1 VERRIJZENIS. 1
Wat de Pers zeg!
Zaterdag 3 April 1920.
13e Jaargang
-
HIJ ITbNLAND
Fhun.LKroN.
liet witte huis.
Abonnementsprijs".
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50;
Wet Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
BureauMOF 6, M,KI¥3AA§?. - Telefoons 433*
Advertentieprijs!
Van 15 regels f 1.26; elke regel meer f 0.26;
Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Ann eï.'s abcfiné's wordt ep errvi^Eg gratis een polis verstrekt, welke ben verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van fSOQ,S 400,1200,—, fiOO,160,f35,115.—
üijüaiiaïiïiüatiiJKaKauaKdEiSSiafiattüKa
Ds dag van heden doet ons wederom onder
daan de altijd ontroerende tegenstelling tus
schen de sombere weken van den Vastentijd,
de droeve dagen vooral van de Goede Week,
"net den blijden, hoogen jubel van Paschen.
Reeds in het uiterlijke, in wat de zinnen onmid
dellijk grijpen kunnen, is dat contrast sterk
voelbaar. De orgeltonen zijn droefgeestig en
zv/i. sens geheel, wanneer de lijdensweek
in' haar voihcid gekomen is, de kerkebeelden
gaan schuil achter violette behangsels de pries
ter hult zich in paarsch opperkleed.
Maar op den Paaschzaterdag wordt het licht
weer in de kerk gedragen, cm straks tientallen
waskaarsen te ontsteken dan vallen weer de
omhulsels van de beeltenissen der heiligen en
lubelt koor en orgel het blijde alleluja
Zoo geeft de heerlijke liturgie der Roomsche
Kerk uiting aan den dieperen geest, welke m al
dat uiterlijke schuilt een geest, die den goed-
géloovige meer ontroert dan de overgang van
den somberen ratel in den juichenden orgel-
galm op Paasch-Zaterdag. Het is de geest, de
gedachte, door de Kerk bij ons opgewekt, hoe
Christus door zijn lijden de heerlijkheid des
Hemels is ingegaan en voor ons den Hemel
poort geopend heefthoe Hij den dood versloeg,
hoe in Hem de Geest het stof overwon.
Die gedachte is de diepe bezieling van den
Paaschjube! na de passieweken
Door vasten en boetedoening tracht de Kerk
3ns van het stoffelijke los te maken en voor
te bereiden op de zielezuivering voor het Paasch-
•eest, de Geestelijke Verrijzenis, die zij van al
haar kinderen vergt.
Reeds op den eersten dag van den vastentijd
worden wij er aan herinnerd gedenkt, dat gij
stof zijtNiet om onze aandacht op het stof
felijke te trekken maar om ons te wijzen op
het vergankelijke van ons lichaam en ons aard-
che bezit. En gedurende de veertig dagen van
voorbereiding worden wij door de Kerk voort
durend herinnerd aan Christus' omgang met de
schepselen tijdens zijn sterfelijk leven hoe Hij
de zieken genas, duivelen uitdreef, een groote
schare hongerigen spijzigde, de domheid en
kleingeloovigheid Zijne leerlingen geduldig ver
droeg.
In de lijdensweek zien wij Zijn lichaam ge
folterd worden, bespuwd, geslagen, gegeeseld
wij zien Hem zelfs driemaal vallen onder Zijn
Kruis, kruipend in het stof, totdat Zijn lichaam
wordt uitgerekt en genageld aan den kruisbalk.
veest vertoeft weken lang bij het mensche-
ijke in "den Godmensch.
Maar op den Paaschdag vieren wij de over
winning van het Goddelijke in den Christus.
Op Zijn verheerlijkt lichaam heeft niets stof
felijks meer vatmaar de stof wijkt overal,
waar de Verrezen Christus verschijnt.
Als Hij op den vroegen Paaschmorgen uit
eigen macht opstaat uit het graf, houden geen
wanden of zware grafsteen Hem tegen. De
wachters vallen verblind ter aarde voor den
gians, die uit Zijn lichaam straaltmet de leer
lingen van Emaus zet Hij aan tafel, breekt het
brood en verdwijnt onzichtbaar uit hun midden
op het oogenblik, dat zij Hem herkennen bij
Zijn vergaderde en bevreesde leerlingen komt
Hij binnen, terwijl deuren en vensters gesloten
zijn
Christus heeft den dood overwonnen en door
Zijn v rrijzenis Zijn Godheid getoond. Dat is
onze vreugde op Paschen, dat is de hoopvolle
blijdschap, welke ons op dit hoog-feest jaarlijks
opnieuw bezielt.
Ncoit leerzamer en treffender kan het Paasch-
feest werken dan in onze tijd van algemeene
stofvergodmg. Nooit heller kan de glans van
Christus' verrezen Lichaam stralen dan tegen
den donker n achtergrond van de huidige ver
dwaasde maatschappij.
Wat was de groote oorlog, die achter ons ligt,
anders dan een strijd om het stoffelijke. Maar
hoe geheel tegengesteld aan den strijd, dien
Christus streed Do oote vo&srenkrijg was
de botsing van de hebzuchtige en eergierige
machthebbers dezer wereld, die in hun hijgen
den wedren naar altijd meer goud, altijd meer
bezit, in hun landhonger en annexatiezucht
elkander in den weg gekomen waren en waanden
dat voor hun grijpende handen niet genoeg
meer te vatten bleef, wanneer niet een van beide
partijen verdween.
En hoe deed die jarenlange menschenmoord
de laagste hartstochten overal naar buiten
slaan Hoe valsch bleken de leuzen van vader
landsliefde en strijd voor de vrijheid 1
In den maalstroom was niets meer veilig.
Het recht van eigendom ging te loor het leger
van vraatzuchtige raven over het zieltogend
Europa groeide aan ts grooter wordend, naar
mate de worsteling langer duurde.
En nu het wapengekletter is opgehouden,
blijkt herstel der orde een bovenmenschelijk
werk. De algemeene zucht naar meer bezit
voor minder arbeid is niet meer te stelpen.
De groote strijd, die den eeuwigen Vrede heette
in te luiden, is het begin van den ondergang van
het oude Europa geworden. Nooit heeft men-
schenwerk treuriger fiasco geslagen en het nie
tige en zondige van het zuiver menschelijke
bloot gelegd, dan de poging ons door groot-
scheepsch wapengeweld het menschdom ge
lukkiger te maken.
Deze algemeenewereldverdwazing schijnt bij
het stralend licht van dezen Paaschmorgen
wel bijzonder schril. Maar wij leeren er ook uit
een waardevolle ies.
De stof doodt, maar de geest maakt levend.
Zolang de stof voor ons geen middel meer is,
maar doel van ons streven, zullen wij met dat
stof vergaan, alle teleurstellingen an het ver
gankelijke meemaken, al het ijdele en dwaze
er van in ons opnemen, ja zelfs, tot al het ver
derfelijke en walgelijke komen, wat aan het
stoffelijke dat immers tot verrotting en on
dergang is gedoemd eigen is.
Maar leeren wij van den Christus de stoffelijke
middelen gebruiken om onze ziel te louteren, om
den geest te dragen en te steunen, dan zullen
v/ij ook met den Chirstus verrijzen.
Dat is de groote, de zware plicht van ons,
Christenen, in dezen tijd, om lichtdragers te
zien te midden van afschuwelijke duisternis
om door ons voorbeeld van onthechting van het
aardsche onze omgeving te wijzen op het ijdele
van de stofom door onzen geest van opoffe
ring en zelfverloochening de gedachte aan het
geestelijke in den mensch in deze maatschappij
levendig te houden.
Nu alles aast op bezit, alle verhoudingen ver
stoord zijn, de misdaad bij de massa bijna niet
meer van de deugd te onderkennen is, heeft de
Christen de groote plicht van verantwoordelijk
heid door zijn matige en ingetogen levensv/ijze
een lichtende baken te zijn te midden van dezen
stormachtigen tijd.
Wanneerwijuit dit Paaschfeest deze leering trek
ken en met vrucht beoefenen, dan zal de verre-r
zen Christus voor ons ens als de milde rechter
verschijnen, wanneer Hij in volle glorie eenmaal
zal zetelen op de wolken, op den dag der alge
meene verrijzenis,wanneer het stof onzer "iicha
men in her graf opnieuw bezi ld zal worden
voor het oo, deel en jongste dage.
DE K, 8. A. EN DE NAT. BOND TEGEN
DE REVOLUTIE.
Wij betuigden reeds orize instemming met
het bericht, diat het Hoofdbestuur van actie
dier K. S. A. alle aang-esloien organisaties
en coalite's heeft geadviseerd, niet tot den.
Naiieo&len Bond tegen de Rewkrtte te te
treden.
Ui:t een tweede bericht blijkt iniusschen.
dat liet Hoofdbestuur de mogelijkheid om
met den Nalionalen Bond samen te werken,
■nader zal overwegen en bespreken.
„Had het Hoofdbestuur onzer K. S. A
zoo vraagt het ..Huisgezin" het niet bij
het eerste bericht kunnen laten?"
Het blad schrijft dan vérder:
„Kent zij aan den Natioinalen Bond
niet te veel betekenis toe met de moge
lijkheid van. samenwerking te willen
overwegen en bespreken?
De Nationale Bond is een onding en
usurpeert een naam, die hem niet toe
komt.
De Katholieken tredten niet toe, de ge-
locvige Protestanten zullen zich even
eens afzijdig houden»
Hij kan dius hoogstens uit z.g. neu
tralen en libeialen bestaan en mist alle
bevoegdheid z;ch als 'n nationale schep
ping aan het volk voor te stellen.
Maar bovenalhet is een zuiver nega
tief en tot op zekere hoogte zdlfs mis-
leidend gewrocht.
Het opent den toegang voor allerlei
menschen. die door hun leer en leven,
«■hun beginselen en kteëen den weg heb
ben geëffend voor het revolutie -denkbeeld
das. nu het zich in ruwe vormen uit,
schrik en afkeer inboezemt.
Is er bij den Nation alen Bond ook
maar eenag besef, dat. om de revolutie
te keeren en te otó%innem," iets anders
n-codag is dan wapengeweld, een be-
tiTOUwbaar poiti-ekoïps en een sterke bur
gerwacht?
Men behoeft geen vriend van stakin
gen ie zijn om in te zien, dat een doera-
vonnis over stakingen de revolutie niet
bezweert
De Nationale Bond ziet «iels dan den
buitenkant der danger, er, vergeet, dat
ten slotte de ideeën de wereld b-èh eer
sdien en haar in, een zekere richting
stuwen.
De Nat sonate Bond met zijn verschei-
aan vnn inzichten, met zijm losma
king- van goasdsa&i; en politiek, met
2;,a piatvroeisclie opvatting van ievolu-
tte ®et toegezegde eenzijdige voor-
liCiiiing, mei z./i bekrompen vrees voor
saofielijk gevaar en zijn verb in-óing voor
lie. veel dreigender zoetelijk en "gods
dienstig gevaar, is een futloos lichaam.
En met een dergelijk futloos lichaam
snoei enz© stevige, principieele Katho
lieke organisatie ntei aanleggen."
Samenwerking met den Na,«malen Bond
overwegen is reeds 1-e veel eer bewijzen aan
een doodgeboren organisatie, dóe ram een
voudig te negeeren heeft.
iievöiatie m ïii.ktse«ia?L,
Da overeenkomst nsEva-tird.
Naar nit Eewen aan heit „Berliner Ta-
gvibia-tt" van gisierxnu-rg-en wordt gemeld,
heeft tie aigemeone "vea-srauoring van ,,Voll-
sugsiaLe" uit het Ktineoh-W esifaa._sohe In-
dustri-e-fpebied Domiorovagarctnd besteen
op gromi van do bespreking to Munster uo
overeenkomst van Bielefeld te aanvaarden
en onmiekjeliijtk ten uiLvoer te brengen. Do
Isidore van hot r-o-odo loger hebben ver
klaard, diat zij zich aan dit besluit onder
werpen en er voor zorgen zu.len, dat hot
omnitvdellijk wordt uitgevoerd.
Voort word besloten de algemeene sta
king op te heffen, waarbij echter word me
degedeeld, dat de a/t'bektors weder oaimid-
dsejiijk tot den atriicl zullen worden opge
roepen, a s de rogee,ring do door haar aan
gegane verplichtingen niet nakomt, in het
bijzonder, als hot haar niet gelukt een eind
te maken aan de troepenbewegingen tegen
het industriegebied.
In een motie wordt er op gewezen, dat
de overeenkomst van Bielefeld niet de
ontbinding der politieke raden in zich
sluit. De functies, die zij gedurende den
strijd heoben uitgeoefend .worden opge
heven, maar alle politieke raden blijven
bestaan. De Centrale Raad zal worden
uitgebreid, in de arbeidersraden zullen
zonder onderscheid van partij ook ambte
naren worden opgenomen. Do „Vollzugs-
rate kiezen weer den Centralen Baad.
In den loop der besprekingen werd er
dcor verechitiende sprekers met nadruk
op gewezen, dat de huidige onderbreking
van den strijd a.echta een pauze is om
op adem te komen. Men moet misschien
weder spoedig naar de wapens grijpen om
de reactie den. laaisten slag toe te bren
gen.
De uitlevering der wapens zou volgens
de overeenkomst van Bicieïcld zoo gere
geld kunnen worden, dat de wapens bin
nen het bereik van het rovelucioiinairo
pro .e.ariaat big ven.
Ten aauzf.en van de te vormen „Orte
wehpeiT' wad voorgesuald het voor de ver-
sati'lierade aidce hijgen voorgeschreven aantal
lenen telkens eern-ge maanden lang op te
lateien en dan nieuwe mansohappen in de
„Orisweliren" op te nemen. Op deze wijze
zou men, zender te handelen tegen de be
palingen van de overeenkomst van Bisfefeld
in konen tipd een bei rouwjaren troep kunnen
vormen, dte ecu waarborg zou zijm dat men
oe macht in handen hield.
Verder werd medegedeeld, d'at de uit den
Strijd om Muncfren bekende Bijgade-Epp de
stad Hamtn heeft bezet.
Ofschoon aanvaistoijk een aantal spie
kers er tegen har-den geprotesteerd! werden
tie moyres tien Steltje mei aigtaoeene stammen
aangenomen.
Ie Duiso-irrjï en Dogfirund duurde giste
ren de proiesisfaking der ambtenaren tegen
Óen door cte ,,VcTlzugsraté' in het leven ge
roepen onweteigen toestand nog voort. Niet
alteen stond hst spoorwegverkeer in Duis
burg gitbcri stil, maar ook het potrt-, tele
graaf- en telefoonverkeer.
Verdei wordt uit Essen gemeld, dat een
asffuad nrijncirectees geweigerd hebben aan
haar arbeiders, die thans tot het roode le
ger behooien, de Iconen uit te beialen, zoo
ns de Centrale Raad had gelast.
De Centrale Raad heeft daarop de veree-
niging van mijindiiecteuren verzocht er voor
Ie zorgen, dat zijn orders weiden uitgevoerd,
daar hij anders den „Vollzugsrate" zou op-
du agen maai regel en tegen du wederspannt-
gen tie nomen.
Volgens nadere berichten neemt d!e ont
binding van het roede leger voortdurend
toe.
De aanval uitgesteld.
Op bevet van die Rijksragoerintg is de reeds
begietmen algemeene aanval weer uitgesteld.
DUTTSCH-BELGISCHE GRENS
REGELING.
Wolff seint: Uit Aken wordt bevestiging
omvangen van het bericht, dat de Duiisck-
Beigische grenscommissie den 23sten Maart
aan de Belgen de spoorwagen in het dis
trict Moaschau heeft toegekend, hoewel de
D'tiiïscfee vertegenwoordigers niet de groot
ste beslis, heid zich hieruEigen verzetten. Dit
beskuit beiedcent geen grensbepaling, maar
een geteedea island
Met den spoorweg wordt, behalve die dis
tricten Eupen en Malmêdy, ook een derde
van bet zuiver Durtsche district Monschau
mot ongeveer 2000 inwoners met gewald aan
Duiischland omrukt.
Het besluit van cte commissie is een nieu
we geweldpleging jegens de ongelukkige he-
volknng, die zich reads eensgezind en in den
scherpsten vorm tegen dien afstand van de
spoorwegen had verklaard. Men is algemeen
van meeninig, dat die regeering beslist zal
weigeren het besluit te eikennen en diat ze
met alle haar ten dienste staande middelen
moet trachten deze regeling ongedaan te
maken.
EEN GEHEIM VERDRAG TUSSCEEN
ENGELAND EN TURKIJE?
De .New-York American." ontvangt uit
Berlijn den tekst van een omtwerp-voorstel
betreffende een geheime overeenkomst tus-
schen Engeland en Turkije, gieteekend in
Consbanriniopel April 1919, zonder voorken.
nies van Frankrijk en Amerika.
In deze overeenkomst werd bepaald, dat
Comslatntionpel in handen dei- Tuiloen ziou
'blijven. In ruil hiervoor zouden de lurken
dien Eiiaelsdien de controle waarborgen over
de Dardianöluen en andere belangrijke con
cessies doen o. a. betreffende den Britschea
invloed in Syrië en Mesoipotamië.
De tekst van deze geheime overeenkomst
was aan die bladen verschaft door Nazian
Bey, welke ondier Talaat Pacha, dite ver
klaart, 'dat het document was ondtirteekersd
door Fannor Nalan en Churchill, vertegen'
woordigers van Engeland en Daimid Florid
Pacha namens Turkije.
De uitvoering van de over-
eenkomst tusschen Rjjks-
regeerins's 't roode leger.
Naar de Berlijiische „Lofealanzeiger" uil
Barmen meldt, ia de afleverine: van wape
nen in vollen gang. In plaats van het reodt
leger, wordt in Barmen een uit leden van dc
drie socialistische partijen bestaande arbei
derawaebt gevormd ter sterkte van 480 mam.
GELENGDE BUETENL. BEBiCHTEH,
Prijsdaling in Engeland?
In geeaghebbende kringen is men vai
meening, dat de levensmiddelenprijzen nu
hun hoogtepunt bereikt en dat zeer spoedlii
een. daling, wellicht zelfs een aanzienlijke
daling zal intreden..
Een eerste reden, welke daarvoor op ge
geven wordt, is, dat groote uitgestrektheden
land, welke tot nu toe voor technische doel
einden gebruikt werden, weder aan baar na.
tuurlijk doel, de productie van. levensmidde
len voor de menschen zullen teruggegeven
worden.
In de tweede plaats hebben de hooge prij
zen in Engeland do productie in het buiten
land gestimuleerd, zoodra veel groote:
oogsten binnenkort zullen binnengehaald'
worden.
Verder is de consumptie afgenomen, zoa
dat de aanzienlijke voorraden, welke spoedif
vrijgegeven zullen worden, prijsd-rukkend
zullen werken.
Ton slotte wijst men er nog op, da-
DuLt8cklanl en Oostenrijk van do Ameri
kaansche markten buitengesloten blijveü
zoodat Amerika zijn reusachtige voorraden
alleen naar de weinige landen met gunsti
gen wisselkoors z.al kunnen zenden.
Ook voor Nederland schijnen deze over
wegingen niet ongunstig. Het motie-f vai
den guns-tigen wisselkoers is voor ons lam
van nog meer kracht dan voor Engeland.
Een boer te Marans nabii Bordsaui
kwam dezer dagen tot een alloron-aange
naamst-o verrassing. Hii had een vijftigdtri
zend francs bijeengespaard, en, zooals de
meeste Fransch-e boeren, stoldo liü weinij
vertrouwen in banken, zoodat hii zijn gel
stilletjes in een oude kous verborg. loon hs'.
nu zün schat weer eens wilde tellen, warei
d-o ratten hom voor geweest. Zü hadden d'.
mooie bankbiljetten klaarblijkc-liik naar hui
smaak gevonden en liet geheelo fortuin va,
den armen boer opgepeuzeld.
Z. H. de Paus lieeft tot leniging vai
den nood der Christenbevolking in .Vrme
nië aan Z. Em. den Kardinaal-Staatssecrê
taris een som d-oen toekomen van 50.000 lir<
149)
Maar wat, in 's Hemels naam, is dan
oorzaak dat hij niets van zich laat
Moren of zien? Ondragelijke onaeker-
Kwn, ik wenschto maar dat de
doo-r de kerk ware en ik zeker
vist dat ik 0p 2jjne genegenheid niat
..eer 1J0h ic rekenen, want hoe 't mag
niet °i werkelijk schuld heeft of
m» f1'1 verlcoeld voor mij is, houd
or z^er, en er zal dus wel nimmer
ve£nt v.ei'jk tusschen ons iets ko-men"
t0urioe mijmering ein alleenspraak
Toven te °W,het meisje S^oudm op de
'Pi-i,,r-o i ac^lerhainer, terwijl mevrouw
h„, ,c zicd met Imura en Bduard
.f ^isverlrek bevond. De vroolijke
■v'i van den do-kter was
(te L™»? iu tare smart sloot zij
0™ ®eQS ongestoord te kunnan
-oor h' hierdoor verliohting te vinden
ha' -aj" S'eprangden boezem, toen Mar
es 'h-n 1 Hid had weerklonken
npkwam en na aangeklopt te heb-
i v ïmjv opende, „Juffrouw", sprak
zij, „daar i3 weer 'n Fransche bfief."
Laura nam het schrijven aan niet een
afgewend gelaat, om hare droefheid voor
de dienstbode te verbergen en toen, deze
vertrokken was, verbrak zij gejaagd het
zegel. Bij den eersten blik vpdke» zij
in den brief wierp, veranderden haar
wezenstrekken, de uitdrukking van smart
verdween en maakte plaats voor die
etner opgetogen blijdschap, naarmate zij
voortging met lezen, vertoonde er mek
een vroo-1 ijker tint op haar aangezicht,
en toen zij tot de laatste toe al de
letters als het ware verslonden had,
stormde zij naar beneden, snelde d n
gang door naar de zijkanier, wierp den
brief op tafel en riep met egn aohaterea»
de" Inch: „Daar, lees lees".
„Gij maakt ons aan 't schrikken",, seide
mevrouw Traumbach een weinig misnoegd
„wij dachten dat gij door iemand werd
nagezeten, zoo holt ge daar de trap af.
Welnu, wat is er voor nieuws? Laat
zien", vervolgde zij,, terwijl zij het
schrijven ter hand nam, maai- hét oogen-
blikkelijk weder op tafel wierp mest ds
woorden: „O, Heer, 't is Fr-aaaeb.
Dan moet Laura ons mswr eens ver
tellen wat 't behelst."
Laura had den brief tatsc«3W«s®od in
gezien, oï zij zöide, terwijl Clara zoo het
scheen sprakeloos was van de onverwach
te gelukkige tijding.
„De advocaat Ckantilgois heeft het pro-
ces voor haar gewonnen, moeder, wij
kunnen haar begroeien als de bezitster
van drie tonnen gouds".
„Heer in den Hemel kind, is dat
iemand doen schrikken, 't is waarlijk voor
haar ooi van blijdschap te sterven".
„Dat zou ik haar niet raden, manna",
sprak Eduard, „zij moet blijven leven,
om er nu op een waardige wijze van te
kunnen pmfiteeren.
Laura vertolkte daarna zeer vloeiend
den brief ea zag met blijde verrassing
hare moeder en Eduard aan, welke "daze
met haar deelde en opgetogen van vreug
de bijna tegelijkertijd uitriepen:
„Die mijnheer Chantügois schijnt een
flinke advocaat hij heeft het geding, dat
in den laatste n tijd ho-peloos stond, toch
gewonnen."
„De naamsverandering van Olemence
ia Clara sehijnt, volgens den brief, niet
de grootste moeilijkheid te zijn geweest,
sprak Laura, „de hoofdzaak was om te
l«wijKin, dat hot kind van mijnheer Bo-
lerite broeder nog in leven was, en dit
is met veel koeten ea ïiaooita gepaard
gegaan, doordien er, daar Clara's ge
boorteakte, welke zoek was en perst
naderhand teruggevonden werd, in Bou-
aan eenigo documenten gelicht moesten
worden, daarbij de andere pretendent
voor de erfenis zijn eisoli niet opgaf en
Clara's advocaat mogelijk zoo weinig mo
gelijk bestreed".
„Mijn goede hemel", riep Olara uit,
leiwijl zij als wanhopig zich een klap
op de knie gaf, „wat moet ik met al dat
geld beginnen, het is o-m g-ek te worden".
„Wil ik je eens een goeden raad geven"
hernam mevrouw Trauaibach met een
knipoogje en op bijna fluisterenden toon.
„Houd u zoo bedaard mogelijk, ge hebt
mij daar zoo dikwijls toe aangemaand, nu
is de beurt aan mij hat u eens te doen.
Wij zullen hedenmiddag wat vroeger di-
ren, en ofschoon het anders uw ge
woonte niet is, moest ge daar thans
maar een uitzondering op maken en
en doen ©en lekker slaapje, dan komt ge
weer tot u zelve, want het schijnt wel
of u een onheil overkomen is, aoo angstig
staat de schrik op uw gclwot te lezen".
„Ik wil uw raad opvolgen en een mid
dagslaapje doen," antwoordde het meisje,
,da«r ik geloof dat het aca-tijg voor mij
is; mwr eten, daar kamt niets van; o,
ik zou niet in staat zijn iets te gebrui
ken."
„Kom, het zal wel gaan," sprak Laura,
„als het eerst maar zoo ver is. Eduard,
blijf je van middag bij ons eten? Dit
moest ge nu maar eens doen, dan kun
nen wij nog eens over het een en and-er
spreken."
„Nu, ja", sprak de dokter, „maar ik
moet eerst nog eenige visites maken."
„Dat is nu goed en wel," zieide zijne
schoonmoeder; „maar reken er op, dat
wij hedenmiddag om drie uren eten. Clara
moet een weinig rusten."
„Mama, ik zal zorgen dat ik om half-
drie terug ben, dan schenkt ge ons ze-
keer eerst nog een glaasje madera, en
ea drinken wij op Clara's geluk.
„Dat kan wei zijn", was het antwoord;
„maar om drie uur is mijn wijnkelder
gesloten". Eduard ging daarop lachend
heen om zijn patiënten te bezoeken. Hijj
was zeker zijn woord te kunnen kou«
len, wanneer althans geen onvoorziene
gebeurtenissen plaats vonden, daar ea
op het Opgenbjik weinig rieken waren.
Y j
I CWord,t vervolgd.)!
-4|
