R.-l NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND BUITENLAND Jtfo. 54 Vrijdag 5 Maart 1920. -- 14e Jaargang Verschijnt dagelijks Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: SÏKEÏSFJÏÏ? 43s" -«£ Burgemeesters benoemingen Radicale Drankbestrijding. Wat de Pers zegt FEUILLETON Het witte huis. OKS BLAB Abonnementsprijs: Per kwartaalf 2.—, franco por post f 2.50; Met Geïllustreerd Zoudagablad f 0.45 hooger. Advertentieprijs: Van 15 regela f 1.25 elke regel meer f 0.26; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abonnó'B wordt cp aanvroeg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f500,—f 400,—, f200,-, fïOO,—f60,—, f3S,— f55.— i Actueel schijnt weer te worden de vraag óf burgemeesters van gemeenten door ce Kroon dan wel met medezeggenschap van de gemeentenaren moeten benoemd worden. De gemeenteraad van Schagen nam zelfs een motie aan, waarbij de wenschelijkheid wordt betoogd van meer medezeggenschap door de gemeente in de Burgemeesteiskeu- ze en zond deze aan verschillende gemeen teraden om adhaesie. Met wil ons voorkomen dat verandering in de wijze van burgemeestersbenoeming niet gewenscht is, mits, zoo mogelijk meer nog dan tot nu toe, rekening wordt gehou den met den aard en wenschen der meer derheid van de bevolking Over het algemeen hebben wij daarover op dit oogenblik niet zoo heel veel te kla- gen en geeft de Kroon hij burgemeesters benoemingen nogal oog en oor de kost om ie zien wie de geschikte man is een burge meestersplaats in een bepaalde plaats te vervullen. Zoo lang wij een Rechtsche regee- ring hebben zal dit wel -zoo blijven, doch wij erkennen dat in het verleden de libe rale regeeringen zulke hooge opvattingen niet hadden en dat zeer waarschijnlijk mo gelijke socialistische regeeringen aan R- Katholieken en christelijken in dit opzicht veel reden tot klagen zullen geven. Daarom achten wij wenscheliik dat zoo moo-m... verplichtend wordt gesteld rekening ie houden met de wenschen cn belangen van de bevolking of haar uitgesproken meerderheid. Doch tegen benoemingen van burgemees ters door de gemeenteraden zelve, hebben Wij overwegende bezwaren. Een burgemeestersbenoeming door de Kroon is niet democratisch, zoo wordt be toogd- Maar wanneer de burgemeester door de kiezers zou worden benoemd, dan zou dat natuurlijk door middel van het mieerder- heidsstelsel moeten gebeuren. Het is immers niet wel denkbaar dat een burgemeester bij evenredig stemrecht wordt gekozen, tenzij dat men de mogelijkheid schept van burge meesters die voor een derde R.K., voor één derde S. D. A. P- en voor een derde van al'es wat ziin b.v. Zoo'n burgemeester komt er dus bij meer- derheidsveikiezing en zal in den regel een gewilde man bij de candideerende partijen, een partijman zijn, met het gevolg dat een peer sterfte minerheid der bevolking, zich 'n burgemeester ziet toegewezen die vierkan* tegenover haar. niet zelden misschien vij andig tegenover haar staat. Of de macht van die eene stem of die en kele stemmen meerderheid nu juist democra tie is. beantwoorden. wij kalm ontkennend. Dat de Rijksregering tevreden zou wezen met haar opgedrongen ambtenaren, die (en slotte toch voor een niet gering deel amb tenaren zijn in haar dienst, uitvoerders en handhavers van haar wetten, de schakel tusschen Rijk en gemeente, betwijfelen wij in dezen tijd nu de band tusschen Rijk en Gemeente eer vaster dan losser wordt door allerlei riiksbemoeiingen, .waarvan wij vroeger niet hoorden. Wij weten wel dat andere landen dat stelsel van benoemingen kennen, maar de vraag is: wat is het meest gewensehte en verkiesliik? Er zijn natuurlijk nog vtel meer bezwa ren verbonden aan de benoeming van de eerste functionarissen eener gemeente door de gemeentenaren zelf. Het is te betwijfelen of er voldoende waarborgen zijn dat de aldus benoemde burgemeesters ook werkelijk voldoende be kwaamheden bezitten. Vooral in dezen tijd van politieke 'tinne- gieterij. nu zoo velen van de politiek in den slechtsten zin van het woord een beroep maken is het de vraag of niet vele gelukzoe kers het eens met het tegenwoordig al be ter en beter betaald wordende burgemees tersbaantje willen probeeren. En is de kans uitgesloten dat zelfs de een of andere onbekwame handig door een of andere partij uitgespeeld zich zou weten te verheffen op den burgemeestersstoel? Wij zouden dan om den burgemeesterstoel denzelfden zielsveraederenden strijd aan schouwen, welke wij nu zoo menigmaal om een schamelen raadszetel zien. Een andere vraag is: zijn er in elke ge meente, vooral kleinere, altijd mensdien met voldoende bekwaamheid in allerlei zaken, o-a. gemeentebedrijven, -voldoende admini stratief en rechtskundig onderlegd, vooral ook bereid zichzelf aan de gemeentezaken te geven en het burgemeestersambt niet als bijbaantje te beschouwen? Zullen deze menschen bereid zijn zich ook beschikbaar te stellen, wanneer zij af hangen van de gunst der kiezers, en de kans willen loopen na eenige jaren. in onzen democratischen tiid dikwijls met een schop na weggezonden te worden? Wij gelooven het niet. En welbeschouwd is een der zegeningen aan het burgemeestersambt, zooals dat nu in eere wordt gehouden, deze dat de func tionaris 'boven de partijen staat. Hierdoor is het algemeen gemeentebelang het 'beste gebaat. Dit aLgemeen belang alleen en uit sluitend in het oog te houden, wordt zeer moeilijk wanneer men afhangt van de gunst en. recommandatie van Jan Publiek. Naast de drankbestrijding, waaraan da verschillende daartoe in den lande op gerichte vereenigingen zich s'nds lange laren wijden met lofwaard.gen ijver (tè groote ijver was misschien een enkele maal een fout van haar deugd!), zien wii den laatsten tijd de drankbestrijding ook door de overheid meer en meer beoefend. Meerdere gemeentebesturen leiden het daarheen, dat bepaalde stadsgedeel ten „droog" gefogd worden en roepen verordeningen in het leven, waarbii.de drankge 1 egenliedeu op bepaalde dagen en ureti gestoten moeten worden; elders beknibbelt men voorzoover de wet het thans reeds toelaat het aan tal drankgelegenheden, door n nieu we vergunning te verleenen tegen in trekking van twee bestaande vergun ningen, tot het maximum is bereikt. Bovendien kwamen eenige Kamerle den van verschillende politieke richting eenigen tijd geleden met het voorstel, een soort „stelsel van plaatselijke keuze" in te voeren, en bereids werd van de Regeering een antwoord vernomen, waaruit blijken kan, dat zij den strijd tegen koning Alkohol voorzeker krach tig mede-strijden wil. 't Is geen toevalligheid, dat juist in déze dagen de drankbestrijding méér aandacht, meer belangstelling, meer in stemming en meermedewerking vindt dan voorheen. Gedurende den oorlog toch, toen de drank zóó schaarsch en derhalve zóó duur was dat het voor bijna allen een finantieele onmogelijkheid was, te veel te drinken, heeft men ondervonden, welk een zegen het voor de menschheid is, wanneer de drank - als ellende factor méér dan voorheen wordt uit geschakeld. En die zegen is zóó goed bevallen, (hij was een der weinige gelukkige ge volgen van den rampenrijken oorlog!), dat men hem niet meer missen wil, en dat men krachtige clrankweermid- delen beraamt, nu na den oorlog als een gevolg van de hooge loonen en van den meerderen vrijen tijd het drankmisbruik wederom schrikbarend toeneemt. Wii hopen van harte, dat de drankbe- strijdingspogingen, welke van zoovele zijden in deze dagen worden aange wend, niet het gewensehte succes be kroond mogen worden, doch zóó, dat van den overgang naar het drogere ge bied zoo weinig mogelijk nadeel onder vonden wordt door de eerst-belangheb- benden. In dit verband willen wij wijzen op een tot op zekere hoogte radicale drank bestrijding, door het gemeentebestuur van [formerend toegepast. In een alom in de gemeente aange plakte publicatie beginnen B. en W. van Pu mierend met er bij de ingezetenen der gemeente op aan te dringen, mede (e werken tot beperking van liet sterk toenemende drankmisbruik. Mocht hieryan na verioop van tijd niet genoeg blijken, zoo zeggen B. en W. verder, dan zal tot het nemen van krasse maatregelen worden overge gaan, o.m. door bepaalde, aan te duiden personen den toegang tot de vergun- ningSiOkalen te doen weigeren. Zienier een maatregel, waarvoor wii de meer algemeene aandacht vragen. wii zijn niet blind voor de moeilijk heden, welke er b.v. in groote ste den aan de uitvoering van een der- gelijken maatregel verbonden zijn, cn wii,zijn niet zöo naïef, te meenen, dat de dronkaard zien n.ei op een andere wij ze drank zal kannen verschaften, docli ondanks dit alies he^it de maatregel veel goeds, vooral vóór ruinder-groote en kleine gemeenten: Men tast net misbruik aanstonds in de ergste ergerniswekkers aan, en de drankzuchtige zv. -kkeang zal zich nog wel eens oedenxen, aivorens hii zich aan een deigetijue uitsluiting bloot stelt, waarmee we maar zeggen wil len, dat de maatregel ook wei degelijk preventief werken zal. Waar volgt .men net Purmereudsehe voorbeeld AMTI-CLBRICALifoiiil IS EN hniüï'f TROEF. Da vrouw doet thane ook in onze Eerste Kamer haar intrede. De vrijzinnige heer mr, Kappeyn® van de Coppello wordt opgevolgd door de so- eiaal-u'emiacratisebe mevrouw Pothuis Smit. De wijziging van politieke schakeering- ls van racer belang dan de verandering van sexe, schrijft de anti-rev. „Rotterdammer". „Vooral door de Gmstandig'h&den, waaronder de verkiezing van mevrouw Pothuis plaats vond. Bij de eerste stemming toch kwamen de vrijzinnigen zeer fier met een eigen candiciaat» mr. Siingeuberg, uit. De sociaal-democratische vroufw en de vrijzinnige heer kregen beiden een gelijk aantal stemmen. Werd bij tweede stemming in deze houding volhard, dan zou -bij stemming moeten worden beslist, of mevrouw Pot huis dan wel mr. Slingemberg met Prof. Diepenhorst in herstemming zou komen. Om aan de sociaal-democraten deze moeilijkheid te besparen, namen een aantel vrijzinnigen maar aanstonds bij de tweede vrije stemming hun draai en gingen direct op de, socialiste over. Bij herstemming was het anti-clcrica- lisme troef. Socialist, vrijzinnig-democraat, unie- liberaal, vrij-iiberaal.- economische bond het -ging alles saam op de redactrice van de „Proletarische vrouw", een der meest fanatieke revolutionnaire sociaal democraten, teneinde den rterieaol te weren." Anfai-cleriealisme is en blijft troef. NA BE FRANSCHE SPOORWEG. STAKING. De hervatting van het werk. In geheel Frankrijk wordt het werk door de spoorwegarbeiders hervat, be halve op de lijn Parijs-Orleans, waar die extremisten ontevreden zijn over het re sultaat van de staking en de hervatting van den arbeid in de verschillende werk plaatsen, met name te Orleans, Tours en Périgueitx, verhinderen. Het onderzoek van de cischen der spoorwegarbeiders. D» Minister van Publieke Werken, Le troqnere, ontving Dinsdagmorgen een de legatie van het bestuur der nationale fe deratie van spoorwegarbeiders, die een onderbond met hem bad over den terug keer der arbeiders en de verschillende ei,soli en van het personeel, welke op dit oogenblik worden onderzocht door een oommissie onder voorzitterschap van Tis- sier. Een stakings-slaehtoffer. De chef-conducteur aan het station van Dragu.ignan heft zich miet een revolver schot van bet leven berclfd. In een brief, welke hij aan zijn gezin naliet en waarin bij om vergeving vroeg, verklaard® hii, dat hij het ten diepste betreurde, de on middellijke oorzaak te zijn geweest van -de staking in het Var-gebied door die sta le ingsbe vel en uit te voeren, die hem wa ren toegezonden. BUITSCHLAND EN RUSLAND. Door do commissie voor buitenlamdsche aangelegenheden van de nationalo ver gadering is, na uitvoerige besprekingen over de relaties van Duitsehland tot Rus land, goedgekeurd: le. het besluit van de rijksregeering, om met een afgevaardigde der sovjet-regee ring in onderhandeling te treden over de uitwisseling der krijgsgevangenen; 2e. het voornemen der economische en financierde kringen, om een stndiie-eom- missie tot onderzoek van den eeonomi- schen toestand naar Rusland re zenden. Aan de regeering wordt verzocht de hervatting der handelsbetrekkingen voor te bereiden. MEMOIRES VAN HINDENBURG. Op 9 April zullen memoires van Hin denburg verschijnen, onder den titel; „Uit mijn leven". Het werk bestaat uit vijf deelen. Het eerste behandelt de jaren, die dien wereldoorlog voorafgingen, het tweede den oorlog in het Oosten tot op 29 Augus tus 1916, cieu dag waarop Hindenburg tot chef van den generalen staf werd benoemd het derde gedeeite loopt tot einde 1917, het vierde behandelt den eindstrijd in het Westen en het vijfde het einde van den oorlog. BUITSCHLAND EN HET VATICAAN, Naar de Romeinsclie correspondent van de „Voss. Ztg." meedeelt, is nog niet be sloten tot het zenden van een nuntius naar Berlijn, Men wil ten Vatican® eerst af wachten, of het tegenwoordig Pruisisch gezantschap bij den H, Stoel al diaai niet tot rijksdelegatie zal verheven worden. DE REVOLUTIE IN PORTUGAL. De spoorweg- en telegrafische verbin ding met Portugal is geheel verbroken. De Portugeesche telegrafisten van het eentraa lbureau te Lissabon namen gister avond 8 uur van hun Spaansche collega's te Madrid afscheid. Zij seinden dat zij niet wisten wanneer die dienst zou wor den hervat. Alle pogingen om in telegra fische verbinding met Portugal te komen zijn zonder succes. De kabel Vigo—Lissabon staat niet meer in communicatie met Lissabon. De Portugeesehe legatie te Madrid Ia geheel zonder nieuws; hier heeft men sedert drie dagen geen enkel bericht uit Portugal ontvangen. HERZIENING VAN HET HONGAAR. SCHE VERDRAG. De correspondent van de ,,Echo die Pa ris" te Londen meldt, dat Nitti gisteren in de bijeenkomst van den Oppersten Ge allieerdten Raad bij de behandeling van het antwoord aan de Hongaarsche gede legeerden inzake het vredesverdrag te zenden, formeel het verzoek tot den Raad richtte, dit vredesverdrag te herzien. Hii verklaarde, dat volgens de bepalingen, welke aan do vertegenwoordigers van de Hongaarsche regeering zijn medegedeeld, drie millioen Mag-yaren onder die Joego slavische, Roemeensohe en Tsjech o-Slo- wakische staten zullen komen. Hij was van oordeel, dat deze drie millioen Magy aren, met het gebied dat zij bewonen niet van Hongarije mogen worden ge scheiden. Volgens den correspondent zon Lloyd George zich In hoofdzaak hij het stand puntjan Nitti hebben aangesloten. HET PROCES-CAILLAUX. In het Caillaux-proces verklaarde getui ge Martin, vroeger zaakgelastigde t© Ma drid, dat koning Alfons tijdens de Agadir crisis hem verteld had, dat Caillaux een handlanger naar hem had gezonden, die hem met den dood bedreigde. Deze verklaring verwekte groote sen satie. Paléologne, de vroegere gezant in Rus land, drukte de meenimg uit, dat Cail laux' houding bij het uitbreken van den oorlog Duitsehland heeft aangemoedigd provoeeerend op te treden, GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN, De schulden der Duitsehe krijgsge vangenen. De afgevaardigde Weinhausen heeft 'bij de Nationale Vergadering te Berlijn het volgende voorstel ingediend Gedurende hun verblijf in Nederland hebben talrijke Buitsche militairen op aanbeveling hunner meerderen een crediet afgesloten ten bedrage van hoogstens 500, waarvoor zij 810 mark deponeer den. Zij moeten het geleend nu terug be- 1 talen; deze 500 plus 6 rente en eeni ge provisie, komt voor hen thans op 2? duizend mark te staan. Talrijke manner gaan hierdoor thans onder dringende zo-r-. gen gebukt, daar de terugbetaling voor 10 Juli a.s. moet plaats hebben. Is de re geering bereid, de schuld dezer krijgsge vangenen tegen den vredeskoers op zich te nemen en zoodoende de mannen uit de 121.) „Hoe ongaarne ik u pijn zie lijden", ging' hij voort, „zou ik het in dit geval voor- u toch wenschen, dat uwe armen jen handen verstijfd zijn en gij net de minste pijn meer gevoelt is mij een on rustbarend beeken.... „Nu", viel zij hem in de rede, „mijn armen zijn merkbaar beter- dan zij ge weest zijn, en als u dit gerust kan stel len, kan ik u zeggen dat er mij nu en dan gevoelige kneepen door heenvaren". Eduard hoorde dit met welgevallen, en hernam met een hoopvollen blik. „Dan heb ik goeden moed, ik zal u bij onza tehuiskomst hetzelfde recept voor schrijven als dat wat .u,\v goede pleeg vader voor u liet gereedmaken, doch uw volkomen herstel zal het meest afhangen Van het uitwendig middel dat ik geven «al. Driemaal op een dag moeten uw daarmede gewreven worden, en ik twijfel niet of - wij zullen met een weinig Éduld van deze kunstbewerking de beste volgen zien. Zooals ik eenmaal uw ge zicht genezen heb, zal ik liet ook uw armen en handen doen. Uw oogen had ik noodig omdat ik aliijd mot welgevallen •uw blik op mij zie rusten, terwijl ik in stijve armen het beletsel betre-ur om iemand te kunnen omhelzen die ons dier baar is, en ze ook uit dien hoofde zal trachten te genezen". „Gij betreurt het daarom", zeide Laura met een gelaat, welks strakheid echter eenige inspanning van haar vorderde, „om dat ik mijn moeder niet zal kunnen om helzen?" Eduard lachte en hernam: „Mogelijk zijn er ook nog anderen die hierop in die toekomst rekenen". „Ei ei," liep zij, op plagenden toon, „en het zou mij niets verwonderen als de aeier geleerde dokter Koestel de vrijheid nam zich onder dit getal te rangschik ken". „,AIs mijne patiënte het niet. al te vermetel van mij mocht vinden", ja," ant woordde hij. „Doktertje, doktertje," hernam zij, „de zielsoogen die ieder gelopvig mensch in zich omdraagt, zien bij u nog rij et met genoegzame helderheid. Gij hebt iu zoo veel moeite voor mijn lichamelijke oogen gegeven, yeroprlopfmij, dat ik dit dan nu ©ens doen voor die van uwe ziel. Ik "moiet bekennen, gij zijt oen godS eind vooruitgekomen op 'den weg der ge nezing, en weldra volgt naar alle waar schijnlijkheid uw volkomen herstel, dan eerst, mijn goede vriend, zullen wij in allo eer en deugd eens spreken over dat gene wat men omhelzen noemt". „Ik kan u verzekeren", vervolgde hij, „dat mijne zielsoogen reeds oen buiten- gewonen graad van helderheid hebben ver kregen, in zake het geloof betreffende, is dit, zo.oalsge zelve terecht aanmerkt, onmiskenbaar het geval, maar zij hebben ook nog oen ander vermogen, waarvan zij bijwijlen gebruik maken, en dat is: zij ripn in de harten der mensellén, en nu zij de vrijheid nemen het uwe eens goed ba doorschouwen, merken zij op-, dat de bezitster van dat hart een kieine plaagster is, die bij voorkeur looze streken speelt aan djiegenen die zij mej dal aardig plaag zieke hartje bemint". „Verbeeld je in 's Hemels naam niet dat ik je bemin", sprak zij hartelijk lachende, „een weinigje vriendschap, daar most ge 't voor het oogenblik mede doen als ge goed oppast, dan zullen we eens zien hos we 't met je maken." „Zoo ik nog zoo .gelukkig niet 11150- zijn uwe liefde te bezitten, hoop ik mij haar waardig te maken", zeide hij met een ernstig gelaat, want hoezeer hij inzag dat haar woorden niets dan plagerij be vatten, waartegen bij vermeende bestand te zijn, waren zij hem, zoo hij de waarheid zeggen moest, toch eenigszins hinderlijk Dit bijna kinderlijk verdriet in den for sch&n man is altijd een bewijs van reine, onbaabscbuldige en sehuldelooze liefde zelfs in zijn dagen van volslagen ongeloof had hij haar met een ruimer liart bemind, en het was haar reine liefde die, ofschoon nog nimmer door haar beleden.jz-.jja redster werd voor tijd en eeuwigheid -- con liefde welke als voorwaarde stelde, da,t hij de werking van Gods heilrijke genade in zijn door wroeging verontrust geweten niet lan ger weerstand zou bieden en hij, zich in de armen van den godsdienst werpende, met haar tezamen het rijk der hemelen mocht beërven, daar het haar niet voldoende was hem alleen hier op aarde te bezitten, maar zij ook met hem voor eeuwig haar Schep per wilde toebehooren. Op deze wijze werd het gesprek nog ge- ruimen tijd voortgezet meestal fluisterend, clapr zij het onderwerp dat zij met elkander behandelden, natuurlijk minder geschikt v. d. opren d. overige reizigers achtten^ Deze hadden ook hun eigen zaken, we.ke hun een onverdeeld belang inboezemden, en toen da schemering begon te vallen, raakte de een na den ander, in slaap, zoodat een viertal zat ta knikkebo ïen, dat het jeugdig paai er de oogen va j af moesten wenden uit vrees van duize f; te worden. Na nog een half uur onderw I op eene plaats, waar meu in dp gelogenhe l was eenige ververschin- gen te gebruik- ite hebben gepleisterd, bereikte men I, fsseL waar men, na een goed souper te l-bben gebruis^,voor den nacht van elkai.G r scheidde, om den an deren dag vroeg in den morgen dc reis naar Antwerpen 1 vervolgen. Hier bracht men weder den 1. eht over en Zondags te elf uren stapter. de beide Marrelhoefbe woners aan De fcoevoet uit de diligen ce cn begaven zi ,1 onmiddellijk den weg op naar het witte nis. Toen Laura de oederlijke woning na derde, begon baai liairt van kinderlijke blijdschap tel kb ren bij de treffend? onfcmttdma- welke -r* te war-liten stond. ■((Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1