R..Ê. MIM.IWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORP-HÖLtANrB
Wat de Fers zegt
BUITENLAND
HET WITTE HUIS.
Mannen mn karakter!
FEUILLETON
No 8/
SJonderdag 15 April IVZl).
13e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Bureau: HOF ALKMAAR. - Telefoon: JÊEKt™!™ 433'
De ioesiaiid in Duiisehiand.
lpu-
ONS ML AD
Abonnementsprijs:
Per kwartaal s f 2,—, 'franco per post f 2.50}
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 booger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25elke regel meer f 0,25j
Reclames per regel 1 0.76; Rubriek „Vraag en aan-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.00.
f
f.
fer
Aan silo
afecnné's wordt op Eer.vrAsg grstïs een polis verstrakt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van SSOO,-, f400-, f £00,-, flOO,-, «60,-, f 35,f IS.-»
Als men de Communistische sprekers en
sell lijvers wil en kan geleoven. dan zijn de
belijders van het Communisme de edelste
menschenvrienden, die er bestaan.
Er wordt wel beweerd, dat de heeren hier
en daar als ze er kans toe zien een
beetje „raar" optreden, dat ze 'n niensch,
(een bourgeois" wel te verstaan) vrij ge
makkelijk naar de andere wereld helpen
dat ze het met 't tndjn en dijn ook in com-
munistischen zin (ailemaal evenveel!) niet
zoo nauw nemen, dat zij de échtste commu
nisten zijn. die in naam van het vertrapte
proletariaat voor zichzelf het meest weten
binnen te halen dat ze er tamelijk losse"
begrippen van zedelijkheid op na houden (ge
tuige de verontwaardiging van Wijnkoop en
aonsorten bij de inbeslagname van een po-r-
nographisch werk, getuige ook de behande
ling en. handelwijze van vrouwen en meisjes
in venbolsjewist gebied
Maar dat is allemaal leugen en verdacht-
Biakiïig-
De Communisten zijn edele, idealistische
menschen. mannen van karakter!
't Zijn juist de niet-communisten die zich
•an al die leelijke dingen schuldig maken
Lou'tje de Visser heeft het den menschen
In een dezer dagen te Den lip door de com
munisten belegde vergadering eens flink ge-
aegd.
„Als het waar is. wat in die burgerlijke
bladen over de bolsjewiki gezegd wordt."
zoo betoogde Lou'tje, ,,dan moeten het wel
groote schurken zijn.Dochhet is
anders," zeide hij:
„De kapitalisten voelen wel, dat het
met hen vericeerd zal gaan, als de ar
beiders zooveel te zeggen krijgen en
•- daarom is geen middel hun te smerig
om de communisten er onder te houden.
En dit moest voor de arbeiders al het
bewijs zijn. dat zij op den goeden weg
zijn,"
*t Is in de oogen van Lou'tje misschien
wél een brutaliteit, waar ,,de kogel" op staat,
maar wij kunnen' de verleiding niet weer
staan op bovenstaande tirade een kleine va
riant te leveren, en wel naar aanleiding
van het pas bekend1 geworden feit dat de
feeeren Communisten in het Roergebied zich
ateï ontzien den Fraoschen. die tuk zijn op
„motieven" om de wederrechtelijke bezetting
van meerdere Duitsche steden goed te praten
en als gemotiveerd vóór te stellen, aan het
woelige leugen-materiaal te helpen, zoo
doende land en volk verradend, enkel en al
leen om schandelijk eigen voordeel.
Van de Communisten in het Roergebied
kunnen we zeggen:
„Ze voelen wel. dat het met hen ver
keerd zal gaan, als de Rijfcsregeering
zooveel te zeggen houdt en daarom is
geen middel hun te smerig om de macht
3er Rijksregeering te fnuiken. En dit
moest voor de rijksregeering al het" be
wijs zijn, dat zij zich op den goeden
weg bevindt."
Inderdaad! Géén middel is den Commu
nisten daar tesmerig!
Ze zijn er in het Roergebied! niet voor te-
ruggeschrokkendoor staking, moord, roof,
doodslag, plundering en door terrorisatie op
alle mogelijke wijzen het volk in de treurig
ste ellende te storten', zich in hun „leger" ge
dragend als schandelijke kwajongens en
bandieten
En nu ze zien, dat er aan hun bandieterij
een einde gemaakt wordt door de regeering.
nu deinzen ze er niet voor terug, landver
raad tie plegen door te heulen met den vijandi
van land en volk, door dezen leugens mede te
deelen, welke in de voor dezen geschapen
precaire omstandigheden als troeven kunnen
worden uitgespeeld.
Zij het dan ook. dat het valsche spel aan
stonds dóór een ieder doorzien wordt.
Van uit Parijs dat spreekt, doch 't strekt
niet tot eer, van zoo'n „smerig" middel al bij
voorbaat gebruik te maken door het bericht
over de wereld te verspreiden! wordt ge
meld, dat vertegenwoordigers van de arbei
derspartij in het Roergebied (van welke ar
beiderspartij, dat wordt er maar niet bijge
zegd: dat is voor ons ook duidelijk genoeg!)
voor de intergeallieerde commissie te Coblenz
verklaard hebben, dat het binnenrukken in
het Roergebied door de Rijksweer niet ge
rechtvaardigd is, daar het in de zone, waar
zij niet binnengerukt is. volkomen rustig is
en dat de miütairepartij de bedoeling heeft,
om door de bezetting van het Roergebied'
door de Rijksweer dit gebied onder haar con
trole te brengen.
De bezetting van Frankfort en Darmstadt
door de Fransche troepen, had een gevoel van
verlichting teweeggebracht in arbeiderskrin
gen, zoo heette het verder, vooral te
Dusseldorfde Rijksweer was daardoor belet,
verder op te trekken
Inmiddels fce-flikflooiden de heeren afge
vaardigden, de landverraders, den vijand
door te verklaren, dat de arbeiders och zoo
graag rustig wilden werken en dat ze niets
liever wilden doen dan medewerken tot ver
hooging der kolenproductie
Kan het schandelijker?
Weet Lou'tje de Visser een smeriger mid
del uit te denken?
Als hij 't in een vergadering wéér eens
heeft over mannen van karakter (of hoe hij
zich anders uitdrukt), laat hij dan niet ver
zuimen ook eens een karakterstudie.te geven
van zijn kornuiten in liet Roergebied!
BELACHELIJK EN GEVAARLIJK.
Nog altijd poseert Troelstra. ais de bezon
nen l-ievolntt'oniniaiir, die aan hot Nedetr-
landsebe volk de lossen heeft te verstrek
ken uit die rovolutionnaire beweging in
Europa en die juist op tijd het sein tot re
volutie in ons la,nd geven zal. Hij zal wei
zorgen, dut het 'hier goed gaat. Waait hij is
zoo wij® en stank. Hij heeft den wereldoor
log voorspeld. Niemand herinnert er zich
iets van en er zijn bewijzen voor het tegen
deel, maar de bewusten gelooven het wel.
spot -die „Standaard" in een driestar.
,,Hij h-eeft ook de Europeeeehe revolutie
vooralen en geeft telkens den j misten kijk
op de feitenals zij geschied zijn. Hij
wijst dan de fouten aan en toont diaardoor
dat hij die eenige is, die weet hoe het moet
gaan zonder ongelukken."
„Waarlijk, als de revolutie ons land
eens in vuiur mocht zetten, en al de ver
schrikkelijkheden, die het Duitsche volk
troffen, ons overkomen, dan zal de hear
Troelstra, inruiddöls zooveel mogelijk
zorgend voor zijn veiligheid, omdat hij
immers bouwen moet als alles afgebro
ken is, ons precies voorrekenen waar de
fout der mislukking zat. Hij heeft alles
te voren geweten als het afgeloopen
is. Over het geheel genomen, is het be
lachelijke van deze pose niet te ontken
nen. Maar het gevaarlijke 'heeft toch
verre de overhand, omdat zoovelen ge
reed staan dezen man te volgen op zijn
kronkel-wek en.
Hij doet, alsof hij sterk st-aat in zijn
weten en kunnen. En het is slechts bope-
looze zwakheid en vrees, dito zijn optre
den kenmerken.
Hij is verlogen met de zaak, maar
traeht zijn. figuur te redden door zeer
wijs den vinger aan het voorhoofd te
brengen en te zeggen, ik studeer. Wacht
op mijn woord.
En die vrees kan hem elk ocgenblik
tot allerlei dwaze dingen brengen.
Want zelfs de gruwelen in Duitsehland
keurt bij principieel niet af.
In „Het Volk" zegt hij, dat die r-ooven-
de en plunderende benden, die elementen,
dito zelfs de communistische leiders tot
wanhoop brengen, de impulsieve elemen
ten vormen, die wol niet kunnen bouwen,
maar die blijkbaar niet gemist kunnen
worden. Het 'blijkt voor ons volk een
uitorst gevaarlijk element.
Uit het industriegebied.
Over den toestand aan bet front is, be
halve enkele op zichzelf staande aanval
len op posten en wachten, niets bijzonders
te vermelden.
Om de ontwapening door te voeren zul
len in de eerstvolgende dagen B-oobum en
Wattenscheid door de troepen bezet wor
den.
Uit Barmen wordt öt. 14 dezer gemeld:
In den afgeloopen nacht beproefde een
bende rcode gardisten het station on het
hoofdpostkantoor te bezetten en te plun-
'tteren. Zij weiden dooi- de veiligheiido-
dienst verdreven; eenige van ben werden
gevangen genomen.
Scheuring in de Centrumpartij?
De meerderheidssccialisti&ehe „Rheini-
se-he Volkszeitung" deelt mede, dat een
scheuring in die. Centrumspartij in het
Rijnland aanstaande is. Een aan invloed
winnende strooiming meent, dat de oude
oentrumspartij niet co.nservati&f genoeg
gebleven i®. Haar wordt verweten, dat zij
de grondbeginselen van liet centrum heeft
laten varen voor haar coalitie-politiek. Na
de scheuring- zal e-u een nieuw centrums-
partij ontstaan, die „Katholieke Volkspar
tij" of „Christelijke Volkspartij" zal boe
ten. Onder de leiding van deze beweging
zoudien ook vele geestelijken zijn, en het
geheele streven naar afscheiding zo-u zich
niet alleen bepalen tot het Rijnland, maar
ook in Westfalen, Hossen, de Palts eu Bei
eren bestaan, en vc-e-1 kans op succes bob
ben. Met name in Zuid-Duitsche Cen-
trumskring-en zou de antipathie tegen de
Beiiijnsche leiding van de Centrumpartij,
wegens haar slappe houding hij de ongere
geldheden in het Ruhrgebied, voortdurend
toenemen.
Wij laten de-ze medede-eling natuurlijk
voor-ïoopig voor rekening van het socialis
tische orgaan.
Algemeene staking van rechts?
D© „Vorwarts" schrijft: Op de meest
verschillende plaatsen zijn berichten inge
komen, volgens welke de Kappianen voor
bereidingen zoudien treffen voor een nieu
we algemeene staking. Het gaat om een
anlernemdng van misdadigers, tegen wie
een verzoek tot aanhouding is ingediend,
en die zich aan hun verdiende straf ont
trekken willen, en andere onrustige ele
menten, die niet kwaad zouden worden
aangeduid met het woord „reohts-bolsje-
wisten". Volgens verschillende berichten
zou de staking reeds in de eerstvolgende
dagen men spreekt van (heden) Don
derdag geproclameerd wo-rdeu.
Het resultaat van zulk een onderneming
zou slechts hetzelfde kunnen zijn als dat
van de eerste. Een militaire contra-revo
lutie, zonder politieke leiding, is van te
voren reeds tot mislukking veroordeeld.
Dat er echter politici, van welke richting
ook, zoudien zijn, bereid h-et h-o-of-d in de
strop te steken, moet betwijfeld worden.
Ook die zoudien een bankroet niet kunnen
verhinderen en de ernstige gevolgen mede
moeten dragon.
Actie der spoorwegljeden.
De vijf Duitsclie ver-eenigingen van
spoorwegmannen te Essen, die zich tot-
één bond vereenigd hebben, hebben de re-
geeiing een verklaring gezonden, waarin
zij zeggen, dat wanneer de regeering' weer
aan den druk van links toegeeft en bet
laat, de spcorwcgmaiuien daar voor bun
eigen veiligheid zullen zorgen. De hond
kreeg de opdracht, alios voor een nieu
wen strijd in gereedheid te brengen, wan
neer de gebeurtenissen van de laatste we
ken zich mochten herhalen. Tegen iedere
terreur, of die van rechts of van links
komt, moet krachtig worden opgetreden.
Troepenconcentratie aan dc Peolsche
grens?
Zooals aan de „Hauib. Naehriehton" ge
meld wordt-, zal op bevel van het opper
commando te Berlijn, de grenswacht in
het Oo-sten aanzienlijk versterkt worden,
daar de Polen aan de grens graole trae-
penafdeelingen samentrekken om van
den tegenwoord'igen ongunstigen toestand
gebruik te maken voor een inval. Er is
bevel gegeven, dat twee bataljons van de
rijksweer brigade Seh-werin en de genie
troepen uit Hamburg naar het Oosten
moeten vertrekken.
BE TOESTAND IN IERLAND.
Gelijk reeds gemold, zijin de politieke
gevangenen in Ierland een hongerstaking
b-egonneu, wat over het geheele land
werkstakingen uitlokt, uit sympathie voor
de geva-n,genen.
In Dublin is deze sympathie-staking al
gemeen en voor onhepaalden tijd gepro
clameerd.
Er waren aangrijpende toon-ee-l-sn in de
straten, dcc-h er wordt niets gemeld van
ongeregeld'hed'en. Menschen-massa's ver
zamelden ziok in de nabijheid der gevan
genis; zongen liederen en zonden geboden
op-
De politieke medewerker dar „Daily
Chronicle" verneemt, dat- de re-geering
voornemens is concessies te doen, die er
toe zullen leiden, dat de gevangenen zul
len behandeld worden als politieke misda
digers.
Er hadden nog enkele incidenten plaats
buiten de gevangenis, waarin, naar be
weerd werd eenige hanger-stakers in kri
tieken toestand verkeeren. Een hunner
werd vandaar naar een ziekenhuis ver
voerd.
De heer Hugh Martin, correspondent
van de „Daily News", geeft in zijn blad
een levendig verhaal van zijn bezoek aan
het tooneel der hongerstaking van de
honderd Iersebe gevangenen in de Mount-
joy-gevangenis te Dublin.
,.De gevangenisklok slaat zes uur.
Over een afstand van driehonderd me
ter wordt de weg langs de gevangenismu
ren opengehouden en aam elk einde van
bet vrijgehouden' weggedeelte staat een
cordon Engelsehe soldaten opgesteld in
frontkleeding. Ze hebben de beschikking
over een gewapende auto en mitrailleuses.
„Gewapende politie ondersteunt de mili
tairen.
Officieren loopen op het vrijgehouden
gedeelte heen en weer.
„Ik sta onder een menigte van 2000
mannen en vrouwen, dicht opeengepakt
tegen de cordons aan, dicht bij den hoofd
ingang der gevangenis.
„Van hier kunnen we juist de vensters
van de cellen zien van het blok honderd
meter van den weg, waar de gevangen
Ieren zijn opgesloten.
„Even te voren wuifden honderden zak
doeken en klonken Ie-isohe vrijheidsliede
ren, om den gevangenen te toonen dat
men hen niet vergat.
„Maar te 6 uur beersobt doiodsek'e stilte.
„Wij allen ontblooten het hoofd.
„Het regent Het is koud.
„Een jong meisje met greote donkere
oogen en een doodsbleek gelaat klimt op
een hek en begint de Rosary" te bidden.
„Zij spreekt vloeiend en met mooie stem.
„Zij spreekt Iersch.
„De menigte antwoordt met de Latijia-
seh-e antwoorden van de Mis.
„Zij bidt haar rozenkrans en allen bid
den mee.
„En toen het gebed geëindigd was, be
gon 'net gezang en gewuif opnieuw en het
zal voortduren, gelijk het reeds dagen
achtereen heeft geduurd."
De gouverneur van de gevangenis deel
de den correspondent moe, dat volgens
den medicus de hongerstakers zeer zwak
waren, maar dat ze niet in onmiddellijk
levensgevaar verkeeren.
Een bericht uit Edinburg aan de „Ti
mes", maakt mei-ding van de aanhouding
van t-wee schepen in Subotsebe havens.
Een dezer schepen kwam uit 2/uid-Rns-
land, het amdero uit Hamburg. En het
heet, dat onder de kolen In de bunkers
wapenen en munitie zijn gevonden en dat
dieza verborgen wapens voor Ierland zou
den zijn bestemd.
OOK SCHOTLAND?
De „Daily Chronicle" merkt op, dat En
geland meer aandacht diende te scheuken
aan hst feit, dat er ook in Schotland stem.
men opgaan om meer zelfbestuur en dio
tot uiting kwamen in de vergadering, on-
lang-s gehouden door de „Scottish Homo
Rule Association".
„Men weet zeer goed", zegt het blad,
„dat er niet de minste deloyanteit in
Schotland bestaat, doch er is ze-er ernsti
ge ontevredenheid die, zooals de voorzit
ter der Association heeft opgemerkt, zou
kunnen ontaarden in ernstiger toestanden,
als niet op liberale wijze meer zelfbestuur
wordt gegeven.
Het is niet langer mogelijk den huldi
gen stand van zaken langer te doen voort
duren, voor Schotland evenmin als voor
Engeland en Wales. Het rijksparlcineiit
kan niet ter zelfder tijd volle aandacht
wijden aan de kwesties van verdediging,
belastingen, e. d. zonder zich ook ernstig
bezig te houden met lokale aangelegenhe
den. Daarom wordt de regeering er zoo
vaak van beschuldigd, dat zij die lokale
kwesties maar door het parlement jaagt".
De tijden zijn rijp voor een stelsel van
zelfbestuur, niet alleen voor Zuid-Ierlanö
en Ulster, doch ook voor Schotland en
Wales; zulks zou de behandeling dier
ï'ijks-aaoagelegenhedien ten goede komen".
BE SPOORWEGSTAKING IN DE UNIE,
President .Wilson heeft Dinsdag voor
de eers-in maal sinds zijn ziekte een zit
ting van het kabinet bijeengeroepen en
een Spoorwegarbeiders Raad benoemd.
Deze Raad zal onmiddelijk bijeen ko
men on de .eischen der arbeiders voor
hoogere lo-onen ,en hun grieven tegen de
spoor w eg-maatschappij en onderzoeken
Het kabinet was door den president bij
eengeroepen ter bespreking yan den al-
gemeenen toe-stand.
De Spoorwegarbeiders Raad bestaat uit
negen leden, drie vertegenwoordigers van
de werklieden, drie der directeuren en
drie van het publiek.
Uit Washington wordt d.d. 13 April
gemeld:
De hoofdstad was heden geïsoleerd van
het overige gedeelte ya.n de Vereenigdc
Staten, voor zoover betreft het vervoer
van alle goederen, inbegrepen levensmid
delen. Er is beslag gelegd op alle in-
en uitgaande vrachten.
Het passagiersverkeer is tengevolge
van de moeilijkheden zeer beperkt. Op
de Pensylvania-lijn rijden nog slechts vijf
158.)
En daarop volgde jde ontheffing1
-van het verpletterend gewicht, dat zoo
vele jaren mijne ziel bekneld hield. Hoe
veel smart liad ik mij zelve kunnen
besparen. Het is des monsohen plicht
zien voor vallen te behoeden doch heeft
Xij Let ongeluk gehad te struikelen, is
hij! bezweken, dan moet hij weder opstaan
j;n tot den liefderijken Vader terugkeer
Ten, van wien hij zich lichtzinnig had
afgewend. In zulke oogenblikken kan hot
berouw alleen zijne redding wezen, geen
ander geneesmiddel zuivert aüine ziel van
4e melaatschheid waardoor zij dreigt te
'Verteren.
„Zoo ik Let eerder hadde begrepen, In-
jus schen was het niet zoozeer een wan
bedrijf door de herinnering waarvan ik
aren lang gefolterd werd, neen, een sa-
taemoop van omstandigheden waarvan de
Coaze partij trok, veroorzaakte een gefcour-
)»Hi* wei&a rnjj, pp dit jop-genblik oog-
doet huiveren wanneer ik haar gedenk
doch die ik geenszins heb uitgelokt, ja,
waren het in mijne macht geweest, zeker
had voorkomen"
„Zoo ge door uw geheim aan ons te
openbaren u in een te onaangename po
sitie tegenover uw kinderen zoudt plaat
sen, ware 't dan maar niet beter, lieve
moeder van uw voornemen af -te zien?".
„Ik heb er reeds op gezinspeeld mijn
kind", sprak mevrouw Ttraumbach „dat
mijn angst en benauwdheden voortsproten
uit de herinnering aan zeker treurig
voorval in mijn leven, dat door Re hoezo
handeling den vaiscliaordigen "toeleg van
een ander in het aanzijn werd geroepen
Vrees niets, gij zult na haar verhaal uwe
moeder evenzeer kunnen achten als vroe
ger, doch haar des tie meer beklagen,
dat zij1 het slachtoffer der omstandighe
den was en voor eene kleine afwijking
zoo zwaar heeft geboet.'
„Het is ook beter dat uwe moeder
op heden geheel bevrijd wordt van den
last welke haar drukt, al werd deze ook
door de herinnering aan de schrikbaars-te
misdaad bezwaard", zeide Bduard, zich tot
Laura wendende. Hij' had zijn eigen moe
der in dien toestand voor zich gehad
bijl nasi waarsahj^oljjR anders geredeneerd
hebben, doch hij' dacht daar niet aan en
kon zich de zienswijze van Laura niet
geheel verklaren.
„Het zal wel zoo erg niet wazen",
sprak Clara goedig. De rijke erfenis
had tiaar te zeer in esn goed humeur
gebracht, om niet alles van de lichtste
zijde in te zien.
„Ik was van jo-ngs at aan een vroolijk
en levenslustig meisje", begon de verhaal
ster. „Mijn geboorte kostte mijn moeder
het leven en veroorzaakte bij de droef
heid over de ramp, mijn vader ean niet
geringe teleurstelling, hij had een zoon ge-
wenseht, terwijl een dochter hem nu in
zijn geliefkoosde plannen voor de toe
komst dwarsboomde. In hart en z'el een
militair, sloot de woelige loopbaan weike
hij' zich had gekozen, geenszins zijn boe
zem voor edele gewaarwordingen hij liad
mijne moeder onuitsprekelijk lief, en haar
dood was vcor hem een onverwachte slag.
die hem dreigde te pletteren. Het gemis
der dierbare deed hem zich der te meer
aan zijn eenig kind hechten, en hij ber
minde mij' weldra met al de toegevende
en opofferende liefde eens al 'te tee
deren vadiers, niettegenstaande hij' het
altijd bejammerde dat hij geen zoon had.
woonden destijds te Berlijn. Mijn
vader was kolonel der Pruisische infanterie
en beroemd om zijn dapperheid en beleid
bij menige gelegenheid getoond. Zijn in
nig verlangen was het altijd een zoon
te bezitten, dien hij als militair kon oplei
den en het voetspoor zien drukken van
den vader, met roem en eer overladen.
Menige ridderorde versierde zijn borst
en hij stond bij den koning zeer hoog
aangeschreven, die aan zijn weergalooze
dapperheid alle recht liet wedervaren.
„Het bloed van den krijgsheld bruiste
mij door de aderen, en nauwelijks was ik
tot de laren van onderscheid gekomen,
of ik betreurde het, evenzeer als mijn
vader, dat hij in mij geen zoon mocht
begroeten. O, hoe gevoelde ik dat, zoo
de Hemel mij het lot had beschoren
deel uit te maken van het krachtige
geslacht, de militaire loopbaan mijne roe
ping mijne bestemming was. Helaas er
viel niet aan te veranderen.
Er kwamen, zoo ik vermoed, soms
oogenblikken voor, dat mijn goede vader
droomde in mijn geboorte zdjn wensck
vervuld te zien, althans het behoorde
tot de eigenaardigheden van den moedjgen
man, om mij', toen ik nog zeer jeugdig
was, in de behandeling dei" wapens te
oefenen Het was zijn gteptet© goaat ta&
allerlei militaire manoeuvres te laten ma
ken, en het duurde dan ook niet lang,
daar ik zelf veei smaak in dje oefeningen
had, of ik excerceerde als de beste sol
daat Hoe zonderling het moge klinken
dagelijks werd er een uur a-an besteed
om mij in de behandeling van het go-
weer te bekwamen, en die tijd van den
dag behoorde altijd tot d; aangenaamste
oogenblikken mijns vaders. D*e eerste
handgrepen werden mijl met een gewonen
stok geleerd, doch toen ik den ouderdom
van tien jaren had bereikt, kreeg ik op
mijn verjaardag een karabijn, en nog ben
ik niet vergeten, hoe ik er mele in mijn
schik was. Nooit heb ik eenig genoegen,
gevonden om, zooals de meeste meisjes
met een pop te spelen, en ik hoorde, nog
zeer jong, liever het geroffel van de
trom dan het zoetste wiegedeuntje. Geen
grooter vermaak was er voor mij dan te
luisteren naar verhalen uit het krijgsmans
leven, en mijiu brave vader kon mij, watt
neer ik soms wat omgezeglijk was, het
best tot rede brengen, wanneer hij! mij
beloofde iets van de veldslagen té ver
tellen welke hij1 had bijgewoond en bij «en
van welke hiji gevaarlijk gewond .wenl,
(Wordt vervolgd.)
