NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND at de Fers zegt BUITENLAND [N o. 30 Vrijdag 6 Februari 1920. 14e Jaargang De staakziekte. FhUlLLETON. Het witte huis. Verschijnt dagelijks. rv..^.., BLAD Abonnementsprijs: Per kwartaalpar agout f 2.15mot geïllustreerd Zondagsblad f 2.60; franco per post f 2.50; franco met ADMINISTRATIE 433. snil ustreerd Zondagsblad f 2.96; afzonderlijke nummers BlSfeaUX: HOF 8, ALKMAAR. TeiefOOnï REDACTIE 633 ran de courant 5 ct.; von bet Zondagsblad 5 ct. jj ksuhviib om, Advertentieprijs; Van 1—5 regels 1 1.— elke regel meer 1 0.20; Reclames per regel f 0.52J^ Eubriok „Vraag en aan bod" per plaatsing f 0.50. Aan elle fihonné's wordt-cp eer.vrseg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,t 400,t 200,f 100,—, f 60,f 35,f SS- Onlangs schreven we over bestrijding van de rfakingsbacii. Dagelijks blijkt hoe hoog <;noodig een krachtige beweging tegen de -roeke.ooze staak-maar-raak tactiek is. Nu weer dreigt een conflict in het havenbedrijf met al de treurige gevolgen voor het econo misch leven, verbonden aan helt stilleggen van het lossen en laden der toch al veel te gering in aantal zijnde schepen. En het ergerlijke van deze staking zou zijn, dat zij weer tegen den blijkbaren wil van de werk nemers zelf, alleen onder pressie van eenige -syndicalistische „leiders"' zonder verant- •woordelijkneidsgevoel zou uitbreken. Dat wij hier werkelijk met een ziektever schijnsel te doen hebben, bleek dezer dagen \te Amsterdam, waar een staking uitbrak op een Hoogere Burgerschool. Bijna iedereen staakt tegenwoordig wel ereis, waarom zouden wij het ook niet doen, dachten leerlingen van ePn middelbare school in Amsterdam enze deden het. Een van ide hoogste klassen (er zijn daar parellel- klassen) was van meening, dat ePn aan gekondigde repetitie mcli het huiswerk te zamen te veel werk gaf en de leerlingen begonnen met den leeraar te onderhandelen. De ieeiaar bleet op zijn stuk en op de re petitie staan en de jongens ook. Geen van de parüien wilde toegeven, arbitrage van den directeur kon nte; helpen en de diplo matieke beirekkiugen iusschen leeraar en tdas werden verbroken: Op een ochtend, be stemd voor het repetitiewerk geeft de leeraar dP. wat gemaakt moet worden, maar alle jongens en meisjes staken, het papver blijft Onbeschreven en wordt blanco ingeleverd. De staking beantwoord geïieel aan bekende voorbeelden van staking en zelfs een onder kruiper of stakingsbreker mankeert er niet «an, want één leerling heeft een paar regels van het werk geschreven. Een andere hoogste klasse, die heelemaal geen reaelijk argument voor repetitie-staking Con aanvoeren, volgde het voorbeeld en gooide er eveneens het bijltje d.w.z. den penhouder bij neer én ePn lagere klasse wou niet minder zijn en zonder ultimatum te stellen of te onderhandelen, zette ook zij de productie van proefwerk stop. Een der leerlingen zou op een schoolbord geschieven hebben dat hij niet lachen! namens het „RRRRevctutionaire Comité'' «aanried, geen repetities meer aan te ne men. Een berichtgever in het „Hbld." die bo vengemeld geval meedeelt, voegt er aan toe: In ons schoolboekje lazen we vroeger een versje: Als het haantje, pas den dop ontkropen, Wil kraaien evenals papa, Dan doek het wel zijn bekje open. Maar 'f kraaien doet liet hem niet na. Och, kuikens, allerbeste knapen. Ik bid u. houdt toch uw fatsoen. Wilt ge u aan 't kraaien n.-jt vergapen, Wacht dan tot ge 't met glans kunt doen. .Ze moge inderdaad r [sierlijk en naif lijken, zulle een ..staking van schooljongens, toch gelooven wij, dat men meer en beter moet doen, dan er mee te gekscheren. We hebben hier een verschijnsel, een kwaal van den tiid. die bestreden moet woiden en wei krachtig en energiek. In Duitschland werd eenigen tnü geleden herhaa.deliik van sta kingen van gymnasiasten en hoogere bur gerscholieren gerept. De spes patriae zond daar zelfs requesten aan den Minister van Onderwijs en stelde ultimatums Omtrent het Amsterdamsche geval wordt de veron derstelling gewaagd, dat de „staking'' met meer inschikkelijkheid en tactvoller optre den van den leeraar wel te voorkomen ware geweest. Kom, kom! Zou men niet verstandiger doen. zulke „arbeidsconflicten" als gezags ondermijning wat flinker aan te pakken en te onderdrukken? Dat wij 'thans zoovelen op het dwaas gekraai van enkelen het werk zien neergooien en het economisch leven uit ziin voegen zien rukken, komt niet het minst omdat die schreeuwers in hun jeugd geen eerbied voor gezag en orde geleerd hebben. De liberale „N. E. Crt." is van mee lang', dat niemand kan zeggen, -of er van de transportarbeidersstaking' iets zal ko men of niet. „Het gebrek aan ruggegraat der so ciaal-democratisch o leiders, die feite lijk de staking niet wensehen, a,l ver zekerden zij duizendmaal het tegen deel, heeft wel is waar' het gevaar buitengewoon versterkt, en ook de slapheid der katholieke arbeiders, die niet willen staken maar ook niet wil len werken, bevordert 't, maar wij ge ven nog steedis de h-oop niet op, flat nu een geenszins verdwijnende kleine minderheid zelfs van do syndicalisten niet met geestdrift vóór stemde, een middel zal gevonden worden tot voor koming- van oen staking, die er alleen toe kan leiden dat ons economisch lo ven nog meer dan tot ira toe in de war wordt gestuurd." Het blad licopt, dat de Kegecriug ge reed is cy dat althans de levcnsmiddo- lenvoorziening' niet kan worden gesabo teerd door liet syndicalisme en zijn soci aal-democratische lijfeigenen. ,,Be eersten hopen oji deze wijze de „revolutionnaire situatie" te. kunnen scheppen, waarop de Troelstra's wachten. Sociaal-democraten, die dit inzien, vreezen dat. hun aanhangers hen in den steek zullen laten, tenzij zij mcdeloopön met de syndicalistische drijvers. Wél beweert Stendinis in Het Volk, dat men een dergelijk avontuur zal weten te 'vermijden, maar het is niet- de eerste maal dat de sociaal democraten toonén geen flauw besef te hebben van de krachten, die zij zelf helpen ontketenen. Het zal niet hutn werk zijn, indien het niogeilijk blijkt te voorkomen dat uit dit con flict con politiek avontuur groeit. Hoe kan mon van de geleiden verwachten, dat .zij voet bij stuk zullen houden, wanneer 't den leiders reeds aan de daarvoor noodige fermheid ontbreekt? ,,Het feit aldus eindigt de Crt." hare beschouwing „dat de katholieken niet den moed hebben zich te verzetten, vergroot de kansen der syndicalisten. Van dis zijde maakt men zich blijkbaar gereed zich aan te passen aan do gevolgen van een eventueel conflict, lioe dat ook af loopt en dat is de gewone tagtiek. Dat zij ditmaal wordt toegepast zal door de sta king, slustigen met groote vreugde zijn vernomen." De fsïüeveringskwestie. De heeren te Parijs kozen dPn kortsten we O- toen von Lersner weigerde de lijst met de namen der opgeëischte Duitschers en de nota te overhandigen. Men gaf een voudig aan Kilmarnock, den Britschen zaak gelastigde te Berlijn, instructie de lijst en de begeleidende nota rechtstreeks aan de Duitsche regeering te overhandigen. Over de zitting van den Duitschen mi nisterraad, waarin beraadslaagd werd over de uitleveringskwestie,' werd gisterenmiddag officieel meegedeeld, dat het kabinet niet over een reorganisatie van het müiistrie zal denken, voor bekend is geworden, welke maatregelen de entente zal nemen tot het af dwingen van haar eischen. Voor zoover ech ter van tegenstand sprake kan ziin, gaat het uitsluitend om ppssieven tegenstand. ïn een regeeringsverkiaring wordt er nog eens op gewezen, dat de regeering het op treden van den heer von Lersner in geen enkel opzicht goedkeurt. De verdere onder handelingen met Frankrijk in de uitleve- ringskwestie zullen gevoerd worden door den gezant Mayer. Volgens de bladen heeft gisteren een lid der rijksregeering over het standpunt der regeeriug in zake de uitlevering zieili als volgt tegenover een vertegenwoordiger der pers uitgelaten: Wij bevinden ons thans in een dergelijke kritieke positie als in Juni 1910. Wij lubben toen onder de bedreiging van den opmarsch besloten te teeke- treii. We hebben sinds dien herhaaldelijk de En tente doen weten, dat de' ten uitvoerlegging van de uitlevcriiigs-voorK'ainde voor ons en voor elke regeering onmogelijk zou zijn. We 'hebben daarop verzocht een lijst t; mogen ontvangen 'om zelf tegen die daarop geuoettode een vervol ging te kunnen instellen. I.ti November 1919 heb ben wij door bemiddeling van Von- Simson ge tracht tot een vergelijk to komen, al weder te vergeefs. Toch blijft de regeerhig van trreeuing dat een voldoen aan den eisoll tot uitlevering een on mogelijkheid is en dat er ook geen andere re geering denkbaar is, in .staat dfen cisoh te ver vullen. De regeering betreurt het optreden van Van Lcrnser. die de positie voor ons tc moeilijker nuuiktp.Pe Duitsche gezant Meijer zou Donderdag avond naar Parijs vertrekken. Do regegring doet nog steeds wat in haar vermogen, is om door verdere onderhandelingen een uifweg tc vinden. Minister Nosfce- heeft tot een medewer ker der „Daily Mail" o.a. het vólgende ge zegd Ongeveer 8 dagen geleden heb ik met den Engelschen gezant over de uitlevering gesproken. In de uitlevriiigskwestie zal ik geen vinger uitsteken om aan den eisch der En tente te voldoen, en dat niet omdat ik er iets voor voel het Vredesverdrag te sabotee- ï'en, maar omdat geen mensen ia Dunscii- land in staat is deze voorwaarde van het Vredesverdrag na te komen. Over de uitleveringskwestie zegt de „Kol- nische Zeitung": Een oplossing ware moge lijk, a.s dc beschuldigden zich vrijwillig be schikbaar zouden stellen, Dit voorstel is het eerst door graaf Momgelas gedaan, doch 'het heeft grooten tegenstand gevonden, en wel niej alleen uit de kringen der betrokke nen, doch ook uit andere, daaihij persoonlijk niet betrokken, kringen. Als er een onpartij dig gerechtshof aanwezig was, zou daar over te spreken vallen. Aan de onschukiigen zou dan de waarborg zijn geboden, dat zij recht vonden en den schuldigen, zou de straf treffen, die een gezonde rechtspleging aan hen zou moeten toemeten. Onder de huidige omstandigheden is het echter volledig uitge sloten. dat er over een zichzelf ter beschik king stellen ook maar gesproken zou kun nen worden. Een dergelijk offer in dienst van het vaderland kan van niemand ge vergd worden en zelfs als de een of ander daartoe bereid mocht blijken, inoet de vraag rijzen, of de volksgemeenschap daarmede kan instemmen, want het gaat bij deze pro cedure niet alleen om een veroordeeling der- genen, die zich vergrepen hebben aan hét oorlogsrecht of het oorlogsgebruik, maar om een bestraffing van het geheele Duitsche volk. dat in de manteluoia van 16 Juni door de Entente als een misdadige staat is aangeduid. Door een veroordeeling worden dus niet alleen de personen getroffen, die zich vrijwillig aan de buitenlandsche partij in het geding onderwerpen, doch door een veroordeeling zou ook vonnis vvorden gewe zen over de Duitsche natie. Bovendien eischt het eenvoudige rechtsbewustzijn, dat, wanneer afgerekend moet worden met ver grijpen tegen recht en gebruik, alle ver grijpen behandeld worden, zonder aanzien des persoons of van de natie, die ze begaan heeft. Slechts een neutraal gerechtshof zou aan het gekwetste gevoel der menschelijkheid de voldoening kunnPn verschaffen, die het toekomt. De „Germania" laat zich als volgt uit: Als het de Entente werkelijk om de zaak te doen is. als zij niet de nevengedachte in zich omdraagt om zoo spoedig mogelijk aan te toonen, dat wij de vredesvoorwaarden niet zijn nagekomen, dan heeft zij er zeer zeker geen gering belang 'bij, dat het Duitscjie volk eindelijk tot rust komt. Wat zii thans doet door ons de lijst der uit te leveren personen te overhandigen, zal eerder alle mogelijke andere gevolgen heb ben. De Duitscher heeft in dezen strijd de nederlaag geleden na een heldhaftigen strijd, zooals de wereld dien te voren nog nooit aanschouwd heeft. Hij heeft eervol de nederlaag geleden. De Duitscher gevoelt tot heden niet, dt hij min of mee eerloos gehandeld heeft. De rector van de Berlijnsche universiteit, prof. dr. E. Meyer, heeft, naar aanleiding van den eisch der entente dat Duitschland een aantal Duitschers zal uitleveren, aan de universiteiten in ententelanden. die hem vroeger een eere-doctoraat hadden toege kend. ziin diploma verscheurd teruggezon den. Onder de universiteiten, die aan Meyer zoo'n doctoraat hebben toegekend, zijn er. in Engeland en de Vereenigde Stalen NiEuWïü DlREIGENDE STAoUNG IN HET ROEEKOLENGEiJBIEDl De machinisten en stokers aan de mijnen in het Roerkolengebied dreigen met een sta king, daar de onderhandelingen over het collectief arbeidscontract niet den door hen geivenschten loop nemen, Het rijksministerie voor staathuishouding tracht te bemiddelen. ITALIë EN ZUlDeSLAVie Volgens de Idea Nazionale heeft Zuid- Slavië 130.000 man troepen aan de wapen stilstandsgrens bij Fiume geconcentreerd. Het blad meent, dat de Italiaansche regoe- rinpr te Belgrado opheldering daarover dient te verlangen. De Zuid-Slaven zoudPn zeiis reeds een Italiaansch handelsschip aange vallen en eenige passagiers door geweer schoten nebben verwond. (Dit laatste is onjuist; het incident werd werd door de Italianen uitgelokt, Red.) ESN ANTI-BOLSaE'.ï'iSïÜBCHE CONFE RENTIE De „Morning Post"' verneemt, dat Maan dag te Parijs een conferentie is geopend van vooraanstaande anti-bolsjewistische partijen, onder wie de kadetten, de octobristen, de rechts-socialistische revolutionnairen en de gematigde monarchisten. Er zijn gedelegeer- len uit Engeland, Duitschland, Scandinavië en andere landen. De conferentie wordt ge houden om den nieuwen stand van zaken te bespreken geschapen door den iongsten stap van Lloyd George en 0111 de noodige maatregelen te nemen. GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN. 'Mooie jongens! De beide voornaamste propagandisten <ler bolsjev/iki in Estliland, Kiugisep en Wakmari, 'hebben in een strooibiljet aan de arbeiders te Reval meegedeeld, dat de „kameraden," die naar Rusland waren gezonden om geld' voor dc pro- verlangd. Beta Kun wod-t beschuldigd van mede. deeling, dat het geld hun aan de grens was ont- nomen. Later 'bleek echter, dat die „kameraden" 'huizen, winkels en fabrieken opkochten. Blijkbaar lieblbeu dus de heeren het voor de propaganda bestemde geld in eigen zak gestoken. Ei'zberger hersteld. Minister Erzbcrger heeft gisteren weer deel genomen aan de zitting van dc bclastingcomausv sies van ie Nationale Vergadering. De kat met negen staarten. In verband met de talrijke berooviugen crt anaere vergrijp .n, die in den laafsten tijd in tinge,and voorkomen, wordt door verschil lende juristen weer toepassing van lijfstraf fen, (geeseüng met de karwats) bepleit, die een tijalang schenen afgeschaft. De Londensche magistraten hebben de uit spraak van ePn Londensch rechter, die ver schillende onverbeterlijke spitsboeven tot een dergelijke lijfstraf vroordeelde. warm toegejuicht. Alleen op die wijze hoopt men de boeven van hun misdadige practijVen te rug ie uouaen. Zoo zal „de kat met aeg>n staarten", zoo als het instrument heet, waarmee in Enge land de linsraiïen werden toegeaiend, weer in eere komen. Vier individuen te Londen gearresteerd wegens openbare beroovingeii, zullen reeds spoedig met de opnieuw in practijk.gebracu te oude strafmethode kennis maken, naar men hoopt tot afschrikwekkend voorbeeid hunner mogelijke navolgers. inen uenat tevens d-*u de wederinvoering van lijfstraffen dc kosten voor gevangenis- huisyesdng te verminderen. Amerikanen door bandieten vermoord. Het consulaat te Beiroet zond aan het departement van buitenlandsche zaken ie Washington bericht dat bandieten 3 Ame- kanen, wenczaam bij de rebel-commissie in de buurt van Elmali in Syrië hebben ver moord. De namen der slachtoffers zijn nog niet bekend. President Wilson. President Wilson lijdt sedert eenige da gen aan verkoudheid. Alle voorzorgen zijn in hei belang van zijn gezondheid geno men. Hij herstelt zeer goed van zijn vroegers zieKte en kan zich thans reeds zonder hulp in ziin vertrekken bewegen. De deputy attorney-generaal Berger, !a New-York heeft meegedeeld, dat bij het ondc;- zoek naat' de opruiende propaganda in de Ver. eenigde Staten is gebleken, dat in verschillende steden socialistische jongeliedenvcerenlguigee zijn gesticht, die ten doel hebben 'bet commu nisme aan jongeren te prudilcen. De socialistisch» jeugdorganisatie is geheel tot het comtnunsnw „bekeerd1" en aan jongens en meisjes van 12 tot 16 jareu worden in z.g. Zondagsscholen de be ginselen van het communisme geleerd. Volgens de „Arbellerzeïtung", is Woensdag te Weenen die conferentie tot voorbereiding van het internationale congres van ambtenaren bij cia posterijen, telegrafie en telefonie begonnen, waar aan zullen deelnemen de vakorganisaties van België, Duitschland, Frankrijk, Nederland, Italië, Zwitserland en Tsjccho.Slowakije. Hot is thans inderdaad mogelijk' in de voor. naamstc stations van Berlijn te overnachten. De slaapwagens ivorden verwarmd en men kan er ook ontbijten. Dc prijs per bed bedraagt 15 Mark. Xe Parijs is iemand die .een kamer, welk» ihij voor 750 francs per jaar had gehuurd, voor 250 francs per maand gemeubileerd had willen onderverhuren, tot acht dagen gevangenisstraf en 500 francs boete veroordeeld. De uitlevering van Bela Kun is thans door '4 Soms is het wat moeielijk om mij vrij be- behoorlijk uit te drukken en de Fransc'ne fa milie te verstaan, welke zoo rad spreekt dat men er duizelig van wordt. Maar ik keuvel maar zoo'n beetje met u hier op 't papier, en nu is mijn velletje volge schreven, zoodat k wel genoodzaakt ben te eindigen er s echter nog plaats genoeg om a mijne groeten aan vr enden en bekenden te verzoeken en u de hernieuwde verzekering ie geven dat ik ben en steeds hoop te blijven „Uw oude en u liefhebbende, vriend. „Charles Lindscheer." t Deze letteren, hoe weinig beteekenend zij wellicht eenige onzer lezers zullen toeschijnen hadden Eduard dermate geboeid, dat hij jen geruimen tijd in gepeins verzonken zat In in den geest meer te Havre dan te Mar- Jölhoef ronddwaalde. De sprakeloosheid van de ongelukkige ttiaagd, wier beklagenswaardige toestand ,get zooveel deernis door zijn vriend werd beschreven, wekte opnieuw de smartelijke herinnering in zijne ziel aan zijn onvergetelijke Laura op immers ook zij werd van hare spraak beroofd, wie weet door welke ramp zalige oorzakenZoolang er leven is, zegt men, is er hoop, en helaas de oude zeeman had hem de hoop om haar nog eenmaal in dit teven te ontmoeten, voor altijd ontroofd, toen hij verhaalde dat zij haar graf in de golven had gevonden. Het vlijmend leed, dat door den tijd reeds eenigszins begon te verdooven, werd door dit schrijven opnieuw in zijn boe zem opgewekt, en toen hij daar zoo alleen in zijn studeervertrek zat, met de eene hand onder het hoofd en de pas gelezen brief nog altijd geopend voor hem liggende,overviel hem eene zekere lusteloosheid en werd hij overweldigd door een gevoel van levenszat heid, dat in eene godsdienstlooze ziel als de zijne,verlaten als zij zich gevoelde van God én de menschen, niemand verwondering kan baren. Weder kwam de gedachte bij hem op aan al hetgeen door haar had kunnen zijn en wat hij zonder haar was, en het denkbeeld, dat het noodlot, zooals hij het noemde, hem in haar vermogen ontroofd had,om zich van vele gebreken te ontdoen en zooveel als moge lijk was zijn verleden weder goed te maken, verbitterde zijne ziel en voegde bij zijne onverschilligheid voor het goede een hals starrigheid,welke hem meer en meer het spoor bijster maakte en hem in den gevaarlijksten zielstoestand bracht dien men zich met mo gelijkheid maar denken kan. Had Laura een gewoon stertDed gehad, dan zou hij ten minste hare laatste oogenblikken nog 'hebben kunnen verzachten, en hoewel hij dan evenzeer haar vroegen dood betreu ren moest, ware 't hem eene genoegdoening geweest, zoo hij de laatste woorden die zij gesproken had van hare lippen had mogen opbvangen.Maar zoo te sterven als zij haar graf in de golven te vinden, na eerst door zulk een onverlaat, door zulk een verscheu renden tijger als die Spantzer was, met ge weld te zijn ontvoerd, daarna zoo mishandeld te worden dat zij haar spraakvermogen ver loren had en verbijsterd van zinnen was, scheen hij nooit meer te zullen vergeten door den brief wasde geheelde wond opnieuw open gereten en zouden, zooals hij dacht, thans bloeden tot aan zijn dood. Clara, die natuurlijk door Charles niet ver geten werd, had met denzelfden post een brief ontvangen, welke haar zeer welkom was. Na eenige bijzonderheden, voor den lezer van geene waarde, vermeld en met zijne pen een tal van teedere uitroepen gedaan te'heb ben, welke Wij kortheidshalve achterwege laten, vervolgde hij „Eergisteren was ik gotuige van een tref fend drama. Ik ben weder bij den heer Bolard geweest, en 't wil maar niet uit het hoofd dat zij familie van u zijn moet. Ongemerkt het ge sprek op zijn broeder brengende, speet het mij den man té grieven want hoewel ik niet kon bemerken of dit lid van zijn familie waar over hij met zoo weinig lof spreekt, inderdaad schuldig is, zeker is het, dat de achteruitgang in zijne zaken hem veel verdriet heeft veroor zaakt nog lijdt, waarom het niet zeer edel is deze nog meer bij hem op te wekken.Maar wat helpt het als de menschen nieuwsgierig zijn, zooals ik. Daarbij het kon nog wel in uw belang zij n zoo ik er meer van kwam te we ten. Niettegenstaande ik duidelijk bemerkte had ik den moed hem te vragen, of die broe der, die, zooals hij mij verhaald had, was ge huwd geweest, kinderloos overleden was, waarop hij mij ten antwoord gaf, dat hij een kind had achtergelaten, dat nog jong door een bloedverwant, in Nederland woonachtig, als dochter des huizes werd opgenomen, maar dat hij 't.vermoeden voedde dat zij over leden was, daar hij in vele jaren niets meer van haar gehoord had. Hiermede was mijn nieuwsgierigheid nog niet voldaan: ik plaatste hem opnieuw op de pijnbank door te vragen of hij zich haar naam kon herinneren en kon herinneren; en toen ik ten antwoord kreeg Clemence, werden op eens mijne verwachtim gen teleurgesteld, daar ik het reeds voor zeker hield dat gij zijn nicht niet waart. lutes- schen had ik volstrekt het plan niet de zaak te laten rusten, en weder vroeg ik hem, (en ik kon dit gevoegelijk doen, omdat ik reeds zeer familiaar met hem was) of de afkeer dien liij voor zijn broeder gevoelde, zich ook tot diens kind uitstrekte, indien het nog in leven was Hij fronste zijn wenkbrauwen, zag mij lan gen tijd zwijgend aan en zeice toen „Gij moet u niet verbeelden dat ik afkeer voor mijn broeder gevoelde, en was dit vroe ger niet het geval, nog minder is het dit, na dat er zooveel jaren na zijn overlijden zijn voorbijgegaan. Het is een waarheid dat de man onze famw lie schande heeft berokkend en hij mij, dit wellicht wat veel eergevoel bezit,zeer gegriefd heeftdoch dit neemt niet weg, dat hij aV tijd eerlijk heeft willen handelen, en daar hu zeer zacht van aarden te goed van vertrou) wen was, het slachtoffer werd van de bedria gerij eener bende gewetenlooze schurken.' i- (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1