"WÊk T "TSBHB& *WÊT 1R& TBPlik
ft.R. NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NPORP-HÖLf.AflB
BUITENLAND.
Wat de Fers zegt
No 76
Donderdag 1 Apr») 1920.
13e Jaargang
Het Bolsjewisme in de
Praktijk.
DE RbVOLUilii IN DUITSCHLAND.
^ieinve oiiderbandelisigên iussshen Rijksregsering en het rasds leger.—
Slappe höiïd ng tier rfeg er.ng, waaks door de ordelijke eiementen in
Zuid Duuschiand scherp wordt gelaakt De Entente in Dustsehland.
t hi ll l.hin.N.
Het witte huis.
Abonnementsprijs:
Per kwartaalt 2,—, franco per post f 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
OuresU! HOF @s ALKEVBAAR. - Tei@^©©rs: rsdagtse^SJST 433'
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25;
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aam-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
~Aan alle abonné's vrordt cP EanvrPsg eratis een polis verstrekt, v.eike hen verzekert tegen enfievaiien tot een bedrag van *500,-, f 400,-, f200,-, 8100,-, f60,-, f35,- «18.-
(Een onderhoud met een ooggetuige.)
Reeds meermalen wezen we aan de hand
van ooggetuigen, die hun ervaringen
in boek en blad wereldkundig maakten,
in kortere of langere artikelen of
communiqués, op de namelooze ellende, die
in Rusland onder al de lagen der maatschappij
wordt geleden, nu dat land zucht onder den
moordenden greep van het Bolsjewistisch
Schrikbewind.
Ditmaal waren wij in de gelegenheid een
onderhoud over de toestanden in het voormalige
Tsarenrijk te hebben met een landgenoot, die
sinds jaren daar woonachtig is, de geheele
geweldige revolutie heeft meegemaakt en dezer
dagen is teruggekeerd.
De woorden ontbreken mij, zoo sprak hij,
om den werkelijken toestand te beschrijven
van het land, dat ik in staat was op 10 Januari
j.l. te verlaten.
Rusland is in één woordeen hel, waar dui
zenden en duizenden door een betrekkelijk
kleine minderheid Bolsjewisten gefolterd wor
den.
Gouden bergen hebben zij het volk beloofd
verlossing uit de slavernij, rijkdom, macht, eer,
enz.
Van die beloften is niets terecht gekomen. Wei
kwamen er voor in de plaats: gevangenneming,
bloedbaden, foltering en knevelarij, en dit alles
duurt tot op den dag van heden onder het
i bestuur van Lenin en Trozky voort.
Onze zegsman zelf is verscheidene malen
door de Bolsjewisten gearresteerd, eeist te St.
Petersburg. Deze arrestaties hadden plaats om
te constateeren dat hij werkelijk degene was,
dien hij zeide te wezen.
Later werd hij te Odessa, de bekende Rus
sische handelsstad aan de Zwarte Zee, gevangen
genomen, omdat hij geen bolsjewist was en het
ook niet wilde worden.
Hier moest hij een maand lang, onder veel
wederwaardigheden en lijden in een onderaard-
sche gevangenis doorbrengen een gevangenis
zonder, licht en die half vol water stond. Hij
moest daar verblijven zonder verplegingen bloot
gesteld aan den aanval van ziektekiemen, die in
'n omgeving als dehiergeschetstenatuurlijkwe-
lig tierden. Het gevolg was dan ook, dat onze
Hollander door de verschrikkelijke vlektyphus
werd aangetast. Met veel geld en goede woorden
het eerste speelde natuurlijk de hoofdrol
kon hij een geneesheer vinden, die zijn zorgen
aan zijn toestand wilde wijden.
Een einde aan dat verschrikkelijk gevange
nis leven werd gemaakt door zijn veroordeeling
ter dood. Met een 20-tal lotgenooten tegen een
muur geplaatst om gefusilleerd te worden, viel
onze landsman neer, echter niet door een kogel
getroffen, maar uit zwakte wegens de doorge
stane ellende.
Even te voren waren een 10-tal zijner lotge
nooten door een hevigs fusillade om het leven
gebracht. Van de 24 uren tijd, die hem gegeven
werden om wat op zijn verhaal te komen, maak
te onze landsman een zeer nuttig gebruik. Hij
wist in een vaartuig over de Zwarte Zee naar
Konstantinopel te ontsnappen.
Als een haast ongelooflijke bijzonderheid
deelde hij ons nog mede, dat de Bolsjewisten,
die belast waren met het fusilleeren der gevan
genen, onder commando stonden van kwee jon
ge meisjes van 17 en 19 jaar, tot aan de tanden
toe gewapend. Zij toonden zich opgewonden en
wreed.
Onze pen weigert de wreedheden te beschrij
ven, die door de Bolsjewisten in Rusland wor
den bedreven.
Ier kenschetsing diene hier het melding ma
ken van één soort folteringhet z.g. hand-
schoentrekken.
De huid wordt rondom de polsen doorgesneden
en daarna wordt zij van de hand afgestroopt,
op de wijze waarop men een handschoen uit
trekt
Over de zedelijke ontaarding, die het Schrik
bewind der Bolsjewisten over het ongelukkige
Rusland gebracht heeft, vernamen we bijzon
derheden, die de haren ten berge doen rijzen
van afschuw.
Die ontaarding gaat alle beschrijving ver te
boven. We kunnen er hier uitteraard niet over
uitweiden.
Rusland is een hel en de Bolsjewisten gaan er
te keer en te werk als duivels.
Onze landgenoot deelde ons ten slotte nog
mede, dat een der hoofdoorzaken van den lan
gen duur der Bolsjewistische terreur, de on-
eenigheid der verschillende stammen onder el
kaar en de daar uit voort spruitende vijandige
gezindheid jegens elkander is. In plaats van zich
tegen den algemeenen vijand der Menschheid
't Bolsjewisme, te vereenigingen en eendrachtig
een einde aan de schandelijke heerschappij
zijner aanhangers te maken, bestrijden zij el
kaar op leven en dood.
Onze zegsman verklaarde er van ove tuigd
te zijn, dat uit Rusland veel geld, in allerlei
vorm, naar Nederland gezonden wordt, ten be
hoeve der propaganda voor de Bolsjewistische
beginselen en ideeën hier te lande.
D® SOCIAAL-DEMOCRATEN EN DB
Duurte wet
Na de beslissing (verwerping) inzake
de Düurtewét te hebben betreurd, drie
start de „Standaard", geheel ia overeen
stemming met hetgeen .wij daarover schre
ven:
„Merkwaardig is de houding der
sociaal-democraten.
Zij niet het minst hebben geroepen
om "wettelijke maatregelen ter bestrij
ding van de duurte, en stemden nu te
gen de -wet.
Waarom?
Omdat de loonsoveroenkomsien en
collectieve arbeidscontracten, er onder
violen.
Daarop moest do wet niet van toe
passing zijn, en hun amendement van
deze strekking verworpen werd, ver
"wierpen zij d.e wet.
Zulk een houding is alleen te ver
klaren uit hun k-Jasse-nstandpunt.
Ware voldaan aan hnn eisch, dan zou
de wet ee-n stuk „klassewetgeving" zijn
geworden. Immers, wie ter bestrijding
-.svan de duurte aan een college de be
voegdheid geeft overeenkomsten to ver
nietigen, moet tiii bevoegdheid uitstrek
ken tot a Le overeenkomsten, welke op
de prijsvorming invloed uitoefenen. Wat
de sociaal-democraten wild n, kcant hier
op neer: van ale overeenkomsten voor
en met de arbeiders moet de Centrale
Diuurteraad afblijven, wij vertrouwen
hem de beoordeeling etc. daarvan niet
tcfe. Maar waarom vertrouwen zij aan
ditzelfde college wel een beoorde -ling
etc. toe vaa de andere overeenkomsten;?
Wie 't eerste niet wil, moot ook bet
tweede niet willen; wie 't tweede
wil, kan en mag tegen, het eerste geen
bezwaar ma-ken."
Die Regeering ging natuurlijk voor den
sociaal-demo raijschen klassen.Relt niet
op zij, en de sociaal-democraten offer
den cle ld uurtebes-frijding door wettelijke
maatregelen op aan. hun klassestandpunt
Zij deden dit, naa-r zij zeiden, voor het
welwezen van d-e arbeiders. Zouden de
zen dit ook gelooven? Wij twijfelen het.
„Critiek eenorzijds, instemming an
derzijds.
Want hij is geen onbekende figuur,
maar een vooraanstaande persoonlijk
heid met een langen dienststaat, en zoo
zal menigeen terstond met zijn ooTdeel
in den een of anderen n.a ge-reed zijn.
Voorbarigheid ware echter ook hier
uit den booze.
Men wackte af en beoordeel© den
nieuwen bewindsman naar de plannen
die hij zal ontwikkelen en de daden,
welke hij zal st&llen.
Er zijn in den laatsten iijó nog al eens
stemmen opgegaan, die riepen om een
burger-minister van Oorlog. -
Men zag daarin een waarborg, of
althans 'n belofte voor q©n streven in d-e
richting van vermindering van lasten.
Echter doet het o.i. minder ter zake,
of een burger, dan wc-1 een militair bet
roer in handen heeft, mits slechts dien
kant wordt uitgestuurd.
De burger-minister van Oorlog onder
liet Kabinet-Gort van der Linden stelde
ons verdubbeling van uitgaven en de
invoering van den algemeenen -dienst
plicht in het vooruitzicht."
Het blad vertrouwt, dat de militair, die
tihans de leiding in handen heeft, ons verder
zal brengen op den weg van verlichting, die
reeds onder het huidige Kabinet is inge
slagen en waarop het niet zal willen terug-
keeren, of stilstaan.
DE NIEUWE MINISTER VAN OORLOG.
„Het Centrum" meent, dat het optreden
van generaal Pop tot zeer uiteenloopende
beschouwingen aanleiding zal geven.
Nieuwe onderhandelingen.
De Vertc£"ciiW03iQiigei"a vso d-e vakooadea
en de 3 socialistische paruien in Wesifalen
hebben de rijks-egeermg liH vo.gentie ulti
matum gesitei-a:
lc. Bamueuoe goedkeu ring van de te Bie
lefeld genomen besluiten;
2e. upiieiiing van ce militaire niaa„rege-
len, cfe ttaatineds in strijd zijn;
3e. lerugroepmg vaagtutraa-l Waf ie,,
en bepaling v-an een termijn van 43 uur cm
net vergelijk van bffiiöèfil uit te voeren.
Als a<e iegeeriitg -ait nuiro-aiuiin niet aan-
vatudt of -oaiCQ&i, za, «antiijk do uugvmae-
ne soaking voor het geltede rijk women ai-
geko-nuigd.
De rijksregêering en dei Pruisische coppe
ring hebben «enige venn-gé. iwoortngeis ouder
lei-ding van tien Pruis.su;-en .Minister van
Binu-enlan-uscite Zaken er wj-kscaiBtnasaus
Severing naar liet -1n-au-y- rlège-u. .a i-w-v-nuen
om nieuwe ojsdérfiamrclingen roef ae arbei
ders te voeren. z.ij zijn van uitgebreide vol
machten voorzien.
üisteieQffiii-daag begonnen -de besprekingen
te Munster m-et een Hen, raten Laad en c-e
lekiung van het rooes teger. M-en tekent er
op dat c.e regiering aanmerkelijke c-ou-cessies
zal a-oen. en uat op een groniustag van net
vergelijk van Lieleie.a PVot'eensi-entniing zal
woruen bereikt. De centrale raa-u vermaart,
uat, ae i-oode legerleioang zich in dat gevai
naar het vergenjk zat naken en naar aemo-
bii'isatie van ae roooe troepen zal s.reven.
Dierover bestaat tusseuen tien een-ra.en
raait en de rootte leger-.eronig geen verschil
van nieeiimg meer, 2000ar. ail-s li-et tot een
schikking mocht komen, oié uitvoering daar
van vrijwel verzekerd is.
Het secretariaat te Essen van de Sparta-
cistisebe uitvoerende ïa-ten in not Kijnsch
ïvesnaa.sch-e pptistriegewed motiveert' zijm
eisen nopens een a-nawen vorm van wapen
stilstand ten eki-de onderhandelingen te kun
nen voeren, hiermee, dat het feitelijk onmo
gelijk ,s. de voorwaard-en van het ui 11 ma turn
ciaaeiijk te aanvaarden en aan de uuvoe-
ringsbepalingen van generaal Von Waiter,
om finnen 24 uui de wapens uit te .weren,
gevolg ie geven. De centrale raaa besetm-
digt den generaal ervan, dat hij met zijn
eisch enkel een voorv. Jidael zoekt om het
Roergebied te kunnen binnentrekken.
De revolu'iionnaire aróeiders zul.en daar
tegen tot het uiterste teg-ens.and bieden en
■de centrale ïaad heeft daarom de arbeiders
tot een algemeene staking in Rijnland en
Wesifalen en verder in heel Duiitechil-aaid op
geroepen. Onder den druk van deze -drèige-
men.en heeft de rijksregeeiing te Berlijn weer
in zoover toegegeven, -dat zij Severing, tot
dusver rijkscommissaris en nu Pruisisch mi
nister, gig.eren naa-r het industriegebied',
gezonden heete. cm over een overeenstemming
te onderhandden; en o-m daarvoor tijd le
laten, zlgien de rijksweertroepen van gene
raal Ven Wattor slechts stapsgewijs tegen
het Roergebied vooruilgebracht worden, zoo
dat de bezadigde arbeidersbevolking tijd
krijgt, om de orde te herstellen.
De toestand ia het indu
striegebied.
Volgens de Lokaianzeiger is ie Hagen -de
afgekondigde algemeene staking" afgelast. De
trant roept weer. Volgens c-en later bericht
van het blad, zijn gisterenmiddag rijksweer-
troepen voor Hagen aangekomen.
Le filiale van de Rijksbank te Dusseldorf
is gisteren door ledenvan -den veiligheids
dienst bezet, om evemtceete plunderingen door
van het irowt terugk-eeren-óe rootte legei-sol-
danen te voorkom-en. Of dit, afdoen-de aal zijn,
is zeer' de vraag.
Aan -die rijksregeerimg is uit Duisburg !n
-telegram gezonden van den volgenden in
houd; „De toestand te Duisburg is zoo ern
stig geworden, dat de o-rde nog s.eehts door
het ingrijpen van ce tijlsweer hersteld kan
worden. De terugkeerende gewapende benden
hebben ae toegangen tot die snad bezet en
dwingen met geweld tie fabrieken te sluiten,
in ae slad regeeren nog steeds uitsluitend
lmks-o-omimuHistische elementen. De hoop om
bij de ontbinding van het roode leger de vei
ligheid in de sia-d door veiligheidsdienst en
politie te ooen be Waren, moet worden opge
geven." Hei telegram is onderieekend door
een eeis.en burgemeester Jarres, de centrum
partij, ce meerderheids-socialisten en die de
mocratische partij.
Gisterenmiddag is na afloop van het
ultimatum op een klein deel van liet Oos
telijke front de opmarsclt der Ryksweer-
troepen begoitnen.
E,on „blok van orde."
Te Munchen heeft zich onder leiding van
d!e meest vooraanstaande mannen en s„anden
een Betersch „Blok van orde" gevormd, dat
ven doel heeft, de aaneensluiting van alle
ordelievende parüj-en en vereenigingen, zoo
als de pEiiiwonhiterweihr" en oergelijke in-
steiiingeit, op nationalen gron-aslag, zonder
eeitiige speciale richting, te bevorderen. In 'n
oproep wordit gezegd: „Het gaat om den
einaarijd tusschen ae burgerij en ce terreur,
tussclien het ro-ode leger en de rijks weer, tus
schen bet internationale gepeupel en nationa
lisme. De rijksiegeering, die tegen iedere in
breuk op de grondwet van rechts vlammend
protesteert, neemt iedere inbreuk op de
grondwet van links in bescheiming. De
rijksregeering onderdrukt willekeurige sta
kingen niet, die het volk voor goed ongeluk
kig maken en fi-et gepeupel ten allen tijdie
over orde en rust de beschikking in handen
geeft. De rijksregeering identificeert zi-ch met
het radicale streven- zij ondersteunt" daar
door den klassenstrijd en maakt daarmede-in
breuk op de grondwet. Waarop zal dit viiit-
loopen? 'Zijn wij den raden-tijd vergeten;
dien wii in Munchen huiverend doorge
maakt hebben? Het ergste gevaar dreigt! De
ruwste strijd wordt ons aangekondigd. Nu
is het ondergaan of zich vere-enig-eu tegen de
revolutie
De „Augs'bu tiger Abendaeditung" merkt
hierbij op; Wanneer bet niet gekikt, ook
No-ord-DtuïscItland eindelijk in het geweer
te roepen voor -dien strijd tegen het bolsje
wisme, dian mogen we er niet voor terug
schrikken, een nieuwe M-ain-linie te trekken-.
De Entente en Dnifschland.
De Duitsche zaakgelastigde te Parijs,
Meyer, heeft ziek naar het dept. van bui-
tenlariidsehe zaken begeven en overhandig
de aan Mi lierand een verklaring van de
Duitseh-e regeering, tegen welker bewoor
dingen do minister-president onmiddellijk
formeel voorbehoud aankoekende. Mille-
rand voegde er aan toe, dat h-et volgens de
ingewonnen inlichtingen twijfelachtig was
of d-e bezetting van het Euhr-bekken
(door Duitseho troep-en) onvermijdelijk is.
Alleen voor h-et geval, dat een bezetting
van bet E-tihr-gébied en de daarmee sa-
ïnengaan-do inbreuk op art. 44 van h-et vre
desverdrag niet vermeden konden wor
den, zonden d-e waarborgen die de Duit
sche regeering aangeboden bad, van
kracht kunnen worden, onder voorbehoud
van nieuwe preciseering. Meyer verliet
hierop den minister m-et d-e mededeel ing,
dat bij zoo spoedig mogelijk antwoord
hoopte te bobben.
Later wordt gemeld; MiLLerand heeft i-n
een nota aan den Duitschen zaakgelastigde
M-ayer de goedkeuring van Frankrijk ge
weigerd betreffende het binnenrukken dier
Duitsche troepen in het Buhrgebi-e-d.
DE MINISTERCRISIS IN DENE
MARKEN.
D-e sociaal-democratische partij heeft een
groote protestvergadering te Kopenhagen
gehouden tegen de handelwijze van dien
koning. Vijftig-duizend personen namen er
aan d-e-el Twintig sprekers voerden bet
woord en noemden do handelwijze van den
koning een verbreken van de grondwet.
Met algemeene stemmen werd een motie
aangenomen, waarin ten scherpste gepro
testeerd werd tegen den staatsgreep en
waarbij aan de sooiaal-democratisehe par.
tij en aan de vak vereenigingen algeheel©
ondersteuning toegezegd wordt bij de taak
de grondwet weer te rloen eerbiedigen en
de emocratio te waar-borgen.
De algemeene staking, waarbij ziek de
spoorwegen, posterijen, waterleiding en
verlichting aansluiten, is uitgesteld tot be
dien, 1 April. De 6700 afgevaardigden van
d-e samenwerkend© arbeidersbon-den zijn te
legrafisch bijeengeroepen om een beslis
sing inzake de staking te nemen.
TIROL VERLANGT AANSLUITING
BIJ DUITSCHLAND.
Een afvaardiging van de Tirolsehe lands
regeering heeft staatskanselier Renner het
besluit van de regeering en den landsraaa.
van Tiroi overhandigd, waarin aanslui
ting van Tirol bij Duitschland wordt ge-
eiseht.
Renner beeft geantwoord, dat niet alleen
d-e bevolking van Tirol, maar van geheel
Oostenrijk door 't vredesverdrag van St.
Germain en de daaruit voortgevloeide ge-
VOigen in een trenrig-ein toestand verkeert.
De onderhandelingen worden voortgezet.
Na afloop ervan zal de afvaardiging met
de buitenlandeche missies in contact tre
den.
147.)
:''^eker zou 't dit, maar zoo iets zal
bewogen Uren"' aniWt>or^^e eenigszins
1 moet ik vut die woorden op-ma
p-en i" am hij, „hebt ge ze begre-
opculnde^sto'ee"1^11 Bduard"> erl
hnH p„ ,1 7''1 haar arm om zijn
Ïootooofd^* h0m kUS °P
wij'keanén^eaft ,"nu- weet Sij alle3f
lederen omwe» i» genoeg om met
altijd l"efeJh?d e vormjjden- IE heb u
attija i.eig-enad. maar -k dj
hebben U.-in mijn hart gesmoord
omdat' 'ik wn „^"Honker waart gebleven
o hit van huwelijk
^ie lii^eroaal V ,0n3O'dsdienïtig is.
klaar m- epgeheven en nu ver
flati mïjn j>j e?f'ik niemand anders
„Dierl'-;-,- r- ?chtgenoo-t verkies."
ïep h>j nilln reddende engel"
S '!-J aangedaan. a
■t o°ede, be.de Eduard", was het
antwo-ewd dat zij gaf met tranen in hare
oo-gen.
„God zegene ons voornemen, en schen-
ke mij de kracht en de gelegenheid u
gelukkig te maken, die mij meer dan
mijn leven waard zijt".
„Maar gij moogt mij" voortaan niet
meer zoo prijzen", zeide zij, „ik heb zoo
goed als ieder ander mijn gebreken en
gevoel maar al te zeer dat ik geen
engel ben. Neem mij dan aooais ik ben,
de uwe wil ik zijn in leven en in dood".
„Moogt ge al gebreken hebben", sprak
hij op den toon van overtuiging, „zeker
weet ik dat ge u zulke grove verkeerd
heden niet hebt te verwijten als ik".
„Laat de gedachten aan hetgeen gij
vroeger hebt misdaan, thans rusten Edu-
ard", zeide zij goedig, „gij hebt er be
rouw over gehad, en daarbij aan hoeveel
verleiding stond gij meer dan ik bloot,
die bijna onafgebroken onder de be
scherming mijner moedei' heb geloefd".
Op dit oogenblik werd er aangebeld,
en toen Martha geopend had, vernamen
zij de stemmen van mevrouw en Clara
in het voorhuis. De laatste ging naar ach
ter, terwijl mevrouw Traumbach in de
kamer trad.
„Wel hoe", riep zij verwonderd uit,
„wat is hier gebeurd? Tranen? Ik dacht
dat wij ons daar tegenwoordig niet meer
mee ophielden. Zeker een klein kib
belarij t je of zoo iets... Kom, het moet
maa-r over wezen.. Reikt elkaar de hand.
„Dat hebben we daar juist gedaan",
sprak Laura met een vro-olijken lach.
„Gij lacht?,.. En bij mijn binnenkomen
vond ik u schreiend?" sprak haar moeder
vragend.
„Lachjes en tranen mevrouw," viel
Elduard in, „kunnen beide de vreugd tot
oorsprong hebben."
„Gij hebt gelijk", sprak zij', „maar is
dat hier dan 't geval? Laura zeide zoo
even toen ik u aandreef om elkander
de hand te reiken, dat gij beiden dit
juist had gedaan, va-lt hier dan niet aan
een kleinen twist te denkeu?"
„Mevrouw, ik zal u de zaak ophelderen,
hernam Eduard, zijne plaats verlatende
om op de verwonderde dame toe te
treden, „de quaestie is deze: het woord
mevrouw waarmede ik u tot dusverre
heb aangesproken, begint mij zoo koud en
onhartelijk toe te schijnen, dat ik mij
gaarne de vrijheid zag geschonken het te
veranderen in dat van mama."
„Ha.., nu gaat er een licht voor mij
op", riep de pas beroepen schoonmama,
„en heeft Laura daar iets op tegen".
„Niet het minste, mama" riep het
meisje, „de zaak is tusschen ons beslist
wij wachten maar alleen op uwe goed
keuring. Het oogenblik dat wij elkander
tie hand gaven, was da-t van het sluiten
van ons verbond. Gij wist immers wel,
dat wij elkaar niet ongenegen waren"?
Ja, mijn kind dat heb ik sinds lang
gemerkt, uwe moeder is niet blind,, en
zij begreep ook wel, dat aan bet einde
van den langen weg, welken gij te zametn
be trad t, zich zoo iets qp zou doen wa.t
veel van een huwelijk heeft,"
Laura kwam naait Eduard staan, en
hare moeder onder de kin streelend»,
zeide zij
„Wat is een kind toch gelukkig, wan
neer liet eene moeder heeft, die alles zoo
dadelijk begrijpt".
„Kleine vleister", sprak de geliefkoosd©
moeder, „als ik nu eens neen zeide,"
„Dat doet ge zeker niet, mama" her
nam Laura, „gij wilt te gaarne uwe
dochter gelukkig zien".
„Mevrouw", begon Eduard terwjjr nij
met zijne hand een declam-e-erende bewe
ging maakte, zooals men dool, wanneer
men met kracht en geweld aiju woorden
ingang wil doen vinden, „mevrouw gij
kent mijn doen en laten zelfs mijtri
bcg-eerte en wenschen bleven u niet
vreemd; gij hadt in al die jaren ruim
schools de gelegenheid mijn karakter te
doorgronden, zoodat mocht ik go^da hoe
danigheden bezitten, deze u evenzeer be
kend zijn als mijn gebreken. Gij weet
dat mijn middelen mijn inkomsten mij
de macht geven eene vrouw al de genoe
gens van het leven te schenken welk©
zij kan verlangen, liet is u daarbij be
kend, dat ik Laura bemin en zij mij
wederliefde schenkt, zoudt gij er iets op
tegen kunnen hebben, dat ik haar als
mijne bruid naar het altaar leid?"
,,'t Behoort zoo tot de vo-rmeu van het
leven", antwoordde mevrouw Traumbach
„dat ouders, wanneer er aanzoek om de
hand hunner dochter wordt gedaan, den
pretendent minstens veertien dagen uit
stellen, vóór hij weten mag of men in
zijn aanzoek bewilligen zal. Ik geloof,
dat ik zonder aan den eisch der hedeni
daagsche etiquette te kort te doen, in
dit geval, van dat overoud gebruik kau
afwijken. Zooals gij zegt, Eduard, kennen
wij .elkander niet van vandaag of gisberejl
(Wordt vervolgd).
