NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HÖHAND
BUITENLAND
No. 51
Dinsdag 2 Maart JLVZU.
14e Jaargang
Verschijnt d ageI IJks
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
£en ernstige beschuldiging,
Het Bureau voor de R.-K.
Vakorganisatie te Utrecht.
De Spoorwegstaking in Frankrijk-
F KU ILL ETON
Het witte huis.
BLA
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,-—, franco per post 1 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25; elke regel mee? 1 0..25;
Reclames per regel 1,0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbelaling per plaatsing f 0.00.
Aan Büe abcnne's v/órdt op senvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tege» ongevallen tot een bedrag van fööO,-, i 400,-, f EOO,-, {.00, -, f60,-, 5 33 - f 15.—
Onze lezers zullen ziel: herinneren, dat,
gedurende den oorlog-, allerlei vreemdle
geruchten geloopen hebben, over de rede
nen, waarom de „Tel." op zoo'n buiten
sporige wijze partij voor de Entente trok.
Men mompelde en bleef mompelen, maar
het rechte van de zaak kon maar niet
achterhaald worden.
Heeft het raadselachtig geval nu kans
om opgelost te worden?
Men zou het haast denken, na het lezen
van hetgeen de sinds de staking der trans-
pox-taribeiders bekende heer Bouwman in
,Het Transportbedrijf", het blad zijner ver-
peniging schrijft.
Tot recht verstand, der zaak, moet even
vooropgesteld, dat die zelfde Bouwman, op
't oogenblik de anarchistische voorzitter
der Nederlandsche Federatie van Trans
portarbeiders, vroeger medewerker aan" de
„Tel." was; voorts dat dit orgaan onlangs
'beschouwingen schreef over de geheime
oom munistencon f erentie, waarover hot
„Hbld." zoo'n vies boekje opendeed.
De heer Bouwman dan, laat zich in „Het
1 Transportbedrijf' in de volgende bewoor
dingen uit:
V.
,-Wij gaan niet in op velerlei leugens,
die over ons blad worden gedebiteerd.
Het zou beteekenen het wei-pen van paar-
len voor de zwijnen. Wij willen echter
één blad, „De Telegraaf", waaraan wij
persoonlijk verbonden zijn geweest, aan
manen tot een beetje voorzichtigheid.
De redactie van dat orgaan moet niet
zoo'n hoogen toon aanslaan over onze
politieke oogmerken in dezen strijd, an
ders zonden wij er wel eens toe kunnen
komen op onze beurt „onthullingen" te
ioen „over de politieke agitatie, welke
dat blad tijdens den oorlog in overleg
met zekere gezantschappen heeft ge
voerd en te verteilen welke voorsteilen
door de hoofd-redaotie aan ons werden
gedaan, om politieke beroeringen ouder
het volkt te ontketenen,"
Wie in een glazen huis woont, moet
niet met steeuen gooien. Begrepen, ,,Te-
legraaf'-redactie."
Dat klinkt onbedekt dreigend en o.i
'heel ernstig voor de „Tel."
Want in dat booze stukje wordt niet wei
felend geïnsinueerd, maar stellig beweerd,
dat het „meest verspreide groote dagblad",
zooals het zich zelf in alle bescheidenheid
blijft noemen, bij de federatie der syndi
calistische Transportarbeiders met heel
rare voorstellen aan boord gekomen is.
[Voorstallen, met het doel om „politieke be
roeringen onder het volk te ontketenen".
En dat neg wel in „overleg met zekere
gezantschappen."
Geen kleinigheid, voorwaar.
Intusschen, beweringen, op welk een
stelligen toon ook geuit of geschreven, zijn
uog geen bewijzen.
In het geval, waarmee we ons hier bezig
houden, hebben ze het nog niet verder ge
bracht dan tot den zeer lagen rang van
aantijging, d.w.z. onbewezen beschuldiging
De heer Bouwman heeft zicli tè stellig en
tè kras aan een zeer doorzichtige, buiten
gewoon ernstige beschuldiging g-ewaag'd,
om het hierbij te laten.
Hij dient dus, met d e g e 1 ij k e
slaande bewijzen voor den dag te ko
men, als hij niet de verdenking- op zich wil
laden, weinig meer dan een brutale praat
jesmaker te zijn.
IN HET
„GROOTE HOOFDKWARTIER."
I.
Toen wij ons verleden week tct bij
woning van de opening der vierde Nede
latulsehe jaarbeurs te Utrecht bevonden,
hebben wij gemeend van die gelegenheid
te moeten proïiteeren door een bezoek te
brengen aan het Bureau voor de R. K,
Vakorganisatie aldaar.
.Wij wisten immers, dat alom in den
iande zeer groot belang gesteld wordt
in de inrichting en de werking van dit
groctsche en voor Katholiek Nederland
hoogst gewicht instituut, en wij twijfel
den niet, of een nadere beschrijving van
helzelve zou door onze lezers ten zeerste
op prijs gesteld worden.
Dies begaven wij ons op een schoenen
morgen van de eerste Jaarbeursweek naar
het typische Utrechtsche grachtje, dat
eigenaardig „Drift" wordt genoemd,
waar wij het gebouw, of liever de gebou
wen van het Vakbureau staan wisten.
Daags te voren reeds hadden wij ons
daar aangemeld o:n bij een der Hoofd
bestuursleden „belet" aan te vragen voor
den volgenden ochtend, en tct onze min
der prettige verrassing hadden wij van
den concierge vernomen, dat die Hoofd
bestuursleden het steeds och! zco druk
hebben, dat je absoluut niet weten
kon, wanneer ze thuis zijn, dat er
op 't oogenblik in ieder geval niemand
aanwezig' was en dat we den volgenden
dag maar eens moesten komen „probeeren"
Welnu, we gingen „probceren"! doch
('t zij er aanstonds aan toegevoegd) met
het vaste plan en de stevige overtuiging,
dat we geen vergeefschcn tocht zouden
maken, dat we hoe dan ook te
weten zouden komen en ia zien zouden
krijgen, wat we weten en zien wilden.
Daar ben je nu eenmaal journalist voor,
om nergens tevergeefs te komen!
Toen we na het Janskerkhóf langs
gewandeld te zijn de Drift op stapten,
trof 'ons reeds van verre "het majestueus-
groote, blanke, schoon gemodelleerde H.
Hart-beeld, dat hel opblonk in de vroege
voorjaarszon: dat was het veelbesproken
en veelbeschreven beeld, dat in October van
het vorig1 jaar boven den ingang van het
Vakbureau werd aangebrach', herinnerend
aan de viering van het 10 jarig bestaan van
het Vakbureau cp 19 Juli, 1919, en daar
geplaatst als een fiere, stoutmoedige ge
tuigenis bij al het wereldsche dezer
groote stad! van het kinderlijke, doch
sterke geloof dat de leiders der Roomsche
Vakbeweging bezielt in hun liefst-vrecd-
zame-n strijd om een betere een blijdere,
een gelukkiger samenleving.
Want strijd wendt hier .gestreden, al is
het o,m christelijke beginselen ook
een edele strijd, strijd tegen het libe
ralisme, dat voor den arbeider uitbuiting
en vroegtijdige afgeleefdheid beteekent,
strijd tegen het socialisme, dat met zijn
klassenstrijd, a'.léén om materieel voordeel,
den arbeider tot onredelijkheid verbittert
cn ontkerstent, strijd ook tegen hen, die
zich nog katholiek noemen, doch' die d'oor
h'un daden toonen, dat de liberalistische
dwaalleer hen gevangen houdt, dat zij
niet bestand zijn tegen socialistisch" bederf.
Wij troffen het.
Twee Hoofdbestuursleden, de lieer A.
C. de Bruyn, secretaris, en de heer J.
Th'. Nijkamp, penningmeester van het Bu
reau-bestuur waren aanwezig om ons
te ontvangen, en wij genoten het voor
recht door de gebouwen rondgeleid en
nader ingelicht te wonden door den heer
de Bruyn, die bij gelegenheid van het
eerste Bedrijfsradencongres verleden jaar
zco schoon gesproken heeft over de plich
ten van den arbeider, nadat de heer Wier-
dels de plichten van den werkgever op
zeldzaajn-juiste wijze had omschreven.
De gebouwen van het Vakbureau; 't
zijn twee oorspronkelijk afzonderlijke, greó-
ie hoerenhuizen, weike door uitbraak van
een binnenmuur, tot één harmonisch, sym
metrisch geheel werden vereenigd, en wel
ke tezamen een inderdaad buitengewoon-
oroote ruimte bieden voor de verschillen
de bureaux der Vak-bonden.
Gelijk alle huizen aan die zijde van de
Drift staan ook de Vakbureau-gebouwen
met hun gevel in het water: een hou
ten brug geeft toegang tot de beide deu
ren. waarboven in het midden het hier
boven beschreven H. Hart-beeld op een
zware console is geplaatst.
Na een kort inleidend onderhoud ne
men wij allereerst het kantoor-vertrek der
hceren Hoofdbestuurders in oogenschoiiw,
welk vertrek zich midden-rechts van het
gc-boiivv aan de voorzijde bevindt op de
eerste verdieping.
indeidaad bier bevinden wij ons in liet
Groote Hoofdkwartier, waar de generaals
den sirijd om-betere-verhoudingen, welke
over héél het land gevoerd wordt, leiden.
Knopjes in vele kleuren op de scherp-
geteekende landkaarten aan den wand too-
ncn aan. in welke steden en dorpen bonds-
afdeeiingen zijn gevestigd en hoevee! le
den die afdeeüngen tellen; andere knopjes
op andere kaarten steil en den Hoofdbe
stuurders in staal; in cén oogopslag te
overzien, welke gemfenfen bij het Werk
loosheids besluit zijn aangesloten.
Wij bevinden ons' hier in het Grcote
Hoofdkwartier, efl die kaarten zijn de
Stafkaarten van lien, die hier als generaals
fungeeren.
Hier komen alle draden samen, welke
tot een gróót net zich uitspannen over
heel het land, vart hier uit verspreiden
zich in allé richtingen de orders en de
adviezen.
Hier wordl beraadslaagd en beslist over
arbeidsvraagstukken van geweldige betee-
kenis. hier wordt in heiligen ernst ge
wikt en gewogen wat recht en wat on
recht is, -hier weegt zwaar, niet zelden
benauwend zwaar, de ontzettende verant
woordelijkheid voor het wel en wee van
het arbeidende Roomsche volk.,
Verantwoordelijkheid...voor het arbei-
d e n d c. Roomsche volk niet alléén, want
dewijl het waar is, dat de arbeiders mei
alle andere tnenschen tezamen ééne sa
menleving vormen, waarin het geluk van
allen behartigd moet worden als het al
gemeen belang, en dewijl het algemeen be
lang derhalve ernstig geschaad wordt, wan
neer de nijvere massa van arbeiders ver
keerd wordt geleid, zoo laadt men hier
bij iedere belangrijke beslissing een zware
verantwoordelijkheid op zich voor het wel
en wee van Heel de samenleving.
Dis verantwoordelijkheid weegt z'vvaar,
ons dunkt: we hebben er iéts van ge
voeld, toen wij ons daar bevonden in het
centrum der Roomsche Vakbeweging, in
rustig gesprek met de Hoofdleiders.
De staking verloopt.
Het Havas-bureau meldt, dato 1 Maart,
uit Parijs:
De indruk van een nachtelijk bezoek aan
'di Parijsche siarions is, dat de staking-
aan het verloopen is.
Gisterenmorgen was al het personeel
van het Gare du Nord present; de groote
sneltreinen komen en .gaan geregeld. Aan
't Gare d*e l'E-s-t is de dienst hervat. Aan
het Gare d'Orléans is een lichte verbete
ring: aan het Gare d'Orsay is de dienst
hervat; aan het Gare do Lyon is de toe
stand dezelfde.
Arrestaties.
Gisterenmorgen om zes- uur zijn de drie
leiders van de Parijsche syndicaten ge
vangen genomen. De arrestaties wekten
groote ontroering in de syndicalistische
kringen
Chavorat, secretaris-generaal van het
syndicaat der P. L. M„ en Hordeaux zijn
gearresteerd. Alle gearresteerde militan
ten worden vervolgd ouder beschuldiging
van vrijheids- en arbeidsbeïemmering en
uitlokken tot ongehoorzaamheid.
Volgens het „Journal" lieeft te Puy Hu
bert, dicht bij Limoges, een spoorwegbe
ambte door een verkeerden wissels!and,
een trein met koopmansgoederen laten
i utsporen, tengevolge waarvan vijf wagons
werden omgeworpen. De beambte is gear
resteerd. Volgens de bladen loopt de voed
selvoorziening van Parijs geen gevaar.
Voor de lijnen in Elzas-Lotharingen is de
staking afgekondigd.
DE „OORLOGSMISDADIGERS".
Dc geallieerden zijn overeengekomen,
dat aan de Duitselie justitie zal worden
toegestaan een aantal speciaal uitgekozen
oorlogsmisdadigers te berechten bij wijze
van proef. Men zal Duitschiand een lijst
van 40 namen aanbieden. Indien deze pro
cessen op bevredigende wijze verloopen,
zal waarschijnlijk de lijst van de 800 „mis
dadigers" aanzienlijk worden bekort.
Bij do Nationale Vergadering in Duitsek
land is een wetsontwerp ingediend als
aanvulling op de wet op de vervolging
der oorlogsmisdadigere. Volgens het ont
werp moet de procureur-generaal, indien
hij niet voldoende aanleiding heeft tot het
indianen een-er openbare aanklacht, de ac-
tuu aan het rijksgereoht met het voorstel
tot hot inleiden eener strafrechtelijke ver
volging, voorleggen. De strafkamer van
het rijksgerecht heeft het besluit feitelijk
en rechtens te motiveeren. Wijst de straf
kamer het voorstel van de hand, dan heeft
zij do indiening eener openbare aanklacht
te verordenen. Bij een vroegere vrijspraak
verordent de strafkamer op voorstel van
den procureur-generaal de hervatting van
het proeos, wanneer de beschuldigde vol
doende verdacht is. Evenzoo indien een
straf is opgelegd, die in wanverhouding
slaat tot den ernst der daad.
TEGEN SCHADEVERGOEDING AAN
DE HOHENZOLLERNS.
In eon buitengewone samenkomst van de
sociaal-democratische distrietsorganisatie
van Groot-Berlijn werd een resolutie aan
genomen, waarin op scherpe wijze werd ge
protesteerd togen het bij de Pruisische
landsvergadering ingediende wetsontwerp
betreffende de regeling met den voormali-
gen koning van Pruisen en waarin wordt
verlangd dat het geheele vermogen van de
kroon door een rijkswet ten bate vaai den
staat zal worden onteigend. Indien het
wetsontwerp door de burgerlijke partijen
zou worden aangenomen, zou het uittreden
der soe.-demoeraten uit de Pruisische re
geering- de van zelf sprekende consequen
tie zijn.
DE TURKEN IN ARHENIë.
Onrustbarende berichten komen weder
om uit Armenië, waar do moorden op
de Armeensclie bevolking schijnen te zijn
hervat. Het Arrncenschc Persbureau heeft
i althans telegrammen uit Smyrna en Kon-
stantinopel ontvangen, waarin van d;B
warihopigen toestand der Armeniërs ge
wag wordt gemaakt. Volgens mcdcdeelin-
gen over den toestand in Cilecië zouden
50.000 Turken cn Koerden onder Moe-
stafa Kemal Pasja van de weerloosheid
der Armeensche bevolking in Seytcen cn
Foernoeso gebruik hebben gemaakt om
deze feitelijk uit te roeien. Ongeveer
7000 Armeniërs zijn omgekomen. De Ar
meniërs zijn bereid aan de aanvallen weer
stand le bieden, doch het ontbreekt liun
aan de noodigc verdedigingsmi delen.
Het vertrek der Fransc'ne roepen uit
Marasj heeft de Armeniërs aan den wille
keur der Turken prijsgegeven. Adana en
andere s.teden worden ernstig bedreigd.
Naar .verluidt is de FranscRie r eg e,. rong-
dringend om hulp verzocht.
Volgens liet rapport, dat het Ameri-
kaansche Steuncomité over den toestand
in Kaukasië, en voornamelijk in Armenië,
openbaar heeft gemaakt, is de toestand
der gedeporteerden bedroevend. Het in-
dusti'ieele leven staat geheel stil; de le
vensmiddelen ontbreken. Die regeering
van üeorgië heeft in Tiflis 100.000 werk-
Loozeu moeten uitwijzen, terwijl de re-
geering van Azerberdjan in Bakoe 40.000
werkloozen heeft doen verwijderen.
De EngeLsche bladen melden nog dat
de Britsche Labour Party een protest
openbaar heeft gemaakt tegen de behan
deling, welk© Armenië van dc zijde der
geallieerden ondervindt. Reeds vóór den
oorlog was het Turksohe beheer in Ar
menie een internationaal schandaal. Ia
plaats dat de geallieerden daaraan aan
stonds bij het sluiten van den wapenstil
stand een einde hebben gemaakt, hete
ben zij de Armeensche provincies ondei
liet civiele en militaire bestuur van Tur
kije gelaten.
Het protest dringt erop aan dat geheel
Turkse.- Armenië vo-or een bepaalde pe
riode onder het mandaat va-n een d®f
mogendheden zal worden geplaatst.
RE POLITIEKE TOEgjTAND IN
JAPAN.
To Londen liepen Vrijdagavond geruch
ten omtrent ernstige gebeurtenissen in
Japan.
Een vertegenwoordiger dar „Exchange"
dio daaromtrent inlichtingen ging vrager:
aan de Japansche ambassade, kreeg va-n
den gezantschapssecretaris ten antwoord,
dat men aan het gezantschap geen en
kele me-dedeeüng had ontvangen. „Ik kan
mij -niet voorstellen," zeide de secretaris
wat al die geruchten beteekenen, tenzij
ze mochten do-elen op. den val van het
huidige kabinet.
In verband daarmede wijst Reuter op
de telegrammen uit Tokio, gedateerd 14
Februari en te Londen gepubliceerd 25
Februari, -waarin gezegd werd:
„Heftige tooneelen speelden zich af bij
het debat over algemeen kiesrecht in bet
Lagerhuis. De oppositie viel dc regeering
aan .wegens haar verzet tegen dat voor
stel cn toen de president tusschenbeido
kwam, -ontstond tumult en werd de zit-,
ting opgeheven. i
Daarna volgde ceu algemeene verwar
ring, waarbij de politie te pas kwam,
in de wandelgangen van het Huis.
Die menigte buiten poogde het gebouw
van de Kamer biönen te dringen, doc|ir
werd door politie en militairen tegenge
houden. Demonstraties hielden tot 'laat in
den avond door de stad aan."
DE DERDE INTERNATIONALE.
Volgens de „Humanité" heeft mevrouw
Roland Holst op het s-oc. congres te
Straateburg verklaard, dat op de commu
nistische conferentie te Amsterdam vier
voorwaarden zijn vastgesteld voor de toe-
117.)
Hij stak 't moordwapen weer in zijn zak
cn raakte een tijdlang in gedachten ver
zonken. Nu en dan ontwaakte hij uit zijne
mijmering en greep de zweep om het
paard tot meerder spoed aa-n te drijven, of
schoon 't zoo snel liep als het kon. Het
arme dier had een strengen meester in hem
gevonden, meermalen klopte mijn hart van
medelijden, als ik zag dat i-§ het zoo
wreedaardig sloeg en de zweep de zicht
bare sporen der kastijding in zijn vleesch
had achtergelaten.
„Onverschillig of ge mij beminnen wilt
pf niefc, gij zult de mijne zijn en blijven.
Denk echter niet dat ik u liefheb, want
er is niebs meer op de wereld wat ik
•beminnen kan, alias lieci't zijn waarde
ivoor mij .verloren, behalve één zaak, en
fleae is de wraak....Ha. ha, ha-." lachte
hij duiveL'.-'dig, „boe het mogelijk
Öa;, moeofv van nacht; zoo met blind
heid geslagen was, dat zij haar ouden
vrk-nf. Frerm-Iiialt niet meer herkende,
Uk moet zeker wel veranderd wezen - w
Nu, dat kan ook wel, want ik heb nogal
v-e-el ondervonden sinds den tijd dat zij mij
voor 't laatst heeft gezien. Ja, ik heb
genoten, maar ook veel geleden, ik heb
vreugd gevoeld, maar gevolgd doo; dub-
bele smart voor een enkel oogenblik van
ge-not dat ik mocht smaken, moest ik een
bijna -eindelo-oze marteling ondergaan; nu
zie ik in ieder mensch een verklaarden
vijand, wien het mij een onuitsprekelijk
ge-no-egen is te martelen, zo-oals zij 't mij
hebben gedaan. Ik rek mijn ellendig loven
nog all-eien o-m mij te wreken; mocht ik het
hoogste toppunt mijner wensehen bereikt-
hebben en mijn wraak volvoerd zijn, dan
heb ik met de wereld afgerekend e-n vaart
mijne ziel ter helle, vanwaar ik de macht
ontleende om mijn plan ten uitvoer te
brengen
„De dagera-ad spreidde thans duidelijk
zijn -eerste tint over bo-sch en beemden.
Wij waren aan een kleine herberg genaderd
waar hij genoodzaakt werd zich eenigen
tijd op t-o houden, daar de leidsels bra
ken, doordien hij er met buitengewone
kracht aan trok to»n hij de laatste afgrij
selijke wo-orden uitsprak. Hij liet mij uit
het rijtuig komen en legde mij met zijn
wijsvinger nogmaals het stilzwijgon op. Ik
ben zeker dat dp waardin ons met achter
docht gadesloeg en ik bijzonder het voor
werp van hare deelneming uitmaakte. Zij
bracht ons, ik nie-en een paar koppen koffie,
die Freundlich besteld had, benevens oen
touwtje of riempje, om de leidsels te her
stellen, welke benoodigheden doo-r hem ge
vraagd waren. Toen zij mij uitnoodigde om
naar binnen te gaan, daar ik nog altijd bij
de tilbury bleef staan, gaf ik haar een tee-
ken, dat ik haar niet kon antwoorden; zij
schudde treurig het hoofd. Mijn hatelijke
ontvoerder, die met een vrees-olijke gejaagd
heid aan de leidsels bezig was, keerdo zich
eensklaps om en voerde haar .met don
derende stem ie gemo-et:
„Mevrouw zal naar binnen gaan, als
zij dit verkiest, gij zult mij zeer verplichten
wanneer ge ons alleen laat; aanslo-nds ko
men wij in de kamer onze koffie gobrui-
k-e-n!"
„Re herbergierster vertrok Koirt daarna
was he-t werk verricht; hij gelastte mij
hem te volgen, dronk in het vertrek zijn
kop koffie zoo vlug mogelijk uit (ik liet,
zoo ik mij goed herinner, den mijne staan)
betaalde wat wij verteerd hadden, en geen
minuut was er verloopen of wij waren
weer op weg. Een eind verder slo-eg hij
e-en dwarslaan in, of hij dit deed om zich
aan het oog der waardin te onttrekken.
die, ik ben er zeker van, ons nagluurde
weet ik niet, maar zeker is het, dat wij,
in de laan gekomen, nog veel sneller re
den clan vroeger. Uren achtereen ging
het zoo voo-rt, tot wij aan een groote
vaart kwamen, hier hadden wij het ongeluk
een wiel te verliezen.
„Ik viel over hem heen op straat en
werd deerlijk aan het hoofd gewond. Toen,
ho-e ik mijn ongeLukkig lot ook mei het
meeste geduld verdragen had, sprongen
mij da tranen in de o-ogen en gaf ik door
mijn blikken te kennen hoe ik hem ver
achtte-.
„Kom, spe-el maar «oen comedie", sprak
hij norsch,. het paard bij den loom leiden
de. Ik ging naast hem voort, wij kwamen
aan -e-en onaanzienlijke herborg, waar hij
van de-u waard, die half zinneloos scheen
op z'.' i vragen het antwoord kreeg, dat er
e-en kwartier verder een wagenmaker woon
de. Hierheen leidde hij paard en rijtuig
li-et doo-r den knecht van dien werkman
het wiel halen dat op den weg was blij
ven liggen, en na een half uur was het
rijtuig in orde. Ook de wagenmaker had
mij met opmerkzaamheid gadegeslagen,
hij gaf mij -e-en pleister om op mijn
wonde- te loggen, nadat ik haar- had afge-
wassche-n. Ik bemerkte dat hij 't zijne
-e-r niet van had, althans toen wij op weg
waren, zagen wij zijn knecht ons te
paard vervolgen, ma-ar weder sloeg Freund
lich een dwarspad in en onttrok zich aan
het oog van zijn bespieder.
„Ik begreep zeer goed, dat het, na de
bedreiging welke ik van den woesteling
had aangehoord cn dc plannen die ik wist
dat hij smeedde, overbodig was hem ver
der t-e smeeken zijn boo-saardig opzet
te laten varen. Immers, hij had wraak
gezworen en was er de man niet naar dien
boo-aen eed te breken.
„Langs ©en grooten omweg kwamen wij
wie-der aan de vaart uit, vervolgens ging
he-t maar weer rechtuit en zoo snel al3
een pijl uit den hoog, tot wij 's middags
6e vier uren aan e-en dorp kwamen, dat
mij naderhand bleek Nieuwediep te zijn.
Hier werden wij,, nadat Freundlich her
haalde malen aan den waterkant den naam
van een schip had geschreeuwd, met een
klein schuitje van den wal gehaald en aalj
boord van dat vaartuig giebracht, waarop
ik, toen wij er achterom heen vaarden
den naam van De Zeemeeuw Jas,
(Wordt vervolgd.).
f