NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HÖHAND BUITENLAND No. 51 Dinsdag 2 Maart JLVZU. 14e Jaargang Verschijnt d ageI IJks Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: £en ernstige beschuldiging, Het Bureau voor de R.-K. Vakorganisatie te Utrecht. De Spoorwegstaking in Frankrijk- F KU ILL ETON Het witte huis. BLA Abonnementsprijs: Per kwartaalf 2,-—, franco per post 1 2.50; Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger. Advertentieprijs: Van 15 regels f 1.25; elke regel mee? 1 0..25; Reclames per regel 1,0.75; Rubriek „Vraag en aan bod" bij vooruitbelaling per plaatsing f 0.00. Aan Büe abcnne's v/órdt op senvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tege» ongevallen tot een bedrag van fööO,-, i 400,-, f EOO,-, {.00, -, f60,-, 5 33 - f 15.— Onze lezers zullen ziel: herinneren, dat, gedurende den oorlog-, allerlei vreemdle geruchten geloopen hebben, over de rede nen, waarom de „Tel." op zoo'n buiten sporige wijze partij voor de Entente trok. Men mompelde en bleef mompelen, maar het rechte van de zaak kon maar niet achterhaald worden. Heeft het raadselachtig geval nu kans om opgelost te worden? Men zou het haast denken, na het lezen van hetgeen de sinds de staking der trans- pox-taribeiders bekende heer Bouwman in ,Het Transportbedrijf", het blad zijner ver- peniging schrijft. Tot recht verstand, der zaak, moet even vooropgesteld, dat die zelfde Bouwman, op 't oogenblik de anarchistische voorzitter der Nederlandsche Federatie van Trans portarbeiders, vroeger medewerker aan" de „Tel." was; voorts dat dit orgaan onlangs 'beschouwingen schreef over de geheime oom munistencon f erentie, waarover hot „Hbld." zoo'n vies boekje opendeed. De heer Bouwman dan, laat zich in „Het 1 Transportbedrijf' in de volgende bewoor dingen uit: V. ,-Wij gaan niet in op velerlei leugens, die over ons blad worden gedebiteerd. Het zou beteekenen het wei-pen van paar- len voor de zwijnen. Wij willen echter één blad, „De Telegraaf", waaraan wij persoonlijk verbonden zijn geweest, aan manen tot een beetje voorzichtigheid. De redactie van dat orgaan moet niet zoo'n hoogen toon aanslaan over onze politieke oogmerken in dezen strijd, an ders zonden wij er wel eens toe kunnen komen op onze beurt „onthullingen" te ioen „over de politieke agitatie, welke dat blad tijdens den oorlog in overleg met zekere gezantschappen heeft ge voerd en te verteilen welke voorsteilen door de hoofd-redaotie aan ons werden gedaan, om politieke beroeringen ouder het volkt te ontketenen," Wie in een glazen huis woont, moet niet met steeuen gooien. Begrepen, ,,Te- legraaf'-redactie." Dat klinkt onbedekt dreigend en o.i 'heel ernstig voor de „Tel." Want in dat booze stukje wordt niet wei felend geïnsinueerd, maar stellig beweerd, dat het „meest verspreide groote dagblad", zooals het zich zelf in alle bescheidenheid blijft noemen, bij de federatie der syndi calistische Transportarbeiders met heel rare voorstellen aan boord gekomen is. [Voorstallen, met het doel om „politieke be roeringen onder het volk te ontketenen". En dat neg wel in „overleg met zekere gezantschappen." Geen kleinigheid, voorwaar. Intusschen, beweringen, op welk een stelligen toon ook geuit of geschreven, zijn uog geen bewijzen. In het geval, waarmee we ons hier bezig houden, hebben ze het nog niet verder ge bracht dan tot den zeer lagen rang van aantijging, d.w.z. onbewezen beschuldiging De heer Bouwman heeft zicli tè stellig en tè kras aan een zeer doorzichtige, buiten gewoon ernstige beschuldiging g-ewaag'd, om het hierbij te laten. Hij dient dus, met d e g e 1 ij k e slaande bewijzen voor den dag te ko men, als hij niet de verdenking- op zich wil laden, weinig meer dan een brutale praat jesmaker te zijn. IN HET „GROOTE HOOFDKWARTIER." I. Toen wij ons verleden week tct bij woning van de opening der vierde Nede latulsehe jaarbeurs te Utrecht bevonden, hebben wij gemeend van die gelegenheid te moeten proïiteeren door een bezoek te brengen aan het Bureau voor de R. K, Vakorganisatie aldaar. .Wij wisten immers, dat alom in den iande zeer groot belang gesteld wordt in de inrichting en de werking van dit groctsche en voor Katholiek Nederland hoogst gewicht instituut, en wij twijfel den niet, of een nadere beschrijving van helzelve zou door onze lezers ten zeerste op prijs gesteld worden. Dies begaven wij ons op een schoenen morgen van de eerste Jaarbeursweek naar het typische Utrechtsche grachtje, dat eigenaardig „Drift" wordt genoemd, waar wij het gebouw, of liever de gebou wen van het Vakbureau staan wisten. Daags te voren reeds hadden wij ons daar aangemeld o:n bij een der Hoofd bestuursleden „belet" aan te vragen voor den volgenden ochtend, en tct onze min der prettige verrassing hadden wij van den concierge vernomen, dat die Hoofd bestuursleden het steeds och! zco druk hebben, dat je absoluut niet weten kon, wanneer ze thuis zijn, dat er op 't oogenblik in ieder geval niemand aanwezig' was en dat we den volgenden dag maar eens moesten komen „probeeren" Welnu, we gingen „probceren"! doch ('t zij er aanstonds aan toegevoegd) met het vaste plan en de stevige overtuiging, dat we geen vergeefschcn tocht zouden maken, dat we hoe dan ook te weten zouden komen en ia zien zouden krijgen, wat we weten en zien wilden. Daar ben je nu eenmaal journalist voor, om nergens tevergeefs te komen! Toen we na het Janskerkhóf langs gewandeld te zijn de Drift op stapten, trof 'ons reeds van verre "het majestueus- groote, blanke, schoon gemodelleerde H. Hart-beeld, dat hel opblonk in de vroege voorjaarszon: dat was het veelbesproken en veelbeschreven beeld, dat in October van het vorig1 jaar boven den ingang van het Vakbureau werd aangebrach', herinnerend aan de viering van het 10 jarig bestaan van het Vakbureau cp 19 Juli, 1919, en daar geplaatst als een fiere, stoutmoedige ge tuigenis bij al het wereldsche dezer groote stad! van het kinderlijke, doch sterke geloof dat de leiders der Roomsche Vakbeweging bezielt in hun liefst-vrecd- zame-n strijd om een betere een blijdere, een gelukkiger samenleving. Want strijd wendt hier .gestreden, al is het o,m christelijke beginselen ook een edele strijd, strijd tegen het libe ralisme, dat voor den arbeider uitbuiting en vroegtijdige afgeleefdheid beteekent, strijd tegen het socialisme, dat met zijn klassenstrijd, a'.léén om materieel voordeel, den arbeider tot onredelijkheid verbittert cn ontkerstent, strijd ook tegen hen, die zich nog katholiek noemen, doch' die d'oor h'un daden toonen, dat de liberalistische dwaalleer hen gevangen houdt, dat zij niet bestand zijn tegen socialistisch" bederf. Wij troffen het. Twee Hoofdbestuursleden, de lieer A. C. de Bruyn, secretaris, en de heer J. Th'. Nijkamp, penningmeester van het Bu reau-bestuur waren aanwezig om ons te ontvangen, en wij genoten het voor recht door de gebouwen rondgeleid en nader ingelicht te wonden door den heer de Bruyn, die bij gelegenheid van het eerste Bedrijfsradencongres verleden jaar zco schoon gesproken heeft over de plich ten van den arbeider, nadat de heer Wier- dels de plichten van den werkgever op zeldzaajn-juiste wijze had omschreven. De gebouwen van het Vakbureau; 't zijn twee oorspronkelijk afzonderlijke, greó- ie hoerenhuizen, weike door uitbraak van een binnenmuur, tot één harmonisch, sym metrisch geheel werden vereenigd, en wel ke tezamen een inderdaad buitengewoon- oroote ruimte bieden voor de verschillen de bureaux der Vak-bonden. Gelijk alle huizen aan die zijde van de Drift staan ook de Vakbureau-gebouwen met hun gevel in het water: een hou ten brug geeft toegang tot de beide deu ren. waarboven in het midden het hier boven beschreven H. Hart-beeld op een zware console is geplaatst. Na een kort inleidend onderhoud ne men wij allereerst het kantoor-vertrek der hceren Hoofdbestuurders in oogenschoiiw, welk vertrek zich midden-rechts van het gc-boiivv aan de voorzijde bevindt op de eerste verdieping. indeidaad bier bevinden wij ons in liet Groote Hoofdkwartier, waar de generaals den sirijd om-betere-verhoudingen, welke over héél het land gevoerd wordt, leiden. Knopjes in vele kleuren op de scherp- geteekende landkaarten aan den wand too- ncn aan. in welke steden en dorpen bonds- afdeeiingen zijn gevestigd en hoevee! le den die afdeeüngen tellen; andere knopjes op andere kaarten steil en den Hoofdbe stuurders in staal; in cén oogopslag te overzien, welke gemfenfen bij het Werk loosheids besluit zijn aangesloten. Wij bevinden ons' hier in het Grcote Hoofdkwartier, efl die kaarten zijn de Stafkaarten van lien, die hier als generaals fungeeren. Hier komen alle draden samen, welke tot een gróót net zich uitspannen over heel het land, vart hier uit verspreiden zich in allé richtingen de orders en de adviezen. Hier wordl beraadslaagd en beslist over arbeidsvraagstukken van geweldige betee- kenis. hier wordt in heiligen ernst ge wikt en gewogen wat recht en wat on recht is, -hier weegt zwaar, niet zelden benauwend zwaar, de ontzettende verant woordelijkheid voor het wel en wee van het arbeidende Roomsche volk., Verantwoordelijkheid...voor het arbei- d e n d c. Roomsche volk niet alléén, want dewijl het waar is, dat de arbeiders mei alle andere tnenschen tezamen ééne sa menleving vormen, waarin het geluk van allen behartigd moet worden als het al gemeen belang, en dewijl het algemeen be lang derhalve ernstig geschaad wordt, wan neer de nijvere massa van arbeiders ver keerd wordt geleid, zoo laadt men hier bij iedere belangrijke beslissing een zware verantwoordelijkheid op zich voor het wel en wee van Heel de samenleving. Dis verantwoordelijkheid weegt z'vvaar, ons dunkt: we hebben er iéts van ge voeld, toen wij ons daar bevonden in het centrum der Roomsche Vakbeweging, in rustig gesprek met de Hoofdleiders. De staking verloopt. Het Havas-bureau meldt, dato 1 Maart, uit Parijs: De indruk van een nachtelijk bezoek aan 'di Parijsche siarions is, dat de staking- aan het verloopen is. Gisterenmorgen was al het personeel van het Gare du Nord present; de groote sneltreinen komen en .gaan geregeld. Aan 't Gare d*e l'E-s-t is de dienst hervat. Aan het Gare d'Orléans is een lichte verbete ring: aan het Gare d'Orsay is de dienst hervat; aan het Gare do Lyon is de toe stand dezelfde. Arrestaties. Gisterenmorgen om zes- uur zijn de drie leiders van de Parijsche syndicaten ge vangen genomen. De arrestaties wekten groote ontroering in de syndicalistische kringen Chavorat, secretaris-generaal van het syndicaat der P. L. M„ en Hordeaux zijn gearresteerd. Alle gearresteerde militan ten worden vervolgd ouder beschuldiging van vrijheids- en arbeidsbeïemmering en uitlokken tot ongehoorzaamheid. Volgens het „Journal" lieeft te Puy Hu bert, dicht bij Limoges, een spoorwegbe ambte door een verkeerden wissels!and, een trein met koopmansgoederen laten i utsporen, tengevolge waarvan vijf wagons werden omgeworpen. De beambte is gear resteerd. Volgens de bladen loopt de voed selvoorziening van Parijs geen gevaar. Voor de lijnen in Elzas-Lotharingen is de staking afgekondigd. DE „OORLOGSMISDADIGERS". Dc geallieerden zijn overeengekomen, dat aan de Duitselie justitie zal worden toegestaan een aantal speciaal uitgekozen oorlogsmisdadigers te berechten bij wijze van proef. Men zal Duitschiand een lijst van 40 namen aanbieden. Indien deze pro cessen op bevredigende wijze verloopen, zal waarschijnlijk de lijst van de 800 „mis dadigers" aanzienlijk worden bekort. Bij do Nationale Vergadering in Duitsek land is een wetsontwerp ingediend als aanvulling op de wet op de vervolging der oorlogsmisdadigere. Volgens het ont werp moet de procureur-generaal, indien hij niet voldoende aanleiding heeft tot het indianen een-er openbare aanklacht, de ac- tuu aan het rijksgereoht met het voorstel tot hot inleiden eener strafrechtelijke ver volging, voorleggen. De strafkamer van het rijksgerecht heeft het besluit feitelijk en rechtens te motiveeren. Wijst de straf kamer het voorstel van de hand, dan heeft zij do indiening eener openbare aanklacht te verordenen. Bij een vroegere vrijspraak verordent de strafkamer op voorstel van den procureur-generaal de hervatting van het proeos, wanneer de beschuldigde vol doende verdacht is. Evenzoo indien een straf is opgelegd, die in wanverhouding slaat tot den ernst der daad. TEGEN SCHADEVERGOEDING AAN DE HOHENZOLLERNS. In eon buitengewone samenkomst van de sociaal-democratische distrietsorganisatie van Groot-Berlijn werd een resolutie aan genomen, waarin op scherpe wijze werd ge protesteerd togen het bij de Pruisische landsvergadering ingediende wetsontwerp betreffende de regeling met den voormali- gen koning van Pruisen en waarin wordt verlangd dat het geheele vermogen van de kroon door een rijkswet ten bate vaai den staat zal worden onteigend. Indien het wetsontwerp door de burgerlijke partijen zou worden aangenomen, zou het uittreden der soe.-demoeraten uit de Pruisische re geering- de van zelf sprekende consequen tie zijn. DE TURKEN IN ARHENIë. Onrustbarende berichten komen weder om uit Armenië, waar do moorden op de Armeensclie bevolking schijnen te zijn hervat. Het Arrncenschc Persbureau heeft i althans telegrammen uit Smyrna en Kon- stantinopel ontvangen, waarin van d;B warihopigen toestand der Armeniërs ge wag wordt gemaakt. Volgens mcdcdeelin- gen over den toestand in Cilecië zouden 50.000 Turken cn Koerden onder Moe- stafa Kemal Pasja van de weerloosheid der Armeensche bevolking in Seytcen cn Foernoeso gebruik hebben gemaakt om deze feitelijk uit te roeien. Ongeveer 7000 Armeniërs zijn omgekomen. De Ar meniërs zijn bereid aan de aanvallen weer stand le bieden, doch het ontbreekt liun aan de noodigc verdedigingsmi delen. Het vertrek der Fransc'ne roepen uit Marasj heeft de Armeniërs aan den wille keur der Turken prijsgegeven. Adana en andere s.teden worden ernstig bedreigd. Naar .verluidt is de FranscRie r eg e,. rong- dringend om hulp verzocht. Volgens liet rapport, dat het Ameri- kaansche Steuncomité over den toestand in Kaukasië, en voornamelijk in Armenië, openbaar heeft gemaakt, is de toestand der gedeporteerden bedroevend. Het in- dusti'ieele leven staat geheel stil; de le vensmiddelen ontbreken. Die regeering van üeorgië heeft in Tiflis 100.000 werk- Loozeu moeten uitwijzen, terwijl de re- geering van Azerberdjan in Bakoe 40.000 werkloozen heeft doen verwijderen. De EngeLsche bladen melden nog dat de Britsche Labour Party een protest openbaar heeft gemaakt tegen de behan deling, welk© Armenië van dc zijde der geallieerden ondervindt. Reeds vóór den oorlog was het Turksohe beheer in Ar menie een internationaal schandaal. Ia plaats dat de geallieerden daaraan aan stonds bij het sluiten van den wapenstil stand een einde hebben gemaakt, hete ben zij de Armeensche provincies ondei liet civiele en militaire bestuur van Tur kije gelaten. Het protest dringt erop aan dat geheel Turkse.- Armenië vo-or een bepaalde pe riode onder het mandaat va-n een d®f mogendheden zal worden geplaatst. RE POLITIEKE TOEgjTAND IN JAPAN. To Londen liepen Vrijdagavond geruch ten omtrent ernstige gebeurtenissen in Japan. Een vertegenwoordiger dar „Exchange" dio daaromtrent inlichtingen ging vrager: aan de Japansche ambassade, kreeg va-n den gezantschapssecretaris ten antwoord, dat men aan het gezantschap geen en kele me-dedeeüng had ontvangen. „Ik kan mij -niet voorstellen," zeide de secretaris wat al die geruchten beteekenen, tenzij ze mochten do-elen op. den val van het huidige kabinet. In verband daarmede wijst Reuter op de telegrammen uit Tokio, gedateerd 14 Februari en te Londen gepubliceerd 25 Februari, -waarin gezegd werd: „Heftige tooneelen speelden zich af bij het debat over algemeen kiesrecht in bet Lagerhuis. De oppositie viel dc regeering aan .wegens haar verzet tegen dat voor stel cn toen de president tusschenbeido kwam, -ontstond tumult en werd de zit-, ting opgeheven. i Daarna volgde ceu algemeene verwar ring, waarbij de politie te pas kwam, in de wandelgangen van het Huis. Die menigte buiten poogde het gebouw van de Kamer biönen te dringen, doc|ir werd door politie en militairen tegenge houden. Demonstraties hielden tot 'laat in den avond door de stad aan." DE DERDE INTERNATIONALE. Volgens de „Humanité" heeft mevrouw Roland Holst op het s-oc. congres te Straateburg verklaard, dat op de commu nistische conferentie te Amsterdam vier voorwaarden zijn vastgesteld voor de toe- 117.) Hij stak 't moordwapen weer in zijn zak cn raakte een tijdlang in gedachten ver zonken. Nu en dan ontwaakte hij uit zijne mijmering en greep de zweep om het paard tot meerder spoed aa-n te drijven, of schoon 't zoo snel liep als het kon. Het arme dier had een strengen meester in hem gevonden, meermalen klopte mijn hart van medelijden, als ik zag dat i-§ het zoo wreedaardig sloeg en de zweep de zicht bare sporen der kastijding in zijn vleesch had achtergelaten. „Onverschillig of ge mij beminnen wilt pf niefc, gij zult de mijne zijn en blijven. Denk echter niet dat ik u liefheb, want er is niebs meer op de wereld wat ik •beminnen kan, alias lieci't zijn waarde ivoor mij .verloren, behalve één zaak, en fleae is de wraak....Ha. ha, ha-." lachte hij duiveL'.-'dig, „boe het mogelijk Öa;, moeofv van nacht; zoo met blind heid geslagen was, dat zij haar ouden vrk-nf. Frerm-Iiialt niet meer herkende, Uk moet zeker wel veranderd wezen - w Nu, dat kan ook wel, want ik heb nogal v-e-el ondervonden sinds den tijd dat zij mij voor 't laatst heeft gezien. Ja, ik heb genoten, maar ook veel geleden, ik heb vreugd gevoeld, maar gevolgd doo; dub- bele smart voor een enkel oogenblik van ge-not dat ik mocht smaken, moest ik een bijna -eindelo-oze marteling ondergaan; nu zie ik in ieder mensch een verklaarden vijand, wien het mij een onuitsprekelijk ge-no-egen is te martelen, zo-oals zij 't mij hebben gedaan. Ik rek mijn ellendig loven nog all-eien o-m mij te wreken; mocht ik het hoogste toppunt mijner wensehen bereikt- hebben en mijn wraak volvoerd zijn, dan heb ik met de wereld afgerekend e-n vaart mijne ziel ter helle, vanwaar ik de macht ontleende om mijn plan ten uitvoer te brengen „De dagera-ad spreidde thans duidelijk zijn -eerste tint over bo-sch en beemden. Wij waren aan een kleine herberg genaderd waar hij genoodzaakt werd zich eenigen tijd op t-o houden, daar de leidsels bra ken, doordien hij er met buitengewone kracht aan trok to»n hij de laatste afgrij selijke wo-orden uitsprak. Hij liet mij uit het rijtuig komen en legde mij met zijn wijsvinger nogmaals het stilzwijgon op. Ik ben zeker dat dp waardin ons met achter docht gadesloeg en ik bijzonder het voor werp van hare deelneming uitmaakte. Zij bracht ons, ik nie-en een paar koppen koffie, die Freundlich besteld had, benevens oen touwtje of riempje, om de leidsels te her stellen, welke benoodigheden doo-r hem ge vraagd waren. Toen zij mij uitnoodigde om naar binnen te gaan, daar ik nog altijd bij de tilbury bleef staan, gaf ik haar een tee- ken, dat ik haar niet kon antwoorden; zij schudde treurig het hoofd. Mijn hatelijke ontvoerder, die met een vrees-olijke gejaagd heid aan de leidsels bezig was, keerdo zich eensklaps om en voerde haar .met don derende stem ie gemo-et: „Mevrouw zal naar binnen gaan, als zij dit verkiest, gij zult mij zeer verplichten wanneer ge ons alleen laat; aanslo-nds ko men wij in de kamer onze koffie gobrui- k-e-n!" „Re herbergierster vertrok Koirt daarna was he-t werk verricht; hij gelastte mij hem te volgen, dronk in het vertrek zijn kop koffie zoo vlug mogelijk uit (ik liet, zoo ik mij goed herinner, den mijne staan) betaalde wat wij verteerd hadden, en geen minuut was er verloopen of wij waren weer op weg. Een eind verder slo-eg hij e-en dwarslaan in, of hij dit deed om zich aan het oog der waardin te onttrekken. die, ik ben er zeker van, ons nagluurde weet ik niet, maar zeker is het, dat wij, in de laan gekomen, nog veel sneller re den clan vroeger. Uren achtereen ging het zoo voo-rt, tot wij aan een groote vaart kwamen, hier hadden wij het ongeluk een wiel te verliezen. „Ik viel over hem heen op straat en werd deerlijk aan het hoofd gewond. Toen, ho-e ik mijn ongeLukkig lot ook mei het meeste geduld verdragen had, sprongen mij da tranen in de o-ogen en gaf ik door mijn blikken te kennen hoe ik hem ver achtte-. „Kom, spe-el maar «oen comedie", sprak hij norsch,. het paard bij den loom leiden de. Ik ging naast hem voort, wij kwamen aan -e-en onaanzienlijke herborg, waar hij van de-u waard, die half zinneloos scheen op z'.' i vragen het antwoord kreeg, dat er e-en kwartier verder een wagenmaker woon de. Hierheen leidde hij paard en rijtuig li-et doo-r den knecht van dien werkman het wiel halen dat op den weg was blij ven liggen, en na een half uur was het rijtuig in orde. Ook de wagenmaker had mij met opmerkzaamheid gadegeslagen, hij gaf mij -e-en pleister om op mijn wonde- te loggen, nadat ik haar- had afge- wassche-n. Ik bemerkte dat hij 't zijne -e-r niet van had, althans toen wij op weg waren, zagen wij zijn knecht ons te paard vervolgen, ma-ar weder sloeg Freund lich een dwarspad in en onttrok zich aan het oog van zijn bespieder. „Ik begreep zeer goed, dat het, na de bedreiging welke ik van den woesteling had aangehoord cn dc plannen die ik wist dat hij smeedde, overbodig was hem ver der t-e smeeken zijn boo-saardig opzet te laten varen. Immers, hij had wraak gezworen en was er de man niet naar dien boo-aen eed te breken. „Langs ©en grooten omweg kwamen wij wie-der aan de vaart uit, vervolgens ging he-t maar weer rechtuit en zoo snel al3 een pijl uit den hoog, tot wij 's middags 6e vier uren aan e-en dorp kwamen, dat mij naderhand bleek Nieuwediep te zijn. Hier werden wij,, nadat Freundlich her haalde malen aan den waterkant den naam van een schip had geschreeuwd, met een klein schuitje van den wal gehaald en aalj boord van dat vaartuig giebracht, waarop ik, toen wij er achterom heen vaarden den naam van De Zeemeeuw Jas, (Wordt vervolgd.). f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1