HET WITTE HUIS.
X NÏE1JWS. EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORP-HOLLANTB
Door Centraal
Europa.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
No 103
Dinsdag 4 Mei 1920.
13e Jaargang
FEUILLETON
Per levensmiddelentrein naar Weenen-
De l Meidag.
De stakinren In Frankrijk.
OMS
Abonnementsprijs:
Per krc.rtaal s f 2,—, franco pel post f 2.50;
Mat Geillnetreerd Zondagsblad f 0.45 booger.
Verschijnt dagelijks
Bureau: S4@F ALKMAAR. - Telefoon: mSS 43a'
Ad verien tieprijsi
Van 15 regels f 1.26 elke regel meer f 0,26;
Reclames per regel 1 0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aas» all© afcestné's wordt op aar.vrssg gratis eau polis verstrakt, weiko hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f500,-, t 400,-, f 200,-, f!OOt-, 160,-, f35,- HS--
VII.
(In den trein van Sitnbach
via Linz tiaar Weenen.)
24/25 April, 1920.
Te ruim elf uur (Oostenrijk heeft zomertijd,
Duitschland niet, zoodat we onverhoopt nog
een uur inhaalden") vertrokken we met het
t eerste treindeel het tweede deel zou om p
tien minuten afstand volgen van het sta
dions Simbach, en reed onze trein over de
monumenteel gebouwde brug, welke hier de
Sterk stroomende, schoone rivier de Inn over
spant, de grens oyer,het lang verbeide
Oostenrijk in 1
Even voorbij het Oostenrijksche grens
station Braunau vertraagde de trein aan
merkelijk zijn vaart en zagen wijtwee Oosten
rijksche gendarmen op onzen trein springen.
't Waren twee nette, kwieke, jonge kerels
ijl nog keurig uniform, gewapend met ver
vaarlijke revolvers en een welgevulde groote
jpatroontasch.
.1 Zij moesten op hoog bevel met onzen
trein medereizen tot Sankt VaLntin eenige
stations voorbij Linz alwaar zij door twee
andere gendarmen afgewisseld zouden wor
den, zoo vertelden zij.
7 Is de toestand in Oostenrijk dan zóó, dat
onze trein met wapenen bewaakt moet wor
den informeerden wij.
De nette kerels waren met het antwoord
iblijkbaar wat verlegen
„Men kan nooit weten 1 De nood heeft in
(Oostenrijk zooveel slechte menschen gemaakt
t Zou niet de eerste keer zijn, als een bende
een trein met levensmiddelen kwam over
vallen zelfs als de trein rijdt, bestaat er nog
(gevaar.
Wij moeten uiterst voorzichtig zijn 't is
(goed, dat 't nooit te voren bekend gemaakt
'Wordt, als er een levensmiddelentrein komt
(en toen van morgen een man aan 't station
Iran Braunau vroeg, waarheen deze trein ging,
hebben wij een heel andere stad als Weenen
genoemd
Aan meerdere kleine stations werd gestopt
<.van welke gelegenheid de gendarmen gere
geld gebruik maakten, alle wagens van onzen
trein te inspecteeren en met de lijst der
wagens in de hand te controleeren.
Waar ze halt hielden, daar was 't op de lan
delijke stations waar de Oostenrijksche
kleeding en de Tyroler gepluimde en geve
derde hoeden den vreemdeling zoo schilder
achtig aandeden aanstonds één cn al
leven en bewegingde dorpelingen kwamen
hit alle richtingen aanloopen en vóór de ver-
Velooze, verwaarloosde, vervallen station
petjes groepten zij zich, onzen trein en ons
als waren we menschen uit een wonderland-
aanstarend, druk babbelend en gesticulee-
leerend onder elkander.
Hoe verder wij vorderden op onzen tocht,
hoe dieper wij in het land doordrongen,
des te sprekender beeld kregen wij van uit
den trein reeds van het arme en verwonde
Oostenrijk te aanschouwen.
Liepen ook voorheen in Oostenrijk hier en
daar sommige kinderen wel blootsvoets,
thans zagen wij welhaast geen enkel kind met
kousen en schoenen aan aan flarden hingen
den meesten de kleeren dingen, die vroeger
eens kleeren gewéést waren om het lijf,
en kregen zij maar éven gelegenheid, dan
kwamen zij met bleeke, groezelige gezicht
jes, de magere handjes uitgestrekt, bedelen
aan onzen trein.
Hoe kunnen zulke kinderen gezond blijven
vroegen wij ons afkinderen, die, slecht-
gevoed ze krijgen niet eens éénmaal per
dag een behoorlijke portie te eten in dit
kille weer met bloote voeten en geheel onvol
doende gekleed loopen moeten over den van
regen-doorweekten, doordringend kouden
grond
Van uit den treinwezendebeidegendarmen
ons op troepen en enkelingen van mannen,
vrouwen en kinderen, die met vervaarlijk
groote pakken op den rug, op de schouders en
op het hoofd moeizaam en zenuwachtig ge
jaagd voortsjouwden over de landwegen
langs de spoorbaan.
Ziet u, dat zijn nou onze „verhapte Schie-
ber", de „Grauner", die op het platteland
bij de boeren en in de kleine steden alles en
alles opkoopen, om er mee te woekeren in de
groote steden.
Met letterlijk alles wordt woekerhandel
gedreven, zelfs met ons armelijk geld.
Aan de eerst-volgende halte konden wij dc
waarheid van dit laatste constateeren toen
we ons even aan het portier bevonden, kwam
een jong joodje op ons afgeschoten, met de
vraag, of we geen ongestempelde banknoten
van 1000 Kronen bij ons hadden.
„Ziet u, in Weenen zijn die banknoten bijna
niets meer waard; ze geven er daar mis
schien nog 400 kronen voor en van mij kunt
u er nog 500 voor krijgen!"
We lieten ons tot geen koop verleiden,
we waren gewaarschuwd.
Te ongeveer 5 uur arriveerden wij in Linz,
bij onze aankomst aanstonds omzwerfd van
een troep bandieten en bandictjcs. meisjes
en jongens, die naar wij van de gendarmen
vernamen de stations in Oostenrijk onvei
lig maken, en 't duurde dan ook niet lang,
of we zagen een gendarm van Linz een bijzon
der hardnekkig' bandietja mpt de bajonet
op het geweer rondom onzen trein achterna
zetten.
Onze gendarmen hielden trouw de wacht,
en toen na eenige uren oponthoud te
Linz, nadat ook de tweede trein voor het ver
trek van daar gereed was gekomen onze
trein zich in beweging zette, toen kwamen zij
de coupé niet binnen, dan nadat zij gedurende
den rit over het uitgestrekte remplacement
van Linz van af de treeplank hadden gecon
stateerd, dat er aan geen van beide zijden van
den trein iets gebeurde.
Te Sankt-Valentin kregen we yoof deji
verderen uacht 't was inmiddels half twee
geworden twee versche gendarmen, en
voort ging de tocht over Amslettenjiaar Wee
nen....
WIBAUT IN EEN LASTIG PARKET.
Wethouder Wibaut to Amsterdam, dien
Troelstra ter meerdere glorie van de S. D.
A. P., wei van zijn zetel zou willen trappen,
begint in te zien. dat het met do financiën
der Gemeente spaak loopt.
Daardoor komt kii in een zeer lastig par
ket.
Als financier zon hij in het Gemeentebe
stuur een rem moeten ziin tegen de onzin
nige opdrijving van allerlei uitgaven, die de
stad op den duur niet kan -blijven betalen.
Als Sociaal-Democraat acht hij zich ver
plicht mede te werken en aan te sporen tot
allerlei maatregelen, die schatten verslin
den.
Wat nu te dloen? vraagt „Do Stand."
„Hij grjjpt het middel aan. dat bij de
S.D.A.P. zoo geliefd ia: Hij schuift de
schuld op de Regeering. Hij kan dit te
gereeder doen. omdat inderdaad, gelijk
we al meermalen hebben betoogd, de
Rogeering reeds lang geleden met een
afgerond plan had moeten komen, dat
definitief de exhouding van Rijik en
Gemeenten aangaf.
Maar Wibaut liet het daar niet bij.
Voordat nog het gewijzigd wetsontwerp
tot wijziging van de Gemeentewet en
van de wet op de inkomstenbelasting
1914 verschenen was, riep hij vertegen
woordigers van de elf groote Gemeen
ten onzes lands bijeen. En toen die bij
eenkomst op Donderdag 22 April ten
stadhuize te Amsterdam plaats had,
was inmiddels het gewijzigd wetsont
werp versohenen.
Het spreekt vanzelf, dat meer dan de
helft dergenen, die deze bijeenkomst
bijwoonden, het wetsontwerp, óf nog
niet hadden gezien, óf het slechts op
pervlakkig hadden kunnen zien.
Des te gemakkelijker kon het den
heer Wibaut gelukken de heer en voor
zijn wagen te spangen. Immers een uit
komst zou liet voor liem zijn, indien do
drpeve resultaten van jarenlang wanbe
leid en jarenlang leven boven eigen
krachten, aan de Regeering konden
worden geweten.
En zoo loopt het dan nu ook precies.
Het moet nu worden een strijd tus-
schen de groote Gemeenten en do Re
geering.
Van eenig schuldbewustzijn bij do Ge
meentebesturen nog geen sprake."
Een waarschuwend woord, om tocli niet
op den weg des verderfs voort te hollen, mag
niet worden vernomen. Als Wibaut zulk een
woord met kracht liet hooren, dan was hij
weg.
In de Vereenïgde Staten.
Blijkens een Reitter-teleg-ram uit New-
York is de 1 Mei-dag overal voorbijge
gaan zonder ernstige ongeregeldheden.
Ondanks de onthullingen van den attor-
ney-generaal over ropde complotten om
diaidsau van geweld te plegen, heeft de
New-Yorksehe politie van geen enkele ex
tremistische gewelddaad melding ge
maakt, Politiebeambten en particuliere
detectives bewaakten den gebeelen dag-
de openbare gehouwen en de woningen
van ambtenaren en millionaire.
In Italië.
Uit Rome wordt gemeld: De 1 Mei-dag
verliep 'hier rustig. De berichten uit de
provincie wijzen ook op een kalm verloop
behalve te Turijn, waar ten gevolge van
een botsing tusschen politie en een klei
ne anarchistische bende door de ontplof
fing van een bom bij de politie twee ge
wonden vielen. Deze schoot op de betoo-
gens, van wie er 30 gewond werden en
twee gedood.
Te Pola vielen betoogers op de troepen
aan, die ook vuur gaven. Een officier is
gedoodi; een beto-oger werd doodgescho
ten; terwijl 30 personen gewond werden.
In Zwitserland.
In de voornaamste steden van Zwitser
land! werd betoogd. Alles liep zonder in
cidenten af.
Men krijgt den indruk, dat de staking-
der spoorweg-mannen een mislukking is.
De leiders zijn ontslagen. De voor giste
ren aangekondigde stakingen vonden de
regeering niet onvoorbereid. Thans be
schikken de spoorwegen over 535.000 ton
steenkool, genoeg om zeventien dagen
lang een onbeperkten dienst te onderhou
den of vijf en twintig dagen beperkten
dienst. Drie maanden geleden beschikten
zij slechts over 185.000 ton.
De groote meerderheid der spoorweg-
werkers, nog- onder den indruk van het
laatste échec, gevoelt niets voor de
nieuwe beweging. Op alle netten is al
thans een beperkte dienst verzekerd kun
nen worden. Op Noord 011 Oost is de
dienst zelfs absolu-ut normaal. In de
spoorwegwerkplaalsen te Parijs en Dijon,
do revolutioniiairo centra bij uitnemend
heid, was zelfs de stalling verre van al
gemeen. Men krijgt dan ook beslist den
indruk, dat de beweging een nieuwe ne
derlaag tegemoet gaat.
Omtrent die ongeregeldheden van Za
terdag wordt nog gemeld, dat te Parijs
op de Place de la République en de bou
levards do menigte trams en autobussen
aanviel, die studenten bestuurden.
De politie kwain tusschen bel de, doodde
con man en wondde er twintig. Vele lie
den werden in hechtenis genomen.
De Matin meldt, dat van 45.900 spoor-
wegrnannen in en bij Parijs 13,500 't werk
neergelegd hebben. Het aantal do-oden ten
gevolge van do wanordelijkheden van Za
terdag wordt op 2 of 4 berekend. Een
vijftig menschen waren Zaterdagavond
nog- in hechtenis.
(Zie verder onder de Telegrammen.)
EEN WERE LD-HANDKUS CO NFE-
RENTIE.
Van 4 tot 7 Mei wordt hier de inter
parlementaire han-dclsconferentie gehou
den
Er zijn reeds tweehonderd gedelegeer
den aangekomen: anderen zijn oog on
derweg. Er zullen vertegenwoordigers
zijn van België, Brazilië, China, Finland,
G root-Brit annië, Griekenland, Italië, Ja
pan, Polen, Portugal, Roemenië, Tsj echo-
Slow aldje en Zuid-Slavië.
De, gezant der V. S. Wallace, heeft den
handclsattacké Howard Webster aange
wezen om de vergaderingen als waarne
mer" bij ta wonen.
Dc V. S. zijn officieel •uitgemooddgd,
doch hebben deze niet aanvaard.
Er zijn rapporten opgesteld over ver
schillende onderwerpen met conclusies
betreffende de wijze van uitvoering, deze
conclusies kunnen nog op de aanstaande
bijeenkomst gewijzigd worden. Verwacht
wordt dat zij zullen worden besproken op
de financieel© conferentie, te Brussel en
als grondslag zullen dienen voor verdere
discussies. 'J
Deze interparlementaire conferentie
word-- -voor. den- oorlog gesticht op aan
stichting van de commissie voor de han
delszaken uit de Britscke Kamer van
Koophandel en kwam voor het eerst in
Juni 1914 te Brussel bijeen onder be-
sehermschap van koning Albert.
Er is sedert behalve in 1915 elk
jaar vergaderd; n.l. te Parijs, Rome. Lon
den en Brussel. Dit is de zesde bijeen
komst.
In dc conclusie der rapporten komt o.a.
het voorstel voor om een internationaal
comité te stichten, waarin de V. S., NE
DERLAND, Noorwegen, Spanje, Zweden,
zullen vertegenwoordigd zijn om de
kwesties betreffende den wisselkoers, het
ere diet, het transportwezen en den arbeid
in alle landen te overwegen. Ten aan
zien van de duurte wordt voorgesteld in
ternationale overeenkomsten te sluiten,
ten doel hebbend alle krachten in te
spannen ter vermindering van verkwis
ting en vermeerdering der productie en
verschillende plaatselijke middelen tot
verbetering aan te brengen zoowel als
het voeren van een gezamentlijke actie
ter verbetering van den wisselkoers door
zwakke landen, die tengevolge van den
oorlog lijden, te helpen.
De luchtvaart wordt in de rapporten
beschouwd als van groot belang ter ver
betering der commercieele en politiek©
verhoudingen en voorgesteld wordt dat
de regeeringen steun zullen verleenen ter
ontwikkeling van den luchbvaartdienist.
Ten aanzien van het transportwezen
wordt erop aangedrongen, dat de regee
ringen de wenschelijkheid overwegen van
een grooter gebruik van ferry-booten om
geladen g.oederenwaggons te vervoeren,
maar tevoren dient er ©en normaliseeren
te zijn van spoorwegmateriaal en epoor-
wijdte, teneinde een onbelemmerd ver
keer der g-oederenwag-ens in de verschil
lende landen te bevorderen.
Als beginsel wordt vooropges told, dat
er geen betere prikkel is voor Je voort
brenging van rijkdommen dan ©en op
heffing van den afstand en van de slag
boom en voor het vrije ruilverkeer.
Dc levering van beperkte hoeveelheden
grondstoffen aan do centrale mogendhe
den, zocdat zij weer in staat zijn den eco-
nomiscben strijd te voeren, wordt aanbe
volen alle landen dienen hiertoe naar de
mate hunner hulpbronnen bij te dragen.
Teneinde de prijzen te stabiliseereri)
wordt voorgesteld de loonen en arbeids
tijden te normaliseeren, rekening hondend
met plaatselijke omstandigheden.
SCHEURING IN I)E CENTRUMS-
PARTIJ.
Uit Dusseldorf wordt aan het „HU.'
gemeld:
De scheuring in de centrumspartij jn
het Rijnland is Zondag door de oprich
ting van de Christelijke volkspartij ju
Keulen een feit geworden. De nieuwe
partij zal bij de aanstaande verkiezingen
voor den Rijksdag .en den Rruisischen
Landdag eigen candidate» stellen. Zij j.s
voornemens haar werkzaamheid niet al
teen tot het Rijnland en West/alen te
beperken, waai- liet centrum domineert,
maar in geheel Duitschland propaganda
te maken voor haar doeleinden. De Chris
telijke Volkspartij zal gevormd worden
door al degenen, .die aan do meer en meer
naar links zwenkende politiek van het
Uen.trüm niet meer willen deelnemen.
Deze afscheiding lag reeds lang jn het
voornemen. liet taaie vasthouden der par
tij aan Erzberger ook nog, toen hij zich
als politicus reeds geheel onmogelijk had
gemaakt, haar twijfelachtige houding ten
opzichte van het streven naar afschei
ding van het Rijnland, en niet in het
minslli et toegeven van het .Centrum aan
de cisehen. van de Berlijnsclie vakver-
ecnig'ingcn, hebben in het Rijnland ook
hen tegen de partij ingenomen, die tot nu
toe altijd het Centrum trouw gebleven
waren.
GEMENGDS BU1TENL. BERICHTEN,
Admiraal Orsini gekwcKt.
Do auto van admiraal Orsini, yocnil-
ter der Ententecommissie van Toezicht op
de Duiische marine, is tengevolge van het
breken van een as omgeslagen. De inzit
tenden werden er rif geslingerd; admiraal
Orsini is vrij zwaar, zijn adjudant wat
lichter gekwetst. Dc vrouw van ,dcn ad
miraal is ongedeerd gebleven, de dochter
licht gekwetst.
Het Eransche Journal OffL'icl be
vat een besluit, krachtens hetwelk Mille-
rand lot minister van oorlog ad interim
benoemd is.
De Matin zegt dat Andró Lefcvre de
portefeuille van oorlog om gezondheids
redenen neerlegt.
Lloyd George, die op Je terugreis
van San Rerno, gelijk men weet, bron
chitis heeft opgeloopen, herleeft in zijn
173).
W-. D"e kerk, welk© voor een dorp
nogal groot mocht heeben, was te klein
om de menigte te bevatten, en vela
nieuwsgierigen bewogen zich huiten den
tempel in afwachting dat zij' de gelukkig
sten te zien zouden krijgen, dit ko-n niet
lang meer duren, daar de rijtuigen voor
de pastorie stonden te wachten Niemand
■was opgeruimder dan mevrouw Traum'
hacü, noodt had zij zich kunnen ver-
beelden nog zulke zonnige dagen in haar
leven Je zullen ontmoeten en op bijna
vorstelijke wijze had zij alles voor dit
feest in gereedheid laten brengen.
Een van haar meest overwegende zorgen
w,as het geweest om de familie Ohantil
gois naar Jlarrelhoef te doen kamén. Over
en weer was er geschreven cn allerlei
-.bezwaren werden er van der. kant der
jPranschen gemaakt, en of do gastvrije
vrouw oolc zooveel mogelijk' alle moei
lijkheden trachtte weg te redeneeten, en
^dokter GhnnÜIgoia en zijn mouw en ook
den advocaat had aangetoond dat haar
huis ten allen tijde voor hen openstand,
en zij1 haar zeer gelukkig zouden maken
met de invitatie aan te nemen, dat de
goede lieden het eindelijk in twijfel trok
ken of zij1 komen zouden ..Toen echter
de plechtigheden in de kerk waren afgeloo-
pen en de familie nog niet was aangeko
men, had mevrouw Traumbaoh de* hoop
opgegeven, en het was niet zonder teleur
stelling, dat zij', in de koets metden
burgemeester en diens vrouw gezeten,
welke de rijtuigen der twea bruidsparen
volgoe naar huis reed. Ho© aangenaam
was zij verrast, toen zij bij haar tehuis
komst' nauwelijks den stoqp opgetreden,
aan het gedruisch en het in vollen gang
zija van een zeer wild Fransoh gesprek
bemerkte dat de met zooveel hoop ver-
waefaten toch nog gekomen waren. Zjj!
haastte zich naar binnen, daar vond zij
de twee in een levendig onderhoud mot
drie genoodigden, en de blijde verwachting
welke haar bezielde werd niet beschaamd,
toen hare geliefde dochter, op het drietal
wijzende, sprak: „Mama wij hebben waar
lijk nog het geluk de familie Ghantalgois
onder onze gasten te mogen rekenen.
Mag ik u mijne weldoeners den dokter
en zijn muw soorsteHen.
„En aan mij de eer u in kennis
te brengen met mijn advocaat, die mij
door zijn veelomvattende bemoeiingen met
zujk een heerlijken overvloed heeft be
giftigd", zeide Clara, den Franschen rechts
geleerde aan hare hand naar mevrouw
Traumbach leidende. De vreemde familie
betuigde in de meest beleefde bewoor
dingen hare ingenomenheid met de gele
genheid welke zich aanbood de kennis
van Laura's moeder te maken, bewoog
haar tong vreeselijk rad, en gaf zich daarbij
somwijlen de moeite om' een Hollandsch
woord te spreken, dat zeer kreupel was,
waardoor haar taal voor mevrouw Traum
bach toenemend onverstaanbaar werd, zoo-
dat Laura en hare vriendin beurtelings
genoodzaakt waren voor tolk te spelen.
Dokter Roiestel en Charles Lindscheer
begroetten de nieuwaangekomenen na
tuurlijk als oude bekenden, en spoedig
was er weder tusschen dokter Ohantligois
en zijn collega een wetenschappelijk ge
sprek in vo-Ilen gang, dat echter door
de twee bruiden werd afgebroken, daar
men een onderwerp verlangde te behan
delen, waaraan het geheele gezelschap
kon deelnemen. Eduard, zijn vergrijp te
gen de wellevendheid inziende, koos ean
meer beaienbare stof tot onderhoud, en
weldra was het een leven e n beweging,
welke voor den gene die dit alles 'zwijgend
had aangehoord, iets lachverwekkends
moest hebben, omdat zich nu en dan
tusschen de welbekende Hollandsche klan
ken, het sissend aceent van de Franschen
deed hooren. Men was alzoo gezellig bij
een. Tot de gasten behoorden, buiten den
burgemeester en zaj'n wederhelft, die wij
reeds genoemd hébben, de notaris, de
ontvanger en vele andore genoodigden,
allen met hun echtgenootenbuitendien
waren er nog een menigte belangstel
lenden verschenen die het bont gewoel
dat zich altijd bij zulke gelegenheden
voordoet, zooveel mogelijk vermeerderden
Tegen den middag verscheen de pastoor,
en nu bleek het opnieuw, dat de waardige
priester geenszins de vroo-lijkheid ver
smaadde. Na zijn hartelijke wensohenaan
net dubbel bruidspaar overgebracht en
ook mevrouw Traumbaoh van zijne deel
neming te hebben doen blijken, schaarde
hij' zich in den kring, en toonde zich
een dier gezellige lieden die, e igenlijk on
misbaar in een groot gezelschap, over
alles kunnen medepraten, en wat meer
zegt, over vele wetenswaardige zaken een
gezond oordeel weten uit te brengen.
De geschiedenis van Laura werd opnieuw
ter sprake gebracht, en met dc meeste
aandacht luisterde hij naar de bijzonder
heden, welke dokter Chantiigels i.ctnzect
welwillend mededeelde. A! wal d Eran
sche arts van deze ijzingwekkende ge
beurtenis niet wist cn ook niet kon w.-tcu
daar Laura indertijd hem zeer onvolle
dig en dan nog inderhaast ver'c'd had
wat er haar van bekend was, werd dooi
het meisje, zoover als hare herinnering
strekte, aangevuld, zoodat de pastoor ein
delijk geheel en al op de hoogte der
zaak kwam
„Nu wij- moeten toch dankbaar aan
God zijn,, dat alles door Hem zóó ten
beste is gekeerd, geen onzer had zulk een
gelukkigen afloop kunnen verwachten.'
„Neen, pastoor", sprak mevrouw Traum
bach, „nimmer had ik kunnen denken
dat er nog zooveel geluk voor iniji was
weggelegd, en dankbaar erken lk hier
de hand der Voorzienigheid".
„Hij schikt alles ten beste", zeide Lau
ra, „op het oogenblik dat wij ons vernie
tigd wanen, wordt de redding geboren,
en het leven dat ean aaneenschakeling
van rampen scheen, wordt pna eensklaps
een bron, va» geluk".
.(Wordt verroJ*Aj
