5
#.r. NIEUWS- en advertentieblad voor noord-holland
wat de fers zegt
buttenlane
f
No. 34
Woensdag 11 Februari 1920.
14e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Bureau: HOP 6, ALKMAAR. Telefoon: 433'
üe uitieveringskwestie.
FEUILLETON
Het witte huis.
BLAD
Abonnementsprijs:
Por kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50;
Met GeilluBtreerd Zondagsblad f 0.45 booger.
Advertentieprijs!
Van 1—^5 regels f 1.25 elke regel meer 1 0,26
Reclames per regel 1 0.75Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
5-
i Aan alle sbcnné's wordt op asnvrsag gratis een polis
fc
kt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van fSOO,—f 400,—f200,-, fJOQ,—f60,—, fSS,— f IS.— j
s
WEG MET DE DAGDIEVEN.
Onder dit opschrift schrijft „Het Rechte
Spoor", orgaan van den Ned. -R.-K. hond
Tan Spoor- en Tramwegpersoneel „St.
Raphael" o.m.:
,,Onzo huidige samenleving lijdt in lie-
vigo mate aan kwalen, aa,n haar eigen
toedoen te wijten, 't Is een gemakkelij
ke methode om al de tegenwoordige el
lende te schuiven op den rug van het
oorlogsmonster en nog makkelijker en
voor roode ooren bovendien nog heel wat
aangenamer, het kapitalisme voor alles
debet te stellen. Maar wii voor ons heb
ben de overtuiging dat de oorzaak die
per veel dieper ligt en zoowel oorlog als
«de uitwassen van het kapitalisme sleehls
vruchten zijn geweest van het hoogver
heven maatschappelijk stelsel zonder
God.
In de toepassing der liberale en so
cialistische maatschappijleer zijn de oor
zaken terug te vinden van alle maat-
schappelijke en geestelijke ellende die
wij thans beleven,"
Na er op gewezen te hebben, dat zoowel
op staatkundig, economisch, sociaal en we
tenschappelijk gebied, men zich jaren ach
tereen lieeft uitgesloofd, om stelsels en
theoriën te houwen, die moesten bewijzen,
dat de mensch het hoogste wezen was, die
naar God, noch naar Zijn gebod te luiste
ren had en waaruit de massa haar conse
quenties trok, vervolgt „Het Rechte Spoor"
„De stakingskoorts, waarmee thans
een groot deel van Europa's arbei dons-
leger besmet is, is niet anders dan
vrucht van jarenlange socialistische op
voeding, doch wier rijp-wording door de
omstandigheden en gevolgen van den
oorlog verhaast en bevorderd is.
En met het rijp-worden dezer bittere,
Wrange roode vrucht, komen ook hare
redelijke eigenschappen des te duidelij
ker aan het daglicht.
De massa's socialistische ar beidiens
hebben geleerd, den arbeid in de aller
eerste plaats niet te beschouwen als een
last en noodzakelijkheid, maar als een
lust. Zij zien niet in hun dagelijkseh
iwerk, een plicht hun opgelegd door hun
Bchepper, oen middel, een der zekerste
middelen ter bereiking der eeuwige za
ligheid, voor deze verdwaalden een
belachelijke gedachte maar zij voelen
hun arbeid als een knellenden band,
dien zij ten koste van iederen prijs zoe
ken te verbreken. Dat zijn feiten, naak-
ite waarheden, die voor iederen gewonen
opmerker waarneembaar zijn.
Een gevolg van deze verkeerde opvat
ting van den arbeid is de tegenwoordig
veelvuldig voorkomende arbeidssehuw-
heid. Het moge gewaagd schijnen een
dergelijke bewering te schrijven in een
blad, dat speciaal voor arbeiders ge
schreven wordt, maar dat kan ons toch
niet weerhouden om op dit afschuwelijk
verschijnsel van onzen hodendaagschen
'gemakzuehtigen tijd het volle lioht te
doen schijnen. En wij doen dat des te
.vrijer, omdat wij steeds on altijd onzen
mensehen hebben voorgehouden hun
plicht, hun arbeid in alle opzichten be
hoorlijk te verrichten; maar ook, met
een zeker gevoel van vreugde, omdat wij
de wetenschap hebben, dat onze mannen,
dank zij de juiste opvoeding, die zij in
onze beweging genoten hebben, zich
over het algemeen aan deze lage en ar-
beidersonwaarddge practijken niet over
geven 1 Maar toch komt ons goed voor,
tegen deze hoogst bedenkelijke kwaal,
van onzen tijd: tegen de arbeidssohuw-
heid en de luiheid, met alle klem te
waarschuwen.
Wij ijveren uit alle macht en uit volle
overtuiging voor behoorlijke niet te lan
ge arbeidstijden. Dat is onze plicht waar
van wij ons ten allen tijde hebben ge
kweten en ons ook in de toekomst hopen
te kwijten. Maar iedere arbeid&schuw-
heid en luiheid moet ieder fier en recht
geaard arbeider mot al het vuur dat in
hem is bestrijden. Den tijd dien wij op
onzen post, waar dat ook zij, moeten zijn,
moeten wij werken cn niet dagdieven.
Aan dat soort diefstal mogen wij ons
evenmin schuldig maken als aan ande
re gauwdieverij."
II, I <r
Het standpunt der Diait-
sche Regoering.
Over dc mogelijkheid van een vergelijk
in zake de uitlevering sprekende, zegt
de „Deutsche A Igemeiue Zeiiun.g" dat van
weuiigelichte zijde beweerd wordt, dat do
Duitsche regeering haar standpunt in do
nota van 25 Januari duiideLijk heeft uiteen
gezet. Het is niet mogelijk de daarin ge
stelde grenzen te overschrijden. Even on
uitvoerbaar is liet voorstel een gerecht
in' Keulen te doen zetelen. Daardoor zou
den de aangeklaagden in de macht der
Entente geraken.
Het blad protesteert met kracht tegen
de clausulo in de begeleidende nota, vol
gens we.ke de geallkei'ue regeetringen zqg-
gen dat ze geen amnestie vermenen v-cor
de misdaden van lien wier namen niet
op dc lijst voorkomen.
De commissie vtor buitenlandsclie zaken
heelt zich Maandag met dc uitleverings-
quaestic bezig gehouden.
Aan liet slot der besprekingen, die ge
lijk, alle zittingen der commissie strikt
•geheim gehouden werden, vatte de voor
zitter, de heer Seheidemann, den uitslag
der besprekingen samen in de volgenue
mededeeling: iZonder in bijzonderneden te
treden, kan ik mede-doelen, dat de com-
misste verklaart in zake de uitlevering
liet eens te zijn met do houding en de
de plannen der regeoriiig. De commissie
vertrouwt dat zij van verdere ingrijpen
de maatregelen door de regoering te tref
fen, zoo tijdig op de lico^te zal worden
gesteld, dat zij daaromtrent haar gedrags
lijn zal kunnen bepalen.
Een compromis
Telegrammen uit Londen en Frankfort doen
vermoeden, dat er inderdaad nestreefd wordt
naar e?n compromis, en dat de stuwende
kracht hierbij is lord Birkenhead, den Brit-
schen premier afvallend. De „Franlrf. Ztg."
heeft haar informatie uit Parijs, de „Man
Chester Guardian" uit Londen. En de eerste
informatie is een uitvoerige bevestiging van
de tweede. De Londensche correspondent van
de „Manchester Guardian" schrijft; „Ik weet
niet wat voor een overeenkomst er in over
weging is genomen, doch bet komt mij voor,
dat welke rechtbank ook de processen zal
behandelen, deze zal moeten beginnen, als
ePn soort van groote jury,, met het yoorloo-
pig onderzoek van de bewijsstukken, waarop
de actie berust. Hetgeen in een aantal geval
len zou kunnen leiden tot het intrekken van
de aanklacht."
De Panische berichtgever van de Frankf.
Ztg. zegt, dat ei reeds een compromis is
hetgeen wel zal beteekenen, dat de entente
geneigd is concessies te doen van den om
vang in het compromis vastgelegd, waar
over dan met de Duitsche regeering nader
onderhandeld zal worden. De functie van
de „groote jury" is als volgt in dit compro
mis gestipuleerd: de beklaagden, die hun
verdediger mogen kiezen, hun getuigen a dé
charge mogen uitnoodigen, zullen onderwor
pen worden aan een voorloopig onderzoek,
waarbij zij in de gelegenheid gesteld worden
de beschuldigingen te ontzenuwen. Van het
resultaat van dit voorloopig onderzoek zal
de verwijzing naar de beslissende rechtbank
afhangen.
„Deze handelwijze zou hef gevoig heb
ben, dat de Duitsche regeering allereerst
slechts haar principieele bereidwilligheid tot
het uitleverpn van schulidge personen heeft
te betuigen. Zij zou dan aan het voor
onderzoek ter verdediging der beklaagden
kunnen deelnemen. De quaestie betreffende
de uitlevering zou pas na het sluiten van
het onderzoek worden opgelost."
Hieruit mag mPn concludeeren, dat al
thans het voorloopig onderzoek niet zal
plaats hebben op niet-Duitscii gebied.
Volgens dit compromis voorstel na
tuurlijk dient afgewacht (e worden of de
geallieerden bet indeidaad zullen indienen
wordt be voorstel der Duitsche regee-
ring zoo gewijzigd, dat niet de geheele pro
cedure in Dui'fschland zal plaats hebben,
onder controle van de Entente, doch het
voorloopig onderzoek, van welks resultaat
zal afhangen of de uitlevering toch ge-
eischt moet worden.
Het dient erkent, dat de Entente dan
een tegemoetkomende houding zou aanne
men, die in Duitschland waardeering moet
vinden.
Natuurlijk zal da! niet naar den zisi dei-
chauvinistische elementen zijn die van het
doorzetten van den aitleveringseiscli een op
laaien van de volkshartstochteu verwachten
cn een val der regeefing, noch naar. den zin
der onafhankelijke socialisten, maar de groo
te meerderheid van het volk zou de oplos
sing toch toejuichen.
De inhoud der lijst.
Op de Belgische lijst komen blijkens een
Havas-bericht in de „Etoile Beige" o.a. voer
generaal von Gior-en (bedoeld is vermoede
lijk Gröner, de opvolger van EudenQortf als
eerste generaai-kwartiei meester) en admiraal
von Scbroeder, de commandant der marine
aan de Vlaamsche kust.
Volgens het „Berl. Tageblatt" zijn later
nog np de uitleveringslijst gezet: generaal
Goemringer. omdat hij üen rabbijn van Lu-
neviile en diens dochter levend in de syna
goge verbiand zou hebben; verder de omre
kende bevelhebber van het 16e Beiersc.he in-
i'auterieregiment in badenweller, wegens de
portatie van burgeis uit België, in het bij
zonder van vrouwen boven de 13 jaar, met
onbehoorlijke bedoelingenen ten slotte kolo
nel Schleswig. wegens wreedheden begaan
in het dorp Audun ie Romain.
Een Havas-bericht uit Parijs meldt, dat
o.a. op de Fransche lijst staan generaal von
Strantz. die te Ethe Gomery in Augustus
1914 tachtig Fransche gewonden liet fusil-
leeren en vervolgens een ambulance met 300
andere gewonden liet in brand steken, zoodat
zij in de vlammen omkwamen.
Generaal v. Bulow liet in Augustus 1914
te Luik de volgende legerorder uitvaardigen:
„Met mijn toestemming heeft de bevelvoeren
de generaal de geheele plaats laten verbran
den. en ziin ongeveer honderd personen ge
fusilleerd." Hij is bovendien verantwoorde
lijk voor de beschieting in de kathedraal van
Reims en de stad.
De Kroonprins wordt opgeëischt wegens
verantwoordelijkheid, die hij op zich nam in
de bevelen, welke gegeven werden, om alle
dorppn te verbranden, waar zich Fransche
soldaten mochten bevinden, verantwoordelijk
heid voor de moorden te E-thé Gomery en
verantwoordelijkheid voor de crimineeie von
nissen uitgesproken door den krijgsraad, dien
hij in September 1914 presideerde-
Generaal von Kluck wordt beschuldigd
van brandstichtingen, plundering, terecht
stelling van burgers te Senlis (o. w. de bur
gemeester) en tal van gemeenten in het de
partement der Oise.
Kluck verklaarde met name in Augustus
1914 tot Favre. voorzitter van de kamer van
het hof van appèl te'Parijs, die te Hassigny
woonde; „Wij willen Frankrijk vernietigen.
Het moet verdwijnen. Binnen drie dagen zul
len wii ie Parijs zijn.
Wii zullen alle kunst- en handelsschaden
wegvoeren, alles plunderen en verwoesten en
er zullen slechts asch en puinlioopen over
blijven. Parijs moet niet meer bestaan."
Prins Eitel Friedricli van Pruisen wordt
beschuldigd van diefstal in tal van kastee-
len, waar hii de meubelen en alle dingen van
kunstwaarde liet weghalen.
Dr. Nuckelsohn wordt beschuldigd van
misdaden, die den deed van tal van zieken
en gewonden tengevolge hadden.
Te Vicoigne liet prins Bismardk. kleinzoon
van den kanselier, zijn veertien slachtoffers
bijeenbrengen, in het openbaar geeselen en
vervolgens terechtstellen. Daarna liet hij de
aangrenzende huizen in brand sleken.
Bijzonder uitvoerig is dc beschulidiging te
gen Hindenburg en Ludcndorff, personen
van de regeering en van den grooten staf,
die verantwoordelijk zijn voor stelselmatige
verwoestingen, het misdadige wegvoeren van
vrouwen en meisjes, plunderingen, vernielin
gen met ontplofbare stoffen, branden, het
kwellen van burgers, zoogenaamde genees
kundige onderzoekingen van vrouwen en
meisjes, schending van graven, besmetting
van waterputten, afzagen van boomen. het
stelen van levensmiddelen van de Ameri-
kaansche hulpverschaffing, enz-, algemeene
verwoestingen, stelselmatige verwoesting van
fabrieken, wegvoering achter het front van
alles wat waarde had. kostbare metalen, tin,
koper, brons, nikkel, aluminium zink kerk
goederen, ijzer (algemeene orders van het
Pruisische ministerie van oorlog).
Hindenburg heeft met name in November
1914 verklaard: „Hoe onmeedoogender de
oorlog gevoerd wordt, hoe menschelijker hij
eigenlijk is. want hij voert ons dan sneller
naar het einde."
De liist sluit met een aantal fabrikanten
en handelsbedienden, die deel hebben geno
men aan de algemeene verwoesting Pn de
stelselmatige verwoesting van Fransche fa
brieken in de bezette gebieden.
DE GOSTEMRIJKSCHE KINDEREN.
Zaterdag heeft, blijkens een Wolff-he-
rioht, president Seitz, geconfereerd met de
diplomatieke vertegenwoordigers van. die
landen, welke de ondervoede kinderen gast
vrij hebben opgenomen. Daaronder boven
den zich da vertegenwoordigers van Ne
derland, de noordelijke staten en Duitsch
land. President Seitz roemde de buitenge
woon groote hulp van Zwitserland, Neder
land, Zweden, Noorwegen en Duitschland,
in het algemeen van schier alle Eunopee-
sehe cultuurvolken. Hij dankte de diploma
ten en verzocht hun, daarvan hunne re-
geeringen in kennis te stellen. In den loop
der conferentie deed de onder-burgemees
ter Winter van We en en ontstellende me-
dedeolingen over de heerschende ellende
onder die joinder en.
DE AMERIKAANSCHE SENAAT EN
HET VREDESVERDRAG.
De Senaat lieeft met 62 tegen 10 stem
men een motie aangenomen, die zoowel
door de Democratische als door de Repu-
blikeinsche leiders was gesteund. De motje
liad tot strekking het vredesverdrag to
rug te verwijzen naar de commissie vooi"
de buitenlandischo aangelegenheden, met
de opdracht, or nogmaals rapport over uit
te brengen en in dat rapport de aanne
ming aan te bevelen van de Republikein*
sehe punten van voorbehoud, die in de vo
rige zitting waren aangenomen.
Do commissie komt heden bijeen; men
yerwaeht, dat 'zij onmiddellijk haar rapport
zal uitbrengen.
STAKING VAN SPOORWEG
ARBEIDERS.
De vereeniging van wegwerkers dor
spoorwegen in Detroit (Vereenigde Sta-
ten), die 800.000 leden telt, heeft besloten
met ingang van 17 Februari het werk te
staken.
DE OPENING VAN HET ENGELSCKM
PARLEMENT
De Koning heeft gisterenochtend om
10.20 met vollen luister het Parlement ge
opend. Hii werd geestdriftig begroet door
de dichte menigte, die langs den weg naar
het Parlement was opgesteld.
De Troonrede des Konings tot de veree
nigde Lords en Lagerhuisleden bevat mede-
deelingen met betrekking tot de buitenland-
sche politiek, met inbegrip van Rusland en.
Oost-Europa; tot de economische wereldver
houdingen; de stand van de valuta; de
binnenlaaidsche aangelegenheden in het alge
meen en de komende wetgevende periode,
met bijzondere verwijzing naar de Iersche
wetsontwerpen.
GEüEKeOE BUITEWL BERICHTEN, 1
Malversaties.
Do „Rheinisoh-Westfaliiscke Ztg." meldt
dat het openhaar ministerie te Essen een
aanklacht heeft ingediend tegen het Rijks
bureau voer vischvoorziening te Berlijn
en den gewezen voorzitter van dit lichaam
Nathan, wegens verregaande knoeierijen.
Genoemd Rijksbureau liet beslag leggen
op groote zendingen gezouten haring, die
firma's te Essen hadden laiten komen, uit
Nederland tegen 390405 mark per ton. Zij
betaalde dezen firma's te Essen per ton
ongeveer 30 mark, doch bood later deze
zelfde haring anderen aan voor 450 mark
per ton.
De heer Nathans is onmiddellijk gear
resteerd. De hoeken en het. bankoonto van
het Rijksbureau, ten bedrage van 120 mil-
lioen mark, zijn in beslag genomen.
Een geveelit met negers.
Uit Lexington in Kentucky (Vereenigde
Staten) wordt gemeld: De menigte poog
de Maandag het gerechtsgebouw te be
stormen ten einde een neger te lynchen,
die een blank schoolmeisje had vermoord.
De troepen gaven vuur en doodden twee
mannen en twee vrouwen, terwijl er ver
scheidene gewond we reien. Do menigte
was bij liet afzenden van dit bericht bezig
de ijzerwinkels te plunderen teneinde meer,
vuurwapenen te verkrijgen; zij is vastbe
sloten den neger in handen te krijgen. Dc
gouverneur heeft nog 400 man troepen ge-
requireedd.
Volgens offieieele berichten zijn
tweeduizend Koreanen, in hoofdzaak be
wapend door bolsjewiki, Korea binnen
gekomen uit Kirin (Mantsjoerije). Zij vie
len des nachts een Japanecho post van
700 man aan, doodden er 300 en joegen de
overigen op de vluoht.
In de kantons Bazel en Ziirieh is het
voorstel tot invoering van vrouwenkies
recht bij volksstcming verworpen.
De bladen melden dat Bela Kun vol
gens een offieieele mededeeling aan asth-
93
(Een zucht ontsnapte zijn boezem toen hij
verdier dea gang inliep oin de straatdeur
te bereiken. Clara opende haar. Hij zag
een ónbeschoijfelijken glans van genoeg
doening op haar gelaat, toen zij fluis
terend tot hem sprak:
„Welk eene verandering, dokter; wie,
had dat ooit gedacht. Ik geloof, dat wij
het nu miet mevrouw gewonnen hebben,
zij is nog nooit zoo kalm gewieast".
„Verliep haar maar niet uit het oog",
klonk zijn raad, ©n hij vertrok, terwijl zijn
gelaat at mieer en moer do tqpkens
.©ener zwaarmoedige overpeinzing vertoon
de. Hef kostte hem verder den geheelen
flag door d© meeste inspanning om zijne
1 aandacht geheel aan zijne zieken te
1 wijden, altijd speelde hem mevrouw Traum-
ehach doer het hoofd, die hem meer dan
'jtipit ©en raadselachtig wezen scheen en
%airnetar hij aan haar dacht, zag hij 'haar
altijd In gijn geest op haar bid-
véór bet Kruisbeeld geknield, welks
SjUjK g£h treurige ontroering in
zijne ziet hacl teweeggebracht. 'De dagen
welke nog moesten verloopen voor de
week geëindigd was, trof hij haar iederen
morgen in de huiskamer aan. Meestal
was zij ijverig bezig, en zij verhaalde
hem onder haar werk, hoe zij zich den
vorigen dag door cenc wandeling jn den
omtrek van Marrelhoef ve-kwikt had.
Eenmaal gebeurde het, dat hij Glara
bezig vond haar iets uit het godsdienstige
werk, dat da pastoor haar ten geschenke
gegeven liad, voor te lezen: en toen hij
zag, dat hij door zijn binnentreden stoor
nis verwekte, verzocht hij haar voort te
gaan en bleef met de meeste aandacht
luisteren naar deze duidelijke verklaringen
en ophelderingen; welke ook hij zoozeer
noodig had.
Den volgenden Zondag ging hij het
altaarstuk bezichtigen, dat wil zeggen, hij
bezocht dia kerk en woonde de Hoogmis
bij. D© pastoor bad de gewoonte onder
de Mis te preeken, zoodat Eduard genood
zaakt was, wild© hij den dienst tot het
©inde toe bjjwonen, aioh naar dien regel
t© schikken. Het scheen zeer opmerkelijk,
daar het ni©t het Evangelie yan dien dag
was, dat de priester juist over den ver
loren zoon preekte. O, hoe trof hem de
taal vaïi djên waiardigien zJeR-nherder die
met de heerlijkste kleuren de oneindige
barmhartigheid Gods schetste, en het zoo
duidelijk deed uitkomen, dit- het voor
©ene bekeering nooit te laat is. Welk ©en
eenvoudige maar zielroerende taal bevat
te dat Evangelie. O, hij gevoelde het
met Rousseau, al mocht hij twijfelen
als deze, dat de schriftuurbladeren een
eenvoud, eene .verhevenheid, eene hei
ligheid ademen, welke men in geen an
der boek ter wereld aantreft..
O, die eenvoudige -mensehen om hem
heen, gretig luisterende na,ar het' woord
Gods, waarvoor hij zich zoo lang©n tijd
onverschillig had getoond, wat maakten
zij ©en diepen indruk op hem. Wei pij
nigde, hem de gedachte, dat, toen hij
hier do laatste maal vertoefde, hij zich
zoo heerlijk gesticht vond door zijn be
minnelijke! Laura, die hij nu voor altijd
verloren had, maar hem in die oogenblik-
ken als ©en engel scheen te omzweven
Dan kwam de troost van dien godsdienst
welken hjj voortdurend yersmaad had,
maar die toch ook voor hem nog bestond
wedeiC bij hem boven, en een geheime stem
scheen hem toe te roepen:
„Onsterfelijk. Onsterfelijk, 'öelooï, eh gijl
zult haar hiernamaals in het licht der enge
lgn vgfdervindon." O, hoe kippte zijn
hart bij de werking der genade, welke
hij thans niet langer weerstand bood. Voor
taan zou hij zieh verootmoedigen en zijn
geest gevangen geven als zoovele groots
kerkvaders en uitstekende geleerde heili
ge mannen hadden gedaan. Hij kreeg op
eens een helder inzicht in veel wat hem
vroeger duister was. Do stijve, terugstoo
tend© landlieden, in dit kerkgebouw zoo
ruimschoots vertegenwoordigd, had hij al
tijd dom genoemd, omdat zij blindelings
geloofd-en; maar ttians eerst zag hij in,
dat wat hij do-mheid noemde, die eenvoud
die reinheid des harten was, zonder welke
niemand het rijk der hemelen kan bin
nengaan; ien het werd hem klaar; hoe het
aan de mannen der wetenschap, verwaten
wereldlingen als zij dikwerf zijn, zeld
zaam gegeven is dat zalige gevoel van
volgzaamheid te venverven, dat het geluk
van dan 'waren geloovige uitmaakt. Voor
.den ootmoedige, gevoelde hij- thans duide
lijk is d© gave yan lipt geloof bewaard,
de hoogmoedige, de waanwijze die niets
gelooven wil of hij moet het kunnen
begrijpen, blijft daarvan .verstoken,
In stille aandacht bewonderde hij het
altaarstuk dat eene good geslaagde schil
derij mocht boeten het was de verrijze
nis, die Üe talentvolle schilder O» het
doek had voorgesteld zij scheen gebie
dend van hem to cischen, dat, evenals
onze Heiland uit dea doodo is opgestaan,,
hij ook moest ontwaken uit den slaap der
zonden en tot een nieuw leven verrijzen.:
Z©er voldaan over zich zelf verliet
hij, toen d© dienst geëindigd was, het'
tempelgebouw en keerde naar zijn woning
terug miet een lichter hart dan hij in
jaren 'had gevoeld. Zijne mo-eder wachtte
hem in die zijkamer met de koffie af, en
de sporen zijner aandoening op zijn ont
roerd ge-laa-t ontdekkende, ontstelde zij|
en vipeg hem -of een zijner patiënten1
overleden was, die hem zoo na aan 'Ij
harte gingen. Dit herinnerde hem, dat bijl
zijn praktijk den geheelen morgen ver
zuimd had, en ofschoon hij des zondags
zijne werkzaamheden spoediger dan in'
d© w,eek volbracht, moest hij" nog ver
scheidene visites afleggen, alvorens zijn
taak voor. dien dag geëindigd te kunnen
noemen. Hij zette daarom zijn moed et,
tot spoed aan, ©n toen zij hem een smaj.
kelp broodje met een goeden kop kof
fie voorzette zeide hij' den ganschen mop-
g©n nog geen enkelen zieke bezocht tei
h©bbjen, m| wJ. U, - -
r r f-,
N V" (Wordt vervolgd,J
II
Sil
