R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENT! EBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Door Centraal
Europa.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
Verschijnt dagelijks
Bureau: HOF 6, &L&^3A&ü. - Telefoon; |edAc?|R633E 433,
Per levensmifltleSeiitrein uasr Weenen
ONS
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per post l 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1,25 elke regel meer f 0.25;
Reclames per regel 1 0.75Rubriek „Vraag en aan-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aar» ailo Ebcnné's wordt cp aanvraag gratis een pciis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tet een bedrag van fSOO,—1400,—, f200,—, flOO,—160,S35,— f 15.— j
1 VI.
(In den trein van Landshut via
Muhldorf naar Simbach—Oos
tenrijks che grens).
23 April 1920.
Onze trein meet toch wel een geweldig
zwaar gevaarte zijn
'Hadden wij gehoopt, dat na Landshut
nonze trein niet meer gesplist zou fcehoe-
"ven te worden en dat het gezelschap tot
Weenen verder gezellig bijéén zou mogen
blijven: het heeft niet mogen zijn.
Kort vóórdat we lieden na bijna een
"dag oponthoud' te Landshut zouden ver
trekken. werd ons aangezegd, dat de trein tot
."Muhldorf wederom in twee deelen moest rij-
1 dien, en het gevolg was, dat de helft van
het gezelschap. na in der haast wat mond
voorraad voor korten tijd medegenomen te
"hebben in het tweede treindeel genoegen
inroest nemen met een beslist onbewoonbaar-
te-verklaren goederenwagen.
Men troostte zich echter met de gedachte,
N<iat het leed spoedig geleden zou zijn: de
"reis naar Muhldorf toch was een kwestie
van „maar" een paar uur.
Met gemengde gevoelens evenwel ervaar-
"den de geleiders van het eerste treindeel te
Muh'ldorf, dat aldaar door dien eersten trein
"direct dóórgereden fcon. worden, doch dat 't
weede deel te Muhldorf ongeveer drie uur
<zou moeten wachten.
Wij, die ons in het eerste treindeel bevon
den het lot was ditmaal eens niét op jo
nas gevallen vonden het natuurlijk héél
^prettig-, dat onze reis zoo voorspoedig ging
d{au zouden we spoedig de Oostenrijksche
grens bereikt hebben, en vandaar zouden de
"dankbare Oostenrijksche autoriteiten ons wel
^'spoedig naar Weenen helpen nu zaten
4de geleiders van het tweede treindeel leelijk
gevangen! In hun gcederonv/agenkooi had
Men zij aan zoowat alles gebrek; hun mond-
voorraad zou spoedig opgeteerd zijn kof-
.fie of thee zetten konden ze niet, nóch ook
behoorlijk uitrusten of zitten!
En hoe lang zou hun aller-onaangienaam-
ste situatie in die onverwarmde goederenwa
gen duren?
Het bleek achteraf echter, dat wij ons wel
wat al te bezorgd gemaakt hadden: eerstens
zouden wij te Simbach (het Duitsch-Oosten.
rijiksche grens-station) wachten, zoodat we
er verzekerd van bonden zijn, dat de ge
scheiden geleiders ons dezen dag nog wéér
zouden zien, en tweedens, te Muhldorf
had het gezelschap van den volgtrein gele-
genheid den trein te verlaten en eenige uren
hun noodig heil te zoeken in de buitenwe
reld aldaar, van welke gelegenheid na
tuurlijk dankbaar geprofiteerd werd.
Alvorens wij den Duitschen grarü verlie
ten, moesten wij nog eens ervaren, hoe treu
rig het in de Centrale landen met het spoor-
wegmateriaal gesteld is: na onderhandeling
met Duitsche en Oostenrijksche spoorweg- en
douane-autorieten, na heel wat getelephoneer
en geielegrapheer her- en derwaarts kregen
wij de weinig opfleurende tijding, dat er ge
durende de eerste 24 uur voor ons geen enkele
machine beschikbaar was, dat eerst morgen
te ongeveer 12 uur wat spoorwegmateriaal
ter plaatse zou kunnen komen, en dat er
dus niets anders opzat dan te wachten, tot
morgen twee locomotieven gearriveerd zou- j
den zijn, want.wéér moest de trein ge
splitst worden:ditmaal was de spoorbaan!
niet hecht genoeg of niet genoegzaam on- j
derhouden, om onzen héélen trein te dragen.
Een troosteloozen middag beleefden Wij
au op het eenzatne, verlatene, eindeloos-zien-1
-uitstrekkende emplacement van Sembaaho..
In verband met bewakingsplichten konden
wij eerst des avonds, toen de tweede trein
mei zijn begeleiders gearriveerd was, den
trein een oogenölik verlaten. - en zoo heb
ben wii in de naargeestige donkerte, welke
het Duitschland van heden des avonds zoo
„unheimisch" maakt na een phantasii-
schen tocht over ontelbare spoorlijnen, wis
sels en perrons een elecirische lantaarn
in de hand een bezoek gebracht aan het
doode stadie Simbach.
Om de Beiersche luidjes van na den oor
log eens nader te leeren kennen, liepen wij
sen behoorlijk uitziende „Weinstube" binnen:
vol zaten er de tafeltjes met allergemoe-
delijkste gasten; bij 't binnenkomen van
den vreemdeling (een vreemdeling kan zich
direct maar niet Beiersch gedragen, een
Beier is een heel apart soort mensch en zoo
doende hebben ze den vreemdeling aanstonds
in de gaten) kelten ze eens even verrast op,
fluisterden elkaar wat toe in voor ons on
verstaanbaar Dui-tsch en.... babbelden of
kaartten vóórt onder het genot van hun pot-
teke bier.
Het duurde niet lang. of we zaten met
twee half-heeren, die aan ons tafeltje had
den plaats genomen, in levendig, gemoede
lijk gesprek gewikkeld, alsof we elkaar reeds
jaren kenden.
Zccdra was men van ons niet te weten ge-
fecmen, hoe vrij daar op dien eenzamen, tries-
fisen avond ai het dito Simbach verzeild ge
raakt waren, dat we namelijk een levens-
middelentrein van Holland naar Weenen be
geleidden, of er kwam geen einde aan de
lofredenen op de vrijgevige en edele Hollan
ders, die gedurende den oorlog zelf zooveel
oorlogslast te dragen hadden gehad, die
steeds strikt neutraal bleven naar beide zij
den, en die nu nu het stoere Duitschland
en het prachtige, rijke Oostenrijk ten onder
gebracht waren in hun nood van na den
oorlcg nog zoo heerlijk en grootech en daad
werkelijk medelijden betoondenGeen land
ter wereld helpt zóó schoon en zóo edelmoe
dig als Holland!
We werden met vragen overstelpthoe duur
de Hollandsche sigaar was, drie wij hun op
hadden laten steken en waarvan zij met zicht
bare behagelijkheid voorzichtige, kleine trek
jes zaten te nemen, hoe duur in Holland
een potje bier kostte. of we in Holland nu
weer van alles ook boter en vet! kon
den 'krijgen, hoe de gezindheid in Hol
land was ten opzichte van den grooten „Kai
ser", of de Keizerin onlangs niet erg ziek
gewest was of de keizerlijke famiiie nu
'beslist niet uitgeleverd zou worden, enz.
Spoedig kwam ook -de Duitsche koopmans
geest boven: of we niet eens wat kaas, wat
boter of wat vet kon-den sturen, opdat ze
daarmee „Geschafte" zouden kunnen maken.
Wij brachten hun aan 't verstand, dat zulks
ten eerste ons vak niet was en dat ze met
zooi-ets ten tweede toch ook niet gebaat zou
den zijn: de lage valuta toch zou dergelijke
koopwaar in Duitschland onbetaalbaar ma
ken. Toen volgde een eindelocze jeremiade
over de geringe waarde van het Duitsche
geld, c-ver de onduldbare duurte. en haast
wanhopig werd de vraag gesteld: hoe dat
alles toch eenmaal weer „gut g-emacht" zou
kunnen worden
DE GROOTE BEK.
Terwijl onze regcering door het maken
van sociale wetten, hel steunen van de vak
organisatie. bet bevorderen van bet onde-r-
--vt.to ea zoovele andere hingen, met. kraebi
tracht to bevorderen, dat een goede reor
ganisatie van het maatschappelijk vraag
stuk ka-u plaats vipden. waardoor hier de
burgeroorlog, broedermoord, hongersnood]
en nog veel meer ellende voorkomen kan
worden, doen de communisten, syndicalis
ten en sociaal-democraten, hun best, af te
braken wat anderen bouwen, om zoodoende
toch vooral maar ontey-rgden-
keid to voeden en den* maatseha-ppelijken
chaos t-e bevorderen, of te vergrooten, ten
einde op h-e-t voor hen geëigende oogenblik
hun sla-g te kunnen slaan.
Direct in. verband met dezen aanhef,
schrijft -het weekblad „de Metaalbewerker
„St. E'loy"
Op 't -oogenblik heeft het er veel van
of d-e leider der S. D. T. P.. Mr. Troel
stra. een rondreis door Nederland aan
het maken is met het doel den geest
van verzet in de harten der arbeiders
wakker te schudden en het prestige van
h-et gezag te ondergraven.
In orakeltaal wordt de nieuwe maat
schappij door hem geschilderdnergen»
is in zijn rede iets positiefs, nergens
iets waaraan men houvast heeft; ner
gens iets waar in duidelijk© lijnen
wordt omschreven, wa-t het wo-rden
mo-et en waarom hetgeen door hem
.wordt geboden zooveel beter is als wat
door d-e Raojnsch-Katlhiolieken gedaan
wordt om de kankerwonden van de
maatschappii te genezen.
Neen, 't ie alles in de ruimte, alles ne
gatief. In figuurlijk© taal ges-proken
wordt door hem aan liet vo-lk een „fata
-morgana". ©en luchtspiegeling voorge
houden. Niet alleen dus dat het een
„luchtspiegeling" een „utopie" is. de
„idee" door hem weergeven is daarbij
zelfs no-g zoo vaag da-t het ala „idee"
nog niet te ontwarren is.
Door d-e onuitputtelijke groo-te dosis
groote woorden, waarmede deze man
echter de menschen welke tot zijn volge
lingen belmoren weet te bekoren, voor
al omdat de door hem geuite taal steunt
op d© ontevredenheid en berekend is
o-p de aangeboren zelfzucht, weet hij
te pakken.
Voor het denkend publiek zijn ge-
makke-liik zijn betoogen van de noodige
franje te ontdoen. en keu-seh, dan blijft
er niet veel van over.
Over de hem veeltijds vergezellende,
bü ons weten nog niet overtroffen anti-
clericaal. volbloed papenhater. A. B-
Klee-rekoper. willen wii niet veel woor
den verspillen. Papier en inikt zijn ons
daarvoor te kostbaar.
om de houding der arbeiders, zoowel jegens
hun medeburgers in eigen land, als jegens
de noodlijdenden in Weenen, zij hun ver
diende loon hebben met de geweldige neder
laag.
Daarna vervolgt hij:
„Maar er is nog een andere kant aan
de kwestie. Geeft dit einde van den strijd
het best mogelijke vooruitzicht op 'be-
drijfsrust voor de naaste toekomst? En
daaromtrent zijn wij niet zoo heel zeker.
Men kan zoo redeneeren: Het syndi-
calistisch-cominunistische element heeft
de leiding gehad van dez-e staking; het
sociaal-d-emociat-ische element heeft, min
of meer aarzelend, die leiding gevolgd.
Zoowel in het verklaren als in het uit
voeren van de staking heeft de Bond
achter de Federatie aangeloopen. Het is
dus goe-d dat de uitslag een een gewel
dige nederlaag voor de arbeiders is ge
weest, want nu zal de Bond. 'bij een
volgende poging van de Federatie om
den iboel weer in onrust te brengen, niet
zoo licht meelo-open en zijn menschen
eer van het gevaar voor mislukking kun
nen overtuigen. Ware er ook maar iets
door de staking gewonnen, dan zou de
positie van het Federatie-element daar
door zijn versterkt en na korten tijd zou
men alweer een actie hebben gekiegen.
Voor deze redeneering is veel te zeg
gen, maar men kan een andere er te
genover plaatsen. Namelijk deze. Het
feit dat ce arbeiders een zware neder
laag hebben geleden nadat er door hun
leiders en in hun persorganen oorver-
doovend was gebrald over de zekerheid
van hun overwinning en den desnoods
„on'beperklen duur" van den stiij-d (wij
herinneren cr aan, dat deze bluf zelfs
door een zoo ka.tn man als de heer
Brautigam in de Tweede Kamer weid
geslagen), moet bij velen een gevoel van
■diepen wrevel en wrok achterlaten. Te
meer juist omdat dit belabberde einde 't
gevolg is van hun eigen dwaasheid en
die van hun leiders. En tegenover het
zooeven aangeduide besef van het ge
vaarlijke van uie>.n e pogingen tot beroe
ring, dat cie arbeiders van een tweede
staking voorshands zal afhouden, moet
dit gevoel van wrok en wrevel hen juist
daartoe meer geneigd maken. Misschien
krijgen we niet zoo gauw weer een mas
sale staking maar wel een reeks van par-
tiee'.e stakingen, iets waartoe het niet
zuiver behooren tot het terrein der Vakver-
eeniging.
Niet overal ging het „als gesmeerd", wat
niet 'behoeft te verwonderen omdat het een
nieuw instituut is.
Doch waar bijzonder mooie resultaten be
reikt zijn door middel van het georganiseerd
overleg, dat is in Haarlem onder leiding van
Mr. Bornans.
En bij de jongste bespreking in de Lom
missie van Overleg betreffende de loonen,
was na lange discussie weer a-lgeheele over
eenstemming bereikt.
Wij aarzelen niet het te noemen: een schit
terend succes.
Eenparig sprak die commissie zich uit voor
een minimum loon van f 31.05.
De moderne bond, ofschoon aan periodieke
verhoogingen de voorkeur gevend boven den
kindertoeslag, voelde ailes voor de eenparige
uitspraak en nam, waai- de kindertoeslag
reeds bestond, er vrede mee.
Bij monde vas den vertegenwoordiger van
zijn hoofdbestuur, verklaarde deze organisa
tie voor ditmaal van verdere actie af te zien
Het voorstel van B. en W. komt bij den
Raad, het is geheel overeenkomstig de uit
spraak der Centrale Commissie.
En wat gebeurt er nu?
Juicht de Raad de beslissing toe? Aan
vaart hij een voorstel, dat in geheel Neder
land kan bekeken worden?
Meer nog, neemt hij met waardeering
kennis van het feit, dat tusschen B. en W.
en de organisaties overeenstemming bestaat
en h-echt hij zijn goedkeuring daaraan
Dat zou geschied zijn indien er geen po
litiek was.
De Raadsvergadering van 21 April s{ond
weer geheel in dat licht.
En met volkomen negatie van de beslis
sing der Centrale Commissie, gaat de Roode
Raadsfractie met „frisschen" moed praten
oveL den kindertoeslag.
Dc mannen, die de mond vol hebben over
de medezeggingsschap der arbeiders, pogen
ineen te trappen een instituui van alles-over-
wegtnde invloed.
't js pijnlijk voor den vakvereennigings-
nian.J
Nog is de beslissing niet gevallen, wijl ós
stemmen staakten over den kindertoeslag.
Moge de Raad, moge vooral de S. D. A.
P. als nog inzien, welke slag wordt toege
bracht aan het georganiseerd overleg, wan
neer zijn advies gewoon wordt terzijde ge
legd.
Moge de laatste bet-ere aandacht schen-
sluiien van een collectief contract cene i Len aan hetgeen geschreven werd door het
De Papenhaat van And-ries Barend blijkt
reeds, hieruit, dat Mi ia zijn redevoeringen
ut-sluitend zijn kracht schijnt te ziöeken in
het bekladden van datgene wat door de
Katholie-ken wordt tot stand" gebracht.
HUN VERDIENDE LOON.
In het .yHbld,'' wijdt de hoefij-zercorres-
pondent een artikel aan de beëindiging dei-
staking to de havens, waarin hij zegt. dat
goede gelegenheid biedt en dat volkomen
in de lijn ligt van zooveel mogelijk eco
nomische onrust en beroering, welke, ook
blijkens de -verslagen van den Loonraad,
-die van het leidende element moet zijn.
En daarom ware het welicht 'beter ge
weest, indien -die arbitrage-poging van
minister Aa-lberse niet had gefaald."
Intussch-en dient te worden eikend, dat,
wanneer de werkgevers er steeds in slagen
om, -door liet aanvoeren van .werkwilligen
aan een staking van eenige beteekenis hara
werking van stagnatie te ontnemen, de vraag,
of er veel s akings-kans bestaan blijft, veel
van haar rechtstreeksch algemeen belang
verliest. Gelijk de aygeloopen staking dit
deed, zoodra er werkwilligen in zoo grooten
getale kwamen dat de staking feitelijk was
gebroken. En wat gedeeltelijke conflicien be
lieft, deze Hjn, voor d'e productie en de con
sumptie van ons land, natuurlijk van veel
minder rechtstreeksch belang dan algemeene.
Eenige onzekerheid blijft bii ons echier op
dit punt toch wel bestaan
IIET OVERLEG GETRAPT I
,,Onze Strijd" weekblad van den Ned. R.K.
Bond van Overheidspersoneel wijdt een ar
tikel aan de kwestie van het suppletieloon
in den Haarlemschen Raad. Wij ontkenen
er het volgende aan:
't Is n-iet 1-ang geleden nog, dat de organ!
saties niet werden erkend.
Als elk ander staatsburger, als elke an
dere vereeniging mochten wij een adres rich
ten aan den Raad. waarin we onze wenschen
kenbaar maakten, we mochten de Raadsleden
bezoeken en dan verder afwachten wat ge
schieden zou.
Toen kwam er een tijd, dat we ..gehoord'
werden. Mondeling mochten we zeggen wat
ons op het hart lag en B. en W. trokken
zich terug en 'beraadslaagden.
Toen kwamen de besprekingen met Raads
commissies en met siijgen-d succes konden de
organisaties hare denkbeelden bepleiten
Toen (we zouden een bekend schrijver
haast moeten nazeggen: „ik weet wel, lezer,
dat mijn verhaal eentonig wordt"!) toen
kwam het georganiseerd overleg-
En de organisaties waren verheugd.
Zij hadden het verdedigd en met klem be
toogd: de regeling der arbeidsvoorwaarden is
een stuk sociaal, een stuk vakvereenigings-
werk, waarmee de Raad zich zoo weinig mo
gelijk moet bemoeien.
Dat overleg werd ingesteld om de organi
saties volop gelegenheid te geven met het
Dag. Bestuur der Gemeente tot overeenstem
ming te komen, opdat zoo mogelijk een eens
luidende uitspraak aan den Raad ter beslis
sing koa worden voorgelegd en dit College
haar geestverwante orgaan ,.De Werkman",
dat in Haarlem in het overleg goede loonen
zijn verkregen." z
Worde onze verwachting niet beschaamd,
lid de conferentie te San ffemo,
Lloyd George over de resultaten.
Iü het Lagerhuis heeft Lloyd George
oen verklaring afgelegd ove-v de confe
rentie, Vóór de conferentie, zei hij, waren
er misverstanden gewe-est, die op zich zelf
al erg genoeg waren, maar die ernstiger
werden, doordat roekdo-oze lieden ze op
zettelijk nog veiseh-erpten. De hemel was
echter helderder geworden. Ied-er was te
vreden met hetgeen te San Reino was ge
beurd en ieder wa-s voor zich zelf over
tuigd, dat hij eigenlijk die man was ge
weest! Nooit w-as er een conferentie, die.
zo-oveel voldoening gaf aan allen, die er
bij waren,
Do reden hiervan was, niet omdat er
be-dotte-rij in de genomen besluiten was,
maar omdat- de misverstanden waren
verdwenen en de argwaan weggenomen,
Na het Roer-incident te hebben bespro
ken, wees Lloyd Georgt op het besluit der
geallieerden, om vertegenwoordigers der
Duitsche Regeering uit te n-oodigen tot
een bespreking van zekere kwesties in
verband met de niet-uitvoering van de
ver dra.gsb epalingen.
De geallieerden kwamen tot overeen
stemming over de te bespreken punten,
n.m. ontwapening, schadevergoeding, be-
leediging van geallieerde officieren en het
bezettingsleger. Er is geen verschil van
moening onder de geallieerden ten aan
zien van de ontwapening.
Mededeeling doende van de verdeeling
der mandaten in het Midden-Oosten, ver
klaarde Lloyd George, dat Masopotamië,
met Mosoel, aan Gro-ot-Brittannië is toe
gekend. Hij merkte daarbij op, dat er met
Frankrijk overeenstemming is verkregen
over de verdeeling van de olie van het
Mosoelgebied.
Lloyd George zeide dat de conferentie
feitelijk het reeds genomen besluit heeft
bevestigd, om de handelsbetrekkingen
met Rusland te hervatten. De tegenwoor
digheid van Litvinof en de Russische de
legatie kon echter niet worden toegestaan.
Litvinof kan in Groot-Brittannië niet ont
vangen wo-rden noch door Britsche gedele
geerden in een-ig ander latad kunnen wor
den ontmoet.
Lloyd George wees ten slotte er oip, dat
wat het „herstel" betrof er niets was
1 stond. De Duitsche gedelegeerden moeten
naar Spa komen met definitieve voorstel
len en rn-et plannen voor de liquidatie van
hun schuld. Zij moeten komen op dezen
grondslag, dat zij bereid zijn het verdrag
uit te voeren. Wij hebben een volkomen
overeenstemming tot stand gebracht on
der de geallieerden wat de uitvoering van
het verdrag betreft.
De conferentie te San Reine was een
triomf van den goeden wil.
- De gapende wonden van Europa hcelen
geleidelijk en de conferentie is een der
belangrijkste phazen d-er genezing.
Do Duitsche gedelegeerden
naar Spa.
Blijkens berichten uit Berlijn zullen de
volgende heeren deel uitmaken van de
Duitsche delegatie die naar Spa wordt
gezonden: de rijkekanselier Müller, de
minister van b-uitenla.ndsche zaken Kos
ter, minister van financiën Wirth en mis
schien d© minister van binnenlandische
zaken Kocli De delegatie zal vergezeld zijn
door deskundigen, die zich zullen bezi-g
houden inet de schadeloosstellingen en
andere technische kwesties.
De verklaring van Millerand.
De verklaring van Millerand in den
Senaat, dat hij zal ingaan op het voorstel
van Duitschland om gedelegeerden te be
noemen van Frans-cTien on Duitschen kant
om gemeenschappelijk de hangende eco
nomische kwesties te bespreken, wordt al
gemeen gunstig ontvangen. Men oordeelt,
dat het voor Frankrijk moeilijk was iets
dergelijks voor te steLIen, maar dat liet g-6"
lijk heeft op het voorstel in te gaan.
waardoor, volgens de methoden van di
recte onderhandelingen, waartoe te San
Remo besloten is, tal van boeilijkhe-
d-en gemakkelijk en vlug- uit den weg ge
ruimd kunnen worden. Het feit, dat Mil
lerand onmiddellijk op het voorstel-Goep-
p-ert is ingegaan en dat d-e gedelegeerden
zoo spoedig mogelijk zullen worden be
noemd, bewijst, dat het Millerand ernst
waf! met de verzekering, dat hij niets lie
ver wil dan de economische betrekkingen
met Duitschland spoedig te hervatten ei?
met dat land samen te werken in aller be
lang. Men mag verwachten, dat de geest
van wcderzijdsch wantrouwen ook zieer
verbeteren zal door der-gelijke directe on
derhandelingen.
zich niet behoefde te verdiepen in zaken, die f voorgesteld, wat niet in het .verdrag
DE 1 MEI-DAG IN FRANKRIJK.
De Parij-scke correspondent van het „Hbl."
seinde gisteren uit Parijs;
Over het algemeen wordt in leidende krin
gen do eerste Mei hier zonder veel onge
rustheid tegemoet gezien.
Betreffend© de spoorwegstaking verwacht
men, dat zij. aangezien zij met oen geringe
meerderheid werd gevoteerd door het fede
ratiebestuur (28 tegen 24 stemmen, hoewei
het reglement voor stakingen een moerdor-
heied van vijf-zesden eisoht) verr© van alge
meen 2al zijn en dat over geheel Frankrijk
niet meer dan. 50 procent zal staken. Het
Noorde-rnet. het grootste gedeelte van Esn
en Orleans doen zeker niet mee en op do
andere netten blijven waarschijnlijk genoeg
werkwilligen over om een beperkten dienst
te onderhouden.
Omtrent de spoorwegstaking worden dus
zeer optimistische verwachtingen uitgespro
ken, waarbii men wellicht wat veel het ge
vaar vergeet voor verergering en overslaan
van de staking: naar andere categorieën,
dat altijd bestaat, zelfs als de staking bozig
is te mislukken. De recente algemeene sta
king in E lzas-L o til a r i n e e n uit solidariteit
met de stakng der metaalwerkers in Lotha
ringen, die absoluut aan het verloopen was,
bewijst dit opnieuw. De toestand is ook min.
der gerustellend geworden, nu vanmorgen
blijkt, dat de mijnwerkers toch ook da
staking na 1 Mei verlengen zu'len. Welis
waar lieef-t de Kamer den eiseli van opne
ming der leigroefarbei-ders ond-er de mijn
werkers, voor wie speoi-al© bepalingen gei
den. gevoteerd, maar de Senaat, heeft gewei
gerd onder den drang van dreigementen dit
maar haastig ook te bepalen eu heeft de
beslissing tot na de vaeanhie. dus h-alf Mei.
uitgesteld.
Hierover ontevreden, verklaart Bart-uel,
de secretaris van bet syndicaat der mijn
werkers vanmorgen in de „Humanité". dat
d© mijnwerkers geen vertrouwen kunnen
hebben als mi-et de beide Kamers gevoteerd
hebben, zoodat zij daarom nu ook de staking
na 1 Mei zullen voortzetten totdat satisfac
tie verkregen is. Dit maakt d-e zaak veel c-rn-
st-igeir, aangezien, zooals het cartel nog niet
in zijn geheel meedoet, nu toch de beid©
voornaamste groepen ervan in staking zul
len gaan.
Onder het Parijsehe publiek bestaat nogal-
ongerustheid, zoo als blijkt uit den -algem oe
nen uittocht aan de stations, die doet diem-
ken aan de beschieting met het groote"-
kanon en da bezoeken dor Gotka'g in, den
oorlogstijd.
De regeering verzekert alle maatregelen.
genomen te hebben, nm te voorzien in de
raviiailleerinff van Parijs en in de openbare
diensten.
Water, gas. electriciteit zullen n-iet ont
breken. Op de vervoermiddelen, vooral dg*"