GL.lt Mfwrws. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÖLtAflB BUITENLAND HET WITTE HUIS. Eerc sympathiek Optimisme. FEUILLETON éts'sês. Absnnement'Pf'i8' Per Wartaal s f 2,—, franco por post f 2.50} Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.4.5 hooger. Verschijnt d a g S 3J k s E~- ADMINISTRATIE 433. BureauHOF 6, «LKiwlAAre. - Tcsefcon. redactie 633. Advertentieprijs: Van 15 regels f 1.25 5 elke regel meer f 0.26} Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abcn^T^ cp car.vrpag flratfs een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen «ot een bedrag van f 500,-, f 400,-, 200,-, <100,-, f80,-, 136,- <15.- Met den Bind veer groot® gezinnen te Rotterdam, wil bet niet vlotten. Op dit feit werd onlangs in de „Maas bode" door een inzender de aandacht geves tigd. Eobter, niet alleen in de Maasstad doet •dek dit betreurenswaardig verschijnsel voor. Ook in meerdere andere plaatsen van ons /and. waar de Bond onder laaiende geest drift werd opgericht, wordt weinig of niets -ernomen van een krachtige actie, waaruit een voprtsehrjjden naar bloei mot practische resultaten, valt af te leiden. De Bond voor groote gezinnen schijnt daar ingedommeld te zijn. En toch sc&reef Mr. Bomang eens zeer Juist: „Er bestaat wellicht geen sympatieker lereeniging voor de Katholieken, dan juist ite-ze." Waaraan vaJt het verschijnsel, waarop we zooeven wezen, dan toch toe te sohrijven? Op eenige oorzaken, die belemmerend ge werkt hebben op den goeden gang van zaken, wijst de Weleerw. heer H. Geertman, kape laan te Enschedé in de „Maasb." Wii laten den Eerw. schrijver hier zelf aan l 't woord- „De hoofdoorzaak meen ik te moeten zoeken in het ondiepe van (bet vaar water. Men heeft over het algemeen de taak van den bond van den beginne af aan te materialistisch opgevat. Men heeft te eenzijdig den nadruk gelogd op het stoffelijk steunen van de groote ge zinnen (bij bevallingen, bij bet helpen aan goed-loonende betrokkingen, aan ruime woningen, bij progressieve ver mindering van belasting, enz. eniz.) Zeker, werken in dien geest is zeer lof-, felijk en. meer dan noodzakelijk in den tegenwoordigen tiid. maar m.i. moet vooral de bedding van het godsdienstig- zedeiiik element verbroed en verdiept worden. Wil het „scheepje" een betere vaart kunnen nemen, dan moet er dieper ge graven worden. Daar zit nog zooveel modder onder van het heomalthusia- nisme; de bedorven ideeën van het mo derne (heidendom over „kinderzegen'' moeten grondig worden uitgebaggerd. Het is nu wel is waar een tijd, waarin de havenarbeiders staken, maar voor de leden van den bond voor groot© gezinnen mag dat geen red'en ziin om ook het werk er bij neer te leggen; er is hier nog genoeg te baggeren, het wordt hoog tiid." Echter, naast deze hoofdoorzaak bestaan nog meerdere bij-oorzaken, die eveneens door kapelaan Geertman worden aangestipt; 1 Het Hoofdbestuur werkt te zeer in 't verborgene, waarbij komt, de onderlinge verdeeldheid. 2°. Het Hoofdbestuur zelf wordt niiet voldoende door de afdeelingen ondersteund. 3 De standsorganisaties houden zich totaal onzijdig, waai liun steun hier toch noodzakelijk is. 4 Tal van Katholieke politieke en so oiale voormannen, blijven aan wal staan, d.w.z'. blijven buiten den Bond voor groote gezinnen en derhalve buiten de zegenrijke actie, die er van uit kan gaan. Wjj achten bet gewensckt, de aandacht van degenen, wiien zulks aangaat, te vestigen op het door kapelaan Geertman in het be lang der goede zaak gehouden pleidooi voor een wederopleving van den Bond voor groote gezinnen, waar zulks noodig blijkt te wezen. Diens zoo treffend Katholieke uitspraak.,de bedorven ideeën van het moderne heiden dom OTer „kinderzegen" moeten grondig worden uitgebaggerd," maken wij volgaarne tot do onze. Weet iemand tegenwoordig nog wat op timisme is? Wie waagt het in dezen tijd van alge- meene malaise op moreel zoowel als op stof felijk gebied nog voluit-blij en opgewekt te zijn; ja, erger, wie durft er optimist te we zen? En toch is er iemand, die het durft. In „Das neue Reich", een weekblad na den oorlog in Weenen opgericht, schrijft Rector Robert Mader een heerlijk artikel, waarvan wii niet weten wat meer te moeten bewonderen; den echt-Roomschen geest, den heerlijken moed van een martelaars-overtui ging, oi het feit. dat zulk een zonnig stuk voorkomt in een tijdschrift, dat verschijnt in de diep-ongelukkige stad, het arme, honge rende, stervende Weenen. Wij willen er voor onze lezers een deel van vertalen, omdat het daarin geboden geestes voedsel tegenwoordig meer noodig is dan da- gel ij ksch brood en toch maar zoo zelden en zeker zoo weinig in dezen aanlokkelijken vorm wordt opgediend. De maatschappij, zegt Mader, maakt een schrikkelijke crisis door. Het is de tijd der duisternis. Donoso Cortes, de profeet onder de diplomaten, wordt thans, zeventig jaar na die rede, die de sensatie van Europa is ge worden, schitterend in het gelijk gesteld: „Ik geloof, mijne beeren. ik geloof met de 'diep ste overtuiging, dat wij de periode van nood lottigheden intreoen. Alle veischijnselen wij zen daarop; de verblindheid en de opstan digheid der geesten, de zoutelooze debatten', de kerniooze polemieken, maar voor alles de zucht naar economische hervormingen. Wanneer deze zucht, gelijk zij allen heeft aangegrepen, de geesten met zich voortsleept zooals zij dat tegenwoordig doet. dan is dat het zekere teeken van groote catastro- phen, van groot verval.Aan het gezond verstand zoowel als aan den vorschenden geest kan het niet ontgaan, dat een nabijzijn- de en schrikkelijke crisis in aantocht is. een ruïne, zooals er nooit een over de menschen kwam." Het eenige, wat de maatschappij zou kun nen redden, is het estheticisme. de kerk. Maar de geestelijke barometerstand staat voor het catholicisme op storm. De valuta der Katho lieke ideeën daad in de meeste landen als de valuta van het geld. Over de verspiei- d'ingsmogelijkheia van een Katholiek bo3k in een Katholiek land ondervraagd, schreef een priester: het zou slechts begrepen worden door Katholieken, die katholiek zijn! Dat is meer dan een geestige zinswending. De ont- roomsching onzer geesten heeft onder den invloed van het protestantisme, liberalisme, socialisme, modernisme, huiveringwekkenden voortgang gemaakt, Al het ras-echie. het specifieke onderdrukkende, denken, spreken, schrijven, handelen wij altijd meer als alle anderen. Wij worden veiproiestant. verlibe- raüsesrd, versocialist. Wij houden op ons zelf te zijn. om in den derden persoon meeivoud op te gaan: wij zij! Laten wij eerlijk zijn. De grond staat op instorten, de aarde dreunt. De hemel is zwart. De storm huilt. Er is groote angst onder de volkeren in afwachting van de din gen, die komen zullen. Dat is het uur van het pessimisme. Een ware epidemie van ver twijfeling maakt zich meester van een 'bree den Katholieken kring. Het geloof van ve len maakt een geweldige crisis door. Het schijnt, ik zeg: het schijnt, dat God sinds zes jaar slaapt, dat Hij doof. stom en lam geworden is. Spottend zegt men ons: Laat dat weenen! Laat dat bidden! God is dood! Gij wekt hem nooit weer! De moedeloosheid is de zonde der volkeren geworden. Overal treffen wij den man met den zwarten bril. Zelfs onder het masker van onvei schrokken optimisme greinst al te dikwijls het monster van den twijfel aan God en Kerk. Er zou den onder ons nog niet zoovelen als geloo- vigen te boek staan, wanneer het geloof, dat men met God alleen er niet meer .ko men kan, niet zoo algemeen verbreid was. Weg met den zwarten bril! De man met den zwarten bril is een godsdienstig gevaar. Hij is misschien het godsdienstige gevaar. Wij proclameeren het optimisme. Wij voegen daar echter dadelijk aan toe, dat ons opti misme bovennatuurlijk is. Het is een stuk van ons credo. Het wortelt niet in geld en macht en organisatie. Dat zijn krukken, hulpmiddelen, maar geen fundamenten. Wij gelooven aan de toekomst der Katholieke zaak, omdat wij aan een God gelooven. Het eerste geloofsartikel is een bron van niet-ver- sagend, bovennatuurlijk optimisme. De God van de modernen heeft kronen en scepters en koningsmantels aan het historisch museum afgedragen. Hij is een consiitutio- neele onmacht, gebonden aan de verorde ningen van volkeren en de meerderheidsbe sluiten der pailemenien. God heeft zijn ker- kelijken staat verloren en moet blij zijn, wan neer de regeeringen den naam van dezen „Vreemdeling" nog in hun uioudivei sctnij- v.en Hij is slaaf van den status quo in reli gie, politiek en economie. Hij heeft in de tijdelijke aangelegenbeden der mensciiheid niets meer te zeggen. „Verboden toegang" voor Hem op het Raadhuis, fabriekspooit en school. De wereld is liberaal geworden. Omdat ons Godsbegrip zoo klein en arm is, daarom zijn ook wij zóó geworden. Ge lijk God, zoo zijn aanbidders: dwergen en nullen. Al onze moderne dwaalleeringen, godsdienstige, politieke en sociale zijn uit vloeisels van dit armzalig liberaal godsbe grip. Predikt ons weer den ouden God van den Bijbel, van liet oude Christendom en der middeleeuwen, den Gcd der heerscharen en wij zullen gered zijn. Spreekt ons van den sterken, alonitegenwpordigen, alwetenden. van Wien stroomen van kracht door de wereld vloeien, van den God. die in den bruisen den waterval, in bliksem en storm en don der spreekt en wij woraen een volk van helden. Toont ons den God. die de zielen met ju belende kracht vervult, die zonnen schept en wonderen wenkt en nuttelooze volkeren met hun regeeringen verplettert als potten en pannen! 'toont ons den God, die met lachend optimisme over het waanzinnig ge schreeuw der menschen heenschieidt en door zijn „Goddelijken staatsgreep" altijd weer iecht krijgt en wij zullen het aanschijn dei- aarde veianderen. Wij houden op met citeeren. Nog deze eene zin: Ik was nooit meer optimist dan thans in het aangezicht van de algemeene ineenstorting. Nooit bad ik met meer over tuiging mijn credo. Het tijdperk van den modernen God gaat zijn einde tegemoet. Ex- surget Deus! God rijst op. Wanneer de ma gere week van het wereldbankoet zijn goe- cen Vrijdag achter zich heeft, zal onze God, de God van den Bijbel, de God der almacht en liefde, de katholieke God, weer de God der volkeren zijn. Na ae anarchie het Gods rijk! Het eerste geloofsartikel weer het fun dament aller wetten en verordeningen. Is het geen troostende gedachte, te weten, dat er in landen en volkeren, die schijnbaar (en ondergang zijn gedoemd door den loop der wereldgebeurtenissen, die aan den rand van den afgrond staan, nog zulke stemmen opklinken? Is het over het algemeen niet een verademing, dat zulke dingen in dezen tijd nog openbaar worden gezegd en gesciireven? Nog honderd van zulke optimisten en zelfs het zieltogend centraal Europa zal herade men; geef ons een Gedeonleger van zulke mannen met zooveel geloof en Godsvertrou wen en de wereld is gered! De toestand in iuuitscïiaaEia. Wat gebeurt er in de Rijksweer? De „Vorwarts'' van gisteren schrijft: Wat gebeurt er in de Rijksweer? En stelt deze vraag naar aanleiding van een telegram uit Hamburg, dat als volgt luidt: „De in wijden omtrek van Hamburg liggende rijksweertroe- pen hebben Maandag van het Rijksweercom. mando in Stettin bevel gekegen ter bescher ming van de Poolsche grens daarheen te ver. trekken. Op het uiegraafkanioor te Ham burg is door een aantal officieren een tele gram met <ten volgenden gelijkluidenden tekst verzond: „Vertrek 14 April naar In die". Daarop volgen, dan- afscheidsgroeten aan particulieren. Een officier seinde aan een vice-FeldwebelOntwapening onzin, ontbinding der troepenkletspraatjes, heb u over enkele dagen noodig. De troepenafdec- ling wordt gezuiverd." Naar de correspondent van de Vorwarts'' te dezer zake uit goed ingelichte kringen der regeeringsgetrouwe njksweertroepen ver neemt, gaat het er klaarblijkelijk om, dat de in aanmerking komende legerafdeelingen wel ker manschappen en onderofficieren in de dagen van Kapp bewezen hebben trouw aan de grondwet te zijn naar plaatsen gezonden zullen worden, waar ze, volgens een uitlating van een officier tegenover den zegsman van de „Vorwarts" bewerkt en weer in 't goede vaarwater gebracht zullen wprden. Nog daargelaten, schrijft de „Vorwarts", dat er in breede kringen niets van een Poolsch ge vaar bekend is. moet men ook de omstan digheid in aanmerking nemen dat Hamburg cicor dezen maatregel geheel van Rijksweer- troeipen ontbloot wordt. tiet inleveren der wapens. Met de inlevering der wapens in het Ruhr gebied gaat het niet geheel naar wensch. Er worden daarom op het cogenbiik besprekin gen gevoerd tusschen de burgerlijke autori teiten om de inlevering te verbeteren. De afdeeling der rijksweer, die te zijner tijd bij de ongeregeldheden in het Ruhr- gebied onder bevel van generaal ven Gill- hausen in het door de tngelschen bczetie gebied werd gedrongen is door de Engelsche bezetlmgsautoriteiten vrijgelaten en op den terugweg. Staat van beleg over Saksen-Gotha, De toestanden in Gotha hebben het noo dig gemaakt, den staat van beleg over Sak sen Gotha af te kondigen en een rijkscom missaris daarheen te zenden, die moet zor gen, dat de grondwettelijke toestand daar zoo spoedig mogelijk wordt hersteld. Reeds voor den putsch van Kapp, schrijft de „D. Allg. Ztg." heeft de regeenng in Gotha, in strijd met de grondwet een wederrechtelijk tot stand gekomen besluit van den Landdag in Goiha uitgevoerd en de herhaalde aan maningen van den Rijksminis/.r van Bin- nenlEnasche zaken, deze handeiwijze in strijd met de grondwet, na te laten, genegeerd. Tijdens een Putsch van Kapp heeft zij haar plicht verzaakt en in stiijd met de grondwet haar bevoegdheden overgedragen aan een Vollzugsrat. Als de ïegeering niet had ingegrepen, zou in Gotha bovendien Rijkseigendoni ter waarde van vele millioe- nen mark vernietigd zijn. De Katholieke Centrumpartij, die in Rijn land en Westfaleir verreweg het grootste aan tal kiezers achter heeft is eer. agitaiie be gonnen met het oog op de aanstaande ver kiezingen voor den Rijksdag. In alle distric ten worden vergaderingen van de partij ge houden, en de moties, die men er aanneemt, richten zich tegen deBerlijnsche regeering en eischen grooteie provinciale zelfstandigheid voor de Westfaalsohe provincies. Het stelsel van de bevoogding van het pro vinciale bestuur door sociaal-democratische commissarissen van de regeering te Berlins wordt als onduldbaar en in strijd met de grondwet bestempeld. Evenzeer als de Bielefeldsche en Berliju- sche overeenkomsten onaannemelijk zijn voor het centrum zijn zij dit voor de christelijke vakvereenigingen van Rijnland en Westfalen, die ruim iO0,000 leden tellen. Zij gaan met het Centrum samen. Voor de centralen regeering is deze bewe ging te bedenkelijker omdat in Beieren een dergelijke beweging gaande is. Gisteren heeft het bestuur van de centrum partij van Westfalen en Hannover vergaderd en verklaard, dat liet centrum als christelijk- democratische middenpartij ten zeerste ver ontrust is door den loop van de regeerings- politiek. Het talmen met krachtdadige beslui ten, de onbegrijpelijke lankmoedigheid jegens de communisten in het oproerige industriege bied, de ongrondwettige amnestie, de zwakke houding tegenover cte afdreigingspogingen van het regeeringsradicalisme en de achter uitzetting van alle. andere standen tegenover de roode vakvereenigingen hebben in de heeie provincie Westfalen de grootsle bezorgdheid' gewekt en hebben de vraag doen rijzen, of het centrum in de regeering kan blijven. De aan genomen besluiten verlangen een niet-poli- tieke rijksweerbaarheid die trouw aan de grondwet is. onder bekwamen beroepsofficie ren. Dergelijke vergaderingen zijn gehouden te Burgsiein, Gladbach en Essen. De moderne Rinaldo Rinaldini. Te Klingenthal had Hoelz van de verschil lende fabrikanten een millioen mark weten los te maken. Vierhonderdduizend mark wer den onmiddellijk betaald. De rest zou men op een bank te Platten gaan halen. Een auto met twee bankbeambten en een lid der roode garde zijn Maandag naar Platten getuft, om dit geld af te halen. De fabrikanten hadden de noocige kwiianiiën ondetteekend, maar de politie stond ck uitbetaling van liet geld niet toe eti nam den vertgenwoordiger van Hoelz gevangen. Te Klingenthal wachtten Hoelz. en de zijnen tevergeefs op fc'ri geld et' nu is de bevolking van deze stad „iterst on gerust, daar zij vreest, dat Hoelz represail ia, maatregelen zal nemen. Dc Tsjechen hebben op de grens bij Klin- genibal 2 bataljons geiegd om te beletten, dat I toelz c.s. ongemerkt de grens passeeren. Tc Klingenthal, Adoif ert Oelsnitz heeft Hoelz de algemeene staking afgedwongen. De aanrukkende rijksweerbaarheid wordt, evenals in het Roer-gebied, vergezeld door burgerlijke commissarissen om het wan t ou wen der arbeiders tegen de troepen weg te nemen. Te Oelsnitz worden voortdurend commu nistische vergaderingen gehouden en hou den de communisten zich gereed om op het ee.sie sein gevechtsklaar te staan. De uitvoerende raad te Adoif heeft van de kapitalisten de onverwijlde betaling van 20Ü.O00 mark geéischt en bovendien weke lijks 100.000 mark voor de roode garde. FRANKRIJK EN ENGELAND. In hot Lagerhuis heeft Bonar Law gistcc. ren in antwoord op vragen aangaande de ge, daö'atemvisseling tusschen Eugelaud en Frankrijk gezegd, dat er een verschil van meening geweest was, maar dar de wisseling van nota's die tusschen Londen en Parijs geschied was. het geloof rechtvaardigde, aal beid© regeeringen meer dan ooit de nood zakelijkheid erkennen, om een vertrouwelijk© en hartelijke overeenstemming te handnaven voor de regeling van de grooto vraagstukken waartegenover zjj ia Duitschland en elders staan. D© naderendo conferenti© van de hoofden der geallieerde regeeringen (te San Keinoï zal ongetwijfeld ertoe bijdragen, om de volmaakt© overeenstemming tusschen de regeeringen te bevestigen en t© versterken. Onder deze omstandigheden zou hot zeer on- gewensd'ut zijn. om eenige gedachten wisse ling te voeren. Er was niets waar van het bericht in de pers. dat er eenig verschil van meening bestaan bad in den boezem van bet Britscke kabinet. 157.) „Dat gaat ons niet an,' antwoordde r£v,f ^wachters, „we zeilen er be- i. hï van geven, dat we 't gevonden ho„i lk denk> dat 'l gerecht de heel© T„ii„Van dien kerel wel zal inrukken .We,dte ohais met 't paard maar de nam v-n !'°er bronS'en"- Kt zeggen- lei'drfe et dier biï den toom en waarna ui n?ar do aanoed.uide plaats voor landman aanbeval er na Jn Kf>rt daaroP vertrok hij zijn tornar"4 av°nd" met Eduard koerde met het werkvolk terug e vond de drie dimes met ongeduld op hern wachtende. De duisternis* maakte haar ^verblijf in het huis met zeer ver- rfUfe, da«r er zich geen enkel0 stool bevond en zij zicli moesten behelpen W ,zUtóa' Ofeehoon «iet gaarne al teen willende vertrekken, maakten zij1 er dvenwe} aanstalten toe, pp het oogemblik dat de dokter binnentrad, met de woorden: „Kom, laat ons nu maa-r naar huis gaan, wij1 kunnen met die geschiedenis voor vandaag weer toe." „Niets zal ons aangenamer zij'n; wij zullen ons gelukkig gevoelen als wij' el kaar weer onder eigen dak en bij' een helder lamplicht kunnen aanschouwen", zeide Laura. Daarop geleidde Eduard zijn damee naar huis en bracht op haar- verzoek het verdere gedeelte van den avond bij haar door. Hiji gaf er zijn patiënten voor het cogenbiik maar weer aan; terecht begreep hij', dat het noodig was in het witte hujs eenige gezelligheid to brengen daar de vrouwen aan zich aelven overge laten, te veel hettreurig voorval van dien dag zouden bespreken, terwijl het beter was, dat zij' dit zooveel mogelijk trachtten ibe vergeten. Clara scheen dat inzicht met hem te deelen, cn minder ont steld dan mevrouw Traumbach en hare dochter daar zij' geen ooggetuige van het angstverwekkend tooneel was geweest maar eerst op de plaats des onholb aan kwam, toen bijna alle gevaar was gewo- ken, stond zij den dokter zeer dipper ter zijde in zijne pogingen om den vroolijken toon in het discours gaande te houden. D«e verblijdende tijding, dat zij bezitster van zulk een aanzienlijk fortuin was geworden, bracht er het hare toe bij om haar opgeruimd te stemmen. Zij was op het punt van rijkdom en weelde vroe ger nooit veeleisohond geweest, nu zij zich echter eensklaps met zulk een over vloed begiftigd zag, bracht het geld een omkeer in haar gemoed teweeg, wel ken zij zich voorheen nimmer had kun nen voorstellen, wanneer zij, een enkele maal luchtkasteelen bouwende, zulk een milden voorspoed in haar phautasieün droomde. Had zij altijd kunnen verkrijgen wat zij noodig had, er waren in haar leven toch oogenblikken voorgekomen dat zij gaarne het een o-f ander wilde bezitten wat niet zoo uitsluitend behoefte was, maar haar toch genoegen kon schenken en was zij' nooit zoo ontevreden dit ont bering te noemen, zeker zou zij liet aangenamer gevonden hebben, wanneer naar nartewenscnen ia dit opzicht nu 'en dan bevredigd waren geworden. Deze toe stand schoon niet voor haar een ondrai- gelijke had, tot haar ge-luk, fio-pen wij, thans een einde genomen. Haar grillig ste w'enschen, (gestald dat zij die hadde gevoed) konden thans bevredigd worden Nam zij met de meeste belangstelling j heeft den laa-tsten dam weggebroken, wel deel aan de gesprekken welke dien avond werden gevoerd, de rijke erfenis ging haar niet uit de gedachten, en met wel gevallen dacht zij er aan, hoe zij zich zonder eenige bekrimping zaken kon ver schaffen, welke zij reeds zoo langen tijd had begeerd, maar die ^ij zich altjjd moest ontzeggen, en het denkbeeld streel de haar tegelijkertijd, dat zij' volop, zoo zij dit wilde, genot kon smaken waar auj voorheen niet aan mocht denken. Tot hare eer moeten wij er evenzeer bij voegen dat haar gewone zucht om wel te doen ook thans met dubbele kracht weer bovenkwam, en 't in de toekomst lag opgesloten, dat menigeen wel zou varen van den overvloed, waarmede zij zich zoo kwistig bedeeld zag, NEGENTIENDE HOOFDSTUK „Er zijn zoovele jaren van angst en vertwijfeling voor mij voorbijgegaan, dat een treurig geheim mijn boezem bezwaart mijn kinderen", sprak mevrouw Traum bach ,,-en gij allen hadt sinds lang het recht daarvan de ontsluiering te oischen. Het oo-genblik is thans gekomen, dat ik u in dit opzicht geheel bevredigen zal. Het vrees el ijk voorval van hedenavond ke een beletsel scheen ter openbaring, en kalmer zal het mij stemmen wanneer ik mijn hart van dien zwaren last ge heel ontheven voel. „Mijn eergevoel, mijn hoogmoed hoeft mij altijd teruggehouden u een euLr.lo opheldering te geven, die u uit het wonderbaar labyrinth kon leiden waarin gij door mijn zonderling gedrag werd binnengevoerd en door mijn voortdurend stilzwijgen verdwaald bleef. Da ongods dienstige zielstoestand waarin ik de meeste jaren mijns levens verkeerde, veroorloofde mij nimmer te begrijpen, welk genot er voor den oprechten Christen in gelegen is zich te verootmoedigen, doch sinds ik tot het geloof mijner vaderen bon teruggekeerd, kwam ik tot do erkenning dat hoogmoed en eigenwaan verblinden en nederigheid en eenvoud alleen da ziel voor hemelsche indrukken aanvankelijk maken. Had ik mij vroeger verootmoe digd, ik had ook vroeger geloofd en mij1 daardoor ontheven gevoeld van het som ber geheim, dat mjjne ziel beiwaard hield, want toen ik geloofde, werd uit de wroeging een oprecht berouw geboren, dat mij tot de bekentenis mijner misgre pen leidde. /[Wordt vervolgd.)-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1