmee ge
mij overhaalde, zijn er de schuld van.
Terwijl bet meisje in den éénen boek van
bet kantoor stilletjes zat te weenen en de
zeepiaorikant in den anderen ernsiig over
de zaak zat na te denken, kwam er uitkomst
in den vorm van een bediende, die binnen
trad en zijn patroon een kaartje overhan
digde, een gewoon visitekaar ij'e. Mijnbeer
Moi keek haar den naam, in den be-giii.jj
achteloos, toen met belangstelling en later
zelfs zenuwachtig.
Vraag mijnbeer een oogenblik te wach
ten, sp,ak iiij tot den klerk. Toen, zich tot
heit meisje wendend, wier hoed op liaar
o-ogen gezakt was en wier lichte parasol
achteloos op deh grond lag, vroeg bij haar:
Hoe zeiu.e ge ook weer dat dp jonge man
heette, uie zich volgens u zoo netjes in deze
zaak gedragen heelt?
liénry, sprak bet meisje, bet hoofd op-
0, y;enae en uen zeêpiaurikant, aannijken-
ua, iienry Thompson.
z»oo, antwoordde de beer Mol, bet kaartje
nauwlettend beschouwend,©. ik zie cfat pij
zijn naam met een „p" spelt T.h-o-m-p s ofn,
Is dat zijn kaartje, vroeg ze, verschrikt
opspringend Js bij dan bier? Hij zei mij
toch niet, dat bij van plan was bier te
komen,
'Een glimlach van den ouden man was
het eenige antwoord, dat zij ontving.
Ik begrijp niet, wat bij met u te maken
beeft,
Hat begrij p ik ook niet.Maar was bet
niet beter dat ge nog waclitté en zag, wat
hij te vertellen'beeft
O neen, neen, riep zij ijlings, terwijl zij
alle pogingen in bet werk stelde om baar
hoed recht te zetten en er een klein blosje
op haar wangen zichtbaar werd.
Gij kunt niet weggaan zonder door hem
gezien te worden, juffrouw Adrain. Maar
waarom wilt ge niet bier blijven terwijl ik
met dien heer praat? Gij kunt u gemakke
lijk acbterh et tochtscherm daar ginds ver
bergen, zoodat bij nooit iets zai vermoe
den. Natuurlijk zal .ik het hem niet vertellen.
O, maar dat zou niet eerlijk zijn, sprak
het meisje; ik zou kunnen verstaan, wat
ge samen bespraakt, en ge weet dat luiste
raars nooit veel goeds van zicbzelven boo-
ren.
Maar gij moet u niet voorstellen, sprak
de zeepfabrikant listig, dat mijnheer Thomp
son, die mij geheel vreemd is, iets zeggen
zal, dat gij niet rnoogt booren. Het zal
best in orde komen, dat verzeker ik u, bo
vendien is er niets anders aan te doen aks
ge hem niet wilt- ontmoeten.
De overredende wocrJ.en van den fabri.
kant, gevoegd bij de vrees van het meisje
om Mr. MoTs bezoeker te ontmoeten, maak
te ten laatste, dal zij zich achter bet
scherm neerzette; ter..ijl Henry Thompson,
met een gezicht als een donderwolk, bet
kantoor binnentrad, Zijn ineidende woor
den waren bizonder kort en onvriendelijk
en bij ging recht op de zaak af.
Ik kom u spreken over dal, reclamebiljet
van u, getiteld: „Vindt ge mij moei?" sprak
bij,, terwijl bij den beer Mol van bet lipoid
tot de voeten opnam, ik weet dat liet de
jonge dame, dei als orgineel voor bet schil
derij gediend beeft, heel veel ver-riet
jonge da.i.e, die ais orgineel voor bet gciX-
kmg treffen om de verdere uitgaven van
die pia-en te staken.
De zeepfabrikant zette zich achter zijn privé-
lessenaar neer cn sprak: Mag ik u iets vragen?
Zijt ge iamilie van de jonge dame in kwestie
en beeft zij u opgedragen om mij over de zaak
te komen spreken?
Ja, ik ben iamilie van de jonge dame, of al
thans op het punt het te worden, klonk zijn ant-
wooia. ik zie ook geen enkele reden waarom
ik u niet zou zeggen, dap ik niet haar verlootd
ben, en als dat geenreden is om baar belangen
ie behartigen, zou ik wel eens willen weten, wat
het wel zou zijn.
Ei, ei, sprak de zeepfabrikant tot zienzelven,
terwijl nij met een zijdelingschen Mik opmerk
te, nat er beweging kwam in üe witte japon,
waarvan een puntje van achter liet scherm te
vooischijn kwam, alsoi de draagster plotseling
zenuwaciilig weid
Toen ik een paar dagen geleden terugkwam
uit Amerika, waar ik mijn zaken geregeld had,
ging Henry voort, schrikte ik, toen ik ontdekte
wat er in mijn afwezigheid gebeurd was.
Ik ben zelf man van zaken, sprak de heer
Mol, en het doet mij genoegen, dat ge zoo rond
uit uty meening zegt. Wij, van onzen kant, was-
schen werkelijk onze handen in onschuld. Wij
'kochten het portret van de jonge dame, omdat
het ons aanstond. Wij zeiden haar, waar we het
voor noodig hadden, en betaalden er haar een
aardigen prijs voor.
O, er bestaat geen twijfel aan, of ge hebt vol
komen volgens de wet gehandeldmaar, gij kunt
toch niet ontkennen, dat juffrouw Adrain niet
begrepen heeft dat gij haaf, of liever ons bei
den, in zulk een belachelijke positie zoudt bren
gen. Zie bijvoorbeeld dit eens.
Hij haalde uit zijn zak een plaatje, waarschijn
lijk gescheurd uit de advertentiepagina's van
van de schilderij in kwestie, en overhandiggde
het met een gebaar van afkeer aan den heer Mol
Onder het plaatje had iemand met verdraaide
hand geschreven: Mevrouw Henry Thompson!
De een of andere onbekende vriend was zoo
beleefd mij dit over de post te zenden, en zulke
dingen gebeuren nu dagelijks, sedert ik terug-
ben, ging hij voort op een toon van ergernis.
En meent ge nu mij met uw klachten te moe
ten vervolgen? sprak de zeepfabrikant, plotse
ling met iets stroefs in zijn toon. Laat ik u zeg
gen, mijnheer, ik wil oprecht tegen u zijn, dat
de jonge dame vanmorgen hier was, hier in dit
zelfde kantoor, en als ik haar goed begrepen
heb, dan zult ge in het vervolg niet heel veel
meer met haar uitstaande hebben.
Nelly hier? Hoe is 't mogelijk? Gisteren
avond, toen ik met haar besprak hoe gij haar
bedrogen hadt, het arme kind, verklaarde zij mij
dat ge haar in alle opzichten eerlijk behandeld
hadt, en dat zij liever zou sterven dan te trach
ten haar contract met u te verbreken. Zijt ge
er dus wel zeker van, dat zij het was?
Zoo zeker als gij hier voor mij staat, mijn
heer Thompson. Luister nu eens een oogenblik
kalm naar mij, dan zal ik u de heele zaak uit
leggen.
De oude man moest zijn stem aanmerkelijk
ineenzetten, om te voorkomen dat het schudden
van het scherm niet door zijn jongen bezoeker
werd opgemerkt. -
Ongeveer drie maanden geleden, ging hij
voort, gingen wij naar het atelier van een
fotograaf en zochten er naar een portret, dat
dienst kon doen voor onze reclame. Van de
honderden, die wij er zagen, beviel ons er
geen zcoais dat van de jonge dame, die u
beloofd h^ei't uwe vrouw te worden.
Wij overtuigden ons dat juffrouw Adrian
inwoonde bij baar moeder, een weduwe en
wij stelden ons niet baar in kennis en
vroegen haar het copyrecht van haar por
tret te verkoopen. Zij was zeer verwonderd
over ons voorstel, waarop zij eerst weigerde
in te gaan. Toen drongen wij verder aan, ga
ven haar de verzekering dat haar naam
nooit genoemd zou worden, en vroegen haar,
zelve de voorwaarden te stellen, dat zij 1000
gulden voor het portret wilde hebben.
7 Toen bedaolit juffrouw Adrian
ons, om te vragen wat onze
plannen waren, en in het ge
sprek liet zü'zidh toevallig ont
glippen. dat zij op het punt
stond te trouwen met - fcen heer,
die op dat oogenblik naar Nc--.v-
York v. as eu over een ar
maanden terug zou keeren. cn
dat die duizend gulden heel goed
konden dienen.
Verder kwam de fabrikant
niet met zijn verhaal; het
scherm viel met een ruk omver
en een tornado in wit mou so-
line stormde op de beide keuren
toe.
Hoe durft ge, li c waagt ge
het zulks dingen, zulke' lee-
lijke, onware dingen te zeggen?
Dn ik had dat nare ge.d niet
voor mijn uitzet noodig, lieusdk.
niet. Dit is nog duizend-maal
erger dan al de aanplakbiljetten
en advertenties en weet ik wat
al meer.
Jonge dame,.sprak de zeepfa
brikant, vergeet vooral niet mij
en zakje bruidsuikers ie zen
den.-en tracht een oud man te
vergeven, die werkelijk nooit
het plan had u eenig leod te
doen. Hier is zii, mijnheer
Thompson.
Toen. glimlachend Henry
toeknikkend, verliet lm het kan
toor.
Up het portaal gekomen riep
lui een vaïi de kierken, tot wien
hii zei:
Verzoek mijnheer R. om de
bestelling, die hii gisteren deed,
om nog 1U0U van die aanplak
biljetten te sturen, in te trek
ken. Ze worden te algemeenwe
moeten ietB nieuws verzinnen!
OVERTROEFD. i
Op een bruiloft bluffen de
gasten over de geschenken die
ze gaven.
Ik gaf een theeservies
voor 12 personen.
Ik een eetservies voor 24
personen.
En gii Meyer
Ik gaf een potlepel oor GS
en zelfs nog meer personen.
O ZOO!
Heer (tot eigenaar van een
hem aanblaffenden hond): Houd
dat mormel toch hij je I i
Wat mormel? Ben jij soms
al vijfmaal bekroond?
(V er volg.)
Dat doet ze altijd Zaterdags den dag
jvaui Maria en 't getuigt tevens van iir
iieme jegens die Jtteuiéiseh© Moeder. Als
de tauei opgeruimd is neemt de vrouw 'n
breikous ter uairu eu gaat ze bij Riet zitten
atoor 't venster.
ue jongen is al spo&Uig verdiept in 't
vernaatdat 'm erg semjnt te boeien, aitii(ctiis
ie moert met dat moeder, wat aan 'in vr^agD
'i Aas ze 'L voor ue tweede keer zegt, semrmt-
ie op en vraagt versiruoiü: vv'Abiiert-u
tnoe?"
Moeder vraagt of Ver neggen 't ernstig
Tneeuüe üa..ie vanavonu nog zou aankomen,
"tfiet weei uaar met anu.ers op te antwoor
den, ais dai, ue veiuwaonter neer ooos kees.
•toemie 't zei en üat-ie 't djis waarschijnlijk
vwei uieenue. Eet neert de jongen uat gezegd
of, er worut piotseang harJ, geloeid, „uaar
zai je 'w lieuben," zegl r'iet n beetje be
nauwd. Moeu.er legt r breikous op larel en
gaat naar tie d.eur. Ja hoer, Verneggen, in
hoogst eigen persoon staat voor ue d,eur,
zen Dew Uat van z'n waaruignerd ais veid-
.vvaehter. „Uoeieii avond, jufrouw" groet-ie.
Ms er ook geiegenneid cijn 'k met meneer
kan spreken i' „Uueien avena, Veriieggen"
groet moeder terug. „Zeker is daar gele-
geuueid voor.wilt u maar binnenkomen?
Veriieggen stapt de gang in-en moed,er wijst
in naar de spreekkamer van d,en notaris, rn
de huiskamer z.i- riet iutussciien op heete
kolen. Wat zou die akeiige man nn toch er-
gemijk v au 'm willen heuben.
Moeder heelt vad.er gewaarschuwd... deze
komt den tuin uit en gaat naar z'n bezoeker
in de spreekkamer. Wau d,a„r verhandeld is
schep vauer en Veriieggen, hieeit Piet
nooit te weten kunnen komen maar 't is
heel goed voor 'm aigeioopen. Wei koord,e.
Se „vader in d,e gang tegen den veldwachter
zeggen: „Je weet hoe jongens zijn, ze kiiin-
°^eraf inlaat staan als ze 'n ker-
enooom z.eu waar toch niemand, tenminste
de eigenaar niet, naar kijkt."
vj nnrjU -f' gaf Verneggen ten ant-
L.' ',f v bed,oelde 't ook met zoo erg...
ions-pnq tochaltÜd vervelend, als je door
b oor den gek gehoud,en wordt."
ïiine4 u* lliet m&er over de zaak
Met geioopen zijn, jongen," zeg.*' anders
N I® wel even moeten komen
NMoedw had gelijk - 't liep zoo'n vaart
Als vader weer thuiskomt en d,e huis
kamer binnenstapt kijkt.ie lachend naar Piet
en zegt: „Joen-fis,""TVat ben jij ondeugend
geweest om Veriieggenzoo voor den gek
te houden, ik begrijp 't wel... je was bang
voor den man om gelijk uit d,en boom ie
k omen.Maar aila.de boel is nu weer
in orde hoor." „Daar beu 'k wat blij
om, pa," zegt Piet, was Verheggen erg
kwaad? „In 't, begin wel.doch toen 'k
hem 't een en ander zei aangaande dien boom
waar de eigenaar zich niet meer over be
kommert, kalmeerde.ie."
„Gelukkig," zucht Piet. Moeder was naar
de keuken gegaan en kwam daarna terug
met 'n groot bord kersen. „Kijk 'ns Piet,'
zegt ze, ais ze ziet hoe vreemd de- jongen
naar de kersen kijkt. „Vaiimid.dag hebt je
ze niet gegeten al zat je er net zoo dicht
bij.maar nu eet je ze wel, hoor. Piet
maakt 'n sprong in de lucht van blijdpcnap,
waarom vader &n moedpr hartelijk lachen.
Dan krijgt ieder z'n d,eei en ze schijnen goed
te smaken. „Moe, die kersen zijn neei wat
mooier aan in d,en boom van de aigebrunae
hoeve... daar zijn ze nog niet eens rijp."
zegt Piet onder 't smullen dpor. „Doo," zegt
moe, „dan is 't maar goed, dat je er je
uuikje neit van vol gebikt hebt.anders
had je misschien nog buikpijn gekregen."
Vader vindt d,at ook en riet van zeil. Zoo
eindigt d,ien Zaterdagmiddag voor Piet nog
goed. Maar hij heart 't zich, vast voorga-
nomed, nooit meer in dien boom te klim
men... Hij zal z'n vrienden waarschuwen
dat ze er ook maar uit moeten blijven
willen ze niet, dat moeten ze d,an maar voor
hun eigen weten. Verheggen keek Piet éérst
nog wei 'n beetje l&eiijk aan, doch als-ie
geen last meer van de jongen heeft, word.t-ie
ai aardiger tegen nem en groei 'in zeiis als-ie
'm op straat tegenkomt. De man is zoo kwaad
niet als menig dorpeling wei deukt, 'n Week
later komt Piet's vader thuis met de bood
schap, dat de burgemeester 't kersen pluk
ken in den boom van d.en afgebrande boer
derij niet verbiedt, om reden, dat de eige
naar zich er toch niet meer over bekom
mert en 't zelfs goed vind dat de jongens
ze plukken. In 'n oogwenk weet' dit lieei
de lieve dorpsjeugd en ze wachten totdat
de kersen rijp zijn. Daar gaan !n veertien
dagen mee heeii,maar d,an trekken de
.jongens met Piet in hun midden erop uit.
Een der rapste klimmers werkt zich naar
boven in den boom en plukt d,e kersen af.
ALs-ie moe is wordt-ie afgelost d,oor 'n an
der... totid,at de boom van z'n vruchten ont
daan is en d.an wordt de buit eerljjk onia.r
de acht jongens d.ie meegegaan zijn verdee.d.
Piet krijgt 'n paar handjes meer.., omd,at.ie
eigenlijk de oorzaak is van die kersenpluk-
kerij.
au Verheggen hebben ze geen hinder: d,ie
heei't van den burgemeester d,en bepaalden
opdracht gekregen, ,d,en boom maar aan z'n
lot over te laten. Alleen als hij opzettelijk
door d,e jongens vernield wordt, mag-ie doen
wat z'n plicht is De vrienden zijn wel zoo
wijs niets te' beschadigen... d,au blijven ze
uit de moeilijkheden., en wat schieten ze
er eigenlijk mee pp. Weldra zijn boom eu
kersen vergeten en houden d,e jongens zich
weer met andere ver naken oi spelletjes Le-
zig. H. S
Hal Zoo .naat het gioed! Ik heb nu al zoowat
'n Iwimie briefkaarten, prentbriefkaarten en
briefjes ontvangen, waarin mij 'de een of an
dere wedstrijd wordt voorgesteld.
Maar, dit is niu,g niet «enoes, ik moet nog
van veel meei neefjes en nichtjes weten wat
voor 'n wedstrijd rii het liefst zouden willen
uitgeschreven zien. gj
Jolui hebben om mii je wensch kenbaar
te maken -nu nog acht dagen den tijd;' dus
verwacht ik deze week nog 'n lioop brief
kaarten en. dergeliike opdat ik er een heei ver
langlijstje van kan maken.
Een gockeme jongen" dacht dat ik de vorige
week wat haastig was met te zeggen, dat de
avonden al weer zoo zoekies aan langer begin
nen te worden.
Maar .dat beste neefje heeft er zeker niet
aan gedacht, dat over 14 dagen namelijk in
den nacht van Zondag 28 op Maandag 29 Sep
tember aanstaande de zoogenaamde i nner-
tijd weer zal worden vervangen door den gewo
nen tijd en daarmee zal dan. ingaande Maan
dag. 29 September, de avond ruim een uur
vroeger invallen dan den avond te voren.
Zie je nu wel, dat wii de lange avonden
tegemoet gaan? Want op dien bewusten.
Maandagavond zal' het o,m half zeven al zóó
donker zijn. dat b.v. om te kunnen -lezen, de
lamp al op zal moeten.
Wel te rusten!
OOM KOOS.
"V
MET Z'N VIERTJES.
iWii ziin met z'n drieën zusjei
Altijd prettig bij elkaar,
,Wii gaan altijd saam naar fcchool toe,
Maar ik ga voor 't laatste .iaar.
Ik heb ook één broertje, Jaoob,
Steeds is hij lief en zoet.
Als wii uit school straks komen,
Komt hii ons tegemoed.
Wii hebben een hondje, Bello;
'•t Ia een lief en aardig beeet
Wii allen ziin er dol op.
Kleine Jacob nog 't meest.
Ik heb ze bij elk,aar gekregen.
Vier coupletjes voor de krant.
Als Oom Koos ze nu er in zet,
Wordt hii daarvoor bedankt.
fTngez, door Marietie M. te Zuid-Schalk
wijk).
MIJN ZIJSJE.
Mijn allerliefste zruaie,
In 't schoaninielTeidikantje,
Toe, geef mij eens een handje,
Dan krijg je van mij een kusje.
Wat lachen ie oogjes ooliik,
Wat heb je al kleine lokjes, I
Goudglanzi» blonde vlokjes.
Ze staan zoo aardig vrooliik.
Wij zingen van het schaapje.
Dat loont op witte voetjes
En 't drinkt ziin melk zoo zoetjes;
En 't kindje doet een slaapje.
(Inge®, door Cato R, te Velsen.)
GOD IS GOED.
O,Oid is zoo oneindig goed.
Dat elk een Hem beminnen moet.
Ik ontvang van niemand meer
Dan van O. L. Heer.
't Lieve leven gaf Hij mii,
Eten en drinken ook daarbij1:
Goid verzorgt mij als Ziin kind
God is ook mijn beste Vrind.
Als ik mii voor kwaad doen wacht
En mijn kinderplicht betracht.
Och mijn dierbare ouders eer.
Als ik altiid vlijtig leer,
Dan geniet ik in miin jeugd
Waar geluk en reine vreugd.
(Ingez. door Annie van L. te Haarlem.)
Ik heb 36 Vad. Gesoh. plaatjes (1ste deel)
en 19 (2e deel(. Ook heb ik nog 27 plaatjes
van de Vecht en 48 Kwatta-soidaatjesdaze
alle wil ik ruilen voor postzegels van Noor-
wagen, Zwaden. Pruisen. Bosnië Portugol,
Transvaal, Turkije, China, Japan of van de
Gongostaten. (2 plaatjes of 2 kw. solaaaitjes
voor 1 postzegel. Bernard Ooms. Kinderhuis-
vest dl. Haarlem.
Marietje M. te Zuid-Schalkwijk. Wel. wel,
wat 'n dichteres! Maar toch. ie zult wel zien,,
dat ik er nog het een en ander aan heb moeten
veranderen. O ja. denk er in 't vervolg om,
dat versjes en dergelijke altiid aan een zijde
van het papier geschreven moeten Btaan.
Overigens reken ik er op. dat je woord houdt
en dat je mij schrijft van het schoolfeest. Héb
je nog 'n prijs gewonnen? Dag Rie. de giroeten
terug ook aan je zusjes en kleine broer.
Mariötte D., Heemstede (thans Den Haag).
Neen, maar! Wat zijn wii in 'n ommezientje
'n paar goede maatjes geworden! Eoht leuk,
hoor! Kijk, dat ie nu precies, zooak ik het be
doel: zoo'n heel relaas over het vacantie-vie-
ren. 't Was me of ik deelgenoot was van jelui
fietstochten, zoo leuk gaf je er mii beschrijving
van. Wat 'n echt leuk-landelijke geschiedenis
was dat met. die kooien-.melkerij. Je opstel
hierover vond ik heel aardig en krijgt een
plaatsje. Ik hoop al op de Kerstvaoante en dus
op weer goed suocea met je gewijzigde studie
plannen, hoor beste Mariëtte. Ik zie je al in
mijn verbeelding voor de rechterlijke balie
staan om een onschuldig slachtoffer van een
hem of haar ten onrechte ten laste legging vrii
•te pleiten. Nog eens de hartelijke groeten en
goed succes.
Diua K. en1 G. K. te Assendelft. Dat zal yvel
'n bewegelijk werkje ziin gieiweest dat vogeltjes
jagen, ik kan me dat zoo voorstellenroepen:
poeaaa, poeaaa! en dan met
doeken wuiven en met stokken
slaan. Als ik jelui goed begrijp,
dan leeren jelui graag, want
jelui vinden het lekker, dat de
vaeantie weer „om" is en dat
hoor je niet licht van de school
jeugd. Dag hoor, doet beiden
maar goed je best.
Johanna de J. te Zijdewind.
't Is om jaloersch te worden op
zoo'n heerlijk vooruitzicht in een
nieuwe school te komen. Het
zal mij werkelijk plezier doen
a.s je mij de volgende maand
eens schrijft over de nieuwe
school. Dag Anneke.
Ev. d. H. te Haarlem.
Eerst moet je mij eens je vollen
naam opgeven en daarbij eens
vertellen hoe oud je bent, dan
zai ik je ruilbriefje plaatsen, zal
je dat doen? Ik weet nu niet
eens of je een neefje of nichtje
van mii bent.
Weldadigheid heeft grooter
Izoet.
Dan al 't genot van d' over-
[vloed.
Een treffende gewoonte is de
bloememvereeriag in Wallachije;
de vrouwen en meisjes gaan in
den bloementiid niet zonder
ruikers in de kerk, die zii, als
zii weggaan laten liggen en bij
elk kerkbezoek door versche ver
vangen. De verwelkte bloemen
worden mede naar huis geno
men boven de deuren en ven
sters geplaatst en met gno-otf
nauwkeurigheid bewaard.
I
De sneeuwbal en het laster-
[woorid.
Groeien onder het rollen
[voort.
Jongeling, jongedochter wilt
6ii rein blijven? Neemt dan het
woord v.an den H. Atosiua ter
haxtet „Engelen leven
uit e n g e 1 e n s p ii e.'1
Hoe verheugt het aan O. L.
Heer te zien. dat door geestelij
ken en ouders de kinderoom-
munie met heiligen iiyer wordt
bevorderd.
BUkeH.Mis die wordt opgedragen
is voor Maria ©ene overgroot^
vreugde der ziel, en rij, dJ^
daaraan deelnemen, brengeö
haar een© wara hliidBohap,
