DERDE BLAD KUNST EN KENNIS Enchusiana. SngezosidBsi stukken Z»gierdag 17 April 1920. xn. Provinciaal Nieuws I - té— i Men s'dirijtt ons uit EnUiuieen: Mat fs wel een moei tijk in klein bestek !e beschrijven tijdvak, <Lt men liet voor spel neemt vac den Sy-j&rigtn oorloa en toch' ksa mw de ontwikkeling; der gebear- tcnisseu voor een bepaalde plaats niet dei- fier inzien, zender zich' ccn voorstelling gemaakt te hebben van den algemeenen maatsrifajftslijkcn en gpasdieastigen toe stand dezer Lauden. wij zuilen dan ook beproeven, dit zoo kort mogelijk te doen. Ben niet onpartijdige geschiedenisbe schouwing, die langen tijd de cenig gang bare is geweest in c.is laul, heeft ons Fi lips II afgeschilderd met de meest donkere verven. Zonder het geheel met zijn regee- rirtgstaktiek eens te zijn, willen wii po gen' dezen vorst re zetten in het kader van zijn tijd en dan moeten we erken nen het recht, het eenige, dat hii on wrikbaar bleef uitoefenen, de handha ving van den Katholieken godsdienst tegen de steeds veldwinnende hervor ming, vooral toen de leer van den Ge- neefschen hervormer Calvijn deze lan den binnendrong. In vele andere opzichten is Filips II toegevend, ja van zijn standpunt bezien, zelfs te toegevend geweest. Ook willen wij 'vooraf nog even opmerken, dat de 80-jarige oorlog wordt genoemd een godsdienstoorlog. |JE>it kan slechts gedeeltelijk beaamd wórden, n.in. in zooverre de godsdienst a|s voorwendsel gebruikt werd, om irigenbaatzuchtige politieke oogmerken lef bemantelen. Zij, die dit deden, waren ontevrede nen, die zich niet geplaatst zagen in het gezag dat zii krachtens hun naam, hun invloed, hun rijkdom of anderszins had den verwacht, toen in 1559 Filips deze landen verliet, om naar zijn geliefd Span je terug te keeren. Het viel dezen malcontenten niet moeilijk aanhangers te krijgen onder het volk, dat eveneens ontevreden was, niet zoozeer om den zoo dikwijls als motief aangehaalden gewetensdwang, want meer dan negen tienden des volks beleed nog den alouden godsdienst, maar veel meer om een materieele re den de schennis der privelegiën. Wii hebben reeds gezegd, dat rilips streefde naar een groote centralisatie van het bestuur. Deze moest noodwen dig leiden tot het veronachtzamen der privilegiën. Hoe 'toch zou het moge lijk zijn geweest, eenheid van bestuur te' brengen in gewesten, in steden, ja Zblïs dorpen, die zich op allerlei afzon derlijke voorrechten en uitzonderings bepalingen konden beroepen, 'om zich aan het algemeen bestuur te ont trekken. Reeds Karei V had dit helder inge zien. Hii die door de Pragmatieke Sanc tie in 1549 den band tusschen de Ne- derlandsche gewesten onderling nauwer aanhaalde door de eenheid van erfopvol ging te regelen, was mede overtuigd, dat de vele privilegiën een hinderpaal vormden voor de eenheid van bestuur. Van hem is de uitspraak bekend „Het grootste voorrecht voor een volk is. geen voorrechten te bezitten." Hii ging bii dit streven echter uiterst voorzich tig te werk en riep gedurende zijn bestuur zelfs 50 maal de Algemeene Staten dezer landen bijeen, die echter g,een .regeeringsmacht uitoefenden en enkel een adviseerende stem hadden. Door dergelijke maatregelen echter red de hi! den schijn, terwijl Filips zich daarvan afkcerig toonde en slechts één- jifiaal de Algemeens Staten bijeenriep, die hem bii die gelegenheid belangrijke concessie's afdwongen, zoodat hii van deze enkele maal al dadelijk genoeg had, om in "c vervolg geen herhaling te wenschen. Wij aarzelen dan ook niet als onze opinie te verklaren, dat het niet ach ten der privilegiën door den Koning de eerste en tevens voornaamste oorzaak ïs geweest van de oproerige stemming tegen zijn gezag. Het woord klinkt wellicht wat hard, doch is niettemin waar, dat volksmenners zich van die volksstemming hebben bediend, om den opstand in bepaalde banen te leiden. Wanneer men één reden tot ontevre denheid heeft, komen daar licht ver schillende andere bij. Zoo ging het ook hier. Daar de kerkelijke hiërarchie hier slecht ingedeeld was, ja zelfs doordat men ressorteerde onder de bisschoppen van Keulen, Mainz en Trier van geen nationale Kerk der Nederlanden sprake kon znn, nam Filips zich voor hier de opnehting van drie aartsbisdommen, Utrecht. Kamerijk en Mechelen en 15 oisdommen te bevorderen. Zoodoende ware het te verwachten geweest, dat door deze verbetering van de hiërar chie een beter onderwezen volk en een strengere kerkelijke tucht het binnen dringen der hervorming tegengegaan zou hebben. Een storm van verzet ging tegen dezen maatregel op, die vooral dooi rranciscus Sonnius bii den Pause lijken troon bewerkt was geworden en Filips II gaf toe, eigenlijk liet toe, dat met de installatie der nieuwe bis schoppen geen voortgang, werd ge maakt. Ook bii de hoogere geestelijk heid hier had de nieuwe maatregel ver- zet uitgelokt, daar hierbij was vastge steld, dat een bisschop doctor in de Theologie moest zijn en in die studie had de adel, die voor hare zonen als ware de bisschopszetels in pacht had, geen lust. De laa.s>.e ip van Uircciil, F reder ik Schenck van fouien- burg, stierf in 1580 en werd. niet meer opgevolgd. Voortaan werd dc Kerkpro vincie der Noordelijke Nederlanden fei telijk een missiegebied. Aan het hoofcl hiervan kwam in 1602 de bekende Sas bout Vosmeer, geboortig van Delft, de man. die ah coutro-reformist zooveel gedaan heeft in 't belang van 'den gods dienst. Hii kreeg, van den Paus den titel van aartsbisschop van Thilippi „in paitibus infidelium", d.w.z landstreek door ongetrouven bewoond." Nog in een andere z.g. grief heeft Philips'toegegeven, loen hij in 1559 deze iar.den verliet, stelde hij zijn half zuster Alargnretha van Parma als land voogdes aan. Deze zou bijgestaan wor den door 3 raden: den Raad van Sta te, den Geheimen Raad en den Raad van Financiën. In den 'eersten hadden zitting de stadhouders over de verschil lende gewesten, waarvan we hier noe men Willem van Oranje, die weldra in de Nederlandsche beroerten zulk een groote rol zou gaan spelen. Deze Raad had als van ouds slechts een advisee rende stem, doch feitelijk overlegde Margaretha het meest met de mannen, die haar door den Koning als betrouw baar waren aangewezen: G ran veile, Vïg lius en Barlaimont. De eerste, toenmaals bisschop van Atrecht, later Kardinaal, was de ziel der regeering en 'tegen hem ontketende zich de tegenstand der overige leden van den Raad van State, die zich verongelijkt achtten door de handelingen van de Consulta, zooals men dit driemanschap noemde. Ook aan de actie tegen dien ver trouwden raadsman Granvelle gaf Fi lips ten slotte gehoor: in 1564 riep hii hem terug. Nog had de Koning bii zijn vertrek een aantal Spaansche troepen ter be vestiging van zijn gezag, in de Neder landen gelaten. Onder voorwendsel, dat dit een blijk van wantrouwen was te gen het nationale leger en tegen de stadhouders ontstond ook daarover te genstand enFilips trok dit leger terug. Men ziet dus, dat de Koning toegaf, daar. waar hij het maar eenigszins mogelijk achtte, ja zelfs tegen zijn eigen macht en gezag in, maar toen men nu ook van uit den Raad vna State en wel vooral van ds zijde van Willem van Oranje op gewetensvrijehid, d w. z. -p afschaffing vau de Plakkaten tegen de her vorming begon a3iit e dringen, bleef de Ko ning onwrikbaar, ja ordineerde in de „brie ven van Segovia", dat de stadhouders ver plicht waren, deze in volle gestrengheid to handhaven. Men ziet uit dit alles, dat het nog steeds ■een beweging was gewoesl van boven af, waar aan da breede scharen des volks nog vol komen vreemd waren gebleven Nu eelitir de godsdienst in 't spel werd. gebracht, begon zich de ontevredenheid naar csaigszjias lager?, rangen uit te strekken, n.l. lot het groot aantal berooide edelen, die in deze landan buisden Men moet niet vergeten, dat naar mate de welvaart van da- nijvéra en handel drijvende burgerstand vooruit was gegaan, die van de voormaals oppermicht'igen stand van den adel was gaan tanen Niet genegen en ge-schikt tot werken, zag deze enkel een middel van bestaan in het voeren van oorlog cn het is dus hun meerendeels benarden toe stand in aanmerking genomen wel te begrij pen, dat zij het uitbreken van onlusten gaarne wilden bevorderen om daaruit te geraken, nl troebel water is het goed visschen. Al zullen dan ook enkele hunner wel licht hoogere motieven gehad hebben, vrij zeker i.s het dat voor bet meorendeel oigen- zuchtige oogmerken de drijfveer waren tol bet lidmaatschap van hst Compromlssum o, het Verhond der Edelen, in werkelijkheid niets dan een samenzwering tegen het koninklijke gezag en dan ook als zoodanig door dezcni verboden, doch door de heimelijke medewer king zijner stadhouders, tevens aanvoerders van Int leger, niet gestuit. Hun voornaamste openbare daad is ge weest de comeaie-achtige verlconing van bet aanbieden van hei verzoekschrift aan de land voogdes te Brussel, waarbij zich Barlaimont, die de verschrokken Mo.rgaretha gerust wilde stellen, zich ontvallen liet „Comment, Madame, peur de ces gueux '1 (Wat nu, Mevrouw, vj-ecs voor deze bedelaars?) Van dat woord is gebruik gemaakt, om den mam geuzen als earetitel te aanvaarden. Weldra sierden de leden van liet Compr»- missum zich met een bedelschap aan den, gordel en droegen zij da geuzenpenning met ihet randschrift „Fidéle au roi jusqua le besaco" (Getrouw aan den Koning tot aan den bedelzak). Voorwaar oen leugenachtige zin spreuk voor lieden, die bezig waren het Ko ninklijk gezag is ondermijnen! Dat de verschrokken Margaretha eenige toe zeggingen deed van hare bemiddeling bij den Koning, veranderd niets aan het fait, dat de hooiden van 't verbond Lodewijk van Nassau (een broer van Willem van Oranje), Jan van Marnix', N'icolaas de Hames en Hendrik van Brederode, benevens verreweg de meestén van de leden te voren wel konden bevroeden, dat Filips zich niet zou laten inliimideeren door hun parade. Wij hebben evenwel reeds ge>- zien, dal hun eigenlijk doel verder lag en dnt bleek weldra uit den beruehton beelden storm. Het kon immers niet missen of de bewe ging ging zich nu uitstrekken tot de volks menigte en vooral de nteuwgezinden op hel stuk van godsdienst begonnen nu vrijer het hoofd op te steken. We lezen d.a,g. in de Kroniek van Enkhuizeu: De gereformeerden, die tot nog toe hun godsdienstige bijeenkomsten met groote vrajs en gevaar heimelijk hadden gehouden, kwa men nu, steunende op zulke voorstanders, openlijk bijeen. Eerst in Vlaanderen, daarna in Brabant, ook in Holland on West- Friejw land, eerst in do buurt van Hoorn, den 14en Juni. Kort daarna op St Jacobsdag (25 Juli) deed Pieter Cornelisz te Alkmaar de earsló predikatie voor de Enkhuizers op de groene weide achter Grootebroek, waar vele toehoor ders van verscheidene plaatsen bijeen kwanseo Daarna is meest alio Zoutlagen geprodikt, somtijds Hem. Biniuiiwijzand, te LuHebroel: of le Povr.ukarspeï: Ook predikte D. Lieuwc. die vóé? d.'en lij .l kapelaan was van de Gom- tnarus r,;> liet nmlm buiten de Noorderpooi t, Yooits heeft men ook gepredikt in de zout keet van Siewert Krouitnedijk, waar de aal moezen ingezameld werden door Jacob Blauw hulk en op één dag meer inkwam dan in een gclieeie week in de Kerk In 'L begin werden de gemeenten door weinig predikanten be diend, maar loen de vrijheid toenam, schreef men naar Embden aan Cornells Kooltuin, of men van daar eenige leeraars wilde zen den. Hierop bracht hij teweeg, dat er verschei dene predikanten overkwamen, d'ie allerwe gen wertlen gezonden, waar het noodig wias. Ook zocht elke stad een eigen predikant te )verkrijgen en bekwamien toen de Gerefor- )roeerdent e Enkhuizen Andreas van Cas tricum, eertijds jxistoor van de St. Pancras- kerk, dio hun eenigen tijd gedurende dbjüel vrijheid bediende Men ziet uit het aangehaalde welken in vloed het Compromlssum had uitgeoefend. Terecht voegt Brandt er bij „gedurende deze vrijheid" want weldra veroorzaakte de ult- spatling van den beeldenstorm, dat Filips den hertog van Al va als la-u' oogd naar de Nederlanden zond, die er althans eenigja, jaren lang in slaagde, met ijzeren hand all verzet le onderdrukken. Mijnheer, dc Redacteur. Beleefd verzoek ik U" eenige plaatsruimte in uw veelgelezen blad, oin een cn ander wat nader uiteen le zetten, naar aanleiding van het ingezonden sluk van „egu orga,ui- sa tieman" in liet nummer van 8 April; waarvoor blij voorbaat mijn dank. Wanneer een Katholiek land- of tninbouw- arbeider hieronder worden vooral de landbouwers en tuinders bedoeld, die eau klein-bedrijf hebben 's avonds na do dag taak vervuld te hebben, zijn krant bi han den neemt en eens nagaat weïkan strijd de organisaties voeren, dan moet bij hem wel eens verbittering in zijn gemoed komen tegen over de georganiseerde arbeiders, dio itiaar alios eischen en zoo weinig rekening lioudga mot liet overige deel der Katholieken, dat ook door arbeid zijn bestaan moet verzeke ren Ook zij' hebben da slechte jaron van den oorlog meegemaakt, ook zjj moesten alles duur betalen, waardoor zij evengoed als ieder ander een bekromneii leven grind hebben. De anen van hen stondüa toen nog veel lager dan f 15 jjer week. Dat er verbetering komen moest, dat wis ten we allemaal Maar waarom moest telkens hooger loon, verkorting van arbeidsduur gs- cischt worden? En met hetgeen onzen grootcta Paus I.eo XIII z.g. gezegd heeft: „Mannen, veresnigt U ,op Christelijke^ grondslag", liecft Z, II. toch zeker niet bedoeld, dat wij met do macht dier vereefliging geon rekening be hoefden te houden mat he.i overige doel der Katholieken, dat ook zijn bestaan in arbeid zoekt. Als da ,,orgaiiisal:euia.n" denkt, dat ik werk gever ben, acht ik mij verplicht, mij nader bekend te maken Ik bon "werknemer on ook georganiseerd a!s arbeider, maar op de eer ste; plaats als Katholiek'cn ik hob nooit an dërs geweten dan dai Katholiek beteekemt algemeen, maar uw gevoel als crganisatic- nian strekt niet vod verder dan uw oigen vak organisatie. Dat cr tijdens den oorlog abnormal© win sten gemaakt zijn, zal ik niet ontkettMü. Do oorzaak daarvan was, dat er hoegenaamd geen handel migt het buitenland was. De iiari- del wordt nu weer belemmerd door de haven staking Dat enkele sch cpvaarlmaatschap pijen, ondanks de gevaarlijks zee en tegsa hooge risico, toch iu de gelegenheid waren hooge dividenden uiL to koeren, zegt ooit nog niet veel Men was in Nederland allang ge lukkig als er schepen uitgingen om vrachten 'te halen, maar vraat U wel, hoeveel aan deelhouders van reederijen or tegenwoordig financieel ten gronde zijn'? Waarom schi.jft U niet over die bedrijven, welke Nederland's grootste welvaart zijn? (de land- en tuinbouw) Hoeft men daar ook groote winsten gemaakt? Is do kaas van het vorige jaar ons land al uitgevoerd? Weet U ook waar ds kool vau het vorige jaar ge bleven is? Woel U niet dat do peulvruchten bijna voor 't weghalen Waren? Weet U niet welke kosten nan loon, huur en bemesting het verzamelen dezer i>roducten voorafgaan? Of denkt U soms, dal men deza producten alleen voor 't oprapen beert? Weet U niet, dal hun vooruitgang Nederland's welvaart isi^s dat hun vooruitgang op export is aangewezen En wie bewijst, dat de handel met liet buiten land dit jaar boter is dan hot vorig» jaar, gezien de lag» valuta? Of stolt U daar geen belangen? D|ait u niet inziet dat de toestand slechter zal worden, als wfj zoo doorgaan, is een be wijs, dat U weinig kennis heeft van hel leven op liet platteland. Als U eens een kijkje nam bij de land en tuinbouwarbeiders en U ging eens na, hoe veel uren zij per jaar arbeiden en U doolt riat aantal op bun verdienste, dan zou U tot de ontdekking komen, dat h@t uurloon der vakarbeiders nogmaals aoo hoog staat dan dot der land- of tuiribouwarhei'ers. Als zij eens vroegen om een 8-uren-dag, met hetzelfde loon der vakarbeiders en alle eischen erbij, hoe hoog zouden dan do prijzen der land- en tuinbouwproducten komen le staan pn naar welk buitenland zou men dan die dura pro ducten, tegen lootiyidc prijzen, kunnen stu ren? Wat de wet op den 8-urige,n arbeidsdag betreft Dat minister Aalberse en Mgr. Dr. Nolens met goede bedoeling dezen weg bewandelen, daaraan heb ik nooit getwijfeld Maar, denkt U dat DuitscJiland, Oostenrijk en Hongiarije, van Rusland zullen we maar niet spreken economisch hersteld kunnen worden met een 8-urigen arbeidsdag? Is het al zeker, dat do andere Euro peescha staten en Amerika met het plan meegaan? Zou liet niet beter wezen dat bovengenoemds staten voorop Jingen? Want als het eens zou gebeuren, dat Neder land alleen blijft "staan mei deze wet, dan zal liet niet lang duren, of Nederland wordt over stroomd met buitenlandsche producten cn vertelt U mij nu eens, waarvan de Neder landsche arbeider bostaan moet? Mal uw Uiting betreft over qg christelijke jen rch'gieuse zon- en feestdagen, dal het' „martel- en treurdagen" zijn als man geen uit- keering geniet, moet ik U bekennen, dat tic cn als Katholiek cn als arbeider mij er wel voor wachten zou, zooiets te uiten. Die zon- en feestdagen komen locil niet plotseling. Is het dan zoo erg, dat als men die loonderving niet dragen kan, om de arbeid van dien dag over de andera vijf dagen ta verdoelen? Er zijn zooveel menschel), die dat moeten. En wat de tijd van Kerstmis tot Drickoningoffl aangaat, deze zou oja den duur meer tot scha dis dan tot voordeel strekken. Als een jwtroon tegen dien tijd niet veel werk lieefl, laan hij je beter, tot zijn eigen voordeel, op straatzelteu en dan moet een andere pa troon het al erg druk hebben of de arbeider most al een beste wezen, wil hij weer aan 't werk geraken voordat al dj» Zondagen ge passeerd zijn. Zou U dat beter vinden? Zou liet dan niet beter wezen om den arbeid le verdeelan?? Waar blijft uw offervaardigheid tegenover uw Godsdienst? De arbeidsduur der mijnarbeiders, is altijd korter geweest dan die der andere vakkön, omdal ban arbeid veel ongezonder is. De S. D. A.-pers hebben onlangs een actie ge voerd, om dien arbeidsduur- op 7 uur te brengen. Maar de Christelijke mijnarbeiders hebben krachtig geprotesteerd tegen die actie, zoo krachtig, schrijft men, als hier in 't Koog- den oog nooit gehoord is. Zij tiebbg.ii uit hoo ger solidariteitsgevoel voor de göheela arbei dersklasse en in het belang der gemeenschap om do productie niet te verminderen, waar door weer prijsverhooging voorkomen wordt, genoegen genomen met den 8-urigen ar beidsdag, en dat zij het ernstig opnemen, ha- wijst hun protest tegen die drie Kamerleden der Katholieke Kanterclub, welke het voor stel De Jongen, stennden. Daarom ook: 'Hulde aan de Christelijke mijnarbeiders. Laten wij hun voorbeeld volgen en uit rocgar solidariteitsgevoel voor hen, vooralle Katholieken die met arbeiden hun bestaan moeten verzekeren genoegen niemein met dcö 10 urigen arbeidsdag, omdat wij nog vori beter 10 uren kunnen arbeiden, dan de mijin- arbeider 8 uren p&r dag. UIT DE STREEK. BRIEF VAN NEEL BOVENCARSPEL EN SIMON GROOTEBROEK UIT V7ESTER-BLOKKER. De vorige week, zooals u weet, waren we te kermis in Bovenkarspel geweest en onze pret was van dien aard, dat wc ze week 'thuis zijn gebleven. Leuk on gezellig: thuis, is o-ok een 'daalder waard. Doch tegenwoordig; valt het niet zoo heel veei voor. dat we beiden 's avonds thuis zijn, want is Nee! niet naar de vergadering, dan héb ik wel vergadering, n omgekeerd'. Maar nu waren we beiden thuis' èn wc hebben lol gehad, luister: Heel gemakkelijk zitten we beiden in een gemakkelijken stoel en Nee! wist te vertellen dat buurvrouw, waar we vroe ger naast hebben gewoond, jarig was, en heel gauw werd mij dan ook opgedra gen, eer we het vergieten, een briefje met hartelijke 'felicitatie's toe te zenden naar onze verre buren. Neel deed het kever niet; wol wou ze haar hait uitstorten, maar ze krabbelt zoo raar met de pen om. Had ze wat toe te voegen, zou ze het wel Zeggen aam mij als ik aan den gang: wa's. Voordat ik zem beginnen wordt er juist gebeld. ViS-ite zeker, en Neel gaat in cjo gang; en opent de deur. Het was buur vrouw, onze naaste buurvrouw. Neel inviteert haar, binnen te komen, enfin, voor mij geen belet om die andere verre buurvrouw te feliciteeren. Vrouwen met elkaar weten het wel ratelend to hou den. Buurvrouw komt binnen. Spoedig een stoel voor haar neergezet, choven ze reeds dicht naar elkaar toe, omdat ze wel zag, dat ik' ging schrijven en het gesprek begonmijn brief begon. „Beste buurvrouw. Van verre komen wij u feliciteeren Zeg Siimen. hoor je dat buurvrouw is cok met de autobus. Stil nou Neel, anders raak ik in de war, en mijn brief vervolgde ik verder... V/ij hopen dat je nog vele lamge jaren Sijnien buurvrouw noemt hét ook al het gele gevaar. Stil nou Neel. Straks praat ik liever, hoe meer je mij :net rust laat, h'oe gauwer ik ga pratenin gezondheid moogt ge- oruiken. Wat was u altijd hartelijk en be eld. Wat stond u altijd direkt voor ons Maar Sijmen. zoo komt Neel er weer tusschen, elfentjes dut, waar werd ik op de kennis cok weer erg gegooid. Schrijvende \yort, riep ik. Och Neel bij de olieboflenkraam immers. Al zitten we beste verre buur vrouw, ver van u vergeten doen we u nooit. Het gas in Bovencarspei wordt duurder, de Directeur van de Gasfabriek heeft f700. verhooging, zoo was het gesprek van Neel, dat ontglipte ook mij niet en schrijvende en schrijvende zei ik. Wie moet dat gas be talen. I Verder beminde Verre buurvrouw, ook van mijn vrouw de beste wenschen toege- zeid, en ook uw man Zeg Sijmen. Viel Neel weer in, in het pad je was die jongen ook knap vervelend verders mijn pen remi'de niet meer. Verder dan mijn beminde buurtjes zjjn we aau het eind van onze filicitatie'sBij ons zit de schrik er nog, 6est in. Wat zeg, jij Sijmen. en niets een tik' op mijn schouder. We 'hadden niet veel lust om er op uit te gaanNeel, hou je mond, nog| even ge duld, ik heb bijna den brief afEn onze beste groeten Neel en Sijmen. Gelukkig dat ik klaar ben Neel, dat is geen" schrijven als je me telkens roept, nu maar gauw da brief dicht geplakt, adres er op en vortdan kunnen we eens ge zellig praten over de eeuwige kennis van Apeldoorn. Weet u wel, buurvrouw heeft ook nog, wel even de rijd. Wc wonen in Blokker. Maar Sijmen, je moet eerst den brief voorlezen hoor, buurvoruw mag het j crerust hooien, en dan kan ze eens fioo-l "en, hoe leuk je kan brieven fcbrijven. I Algemeen bijval, dij buurvrouw vooral cn vooruit dan, schrijven gaat meestal met fouten gepaard, niaar omdat het ecu brief was niet direct naar een autoriteit, scheen eigenlijk conigceren overbodig. Maar Neel wou ook wat doen. Neel voorlezen en Neel zet de lorrie op ue neus. Neel begpnBeste verre buurvrouw, al schrijvende en pratende voort, luidde hij als volgt Beste verre buurvrouw. Vac verre ko men wij U feliciteren met de autobus. Stil nou. Wij Hopen dat je nog iele jaren het gele gevaar in gezondheid moogt ge bruiken. Wat was U altijd hartelijk en be reid. .Wat stond U altijd o ire kt voer ons" klaar bij de olicboHenkraaai. Al zitieff we nu ver van U vergeten doen wc U nooit, ook de 1700,-- verhooging met, wie moet dat gas betalen. Verder beminde verre buur vrouw, ook van mijn vouw de beste wen- ïchen toegezegd en ook uw man die was ook knap vendelend. Verder dan mijn be minde buurtjes, zijn we aau ifef eind van onze felicitatie's bij ons zit de schrik er nog best in. We Hadden niet veel lust om er op uit te gaan, nou niet meer vervelend zijn en onze beste groeten. SIJMEN 30VENCARPE1 GEB. 2J GROOTEBROEK. <i Kill- 1 r DE WEEL. DE WEEL. R. K. V o 1 k si b o ii ti. Don derdag vergaderde dc Ned. R. K. Volksbond Afd. 't Veld ten lokale van den heer C. jong a.d. Weel. De Geestelijk Adviseur Kap. Bekke ring opent met gebed en den chris- telijken groet, waarna een welkomstre de door den Voorzitter. De notulen werden behoudens een kleine opmerking onder dank goedge keurd. De begrooting over het boekjaar 1920 tot 1921 door het Bestuur opgemaakt kon de goedkeuring der vergadering wegdragen. Van den Raad van Arbeid te H iorn waren eenige prospectussen toegezon den van het Maandblad „De Sociale Verzekeringsgids". Besloten wordt van voornoemd Maandblad enkele exempla ren aan te vragen. Behandeling beschrijvingsbrief Centr. Raadsvergadering. De vergadering was het volkomen mét het Bestuur eens, om den afgevaardigde vrij mandaat te geven, voorts werd het voorstel van het Centraal Bestuur, niet minder die van de Afd. Zaandam van harte toege juicht, om zoo mogelijk te komen *;ol oprichting eener arbeiders-bai.kir.'te; ling. Hierna werd door den Geestelijk Ad viseur de herinneringsdag aan de ver schijning van de Encycliek Reran' No varum" besproken. Z.Eervv. wijst op de eerste plaats op deze schcone her denking, benevens dat dien dag een H. Mis van dankbaarheid, en voor het geestelijk en tijdelijk welzijn van de Bondsleden zal worden op dragee, daarbii zou Z.Eerw. het een ptaciit-irle- vind n om in overleg met onze sociale z u s t f r s v e reen i g i n gen aan dezen dag een geheel kath. propagandistisch karakter te geven. De Geestelijk Adviseur mothf hierin aller toezegging der aanwezigen out vangen. 'Dé vergadering twijfelde trim aan aller medewerking en dat het eer- dag zal worden, dien we heden al met vreugde tegemoet mogen zien. Volgde een "Bestuursvoorstel, m ver band met een toegezonden circulaire van het Bureau voor de R. K- Vak organisatie Afd. Transportarbeiders, on derwerp: Steunverleening. Het Bestuur alhoewel eenigszins angstvallig voor dil onderwerp was van meesfng, da: deze steun niet mocht en niet kon worden onthouden. Daarbii werd en de handelin gen van voornoemde Afd. evenwel afge keurd, doch gezien de steun welke ver leend wordt door Bisschoppen en G.-es teiiiken. mag men toch niet veronder stellen. dat de tegenpartij geheel on schuldig is. F.én ding is waar er lieer-:ent ar moede, er is nood, bovendien was men het eens dat men spoediger iets kan v e roordeeien, dan b eoordeelen. Voorgesteld werd een lijst te laten circuleeren en na oordeel van net Be stuur er zoo mogelijk een-klem bedrag aan toe te voegen van de kas Hulp in Nood". Xer vergadering werd een aardig sommetje bijeengebracht. Bit de rondvraag werd ctoor den neer G. Molenaar getracht om meerdere re den te bewegen zoo spoedig mogenjk wederom eeii propagandaclub te sr.cn- ten. Spr. betreurde de afgetrokkennesa van de oude gardisten, vervolgeus werd door spr. propaganda gevoerd voor de Leesbibliotheek orn deze hooger op te voeren. Ten slotte we foor de vergadering de werkloosheid .esproken, niettegen staande het in den vakbotici thuisbe- hoort, wilde men d:t even onder de oogen zien. Gewaardeerd werd de toezegging der werkzaamheden van polders en banne ut den komenden herfst, doch aangezien dit tijdperk nog lang on zich laat wach ten. zag men met vreugde iets anders te.- gemoet waar men op 't moment mee gered zal zijn. In bespreking v-eru ge bracht een minder goed actief-zijn va., een Ambtenaar. Hiernaar zal worden geïnformeerd. In het sluitingswoord door den voor zitter werd de wenschehtkheiu uitge sproken, om meer centralisatie te ver krijgen met de omliggende plaatsen, ter bevordering der algeheclc Zondagsrust en het afschaffen van feestvieringen op Zondag, waarna een woord van tfan.c voor de aangename besprekingen. Op gebruikelijke wijze werd gezamen lijk het Bondsgcbed geneden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 9