A,
R.
AAT 22.
)TT.
AAR.
R.-K. NIEUWS- EN •ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLANS
BUITENLAND
BINNENLAND
W at de Pers zegt
winkelier. I
111-113.
igg
en en Eggen
5 vanaf f55.
l vso!' alle
Zaterdag 31 Januari 1920.
v
2e Jaargang
Cpjelost !1
FEUILLETON.
jclt nhsj- gearresteerd
Het witte huis.
oop
$S©enfr
f 1,00
B
.END,
Ji\
etui gen.
ERSTATEN
i U een Piano,
;el zal voldoen
>pen uitsluitend
van EERSTE
riaal vervaar-
n onze instru-
jok schriftelijk
ideeren.
ibevelend,
Hfj%
Abonnementsprijs;
Per kwartaal: per agent f 2.13; met geïllustreerd
Zondagsblad t 2.60; franoo per post f 2.30 franco met
£itll ustreerd Zondagsblad f 2.95; afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.; vnn het Zondagsblad o ct,
Verschijnt dagelijks.
«JTTTIa ADRfllPSJST^ATIE 43S.
Sluressux* HOF ©s ALKMAAR. Telefecn. redactie ©33.
Advertentieprijs:
Van 15 regels I 1.elke regel meor 1 0.20;
Reclames per regel f 0.52ft Rubriek Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.50.
Aan ai!®
ebenné's wordt cp eenvrsag grstis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van 5 SOO,—5 400, f 233, f 100, f 60, 1 35, 1 15
i I
Zooals men weet. zit de Amsferdamsche
sociaal-democratie sinds enkele weken heel
ongemakkelijk in de klem van haar eigen
taktiek. Men herinnere zich het geval met
de werljl iedèn-loonsvoordracht.
De roode Raadsleden daarin natuur
lijk bijgestaan door de Communisten
eischten voor de gemeente-weiklieden hoo-
ger loon, dan B. en W. voorstelden, terwijl
de roode wethouder Wibaut kort en bondig
verklaarde, dat het college van 'B. en W.
dat uiteraard nu eenmaal meer verantwoor
delijkheidsgevoel heeft dan een Raadsfrac
tie. die meer uitsluitend politieke reclame
op' het oog heeft, beslist niet verder kon
gaan bij de bepaling- der lo.ouen.
En de Raadsmeerderheid ging ook niet
verder.
Zóó was de toestand.
't Is te begriipen, dat de sociaal-democra
tie in Nederland met het geval tamelijk ver
legen zat en dat men te Amsterdam alle
mogelijke moeite deed om zich uit de onge
makkelijke positie te bevrijden, zich los te
werken uit de klem. waarin men tengevolge
van eigen taktiek wel moest -vastraken en
welke juist daarom zoo pijnlijk knelde.
Welnu! Men heeft zich losgewerkt,
men hééft de kwestie ..opgelost"!
Of liever: men heeft een sisser gevonden
waarmee men 't zaakje hoopt te kunnen la
ten afloopen.
Een sisser in den meer en meer gebrui-
kelijken vorm van eenmotie.
Blijkens mededeeling in de bladen heeft
het bestuur van de Federatie der S. D. A.
P. in een drietal vergaderingen, welke ook
door de Raadsfractie werd bijgewoond en
waarvan de laatste op 27 Januari werd ge
houden. zware besprekingen aan de oenible
kwestie gewijd.
Het resultaat van die besprekingen is ge
weest, dat de volgende motie, ingediend
door het Federatie-bestuur, werd aangeno
men:
„De Federatievergadering, enz.,
gehoord de discussies over de voorberei
ding po de behandeling der loonvoordracht
voor de gemeente-werklieden in de sociaal
democratische raadsfractie en in den ge
meenteraad
zich nog ten volle plaatsende op het
standpunt der algemeene ledenvergadering
van de Federatie, ingenomen in de vergade
ring van 12 Juli 1919. waarbij aanvaar
ding van wethouderszetels in het belang der
areidersklasse en der sociaal-democratie ge
acht vverd, speciaal ter verwezenlijking van
het urgentieprogram, ontworpen door de so
ciaal-democratische raadsfractie:
van oordeel, dat bij aangelegenheden.van
legenheid zijn, steeds' méér te vragen- !moe-
heraad dient te oefenen en haar besluiten na
drukkeliik moet vaststellen:
dat vervolgens de geheele fractie aan de
uitvoering van die besluiten eenparig moet
medewerken.
spreekt haar vertrouwen uit. dat voort
lan in dezen geest zal worden gehandeld;
en gaat over tot de orde van den dag."
Ziedaar de poging om uit de knel le ra
ken-
Tegpn Wibaut en De Miranda wordt ge
legd: Hoor 's hier, jullie mogen, ja, jullie
moeten (in bet belang van de partij) wet
houder blijven Jullie bent beste kerels,
maar bil weder-voorkoming van dergelijke
gevallen, waarbij een politiek belanb betrok
ken is (1! snapt u? 't is een „politiek" be
lang, dat de sociaal-democraten in de ge
legenheid zijn, steeds méértevragen 11), moe
ten juli'ie 'n beetje beter onderhandelen
met deraadsieden-partijgeuooten en onder
daniger dansen naar het pijpen van de frac
tie! Verstaan?
Voel ie jezelf ais wethouder niet verant
woorddoet er niet toe; dat is 'n kwes
tie van minder belang; doen wat de
fractie zegt, dat is alleréérste plicht-
Op deze wijze tracht men het fiasco, dat
de socialistische taktiek in den Amsterdam-
schen Raad seledon heeft, te verbloemen,—
en het vóór te stellen alsof het conflict wel
te voorkomen ware geweest, indien er maar
beter overleg gepleegd v/as, doch'l zal
niet gaan!
't Is trouwens helder als de dag: tusschen
een Raadsfractie, die zich tot tactiek stelt
mir nichts, dir nichts steeds méér te vra
gen en een tweetal roode wethouders, die
zich ondanks hun roodheid bewust zijn
van eigen verantwoordelijkheid, kunnen der
gelijke conflicten niet uitblijven.
Vandaar dat naar ons inzicht de Am-
sterdamsche kwestie welke per slot van
rekening overal bestaat, waar roode wet
houders zetelen nog geenszins „opgelost"
is en ook wel nooit definitief opgelost zal
worden 1
iS—Al J.V-..J1V, r i a. i.-AO£t'
Onder hovensfaanden titel schrijft de "christ:-
lijk-historische „Nederlander'' over het komend
conflict in het Transportarbcidershedrijf zeer
rake dingen.
Het blad waarschuwt ernstig tegen een derge-
lijken omslachtigen economische» strijd in deze
tijden. Ze zullen, zonder dat, toch al spoedig ge
noeg donkerder blijken clan de naar een lichte
prijsdaling kijkende optimist ze verwacht.
„Wij staan nog pas aan het begin van de
doorwerking der oorlogs- en vredes-depres-
siede barometer zal eer dal-en dan rijzen.
De valuta-kwestie houdt onze voorraden
groot, maar maakt allen handel traag, slaat
de industrie met lamheid. Wil men in deze
omstandigheden een nieuwen slag aan de
samenleving toebrengen, men ga zijn gang.
Maar als men den chaos niet begeert,
en zelfs tegenover het kapitalisme anders
weinig zachtmoedige lieden als mr. Sannes
zien klaar in, dat men met het zoogenaamde
kapitalisme van --heden tevens de maat
schappij verwerptdan zal men toch naar
iets anders moeten streven. Want het is
duidelijk dat lieden als Sneevliet c.s. eerst
recht in hun element zijn, wanneer zij er ij!
slagen zoo'n heel kléin beginnetje van een
Chaosje te maken. Deze kleine Robespierres
vreezen dat het nageslacht ze vergeten zal,
en daarom wagen ze er den vlóék aan.
Maar ze wagen tevens de arbeiders van
beden, en het komt ons voor, dat deze zul.
len moeten weten dat .ze worden gespannen
niet voor het wagentje hunner eigen belan
gen, maar voor dien, waarop menschen als
Wijnkoop, Sneevliet e. t. q. den weg naar
hun anarchistische toekomst jvülen berij
den."
Als de georganiseerde „modernen" daarvan het
gevaar niet zién, laten onzè Chirstelijke organi
saties ze daarvoor dan de oogen openen, en -hen
aansporen af te zien van een krachtproef, waar
van de voor die arbeiders noodlottige uitslag
vooraf is te voorzien.
gewenscht, zoowel omdat zij katholiek, als
omdat ze Franschman zijn.
Als katholieken wenschen zij hef herstel
der diplomatieke betrekkingen, omdat het
hen grieft, dat hun geeselijke leidsman door
hun wereldlijke legeering niet waardig ge
acht wordt om fa officieele rtiatie met haat
te staan.
Zij achten dit een beleedigiug voor de
hoogste geesteujke macht ter weteid, waar
toe Frankrijk vroeger in de meest vriend-
sdfiajjpelijke verhouuing stond, hetgeen bei
de staten ten goede kwam. Het ontbreken
dezer betrekkingen plaatst de Fransche ka
tholieken fn een inferieure en vernederende
positie in het buitenland, daar hen voortdu
rend de verwijten treffen over hun onmacht,
hun gebrek aan energie, hun te kort. aan
toewijding aan den Paus.
Als Franschen wenschen zij hei weder
aanknoopen der betrekkingen met het Vad
er, au, omdat groote belangen worden opge
offerd aan het vetkeerde beginsel dat zulks
verbiedt.
Het Katholicisme is een internationale
macht, waarmee elke regeering, die zich in
de wereld wil doen gelden, rekening te hou
den heeft.
Rome geeft de geheele katholieke wereld
instructies en de katholieken van de geheele
wereld beschouwen als vrienden wie Rome
als vriendpn beschouwt, en als vijanden wie
Rome daarvoor aanziet.
Frankrijk heeft dat in Zijn relaties tot het
buitenland kunnéi .bemerken, 1 Frankrijk
heeft vraagstukken op te lossen, die het zon
der de tusschenkomst van het Vaticaan niet
oplossen kan.
Het is dwaas, aldus gaa de Fransche
prelaat voort, de verdediging onzer belan
gen aan de vertegenwoordigers van de mo
gendheden over te laten, .die andert belan
gen hebben.
De schrijver betoogt verder de wensdhe-
lijkheid van de aanstellihg van een gevol
machtigd vertegenwoordiger van Frankrijk
bij den Heiligen Stoel en van den Heiligen
Stoet in Frankrijk.
Deze eisch is voornamelijk van politiek
belang en de schrijver stelt hun in hoofd
zaak om politieke niét om godsdienstige
redenen en verwacht de hulp van de meer
derheid der Kamer, het nationale blok, ïn-
tepellaties en groote discussies die slechts
twist verwekken, zijn niet noodig.
De viorzitter van de Kamer en de minis
ter van buitenlandsche zaken, eensgezind
met de meerderheid der Kamer. kunnen de
kwestie regelen indien de Kamermeerderheid
een crediet verleent voor bet herstellen van
de abassade aan het Vaticaan.
Het gaat hier om het belang van Frank
rijk zelf. dat met een herstel der betrek
kingen gediend zou zijn. Daana zou het
met eenigen goeden wil niet moeilijk vallen,
zegt de prelaat, door middel van enkele
wetsartikelen de katholieke kerk in Frankrijk
op te heffen uit haar vernederende positie.
DE TOESTAND IN DUITSCHLAND.
Nadat te Dusseldorf in vele vergaderin
gen van mijnwerkers de radicale rad
draaiers getracht hebben de werklieden
op te hitsen en andere bijeenkomsten,
geleid door bezonnen arbeiders, uiteen
gejaagd zijn door de radicalen, heeft de
militaire bevelhebber in overleg met den
rë'gcirngscommissaris voor het s jsnko-
lengebied verboden tot een naRer tijd
stip vergaderingen te houden. Ook is hej
verboden bij stakingen tg, oosten. Zelfs
moeten stakingscommissi s en sta-
kingsbesturen ontbon.len v, orden. Arbei
ders, die weigeren werk te verrichten
tot het in stand houden van de mijnen,
moeten onmiddellijk gearresteerd worden.
•Wie opnitst dit werk te weigeren wordt
eveneens gevangen genomen.
De directie van de Saksische spoor
wegen beeft liet Pruisische voorbeeld ge
FRANKRIJK EN HET VATICAAN.
De Fransche pers bespreekt de wensche-
lijkheid van een wtder aanknoopen der be
trekking tusschen Frankrijk en het Vaticaan.
„Le Journal" heeft aan vooraanstaande
mannen van elke richting hun meening over
dit onderwerp gevraagd en begint thans mef
de publicatie van de antwoorden, als eerste
vermeldende dat van een der voornaamste
Fransche prelaten, monseigneur Baudrillart
Deze schrijver zegt, dat het aanknoopen -
der betrekkingen door de katholieken wordt volgd, in zooverre, dat ook zij het stuk
loon .wil invoeren om liet bedrijf meer
rendabel te maken.
Als eerste maatregel tegen de- staking
in het Lugau.Oelsnitzer steenkoLngebied
heeft de Saksische regeering, volgens de
Deutsche Allg. Zt.g. gelast, dat het geven
van extra-rantsoenen aan levensmiddelen
onmiddellijk gestaakt moet worden. Bo-
dien staan er troepen klaar om op te
treden tegen rustverstoorders -en ter
roristen.
ERZBERGEjB'S TOESTAND.
Fiofcsoor Plesch verklaarde gistermid
dag, na zijn- bezoek aan' minister Erz-
berger, dat de zic-ktetoestr.n.i volkomen
normaal genoemd kan worden. Tempera
tuur 3b.4. Licnameiij'ko ioneties uitna>
mond. Patient krachtiger.
Er is hoop, dat minister Erzberger zijn
workzaamitedeti spoedig zal kunnen her
vatten.
HET VREDESVERDRAG VOOR
HONGARIJE.
Volgens ccn araouioos bericht uit Neuil-
iy-heeft het lid van dc Kongaarsch,e vre-
acsuCiBgatie Prasznovsky, in opuraclit van
eten president der ac-»ega„ie, ccn nota over
handigd aan do- vroaest.onf6ren.-fe, waor-
,n gevraagd wordt cte termijn van hot
antwoord, uie 30 Januari ancopt, te 'ver
lengen, daar net Hongaarsciie an.woord
met binnui den vas [gestellen tijd klaar
dan eijn.
DE UITLEVERING BEK OORLOGS
MISDADIGERS.
Lloyd George, IViilierand en Nifti zullen
ophieuw de kwestie der uitlevering van
üc oorlogsmisdadigers bespreken.
BELGIE EN FRANKRIJK.
Millerand, Deiacroux en Hymans heb
ben te Brussel conferenties gehouden in
legenwoordighe-id van maarschalk Foeh
en de ambassadeurs van Be,gie te Parijs
en van Frankrijk welke van groot belang
waren.
Uit militair oogpunt hadden de bespre
kingen t endoel de grondslagen te leggen
voor een defensief verbond tusschen Bel
gië en Frankrijk. Deze besprekingen, die
iu overeenstemming zijn met den weusch
van België oom zijn -onafhankelijkheid
daadwerkelijk te waarborgen, zijn reeds
zeer ver gevorderd en het sluiten eener
overeenkomst kan als aanstaande worden
beschouwd. Een dergelijke overeenkomst
zou later tusschen België en Engeland
worden gesl-oten. De economische ouder
handelingen zullen te Parijs worden
voortgezet tusschen de minister® Isaac en
Jaspa r.
OBEBSA ÏN HANDEN DER OEKRAJI-
NERS.
Odessa is door dc Oekraijiensché troe
pen onder aanvoer nj van generaal Paw-
fenko ingenomen.
Een commissie bë staande uit Oekraji-
ners Russen cn Joden. heeft het bestuor
der s tad op zich genomen. Er heersch.te
volkomen orde, de levensmiddelenvoorzic-
ning is verbéterd.
Uit Stockholm wordt gemeld, dat gene
ra-al Joodenitsj in den morgen van 27
Januari in Estland is gearresteerd door
generaal Balakowsky, op het cogenblik
dat hij zich gereed maakte naar Helsing-
fors te gaan Dit zou zijn geschied met
medewëten der regeering van Estland.
DE OPiilAKSCH DER BOLSJEWIST.
Uit Helsingfors wordt gemeld: Het Roo
de leger rukt tegen Galicië op. Het Pool
se,he front is over een breedte van 80
K.M. door de bolsjewiki doordoren. De
zwakke Poolscïie achterhoeden worden
vervolgd. De tpestani in Polen én Oost-
Gallcië is zeer ernstig. Ook aan de an
dere fronten zetten de bolsjewiki den op-
marseh voort. Te Warschau wordt de toe
stand zeer ernstig geacht, en voortdurend
hebben besprekingen plaats met de ver
tegenwoordigers dor Entente, waarbij op
spoedigen steun der Polen wordt aange*
drongen.
Uit Warschau wordt gemoldDe sociai
listen «sis.chen onmiddellijke vredesslui--
ting met Rusland. Er worden hieromtrent
met d,e regeering besprekingen gevoerd.
Dagelijks wordt in arbeidersvergaderingeii
vredessluiting verlangd.
DE ADEIATISCHE QUAES1TE.
In het antwoord van Zuid.Siavië wordt
tijd gevraagd om wijziging voor te stele
len van de iialiaansehe voorstellen in iietj
bciang van een vreedzame rogel.ng. Zuid*
Slavic kan de voorstellen niet in hun
geheel aannemen. Gewezen wordt op ue
cour Servië gebrachte offers, op zijn ma
tiging sedert den wapcnstiisKni eu ver.
klaard worut dat Servië bereid blijft - do
moeilijkheden op te lossen in een.mlfaea
geest van vriendschap eu verzoening al?
tot dusver getoond. - j
0
GEMEM8D& BU1TENL. BüRiüHTEN.
Blijkens een Reuter-beriekt, heelt As-
quith zich tegen nationalisatie der mij
nen verklaard omdat, ai waren in som mi;
ge opzichten de gebreken van hét huidige
stelsel ernstig, nationalisatie nog gebrokt
kiger en verderfelijke zou zijn.
De „Kaïserin Augusta Victoria''- is gis
teren van New-Yorit te Plymouth aangeko
men met 60 infiuenza-itjdeis aan boord. Up
reis is een passagier aan miluenza overle
den.
D'Annunzio heeft zich meester weten
te maiten van een schip met levensmiddelen
bestemd voor de Italiaansche troepen in Al
banië; behalve de levensuniodeleu heeft hij
zich ook de scheepsluis, waatin 2 millioen
voor de uitbetaling der soldij was, toegeëi
gend.
Verder zou hij zich vergrepen hebben aan
hef oorlogsmateriaal van het steunpunt der
Fransche vlooa, en dat te gelee hebben ge
maakt
De schuld aan de vleesch-handelaren be
drieg IV* millioen lire, en deze weigerden
veraeive leveranciers op crediet.
Wegens gebrek aan ko.en zullen in
Berlijn waarschijnlijk de scholen gesloten
worden.
De entente-commissie voor het volks-
stemingsgeoied in Sleeswijk-Holstein heeft
een sene van 14 postzegels uitgegeven van
2ya Pfennig tot 10 Mark. De zegels toonen.
twee Deensche leeuwen, met den overdruk
„P.ebiszit Sleswig C. J. S." (oommissi'on
internationale de surveillance).
DE VERGADERING DER TRANSPORT.
ARBEIDERS.
Hij de Communisten.
Fel fulmineert de man op den praatstoel^
„Do werkgevers hebben onze rede-
„lijke eisch eu afgewezen, en omdat on-
„ze redelijke wenschen afgewezen zijn
„door de werkgever®, zullen wij, rnóe-
„ten wij...."
Het wordt er in-geheid!
Een „handlanger van de bourgeoisie",
die 't juiste oogenblik heeft afgewacht,
interrumpeert, boonend.
De mannon vooraan herademen, durven
benepen glimlachen, kijken verlogen naai
de bestuurstafel, waar vader en moeder
zitten, die wel niet zullen goedkeuren.
De redenaar voelt zich het contact ont
glippen, Nerveus bijt bij zich op de lippen.
Maar bij hield nog eenigo machtwoorden
in petto. Hij zweept zichzelf op en gilt z'n
laatste' looze, vooze argumenten uit. Hij
89
Niets o.^ewoon is het dat een krankzin
nige oogenblikken heeft waarin men niet al-
,een zc-er goed mét hen redeneeren kan,
maar hij zelfs blijken geeft van eene slimheid
en overleg, van eene schranderheid en door
zicht die men in een gezond verstand zou be
wonderen, hoewel te meer moeten deze
afgewisseleiide toestanden dan voorkomen bij
eene lijderes als mevrouw Traumbach, die
nooit als volslagen krankzinnig beschouwd
kon worden. Haar geest was verstoord, zij
leed door eene geheime smart, zij ging gebukt
onder droevige herinneringen uit een lang
verleden, welke haar beangstigden en ont
roerden, en in die oogen blikken, als haar geest
door eenig voorval als met geweld naar die
plaats waar hij ongaarne verwijlde, werd te
ruggevoerd, zag zij zich voortgejaagd,
voortgezweept door de afschrikkende beelden
welke uit het verleden opdoemdenen het
- Was nog altijd de vraag of deze hun ontstaan
te danken hadden aan een fictie dan wel of de
aanleiding daartoe zich zoo gereedelijk liet
liet vinden, zelfs dan wanneer de ongelukkige
vrouw de oorzaak van haren angst niet to
een zielsgeheim had gemaakt.
Een dezer perioden van zonderlinge af
wisseling in de zielsziekte der altijd treurende
weduwe en thans kinderlooze vrouw had
de lezer gelegenheid hierboven opnieuw te
bewonderen. Toen Eduard met zijn vriend
haar des nachts in de armelijke woning van
den ouden veerschipper aantrof, gaf haar
wijze van handelen ons volkomen 't recht
haar als een krankzinnige te beschouwen, en
de dokter geloofde haar evenzeer in dien toe
stand daar de bevelen welke hij aan Tonie gaf
en de voorschriften hoe zij zich tegenover haar
had te gedragen, ons geheel in die meening
moeten versterken. Toch, mocht haar ver
stand in die oogenblikken ook al verstoord
blijken, het was een voorbijgaande geestesver-
warring, welke nooit den naam van krank
zinnigheid, althans niet dien van waanzin
verdiende. Haar verstandelijk vermogen ver
zwak t of beter gezegd, overspannen door
welken invloed dan ook van buiten, waren
opnieuw aangegrepen door de zonderlinge
ontmoeting bij het bosch te L. Daarna had,
in een onbemerkt oogenblik, verward van
geest als zij was, en ten gevolge van den
schrik waardoor zij aangegrepen was, den
volgenden dag haar vlucht plaats, en de be
nauwdheid welke haar hart genepen hield
dreei haar, gewis bij volkomen bewustzijn
van hetgeen zij deed, naar de ribvier om door
zelfmoord een einde aan haar lijden te maken
Toen .zij in de woning van den veerschipper
werd gebracht, altlians nadat het bewustzijn
der drenkelinge wedergekeerd was en ook
zoolang zij daar verbleef, had zij oogenblikken
dat zij het Tonie lastig maakte, doch deze
zag voor krankzinnigheid aan wat niets an
ders was dan een gewelddadig verzet' tegen
een willekeurig gevangenschap, zooals zij in
haar ontstelden geest haar toestand beschouw
de, en zij reikhalsde-naar hare bevrijding,
naar haar tehuis dat zij zich in hare verla
tenheid met de liefelijkste kleuren afschilder
de. YVas het te verwonderen dat zij, toen zij
onverwachts Eduard en zijn vriend weder
vond, aan de heftigste aandoening ten prooi
werd. Charles', die lang niet mannelijke
Charles, had zich verontrust, toen hij'onder
liet gesprek met den veerschipper cii gedu
rende de onthullingen der sluwe sybiile tel
kenmale Het luik zag oplichten, en zij vaii
haren kant was besluiteloos om te voorschijn
te komen, die van vreemden wantrouwde,
welke haar, zooals zij vreesde, opnieuiy kwa
men belagen.
Toen de twee vrienden gezamenlijk bij de
trap stonden, door het volle licht van dc lan
taarn beschenen, welke dé oude in zijn hand
hieid had zij gelegenheid hen met voorzich
tige aandacht op te nemen, en op dat oogen
blik wasjret, dat'zij door niets meer terugge
houden, van de trap snelde, Charles den dood
schrik op het lijf joeg en onverwachts in de
armen van Eduard lag, tot niet geringe ver
bazing en ontsteltenis van den ouden veer
schipper en zijn profeteerende hospita. Naar
haar eigen woning, het bekende witte huis,
teruggevoerd, was het haar te moede
alsof zij, aan de handen van boos
wichten ontsnapt, in geruststellende veilig
heid werd gebracht, die zij vroeger evenzeea
genoot, maar nu eerst ten volle waardeerde
7n de liefderijkheid waarmede zij door Clara
en den dokter werd behandeld, gaf aan haar
geest, spoediger dan men dit aanvankelijk
verwachtte, de noodige kalmte terug en bracht
haai ziel in een staat van tevredenheid, die
allerzonderlingst afstak bij al hetgeen men
nog..zoo kórt geleden van haar aanschouwde.
Die opmerkelijke overgang van vreugd tot
droefheid, van smart tot blijdschap, zelfs
zonder dat men er een bepaalde oorzaak voor
te vinden weet, is iets wat ieder van ons, in
liet volle bezit van zijn verstandelijke ver
mogens, dagelijks in zich zeiven ondervindt.
Hoe dikwerf doet zich niet het raadselach
tig geval voor, dat wij vandaag reden hebben
om treurig tc zijn, en zonder dat er iets voor
komt wat die droefheid eenigszins matigen
kan, toch op morgen met nieuwen moed en
zelfs opgeruimd het leven inzien, terwijl'
evenzeer de oogenblikken niet zeldzaam zijn,-
dat wij na een genoegelijken avond elders-
te hebben gesleten, zonder eenige aanleiding
daartoe den volgenden dag gemelijk van hu-
meur zijn en ons gemoed door eene droef»,
geestigheid wordt beheerscht, welke onze
vrienden zou doen denken, dat wij ons inder
daad ongelukkig gevoelden.
Op actie volgt reactie, zoo is het in het le-
evn en zoo moet het zijn. Ons gevoel,ons besef
is een thermometer, die niet altijd den hoog
ten graad van warmte kan bereiken, maar s
ook het nulpunt niet voortdurend aanwij
zen mag.
En zoo was mevrouw Traumbach thans be
daarder dan ooit. Wel mocht men niet te
sprekén. Het oogenblik daartoe is nu geko
men.
De pastoor had niet opgehouden dhaai al»
vriend te bezoeken, en nauwelijks was zij na
het iaatste voorval te MarreJhoef terugge
keerd, of de moedige zieleherder deed opnieuw
van zijn belangstelling blijken.
Dokter Roestei verheugde zich in datgen»
wat hij de zegepraal der wetenschap noemde^
toen zijne patiënte op zekeren morgen zijn»
vragen beantwoordde met een kortheid ej\
mm
«H