r BINNENLAND HET WITTE HUIS. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Door Centraal Europa Wat de Pers zegt BUTTËNLAND INo 106 Vrijdag 7 M|i 1920. 13e Jaargang FEUILLETON Verschijnt dagelijks Bureau i HOF 6, ALKMAAR. - Te!e(ooni ÏJSÏÏS 433' BfilEVEM üiï WEEN EN. 'VN li vu Abosinemantoprljsi Per kwartaalf franco per poet f 2.50; Met Geiüustreórc! Zondagftblad f 0.45 hooger. Advertentieprijs; Van 15 regels f 1.26 elke regel mear f OJ26; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abcnné's wordt op ser.vrssg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van fSOO,-, 1400,-, 200,-, fiOO-, IGO,-, 133,-113.- 1 IX. I. De aankomst. In den vroegen Zondagmorgen werden wij- een hazenslaapje nemend op de bankkussens van den hotsebotsendcn trein gewekt door den luiden roep van een der gendarmen in de gang langs de coupé's, die zijn collega toeriep: „Noch zwanzig minuten, und wir sint in Wien 1" Dat was voor ons het sein om snel op te staan en ons vóór te bereiden op de lang ver beide aankomst in 's werelds vierde stad. Spoedig waren wij gereed een toilet na overnachting in een personentrein is snel gemaakt en stonden wij, in afwachting van de dingen, die er gebeuren gingen, voor het open venster naar buiten te staren, verrukt, genietend van de wonderschoone en in schoonheid immer wisselende berglandschap aspecten, welke voorheen een treffend scb.oon- heidsvoorspel heelcn mochten van de rijk- pralende Keizerstad. Nog éénmaal zuchtte onze machine zucli- i tend cn stampend tegen een hoogen berg op,- nog éénmaal ging het in, razende vaart met 'knersende remmen bergafwaarts, en 't zal .te ongeveer half S geweest zijn, toen zij aan Weenen's Nord-Wcst-Bahnhof stoptehet jioel van de reis was bereikt, behouden er. -ongedeerd hadden Wij de kostbare lading on danks veel strubbeling met spoorweg materi aal, enz. dwars door Duitschland en door het 'grootste deel van Oostenrijk héén doen be- 1 landen in het hongerende Weenen, de stad -fier millioenen. Ondanks het vroege uur Was er in en om het 'Jft'eensche voorstadsstation reeds veel ver ft i er onze trein was verwachtkatholieke fn Christelijke arbeiders onder geleide van (den kranigen Roomschen arbeidsafgevaar- nigde Franz Spalowsky stonden gereed om de 'bewaking van den trein over te nemen -vrachtwagens reden vóór om de bagage der passagiers op de plaats van bestemming te brengenweinig florissant - uitziende Weeners kwamen informeeren, wat de trein 'tooal bevatte. Toen ook het tweede gedeelte van onzen trein gearriveerd was, stegen de leden van het gezelschap dat inmiddels beduidend Was, aan gegroeid in een zestal, door het Weensche Huisvestings comité en door de arbeiders or- ■ganisatie's beschikbaar gekregen auto's en in een tamelijk verwaarloosde en verdacht krakende en tikkende automobiel, welke tiet Oostenrijks departement van Finanantiën voor deze gelegenheid aan de Roomsch- Christelijke arbeiders organisatie had afge staan, reden we het stationsplein af, de nog schaarsch bebouwde straten van Weenen langs. 't Was een frissche, heerlijke zonne-mor- gen doch, hoe verjongend en vervroolij- kend het zachte zonnetje ook over de gewel dig imponcerende stad uitscheen, het kon de oudachtige vervallenheid en de vale troosteloosheid van de huizenrijen, welke wij in Weensch" auto-vaart langs ijlden, niet wèg blinken Spoedig bevonden wij ons in het gastvrije klooster van de goede Zusterkens van Barm hartigheid in de Kaiserstrasse,en na een verkwikkend bad (dat was noodig) en een ..ober ontbijt waren weldra al de weder waardigheden van onze wel wat zonderlinge reis vergeten. Zfilk soort ervaring moeten ook de Kruis vaarders in hun tijd beleefd hebben, als zij eenmaal te Jerusalem.waren aangekomen. f Met een gevoel van groote voornaamheid- woonden wij een uurtje daarna in dcHophurg de H, Mis bij verbeeld u, voor het civiele prijsje van zeven kronen (dat is in Holland zoowat een dubbeltje huurden wij een plaatsje in de lage van de Oude Slotkerk, -en we zaten daar op het zelfde roodflu- weelen plekje, wij knielden daar diep in dezelfde roodfluweelen kussens, als waarop de keizer van Oostenrijk voorheen hoe kort geleden nog zat en knielde Met een sans-gêne, alsof we er van kinds been af hadden thuis behoord,wandelden wij na de mis door de aan de Hof-kerk grenzende voornaamste zalen van het voormalige keizer lijke en koninklijke paleis. Het majesteitelijke mysterie van weleer, het mysterie, waaraan het volk - juist om het mysterieuse zoo hechtte, en waarvan tot voor korten tijd zo'n geheimzinnige, eer bied, wekkende kracht uitging,het is niet meer. Het keizerlijk en koninklijk paleis ligt open voor den eersten den besten proletari- schen bezoeken gelijk de ineenstorting van Europa's machtigste monarchieën allen monr.rchalen luister voor profane oogen heeft open gelegd DE ZONDAGSWET. Over liet pas ingediende ontwerp, schrijft het „Huisgoz.", dat het ontwerp ILK. gemeenteprogram, afgezien van de winkelsluiting', voor de Zondagsrust niet verder durft to gaan, dan één uur in den namiddag1. Niet, klaarblijkelijk, om dat het niet meer wilde, maar omdat het tegen den stroom oproeien niet mogelijk achtte. De Regeering gaat principieel verder. „Zij verbiedt, als rege', de openbare vermakelijkheden voor den gehee- len Zondag. Maar zij houdt dit 'sluippoortje open, dat de Gemeenteraad bij verordening voor de uren na den 'middag op het verbod uitzonderingen kan toestaan. En nu duchten wij, dat de uitzon deringen zóó talrijk zullen worden, .dat er van den regel weinig zal overschie ten. In plaats van één regeling staan ons thans honderden en honderden regelin gen te wachten. De Regeering schuift in haar memo rie van toelichting een zeer sterk ar gument naar voren: het sociale belang, dat aan duizenden arbeiders Zondags rust wordt verzekerd, in plaais van hun zwaarder werk nog dan in de week op te leggen. Met dit argument zullen de Gemeen teraden rekening hebben te houden, maai' zij zullen het alleen dan doen wanneer bij de leden een sterk ont wikkeld sociaal inzicht aanwezig is. Het heet tegenwoordig wel eens ,dat alle menschcn sociaal gevoel hebben, maar de practójk leert te yaak, dat dit fraaie gevoel, waarvan met woorden soms te gemakkelijk en te luidruchtig wordt getuigd, in de klem raakt, zoo dra de toepassing ons op wat onge rief of het ontberen eener ontspanning te staan komt. Wij zijn. er dus niet zeker van, dat de bedoeling van de Regeering en de bedoeling van het ontwerp in de prac- tijk tot haar volle recht zal komen en dat niet te vaak de huidige toe stand zal worden bestendigd." Mocht het zoo blijken, dan ware liet misschien maar beter, dat wij het mooie artikel misten. Aan een fraai uithangbord hebben ,wo weinig. DE SCHADËLOiOSSïEIBLING EN. De diplomatieke medewerker van de „Evening Standard" heeft uit Berlijn ver nomen, da; Miiller, de Buitsche rijkskan selier, te Spa zal voorstellen, dat Duitsch land gedurende de eerste tien jaar 50 miliio&n p.st. jaarlijks zal betalen'. De ver tegenwoordigers van de Britsche cn de Fransche schatkist vinden dat een be lachelijke som. Toen Duitschland verle den jaar op het vredestractaat amende menten voorstelde, werd een som van 5000 millioen als het totaal .voor de scha devergoeding genoemd. Op deze basis zou Duitschland .dus een eeuw doen over de afbetaling van zijn schuld. DE DENEN IN SLEE3WIJK. De Deensche troepen hebben Woensdag het eerste s:emmingsgebied van Noord- Sleeswijk bezet. Zij werden door ,do be volking feestelijk ontvangen. Om negen 's ochtends rukten 250 infanteristen Ton- dern binnen om half twaalf landden twee empaognieën to Haderslcben en om twaalf uur kwam een Deensch oorlogsschip met troepen te Sonderburg aan. Fransche cn Engelsche bezettingen namen deel aan de feestelijke ontvangst. Bij de Deensche troepen waren veteranen van 1804. De steden, vooral lïadensleben, waren met Deensche vlaggen versierd. Er vielen g-een incidenten voor, behalve te Sondcr- 'burg, waar de eerste Deensche soldaat bij de landing in liet water yicl cn zijn ge weer verloor. DE STAKINGEN IN FRANKRIJK. De bond van arbbcidcrs in do textielnij verheid h eeft in een proclamatie do ar beiders aangemaand niet zekere ongedul dige arbeiders te volgen, die ongeregeld heden zouden willen beproeven. Uitbrei ding van de huidige-beweging hangt van den bond en van het Algemeen Verbond van den arbeid af. In de mijnen van het Nauw van Calais was de arbeid gisteren normaal. De spoorwegmannen te Rijssel en Valen ciennes hebbben besloten .den arbeid je hervatten. Het Journal des Débats wijdt een in teressant artikel aan de staking .der zee lieden, waarin hst vooreerst betoogt, dat een stremming van het verkeer ter zee nog heel wat erger is dan een stopzetten van het spoorwegverkeer. De ondervin ding1 heeft geleerd, zegt de Débats, 'dat een staking' van de ingeschrevenen bij do ma rine een uitwerking lieeft, waravan de terugslag zich nog lange jaren doet ge voelen. Zuik een staking ligt op het ter rein van do internationale concurrentie, zoodat het ongeluk van do Fransche koop vaardijvloot het geluk van haar mededin gers uitmaakt. Het bijzondere aan de actie, .die er nu begonnen is, is dit, dat zij niet van cor poratieve,n oorsprong is. Deze beweging, volgend cp nauwelijks lot rust gekomen stakingen, verrast ons op het oogenblik, dat wij haar hot minst •wachtten, omdat er alle aanleiding be stond te veronderstellen, dat dc ingeschre venen tevreden moesten zijn met de voor- deelen, die hun, overeenkoms tig hun eigen 'wenschen waren toegestaan. Deze inge schrevenen hebbben zelfs van het parle ment bijzondere voorrechten verkregen. Men heeft hun het voordeel van de wet betreffende de acht uur toegestaan, .die voor hen niet jn het vredesverdrag was opgenomen en waarvan geen enkele zee man in het buitenland profiteert. Het is het bewijs, dat deze staking in de opvat ting van haar leiders een vierkant revo- lutionnair karakter draagt. Wij hebben, zoo waarschuwt hot blad, pas van Engeland afstand van 200,000 ton Duit- sche schepen verkregen, wat gevoegd bij die, welke wii reeds hadden en bii die welke ons uitgeleverd moe .en worden, onzen tonnen inhoud zal brengen op een millioen ton, méér dan vóór den oorlog. Wij erkennen gaarne, dat de ingeschrevenen bii de marine hun actie gevoegd hebben bii die van de regee ring en van de reeders. om van onze Engel- selio vrienden op den billijken afstand van dien tonneninhoud aan te dringen. Maar wat geei't bet zulk een diplomatiek succes be haald te hebben, waaneer do ingeschrevenen onmiddellijk na ziin bekrachtiging tot staking overgaan en da exploitatie van onze koopvaardijvloot in baar geheel onmo gelijk maken? De Fransche zeelui, die de geheele wereld bevaren, kunnen niet nalaten zich reken schap er van te geven, dat hun beweging onze economische herleving verlamt en den toestand van onzen wisselkoers verergert door onze vrachten onder vreemde vlag te doen varen. Do prijs, dieu wii betalen, is reeds lioog genoeg in dit opzicht zonder dat do ontwapening van 01120 vervoermiddelen dien komt verheogen. Deze staking, zegt het Journal Débats nog aan bet eind van kaar artikel, lieeft niet slechts een economische beteskenis, maar zii kan in eeu toekomst de politieke belangen van Frankrijk in gevaar brengen. GESSEfêGDE BUiTEEL. BERICHTEiï, De Fapicrmod in Amerika. De sub-commissie uit- den Senaat, welke een onderzoek instelt naar den papiernood, heeft dezer dagen een conferentie gehouden mot do voornaamste uitgevers van bladen 011 tijdschriften. De uitgevers waren overtuigd, dat. indien het papiervcrbiuik op den huidigen voet werd voortgezet, er over 25 jaren geen hout voor de vorvaardging van papier meer aan wezig zou zijn. Den geweldigen omvang dor Amorikaanschc Zondagsbladen sommige bestaan uit meer dan 100 pagina's noem den zij een last voor de lezers, waarom zij op beperking van berichten en advertenties aan drongen. In do Vorcenigde Staten verklaarde een der leden moet een lezer, wil hij nieuws bekomen op Zondag, niet slechts een nieuws blad betalen, maar tevens een half dozijn tijd schrift-artikelen. welke daarin vervat (wor den. Men moest, betoogde bii, het nieuws en dergelijke artikelen afzonderlijk uitgeven, zooals in Engeland. Do Fransche Staatscourant, die tot dus ver het goedkoopste biad in Frankrijk was, is nu bet duurste geworden. Vroeger kon men voor één sou oen nummer van het Jour nal Officiel, dat op semmige dagen een kilo woog, koopen, thans kost een jaar-abonne ment op bet blad 240 frank, oen afzonderlijk nummer kost 10 sous. Naar de Times uit Montreux verneemt, heeft de Zwitsersehe regeering geweigerd Kapp in Zwitserland toe te laten. Het bestuur der bezetting te Frankfort hoeft met liet oog op do toenemende onveilig heid en de vermeerdering der inbraken ver gunning gegeven, dat liet korps van vrij willige ordebewaarders ziin nachtelijke pa- trouilletochten samen met de politie hervat. De Paus beeft nu reeds 5 millioen lire geschonken ten behoeve der noodlijdende kin deren in Duitschland. Te Paó'erborn is wegens verdenking van hoogverraad zekere Chadan. lid der riiksweer en zoon van den vroegeren Turkschen minis ter van dien naam, in hechtenis genomen. Ondanks ziin jeugdigen leeftijd heeft Chadan reeds een bewogen politieke loopbaan achter den rug en heeft hü vele posten van ver trouwen bekleed. Hii wordt nu beschuldigd aan do Kapp-revolutie. medegewerkt te heb ben. Gewapende mannen hebben de politie kazerne te B'aily Dehor bii Stubberccn, tn Ierland, in de lucht laten vliegen. De Daily News meent te kunnen con. stateeren. dat de prijzen gaan dalen. Hoe ver de beweging zal gaan. is nog niet te zeggen, maar liet blad vindt steeds nieuwe bewijzen. Onder de redenen ervan noemt de Daily News, dat liet publiek minder neiging toont om er maar op los uit te geven en de moei lijkheden van den groothandel, die met groote voorraden voor de Midden-Europee- sche markt zit en nu niet langer kan wach ten en ze moet gaan opruimen. Een andere factor is liet hoogere bankdisconto, waar door de last 001 groote voorraden aan te houden, verzwaard is.Een redacteur van do Daily News. die op onderzoek is uitgegaan, is tot de slotsom gekomen dat de volgende artikelen in prijs dalen: boter, reuzel, ver- duurzaamdo levensmiddelen, Eugelsch spek, gedroogde vruchten, zeep, aluminiumpannen, schoenwerk, artikelen van glas en mans- bleeren. Eindelijk zijn do seheepsvrachton dalende. Van de 150 Iersclio hongerstakors in de gevangenis van Wormwood Scrubs waren er Dinsdag 48 vrijgelaten. Het moerendeel staakt nu al vijftien dagen. Na do afkondiging van de hongerstaking ziin er geleidelijk nog 107 nieuwe gevange nen bii gekomen, en ook dozen ziin onmiddel lijk begonnen met vasten. Ongeveer vijftig van hen hongeren al twaalf dagen. De ove rigen, dus '7, kwamen uit Belfast en waren daar ook a.l aan liet hongerstaken geweest u:. f— VOORTGEZETTE ONHHULLINGEN. Onverdroten zet liet „Eindh. Dagbl." zijn onthullingen over het Bolsjewisme in hét Zui den en daarmee zijn campagne tegen de re volutie voort. 1 Een der beschuldigden, de heèr Al Beniers ie Helmond heeft een briefje gezonden aan het „Eindh. Dagibl.". waarin hij verklaarde nooit propaganda voor het Bolsjewisme te hebben gemaakt en mededeelt, dat hij lid is van de afd. „Helmond" van den Ned. R.K. Textielaibeidersbond „St. Lambertus", welk lidmaatschap bevestigd wordt door den se cretaris van de afdoe ling „Helmond" wag „St. Lambertus", den heer j. A. F. van Gestel. Bovendien wordt door den heer J. H. v. d. Rijdt, secretaris afd. Helmond der C. P. de verklaring gedaan, dat M. Beniers géén lid is, noch geweest is. van de afdeeling Helmond der Communistische Partij, noch van eene andere revolutóonnaire organisatie. Het „Eindh. Dagbl." toekent daarbij o.m. het volgende aan: „Men ziet, de ontkenning is wel krachtig en uitstekend gedocumenteerd. En niettemin houden we vol. dat M. Be- niers een revolutiannaire propagandist is en wijzen we er op, dat de Katholieke vakorgo- nisai'jies wel heel goed mogen toezien, dat geen wolven onder schaapsvacht de Katho lieke vereenigingen intreden. Opvallend is in bovenstaande verklaringen al, dat de secretaris van de Communistische partij zich zoo beijvert om den lieer Beniers te ontlasten. Hij verklaart immers niet alleen dat Beniers geen lid is van de Communisti sche partij maar ook. dat hij niet aan eenige andere revoluticnnairc organisatie verbonden is. Die bezorgdheid is niet zoo opvallend meer. als we welen, dat Beniers een vriend is van den secretaris der C. P. En niettegenstaande Beniars verklaart nóóit propaganda voor het bolsjewisme ge maakt te hebben en in zeldzame onnoozelheid 375.) Daar de grond den plantengroei, nit- fimntend bevorderlijk was ein de zon hare koesterende warmte piet onthield ontkiem de het geboomte weldra zóó welig, dat men zich binnen eeaige jaren in een aan gename wandelplaat» mocht verheugen en mevrouw Tiraumbaoh des morgens bij haar Ontwaken van hare kamer reeds door den heerlijksten aanblik werd verkwikt, welke ooit een groep beuken op dan harts- Vchtelijken beminnaar van het buitenle (Wen heeft gemaakt. Alle angst en bekommering waren voor haar en hare kinderen geweken, en hoe tien vroeger ook treurige dagen had be leefd, thans was alles vergeten,, alleen >oor het tegenwoordige levende^ onder hond men dat, hoewei hier beneden op Verre na niet. alles volmaakt ja, het leven toch ook ©en lichtzijde heeft on er op Bon weg die ons toa hernol voert, ook nog *«1 eens oenige roosjes verspreid staan *icr geur wg kunnen genieten. Charles Lindscheer met den neef van den notaris geassocieerd, zag zijn handel dagelijks meer uitbreiden. Thans, nu hij zijn eigen meester was, gevoelde hij zich volkomen op zijne plaats. Hij moest echter van Clara nog dikwerf liooren dat hij zich eenmaal zoo trotsch had aangesteld, doch bevond er zich in geenen deele slecht bij, dat- hij den raad van zijn ouden vriend den notaris gevolgd had. Beide families kregen dagelijks veel' bezoek De burgemeester, de ontvanger, de notaris met, somstijds ook zonder hun eehtge- nooteu, de pastoor vooral niet te vergeten, en vele andere bewoners van Marrolhoef gaven voortdurend van hun belangstelling blijk en deze liet zich ook van de andere zijde niet onbetuigd. Mevrouw Traumback die vroeger bij de mindere klasse op het dorp niet hoog stond aueschreven en niet zelden door veten, om liet zonder linge en angstverwekkende dat er zoo dikwerf met haar had plaats gevonden, sidderend weid ontweken, genoot thans ieders achting, en nu de goede vrouw tot haar te recht zoo hoog legeerde Zrieisfcalmte was- teruggekeerd, schoen haar philauthropieek gevoel zich nog sterker te ontwikkelen, en de aalmoes welke zij' thans den armen toevoegde, gedijde meer dan vroeger ten zogen. Dokter Koestel zag zijn praktijk meer en meer uitgebreid, hij was zeer gelukkig met zijn patiënten maar begreep echter dat studie en voornamelijk ervaring den dokter eerst bekwamen lang nadat hij de academische lesssen vaarwel heeft ge zegd. Met de eerste hield hij1 zich 's mor gens onverpoosd bezig, en de tweede, werd hem dagelijks ongevraagd geschonken aan het ziekbed, waar hij niet alleen als de geleerde arts, maar ook als vriend en vertrooster verscheen. Wanneer hij na het diner nog enkele patiënten had bezocht, schonk hij' den overigen tijd van den dag aan zijn aardig vrouwtje dat hem altijd tegen zeven uren met de thee zat te wachten. Dan sehoóf zij zijn getnakkelijken stoel bij de tafel zórgde dat zijn lange pijp gestopt lag en zijne pantoffels, die zij, wanneer hot win ter of vochtig weder was, bij de kachel warmde, altijd voor hem gereed stonden. Bij zijn binnenkomen werd hij mot .een hartejijken kus verwelkomd cn doorgaans was bet:. „Wel, dokter, wat ben je weer lang weggebleven, wist je niet dat je wijfje van ongeduld versmachtte?". I)an was zijn antwoord: „Mijn. lieve kind, je weet niet hoe ik naar huis verlangde: zooals liet altijd gaat, ik ben opgehouden, doch nu blijf ik den ganscken avond bij mijn Laura." Dan kwam mama binnen en werd er een geurig kopje thee gedronken als men dan een weinig had gekout, zocht Laura een van ha,ar geliefkoosde schrijvers op en las zij den dokter en hare moeder iets voor. Het gelukkig echtpaar werd ruimschoots met kinderen gezegend, zij' ontvingen eengoe de opvoeding en aan do lessen hunner ouders getrouw, bleken zij! hun roem en eer in de lente des levens en beloofden hun kroon en steun te zijn in grijzen levensstond. Was het huwelijk van Charles en Clara niet zoo vruchtbaar als dat hunner vlien den. ook zjj zagen zich door kroost gezegend. Onverbreekbaar scheen de vrien denband die beide echtparen omstrengeld hield, (iet was of de twee gezinnen één familieleven hadden; geen geheim, geen teruggetrokkenheid welke de ouders ooit van elkander vervreemden, en de kinde ren gedroegen zich tegenover elkander als broeders en zussters. Zoo verkeerde de droefheid in vreugd, werden angst én bekommering in kalmte en vrede herschapen en sleet men onder Gods zegen zijn levensdagen vredig en zonder zorgen. De wroeging was geweken, de genade had gezegevierd, dr beproevingen des hemels hadden een einde, en even als bij' een vreeselijk onwoder zich bloo men en planten noderbuigen onder den knetterenden hagelslag, maar naderhand door de liefelijk koesterende warmte der1 zon weder worden opgebeurd en als tot' een nieuw leven geroepen, zoo ook had de tegenspoed het hoofd der aan ons zoo dierbaar geworden vrienden gebogen en werd het door de zoetste liefde, de on eindige barmhartigheid Gods weder pp- gerioht om te beseffen, dat niet heel; ons leven een aaneenschakeling van droefheid en rampen behoeft te zijd en er nog wel eens oogenblikken van ver» ademing voorkomen op den weg welken- men altijd het doornenpad des levens' gelieft te noemen. De kampstrijd was gestreden tusschen den engel der duisternis en dien des lichts, en de laatste had overwonnen, Uit het kwade was het goede voortge komen en een nieuwe heilstaat werd geboren uit de hardnekkige worsteling, welke er plaats had gevonden tusschen wroeging en genade. f (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1