o.t fïTEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÓL!ARB
BUITENLAND.
31.
Vrijdag 13 Februari 1920.
14e Jaargang
£en economisch redmiddel.
Esn bsteekenïsvöi antwoord
ÖE VÖLKSSTEsJfêiifêG IN SLEES WIJK,
Dg uitleveringskwestie.
FEUILLETON
Het witte huis.
SULT.
:r ieelijl: oogt
i doklerP
iaarmcê naar
ii voor mijn
Ier: Ik kan
men ziet er
i h-t drinken
deze plaat,
geeii !e aan-
uwiilijk, ont-
:lig van, (lol
een glaas-je
leer man eii
zijn.
groot onder
in is toch een
gee t hij zich
des z mer:
BtaeaMiftsSM
te pioela
WATER-
1 bij Dur
ordt voort-
Waterland
overwogen,
:t zand, dat
rij komt.
:rl. Ileide-
:ma:ikt mot
het vroeger
Iclland. De
TERING,
ier gchoi'j-
"der Noord
rieken, ge-
and en zui-
n een jni-
an Ï30 bij
)f 45 urige
naar bete-
kie en pen-
waarin zfefi
Dessau naar
werden on-
■GARIJE.
en de arres»
Te Philippo.
gearresteerd,
mien in be-
de bolsjewiki
moet- plaats
beoogen het
aime.
pkt
ardappelen-i
orgers f6.35,
id'em bonte
—6.60, idem.
star f 5.60,
roer 3 ladin-
geen aanv.
Aanvoer
RLAND.
Febr. Dunge-
sreis) vertrok'
impton.
rde 10 Febr.
.O YD,
I Febr. Malla.
MIJ.
an Tarragona
:phalonia naat
ran Oporto te
•dam n. Havre,
nsleiyiam. pas-
a,n Malla naai
br. van Havre
an. de Middell.
r. vaa Rotter»
Cadix, passeer»
La palliea ttt
nsterdam, pês-
van Charles»
ir. van Piraeul
-DIENST,
van Coronet tf
■lew-York naaï
9 7 Fjrb'r, vaS
YD.
■ok1 9 Febr. vart
OMS
Abonnementsprijs;
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
Burcaiss 1KIOF - T@l©f©©n
REDiïXTiSR633^
Ad verten tl ep -rij
Van 1—5 regels f 1.25 elke regel meet f 0,26;
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aan- j
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan aiie abonné's wordt cp aanvraag gratis een poiis
verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van tSOO,-, 4001200,-, ftOO,-, I 60,—, 13S, f IS.
i
Gisteren hebben de lozers in ons blad
sen bericht aangetroffen, omtrent een
voorgenomen internationale goedtrenruil,
welke, zoo hij inderdaad tot stand komt,
tot vérstrekkende, zegenrijke gevolgen
voor de betwikken volken kan leiden.
Gelijk bekend i-s, -heeft ons land een cre-
diet van 200 millioen aan het in nood ver-
keerenUc Duitschiand verleend.
Maar dit cre-diet is op zich zelf niet vol
doende, om de economische crisis afdoen
de te bezweren die in dit en m anuero
landen ook in ons land heersoht, ten
gevolge van de ontzetten-do daling- der
valuta.
l>oor den gruwelijken, mensohonteeren-
d-eu oorlog zijn de sinds tal van jaren
moeizaam opgebouwdo economische toe
standen, uit eikaar gerukt.
De tot voor ettelijke jaren bestaande,
mot veel vernuft in elkaar gezette geld- en
wisselhandel, is zóó hopeioos ontwricht on
in de war gestuurd en daardoor van zijn
levenskracht beroofd, dat er iets ana-era op
gevonden moet worden, iets ongehoords,
waardoor, vcorloópig althans, die hulpeloos
neergeslagen handel kan vervangen wor
den.
De studie der geschiedenis van de
Staathuishoudkunde leert ons, dat in den
vóór-christelijken tijd en nog daarna, de
goederenhandel in nat u ra ge
schiedde, d.w.z., dat goederen tegen goe
deren, artikelen tegen artikelen werden
geruild, dat üus goederen niet met geld,
dat er nog niet was, maar met goederen
•betaald werden.
Bij meerdere onbeschaafde volksstam
men, wordt nog op deze en. geen andere
wijze handel gedreven.
Natuurlijk is deze handel zeer primitief;
voor on-s is hij nieuw en. zal eventueel in
de praclijk, eigenaardige moeilijkheden
opleveren.
Maar degenen, dio lret initiatieftot de-
J.KSU ncuueii geiiuiuen, uaemeii ungetw i,j-
I-e-ld: Wij moeten va.n den nood een deugd
maken.
En zoo denkend, kan hun sred-aohtengang,
gelet op de meer dan hachelijke economi
sche omstandigheden waarin wij en geheel
Europa verkeeren, -n^et .onjuist genoemd
worden.
Misschien is het denkbeeld van g'oede-
renruil, ook wel in het brein van knappe
koppen bij andere naties opgekomen; het
geen bij den valuta-nood, waardoor deze
natic-s geteisterd worden, niets meer clan
natuurlijk zou wezen.
Maar er is een groot verschil tuss-elien
-do conceptie van een denkbeeld en het
ip touw zetten, mitsgaders de uitvoering
vr van.
Wordt het bericht betreffende den voor
genomen internationalen goederenruil als
uitgaande van cr-n groep NedeiTandsche
financiers, bevestigd en wij zijn ge
neigd aan de bevestiging er van binnen
zeer korten tijd te gelooven dan zal
het dezen financiers tot niet geringe eer
strekken, dat zij het initiatief ex toe gf-
nomen hebben.
Zooals reeds aangestipt, we ontveinzen
ons de eigenaardige moeilijkheden niet,
die daarbij overwonnen moeten worden.
Eet' eu ander eischt bovendien scherp
ïinancieeël, eommereieëel en economisch
inzicht en overleg.
Dienaangaande rneenen wij echter ge
rust te mogen zirn.
Onder onze linancie- en handelsmannen
bevinden zich krachten van den eersten
raug, die, alvorens tot openbaarmaking
thuimer piannen in bovengenoemde rich
ting over te gaan, die plannen ongetwij
feld zoodanig zullen hei ben doordacht en
ingericht, dat onze in- en uitvoerhandel
weer in normale banen minnen geleid en
ge-dreven woir;>m
Met belangstelling zien wü dan ook, mèt
het bericht van bevestiging', een nadere
uiteenzetting dier plannen tegemoet.
Toen wij in een artikel onlangs de voor-
loopige resultaten van den 8-urigen werkdag
bespraken eti daar o.a. de vraag steld-en:
Wordt er in korteren arbeidstijd thans zoo
veel ijveriger en frisscher gewerkt dan voor
heen?"
Toen konden wij niet denken, dat er zoo
spoedig een zóó beteekenisvol antwoord op die
vraag zou komen.
Pierre Villette bespreekt in de „Echo de
I aris1' de thans bekend geworden .gevolgen van
■de wet op den 8-urigen werkdag in Frankrijk
(23 April 1919) in Frankrijk is een offi-
cie'ele enquête naar die gevolgen ingesteld
en'hoe luidt de conclusie?
Dat de productie met 20 is verminderd.
Juist zooals dc economen h.t hebben voor
speld
De aangehaalde schrijver herinnert eraan,
dat de Kamers het ontwerp met geestdrift heb
ben aangenomen in dezen geest, dat verwacht
werd dat de arbeiders zich geneigd zouden too-
zich aan te passen aan de ontwikkeling der
techniek' en aan rationeele werkmethoden.
Om verschillende redenen echt: r is, zoo gaat
dc schrijver voort, aan deze voorwaarden n.et
te voldoen. In het algemeen zij-n dc arbeiders de
oude sleur blijven volgen. Zij lu-bben mets in hun
gewoonten veranderd en de uurproductie is niet
vermeerderd, in sommige indtï'strien is zij zelfs
verminderd...
Dit verschijnsel en daarnaast het besef, dat
de productie in dezen tij-.l méér dan ooit hoog
moet worden opgevoerd, leiden ertoe, -dat men
erin Frankrijk reeds van gewaagt, yoorloopig
ivmcr|._tnaap waf-I/Mippy Kr*-f1n<v!intr icnon- mant
Verschillende grootc vverkgeversvereenig-'ii-
gen, Kamers van Koophandel en het Republi-
keinsch comité voor Hand.! en Industrie" heb
ben voorgesteld, -rlat de regeering besprekingen
zou openen met dc werkgevers en werknemers,
om de toepassing der wet voorioopig op te schor
ten, hoe gerechtvaardigd deze wet ook moge
zijn.
Zoo staan dc zaken in Frankrijk.
Nu weten wij wel, dat een Fransch en een
Npderiandsch werkman heel verschillende per
sonen zijn, en misschien zou men den Ho'iland-
schen werker kunnen stellen hoven den Fran
sohen collega doch ais wij opmerken, wat -hier
en daar verluidt omtrent de pra.estaties van
Nederandsc'he arbeiders, die tegen beduidend
boogtoon niet langer dan 8 uren werken (dus
in zeer gunstige conditie verkeeren en in staat
zijn aan te toonen, dat men. intensiever kjn ar
beiden, naarmate de arbeidstijd korter is), dan
vreezen w-e wel eens, dat de optimisten vooral
in dit opzicht bedrogen uit zullen' komen.
't Is en blijft een bezwaar, daf de invoering
van den 8-uren-dag juist móet samenvallen mei
het tijdsgewricht, waarin meer dan ooit vee!
arbeid verricht moet worden,doch daar is nu
eenmaal niets aan te doen; er bestaat tusschen
beide feiten zelfs een zeker verband.
Het zou-ons spijten voor het idiaal van den
ac'hturendag, indiien men, (wanneer ten onzent
de 8-urendag binnenkort definitief zal zijn in
gevoerd) m Nederland tot dezelfde conclusie
moest komen als in Frankrijk, en indien
tengevolge daarvan ook hier te lande een op
schorting van de wetstoepassing in overweging
moest worden genomen.
Aan all-en, die werken, en dat zijn niet al
leen de arbeiders, maar ook de hersenarbei-
ders de taak en de plicht, dat te voorkomen.
(tend genoemd wordt zijn verklaring in een
interview van November 1514, een m-ède-
;!-f Do „Temps" geeft cea oplossing,!
De Pariische „Temps' wijdt een hoofdar
tikel aan de uitleveringskwestie en dringt
er op aan. dat de Gea.beerden bij hun eisch
zuilen volharden. Van een berechting der
„misdadigers" door Duiische rechtsbanken,
wil het blad niet weten; ook niet door neu
trale rechtbanken, dan legt men, volgens de
„Temps". hun eenj v^ran.woordelijkheid op,
waarop zij niet voorbereid zijn, waartoe men
1 'Vn'arT 1nan 4P hinH-Pr» ^11
gelijk zouden onttrekken, het vei drag moet
dus uitgevoerd worgen, aldus vervolgt het
blad.
„Weigert Duitschiand de schuldigen uit
te leveren? De artikelen 228, 229 en 230
geven geen enkel middel aan cm deze uit
levering te verkrijgen. Wij zijn er
niet minder om geh'ouLen om bij onze mili
taire rechtbanken vervolgingen aanhangig
ie maken tegen de schuldigen, die wij heb
ben aangewezen. Er moeten, instructies
worden geopend. De schuldigen moeten be
recht worden, al is het hij verstek. De af
wezigheid der bek.aagcen zal niet beletten
de bewijzen voor de misdaden te verzamelen,
getuigen te hooren en aan de processen de
meest mogelijke openbaarheid te geven. De
geheele .wereld moet in kennis worden ge
werker van de „Neue Freie Pr-esse" gege
ven, waarin hij zei, dat de bannhartigste
oorlog de onbarmhartigste oorlogvoering is,
omdat deze den oorlog zoo kort mogelijk
maakt
Nu vinden we in de Duitsche bladen nog
andere staaltjes vermeld. Een Badenser ka
pitein wordt opgeëischt, omdat de verkla-
ring van een ongenoemden Duitschen ge
vangene belastend voor hem is. Verder heeft
een vrouw hem een brief geschreven, waar-
o - n - t\Y7:: —A««TiTn— frnnrlcn n-pon
brood opeten."
Een generaal wordt beschuldigd van
„plundering" op grond van een bericht in
een dagboek van een luitenant, waarin o.a.
staat, dat bij den marsch door Réthel op
last van dezen generaal uit een meisjes
school een tafel en een paar stoelen genomen
zijn voor de loopgraven- In de aanklacht
tegen den ex-kroonprins wordt de verklaring
geciteerd van een bewoner van Mallanvil-
liers, die bij het requireeren van een'wagen
zei. dat hii tot het leger van den kroonpins
behoorde en dat er een bevel was gekomen
alle dorpen te verbranden, waarin Fransche
soldaten gevonden waren.
Opmerkelijk is het, dat de Franschen bij-
nh al hun materiaal putten uit het jaar
1914. Vele verklaringen moeten dus 4 tot
sield van de feiten, die de justitie heeit vast- 5 jaal- na de gewraakte handelingen afge-
gesteld. De algemeene opinie zal ook harer- ]eg£j z;.;n> nadat de Duitschers het bezette
zijds haar vonnis vellen. En alsdeschuldi- gebied hadden ontruimd.
gen hun stem verheffen om uit te roepen,
dat zii niet gehoord zijn. zal men hun ant
woorden: „Waarom zij't gij piet tegenwoor-
Togensprrak
Het Wolffbureau heeft beweerd dat Bel
dio- geweest? Uw vlucht wijst er niet op, gië niet het recht had de uitlevering der oor
dal uw geweten gerust is-" Het is ten slotte logsmisdadigers te eischen op grond van
ook een tuchtiging om door het menschelijk een in November 1919 met de Duitsche re-
geslacht veroordeeld te worden." geering gesloten fmancieele overeenkomst.
Het is wel merkwaardig, dat een zóó heet De Belgische regeering spreekt deze bewe-
gebakerd blad als de „Temps" reeds begint
te praten Yan veroordeelen bij verstek!"
I
Dio b ew ijs g i-o ndle®.
Er is in de Duiische kranten reeds op ge
wezen hoe gëbrekidgen indruk het „bewijs
materiaal" maakt, achter vele namen afge-
rechtmatig eigendom van Denemarken is
Volgens dit verdrag kan de Deensche re
geering dadelijk na publicatie der officieele
cijfers de geheele zone bezetten. Ais dit
thans niet geschiedt, zegt het blad, dan is
dit in overeenstemming met de internatio
nale commissie geschied, die voorloöpig dt
bestuuisbevoegdheid zal uitoefenen. Dit
vindt in de eerste plaats zijn oorzaak in
den moeilijken ecouomischen toestand, met
name wat betreft de douane-politiek en de
valuta-kwestie.
Men wacht volgens het blad het resul
taat in de tweede zone af. De mannen en
vrouwen, die gisteren vóór Denemarken
stemden, zijn gewend geduld uit te oefenen
en zullen zich gemakkelijk over den langen
duur van den wachttijd heenzetten.
GÊftiesSüE ËUiTËNL. ËËR1CHTEÜ
Do 4S-uron-weok.
De „Globe" verneemt va.n leden der
Engelsche -Labour-partij dat de-ze niet wil
toestemmen in de 48 uxen-wet, die vol
gens de Troonrede aan de orde zal ko
men.
De Labour-partij ia voornemens daar
over een eigen ontwerp in te dienen met
de bedoeling van een 44 uren-week voor
het geheele land, maar voor vele bedrij
ven zal zij nog korter werktijd eischen.
In de metaa -industrie bijv. wordt ge
vraagd een werkdag van zes uren en dia
eisen zal binnenkort ook worden gesteld
door .machinisten en stokers op de spoor-
spoorwegen. Dok in de textiei-nijverueid
wordt ,de eisch voor den zes-uren-dag ge-
Spoorwegstaking voer. O rem.
Naar aanleiding van bet bestuit der
Franscjie regeering om den orr.oogsbij
slag van 720 francs voor liet spoorweg
personeel te handhaven, beeft het bestuur
der federatie ai spoorwegper. oneel be»
sinten, dat het conflict vooi.oupig ver
meden iis. (Er zijn ten aanzien, van de
rechtspositie tvan bet.persouee. en de a>on-
scima, nog eischen gesteld, waarvan de
Jn\Trvi..iit(T nlrtrl/a Mporf o r» rrn'l Trrnr»rJ-f
zin .van de vereenigmgen van spoorweg
personeel tvan Farijs en de Seine. O.a
;is <mcn niet tevreden, dat er ook niet
op nationa.ikatie is aangedrongen.
!Toen de Antwerpsche elecüuciteits-
mcatsenappij,; i gelijk we gisteren meld
den, bes.oten 'Üad geen stroom meer te
leveren, liieeft do stedelijke regeering der
minister ,van economische zaken telegra
fisch pp de hoogte van den toestand ge
steld ien Dinsdagochtend kwam oen afge
vaardigde wan liet ministerie te Antwer-
pen e^n onderzoek instellen, en als ge
volg (daarvan is Antwerpen van koler
voorzien len eênige uren later was de
stad weer vöorzien van electrisch licht
cn electrische beweegkracht. Door de af
sluiting van den stroom werden de au
tomobielfabriek .Minerva, de meeste dia
mantslijperijen en het havenbedrijf ge
troffen.
De opbrengst der indirecte belastingen
en van de staatsmonopolies over Januari
van dit iaar heeft in het geheel 888.449.900
francs bedragen, een vermeerdering van
257.366.900 francs vergeleken bij dezefde
maand van het vorige jaar. Dit is het hoog
ste cijfer, dat lot dusver bereikt is; het 'be
draagt 41 pet. meer dan de raming voor
drukt in de officieele uitleveiingslijst. En leert, dat de geheele eerste zone van-Slees
als typisch voorbeeld hiervoor is geciteerd wijk dadelijk na afloop der daar gehouden
het geval-Hindenburg, voor wien zeer belas- stemming volgens het vredesverdrag het
ringen officieel tegen.
„Bij geen enkele gelegenheid heeft de
Belgische regeering afstand gedaan vim l%ze maand. De vermeerdering, vergeleken
bij de overeenkomstige maand van, vóór den
oorlog, bedraagt 529.400.700 francs of 159
pet.
De Fransche minister van openbare
werken Le Trocquer heeft den president een
besluit doen teekenen, waardoor verschillen
de beperkingen worden aangebracht in het
gebruik van electriciteit- Verder is besloten
haar recht de uitlevering der oorlogsmisda
digers te eischen."
1 SLEESWIJK.
Het Deensche blad „Politiken" consta-
100.)
Hoeveel eiscliend ik in uwe oogen moge
schijnen, gij zult mij den aandrang waar
mede ik u eene moeilijke en lastige taak
opdraag gewis vergeven, wanneer gij eeni-
ge uren te Havre zijt geweest en hoe
zonderling liet u ook moge voorkomen, is
het toch niet onmogelijk dat het gevoel
yan verplichting alsdan bij ons verwisselde
en gij mij veeleer dan ik u dank ver
schuldig waart. Regel dus uwe zaken en
kom mot da eerste boot die van Rotter
dam, naar Havre vertrekt en van Hellevoet
Muis uitgaat. Haar aankomst bij ons is
aiet met zekerheid, te bepalen, anders zou
$k u aan den stijger opwaohten, thans
moet ik mij vergenoegen u, mijn adres op
Ie geven. Ik woon niet ver van de plaats
,waa.r gij aankomt, in de ru|a St. André
iao. 85 ten huize van een marchandtailieur
bp de eerste verdieping. Zoo gij mij den
.verlangden dienst in zijn gansche volheid
®oe wilt meten, is het moodig dat gij eeni-
Se dagien hier vertoeft, en ik zou er maar
OP rekenen dat dit niet korter dan eene
Zijn.
Met den measten aandrang herhaal ik u:
Kom. kom. kom spoedig. Toon uwe- gewone
menschliavendheid en hulpvaardigheid, en
lever opnieuw het bewijs, dat ge de op
rechte genegenheid op prijs weet te stel
len van
„Uwen o-uden vriend
„Charles Lindscbeer.
„P. S. Zeg aan Ciara niets van dezen
brief, de baast welken ik bad om aan u te
schrijven, is oorzaak dat ik tiaar dizen
keer moest vergelen".
„Dat is pen wonderlijke brief;" mompel
de Eduard bij zich zeiven: „de jongen
lijke en Lastige taak opdraag, wellicht
in de knel te zitten. Ik kan best begrij
pen, dat de zaak van Olara hem nauw ter
harte gaat, omdat zijn eigen geluk daar
min of meer hij betrokken is, maar ik
vind het toch wiel wat veel van hem ge
vergd, om mij te verzoeken naar Havre
over te komen, en dat nog wel zonder
mij te schrijven, wat ik er eigenlijk doen
moet.
Het is ieen voorwendsel van hem, dat hij
mijn© hulp nooidig heeft om zijne gedachten
in de Eransche taal uit te drukken, ik mag
in de conversatietoon wat meer geoefend
zijn dan hij, maar hij spreekt het bijna zoo
gp-ed als ik, ©n kan zich ginder met zijn
Fransch wel Todden. Hij heeft mijn raad
en hulp noodig, maar, ik vraag u, waarin?
Men laat iemand dan toch maar niet op
zulke losse gronden naar dm vreemde ko
men, althans, niet wanneer hij drukke
bezigheden heeft als ik. Er heerscht een
toon in den brief, welke mij zou doen go-
looven, dat hij de eigenlijke aanleiding
tot zijn schrijven voor mij verbergt, ja,
het geheel maakt mij wonderlijk te moe
de, Wat betackent eene uitdrukking als
deze: „Het zou wel eens kunnen blijken,
dat ofschoon deze zaak u niet het minste
voordeel kan afwerpen, uwe reis naar Ha
vre ook in uw eigen belang niet tever
geefs was". En ,de volgende tirado is
even vreemd en zonderling..,, „Gij zult mij
den aandrang, waarmede ik u een moei
lijke pn lastgie taak opdraag, wellicht
vergeven, wanneer gij eenige uren te
Havre zijt geweest; en hoe zonderling het
u ook rnoge voorkomen, is het toch niet
onmogelijk, dat .het gevoel van verplich
ting alsdan bij ons verwisselde, en gij mij
veeleer dan ik u dank verschuldigd waart"
Wonderlijk, ja, ja daar schuilt iets ach
ter. .Wat het is, kan ik niet begrijpen,
ik vermoed, echter, dat het niets kwaads
kan zijn. 'Hoe vreemd het pok moge schij
nen om pp. het eenvoudig .verzoek van een
vriend zich voor acht dagen op reis te be
geven en zijn werkzaamheden te laten va
ren, ik gevoel mij genoodzaakt zijn ver
tangen te bevredigen, 't Is of ik door een
geheime stem daartoe aangespoord word.
Zonderling, zijn vorige brieven badden bei
den iets geheimzinnigs voor mij. Als ik
nu te Havre kom,, zal lie zeker ook bij
zijn vriend Chantiigois geïntroduceerd wor
den, dan zie ik dat ongelukkige meisje
ook, dat mij zooveel belangstelling en
medelijden inboezemt, al beb ik haar nooit
gezien... Dat komt, omdat haar toestand
mij voortdurend aan mijn arme-, onvergeet-
bare Laura herinnert. Laat eens kijken..
Wanneer vaart er een boot op Havre.?..,
Moeder, is de courant al gebaald?"
„Zit ja vandaag te droom en?" was baar
wedervraag. „Je weet wel dat lederen
avond 'de courant gehaald wordt, en het is
vandaag ook Zondag.
Maar we zullen Elsje naar De Koevoet
zenden, daar zullen ze haar zekert nog wei
hebben." -
„Ja, "dat is goed, laat de couranten van
Vrijdag en Donderdag er ook maar bij vra
gen; in een van deze zal het vertrek der
boot wel aangekondigd staan",
Elsje werd gescheld, verscheen ©ogen
blikkelijk en even yjug bracht zij het haar
gegeven bevel ten uitvoer. Van de stonda
af dat dp mejd vertrokkeu was tot zjj
terugkeerde weid Eduard door zijne moe
der met de meeste belangstelling gade
geslagen. Zij had zoo- even zijn alleen
spraak gehoord en haar fijn vrouwelijk
gevoel deed haar gissingen maken om
trent den zonderlingen brief van Oka.iTos
(al had zij dien niet gelezen), welke zeer
de waarheid nabijkwamen, en ofschoon zij
ach voorzichtigheidshalve hierover niet uit
liet, spoorde zij haar zoon, tot zijne
niet geringe verwondering aan, om zoo
spoedig mogelijk naar Havre te vertrekt q
ken. Toep de jonkman haar vroeg welke
redenen zij hiervoor had, kon zij die, zpoalq
zij zeide, niet bepaald opgeven, maar een
voorgevoiel dreef haar tot dien raad. Bdp
and mocht bij haar aandringen zooveel
hij wilde», het baatte niets, zij dreef
h©m alleen aan om te vertrekken zonder dé
redenen te openbaren welke haar daartoé
noopten,
„Het -een is nog al zonderlinger dain hel
andere",sprak de dokter, „ik. zal dan in.
'a Hemels naam mijne nieuwsgierigheid
moeten bedwingen en afwachten wat et!
gebeuren zal, het zou ook wel kunnen zijn
dat uw voorgevoel u bednoog, ik hecht n|t
thans al ze$c weinig aan zulke zaken", j
JWordt vervolgd)»
M|
