TWEEDE BLAB
Kroniek van de Week.
Cefüezoek IV.
OM DEN HAARD.
WIE WIL RUILEN
ZATERDAG 10 APRIL IÖ20
oq ühe vrienmnnüïjes.
ONZE BRIEVENBUS
i MIDDELEEUWSCHE GASTMALEN.
I iVan een pompeuze pracht en praal wa
ren de feeslmalen die in de Middeleeuwen
de grooten der aarde wielen aan te ricalen^
pompeus niet alleen door het groote aan
tal kostbare gerechten, dat werd rondgediend,
jnaar vooral door de „entremets schrijft Jet
van Striem in de „Hotelhouder",
„Daaronder verstond men in die dagen niet
hetgeen we er thans onder begrijpen. „En-
tremels" waren de verstrooiingen, d;e de gast
heer zijn gasten tijdens den maaltijd bood.
Bij de intiemere partijen wisselden zang en
vroolijke vertelsels elkaar af, maar bij plech
tige feesten hield men er nog ganscli andere
„entremets" op na.
Tijdens het bruiloftsmaal, gegeven ter cöre
van flobert, broeder van Lodswijk den Vrome,
bij diens huwelijk met Mathilda van Bra
bant, werden de dischgeuootcn vergast op
het schouwspel een-man-te-paard te zien
koordloopenTerwijl ieder nieuw gerecht be
groet werd met hoorngeschal, afkomstig van
twee hoornblazers, die rondreden op met
scharlaken stof behangen ossen.
In 1389 hield de stad Parijs een groot
banket ter eere van Isabella van Beieren
en bij die gelegenheid kreeg men als „en
tremets" een gansciy voorstelling van de be
legering van Troje door da Grieken.
Om een klein denkbeeld te geven van de
pnorme weelde, ten koste gelegd aan d>zc
„entremets", volge hieronder een kleine be
schrijving van heigeen cr te aanschouwen
viel op een bankcl in den jare 1453, door Phi
lips den Goeden te Iiijssel aangericht.
Er waren drie reuzen-lafels opgesteld, waar
op men een lö-tal groote figuren vond, zoo
,o. a_ een „pastel" van zóódanige afmetingen,
dat 28 springlevende muzikanten er gemak
kelijk een plaatsje in konden vinden en min
deuntjes speien; verder esn kerk met orgel
an alt waarin vier kinderen; een „Woestijn".,
waar oen tijger en een slang gelukkig alle
bei imitatie! een gevecht op leven en dood
leverden, een kasteel, waarvan de grachten»
met likeur waren gevuld, landschappen, vo
gels, wilde dieren e. d En toen de gasten
gezeten waren, ving het orgel van het kerkje
jan te speien, gingen de kinderen zingen cn
begon het alierwege in de figuren te bewegen,
jjlisschien zouden wij, twiutigste-ceuwers, al
kijkende, de gerechten vergeten h&bbeu, maar
niet aldus de middeleeuwers. De eeno „ser-
Sice", weer beslaande uit talioozê onderge-
lechten, werd na de andere rondgediend door
Tovieke „officiers-de bouche", pages en bedien
den, terwijl ook de wijnkannen niet veel rust
hadden. En dan hield men nog lijd genoeg over
yoor het spectacle variété.
net m elkaar zetten dar plannen voor
soortgelijke monster-banketten behoorde tot
de „staatszorgen" der vorsten. Weken vooruit
werd er aan de hoven over gedelibereerd, ius-
schen den souverein en de meest deskundige
zijner ministers en hovelingen. Er werden
bijeenkomsten belegd, waartoe plechtig de kan
selier des rijks en de opperhofmaarschalk
werden genood en na veel heen eu weer pra
ten konden daar eindelijk de plannen worden
vastgesteld.
In de 14e en 15e eeuw werden weinig uit
vindingen gedaan, die de „entremets" nog ge
compliceerder zouden kunnen maken dan ze
reeds waren. Daarom ging men de luxe in cos-
luums en decors nog grooter maken, waar
mogelijk, en geneerde men zich niet, letter
lijk kapitalen te versmijten voor één banket.
Eerst tegen het eind der zeventiend© eeuw
was het met de middeleeuwsche „entremets"
aan tafel voorgoed gedaan.
't Was lang geleden, sinds ik 't laatste
bezoek had gebracht aan het sombere koepel-
circus aan den Harmenjansweg.
De cilende buiten dat gebouw had me
voortdurend slof te over bezorgd en een gang
daarnaar telkenmale doen uitstellen. Totdat
een nieuwe opdracht me weer herinnerde aan
m'n plichten als reclasseerder.
't Was alles nog precies hetzelfde als voor
ruim 'n jaarwat zou er ook veranderd
zijn aan 't zware huis van steen, pement en
ijzer? Alleen 'n paar andere gezichten van
nieuwe bewaarders, die vorschend langs de
cellen wandelden, of toezicht hielden op dia
werkende gevangenen. Verder dezelfde kille
holle, waarin elk geiuid, geen uitweg vindend,
onmiddellijk werd teruggegooid naar de plaats
vanwaar het kwam.
M'n eerste bezoek was 't minst prellige.
't Was 'n jongeman van ruim vijf-en-twin-
lig. 'n bruine krullebol, z'n gelaat was
niet te zien, want hij zat voorover gebogen
op de vast-gekelende krukde ellebogen
steunend op de knieën, 't hoofd in de groote,
klam-wille handen.
't Hoofd ging even omhoog toen 'k bin
nenkwam de groote, donkere oogen ke
ken als die van 'n hond, die rustig in z'n
hok ligt te droonien en door 'n geritsel wordl
gestoord
Toen ging de bleeke kop weer omlaag en
bleef in de handen rustengedurende 't
gesprek behield 't lichaam die houding.
„Is m'n bezoek bijgeval niet welkom?"
Even schokten do breede schouders en ach
ter uit z'n keel klonk T heesch: „ü'r is ftn
mijn toch mus te bedissele."
Direct draaide ik me om en duwde üe deur
woer opeu, 'a trucje, wat 'k vroeger al eens
meer met succes had toegepast,
't Hoofd ging wat sneller omhoog en
i.(u voel vriendelijker kwam 't er haastig
uil. „Gaat u nou al weer weg?"
„Ja, als je locii zelf
„Nou-jau mot 'dal maar niet zoo
erg opneme'k ben vandaag weer 'n haatje
in de kaltebak."
„Dat heb 'k in de gatenhoe lang zit
ie air
„Dat is haast niet uit te rekenen" ilachte
hij zuur,,'k geloof van 'n dikke drie
j?ar t kan me eigelijk niet schele ook
Nou komme d'r hierna nóg 'n paar vonnis
sen een voor 'n zwijntje en oen voor
koperdraadbijmekaar 'n maand of acht
tien,"
„Dat ziet 'r mooi uit."
„Nou en öf._ dat zéé 'k u al.,..i.
an mijn is niks meer goed te makeen
te bederreve óók niet."
„Nounou."
„Trouwens, de heeren van uw vereerd ging
motte van mijn niks meer hebbe'k heb
't voor me eige verpest... tweemaal hebbe
ze me op de goeie weg geliolp© maar allebei
de keere heb 'k ze bedonderd'k ging
toch weer na me ouwe vrindjes
„En ben je dat wéér van planna af
loop?" i
,,'k Weet niet'k heb geen plannen
waarvoor zal ik plannen maken? Me leven
is toch vergooid'k hoor niet meer in de
maatschappijen als 'k er in terug kom
wor 'k 'r toch' direct weer uitgetrapt."
„Door je eigen schuld."
„Wat je schuld noemt'k ben geen baas
over me eige.... 'k heb geen ruggegraat meer
de heeie zooi is me oiivu-sch.llig ge-
worde... 'k zal hier 't grootste deel van me
leve wei slijle."
„Dus dat doe je liever, dan weer fatsoen
lijk woruen."
„An mijn lijf zit geen fatsoenlijk stukkie
vleesch meeren al probeer k ook om
later weer netjes te worden, dan blijf 'k toch
„de dief'„de schoft van vroeger" de,
mensclien zijn nogal lief
,,'t Is hier anders allesbehalve gezellig...
zoo'n jonge kerel als jij moest tocii alles in
't werk stellen, om
„Ach, mekeer doet u heusch maar geen
moeiteals u later nog 's terug wil kom-
memet alle pleziernóu vat u me
toch nietmissenjen treft u me over 'n
poosie wat beter anmisschienWe kenne
altijd nog 's prate 'k heb de tijd nogal...
achttien maanden. voorloopjg lean u dus
nog bij me terecht, 'k ben altijd thuis..."
't Zelfde pijnlijke glimlachje van straks,
maar nu iets scherperde mond bleef
even scheef-getrokken en de oogen begonnen
nailig te glinsteren. de houd ng bleef steeds
't zelfde
„Nou tot over 'n poosje dan."
„üa's goed, meheeru ziet maar es
„Blijf je zoo nou zitten
„Zoo zit 'k altijd als 'k geen werk heb...
straks komme ze weer met touw, om uit
le pluize
„Lees je' nooit
„Zeldenmeestal heb 'k 'r geen zin in
dan zit 'k maar te danke an vroegertoen
'k nog 'n jonge wasdat was nog 's 'n
immessc tijd
„je ruraal c je eige nog veryeienoery
„Ben ik al dn gewend geraakt. Toen
'k hier voor 't eerst kwam had 'k 't erg te
kwaadals 'n razende ging 'k te keer
'k lag over de grond te rollen en brulde onder
hand als 'n beestt Maar daar weten ze
hier wel raad meetoen 'k éénmaal onder
't kouwe stortbad gestaan had was 'k wel
kalmermet gewoon huilen lieten ze je
wel begaanals 't maar niet te hard ging
Maar dat slijt allemaal uitNou blijft t
bij prakkezeere als maar prakkezeera
M'n tweede klant was in heel wat betere
stemming. Z'n cel vond ik leeg... ze lag
half te zwemmen in 'n stralenbundel der
vriendelijke lenlezon, die zich ijverig 'n w
baande door 't dikke ribbel-glas, als had ze
zieh vast voorgenomen hel kleine, sombere
vertrek eens wat op te vroolijken.
De „bewoner" kwam ltaaslig toegeloopen en
knikte gretig toen z'n naam werd genoemd.
Hij werkte buiten de cel als reiniger, 'n bij
zondere gunst voor hen, die ziioh uitmuntend
gedragen.
Toen we in de cel waren lichtte hij z'n wille
masker op eu Heek 'k in 'n rond, vriendelijk
gezicht van even twintig.
Er werd moeite gedaan om hem voorwaar
delijk in vrijheid te stellen. Nog vijf maan
den had ie le goed.... maar er was veel kans,
dat ie deze maand onder de gebruikelijke
strenge bepalingen zou vrijkomen.
Naar die verblijdende boodschap snakte hij
nu at 'n paar maanden.....
Er was al voor gezorgd, dal ie bij 'n fami
lielid dal 't goed met Liem voor had, in de
zaak zou komen, om daar door '1 uitoefe
nen van 'n eerzaam ambacht voor goed van
't verkeerde pad te blijven.
WaL wel lukken zal,van velen is dal
wel zoowat vooruit le zeggen......
'n Eigenlijke misdadiger was 't dan ook niet.
In dienst was ie afgekeurd voor z'n lon
gen en kou als burger geen werk vinden......
't was juist in '1 ongelukkigste gedeelte van
den mobilisatietijd.
Met 'n stelle!je gedeinobjliseerden van min
der allooi kwam hij al heel gauw in ver
keerden omgang. Op 'u avond namen ze hem
moe naar 'n sül stadsgedeelte en zeiden, dat
ie niets anders had te doen, dan om den
hoek van 'n slruat te blijven slaanToen
ie wat tegcnspullerde werd ie uitgescholden
voor lafaard eu klaplooper...... en had toe
gestemd. 'n kwartier later kwamen de vrind
jes bij 'm terug.'I was heel gemakkelijk
gegaan, zeiden ze; er was niemand thuis...
en de ruitjes waren erg dun. Van de huil.
kreeg hij 'n dikke zestig gulden.
'n Dag of vier hadden ze cr 'n lollig le
ventje van genomen. Toen de centen op
waren kwam er ruzie. Aan dengene, die 't
inbraakje gepleegd had, werd verweten, dat ie
cr geld van had achtergehoudend'r waren
meer centen in dat linnenkaslje.
Door die ruzie kwam 't u.t en werden zo
gesnapt.
Hij kreeg 'u jaar en drie maanden voor
,,'t voordeel trekken".
i „zou er neus cm wai van no mme, uiniwi,
van die voorwaardelijke 'invrijheidssteliingf'
vroeg ie met groot verlangen in de glin
sterende oogen.
„Nou, ,t staat er niet kwaad voor, ai moet
'r nog heel wat gebeuren voor 't zoover es.'?
,,'k Hoop maar, dat 'r gunstig over me be
schikt wordt, want hier is 't geen leven....'"
„En je werkt nogal buiten je cel."
„Als dat er ook niet bij kwam..... maar
't is hier anders niets gedaan, hoorVrijt
heid is maar alles."
Ik vertelde hem, dat 'r aan die vrijheid
nogal heel wat verbonden was en noemde da
voorwaarden. Maar alles vond ie best.... allésj
was 'm goed, als ie bier maar weg kon ko
men.... „En dan zalle ze me hier nooit meer
zien".
„Dezelfde belofte van allemaal".
„Meheer, 'k geloof, da'k nog liever ine liro;od
ging bedelen
„Nou, afijn, we zullen 'r 't beste maar van
hopen.... en hoe sta je met je ouders..
„Heel goed, meheer.... ik krijg ergo mooie
brieven.... 'k mag dadelijk weer lliuis komme
als 'k vrij ben."
„Komen ze je wel 's bezoeken?"
„Dat wil 'k niet.. u begrijpt. ,.,ds|
je je moeder daar achter 'n ijzeren liek ziet
slaanen je slaat zelf achter andere Ira-
lies... mei 'n bewaker d'r tussciieu... je loan
mekaar nog niet eens 'n hand geven;in
eens keerde liij zich om en streek met da
grove mouw langs z'n oogen.,...
„Wat zegt u van me zonnetje?" klonk
't toen herstellend.
„Nou... dal treffen ze niet allemaal
zoo, hé
„Nee, vast niet. Vroeger had 'k me cel recht
aan de overkant.... daar was 't altijd erg
docdsch. Hier komt ie 's morgeus oiu 'n uur
of zeven effeljcs..., en dan 's middags om
deze tijd 'n flink poosie."
„Je heb '1 hier aardig opgefleurd met al dia
nsichlkaarlen."
„Ach, ja, meheer.... als je hier je eigen
niet kietelt.... 'n ander doet 't niet."
Hij lachte om de iewal wrange mopj
„Als u wat hoorl, meheer, komt u 't Jan
asjeblieft vertellen?"
„fk beloof '1 je hoor!"
1 „Dank u.„. 'k hoop, dal 't boel gauw is"
IToen ging 't witte masker met de groote
oog-uilkuipsels weer omlaag cn Loog ie weer
aan 't werk, buiten z'n cel, in de groolo
ruimte, waar 't heel wal frisscher was, dan
daar binnen.
Terloops keek 'k nog even door T kijk-
glaasje van de cel van m'n eersten klant.
Hij zat daar nog precies zoo...... Vail z'n
hoofd iw as alleen de donkere krullebol le
zien, die half lag weggedoken in de broede,
was-achtige handen.
In z ij n cei was gééu zon.
G. Nl
De complimenten van meneer en mevrouw
van Groenhoven, eu of de jongejuffrouw
plfizier heeft aanstaanden Zaterdagavond
bij onze jongejuffrouw op een danspartij te
komen."
Dit zei een deftige knecht tegen een lief
klein meisje, d/vt hem reive de deur geopend
bad,
„Nu," ging hij voort, „ik (behoef niet te
wagen of u het jongejuffrouwtje van Tol
zijt, 't Zal een mooie papt ij rijn, dat beloof
Sr u. Ik kan wei aas die bruine kijkers rieo,
d-ait u er 'zin io hebt- Ga maar gauw aan unves
Jaarna vragen of u mag, maar gauw hoorl
want kjjk «ens wat al uitnoodigiugen ik nog
m doen heb. een papier voll Er kramen wel
ijfCMxljrd kinderen."
't Kleine meisje, dat Emy van Tol heette,
met schitterende oogjes naar de uitnoo-
üging geluisterd en riep nu; „Ik zal 't aan
aama gaan vragen, wil u maar even u-ach-
bwi, ik kom dadelijk terug." En meteen vloog
a» de trap op in zoo'n woeste vaart, dat ze
haast de schoonmaakster die met 'n emmer
naar beneden kwam, tegen 't lijf liep.
„Hei, hei wat," bromde Keetje, „kind. wat
een druktel"
Maar kleine Emy had geen tijd haar aan
te inooren. za stormde de kamer binnen,
sprong fluks op de schoot bij haar moeder,
die voor het raam in oen armstoel zat te
naaien, 6tt riep, terwijl zij haar de armpjes
om den hals sloeg: moe, hoor eens hoe
prettig 1 daar is de knecht van mevrouw van
Groenhoven, en die komt vragen of ik lust
heb Zaterdagavond op een danspartij te
komen! Weet u, een echte, een groote. O,
mceder, dat is heerlijk.en ik mag immers
wel gaan, mag ik niet? Ik ben in den laatsten
tijd altijd zoet geweest. Lieve, lieve moesje,
och, mijn moeke is zoo lief!" En de kleine
vloiater pakte en kuste hare moeder, dat 't
een aard had.
Maar die weerde haar zacht af en zeide
ernstig: „Mijn liove Emy weet wel, dat z.o
moeders eenigsto lieveling is en moedor haar
kleinen echat graag een genoegen do*„, maar
heuech, dit kan ze niet toestaan. Straks zal
ik jo uitleggen waarom ik liever nic-t had dat
je Zaterdag ging. Ga nu maar eorst aaji den
knecht zeggen, dat m»vrouw van Tol mijn
heer en mevrouw van Groenhoven voor
hunne vriendelijkheid bedankt, maar dat de
jongejuffrouw niet komen kan. Toe, zet geen
Pruilend, lipje en wees moeders gehoorzaam
meisje."
Emy deed hat, maar ze voegde buiten de
oour met haar schortje toch even do traan-
Kies uit haar oogen; ging vrij wafc langzamer
en l",a,TVf d®Q z? dia °»S®klommen
den knockf1"^ 'P ttIln den wachten-
T do, alaf' "d'H SDU''
Jbe/fv i.deden dag, ik zal t movuouw
fcjj.
N?;
er ^echt ttttaoödigiagea
en Emy weer naar bovenga**.
zal ik n vertellen, wie Emy en haar moeder
waren.
Mevrouw van Tol was weduwe en woonde
met haar ecnig dochtertje op een bovenhuis
ergens in een stille straat van een groote
,tad. 't Bovenhuis was maar klein en Emy's
.oeder arm. Nu niet zoo arm dat ze moest
gaan bedelen, zoo erg was 't niet. Maar ze
moest toch hard werken voor haar en kleine
Emy's dagelijksch brood. Haar man was dok
ter bij de marine geweest en liad bij zijn dood
voor zijn vrouw en dochtertje niet genoeg na
gelaten om onbezorgd te kunnen leven, eu
daarom naaide mevrouw van Tol van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat voor magazijnen
in do stad, om het noodige voor de opvoeding
van haar Emy or bij te verdienen. Ze hielden
geen vaste meid, maar Emy's klecderen
waren altijd even netjes en helder, nooit liep
ze met kapot goed, daar zorgde mooder wel
voor. Ze ging reeds een paar jaar op een
„eerste1' school, want, zeide mevrouw van
Tol, geld en kostbaarheden kan je niet nala
ten, daarom moet je braaf oppassen en leer.)
opdat je al3 je groot bent voor je zelf kunt
zorgen.
Eene goede opvoeding is wel liet beste
wat ouders hunne kinderen kunnen nalaten.
Emy nam ter harte wat haar lieve moeder
haar zeide en leerde vlijtig. Juf zeide dat
Emy haar beste leerliug wa»; dit hoorde
Emy graag, maar was er niet troUcri op.
Altijd hielp zii iedereen die met het werk
niet voort kon. en was t>ii al haar school
vriendinnetjes zeer bemind.
Nu gij dit alle3 weet, zullen we maar weer
naar de huiskamer van mevrouw van Tol
gaan en eens zien hoe Emy zich gedroeg.
Eerst kon ze zich niet goed houden.
Voortdurend kwamen de waterlanders weer
voor den dag. Stil zat ze voor het raam en
tuurde naar buiten om mama haar be
droefd gezichtje niet te laten Hen.
't Was dan ook geen kleine teleurstel
ling! Op school was over de aanstaande
danspartij bij Lydia Groenhoven al zoo veel
gesproken. Emy wist er alles van. Haar
liefste vriendinnetjes Betsy en Gonne van
den Berg zouden komen, dat wist ze
zeker, want Lydia's mama had 't verklapt
aan Betsy en Gonne'a mama; maar of Emy
gevraagd zou worden, dat konden 09 niet
zeggen.
En nu, wat een verrassing, had-ze óók
een uitnoodiging. Maar helaas, 't was korte
vreugd: mama wilde 't niet hebben! Waar
om niet? Ze was altjjd zoet geweest; op
school waren ze tevreden over haaren
mama was ook niet boos, want kort gele
den liad ze haar nog geholpen een kluwen
op to winden, en samen hadden ze toen er
een versje bü gezongen. Ze begreep er niets
van.
„Emy, kleintje! - klonk kaar moeders
stem. „wil jo oen3 bij me komen?" Toen
nam moeder haar handjes in de hare en
vroeg: „Weet je nu waarom ik je niet naar
dat bal kan laten gaan?'' Emy schudde van
neen. en er kwamen weer van die ondeugen
de trnen in de bruine ocgenmaar moedor
kuste ze weg en vervolgde: ./Zie, kind. ik
doe mijn best om mot een beetje rond ko
komen, uiaar daarvoor moet ik zuinig zijn.
Jo hehfc lieve vriendinnetjes, maar je moot
niet ve>rgeteu dat no zooveel rijker zijn dan
kan je niet moer dan heel eenvoudig
tfeedsn, Als ik $8 mooie hoedjes e!ï mac-
Iteltjes gaf zou mij dat te duur uitkomen, en
zon ik niet overhouden om mijn lieveling
genoeg te eten te geven: dat zou verschrik
kelijk zijn. Als go naar nat bal ging zou ik
nieuwe echoentjes- en een nieuw jurkje
moeten koopen. en daar heeft moeder heusch
het geld niet voor. Wat zou j0 nu liever
willen, dat moeder 's nachts werkte om haar
kind ook nog nieuwe kleereu te koopen voor
het bal, of stil bij mji thuis blijven en weten
dat moeder rustig slapen kan?"
Nu, Emy koos natuurlijk 't laatste en
was spoedig haar leed vergeten. Den vol
genden dag kwamen Betsy en Gonne op
sdlicot dadelijk naar Emy toe en Betsy zei:
„Heb ik jo 't niet gezegd, Emy, dat wii ge
vraagd zouden worden? En denk eens mama
heeft ja gezegd." „Ja," zeide haar zusje,
„en da knecht zei, dat hij ook naar jou ging,
Emy. Mag je ook gaan? dat zou ik heerlijk
vinden.''
(Wordt vervolgd-)
Ja, dat is een lieelen strijd grew&ast,
wie ik nu eons een plezier moet doen.
De een wilde een. taokcn-wedslrijd, woer
een ander pen rahus-wedstrijd. ,Wat moet
ik nu doen?
Nu heb ik zoo gedacht.
Ik zal nog een week wachten en in
die week moeten mijn neefjes en nicht
jes zelf maar beslissen, wat ze hebben
willen.
Ik zal de briefjes tellen, en waar er
het meeste van zijn, ,die wedstrijd hou
den we.
Vinden jullie dat ook niet het beste?
Dan zal jk de volgende week ook met
een de prijzen opnoemen, enz. enz.
De vorige keer is het goed bevallen
en de prijzen violen ook mees
Nu deze keer zal "t ook wel mee
vallen hoor, reken maar!
En hebben jullie nogal een plezierige
vacantie. 't ,Weer js fijn, hè?
Nu, tot de volgende week dan en dan
beginnen me met den wedstrijd.
Dag.
OOM BEBNAED.
Mario de W. te Den Helder. Wafc zaL 't
bij jullie gezellig zijn thuis. Je zusje pia
no spelen en jij viool, hoerlijkl Dan dia
echte schemeruurtje», lie, als jullie sa
men musiceerenl Je kunt 't niet genoeg
waardeeren, Marie, dat je ouders ja zoo"n
pracht opvoeding geven.
Muziek, dat veredelt .een menscli zoo,
dat maakt, dat je later 't schoone leert
voelen en beg-rijpen. En dan is de wereld
zoo vol schoons, steeds zal je wat nieuws
vinden wat je baart. En je kunt het an
deren zoo gezellig maken, 't Is wonder
baar zooveel macht als er van muziek
uitgaat, tenminste van goede muziek. Doe
je beat maar hoor, meid, dat jê ouders
je zien vorderen pa dat ze plezier van
hun Marie hebben.
Ook bedankt voor je goede wenachen
hoor. Ik hoop maar, dat ze verwezen
lijkt worden. Van de week ga ik' er al
een paar idagen naar toe. Wat zal ik
genieten! Dag- Marie, groeien thui» hoor.
jM&rfka D. fis Den liefeer. ïffee fcaw, öat
wist ik wel, dafc jij niet boos op me zoudr.
zijn. Daarvoor kennen we elkaar te goed,
he? Maar ik .weet ook wel, dat 't soms
heel lastig js om een brief te schrijven
en daarom eisch jk ook volstrekt niet,
dat je zoo stipt op tijd iedere keer schrijft
Jc hebt 't anders mooi geprakkezeerd
zeg, om van die hond en die kat te schrij -
ven. Ja, katjes zijn niet makkelijk lie?
En nu zeggen ze nog wei, dat meisjes
ook katjes zijn. Of zijn "t poesjes zeg?
Johanna do J. te Zijdewind. Jc zusje
mag natuurlijk meedoen, .wat graag. Wat
ik van den wedstrijd gezegd heb, heb jo
zeker ai gelezen, he? Nu tot de volgen
de week, hoorl
Om van ons ruil- en verzamelhoekje gebruk
te maken, zendt men mij maar 'n briefje waar
in duidelijk geschreven staat, wat men wenscht,
met vciledigen naam en adres. Dan zet ik dat
in de Kinderkrant en de verzamelaartjes weten
dan waar ze elkaar kunnen vinden.
De briefjes moeten w enveloppe gezonden
worden AAN DE REDACTIE VAN DE
KINDERKRANT N A S S A U L A A N 49,
HAARLEM.
Ik heb 38 plaatjes van de Vecht; 33 plaat
jes Bosch en Heide; 22 plaatjes Friesland
en 400 blauwe bonnen, alles van Verkade.
Deze wil ik ruilen voor vreemde postze
gels. Mijn adres is: Ant, van Deutekom
Hzn., Laagzijde B 79. Schagen.
Ik heb 8 plaatjes van de V aderlandsche
Geschiedenis, de nummers van 37, 44, 46, 50, 78,
83, 87 en 91, en 4 Keg's thee-plaatjes de num
mers van 41 46 67 68 69 74 86 96 102 104 107
112 116 en 131 en 19 plaatjes van Koorn's
koffie en thee de nummers var. 2 3 4 5 7 10 19
26 27 32 39 42 45 46 47 54 58 59 en 81 en ik
heb 27 Honig's Maizena-plaatjcs, de nummers
4 6 13 16 17 26 27 29 32 33 38 39 45 50 5b
5S 59 67 69 70 110 186 268 292 303 316 en 317,
die ik wil ruilen voor Kwatta-soldaatjes, I om
één. Mijn adres is Alfra Duin, Molenweg,
Heerhugowaard, Noord.
Ik wil ICwatta-soldaatjcs geven voot
Wapens van Oi'denkott, één om één. Théo
Verheggen, Egmond-Binnen.
Ik wil deze plaatjes ruilen. Plaatjes vati
de Vecht, No. 64 65 18 36 91 42 86 39 79 45
48 40 21 41 20 2 141 126 71 49 77 34 67 57.
Naardermecrplaatjcs No. 89 38 40 28 102 4 93
121 103 6 19 4 64, daarvoor wil ik hebben
Vcchtpriaijes No. 3 4 5 6 7 10 11 15 17 23
28 33 35 38 39 43 46 51 52 53 55 56 59 60 61
62 63 66 70 72 73 74 78 82 84 90 92 94 95 en
97. Theo Spronk, Ridderstraat 7, Haarlem.
Ik heb 140 Kwatta-SoMaatjes, 14 M0110-
polthce-plaatjes. 30 Sunlichtzeepstrookjes en 31
Vcrkade-bons, welke ik wil ruilen voor van
Dijk's-bormen, ik geef 1 soldaatje of I pl'aatje
voor 1 bon.
Wim Goemans, Rijksstraatweg 16, Schoten bij
Haarlem.
Ik wil ruilen No. 2 9 21 2(1 29 33
27 30 32 38 44 70 73 77 78 82 816 91
92 109 111 118 122 115 124 143 132
en 144 ran de Vecht.
Adres: M. Witte, Bergen.
Ik heb 7 postzegels van Zwitserland, 24
van Duitschland, 20 van Oostenrijk, 14 van
Engeland, 12 van Italië, 11 van N. Inclië,'II van
Frankrijk, 10 van Amerika, 10 van Beieren, 12
ran BeJgië, 4 vaa Wurtemburg. 1 van Strast-
stete/cm.1, 2 van Hongarije, 9 van Zweden.'ö vsrj
Denemarken, 4 van Japan, 3 van Noorwegen,
van lirazil'ê, 5 van Rusland, 5 van Canada, 5
van Egypte, 2 van Saxsen, 2 van Luxemburg,
2 van f-ortugal, 1 van Slovenska, 1 van Trans
vaal, 3 van Eng. Indi», t van Bulgarije 3 va-;
Spanje eu. 1 van Roemenir.é, die ;k ruilen w i'
voor andere vreemde postzegels
Jan Lias, Loyglop 5, Alkmaar.
Ik heb 10 plaatjes van Langs de Zuider
zee, No. 7 13 28 79 89 108 92 122 125 en
139. 17 van Bosch en Heide, No. 12 14 22
31 35 37 52 63 79 SI 88 105 110 120 125 130
142. 10 Mariene plaatjes, No. 72 217 218 2-24
240 245 260 267 277 en 288. 2 plaatjes van
'tie Bents Y> ei, No. 82 on 67. Dez* wil ik
ruilen Vl>or vreemde postzegels.
MarLrvus van Emmerik, Sta+i-.n, Deo
Helder
Ik heb gtschiedenisplaatjw», 2e deel,
No. 1 1.0 13 19 25 29 37 38 39 43 64 95 en 90.
Die ik ruilen wil voor 50 Delta-plaatjes.
Mijn Adres is Willem Bakker, No. 110 te
Obdam
lk zou willen ruilen Vech«plaatjes, de Nos. 43
128 54 86 132 44 38 49 57 100 j6 123 138 129
143 101 114. ijselp.aattes Nos. 126, 63 131 113
104 71 134 56 141 97 124 137 '39 132 140 53
84 136 107 142 138 2 122 41 20 61. Naardermeer-
piaatjes No. 138 105 116 27 142 70 94 23 i2t
96 60 112 in 3 8 65 i Bonte Wei-plaatjes No,
16 97 46 60 38 67 92 68 80 81 99. Fris»land-
plaaljes No. jó 17 61 83. Blonde duinen, No. 134.
Winter No. 77. Zomer No 84. 141. Lente 51, 77,
't Maanmannetje No. 121 en 156 en 12 st.ookjes
van zulke plaatjes. Dat ali'es wil ik runen voor
Kwatta-sol-daaljes of Watersnood-nUatjea, 1 om
1. Mijn adres is Mina de Haan, Ged. Turfhaven
76, Hoorn.
lk wii Watersnoodp'.aaLjes van 1916 uit de
Terwee's Thee ruilen voor poj,t?cg.ls van Ncd.
Ind. Nos. 18, 23, 34 41 en 66. Ook
vreemde postzegels voor vreemde poslzegvls. Ik
heb dubbeic: 1 van Amerika, 1 van Beteten, 1
van Duitschland en 1 van Betglc, 1 om 1. Mijn
adres is J. Jansen, Zwarteveld, Zaadvoort.
Ik heb 60 vreemde postzegels, die ik
wil wisselen voor 100 Kwatja soldaatjes.
Mijn adres is: Cato Nieawenhovcn, Ged,
Oude Gracht 126. Haarlem.
Ik heb in mijn bezit Vechtplaat-
jes de nos. 5 10 15 2 4 26 2gx SOx 34 48x 45
124 68 82x 141 lOlx 107x 37 51 91 42 58 88
132x 86 135 105 102s. 12S>: 54 L27 44 35 4'Jx
121x 57x 16 100 138 119 125 143 114 90 94
93 118 106 99 83 53 103 104x 126 29 71 50
134 64 112 43. Ik heb ook IJselplaaljes nos.
29 63 88 58 128 113 61 118 131 20 115 41
109 2 122 86 138 107 142 136 84 53 170 40
132 139 36 28 137 97 üG 124 141 134 7 71 92
69 104. Naardermeer nos. 1 3 22 27 66 70
94 105 116 111 112 65 13S 142. Boute Wei
nos. 16 46 38 60 67 68 80 81 92 97 99. Bosch
en Heide nos. 36 87 38 54 71. Langs de Zul
derzee nos. 11 15 46 90 132. Lente nos. 51 77
Zomer nos. 84 en 141. Winter no. 77. Deze
wensch ik le ruilen voor Kwatta-soldaat
jes of Watersnood-plaatjes van Ter We»,
Eén voer één. Mijn adres is: Mina de Haan
Ged. Turfhaven 76, Hoorn.
Ik heb 40 platen van de Jong's vogels dié
ik wil ruilen voor Kwatta-soldaatjes (1 plaat
voor a soldaatjes; ook heb ik nog 24 Honing's.
Maizena-piaates, 2e serie, de nummers 209, 207,
200 197 195 194 193 188 187 18Ö 182 174 172
171 169 165 164 161 160 144 123 119 115, die ik
wil ruilen (2 plaatjes tegen 1 Kwatta-soldaatjé-
Piet Jo1, Eendrachtetraat 8, Alkmaar-
