NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
at de Fers zegt
BUITENLAND
[N o. 30
Vrijdag 6 Februari 1920.
14e Jaargang
De staakziekte.
FhUlLLETON.
Het witte huis.
Verschijnt dagelijks.
rv..^..,
BLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaalpar agout f 2.15mot geïllustreerd
Zondagsblad f 2.60; franco per post f 2.50; franco met
ADMINISTRATIE 433.
snil ustreerd Zondagsblad f 2.96; afzonderlijke nummers BlSfeaUX: HOF 8, ALKMAAR. TeiefOOnï REDACTIE 633
ran de courant 5 ct.; von bet Zondagsblad 5 ct. jj ksuhviib om,
Advertentieprijs;
Van 1—5 regels 1 1.— elke regel meer 1 0.20;
Reclames per regel f 0.52J^ Eubriok „Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.50.
Aan elle fihonné's wordt-cp eer.vrseg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,t 400,t 200,f 100,—, f 60,f 35,f SS-
Onlangs schreven we over bestrijding van
de rfakingsbacii. Dagelijks blijkt hoe hoog
<;noodig een krachtige beweging tegen de
-roeke.ooze staak-maar-raak tactiek is. Nu
weer dreigt een conflict in het havenbedrijf
met al de treurige gevolgen voor het econo
misch leven, verbonden aan helt stilleggen
van het lossen en laden der toch al veel
te gering in aantal zijnde schepen. En het
ergerlijke van deze staking zou zijn, dat zij
weer tegen den blijkbaren wil van de werk
nemers zelf, alleen onder pressie van eenige
-syndicalistische „leiders"' zonder verant-
•woordelijkneidsgevoel zou uitbreken.
Dat wij hier werkelijk met een ziektever
schijnsel te doen hebben, bleek dezer dagen
\te Amsterdam, waar een staking uitbrak op
een Hoogere Burgerschool.
Bijna iedereen staakt tegenwoordig wel
ereis, waarom zouden wij het ook niet doen,
dachten leerlingen van ePn middelbare school
in Amsterdam enze deden het. Een van
ide hoogste klassen (er zijn daar parellel-
klassen) was van meening, dat ePn aan
gekondigde repetitie mcli het huiswerk te
zamen te veel werk gaf en de leerlingen
begonnen met den leeraar te onderhandelen.
De ieeiaar bleet op zijn stuk en op de re
petitie staan en de jongens ook. Geen van
de parüien wilde toegeven, arbitrage van
den directeur kon nte; helpen en de diplo
matieke beirekkiugen iusschen leeraar en
tdas werden verbroken: Op een ochtend, be
stemd voor het repetitiewerk geeft de leeraar
dP. wat gemaakt moet worden, maar alle
jongens en meisjes staken, het papver blijft
Onbeschreven en wordt blanco ingeleverd.
De staking beantwoord geïieel aan bekende
voorbeelden van staking en zelfs een onder
kruiper of stakingsbreker mankeert er niet
«an, want één leerling heeft een paar regels
van het werk geschreven.
Een andere hoogste klasse, die heelemaal
geen reaelijk argument voor repetitie-staking
Con aanvoeren, volgde het voorbeeld en
gooide er eveneens het bijltje d.w.z. den
penhouder bij neer én ePn lagere klasse wou
niet minder zijn en zonder ultimatum te
stellen of te onderhandelen, zette ook zij de
productie van proefwerk stop.
Een der leerlingen zou op een schoolbord
geschieven hebben dat hij niet lachen!
namens het „RRRRevctutionaire Comité''
«aanried, geen repetities meer aan te ne
men.
Een berichtgever in het „Hbld." die bo
vengemeld geval meedeelt, voegt er aan toe:
In ons schoolboekje lazen we vroeger een
versje:
Als het haantje, pas den dop ontkropen,
Wil kraaien evenals papa,
Dan doek het wel zijn bekje open.
Maar 'f kraaien doet liet hem niet na.
Och, kuikens, allerbeste knapen.
Ik bid u. houdt toch uw fatsoen.
Wilt ge u aan 't kraaien n.-jt vergapen,
Wacht dan tot ge 't met glans kunt doen.
.Ze moge inderdaad r [sierlijk en naif
lijken, zulle een ..staking van schooljongens,
toch gelooven wij, dat men meer en beter
moet doen, dan er mee te gekscheren. We
hebben hier een verschijnsel, een kwaal van
den tiid. die bestreden moet woiden en wei
krachtig en energiek. In Duitschland werd
eenigen tnü geleden herhaa.deliik van sta
kingen van gymnasiasten en hoogere bur
gerscholieren gerept. De spes patriae zond
daar zelfs requesten aan den Minister van
Onderwijs en stelde ultimatums Omtrent
het Amsterdamsche geval wordt de veron
derstelling gewaagd, dat de „staking'' met
meer inschikkelijkheid en tactvoller optre
den van den leeraar wel te voorkomen ware
geweest.
Kom, kom! Zou men niet verstandiger
doen. zulke „arbeidsconflicten" als gezags
ondermijning wat flinker aan te pakken en
te onderdrukken? Dat wij 'thans zoovelen
op het dwaas gekraai van enkelen het werk
zien neergooien en het economisch leven
uit ziin voegen zien rukken, komt niet het
minst omdat die schreeuwers in hun jeugd
geen eerbied voor gezag en orde geleerd
hebben.
De liberale „N. E. Crt." is van mee
lang', dat niemand kan zeggen, -of er van
de transportarbeidersstaking' iets zal ko
men of niet.
„Het gebrek aan ruggegraat der so
ciaal-democratisch o leiders, die feite
lijk de staking niet wensehen, a,l ver
zekerden zij duizendmaal het tegen
deel, heeft wel is waar' het gevaar
buitengewoon versterkt, en ook de
slapheid der katholieke arbeiders, die
niet willen staken maar ook niet wil
len werken, bevordert 't, maar wij ge
ven nog steedis de h-oop niet op, flat nu
een geenszins verdwijnende kleine
minderheid zelfs van do syndicalisten
niet met geestdrift vóór stemde, een
middel zal gevonden worden tot voor
koming- van oen staking, die er alleen
toe kan leiden dat ons economisch lo
ven nog meer dan tot ira toe in de
war wordt gestuurd."
Het blad licopt, dat de Kegecriug ge
reed is cy dat althans de levcnsmiddo-
lenvoorziening' niet kan worden gesabo
teerd door liet syndicalisme en zijn soci
aal-democratische lijfeigenen.
,,Be eersten hopen oji deze wijze de
„revolutionnaire situatie" te. kunnen
scheppen, waarop de Troelstra's
wachten. Sociaal-democraten, die dit
inzien, vreezen dat. hun aanhangers
hen in den steek zullen laten, tenzij
zij mcdeloopön met de syndicalistische
drijvers. Wél beweert Stendinis in Het
Volk, dat men een dergelijk avontuur
zal weten te 'vermijden, maar het is
niet- de eerste maal dat de sociaal
democraten toonén geen flauw besef
te hebben van de krachten, die zij
zelf helpen ontketenen. Het zal niet
hutn werk zijn, indien het niogeilijk
blijkt te voorkomen dat uit dit con
flict con politiek avontuur groeit. Hoe
kan mon van de geleiden verwachten,
dat .zij voet bij stuk zullen houden,
wanneer 't den leiders reeds aan de
daarvoor noodige fermheid ontbreekt?
,,Het feit aldus eindigt de Crt."
hare beschouwing „dat de katholieken
niet den moed hebben zich te verzetten,
vergroot de kansen der syndicalisten. Van
dis zijde maakt men zich blijkbaar gereed
zich aan te passen aan do gevolgen van
een eventueel conflict, lioe dat ook af
loopt en dat is de gewone tagtiek. Dat zij
ditmaal wordt toegepast zal door de sta
king, slustigen met groote vreugde zijn
vernomen."
De fsïüeveringskwestie.
De heeren te Parijs kozen dPn kortsten
we O- toen von Lersner weigerde de lijst
met de namen der opgeëischte Duitschers
en de nota te overhandigen. Men gaf een
voudig aan Kilmarnock, den Britschen zaak
gelastigde te Berlijn, instructie de lijst en
de begeleidende nota rechtstreeks aan de
Duitsche regeering te overhandigen.
Over de zitting van den Duitschen mi
nisterraad, waarin beraadslaagd werd over
de uitleveringskwestie,' werd gisterenmiddag
officieel meegedeeld, dat het kabinet niet
over een reorganisatie van het müiistrie zal
denken, voor bekend is geworden, welke
maatregelen de entente zal nemen tot het af
dwingen van haar eischen. Voor zoover ech
ter van tegenstand sprake kan ziin, gaat
het uitsluitend om ppssieven tegenstand.
ïn een regeeringsverkiaring wordt er nog
eens op gewezen, dat de regeering het op
treden van den heer von Lersner in geen
enkel opzicht goedkeurt. De verdere onder
handelingen met Frankrijk in de uitleve-
ringskwestie zullen gevoerd worden door
den gezant Mayer.
Volgens de bladen heeft gisteren een lid der
rijksregeering over het standpunt der regeeriug
in zake de uitlevering zieili als volgt tegenover
een vertegenwoordiger der pers uitgelaten: Wij
bevinden ons thans in een dergelijke kritieke
positie als in Juni 1910. Wij lubben toen onder
de bedreiging van den opmarsch besloten te teeke-
treii. We hebben sinds dien herhaaldelijk de En
tente doen weten, dat de' ten uitvoerlegging van
de uitlevcriiigs-voorK'ainde voor ons en voor
elke regeering onmogelijk zou zijn. We 'hebben
daarop verzocht een lijst t; mogen ontvangen
'om zelf tegen die daarop geuoettode een vervol
ging te kunnen instellen. I.ti November 1919 heb
ben wij door bemiddeling van Von- Simson ge
tracht tot een vergelijk to komen, al weder te
vergeefs.
Toch blijft de regeerhig van trreeuing dat een
voldoen aan den eisoll tot uitlevering een on
mogelijkheid is en dat er ook geen andere re
geering denkbaar is, in .staat dfen cisoh te ver
vullen.
De regeering betreurt het optreden van Van
Lcrnser. die de positie voor ons tc moeilijker
nuuiktp.Pe Duitsche gezant Meijer zou Donderdag
avond naar Parijs vertrekken. Do regegring doet
nog steeds wat in haar vermogen, is om door
verdere onderhandelingen een uifweg tc vinden.
Minister Nosfce- heeft tot een medewer
ker der „Daily Mail" o.a. het vólgende ge
zegd Ongeveer 8 dagen geleden heb ik met
den Engelschen gezant over de uitlevering
gesproken.
In de uitlevriiigskwestie zal ik geen
vinger uitsteken om aan den eisch der En
tente te voldoen, en dat niet omdat ik er
iets voor voel het Vredesverdrag te sabotee-
ï'en, maar omdat geen mensen ia Dunscii-
land in staat is deze voorwaarde van het
Vredesverdrag na te komen.
Over de uitleveringskwestie zegt de „Kol-
nische Zeitung": Een oplossing ware moge
lijk, a.s dc beschuldigden zich vrijwillig be
schikbaar zouden stellen, Dit voorstel is het
eerst door graaf Momgelas gedaan, doch
'het heeft grooten tegenstand gevonden, en
wel niej alleen uit de kringen der betrokke
nen, doch ook uit andere, daaihij persoonlijk
niet betrokken, kringen. Als er een onpartij
dig gerechtshof aanwezig was, zou daar
over te spreken vallen. Aan de onschukiigen
zou dan de waarborg zijn geboden, dat zij
recht vonden en den schuldigen, zou de straf
treffen, die een gezonde rechtspleging aan
hen zou moeten toemeten. Onder de huidige
omstandigheden is het echter volledig uitge
sloten. dat er over een zichzelf ter beschik
king stellen ook maar gesproken zou kun
nen worden. Een dergelijk offer in dienst
van het vaderland kan van niemand ge
vergd worden en zelfs als de een of ander
daartoe bereid mocht blijken, inoet de vraag
rijzen, of de volksgemeenschap daarmede
kan instemmen, want het gaat bij deze pro
cedure niet alleen om een veroordeeling der-
genen, die zich vergrepen hebben aan hét
oorlogsrecht of het oorlogsgebruik, maar om
een bestraffing van het geheele Duitsche
volk. dat in de manteluoia van 16 Juni
door de Entente als een misdadige staat is
aangeduid. Door een veroordeeling worden
dus niet alleen de personen getroffen, die
zich vrijwillig aan de buitenlandsche partij
in het geding onderwerpen, doch door een
veroordeeling zou ook vonnis vvorden gewe
zen over de Duitsche natie. Bovendien
eischt het eenvoudige rechtsbewustzijn, dat,
wanneer afgerekend moet worden met ver
grijpen tegen recht en gebruik, alle ver
grijpen behandeld worden, zonder aanzien
des persoons of van de natie, die ze begaan
heeft. Slechts een neutraal gerechtshof zou
aan het gekwetste gevoel der menschelijkheid
de voldoening kunnPn verschaffen, die het
toekomt.
De „Germania" laat zich als volgt uit:
Als het de Entente werkelijk om de zaak te
doen is. als zij niet de nevengedachte in
zich omdraagt om zoo spoedig mogelijk aan
te toonen, dat wij de vredesvoorwaarden niet
zijn nagekomen, dan heeft zij er zeer zeker
geen gering belang 'bij, dat het Duitscjie
volk eindelijk tot rust komt.
Wat zii thans doet door ons de lijst der
uit te leveren personen te overhandigen, zal
eerder alle mogelijke andere gevolgen heb
ben. De Duitscher heeft in dezen strijd de
nederlaag geleden na een heldhaftigen
strijd, zooals de wereld dien te voren nog
nooit aanschouwd heeft. Hij heeft eervol de
nederlaag geleden. De Duitscher gevoelt
tot heden niet, dt hij min of mee eerloos
gehandeld heeft.
De rector van de Berlijnsche universiteit,
prof. dr. E. Meyer, heeft, naar aanleiding
van den eisch der entente dat Duitschland
een aantal Duitschers zal uitleveren, aan de
universiteiten in ententelanden. die hem
vroeger een eere-doctoraat hadden toege
kend. ziin diploma verscheurd teruggezon
den. Onder de universiteiten, die aan Meyer
zoo'n doctoraat hebben toegekend, zijn er. in
Engeland en de Vereenigde Stalen
NiEuWïü DlREIGENDE STAoUNG IN
HET ROEEKOLENGEiJBIEDl
De machinisten en stokers aan de mijnen
in het Roerkolengebied dreigen met een sta
king, daar de onderhandelingen over het
collectief arbeidscontract niet den door hen
geivenschten loop nemen, Het rijksministerie
voor staathuishouding tracht te bemiddelen.
ITALIë EN ZUlDeSLAVie
Volgens de Idea Nazionale heeft Zuid-
Slavië 130.000 man troepen aan de wapen
stilstandsgrens bij Fiume geconcentreerd.
Het blad meent, dat de Italiaansche regoe-
rinpr te Belgrado opheldering daarover dient
te verlangen. De Zuid-Slaven zoudPn zeiis
reeds een Italiaansch handelsschip aange
vallen en eenige passagiers door geweer
schoten nebben verwond.
(Dit laatste is onjuist; het incident werd
werd door de Italianen uitgelokt, Red.)
ESN ANTI-BOLSaE'.ï'iSïÜBCHE CONFE
RENTIE
De „Morning Post"' verneemt, dat Maan
dag te Parijs een conferentie is geopend van
vooraanstaande anti-bolsjewistische partijen,
onder wie de kadetten, de octobristen, de
rechts-socialistische revolutionnairen en de
gematigde monarchisten. Er zijn gedelegeer-
len uit Engeland, Duitschland, Scandinavië
en andere landen. De conferentie wordt ge
houden om den nieuwen stand van zaken
te bespreken geschapen door den iongsten
stap van Lloyd George en 0111 de noodige
maatregelen te nemen.
GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN.
'Mooie jongens!
De beide voornaamste propagandisten <ler
bolsjev/iki in Estliland, Kiugisep en Wakmari,
'hebben in een strooibiljet aan de arbeiders te
Reval meegedeeld, dat de „kameraden," die naar
Rusland waren gezonden om geld' voor dc pro-
verlangd. Beta Kun wod-t beschuldigd van mede.
deeling, dat het geld hun aan de grens was ont-
nomen. Later 'bleek echter, dat die „kameraden"
'huizen, winkels en fabrieken opkochten.
Blijkbaar lieblbeu dus de heeren het voor de
propaganda bestemde geld in eigen zak gestoken.
Ei'zberger hersteld.
Minister Erzbcrger heeft gisteren weer deel
genomen aan de zitting van dc bclastingcomausv
sies van ie Nationale Vergadering.
De kat met negen staarten.
In verband met de talrijke berooviugen crt
anaere vergrijp .n, die in den laafsten tijd
in tinge,and voorkomen, wordt door verschil
lende juristen weer toepassing van lijfstraf
fen, (geeseüng met de karwats) bepleit, die
een tijalang schenen afgeschaft.
De Londensche magistraten hebben de uit
spraak van ePn Londensch rechter, die ver
schillende onverbeterlijke spitsboeven tot
een dergelijke lijfstraf vroordeelde. warm
toegejuicht. Alleen op die wijze hoopt men
de boeven van hun misdadige practijVen te
rug ie uouaen.
Zoo zal „de kat met aeg>n staarten", zoo
als het instrument heet, waarmee in Enge
land de linsraiïen werden toegeaiend, weer
in eere komen.
Vier individuen te Londen gearresteerd
wegens openbare beroovingeii, zullen reeds
spoedig met de opnieuw in practijk.gebracu
te oude strafmethode kennis maken, naar
men hoopt tot afschrikwekkend voorbeeid
hunner mogelijke navolgers.
inen uenat tevens d-*u de wederinvoering
van lijfstraffen dc kosten voor gevangenis-
huisyesdng te verminderen.
Amerikanen door bandieten vermoord.
Het consulaat te Beiroet zond aan het
departement van buitenlandsche zaken ie
Washington bericht dat bandieten 3 Ame-
kanen, wenczaam bij de rebel-commissie in
de buurt van Elmali in Syrië hebben ver
moord. De namen der slachtoffers zijn nog
niet bekend.
President Wilson.
President Wilson lijdt sedert eenige da
gen aan verkoudheid. Alle voorzorgen zijn
in hei belang van zijn gezondheid geno
men. Hij herstelt zeer goed van zijn vroegers
zieKte en kan zich thans reeds zonder hulp
in ziin vertrekken bewegen.
De deputy attorney-generaal Berger, !a
New-York heeft meegedeeld, dat bij het ondc;-
zoek naat' de opruiende propaganda in de Ver.
eenigde Staten is gebleken, dat in verschillende
steden socialistische jongeliedenvcerenlguigee
zijn gesticht, die ten doel hebben 'bet commu
nisme aan jongeren te prudilcen. De socialistisch»
jeugdorganisatie is geheel tot het comtnunsnw
„bekeerd1" en aan jongens en meisjes van 12 tot
16 jareu worden in z.g. Zondagsscholen de be
ginselen van het communisme geleerd.
Volgens de „Arbellerzeïtung", is Woensdag
te Weenen die conferentie tot voorbereiding van
het internationale congres van ambtenaren bij cia
posterijen, telegrafie en telefonie begonnen, waar
aan zullen deelnemen de vakorganisaties van
België, Duitschland, Frankrijk, Nederland, Italië,
Zwitserland en Tsjccho.Slowakije.
Hot is thans inderdaad mogelijk' in de voor.
naamstc stations van Berlijn te overnachten. De
slaapwagens ivorden verwarmd en men kan er
ook ontbijten. Dc prijs per bed bedraagt 15
Mark.
Xe Parijs is iemand die .een kamer, welk»
ihij voor 750 francs per jaar had gehuurd, voor
250 francs per maand gemeubileerd had willen
onderverhuren, tot acht dagen gevangenisstraf en
500 francs boete veroordeeld.
De uitlevering van Bela Kun is thans door
'4
Soms is het wat moeielijk om mij vrij be-
behoorlijk uit te drukken en de Fransc'ne fa
milie te verstaan, welke zoo rad spreekt dat
men er duizelig van wordt.
Maar ik keuvel maar zoo'n beetje met u
hier op 't papier, en nu is mijn velletje volge
schreven, zoodat k wel genoodzaakt ben
te eindigen er s echter nog plaats genoeg om
a mijne groeten aan vr enden en bekenden te
verzoeken en u de hernieuwde verzekering
ie geven dat ik ben en steeds hoop te blijven
„Uw oude en u liefhebbende, vriend.
„Charles Lindscheer."
t
Deze letteren, hoe weinig beteekenend zij
wellicht eenige onzer lezers zullen toeschijnen
hadden Eduard dermate geboeid, dat hij
jen geruimen tijd in gepeins verzonken zat
In in den geest meer te Havre dan te Mar-
Jölhoef ronddwaalde.
De sprakeloosheid van de ongelukkige
ttiaagd, wier beklagenswaardige toestand
,get zooveel deernis door zijn vriend werd
beschreven, wekte opnieuw de smartelijke
herinnering in zijne ziel aan zijn onvergetelijke
Laura op immers ook zij werd van hare
spraak beroofd, wie weet door welke ramp
zalige oorzakenZoolang er leven is, zegt
men, is er hoop, en helaas de oude zeeman
had hem de hoop om haar nog eenmaal in dit
teven te ontmoeten, voor altijd ontroofd, toen
hij verhaalde dat zij haar graf in de golven
had gevonden. Het vlijmend leed, dat door
den tijd reeds eenigszins begon te verdooven,
werd door dit schrijven opnieuw in zijn boe
zem opgewekt, en toen hij daar zoo alleen
in zijn studeervertrek zat, met de eene hand
onder het hoofd en de pas gelezen brief nog
altijd geopend voor hem liggende,overviel
hem eene zekere lusteloosheid en werd hij
overweldigd door een gevoel van levenszat
heid, dat in eene godsdienstlooze ziel als de
zijne,verlaten als zij zich gevoelde van God
én de menschen, niemand verwondering kan
baren. Weder kwam de gedachte bij hem op
aan al hetgeen door haar had kunnen zijn en
wat hij zonder haar was, en het denkbeeld,
dat het noodlot, zooals hij het noemde, hem
in haar vermogen ontroofd had,om zich van
vele gebreken te ontdoen en zooveel als moge
lijk was zijn verleden weder goed te maken,
verbitterde zijne ziel en voegde bij zijne
onverschilligheid voor het goede een hals
starrigheid,welke hem meer en meer het spoor
bijster maakte en hem in den gevaarlijksten
zielstoestand bracht dien men zich met mo
gelijkheid maar denken kan.
Had Laura een gewoon stertDed gehad, dan
zou hij ten minste hare laatste oogenblikken
nog 'hebben kunnen verzachten, en hoewel
hij dan evenzeer haar vroegen dood betreu
ren moest, ware 't hem eene genoegdoening
geweest, zoo hij de laatste woorden die zij
gesproken had van hare lippen had mogen
opbvangen.Maar zoo te sterven als zij haar
graf in de golven te vinden, na eerst door
zulk een onverlaat, door zulk een verscheu
renden tijger als die Spantzer was, met ge
weld te zijn ontvoerd, daarna zoo mishandeld
te worden dat zij haar spraakvermogen ver
loren had en verbijsterd van zinnen was,
scheen hij nooit meer te zullen vergeten door
den brief wasde geheelde wond opnieuw open
gereten en zouden, zooals hij dacht, thans
bloeden tot aan zijn dood.
Clara, die natuurlijk door Charles niet ver
geten werd, had met denzelfden post een
brief ontvangen, welke haar zeer welkom was.
Na eenige bijzonderheden, voor den lezer
van geene waarde, vermeld en met zijne pen
een tal van teedere uitroepen gedaan te'heb
ben, welke Wij kortheidshalve achterwege
laten, vervolgde hij
„Eergisteren was ik gotuige van een tref
fend drama. Ik ben weder bij den heer Bolard
geweest, en 't wil maar niet uit het hoofd dat
zij familie van u zijn moet. Ongemerkt het ge
sprek op zijn broeder brengende, speet het mij
den man té grieven want hoewel ik niet kon
bemerken of dit lid van zijn familie waar
over hij met zoo weinig lof spreekt, inderdaad
schuldig is, zeker is het, dat de achteruitgang
in zijne zaken hem veel verdriet heeft veroor
zaakt nog lijdt, waarom het niet zeer edel is
deze nog meer bij hem op te wekken.Maar
wat helpt het als de menschen nieuwsgierig
zijn, zooals ik. Daarbij het kon nog wel in
uw belang zij n zoo ik er meer van kwam te we
ten. Niettegenstaande ik duidelijk bemerkte
had ik den moed hem te vragen, of die broe
der, die, zooals hij mij verhaald had, was ge
huwd geweest, kinderloos overleden was,
waarop hij mij ten antwoord gaf, dat hij een
kind had achtergelaten, dat nog jong door
een bloedverwant, in Nederland woonachtig,
als dochter des huizes werd opgenomen,
maar dat hij 't.vermoeden voedde dat zij over
leden was, daar hij in vele jaren niets meer
van haar gehoord had. Hiermede was mijn
nieuwsgierigheid nog niet voldaan: ik plaatste
hem opnieuw op de pijnbank door te vragen
of hij zich haar naam kon herinneren en
kon herinneren; en toen ik ten antwoord kreeg
Clemence, werden op eens mijne verwachtim
gen teleurgesteld, daar ik het reeds voor zeker
hield dat gij zijn nicht niet waart. lutes-
schen had ik volstrekt het plan niet de zaak
te laten rusten, en weder vroeg ik hem, (en ik
kon dit gevoegelijk doen, omdat ik reeds zeer
familiaar met hem was) of de afkeer dien liij
voor zijn broeder gevoelde, zich ook tot diens
kind uitstrekte, indien het nog in leven was
Hij fronste zijn wenkbrauwen, zag mij lan
gen tijd zwijgend aan en zeice toen
„Gij moet u niet verbeelden dat ik afkeer
voor mijn broeder gevoelde, en was dit vroe
ger niet het geval, nog minder is het dit, na
dat er zooveel jaren na zijn overlijden zijn
voorbijgegaan.
Het is een waarheid dat de man onze famw
lie schande heeft berokkend en hij mij, dit
wellicht wat veel eergevoel bezit,zeer gegriefd
heeftdoch dit neemt niet weg, dat hij aV
tijd eerlijk heeft willen handelen, en daar hu
zeer zacht van aarden te goed van vertrou)
wen was, het slachtoffer werd van de bedria
gerij eener bende gewetenlooze schurken.'
i-
(Wordt vervolgd.)