R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENT! EBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Door Centraal Europa. Wat de Pers zegt BUITENLAND Verschijnt dagelijks Bureau: HOF 6, &L&^3A&ü. - Telefoon; |edAc?|R633E 433, Per levensmifltleSeiitrein uasr Weenen ONS Abonnementsprijs: Per kwartaalf 2,—, franco per post l 2.50; Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger. Advertentieprijs: Van 15 regels f 1,25 elke regel meer f 0.25; Reclames per regel 1 0.75Rubriek „Vraag en aan- bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aar» ailo Ebcnné's wordt cp aanvraag gratis een pciis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tet een bedrag van fSOO,—1400,—, f200,—, flOO,—160,S35,— f 15.— j 1 VI. (In den trein van Landshut via Muhldorf naar Simbach—Oos tenrijks che grens). 23 April 1920. Onze trein meet toch wel een geweldig zwaar gevaarte zijn 'Hadden wij gehoopt, dat na Landshut nonze trein niet meer gesplist zou fcehoe- "ven te worden en dat het gezelschap tot Weenen verder gezellig bijéén zou mogen blijven: het heeft niet mogen zijn. Kort vóórdat we lieden na bijna een "dag oponthoud' te Landshut zouden ver trekken. werd ons aangezegd, dat de trein tot ."Muhldorf wederom in twee deelen moest rij- 1 dien, en het gevolg was, dat de helft van het gezelschap. na in der haast wat mond voorraad voor korten tijd medegenomen te "hebben in het tweede treindeel genoegen inroest nemen met een beslist onbewoonbaar- te-verklaren goederenwagen. Men troostte zich echter met de gedachte, N<iat het leed spoedig geleden zou zijn: de "reis naar Muhldorf toch was een kwestie van „maar" een paar uur. Met gemengde gevoelens evenwel ervaar- "den de geleiders van het eerste treindeel te Muh'ldorf, dat aldaar door dien eersten trein "direct dóórgereden fcon. worden, doch dat 't weede deel te Muhldorf ongeveer drie uur <zou moeten wachten. Wij, die ons in het eerste treindeel bevon den het lot was ditmaal eens niét op jo nas gevallen vonden het natuurlijk héél ^prettig-, dat onze reis zoo voorspoedig ging d{au zouden we spoedig de Oostenrijksche grens bereikt hebben, en vandaar zouden de "dankbare Oostenrijksche autoriteiten ons wel ^'spoedig naar Weenen helpen nu zaten 4de geleiders van het tweede treindeel leelijk gevangen! In hun gcederonv/agenkooi had Men zij aan zoowat alles gebrek; hun mond- voorraad zou spoedig opgeteerd zijn kof- .fie of thee zetten konden ze niet, nóch ook behoorlijk uitrusten of zitten! En hoe lang zou hun aller-onaangienaam- ste situatie in die onverwarmde goederenwa gen duren? Het bleek achteraf echter, dat wij ons wel wat al te bezorgd gemaakt hadden: eerstens zouden wij te Simbach (het Duitsch-Oosten. rijiksche grens-station) wachten, zoodat we er verzekerd van bonden zijn, dat de ge scheiden geleiders ons dezen dag nog wéér zouden zien, en tweedens, te Muhldorf had het gezelschap van den volgtrein gele- genheid den trein te verlaten en eenige uren hun noodig heil te zoeken in de buitenwe reld aldaar, van welke gelegenheid na tuurlijk dankbaar geprofiteerd werd. Alvorens wij den Duitschen grarü verlie ten, moesten wij nog eens ervaren, hoe treu rig het in de Centrale landen met het spoor- wegmateriaal gesteld is: na onderhandeling met Duitsche en Oostenrijksche spoorweg- en douane-autorieten, na heel wat getelephoneer en geielegrapheer her- en derwaarts kregen wij de weinig opfleurende tijding, dat er ge durende de eerste 24 uur voor ons geen enkele machine beschikbaar was, dat eerst morgen te ongeveer 12 uur wat spoorwegmateriaal ter plaatse zou kunnen komen, en dat er dus niets anders opzat dan te wachten, tot morgen twee locomotieven gearriveerd zou- j den zijn, want.wéér moest de trein ge splitst worden:ditmaal was de spoorbaan! niet hecht genoeg of niet genoegzaam on- j derhouden, om onzen héélen trein te dragen. Een troosteloozen middag beleefden Wij au op het eenzatne, verlatene, eindeloos-zien-1 -uitstrekkende emplacement van Sembaaho.. In verband met bewakingsplichten konden wij eerst des avonds, toen de tweede trein mei zijn begeleiders gearriveerd was, den trein een oogenölik verlaten. - en zoo heb ben wii in de naargeestige donkerte, welke het Duitschland van heden des avonds zoo „unheimisch" maakt na een phantasii- schen tocht over ontelbare spoorlijnen, wis sels en perrons een elecirische lantaarn in de hand een bezoek gebracht aan het doode stadie Simbach. Om de Beiersche luidjes van na den oor log eens nader te leeren kennen, liepen wij sen behoorlijk uitziende „Weinstube" binnen: vol zaten er de tafeltjes met allergemoe- delijkste gasten; bij 't binnenkomen van den vreemdeling (een vreemdeling kan zich direct maar niet Beiersch gedragen, een Beier is een heel apart soort mensch en zoo doende hebben ze den vreemdeling aanstonds in de gaten) kelten ze eens even verrast op, fluisterden elkaar wat toe in voor ons on verstaanbaar Dui-tsch en.... babbelden of kaartten vóórt onder het genot van hun pot- teke bier. Het duurde niet lang. of we zaten met twee half-heeren, die aan ons tafeltje had den plaats genomen, in levendig, gemoede lijk gesprek gewikkeld, alsof we elkaar reeds jaren kenden. Zccdra was men van ons niet te weten ge- fecmen, hoe vrij daar op dien eenzamen, tries- fisen avond ai het dito Simbach verzeild ge raakt waren, dat we namelijk een levens- middelentrein van Holland naar Weenen be geleidden, of er kwam geen einde aan de lofredenen op de vrijgevige en edele Hollan ders, die gedurende den oorlog zelf zooveel oorlogslast te dragen hadden gehad, die steeds strikt neutraal bleven naar beide zij den, en die nu nu het stoere Duitschland en het prachtige, rijke Oostenrijk ten onder gebracht waren in hun nood van na den oorlcg nog zoo heerlijk en grootech en daad werkelijk medelijden betoondenGeen land ter wereld helpt zóó schoon en zóo edelmoe dig als Holland! We werden met vragen overstelpthoe duur de Hollandsche sigaar was, drie wij hun op hadden laten steken en waarvan zij met zicht bare behagelijkheid voorzichtige, kleine trek jes zaten te nemen, hoe duur in Holland een potje bier kostte. of we in Holland nu weer van alles ook boter en vet! kon den 'krijgen, hoe de gezindheid in Hol land was ten opzichte van den grooten „Kai ser", of de Keizerin onlangs niet erg ziek gewest was of de keizerlijke famiiie nu 'beslist niet uitgeleverd zou worden, enz. Spoedig kwam ook -de Duitsche koopmans geest boven: of we niet eens wat kaas, wat boter of wat vet kon-den sturen, opdat ze daarmee „Geschafte" zouden kunnen maken. Wij brachten hun aan 't verstand, dat zulks ten eerste ons vak niet was en dat ze met zooi-ets ten tweede toch ook niet gebaat zou den zijn: de lage valuta toch zou dergelijke koopwaar in Duitschland onbetaalbaar ma ken. Toen volgde een eindelocze jeremiade over de geringe waarde van het Duitsche geld, c-ver de onduldbare duurte. en haast wanhopig werd de vraag gesteld: hoe dat alles toch eenmaal weer „gut g-emacht" zou kunnen worden DE GROOTE BEK. Terwijl onze regcering door het maken van sociale wetten, hel steunen van de vak organisatie. bet bevorderen van bet onde-r- --vt.to ea zoovele andere hingen, met. kraebi tracht to bevorderen, dat een goede reor ganisatie van het maatschappelijk vraag stuk ka-u plaats vipden. waardoor hier de burgeroorlog, broedermoord, hongersnood] en nog veel meer ellende voorkomen kan worden, doen de communisten, syndicalis ten en sociaal-democraten, hun best, af te braken wat anderen bouwen, om zoodoende toch vooral maar ontey-rgden- keid to voeden en den* maatseha-ppelijken chaos t-e bevorderen, of te vergrooten, ten einde op h-e-t voor hen geëigende oogenblik hun sla-g te kunnen slaan. Direct in. verband met dezen aanhef, schrijft -het weekblad „de Metaalbewerker „St. E'loy" Op 't -oogenblik heeft het er veel van of d-e leider der S. D. T. P.. Mr. Troel stra. een rondreis door Nederland aan het maken is met het doel den geest van verzet in de harten der arbeiders wakker te schudden en het prestige van h-et gezag te ondergraven. In orakeltaal wordt de nieuwe maat schappij door hem geschilderdnergen» is in zijn rede iets positiefs, nergens iets waaraan men houvast heeft; ner gens iets waar in duidelijk© lijnen wordt omschreven, wa-t het wo-rden mo-et en waarom hetgeen door hem .wordt geboden zooveel beter is als wat door d-e Raojnsch-Katlhiolieken gedaan wordt om de kankerwonden van de maatschappii te genezen. Neen, 't ie alles in de ruimte, alles ne gatief. In figuurlijk© taal ges-proken wordt door hem aan liet vo-lk een „fata -morgana". ©en luchtspiegeling voorge houden. Niet alleen dus dat het een „luchtspiegeling" een „utopie" is. de „idee" door hem weergeven is daarbij zelfs no-g zoo vaag da-t het ala „idee" nog niet te ontwarren is. Door d-e onuitputtelijke groo-te dosis groote woorden, waarmede deze man echter de menschen welke tot zijn volge lingen belmoren weet te bekoren, voor al omdat de door hem geuite taal steunt op d© ontevredenheid en berekend is o-p de aangeboren zelfzucht, weet hij te pakken. Voor het denkend publiek zijn ge- makke-liik zijn betoogen van de noodige franje te ontdoen. en keu-seh, dan blijft er niet veel van over. Over de hem veeltijds vergezellende, bü ons weten nog niet overtroffen anti- clericaal. volbloed papenhater. A. B- Klee-rekoper. willen wii niet veel woor den verspillen. Papier en inikt zijn ons daarvoor te kostbaar. om de houding der arbeiders, zoowel jegens hun medeburgers in eigen land, als jegens de noodlijdenden in Weenen, zij hun ver diende loon hebben met de geweldige neder laag. Daarna vervolgt hij: „Maar er is nog een andere kant aan de kwestie. Geeft dit einde van den strijd het best mogelijke vooruitzicht op 'be- drijfsrust voor de naaste toekomst? En daaromtrent zijn wij niet zoo heel zeker. Men kan zoo redeneeren: Het syndi- calistisch-cominunistische element heeft de leiding gehad van dez-e staking; het sociaal-d-emociat-ische element heeft, min of meer aarzelend, die leiding gevolgd. Zoowel in het verklaren als in het uit voeren van de staking heeft de Bond achter de Federatie aangeloopen. Het is dus goe-d dat de uitslag een een gewel dige nederlaag voor de arbeiders is ge weest, want nu zal de Bond. 'bij een volgende poging van de Federatie om den iboel weer in onrust te brengen, niet zoo licht meelo-open en zijn menschen eer van het gevaar voor mislukking kun nen overtuigen. Ware er ook maar iets door de staking gewonnen, dan zou de positie van het Federatie-element daar door zijn versterkt en na korten tijd zou men alweer een actie hebben gekiegen. Voor deze redeneering is veel te zeg gen, maar men kan een andere er te genover plaatsen. Namelijk deze. Het feit dat ce arbeiders een zware neder laag hebben geleden nadat er door hun leiders en in hun persorganen oorver- doovend was gebrald over de zekerheid van hun overwinning en den desnoods „on'beperklen duur" van den stiij-d (wij herinneren cr aan, dat deze bluf zelfs door een zoo ka.tn man als de heer Brautigam in de Tweede Kamer weid geslagen), moet bij velen een gevoel van ■diepen wrevel en wrok achterlaten. Te meer juist omdat dit belabberde einde 't gevolg is van hun eigen dwaasheid en die van hun leiders. En tegenover het zooeven aangeduide besef van het ge vaarlijke van uie>.n e pogingen tot beroe ring, dat cie arbeiders van een tweede staking voorshands zal afhouden, moet dit gevoel van wrok en wrevel hen juist daartoe meer geneigd maken. Misschien krijgen we niet zoo gauw weer een mas sale staking maar wel een reeks van par- tiee'.e stakingen, iets waartoe het niet zuiver behooren tot het terrein der Vakver- eeniging. Niet overal ging het „als gesmeerd", wat niet 'behoeft te verwonderen omdat het een nieuw instituut is. Doch waar bijzonder mooie resultaten be reikt zijn door middel van het georganiseerd overleg, dat is in Haarlem onder leiding van Mr. Bornans. En bij de jongste bespreking in de Lom missie van Overleg betreffende de loonen, was na lange discussie weer a-lgeheele over eenstemming bereikt. Wij aarzelen niet het te noemen: een schit terend succes. Eenparig sprak die commissie zich uit voor een minimum loon van f 31.05. De moderne bond, ofschoon aan periodieke verhoogingen de voorkeur gevend boven den kindertoeslag, voelde ailes voor de eenparige uitspraak en nam, waai- de kindertoeslag reeds bestond, er vrede mee. Bij monde vas den vertegenwoordiger van zijn hoofdbestuur, verklaarde deze organisa tie voor ditmaal van verdere actie af te zien Het voorstel van B. en W. komt bij den Raad, het is geheel overeenkomstig de uit spraak der Centrale Commissie. En wat gebeurt er nu? Juicht de Raad de beslissing toe? Aan vaart hij een voorstel, dat in geheel Neder land kan bekeken worden? Meer nog, neemt hij met waardeering kennis van het feit, dat tusschen B. en W. en de organisaties overeenstemming bestaat en h-echt hij zijn goedkeuring daaraan Dat zou geschied zijn indien er geen po litiek was. De Raadsvergadering van 21 April s{ond weer geheel in dat licht. En met volkomen negatie van de beslis sing der Centrale Commissie, gaat de Roode Raadsfractie met „frisschen" moed praten oveL den kindertoeslag. Dc mannen, die de mond vol hebben over de medezeggingsschap der arbeiders, pogen ineen te trappen een instituui van alles-over- wegtnde invloed. 't js pijnlijk voor den vakvereennigings- nian.J Nog is de beslissing niet gevallen, wijl ós stemmen staakten over den kindertoeslag. Moge de Raad, moge vooral de S. D. A. P. als nog inzien, welke slag wordt toege bracht aan het georganiseerd overleg, wan neer zijn advies gewoon wordt terzijde ge legd. Moge de laatste bet-ere aandacht schen- sluiien van een collectief contract cene i Len aan hetgeen geschreven werd door het De Papenhaat van And-ries Barend blijkt reeds, hieruit, dat Mi ia zijn redevoeringen ut-sluitend zijn kracht schijnt te ziöeken in het bekladden van datgene wat door de Katholie-ken wordt tot stand" gebracht. HUN VERDIENDE LOON. In het .yHbld,'' wijdt de hoefij-zercorres- pondent een artikel aan de beëindiging dei- staking to de havens, waarin hij zegt. dat goede gelegenheid biedt en dat volkomen in de lijn ligt van zooveel mogelijk eco nomische onrust en beroering, welke, ook blijkens de -verslagen van den Loonraad, -die van het leidende element moet zijn. En daarom ware het welicht 'beter ge weest, indien -die arbitrage-poging van minister Aa-lberse niet had gefaald." Intussch-en dient te worden eikend, dat, wanneer de werkgevers er steeds in slagen om, -door liet aanvoeren van .werkwilligen aan een staking van eenige beteekenis hara werking van stagnatie te ontnemen, de vraag, of er veel s akings-kans bestaan blijft, veel van haar rechtstreeksch algemeen belang verliest. Gelijk de aygeloopen staking dit deed, zoodra er werkwilligen in zoo grooten getale kwamen dat de staking feitelijk was gebroken. En wat gedeeltelijke conflicien be lieft, deze Hjn, voor d'e productie en de con sumptie van ons land, natuurlijk van veel minder rechtstreeksch belang dan algemeene. Eenige onzekerheid blijft bii ons echier op dit punt toch wel bestaan IIET OVERLEG GETRAPT I ,,Onze Strijd" weekblad van den Ned. R.K. Bond van Overheidspersoneel wijdt een ar tikel aan de kwestie van het suppletieloon in den Haarlemschen Raad. Wij ontkenen er het volgende aan: 't Is n-iet 1-ang geleden nog, dat de organ! saties niet werden erkend. Als elk ander staatsburger, als elke an dere vereeniging mochten wij een adres rich ten aan den Raad. waarin we onze wenschen kenbaar maakten, we mochten de Raadsleden bezoeken en dan verder afwachten wat ge schieden zou. Toen kwam er een tijd, dat we ..gehoord' werden. Mondeling mochten we zeggen wat ons op het hart lag en B. en W. trokken zich terug en 'beraadslaagden. Toen kwamen de besprekingen met Raads commissies en met siijgen-d succes konden de organisaties hare denkbeelden bepleiten Toen (we zouden een bekend schrijver haast moeten nazeggen: „ik weet wel, lezer, dat mijn verhaal eentonig wordt"!) toen kwam het georganiseerd overleg- En de organisaties waren verheugd. Zij hadden het verdedigd en met klem be toogd: de regeling der arbeidsvoorwaarden is een stuk sociaal, een stuk vakvereenigings- werk, waarmee de Raad zich zoo weinig mo gelijk moet bemoeien. Dat overleg werd ingesteld om de organi saties volop gelegenheid te geven met het Dag. Bestuur der Gemeente tot overeenstem ming te komen, opdat zoo mogelijk een eens luidende uitspraak aan den Raad ter beslis sing koa worden voorgelegd en dit College haar geestverwante orgaan ,.De Werkman", dat in Haarlem in het overleg goede loonen zijn verkregen." z Worde onze verwachting niet beschaamd, lid de conferentie te San ffemo, Lloyd George over de resultaten. Iü het Lagerhuis heeft Lloyd George oen verklaring afgelegd ove-v de confe rentie, Vóór de conferentie, zei hij, waren er misverstanden gewe-est, die op zich zelf al erg genoeg waren, maar die ernstiger werden, doordat roekdo-oze lieden ze op zettelijk nog veiseh-erpten. De hemel was echter helderder geworden. Ied-er was te vreden met hetgeen te San Reino was ge beurd en ieder wa-s voor zich zelf over tuigd, dat hij eigenlijk die man was ge weest! Nooit w-as er een conferentie, die. zo-oveel voldoening gaf aan allen, die er bij waren, Do reden hiervan was, niet omdat er be-dotte-rij in de genomen besluiten was, maar omdat- de misverstanden waren verdwenen en de argwaan weggenomen, Na het Roer-incident te hebben bespro ken, wees Lloyd Georgt op het besluit der geallieerden, om vertegenwoordigers der Duitsche Regeering uit te n-oodigen tot een bespreking van zekere kwesties in verband met de niet-uitvoering van de ver dra.gsb epalingen. De geallieerden kwamen tot overeen stemming over de te bespreken punten, n.m. ontwapening, schadevergoeding, be- leediging van geallieerde officieren en het bezettingsleger. Er is geen verschil van moening onder de geallieerden ten aan zien van de ontwapening. Mededeeling doende van de verdeeling der mandaten in het Midden-Oosten, ver klaarde Lloyd George, dat Masopotamië, met Mosoel, aan Gro-ot-Brittannië is toe gekend. Hij merkte daarbij op, dat er met Frankrijk overeenstemming is verkregen over de verdeeling van de olie van het Mosoelgebied. Lloyd George zeide dat de conferentie feitelijk het reeds genomen besluit heeft bevestigd, om de handelsbetrekkingen met Rusland te hervatten. De tegenwoor digheid van Litvinof en de Russische de legatie kon echter niet worden toegestaan. Litvinof kan in Groot-Brittannië niet ont vangen wo-rden noch door Britsche gedele geerden in een-ig ander latad kunnen wor den ontmoet. Lloyd George wees ten slotte er oip, dat wat het „herstel" betrof er niets was 1 stond. De Duitsche gedelegeerden moeten naar Spa komen met definitieve voorstel len en rn-et plannen voor de liquidatie van hun schuld. Zij moeten komen op dezen grondslag, dat zij bereid zijn het verdrag uit te voeren. Wij hebben een volkomen overeenstemming tot stand gebracht on der de geallieerden wat de uitvoering van het verdrag betreft. De conferentie te San Reine was een triomf van den goeden wil. - De gapende wonden van Europa hcelen geleidelijk en de conferentie is een der belangrijkste phazen d-er genezing. Do Duitsche gedelegeerden naar Spa. Blijkens berichten uit Berlijn zullen de volgende heeren deel uitmaken van de Duitsche delegatie die naar Spa wordt gezonden: de rijkekanselier Müller, de minister van b-uitenla.ndsche zaken Kos ter, minister van financiën Wirth en mis schien d© minister van binnenlandische zaken Kocli De delegatie zal vergezeld zijn door deskundigen, die zich zullen bezi-g houden inet de schadeloosstellingen en andere technische kwesties. De verklaring van Millerand. De verklaring van Millerand in den Senaat, dat hij zal ingaan op het voorstel van Duitschland om gedelegeerden te be noemen van Frans-cTien on Duitschen kant om gemeenschappelijk de hangende eco nomische kwesties te bespreken, wordt al gemeen gunstig ontvangen. Men oordeelt, dat het voor Frankrijk moeilijk was iets dergelijks voor te steLIen, maar dat liet g-6" lijk heeft op het voorstel in te gaan. waardoor, volgens de methoden van di recte onderhandelingen, waartoe te San Remo besloten is, tal van boeilijkhe- d-en gemakkelijk en vlug- uit den weg ge ruimd kunnen worden. Het feit, dat Mil lerand onmiddellijk op het voorstel-Goep- p-ert is ingegaan en dat d-e gedelegeerden zoo spoedig mogelijk zullen worden be noemd, bewijst, dat het Millerand ernst waf! met de verzekering, dat hij niets lie ver wil dan de economische betrekkingen met Duitschland spoedig te hervatten ei? met dat land samen te werken in aller be lang. Men mag verwachten, dat de geest van wcderzijdsch wantrouwen ook zieer verbeteren zal door der-gelijke directe on derhandelingen. zich niet behoefde te verdiepen in zaken, die f voorgesteld, wat niet in het .verdrag DE 1 MEI-DAG IN FRANKRIJK. De Parij-scke correspondent van het „Hbl." seinde gisteren uit Parijs; Over het algemeen wordt in leidende krin gen do eerste Mei hier zonder veel onge rustheid tegemoet gezien. Betreffend© de spoorwegstaking verwacht men, dat zij. aangezien zij met oen geringe meerderheid werd gevoteerd door het fede ratiebestuur (28 tegen 24 stemmen, hoewei het reglement voor stakingen een moerdor- heied van vijf-zesden eisoht) verr© van alge meen 2al zijn en dat over geheel Frankrijk niet meer dan. 50 procent zal staken. Het Noorde-rnet. het grootste gedeelte van Esn en Orleans doen zeker niet mee en op do andere netten blijven waarschijnlijk genoeg werkwilligen over om een beperkten dienst te onderhouden. Omtrent de spoorwegstaking worden dus zeer optimistische verwachtingen uitgespro ken, waarbii men wellicht wat veel het ge vaar vergeet voor verergering en overslaan van de staking: naar andere categorieën, dat altijd bestaat, zelfs als de staking bozig is te mislukken. De recente algemeene sta king in E lzas-L o til a r i n e e n uit solidariteit met de stakng der metaalwerkers in Lotha ringen, die absoluut aan het verloopen was, bewijst dit opnieuw. De toestand is ook min. der gerustellend geworden, nu vanmorgen blijkt, dat de mijnwerkers toch ook da staking na 1 Mei verlengen zu'len. Welis waar lieef-t de Kamer den eiseli van opne ming der leigroefarbei-ders ond-er de mijn werkers, voor wie speoi-al© bepalingen gei den. gevoteerd, maar de Senaat, heeft gewei gerd onder den drang van dreigementen dit maar haastig ook te bepalen eu heeft de beslissing tot na de vaeanhie. dus h-alf Mei. uitgesteld. Hierover ontevreden, verklaart Bart-uel, de secretaris van bet syndicaat der mijn werkers vanmorgen in de „Humanité". dat d© mijnwerkers geen vertrouwen kunnen hebben als mi-et de beide Kamers gevoteerd hebben, zoodat zij daarom nu ook de staking na 1 Mei zullen voortzetten totdat satisfac tie verkregen is. Dit maakt d-e zaak veel c-rn- st-igeir, aangezien, zooals het cartel nog niet in zijn geheel meedoet, nu toch de beid© voornaamste groepen ervan in staking zul len gaan. Onder het Parijsehe publiek bestaat nogal- ongerustheid, zoo als blijkt uit den -algem oe nen uittocht aan de stations, die doet diem- ken aan de beschieting met het groote"- kanon en da bezoeken dor Gotka'g in, den oorlogstijd. De regeering verzekert alle maatregelen. genomen te hebben, nm te voorzien in de raviiailleerinff van Parijs en in de openbare diensten. Water, gas. electriciteit zullen n-iet ont breken. Op de vervoermiddelen, vooral dg*"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1