No 282
Maandag 27 September 1919
3e Jaargang
LËÜ.
ANTtS,
n..K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÖLl
FEUILLETON
BUITENLAND.
Qertnpi&fc
«t^wanifii
hilbers,
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
administratie 433.
redactie 633.
1
Woorden ook dadn?
Onschuld en Misdaad.
IT MER,
Jag 21 oc io-
f8» 2 uur, i:i
liter BON-iJ L
terkhuul, ver-
In mei. NEliJL-
1 LAAN
tisWon.ny mul
parel, Tuur eir
gelegen steer
louw land, guii-
Berklrouter weg
grout 15;0y 40
I pert., comb.
ïswonirigv
loemgaacd. en
rweg te Ber.lc-
cA, iu. i>er.c..
|ans reeds mge^
neix te wurxlen
Aanvaarden: de
origheid 1 Mei.,
veisstmia lata,
hag tijdjg ven*
cis,. (.ïiiadaj
T.
Ite (ft
MOKER I'Jttf,'
uur;, ten Kof
r Wapen" te
rfcaapetts
HÜUlBKIi:
verse pereeelen
id ,„Het Weid
de. 44 aggeku",,
dspoider ouden
7 3 70 H A„. een
LAN RÓELwF-
ens eenigq per
il LAN!) aldaar.
i A„ jn huur bij
OostrGral'Ldijis..
Len en combiua»
op tijdig bij den
sjluatiekaairtjes.
van liuur Het
1920,. het, land;
(10340
leeren- en Da
len tegen ge-
eruimd.
r verschillende
aronder Engel-
anden, binnen-
n Oaderdeelcn,
enz.
den, waaronder
ij wiel met prima
vanaf f 55.
aanbevelend,
hagerbrug.
ioi' Rijwielen.
S!
uitgevallen haar
onder rembours,
n mooie "Vlecht,
naf f 5 en hooget.
verwijdering van
f 1.25 p.
die Haarwerkea^
119, Amsterdant
Abonnementsprijs:
Per kwartaal: per agent 1 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad 1 2.10; franco per post 1 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad 1 2.30afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.van het Zondagsblad 5 ct.
Ad vertentieprijs:
Van 1—5 regels 1 0,75; elke regel meer (015-
Reclames per regel f 0.42^ Rubriek „Vrau - en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, i 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,— f 15.—
De eerste Nederlandsche Katholiekendag
klinkt ons nog als een storm van geest
drift in de ooren na. Hoe verheffend was
iat samenzijn gedurende drie dagen van
zooveel honderden mannen en vrouwen
van de meest uiteenloopende maatschappe
lijke positie, van allerlei rang en stand,
\naar één in geloof, en éen in taal: Room-
schen en Nederlanders. Daar in de grijze
bisschopstad hebben duizenden opnieuw
gevoeld hoe sterk de band van onzen hei
ligen godsdienst bindt: hoe heerlijk het is
katholiek te zijn en als minister of hand
werksman, als industrieel ot arbeider, als
noogleeraar of handelaar het hoofd en den
\nie te buigen onder de zegenende han
den van de gezalfden des Heeren door
ien H. Geest aangesteld om Gods Kerk
te bestieren.
Die Roomsche eenheid en saainhoorig-
beid is in de afgeloopen week in liet hart
van ons land weer eens op schitterende
wijze gedemonstreerd. Echter daarvoor
voornamelijk was de Katholiekendag niet
georganiseerd .Terecht zei de voorzitter in
zijn openingsrede, dat het ons niet tedoèn
jsvas aan het Nederlandsche volk de kracht
Van het getal der katholieken te toonen.
De bijeenkomst was bedoeld als een ver
gadering van mannen en vrouwen, om in
jit allergewichtigst tijdsgewricht te beraad
slagen, wat ons, Nederlandsche Katholie
ken, in de naaste toekomst te doen staat.
Op allerlei wijs en in allerhande toon-
sard is die taak van Neerlands Katholie
ken aangegeven. Hoeveel duizenden woor
den zijn in die drie dagen niet verklankt!?
Hoeveel geestdrift is opgewekt, hoeveel
beloften zijn afgelegd, hoeveel voorne
mens gemaakt...., en met eenigen angst vra-
fen wij ons af: zal het in de toekomst
lfjken, dat er op den eersten Nederland-
schen Katholiekendag alleen woo r d e n
f esproken zijn? Mocht het eens zijn, dat
e Jatere geschiedschrijver een merkbare
■omkeer ten goede bij ons volk constateeren
kon, dat de geest van den eersten Neder-
jandschen Katholiekendag waarlijk vrucht
dragend was geweest!
fs dit zoo onmogelijk? Wanneer al de
genen, die de grootsche demonstratie te
Utrecht hebben bijgewoond ot er in de
bladen van kennis namen, zich nu eens
in de dagelijksche practijk van het leven,
nu en dan eenige van die mooie woorden
tier Utrechtsche meeting herinnerden en
tie woorden in daden omzetten. Binnen een1
kwart-eeuw leefden wij in een paradijs!
Op welk een schitterende en welspreken
de wijze is daar 's Pausen Vredesencycliek
verklaard en zijn daar de groote kwa-
ien van onzen tijd blootgelegd: „Wij zien
het gezag van hen, die te bevelen hebben,
geminacht worden; de verschillende klas
sen der maatschappij elkaar op hatelijke
wijze bestrijden; in de samenleving van
jnuischen met menschen alle wederzijdsche
welwillendheid ontbreken; wij zien de ver
gankelijke en ijdele goederen zoo harts
tochtelijk nagejaagd worden, alsof er geen
zndere, veel verkieslijker goederen wa
ren
Deze klanken uit 's Pausen Vredesency
cliek hebben het motief gevonnd voor de
Utiechtsche demonstratie. Alle vraagstuk
ken, die onder ons branden, zij n in het
licht van deze Pauselijke maanwoorden be
zien. "Zullen wij de uitwerkselen van deze
beschouwingen spoedig om ons heen waar-
nemen? Er is zooveel gelegenheid toe!
Minachting van het gezag en klassen
haat! Ziedaar hl twee woorden de diepe
oorzaak van de ineenstorting onzer samen
leving aangegeven. En de oprichting zal
niet anders -komen dan door herstel van
het gezag en een omkeer van den klasse-
haat in een broederlijk samengaan der ver
schillende standen en groepen.
Wij, Katholieken, zijn de geroepenen om
hier het voorbeeld te geven, maar niet al
leen in proclamaties van vakvereenigingen,
69.)
„Zeker", antwoordde de gravin de Cla-
Vières, en ze stopte het kind een tien-
francsstuk in. de hand. „Dat is alle
maal voor jou, beste", sprak Madeleine
diet haar vriendelijke, medelijdende mp™
Het kind sprong op. „Allemaal voor
ïmj, mevrouw", riep ze verbaasd en op
gewonden uit. „Maar mijn bouqueljea zijn
Aiemeal te zamen nog geen franc" waard.
u geeft me er tien".
«En tooit is hot allemaal voor jou.
Owf het maar aan je moedor dau kun-
Aen jelui er allen een» !©kk«r van eten"
„öc heb geen mowder", antwoordde het
tod, terwijl er e»n trek van diepe som
berheid op Lw gelaat kwam.
De giavin de CjaviArea, getroffen door
den drooveo toon, waarop net kind d:c
Jaatete woorden sprak, kon mot dadelijk
ATtvourtiieD,
v Do sï-hrik sloeg de »Tne vrouw om bet
iu mooie artikelen in dag- en weekbladen,
maar individueel, ieder voor zich.
Imatde Roomsche patroon voortaan kun
nen getuigen, dat zijn ijverigste, meest
pfithtgetrouwe en gewillige werklieden, dat
de werknemers, d.e stipt hun overeenkom
sten nakomen; niet spotten of laten spot
ten met voorschriften op fabriek of werk
plaats, de leden der Roomsche vakorgani
saties zijn.
Laten de katholieke arbeiders kunnen
getuigen, dat de werkgevers, die liet best
de moreele zoowel als de materieele be
langen hunner ondergeschikten behartigen,
die meeleven met „hun volk", die den
geest van broederschap juist verstaan en
samenwerking zoeken met hun medehei-
pers in plaats van zonder hoor of weder
hoor te decreteeren, dat dit juist-de Ka
tholieke patroons zijn.
Hoe raak heeft Benedictus XV het ge
neesmiddel voor de sociale onrust aange
geven in deze eenvoudige woorden, dat
er in onzen omgang meer „wederzijdsche
welwillendheid" moet heerschen. Dat slaat
niet op den vormelijken omgang in salons
neen, hiermee is bedoeld de omgang van
patroon met bediende, van werknemer met
werkgever, van huisvrouw met dienstbode.
Konden wij, Katholieken, die „weder
zijdsche welwillendheid", dat is, den echt
christelijken geest van broederschap onder
ons herstellen, het schijnbaar zoo onoplos
bare sociale vraagstuk zou in weinig tijds
zijn g.oots.e meeJijkheden ver.iezen, voor
al. wanneer nog voldaan werd aan dien
anderen eisch, dat het najagen van de
vergankelijke goederen met minder harts
tocht door ons geschiedde.
Zeker, het zal strijd kosten voor Room
sche groothandelaars en industrieelen voor
neringdoenden en zakenmenschen in 't al
gemeen om niet steeds uit hun product
hun handel of koopwaar, him geld of
eigendom „te halen wat er uit te halen is".
De aangeboren hebzucht heeft immeis het
excuse zoo gauw bij de hand, dat men
rekening moet houden met „de concur
rentie".
Maar wie de christelijke leer over de
rechtvaardigheid en de echt Roomsche op
vatting van woeker eens na wil gaan, zal
tot de conclusie komen, dat voor ons „ae
hoogste prijs" niet altijd de maatstaf mag
wezen in den handel.
Heeft er ooit een tijd meer dan deze
behoefte gehad aan inperking van hebzucht
en gouduorst? Zullen onze Roemsche Ne
derlanders in de naaste toekomst laten blij
ken dat de Eerste Katholiekendag hun in
dat opzicht iets heeft geleerd
De samenkomst in Utrecht heeft echter
niet alleen deze en meer algemeene be
ginselen naar voren gebracht, daar zijn
ook meer practische wenken gegeven.
Er is opnieuw een beroep gedaan op
onze milddadigheid en offervaardigheid:
Steun is gevraagd voor moderne en onaf
wijsbare eisehen: onze priesters, onze gees
telijke voorgangers, gaan evengoed als wij
allen gebukt onder aie abnormale prijsop
drijving. Maar zij kunnen geen ..salaris-
meetings" houden, hun hoog ambt verbiedt
hun elke openbare actie. Laten wij, wan
neer een beroep gedaan wordt op onze
hulp, geen oogenblik aarzelen, gedachtig
het Apostelwoord: Gij zult voor uwe pries
ters zorgen!
Er is op den Katholiekendag geyvezen
op de noodzakelijkheid van versterking on-
zci gewestelijke dagbladpers. Geen uitbrei
ding of verbetering in deze richting is
mogelijk, wanneer aan de samenstellers
onzer Roomsche organen, de journalisten
geen betere bezoldiging kan worden aan
geboden, wanneer de dagbladbedrijven
technisch, niet meer volmaakt kunnen wor
den.
Prof. Aengenent heeft op den Katholie
kendag reeds namens onzen hoogvereer-
den Bisschop medegedeeld^ dat er een
steunfonds voor onze pers is opgericht.
Wie helpen kan, den geest en de be-
hart - bij de gedachte, dat misschien blaar
arme verdwenen Leonie, die ae ten koste
van haar eigen leven zelfs had willen
terugvinden, dat ook deze rondzwierf,
evenals dit ongelukkige kind. De stem
van do kleine Alice wekte haar uit haar
droevige overpeinzingen. „Mama" sprak
het kind, „willen we dat meisje mijn man
tel geven. Ze is zoo koud. Loulou hg©t
ze." En ze wilde haar elegant mantedtja
al uittrekken.
„Neen kind", antwoordde Madeleine,
„die mantel zou to klein vpor haar zijn
maar we zullen haar een anderen koopen"
Het toeval wilde, dat in het rijtuig,
waarin de Clavières een oogenblik later
hot bioe/ueuverkoopstertje meenam,, deze
klciue recht tegenover Madeleine kwam
te zitten Op he.t oogenblik dat, 't rijjtuig
zich in beweging zette, keek het' kind
de gravin vast aan." Het kind was plotse
ling aan een onbeschrijfelijke ontroering
ten prooi. Maar ook Madeleine voelde zien
toen haar oogén dio van het kind ont
moetten opeens diep geschokt» Zag ze
daar niet het gelaat vóór zich van haar
eersten echtgenoot, don maakies de Oy-
pières, in het gelaat van dit mooie
hpeften van zijn tijd begrijpt, die steune
vooral dit onmisbare werk.
Natuurlijk is op den lsten Katholieken
dag de missieactie niet vergeten. Nu Eu
ropa bloedt uit duizend wonden en de
oorlog zooveel moreele verwoesting heeft
aangericht,lijkt geen middel beter om Gods
wrekende hand te verzoenen, dan Zijn
groote apostelen der liefde te steunen, die
het licht dés geloofs trachten te ontste
ken in de heidensche landen.
Ziedaar de jongste Katholiekendagen
nog' eens nh-beschouwd.
Onze maatschappij lijkt iederen dag meel
den ondergang nabij; maar telkens ook
blijkt opnieuw, dat alleen een hervorming
van den mensch in christelijken geest, ons
redding brengen kan. Welnu, om dat zout
aan de aarde te geven, daarvoor zijn wij de
aangewezenen. Z. H. de Paus liet het uit
de eeuwige stad aan de Utrechtsche ver
gadering en in haar aan heel Katholiek Ne
derland als zijn wenscli kenbaar maken,
dai „de Katholieken van Holland naar hun
ne haardsteden mogen terugkeeren, bezield
met nieuwe vurigheid om aan den voor
spoedden het geluk van hun volk te wer
ken, om rondom zich den goeden geur
van Jezus Christus, de kennis en de liefde
vooi onze Moeder de H. Kérk te ver
spreiden."
Wanneer dat gebeurt, dan zullen er op
den Katholiekendag niet enkel woorden
gesproken zijn.
c ENGELAND.
l»e spoorwrgsiak-iifc.
In Engeland zit men in zak en asch;
de groote spoorwegsiakiiig waarvoor men
al zoo lang bevreesd was, is in den nacht
van Vrijdag op Zaterdag uilgebreken.
De onderhandelingen tuisschen de regeet-
ring en den Nationaien Bond van Spoor
wegarbeiders over rle normaliseering d (r
iconen zijn .Vrijdagavond afgebroken, en-
het gevolg was dat het dreigement der
naKunajo opoorwógstaking. te middernacht
ten uitvoer werd gebracht
In een manifest, dat Rtomas Vrijdag
avond nog uitgaf, na afloop van een
langdurige vergadering, van den bond
van spoorwegpersoneel, noemt Riiomas da
zen Vrijdag de droevigste d.ig uil zijn
leven, nu hij de mislukking moest m-efe
deelen van de pogingen om tot een re
geling te komen.
Door het uitvoerend comité zoo juidt
het verder in het manifest, is geen mid
del onbeproefd gelaten om een crisis te
voorkomen, waarvan de gevolgen niet te
overzien zijn- Lloyd George heeft het
echter onmogelijk geacht om alle looueii
op dezelfde basis te regelen, zooais reeds
ten aanzien van het locomotief-personeel
geschied is. Daarom was er niets anders
te doen dan te staken.
Hiertegenover heeft de regeering ver
klaard, den strijd tegen deze staking
die ae onredelijk acht,' te aanvaarden en
alle hulpbronnen van het land in dien
strijd ,te zullen, gebruiken.
De omstandigheden, welke tot de staking
geleid hebben, worden in een verklaring
van sir Robert Horne, den minister von ar
id, uiteengezet; ©n daaruit blijkt dat
■r de voorstellen der regeering d
spoorwegmiannen 140 pOt nieer zouden
krijgen voor korter werkdagen dan vont-
den oorlog.
Iemand die voor den oorlog 20 sliilling
verdiende, zou nu, met den oorlogstoet-
slag mede, 53 shilling krijgen.
Inwilliging van den eisou der spoorweg-
mannen, zoo oordeelde hij verder, z»u
beteekenen, dat de perma. e loonrege
ling 14 milloen p. st aou moet u worden
verhoogd, waardoor het noeu..^ zijude
vrachten en reiskosten zoodanig te ver two
gen, dat het herstel van den Britschen
ongelukkige kind? Aan een onbeschrijfa
lijke ontroering ten prooi, sloot de gravin
voor een oogenblik de oogen. 'Boen zij
zó weer opende, sprak Alioo 'tot Loulou:
„Waar woon je, zeg? Is het ver bij ons
vandaan?"
„In de Butte aux" CSailles no. '41". ant
woordde het bioeinenverkoopstertje» ,,'t Is
heelemiaal aan den anderen Kant van Pa-
rijs".
„Nu maar, ik tam je opzoeken hoor",
babbelde het kind".
Dien nacht meende Madeleine in de
goiaatstreKken der kleine Loulou, in har
ren geest bewaard, beurtelings net dioo-
merige en het wantrouwende uiterlijk van
Horace do Cypières to herkennen.
En ook de volgende dagen u_.de de
markiezin zich voortdurend meer bot het
kind aangetrokken en schoon haar
verstand net onvoorzichtig noemde ze
liet het kind van de straat iederen dag
wéiér komen om. met Alice te spelen, ter
wijl ze zich. ook iederen dag meer bewust
weid, hoe gaarne ze Loulou bij zich had.
„Mevrouw", sprak Loulou op zekeren
dag, onder den indruk van een blijkbaar
onaangename gedachte, „ik zou u wel
handel in gevaar zou worden gebracht.
De strijd gaat dus: liard tegen hard;
en de burgers zijn het kind van de reke
ning: de gekeeie boel dreigt in het hon
derd te loopen en tegen een dergelijke
oatestnophe heeft nu de jegeering te wa
ken met de krachten welke haar in Ijet
belang van de gemeenschap wn dienstel
staan. Zoo weru reeds een oproep door
de Regeering geriöht tot de vrijwilligers
om de noodzakelijke openbwe diensten
aan den gang te houden en desochteilds
waren er reeds teekenen, dat .velen aan
dien oproep gehoor gaven.
Verder zijn de demobilisatie ©n verloven
van het leger, zoowel van officieren als
■manschappen onmiddellijk geschorst.
Het standpunt van de regeering is, dat
zoo noodig de gewapende organen der
gemeenten en van den staat, gebruikt
zullen worden. Eir is ook medegedeeld, dat
er een regeling getroffen is voor de
organisatie van de goederen-distributie en
zoo noodig voor het rëquireeren van mo-
tortvoenuigen voor dat doe].
De werkwilligen zuilen worden beschermd
zoo noodig zal men troepen laten aan
rukken.
De spoorlijnen zullen door troepen ba-
waakt worden, doch er is nog geen rege
ling getroffen om treinen te laten kw*.
pen, die door soldaten lx.d:end worden.
Van den voedsel-eontroleur heeft het
Reuterdourcau vernomen, dat alle maatrer
gelen genomen zijn, om de voedselvoor
ziening van de bevolking op peil te
tanden, door middel van vervoer lang3
de stra wegén. Hij hoopt, dat dit vol
doende zal blijken. Reeds Dond.rdagnaehj
had. hei ministerie voor voedselvoorzie
ning bij voorbaat Orders - uitgevaardigd
voor de verzekering van den toevoer
van levensmiddelen, tijdens de staking.
Strenge rautaocneering is geia-t. ook ten
aanzien van steenkolen en gas.
Voor zoover bekend is do staking nog
niet algemeen, doch blijkens een verkia
ring van een der .leiders van do National©
lime van Spoorwegpersoneel, zal zij het
wel worden. Hij heeft n.l. aan het Reu
ter-! uit eau medegedeeld, d.u de staking
een nai oïiale zal zijn én alle spoorweg-
lij uën dibör het geheel© Vereenigde Ko
ninkrijk, zoowel de stoom- als de elcoiri.-
scue spoorwegen zal omvatten.
HeL slaat er dus in Engeland slecht
voor en het is nog een moeilijk to ber
rotwoorden vraag waarop deze monster-
strijd voor land en bevolking moet uit-
loopen.
Het eenige en dan nog maar flauw
schijnend lichtpunt is de verwachting,
dat de onderhandelingen, nog wel weer
zullen worden opgevat.
Wij helpen het den gedupeerden bur
gers wenschen.
ITALlë.
Het vredesverdrag
in de Kamer.
Toen de Kamer Zaterdag bijeenkwam
om het vredesverdrag te benanuelen, wa
ren meer dun 300 aigevaurrógaen aanwe
zig. De tribunes waren stampvol, terwij]
ook in de regeeringsbanken geeu plaais
onbezet was. Als de zitting geopend was,
nam de minister van Buiieulandsche z.a-
ken. Titloni, net woord.
Na een korte inleiding herinnerde spr.
aan de gebeurtenissen in Hongarije, Roe
menie en Opper-Silezië, etc., etc., die üe
conferentie verplichtten haar voornaamste
doel, het reuigeeren der vredesverdragen,
op den ach.e.grond te schuiven, ten einue
te kunnen worden een vergadering, cue
het lot van geheel Europa regelde. Niet
alieen heeft oe conferentie nieuwe staten
geschapen en den n.euvven loop der gien-
zen aangegeven, maar zij moest de taak
op zich nemen, Europa fe besturen.
Ttti'oni wees vervolgens op de moeilijk
heden, hieraan verbonden en zegt, dat
men, wanneer de werkzaainheüen der con
ferentie gestaald zouden kunnen worden,
nog niet kan zeggen, of de Volkenbond in
eens wat willen vragen.".
„En wat is - dat, kleine", sprak de
giavin.
vva.t had die kleine meid op het hart?
Zou zo geen misbruik gaan maken van
de belangstelling, die naar ze du.diiijk
inzag, de gravin voor haar koesterde.
Madeleine's hart klopte heftig.
Ze voelde dat nu de gelegenueid kwam
om Loutou nader te leeren kennen.
„U zegt, mevroruw", sprak het kind,
„dat uw vriendin mij lezen zal leeren.
Dat was tot voor kort mijn vurigste
wensoh. Maar komt u er dan ook bij?"
„Zoo nu en dan, zeker, kind. Waar
om vraag je dat?"
Loulou bloosde hevig. „Omdat ik mij
erg ongelukkig zou voelen als ik u niét
eiken uag zag", sprak ze verlegen es
beschaamd.
"Maueleine voelde een schok door haar
lichaam gaan. Dus dat kind had haar
lief. Slecuts met moeite verborg ze de
aandoening die tiaar dreigde te overmoed
teren. u.
„Dat pleizier kan ik je "gemakkelijk
doen", .die Madeleine.
,,En je mag iederen dag een uurtje
staat zal zijn haar te vervangen.
Uitvoerig besprak hij ook den ontwik
kelingsgang sedert de overeenkomst, die
in 1916, zonder Italië, tusschen Engeland.
Frankrijk en Rusland, gesloten werd, to;
het oogenblik, dat Lioyd George en Wil
son hun denkbeelden verkondigden.
Vooral die passages, waarin hij vervol
gens zinspeelde op Fiume en de houding
van het leger besprak, werden levendig
toegejuicht.
1 en slotte zeide de minister, dat de
Italiaansche delegatie voortdurend op stee;,
kolen had aangedrongen. Men constateerde
de goede schikkingen, welke de geallieer
den getroffen hadden,'maar'kon geen for
meel'e verbintenissen verkrijgen. Spréke:
noodig-de het parlement uit zijn verklarin
gen te overwegen en zich te laten be
zielen door de tradities en het roemrijk
voorbeeld van de voorvaderen.
SERVIE
Koning Peter in Belgrado.
Koning Peter is iia een afwezigheid van vij
jaren ia Belgrado teruggekeerd om er zijn re
sidentie te vestigen. De koning zal den stads
wijk Radvclowitsj op den Toptcliiderberg ne
wonen.
Op zij verzoek was van zijn terugkeer geef
openbare plechligaeid1 gemaakt.
DUIBSOH LAND
Pe Volkenbond j_'
endevrede.
Volgens een uitlating van Glenfenöeat-
in de Eransclie kamer zo-u, wanneer*he
verdrag van den Volkenbond niet door d
Vereenig-de Staten wordt goedgekeurd, w
een Volkenbond bestaan waarvan de ,Vier-
eenigde Staten geen deel uitmaakten.
De „Berliner i.okal Anz." sohrijft naar
aanleiding daarvan, dat Clemenceau schijn,
te denken dat een Volkenbond zonder d
Verésnigde Stoten, toch zonder meer alle
réchten en verplichtingen zou hebben,
welke de vrede van Versailles den Vol
kenhond toekent.
Regen een dergelijke opvatting -mlotei
Buits-cikiand nadrukkelijk protasteeren.
Het toetreden van de Vereenigde Sb
ten tot den Volkenbond is een voorwaar
de voor de geldigheid van den vrede var.
Ver.telles, want net instituut van den Vol
kenbond vormt een integreereud d^el .van
dat verdrag
Alleen een Volkenbond waartoe alle ge
allieerde en geassocieerde mogendaedan
belmoren heeft recht van bestaan en wan
neer de Vereenigdo Staten niet tot dei
Volkenbond toetreden, moet het geh-eelt
verdrag van Versailles worden' herzien.
iriTt BERICHTEN
Te Parijs is opnieuw een staking uit-
broken onder de altisten en het verdere
personeel der ufttsiohallen enz. tengevolge
van de weigering der directeuren om uit
sluitend leden der vakvereenigingen it.
uienst -te nemen.
De Opperste Raad heeft besloten,
door bemiddeling van Poeh, aan de Duit
sehe regeenng een nota té zenden over
de ontruim'ng van Littauen door de Deut
sche troepen met de bedreiging, dat d.
voedselvoorziening en de financieel© re
gdrogen, die Duitsohlaad verzocht heeft,
gestaaklj zuilen worden.
De toestand van den ter dood ver
oordeelden Lenoir, wo. dt met den dag
ernstiger. Bij de physieke unputtihg var
den oud-viveur schijnt nu ook oen geest©-,
ziekte gekomen te zijn. L-.uoir loopt n.1.
met liet vaste denkbeeld rond, dit hi
reeus gefusilleerd is......
President Wilson heeft op Voor
schrift van zijn dokier zijn rondreis moe
ten onderbreken en za-1 onmiddellijk naa.
Vv ashing ton iterugkeeren uit Wichits Kan
sas.
De Zweedsohe rijksdag-commissie .be
sloot het regeeringsvoorstei om den -africh-
ting&tijd der roeraten tot 120 dagen U
redueeeren te steunen.
bij mij komen hoor."
De oogen der kleine schitterden, ei
die uurtjes werden spoedig dj Uecriijkati
oogenbliKkan van den dag vuur Made
leine. Eenige da ;cn gingen voorbij Iedere],
morgen kwam de kleine bloemenverkoop
ster bij de Clavières Jeannette was do
op haar en Alice kwam bij de leesUs.
alleen om haar niet te behoeven t
verlaten. Loulou droeg mooie nette ktee
ren, die ze echter weef voor haar lom
pen v erwisselde eer z© des avonds naa-
huis terugkeerde. Oo-k Richard de Cla
vières had haar gezien, en met tranec
in de oogen had Madeleine ham bekend
welke zonderlinge gedachten bij Ji/jt zie:
van deze kleine ueu,,. a- weer in haa,.
opkwamen. j i I 'I
„Het is misschien een zwakheid v»'
mij", sprak ze tot haar echtgenooa5.
„maar dan een zwakheid die naj' tegvsiy"
pijn doet en dierbaar is. En aan wier.:
zou ik dit alles toevertrouwen, jboo joe'
aan jouï'' -K
V
r"--'jf-' iiiffiii'Mifrgiii
-
kiti
