HUIS
BUITENLAND.
te"2il»nV5?l3??r VÏOe° hij verwmdord
ÏL NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOL?ANTE
W at oe rei s zegt
eieiiy
Verkooping
te Heiloo
Wat veranderen moet.
leegesleerd in den
Maalstroom.
ngelsche
,8 Platen 1
No 75
Woensdag 31 Maart 1920.
13e JaaH
gereedschappen,
liSraad,
inventaris
.4 April 1920,
10GRNENBURG,
Keornve©,
lüigereedschappeD
IGEN
Verschijnt dageijks
DB ttbVOLU 1 IE IN DUITSCHLAND.
Uit het industriegebied kernen allerlei tegenstrijdige berichten Het
ultima.um der Regeering schijnt eerst aanvaard te zijn, doch daarna is
as atgerndene staking weer uitgeroepen. Frankrijk staat het binnen
rukken van Stet HosrcjeaieiS toe.
FJbUiLLüTUN.
Het witte huis.
m
KOORN
STRAAT
OP:
Eigenheimers
,25 per lLL-
M, Café, Bak-
)0P:
I, Heer Hugo-
:R vee^,
Alkmaar,
p DONDERDAG
les voormiddags
van do Gebroe
de IS eh er meer,
ot, aan den Biot-
tpeniiaar te ver-
ekoeien en 2 zo-
apen met lamme-
jo goed als nieuw
assen, boereuwa-
ir met ierbak en
ird riet,
eerenbed en bet-
irden aangeboden.
•ing van vervoer
ïaar,
APRIL 1920, de?
bjj den stal van
aan den Holen-
eke van J BE
iziugen, van der
art Merrie-paard
bruine bles Merrie
icère, zoo,goed al?
M. boog 2.10 M,
2 M. net bekleed,
lel, alles zoo goed
latte Kar op Ool-
srmogen 4 a 5000
Kar op Urabbel-
gen 2000 kilo.
pan tuigen, waar-
r twee Paarden,
gereedschap, een
;st, een Voerkist,
Hooi en Stroo en
enteerd zal worden,
ngen bij eten Deur-
AMOUREUS te
N den Makelaar
IN.
ma's Hof, bewoond
S. MODDER, aan
uur, ten overstaan
van
e Alkmaar,
van
muntenden stal vee
lande in
oeien, die gekalfd
ilven staan, 1 gelde
eenige Kuikalveren.
errie oud 1 jaar.
K,sjtuig;eai
2 Kapwagens op
iwagens, Bakwagen,
r, Ierbak, Melk-
ilaaimacbiue, merk
ïarkmachine, merk
dhark, Hooivorken
(Yeivaten, Kaaspers,
aven, Kruiwagen
Gareelen zoo goed
2 Werkhamen,
Tiemfuig, 2
tuig,
dsels
iz.
r zal worden aange-
0
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50$
Met Geillustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Bureaus HOF 6, ALKMAAR. Telefoonü?ü?S7fj; 4,!
AdvertantSeprijs:
Van 15 regels f 1.25 elke regel meer f 0.25$
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's vserdt op cenvrrsg gratis een polis
ski, welke hen verzekert togen ongevallen tot ©en bedrag van fSOO,—S 400,—f200,-, fiOO,—f60,—, f3S,— f 15.—
't Is neg steeds treurig, zeer treurig gesteld
met den intellectueelen middenstand, met de
arbeiders, die niet voor hun pleizier, en even
min voor het voordeeleen witte boord om
den hals dragen in tegenstelling met hun blauw
gekielde collega's
Hier'en daar. waar middenstandvereenigingen
of juister, waar vakorgeanisatie's voor de bij
haar aangesloten leden krachtig optraden, viel
er al wel wat verbetering te bespeuren, doch
enorm groote groepen en tallooze enkelingen,die
niet of bezwaarlijk in organisatie's onder te
brengen zijn, bleven nog uitgesloten, en over
't algemeen bleef de finantieele waardeering van
het werk der intellectueele middenstanders nog
ver beneden het peil, als waarop zij gezien de
hooge levenskosten van thans en in vergelijking
genomen de loonsverhoogingen voor de hand
arbeiders billijke- en verstandigerwijze thans
gesteld moest wezen.
De ontwikkeling van den loenstandaard voor
de verstandswerkers heeft at.olu .t geen ver
band gehouden met het tempo, waarin de laatste
jaren de levenskosten gestegen zijn, en neernt
men in aanmerking, welke loonen heden ten dage
aan hand-arbeiders betaald worden, dan treden
de schromelijkste van verhoudingen aan het
licht.
Eenigen tijd geleden gaf „De Bode" een verge
lijking tusschen de weekloonen van geschoolde
werkl.edsn en die van modern-opgeleide onder
wijzers, met volledige bevoegdheid dus voor
hoofdakte, Fransch, Duitsch, Engelsch en Wis
kunde in enkele gemeenten, waar premievrij
pensioen is ingevoerd.
„De Bode' 'stelde de minimum-weekloonen
voor laagstbezoldigde werklieden in dienst van
bepaalde gemeenten naast de minimum week-
loonen voor onderwijzers in diezelfde gemeenten
volgens wetsvoorstel-De Visse na aftrek van
verplichte pensioenstortingen, en kwam toch
de opzienbarende conclusie, dat in Wormerveer
de arbeider verdiende f 32 de onderwijzer
f 28.32 in BloemencUial do arbeider £-30
f32—, de onderwijzer f 28.32in Zaandam de
arbeider f 31.50—, de onderwijzer f 29.50in
Zaandijk de arbeider f 31.50de onderwijzer
f 28.32in Beverwijk de arbeider f 27f 32
de onderwijzer f 27.14in Almelo de arbeider
f 26f 30de onderwijzer f 28.32in Am
sterdam de arbejdpt f 29,70—, de onderwijzer
f 29.50— in Alkmaar de arbeider f 27f 29.70',
de onderwijzer f 28.32enz.
De vergelijking was des te juister en daarom
ook des te frappanter, omdat de genoemde sal -
rissen door beide categoriën van werkersbereikt
worden op denzelfden, den ongeveer 23-jarigen
leeftijd
Later heeft „De Bode" nog eens een staatje
opgemaakt van personen, die in aanvangsjaar-
wedde met modern-opgeleide onderwijzers (vol
gens de nieuwe salarisregeling) zoowat gelijk
staan, en bevonden werd, dat zulks het geval
is met
a. een kok in een gevangenis of rijkswerkin
richting
b. een zaalopzisner in „Veenhuizen"
c. een provisiejuffrouw in de klinieken der
Rijksuniversiteit te Utrecht
d. een roeier bij het loodswezen
e. een stoker bij de Rijkskustverlichting
f. een concierge-portier aan de.Centrale maga
zijnen van militaire kleeding en uitrusting
g. de hulpsluismeester te Mallegatsluis
h. de brugwachter te Burgervlotbrug
i. de stalbaas aan het Rijkshengstendepöt
j. de machinist-stoker aan de' Zuiaerzee-wer-
ken
k. concierge-bode bij verschillende takken
Van dienst
1. amanuensis bij verschillende onderwijsin
richtingen
n. kantoorknecht bij post en telegrafie,
We hebben ons in 't bovenstaande bepaald
tot de salarieering der onderwijzers, en niet te
ontkennen is het, dat de onderwijzersstand een
bijzonder sterk voorbeeld levert van de wanver
houding in waardeering van verstand- enhanden-
werk.
Doch in meer of minder sterke mate hebben
vrijwel alle intellectueele werkers van die wan-
verhoudinging te lijden., waarbij zich nog
het eigenaardige verschijnsel voor doet, dat de
minst-praesteerende verstandswerkers de
gewone kantoorschrijvers en -rekenaars naar
verhouding nog het méést wisten te bereiken
in den strijd om salarisverbetering.
Van hand-arbeiderszijde o. a. Kortelings
nog in het „Orgaan" van den Ned. R. K. Typo-
grafischen bond wordt opgemerkt, dat het
met de salariseering der verstandwerkers nogal
schikken kan en dat de eerste de beste jongste
bediende op een redactiebureau zich rekent tot
de intellectueelen, dieRooger gesalarieerd moeten
worden dan de hand-arbeiders.
Men zij gerustieder verstandig mensch weet,
dat er onderscheid bestaat, tusschen intellect
en intellect, doch 't zijn juist degenen, dis
zwaren geestelijken arbeid verrichten/die zich
door jarenlange, dure en inspannende studie, 'n
positie veroverd hebben en die zich voor hun
tijd afwerken,- 't zijn juist zij, die heden ten
dage den zwaarsten strijd om het bestaan te
strijden hebben en die zich het smadelijkst ver
ongelijkt moeten gevoelen, indien zij hun-
stand en hun levenskosten in aanmerking geno
men eens nagaan, wat een arbeider verdient.
Het behoeft voorzeker niet gezegd, dat wij den
arbeider zijn loon van heden gaarne gunnen en
dat wij er ons slechts over verheugen kunnen,
indien hij heden ten dage in de gelegenheid is
dank zij zijn flink verhoogd looneen me.nsch-
waardiger leven te leiden dan voorheen.
Doch dan moet men het ook billijken, vaa
neer wij krachtig pleiten voor een herstel Vc.n d
juiste verhouding (indien die ooit bestaan heen!)
in de finantieele waardeering van verstands- en
handen-arbeid.
Verschil in finantieele appreciatie moei er
bestaan de intellectueele arbeider zijn de be
werkers van den vooruitgangstaken zij hun
werk, dan ligt na korten tijd heel de maatschap
pelijke orde overhoop, dan is er na verloop van
tijd ook voor de hand-arbeider, die het geeste
lijk werk der intellectueelen ten uitvoer brengen,
geen goed en geen genoegzaam werk meer.
En aangezien de intellectueele opleiding méér
kost|dan de vak-opleiding-, aangezien de intel
lectueele arbeider in verband met afkomst, op
voeding en levensmilieu andere behoeften heeft,
dan de- hand-werker, aangezien - last not
least van hêm in het maatschappelijk samen
stel finantieel ook méér verlangt, méér g ëischt
wordt, moet hij ook. een ruimere bezoldiging ge
nieten.
Wélke nieuwe toestanden we ook krijgen,
al worden ook (wat God verhoede en wat wij
niet gelooven over heel de wereld, zoowel over
Parijs als over Honoloulou, de Bolsjewiki de
baas, - de intellectueele arbeid zal ruimer geho
noreerd moeten worden dan het handen-werk.
Gesch edt dit niet, dan zal 't zich wreken in
voortdurende vermindering (in kwantiteit en in
kwaliteit) van het intellect, tot groot nadeel,
om niet tezeggen.fof ondergang der maatschappe
lijke welvaart.
De intellectueele arbeiders grijpen thans aller
wegen naar het éênigste wapen, dat in den strijd
om lotsverbegering doelmaug gebleken is, n. 1.
het wapen der organisatie.
Te Parijs is definitief een confederatie van
intellectueele werkers gesticht, hier te lands
is het b stuur van een vereeniging voor inge
nieurs en architecten voornemens een actie in
te leiden, welke een betere waardeering van
allen geestelijken arbeid ten doel heeft, on de
journalisten overwegen, welke groepen van ver
standswerkers zich in den strijd om lotsverbe
ring aan hen zoude kunnen assumeeren.
Da geest sarbeiders zijn er steeds eenigszins
schroomvallig voor geweestds groote trom te
gaan roeren ommeer geld, en, aan dwin
gende actie hebben zij over 't algemeen danig
het land, doch, wanneer andere middelen
niet baten
Op een onlangs goh ouden vergadering
v. d. Socialist. A'daiusehen Bestuurdersb.,
deelde die bekende heer Stenhuis mede,
dat Let jaar 1920 een jaar van stakingen
zal zijn, zooaLs Nederland nog n-ooit gekend
heeft.
Op hen, die die houding van dezen lieer
in do etakingsweken., die we nu al achter
den rug- hebben, met eenige aaniiaoht volg
den. zal d'ie verklaring wel geen verras
send© uitwerking gehad hebben.
Echter, die verklaring is niet alleen als
voorspelling bedoeld; zij heeft ook een pro
pagandistisch® beteekenis.
Zij beteek ent, dat do leider van het N.
V. V. aanstuurt op samenwerking met het
anarchistische Nederlandsoh Arbeidssecre
tariaat.
Waaneer bij die verklaring do bedoeling
voorzit, on we zijn geneigd die bedoe
ling aan t© nemen om zooveel mogelijk
voor de S. D. A. P. do leiding der arbei
dersbeweging in handen te honden, dan
meenen wij op onze beurt, te mogen voor
spellen, dat den heer S-tenhuis e-en jammer
lijk fiasco wacht.
Door propaganda voor achtereenvolgen
de stakingen t;o maken, speelt dezo arbei-
dcrsloider tegen zijn bedoeling in
slechts in de kaart der Communisten, voor
wie stakingen en nog oens stakingen, het
mid'drd zij.n, dat den wog moet banen voor
de hel der Communistische maatschappij.
Do Contrale (Socialistische) Bond van
TranisportanbeideiB, moge zien ook al ver
zetten tegen uitbreiding tier luildige sta
king, o.i. kan dat verzet tegen den steeds
wassendon invloed eter'Communistische ar
beidersgroepen, niet duurzaam wezen.
Gegeven de verklaring van den heer
Stenhuis omtrent- de serie stakingen, die
ons dit jaar te wachten staan; gegeven het
gebrek aan moed bij da Soola.Istei), om
zich Principieel tegen uitbreiding
der staking to verzetten; gegeven de vrees
van St-onhuis c.s., .dat bij principieel ver
zet tegen het drijven dor Communisten, een
groot gedeelte hunner mannen naar het
kamp van Wijnkoop c,s. zullen overloope.n,
wil het ons voorkomen, dat e,on moe-sleu
ren dei' socialistische arboi-cfers, in den
maalstroom der Communistische ongebon
denheid, niet denkbeeldig is.
De heer Stenhuis hoeft o.i. met zijn be
ruchte verklaring, het jaar 1920 zal een
jaar van stakingen zijn, zocals Nederland
nog nooit gekend heeft, zc-o goed als het
doodvonnis uitgasproken over de zelfstan
dige actie van het N. V. V. in do toekomst.
Nag ©en weinig tiida misschien, en bet
N. Y. V. zal voor den wagen van. het an
archistisch N-ederlanusoh ArbeideiS0Cc.ro-
tariaat gespannen, den wog naar don af
grond moeten inslaan, die dat secretariaat
met do zwe-ep in de vuist geklemd, voor
schrijft.
Het onvermijdelijk gevolg van gebrek
aan beginselvasten moed en do vrees voor
verlies aan invloed op de massa.
OP EEN KEERPUNT-
In' <fc „Nederlander", wijdt üe heer Strij-
bis, voorzitter van den. Oir. Transportar-
beidersbond, een uitgebreid artikel aan het
conflict in het havenbedrijf: De schrijver
besluit: rr
„Wij zijn momenteel op een keerpunt
gekomen.
Immers, thans zijn er vier mogelijkhe
den.
Eerstens, dat beide partijen arbitrage
aanvaarden. Dan is het conflict spoedig
afgeloopen. Dan is er een einde gekomen
aan een strijd, welke een ramp is voor
geheel ons volk. Dan zal niet de macht,
maar het recht zegevieren.
Tweed ens. dat beide pariijen weige
ren. Dan is het einde niet te overzien.
Dan wordt het uitgevochten en getoond,
wie de sterkste is en ais gevolg daar
van komt de vraag naar voren, of niet,
meer dan in de afgeloopen weken, aan
gestuurd zal worden op een uitbreiding
van het conflict tot andere vakken. Als
dan zal de ellende in de havenarbeiders-
gezinnen worden verergerd met al de ge
volgen daarvan Of, de arbeiders gaan
op een gegeven moment over de hoofden
der leiders heen aan den arbeid.gesteund
door werklooze arbeiders van het platte
land. Dan 'beslist de macht.
Derdens zullen de patroons arbitrage
weigeren en de arbeiders dit aam aarden,
Dan zal de stemming van het geheeie
volk zich in nog sterkere mate togen de
reeders en de sympathie overslaan naai
de werknemers.
Eindelijk kunnen de werknemefs weige
ren en de patroons aanvaarden. Het ge
volg daarvan zal dan in omgekeerde
richting zijn Dan plaatsen de twee klas-
ses.rijd-strijdende vakvereenigingen zich
op het standpunt van den macht. En dan
vreezen we voor het einde.
Over onze verwachtingen spreken we ons
thans niet uit. De praktiik van ons vak-
vereenigingsleven zegt ons, dat verrassin-
ge niet zijn uitgesloten".
Weigert één der partijen, dan komt er na
tuurlijk niets van arbitrage. Ernstig moet
worden bedacht, wat men doet. De publieke
opinie heeft veel beteekenis."
Verwarde toestand.
Het Wolff-ibnreau had gemeld, dat het
ultimatum der Eegoermg aan de roode le
gerleiding hetloii, Woensdag 12 uur 's mid
dags zou afloopon. Dit nu blijkt onjuist
te zijn geweest; de termijn is reeds gister-
nj§fcdag verstreken.
Wat er na bat stellen van het ultima
tum is geschied, was tet gisterenavond
voor niemand te achterhalen. De meest te
genstrijdige berichten kwamen van alle
kanton los.
Wat wel niet voioa- tegenspraak vatbaar
scheen, was de indruk, d-at het roode leger
het niet langer kon uithouden.
Uit Bei-lijn wend n.m, gisterenmiddag ge
meld
De ochtendbladen vernemen uit Duis
burg dat onder de arbeiders in het in-
ur.6i riegebied nieuwe onlusten dreigen uit
to breken, daar de betalingen gestaakt
wóaxien.'De „Vollzugsraete" trachten bank
biljetten te gaan drukken, maar de beta
lingsmiddelen der oproerlingen worden
steens krapper en de mannen die aan bet
front ziju, Worden ongeduldig, omdat liun
gi&wuen on vandaag maar halve soldij is
betaald.
De „Deutsche Allgemetne Zeitung" ver
neemt uit Busseldorf dat, nadat het stede
lijk bestuur kort geleden 185.000 mark voor
de vci.igheidsweer van den „Vollzugsrat"
ter beschikking had gesteld, een bende
zwaar gewapende mannen opnieuw 200.000
mark opeisehte.
Het stadsbestuur moest toegeven eu gaf
lOO.OÖü mark.
Verder wordt nog uit Du.sseldorf ge
mold; Da in den loop van Dinsdag- geno
men maatregelen wijzen er op, dat een zui
vering van hei Ruhrgebied door wapenge
weld aanstaande is. Te dien einde is in
hot district Essen het treinverkeer tot
Dussëiü'orf stopgezet. Ook het telefoon- en
telegraafvcrkeor js in sterke mate beperkt.
Uit oen en ander bleek opnieuw de chaos
onder oe roede troepen.
Maar van een overgave was nog geen
sprake. Want Dinsdagnacht seinde het
Wolff bureau nog uit Munster ds volgende
verklaring van den (bolsjewistischen) cen
tra ien Raad te Essen:
De bevelhebber te Munster deelde den
centralen raad mede. welke waarborgen hij
verlangt voor het ten uitvoer leggen van
het ultimatum. In deze mededeering leest
men: Zijn tot 31 Maart 's middags 4 uur
niet 4 zware, 10 lichte kanonnen, 200 ma-
ch moge weren, 16 mijn werpers en 20.000 ge
weren, 4000 artillerieprojeetieien, 300 schot
mijnwerpersammunitie en 100.000 geweer
patronen afgeleverd, dan is aan de voor
waarde van de ontwapening niet voldaan.
Staan er dan nog gedeelten va.n het roo
de leger onder de wapenen, dan is er niet
voldaan aan de voorwaarde tot ontbinding
van dit leger.
Bestaan er op dat tijdstip nog „Vollzugs-
rate" dan is aan d'e voorwaarde tot her
stel van (Dn grond wettelijk en staat niet
voldaan.
De centrale raad verklaart, dat hij in
deze uitvoeringisbepalingen een poging ziet
om een voorwendsel te vinden het Ruihr-
gebied te kunnen binnentrekken. Een ieder
zal moeten toegeven, dat het vervullen van
deze voorwaarden volkomen onmogelijk is.
Hierbij komt, dat deze bepalingen den een-
tralen raad niet bekend ziin gemaakt
Hij hééft ze door een toeval vernomen.
Tot den afweer van zoo'n ontzettend plan
roe.pt de centrale raad op tot de algemeeni
staking.
Tot zoover de blijkbare poging om het
ultimatum te verwerpen.
Intnssehen hadden de drie socialistische
partijen van het industrie-district Hagen
besloten, dat do georganiseerde arbeiders
zich tegen de terreur van links en recht»
zullen keer en en zich van de communist!
sche centrale te Miilkeim afscheiden. Zij
verklaren zich bereid, om met de wapenen
schouder aan schouder met de troepen van
de rij'ksv eer en de repuihlikeinsche leiding
te vechten, omdat de anarchistische bewe
ging een gevaar voor het industrie-district
is.
Toen begon men bij te draaien. De cen
traio rand van uitvoerende raden voor hei,
Rijnsch-Westfaalsuhe industriedistrict deed
telt f onisch een aanbod tot wapenstilstand
aan de rijiksregaering. Tijdens dit bestand
zouden onderhandelingen met vertegen,
woordiigers van de regeering plaats vla
den, om een grondslag te leggen voor hei'
staken van den striid mot de wapenen.
De regeering heeft dit aanbod blijkbaar
niet aangenomen, maar bleef staan op de
strikte naleving van de bepalingen van
haar ultimatum.
Daarop heeft toen de centrale raad van
de uitvoerende raden in het Roergebied
its is geen gelegen-
nning.
lichtingen geeft de
146.)
„£ij is met Clara uitgegaan om lint
te knopen voor hare muis en zal waar-
sotujnlijk e!1 passant een visite bij den
burgemeester en den ontvanger afleggen"
antwoordde zij met plooien en stikken
▼oorigaande, van welke laak zij zich zoo
'Derig kweet.
'j keoben in langen tijd het ge-
T°eSCP- n.ot, gehad alleen te zijn", vervoïg-
e _.1J: „hoeveel prijs ik ook op het ge-
5C van uwe goede moeder stel, is
Wel eens aangenaam".
sij?" vroeg zij met een
vrienden] ken glimlach.
„Ja, korat ilet u (|an tl;e(- aoo voorj"
klonk zijn wedervraag.
"niL nie'ï el!i:aar iets belangrijks mede
'e,n 'helt ij de eenzaamheid nogal
gwenscht SI>rak zi- d;e tp
voorbij
da~ ZiJ nu juist gekomen
M'-rèï) 1 a. llaast!e zi> zic!l te ver-
i ,mh «e doktor tegenwoordig' eon
braaf christelijk mensch is geworden en
ik hem niet meer noodig heb te ka
pittelen".
„Maar gij moet u nu ook niet ver
beelden, dat ik er altijd op zat te wach
ten om door u gekapitteld te worden",
riep hij lachend,
„Ja, ik lieb u wel eena wat scherp
toegesproken", sprak zij meer in zich
zelve; „maar laat ons daar thans mot
meer over spreken".
„Ik neem dit voorstel gaarne aan",
zeide hij, „maar welk onderwerp is u
dan het begeerlijkst? Laat eens hooren.
Hebt gij mij niets le zeggen?"
„Och, neen", antwoordde zij zeer on
verschillig, „wat zou ik u te zeggen
hebben, is er dan iets nieuws?"
„Ik bid u", hernam Dduard, d.e het
verdroot, da; zij zooveel attentie aan haar
werk schonk, „laat die kanten strook,
waaraan ge zoo ijverig aan het plooien
zijt, nu eens liggen, eu schenk uw onder
daniger; dienaar ©en weinig eandacht".
„Weet ge wel, dat ik mijn werk af
moet hebben als jnaa tehui* komt?"' zeide
zij op naieven teon, „er sou wat voor
mij opzitten, als ag bemerkte dat ik mijn
tijd met u verpraat luid, «a gij writ
toch niet d,at ik knorren knjgf"
,,'t Zal zoo'n vaart niet loo-pen...Kom,
laat mij nu niet langer bidden en smee-
ken, zet u thans eens op dezou stoel
naast me neder."
Bij deze woorden was hij op haar toe-
geLredon en leidde haar bij don ar m naar
de aangeduide plaats. Zij bood geen weer
stand meer en vervolgde met iets schalk
achtigs in haar blikken:
„Daür, nu hebt ge uw zin, wat zult
ge mij thans vertellen?"
Hij had haai- rechterhand niet losgela
ten en zeide veelbetaekcneud, terwijl zij
deze omhoog hield:
„Thans heb ik uwe hand, Laura, is
mij het nu vergund haar le behouden?"
„OI gij haar behouden naoogt i" ant
woordde zij; „dat is waarlijk wat veel
gevraagd, dokter; ik ben te zeer in
mijn schik dat ik haar weder tot mijn
dienst heb om haar u al te staan; deze
wensch kan ook niet van u gemeend
zijn, daar dit niet zonder pijn aou gaan,
en gij zelro alle moeite hebt aange
wend om te maken dat ik tiaar weer
tot mijn dienst heb."
„Dierbaar meisje", hernam hij, „spot
niet naet hetgeen de haog.de grast des
teven* is".
„Noemt gij dat spotten als iemand
zijne hand niet missen wil?"
„Gij zijt zoo dom niet om le weren
dat ik figuurlijk spreek.,,
„Verklaar u dan eens in ronde woor
den en laat die beeldspraak voor lieden
varen; ik ben vandaag wat onbegrijpelijk."
Hij drukte een kus op hare hand en
zag haar met bewondering a,an.
„Dat is oneerlijk, dokter, ik vraag u
woorden en gij stoelt een kus."
„Zoo ik daartoe het recht niet had,
bestraf mij dan voor mijne stoutmoe
digheid."
„Stoutheid, ondeugendheid, moest gij
zoggen; ja, wat zal ik er u voor doen.
Zoudt ge mijne hand nu niet loslaten?"
„Niet voordat ge mij geantwoord heb
op de vragen welke ik u zal doen."
„Ik luister wat zal er komen?"
„Laura, lieve Laura," begon hij, „er
is een lijd geweest, dat gij mij geen ach
ting kondt toedragen, omdat ik met God
en zijn geboden gebroken had; ik was
een vrijdenker, een ongodsdienstig wezen-
Ware genegenheid, oprechte liefde moe
ten, zullen zij duurzaam waaen, op ach
ting op eerbied gegrond zijn. Ik heb mij
lossgcworsteld uit de klauwen dés Satans;
end er uw leiding, door uw invloed heb
ik de waarheid leereu kennen, waar
door ik mij thans gelukkig voel. Den
koogsten dank ben ik u daarvoor ver-
schudigd. Hoe ik u liefheb, hoe ik u hoog
scliat en hoe ik uwe genegenheid op
prijs mocht siellen, aou ik toch niet tot
de Kern teruggekeerd zijn, wanneer het
niet met mijne overtuiging strookte, want
ik gevoel het mijn gebreken zijn vele,
maar ik vermeen mij den lof te mogen
toeeigenen oprecht te zijn. Gij ziet dus,
en ik weet, gij betwijfelt dit ook niet
dat ik mijne verkeerdheden in waarheid
heb afgezworen.
Zeg mij, dierbaar meisje, zjou ik de
achting thans waarodig zijn, waarvoor ik
zoplang heb gebeden".?
„Er bestaat geen enkel beletsel meer,,
waarom niet iedereen u zo-u kunnen ach
ten", antwoordde zij met een gelaat waar
op thans de hoogste ernst te lezen wast
„Maar ik gevoel mij zwak, zeer zwak,
Laura, en er bestaat één enkel liefderijk
wezen dat mij door haar voorbeeld ver
sterken, leiden kan als een kind en voor
afdwalen behoeden, Zou het niet jammer
niet diep Ongelukkig1 zijn, zoo zij zich
mijner onttrok
•«s
(Wordt vervolgd).