DERDE BLAD
KUNST EN KENNIS
Enchusiana.
SngezosidBsi stukken
Z»gierdag 17 April 1920.
xn.
Provinciaal Nieuws
I -
té—
i
Men s'dirijtt ons uit EnUiuieen:
Mat fs wel een moei tijk in klein bestek
!e beschrijven tijdvak, <Lt men liet voor
spel neemt vac den Sy-j&rigtn oorloa en
toch' ksa mw de ontwikkeling; der gebear-
tcnisseu voor een bepaalde plaats niet dei-
fier inzien, zender zich' ccn voorstelling
gemaakt te hebben van den algemeenen
maatsrifajftslijkcn en gpasdieastigen toe
stand dezer Lauden. wij zuilen dan ook
beproeven, dit zoo kort mogelijk te doen.
Ben niet onpartijdige geschiedenisbe
schouwing, die langen tijd de cenig gang
bare is geweest in c.is laul, heeft ons Fi
lips II afgeschilderd met de meest donkere
verven.
Zonder het geheel met zijn regee-
rirtgstaktiek eens te zijn, willen wii po
gen' dezen vorst re zetten in het kader
van zijn tijd en dan moeten we erken
nen het recht, het eenige, dat hii on
wrikbaar bleef uitoefenen, de handha
ving van den Katholieken godsdienst
tegen de steeds veldwinnende hervor
ming, vooral toen de leer van den Ge-
neefschen hervormer Calvijn deze lan
den binnendrong.
In vele andere opzichten is Filips II
toegevend, ja van zijn standpunt bezien,
zelfs te toegevend geweest. Ook willen
wij 'vooraf nog even opmerken, dat de
80-jarige oorlog wordt genoemd een
godsdienstoorlog.
|JE>it kan slechts gedeeltelijk beaamd
wórden, n.in. in zooverre de godsdienst
a|s voorwendsel gebruikt werd, om
irigenbaatzuchtige politieke oogmerken
lef bemantelen.
Zij, die dit deden, waren ontevrede
nen, die zich niet geplaatst zagen in het
gezag dat zii krachtens hun naam, hun
invloed, hun rijkdom of anderszins had
den verwacht, toen in 1559 Filips deze
landen verliet, om naar zijn geliefd Span
je terug te keeren.
Het viel dezen malcontenten niet
moeilijk aanhangers te krijgen onder
het volk, dat eveneens ontevreden was,
niet zoozeer om den zoo dikwijls als
motief aangehaalden gewetensdwang,
want meer dan negen tienden des volks
beleed nog den alouden godsdienst,
maar veel meer om een materieele re
den de schennis der privelegiën.
Wii hebben reeds gezegd, dat rilips
streefde naar een groote centralisatie
van het bestuur. Deze moest noodwen
dig leiden tot het veronachtzamen der
privilegiën. Hoe 'toch zou het moge
lijk zijn geweest, eenheid van bestuur
te' brengen in gewesten, in steden, ja
Zblïs dorpen, die zich op allerlei afzon
derlijke voorrechten en uitzonderings
bepalingen konden beroepen, 'om
zich aan het algemeen bestuur te ont
trekken.
Reeds Karei V had dit helder inge
zien. Hii die door de Pragmatieke Sanc
tie in 1549 den band tusschen de Ne-
derlandsche gewesten onderling nauwer
aanhaalde door de eenheid van erfopvol
ging te regelen, was mede overtuigd,
dat de vele privilegiën een hinderpaal
vormden voor de eenheid van bestuur.
Van hem is de uitspraak bekend „Het
grootste voorrecht voor een volk is.
geen voorrechten te bezitten." Hii ging
bii dit streven echter uiterst voorzich
tig te werk en riep gedurende zijn
bestuur zelfs 50 maal de Algemeene
Staten dezer landen bijeen, die echter
g,een .regeeringsmacht uitoefenden en
enkel een adviseerende stem hadden.
Door dergelijke maatregelen echter red
de hi! den schijn, terwijl Filips zich
daarvan afkcerig toonde en slechts één-
jifiaal de Algemeens Staten bijeenriep,
die hem bii die gelegenheid belangrijke
concessie's afdwongen, zoodat hii van
deze enkele maal al dadelijk genoeg
had, om in "c vervolg geen herhaling
te wenschen.
Wij aarzelen dan ook niet als onze
opinie te verklaren, dat het niet ach
ten der privilegiën door den Koning de
eerste en tevens voornaamste oorzaak
ïs geweest van de oproerige stemming
tegen zijn gezag. Het woord klinkt
wellicht wat hard, doch is niettemin
waar, dat volksmenners zich van die
volksstemming hebben bediend, om den
opstand in bepaalde banen te leiden.
Wanneer men één reden tot ontevre
denheid heeft, komen daar licht ver
schillende andere bij. Zoo ging het ook
hier. Daar de kerkelijke hiërarchie hier
slecht ingedeeld was, ja zelfs doordat
men ressorteerde onder de bisschoppen
van Keulen, Mainz en Trier van geen
nationale Kerk der Nederlanden sprake
kon znn, nam Filips zich voor hier de
opnehting van drie aartsbisdommen,
Utrecht. Kamerijk en Mechelen en 15
oisdommen te bevorderen. Zoodoende
ware het te verwachten geweest, dat
door deze verbetering van de hiërar
chie een beter onderwezen volk en een
strengere kerkelijke tucht het binnen
dringen der hervorming tegengegaan
zou hebben. Een storm van verzet ging
tegen dezen maatregel op, die vooral
dooi rranciscus Sonnius bii den Pause
lijken troon bewerkt was geworden en
Filips II gaf toe, eigenlijk liet toe,
dat met de installatie der nieuwe bis
schoppen geen voortgang, werd ge
maakt. Ook bii de hoogere geestelijk
heid hier had de nieuwe maatregel ver-
zet uitgelokt, daar hierbij was vastge
steld, dat een bisschop doctor in de
Theologie moest zijn en in die studie
had de adel, die voor hare zonen als
ware de bisschopszetels in pacht had,
geen lust. De laa.s>.e ip van
Uircciil, F reder ik Schenck van fouien-
burg, stierf in 1580 en werd. niet meer
opgevolgd. Voortaan werd dc Kerkpro
vincie der Noordelijke Nederlanden fei
telijk een missiegebied. Aan het hoofcl
hiervan kwam in 1602 de bekende Sas
bout Vosmeer, geboortig van Delft, de
man. die ah coutro-reformist zooveel
gedaan heeft in 't belang van 'den gods
dienst. Hii kreeg, van den Paus den
titel van aartsbisschop van Thilippi „in
paitibus infidelium", d.w.z landstreek
door ongetrouven bewoond."
Nog in een andere z.g. grief heeft
Philips'toegegeven, loen hij in 1559
deze iar.den verliet, stelde hij zijn half
zuster Alargnretha van Parma als land
voogdes aan. Deze zou bijgestaan wor
den door 3 raden: den Raad van Sta
te, den Geheimen Raad en den Raad
van Financiën. In den 'eersten hadden
zitting de stadhouders over de verschil
lende gewesten, waarvan we hier noe
men Willem van Oranje, die weldra
in de Nederlandsche beroerten zulk een
groote rol zou gaan spelen. Deze Raad
had als van ouds slechts een advisee
rende stem, doch feitelijk overlegde
Margaretha het meest met de mannen,
die haar door den Koning als betrouw
baar waren aangewezen: G ran veile, Vïg
lius en Barlaimont. De eerste, toenmaals
bisschop van Atrecht, later Kardinaal,
was de ziel der regeering en 'tegen
hem ontketende zich de tegenstand der
overige leden van den Raad van State,
die zich verongelijkt achtten door de
handelingen van de Consulta, zooals
men dit driemanschap noemde.
Ook aan de actie tegen dien ver
trouwden raadsman Granvelle gaf Fi
lips ten slotte gehoor: in 1564 riep
hii hem terug.
Nog had de Koning bii zijn vertrek
een aantal Spaansche troepen ter be
vestiging van zijn gezag, in de Neder
landen gelaten. Onder voorwendsel, dat
dit een blijk van wantrouwen was te
gen het nationale leger en tegen de
stadhouders ontstond ook daarover te
genstand enFilips trok dit leger
terug.
Men ziet dus, dat de Koning toegaf, daar.
waar hij het maar eenigszins mogelijk achtte,
ja zelfs tegen zijn eigen macht en gezag in,
maar toen men nu ook van uit den Raad vna
State en wel vooral van ds zijde van Willem
van Oranje op gewetensvrijehid, d w. z. -p
afschaffing vau de Plakkaten tegen de her
vorming begon a3iit e dringen, bleef de Ko
ning onwrikbaar, ja ordineerde in de „brie
ven van Segovia", dat de stadhouders ver
plicht waren, deze in volle gestrengheid to
handhaven.
Men ziet uit dit alles, dat het nog steeds
■een beweging was gewoesl van boven af, waar
aan da breede scharen des volks nog vol
komen vreemd waren gebleven Nu eelitir de
godsdienst in 't spel werd. gebracht, begon
zich de ontevredenheid naar csaigszjias lager?,
rangen uit te strekken, n.l. lot het groot
aantal berooide edelen, die in deze landan
buisden Men moet niet vergeten, dat naar
mate de welvaart van da- nijvéra en handel
drijvende burgerstand vooruit was gegaan,
die van de voormaals oppermicht'igen stand
van den adel was gaan tanen Niet genegen
en ge-schikt tot werken, zag deze enkel een
middel van bestaan in het voeren van oorlog
cn het is dus hun meerendeels benarden toe
stand in aanmerking genomen wel te begrij
pen, dat zij het uitbreken van onlusten gaarne
wilden bevorderen om daaruit te geraken, nl
troebel water is het goed visschen.
Al zullen dan ook enkele hunner wel
licht hoogere motieven gehad hebben, vrij
zeker i.s het dat voor bet meorendeel oigen-
zuchtige oogmerken de drijfveer waren tol
bet lidmaatschap van hst Compromlssum o,
het Verhond der Edelen, in werkelijkheid niets
dan een samenzwering tegen het koninklijke
gezag en dan ook als zoodanig door dezcni
verboden, doch door de heimelijke medewer
king zijner stadhouders, tevens aanvoerders
van Int leger, niet gestuit.
Hun voornaamste openbare daad is ge
weest de comeaie-achtige verlconing van bet
aanbieden van hei verzoekschrift aan de land
voogdes te Brussel, waarbij zich Barlaimont,
die de verschrokken Mo.rgaretha gerust wilde
stellen, zich ontvallen liet „Comment, Madame,
peur de ces gueux '1 (Wat nu, Mevrouw, vj-ecs
voor deze bedelaars?)
Van dat woord is gebruik gemaakt, om
den mam geuzen als earetitel te aanvaarden.
Weldra sierden de leden van liet Compr»-
missum zich met een bedelschap aan den,
gordel en droegen zij da geuzenpenning met
ihet randschrift „Fidéle au roi jusqua le
besaco" (Getrouw aan den Koning tot aan den
bedelzak). Voorwaar oen leugenachtige zin
spreuk voor lieden, die bezig waren het Ko
ninklijk gezag is ondermijnen!
Dat de verschrokken Margaretha eenige toe
zeggingen deed van hare bemiddeling bij den
Koning, veranderd niets aan het fait, dat de
hooiden van 't verbond Lodewijk van Nassau
(een broer van Willem van Oranje), Jan van
Marnix', N'icolaas de Hames en Hendrik van
Brederode, benevens verreweg de meestén van
de leden te voren wel konden bevroeden, dat
Filips zich niet zou laten inliimideeren door
hun parade. Wij hebben evenwel reeds ge>-
zien, dal hun eigenlijk doel verder lag en
dnt bleek weldra uit den beruehton beelden
storm.
Het kon immers niet missen of de bewe
ging ging zich nu uitstrekken tot de volks
menigte en vooral de nteuwgezinden op hel
stuk van godsdienst begonnen nu vrijer het
hoofd op te steken. We lezen d.a,g. in de
Kroniek van Enkhuizeu:
De gereformeerden, die tot nog toe hun
godsdienstige bijeenkomsten met groote vrajs
en gevaar heimelijk hadden gehouden, kwa
men nu, steunende op zulke voorstanders,
openlijk bijeen. Eerst in Vlaanderen, daarna
in Brabant, ook in Holland on West- Friejw
land, eerst in do buurt van Hoorn, den 14en
Juni. Kort daarna op St Jacobsdag (25 Juli)
deed Pieter Cornelisz te Alkmaar de earsló
predikatie voor de Enkhuizers op de groene
weide achter Grootebroek, waar vele toehoor
ders van verscheidene plaatsen bijeen kwanseo
Daarna is meest alio Zoutlagen geprodikt,
somtijds Hem. Biniuiiwijzand, te LuHebroel:
of le Povr.ukarspeï: Ook predikte D. Lieuwc.
die vóé? d.'en lij .l kapelaan was van de Gom-
tnarus r,;> liet nmlm buiten de Noorderpooi t,
Yooits heeft men ook gepredikt in de zout
keet van Siewert Krouitnedijk, waar de aal
moezen ingezameld werden door Jacob Blauw
hulk en op één dag meer inkwam dan in een
gclieeie week in de Kerk In 'L begin werden
de gemeenten door weinig predikanten be
diend, maar loen de vrijheid toenam, schreef
men naar Embden aan Cornells Kooltuin,
of men van daar eenige leeraars wilde zen
den. Hierop bracht hij teweeg, dat er verschei
dene predikanten overkwamen, d'ie allerwe
gen wertlen gezonden, waar het noodig wias.
Ook zocht elke stad een eigen predikant te
)verkrijgen en bekwamien toen de Gerefor-
)roeerdent e Enkhuizen Andreas van Cas
tricum, eertijds jxistoor van de St. Pancras-
kerk, dio hun eenigen tijd gedurende dbjüel
vrijheid bediende
Men ziet uit het aangehaalde welken in
vloed het Compromlssum had uitgeoefend.
Terecht voegt Brandt er bij „gedurende deze
vrijheid" want weldra veroorzaakte de ult-
spatling van den beeldenstorm, dat Filips
den hertog van Al va als la-u' oogd naar
de Nederlanden zond, die er althans eenigja,
jaren lang in slaagde, met ijzeren hand all
verzet le onderdrukken.
Mijnheer, dc Redacteur.
Beleefd verzoek ik U" eenige plaatsruimte
in uw veelgelezen blad, oin een cn ander
wat nader uiteen le zetten, naar aanleiding
van het ingezonden sluk van „egu orga,ui-
sa tieman" in liet nummer van 8 April;
waarvoor blij voorbaat mijn dank.
Wanneer een Katholiek land- of tninbouw-
arbeider hieronder worden vooral de
landbouwers en tuinders bedoeld, die eau
klein-bedrijf hebben 's avonds na do dag
taak vervuld te hebben, zijn krant bi han
den neemt en eens nagaat weïkan strijd de
organisaties voeren, dan moet bij hem wel
eens verbittering in zijn gemoed komen tegen
over de georganiseerde arbeiders, dio itiaar
alios eischen en zoo weinig rekening lioudga
mot liet overige deel der Katholieken, dat
ook door arbeid zijn bestaan moet verzeke
ren Ook zij' hebben da slechte jaron van
den oorlog meegemaakt, ook zjj moesten alles
duur betalen, waardoor zij evengoed als ieder
ander een bekromneii leven grind hebben. De
anen van hen stondüa toen nog veel lager
dan f 15 jjer week.
Dat er verbetering komen moest, dat wis
ten we allemaal Maar waarom moest telkens
hooger loon, verkorting van arbeidsduur gs-
cischt worden? En met hetgeen onzen grootcta
Paus I.eo XIII z.g. gezegd heeft: „Mannen,
veresnigt U ,op Christelijke^ grondslag", liecft
Z, II. toch zeker niet bedoeld, dat wij met
do macht dier vereefliging geon rekening be
hoefden te houden mat he.i overige doel der
Katholieken, dat ook zijn bestaan in arbeid
zoekt.
Als da ,,orgaiiisal:euia.n" denkt, dat ik werk
gever ben, acht ik mij verplicht, mij nader
bekend te maken Ik bon "werknemer on ook
georganiseerd a!s arbeider, maar op de eer
ste; plaats als Katholiek'cn ik hob nooit an
dërs geweten dan dai Katholiek beteekemt
algemeen, maar uw gevoel als crganisatic-
nian strekt niet vod verder dan uw oigen vak
organisatie.
Dat cr tijdens den oorlog abnormal© win
sten gemaakt zijn, zal ik niet ontkettMü.
Do oorzaak daarvan was, dat er hoegenaamd
geen handel migt het buitenland was. De iiari-
del wordt nu weer belemmerd door de haven
staking Dat enkele sch cpvaarlmaatschap
pijen, ondanks de gevaarlijks zee en tegsa
hooge risico, toch iu de gelegenheid waren
hooge dividenden uiL to koeren, zegt ooit nog
niet veel Men was in Nederland allang ge
lukkig als er schepen uitgingen om vrachten
'te halen, maar vraat U wel, hoeveel aan
deelhouders van reederijen or tegenwoordig
financieel ten gronde zijn'?
Waarom schi.jft U niet over die bedrijven,
welke Nederland's grootste welvaart zijn?
(de land- en tuinbouw) Hoeft men daar ook
groote winsten gemaakt? Is do kaas van het
vorige jaar ons land al uitgevoerd? Weet U
ook waar ds kool vau het vorige jaar ge
bleven is? Woel U niet dat do peulvruchten
bijna voor 't weghalen Waren? Weet U niet
welke kosten nan loon, huur en bemesting
het verzamelen dezer i>roducten voorafgaan?
Of denkt U soms, dal men deza producten
alleen voor 't oprapen beert? Weet U niet, dal
hun vooruitgang Nederland's welvaart isi^s
dat hun vooruitgang op export is aangewezen
En wie bewijst, dat de handel met liet buiten
land dit jaar boter is dan hot vorig» jaar,
gezien de lag» valuta? Of stolt U daar geen
belangen?
D|ait u niet inziet dat de toestand slechter
zal worden, als wfj zoo doorgaan, is een be
wijs, dat U weinig kennis heeft van hel leven
op liet platteland.
Als U eens een kijkje nam bij de land
en tuinbouwarbeiders en U ging eens na, hoe
veel uren zij per jaar arbeiden en U doolt
riat aantal op bun verdienste, dan zou U tot
de ontdekking komen, dat h@t uurloon der
vakarbeiders nogmaals aoo hoog staat dan
dot der land- of tuiribouwarhei'ers. Als zij
eens vroegen om een 8-uren-dag, met hetzelfde
loon der vakarbeiders en alle eischen erbij,
hoe hoog zouden dan do prijzen der land- en
tuinbouwproducten komen le staan pn naar
welk buitenland zou men dan die dura pro
ducten, tegen lootiyidc prijzen, kunnen stu
ren?
Wat de wet op den 8-urige,n arbeidsdag
betreft
Dat minister Aalberse en Mgr. Dr. Nolens
met goede bedoeling dezen weg bewandelen,
daaraan heb ik nooit getwijfeld Maar, denkt
U dat DuitscJiland, Oostenrijk en Hongiarije,
van Rusland zullen we maar niet spreken
economisch hersteld kunnen worden met
een 8-urigen arbeidsdag? Is het al zeker, dat
do andere Euro peescha staten en Amerika met
het plan meegaan? Zou liet niet beter wezen
dat bovengenoemds staten voorop Jingen?
Want als het eens zou gebeuren, dat Neder
land alleen blijft "staan mei deze wet, dan zal
liet niet lang duren, of Nederland wordt over
stroomd met buitenlandsche producten cn
vertelt U mij nu eens, waarvan de Neder
landsche arbeider bostaan moet?
Mal uw Uiting betreft over qg christelijke
jen rch'gieuse zon- en feestdagen, dal het'
„martel- en treurdagen" zijn als man geen uit-
keering geniet, moet ik U bekennen, dat tic
cn als Katholiek cn als arbeider mij er wel
voor wachten zou, zooiets te uiten. Die zon- en
feestdagen komen locil niet plotseling. Is het
dan zoo erg, dat als men die loonderving
niet dragen kan, om de arbeid van dien dag
over de andera vijf dagen ta verdoelen? Er
zijn zooveel menschel), die dat moeten. En
wat de tijd van Kerstmis tot Drickoningoffl
aangaat, deze zou oja den duur meer tot
scha dis dan tot voordeel strekken. Als een
jwtroon tegen dien tijd niet veel werk lieefl,
laan hij je beter, tot zijn eigen voordeel,
op straatzelteu en dan moet een andere pa
troon het al erg druk hebben of de arbeider
most al een beste wezen, wil hij weer aan 't
werk geraken voordat al dj» Zondagen ge
passeerd zijn. Zou U dat beter vinden? Zou
liet dan niet beter wezen om den arbeid le
verdeelan?? Waar blijft uw offervaardigheid
tegenover uw Godsdienst?
De arbeidsduur der mijnarbeiders, is altijd
korter geweest dan die der andere vakkön,
omdal ban arbeid veel ongezonder is. De
S. D. A.-pers hebben onlangs een actie ge
voerd, om dien arbeidsduur- op 7 uur te
brengen. Maar de Christelijke mijnarbeiders
hebben krachtig geprotesteerd tegen die actie,
zoo krachtig, schrijft men, als hier in 't Koog-
den oog nooit gehoord is. Zij tiebbg.ii uit hoo
ger solidariteitsgevoel voor de göheela arbei
dersklasse en in het belang der gemeenschap
om do productie niet te verminderen, waar
door weer prijsverhooging voorkomen wordt,
genoegen genomen met den 8-urigen ar
beidsdag, en dat zij het ernstig opnemen, ha-
wijst hun protest tegen die drie Kamerleden
der Katholieke Kanterclub, welke het voor
stel De Jongen, stennden. Daarom ook:
'Hulde aan de Christelijke mijnarbeiders.
Laten wij hun voorbeeld volgen en uit
rocgar solidariteitsgevoel voor hen, vooralle
Katholieken die met arbeiden hun bestaan
moeten verzekeren genoegen niemein met dcö
10 urigen arbeidsdag, omdat wij nog vori
beter 10 uren kunnen arbeiden, dan de mijin-
arbeider 8 uren p&r dag.
UIT DE STREEK.
BRIEF VAN NEEL BOVENCARSPEL
EN SIMON GROOTEBROEK
UIT V7ESTER-BLOKKER.
De vorige week, zooals u weet, waren
we te kermis in Bovenkarspel geweest en
onze pret was van dien aard, dat wc
ze week 'thuis zijn gebleven. Leuk on
gezellig: thuis, is o-ok een 'daalder waard.
Doch tegenwoordig; valt het niet zoo
heel veei voor. dat we beiden 's avonds
thuis zijn, want is Nee! niet naar de
vergadering, dan héb ik wel vergadering,
n omgekeerd'.
Maar nu waren we beiden thuis' èn wc
hebben lol gehad, luister:
Heel gemakkelijk zitten we beiden in
een gemakkelijken stoel en Nee! wist te
vertellen dat buurvrouw, waar we vroe
ger naast hebben gewoond, jarig was, en
heel gauw werd mij dan ook opgedra
gen, eer we het vergieten, een briefje met
hartelijke 'felicitatie's toe te zenden naar
onze verre buren.
Neel deed het kever niet; wol wou ze
haar hait uitstorten, maar ze krabbelt zoo
raar met de pen om. Had ze wat toe te
voegen, zou ze het wel Zeggen aam mij
als ik aan den gang: wa's.
Voordat ik zem beginnen wordt er juist
gebeld. ViS-ite zeker, en Neel gaat in cjo
gang; en opent de deur. Het was buur
vrouw, onze naaste buurvrouw.
Neel inviteert haar, binnen te komen,
enfin, voor mij geen belet om die andere
verre buurvrouw te feliciteeren. Vrouwen
met elkaar weten het wel ratelend to hou
den. Buurvrouw komt binnen.
Spoedig een stoel voor haar neergezet,
choven ze reeds dicht naar elkaar toe,
omdat ze wel zag, dat ik' ging schrijven en
het gesprek begonmijn brief begon.
„Beste buurvrouw. Van verre komen wij
u feliciteeren
Zeg Siimen. hoor je dat buurvrouw is
cok met de autobus.
Stil nou Neel, anders raak ik in de war,
en mijn brief vervolgde ik verder... V/ij
hopen dat je nog vele lamge jaren
Sijnien buurvrouw noemt hét ook al het
gele gevaar.
Stil nou Neel. Straks praat ik liever, hoe
meer je mij :net rust laat, h'oe gauwer ik
ga pratenin gezondheid moogt ge-
oruiken. Wat was u altijd hartelijk en be
eld. Wat stond u altijd direkt voor ons
Maar
Sijmen. zoo komt Neel er weer tusschen,
elfentjes dut, waar werd ik op de kennis
cok weer erg gegooid. Schrijvende \yort,
riep ik. Och Neel bij de olieboflenkraam
immers. Al zitten we beste verre buur
vrouw, ver van u vergeten doen we u nooit.
Het gas in Bovencarspei wordt duurder,
de Directeur van de Gasfabriek heeft f700.
verhooging, zoo was het gesprek van Neel,
dat ontglipte ook mij niet en schrijvende
en schrijvende zei ik. Wie moet dat gas be
talen. I
Verder beminde Verre buurvrouw, ook
van mijn vrouw de beste wenschen toege-
zeid, en ook uw man
Zeg Sijmen. Viel Neel weer in, in het pad
je was die jongen ook knap vervelend
verders mijn pen remi'de niet meer.
Verder dan mijn beminde buurtjes zjjn we
aau het eind van onze filicitatie'sBij
ons zit de schrik er nog, 6est in. Wat zeg, jij
Sijmen. en niets een tik' op mijn schouder.
We 'hadden niet veel lust om er op uit te
gaanNeel, hou je mond, nog| even ge
duld, ik heb bijna den brief afEn
onze beste groeten Neel en Sijmen.
Gelukkig dat ik klaar ben Neel, dat is
geen" schrijven als je me telkens roept, nu
maar gauw da brief dicht geplakt, adres
er op en vortdan kunnen we eens ge
zellig praten over de eeuwige kennis van
Apeldoorn. Weet u wel, buurvrouw heeft
ook nog, wel even de rijd. Wc wonen in
Blokker. Maar Sijmen, je moet eerst den
brief voorlezen hoor, buurvoruw mag het j
crerust hooien, en dan kan ze eens fioo-l
"en, hoe leuk je kan brieven fcbrijven. I
Algemeen bijval, dij buurvrouw vooral
cn vooruit dan, schrijven gaat meestal met
fouten gepaard, niaar omdat het ecu brief
was niet direct naar een autoriteit, scheen
eigenlijk conigceren overbodig. Maar
Neel wou ook wat doen. Neel voorlezen
en Neel zet de lorrie op ue neus.
Neel begpnBeste verre buurvrouw, al
schrijvende en pratende voort, luidde hij
als volgt
Beste verre buurvrouw. Vac verre ko
men wij U feliciteren met de autobus.
Stil nou. Wij Hopen dat je nog iele jaren
het gele gevaar in gezondheid moogt ge
bruiken. Wat was U altijd hartelijk en be
reid. .Wat stond U altijd o ire kt voer ons"
klaar bij de olicboHenkraaai. Al zitieff we
nu ver van U vergeten doen wc U nooit,
ook de 1700,-- verhooging met, wie moet
dat gas betalen. Verder beminde verre buur
vrouw, ook van mijn vouw de beste wen-
ïchen toegezegd en ook uw man die was
ook knap vendelend. Verder dan mijn be
minde buurtjes, zijn we aau ifef eind van
onze felicitatie's bij ons zit de schrik er
nog best in. We Hadden niet veel lust om
er op uit te gaan, nou niet meer vervelend
zijn en onze beste groeten.
SIJMEN 30VENCARPE1 GEB.
2J GROOTEBROEK.
<i Kill-
1 r DE WEEL.
DE WEEL. R. K. V o 1 k si b o ii ti. Don
derdag vergaderde dc Ned. R. K.
Volksbond Afd. 't Veld ten lokale van
den heer C. jong a.d. Weel.
De Geestelijk Adviseur Kap. Bekke
ring opent met gebed en den chris-
telijken groet, waarna een welkomstre
de door den Voorzitter.
De notulen werden behoudens een
kleine opmerking onder dank goedge
keurd.
De begrooting over het boekjaar 1920
tot 1921 door het Bestuur opgemaakt
kon de goedkeuring der vergadering
wegdragen.
Van den Raad van Arbeid te H iorn
waren eenige prospectussen toegezon
den van het Maandblad „De Sociale
Verzekeringsgids". Besloten wordt van
voornoemd Maandblad enkele exempla
ren aan te vragen.
Behandeling beschrijvingsbrief Centr.
Raadsvergadering. De vergadering was
het volkomen mét het Bestuur eens,
om den afgevaardigde vrij mandaat te
geven, voorts werd het voorstel van
het Centraal Bestuur, niet minder die
van de Afd. Zaandam van harte toege
juicht, om zoo mogelijk te komen *;ol
oprichting eener arbeiders-bai.kir.'te;
ling.
Hierna werd door den Geestelijk Ad
viseur de herinneringsdag aan de ver
schijning van de Encycliek Reran' No
varum" besproken. Z.Eervv. wijst op
de eerste plaats op deze schcone her
denking, benevens dat dien dag een
H. Mis van dankbaarheid, en voor het
geestelijk en tijdelijk welzijn van de
Bondsleden zal worden op dragee,
daarbii zou Z.Eerw. het een ptaciit-irle-
vind n om in overleg met onze sociale
z u s t f r s v e reen i g i n gen aan dezen dag een
geheel kath. propagandistisch karakter
te geven.
De Geestelijk Adviseur mothf hierin
aller toezegging der aanwezigen out
vangen. 'Dé vergadering twijfelde trim
aan aller medewerking en dat het eer-
dag zal worden, dien we heden al met
vreugde tegemoet mogen zien.
Volgde een "Bestuursvoorstel, m ver
band met een toegezonden circulaire
van het Bureau voor de R. K- Vak
organisatie Afd. Transportarbeiders, on
derwerp: Steunverleening. Het Bestuur
alhoewel eenigszins angstvallig voor dil
onderwerp was van meesfng, da: deze
steun niet mocht en niet kon worden
onthouden. Daarbii werd en de handelin
gen van voornoemde Afd. evenwel afge
keurd, doch gezien de steun welke ver
leend wordt door Bisschoppen en G.-es
teiiiken. mag men toch niet veronder
stellen. dat de tegenpartij geheel on
schuldig is.
F.én ding is waar er lieer-:ent ar
moede, er is nood, bovendien was men
het eens dat men spoediger iets kan
v e roordeeien, dan b eoordeelen.
Voorgesteld werd een lijst te laten
circuleeren en na oordeel van net Be
stuur er zoo mogelijk een-klem bedrag
aan toe te voegen van de kas Hulp
in Nood".
Xer vergadering werd een aardig
sommetje bijeengebracht.
Bit de rondvraag werd ctoor den neer
G. Molenaar getracht om meerdere re
den te bewegen zoo spoedig mogenjk
wederom eeii propagandaclub te sr.cn-
ten. Spr. betreurde de afgetrokkennesa
van de oude gardisten, vervolgeus werd
door spr. propaganda gevoerd voor de
Leesbibliotheek orn deze hooger op te
voeren.
Ten slotte we foor de vergadering
de werkloosheid .esproken, niettegen
staande het in den vakbotici thuisbe-
hoort, wilde men d:t even onder de
oogen zien.
Gewaardeerd werd de toezegging der
werkzaamheden van polders en banne ut
den komenden herfst, doch aangezien
dit tijdperk nog lang on zich laat wach
ten. zag men met vreugde iets anders te.-
gemoet waar men op 't moment mee
gered zal zijn. In bespreking v-eru ge
bracht een minder goed actief-zijn va.,
een Ambtenaar. Hiernaar zal worden
geïnformeerd.
In het sluitingswoord door den voor
zitter werd de wenschehtkheiu uitge
sproken, om meer centralisatie te ver
krijgen met de omliggende plaatsen, ter
bevordering der algeheclc Zondagsrust
en het afschaffen van feestvieringen op
Zondag, waarna een woord van tfan.c
voor de aangename besprekingen.
Op gebruikelijke wijze werd gezamen
lijk het Bondsgcbed geneden.