'II Wym NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÖLLANB feuilleton. SLECHTS EEN DROOM Door Centraal Europa BUITENLAND (No. 115 Woensdag 19 Mei 1920 13e Jaargang Bureau: HOF ALKMAAR. - Telefoon ADMINISTRATIS 433. Reclames per regel 1 0.76; Rubriek „Vraag en aan- j Wat de Pers zegt Abonnementsprijs! Verschijnt dagelijks Advertentieprijs. Abonnementsprijs: Par kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50; Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger. Ad ver tsn tie pc ij si -f Van 15 regels f 1.25 elke regel meer f 0J25( ib Sö3. f bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. 'ter? Aan. alle efeonné's viertït cp eenvretsg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—, 1*00,—, f200,-, 1100,—, »60,—135,— *18.— BRIEVEN UIT WEENEN. V DE ZIEKENHUIZEN CENTRA VAN DEN WEENSCHEN NOOD Treffender enpijnlijker dan waar ook elders hebben wij in de ziekenhuizen welke wij te Weenen bezochten, een indruk gekregen van den spreekwoordelijk gewor den nood aldaar. 't Is in de Weensche ziekenhuizen, dat de grootste ellende, het ergste gevolg van het gebrek aan levens- en gebruiks-nuddelen zich openbaart, 't is in de ziekenhuizen, dat er een groot deel van het naamloos groote, deel stervende-stads-leed zich verzamelt Ons eerste bezoek gold het St. Anna- Kinderspital in de Kinderspitalstrasse, het in 1837 gestichte en derhalve oudste kinder ziekenhuis van Weenen, dat thans onder leiding staat van den Italiaan primararts Dr. Romeo Monti. Nadat wij het doel van onze komst hadden uiteengezet (de woorden„Ich bin Hol lander" ontsluiten ons te Weenen über haupt alle, ook de zeldzaamst geopende deuren werden wij door een der mede artsen, Dr. H. Baar, vriendelijk en wel willend rondgeleid door heel de stichting, van zaal tot zaal, van de eéne ellende tot de andere.... Wij bezochten de zuigelingen-afdeeling, waar armelijke menschelijke wezentjes, nog niet bewust van het aardsche bestaan, reeds duidelijk de kenmerken vertoonden van den rampzaligen tijd, Waarin zij geboren wer den, ondervoed, tot stervenszwak, reeds bij de geboorte Achtereenvolgens bezochten wij afdee- iingen, waar ietwat andere stumpertjes verpleegd werden, meisjes en jongens, lij dend aan tuberculose, aan rachitis, aan bloedarmoede, aan buikvlies- en nieren- tuberculose, aan hersen- en long-ontste king, enz. Kindertjes.als geraamten, wat beenderen en wat vel 1 't Was veela direct of indirect de ondervoeding, welke hier een rol gespeeld had, ófwel doordat zij de ziekte veroor zaakte, óf wel doordat zij de genezing ver hinderde, of belemmerde. De ondervoeding heeft alle weerstands vermogen gebroken, zóó, dat de mensch en vooral het kind voor alle mogelijke ziekten meer dan ooit vatbaar is, zóó, dat de meesten de crisis van een ernstige ziekte niet kunnen doorstaan, of in gun stig geval veel langzamer herstellen dan Wanneer een goede voeding verschaft kon worden. Al is het leven van een patiënt er ook mee gemoeid, al dreigt de dood, men kan hem niet anders vóórzetten dan het slechte, zwarte, harde, zuursmakende brood, dat op zich zélf reeds zoovele ziekten onder de nog gezonde bevolking veroorzaakt De ondervoeding, vooral het gebrek aan vet, heeft in hevige mate het beenderen stelsel aangetast; méér dan ooit komen thans beenderen-ontstekingen, beenderen-breu ken, verkrommingen van armen en beenen voor. Talrijk zijn de kinderen, wier been deren het lichaamsgewicht niet meer dra gen kunnen, zóó, dat 64% der kinderen met X- beenen en 18% met O-beenen loopt meer dan 50% der kinderen lijdt aan rachitis (Engelsche gewrichtsziekte) in den eersten graad, en 6% aan rachitis in den tweeden graad. Een geneesheer verklaarde ons, dat de beenderen in de lichaampjes der kinderen over 't algemeen zoo zwak, zoo broos zijn, dat ze breken, wanneer er maar iètwat krachtig met den vinger op geklopt wordt Aan het St.- Anna-Kinderspital is ook een ambulance-dienst verbonden, en het geeft te denken over den gezondheidstoestand der Weensche kinderen, wanneer wij mede- deelen, dat in dit ééne kinderziekenhuis dagelijks niet minder dan 200 kinderen voor dringend geneeskundig onderzoek wor den binnengebracht, dagelijks 200, waar van zeer vele naar huis worden terugge zonden, die eigenlijk opgenomen moesten worden, doch niet opgenomen worden kim- nen. Voor de talrijke kinder-patiënten, die in dit ziekenhuis verpleegd worden, is o zoo veel noodig, doch dat vele noodige ontbréékt. Geen vleesch, geen eieren, niet genoeg vooral geen versche, volle melk, geen lin nengoed, geen olie, geen zeep En óók geen geld Het hier bedoelde ziekenhuis moet evenals zoovele meerdere katholieke gast huizen vrijwel uitsluitend bestaan van de particuliere liefdadigheid, en had de in richting voorheen vele beschermers en dona teurs, thans is zij daarvan vrijwel geheel verstoken men kan ook met den besten wil ter wereld niet meer geven, de weldoeners van voorheen, zij voeren mees tendeels thans zelf een zwaren strijd om een treurig bestaan. De Weensche Kardinaal Pfifll heeft de inrichting vanwege Z. H. den Paus eenigen tijd geleden nog eens 35.000 Kronen doen toekomenhoe groot die som ook chij- ncn mag, men heeft er slechts een tijdje ietwat behoorlijk de zieken van kunnen verzorgen. Het gebouw moet dringend hersteld wor den in één ziekenzaal is reeds een muur ingestort, zoodat deze zaalgesloten moest worden aan herstel valt niet te den ken. „Het goede Holland doet reeds ontzettend véél voor ons arme Weenen, maar als men in Holland wist, zoo verklaarde ons de dokter-directeur, en wij zeggen het hem volmondig na, als men in Holland wist, met welk een verschrikkelijken nood wij hier te kampen hebben bij onze pogingen, zooveel mogelijk kinder-wezentjes in leven te houden en hun de pijn te verzachten, dan zou men daar in dat land, waarvan één gulden zoo groote waarde heeft, zeggen Wij willen althans ook iéts geven, recht streeks voor zoo'n ziekenhuis Men moest het eens bedenken als 1000 rijke Ho.landers per jaar één rijksdaalder schonken, dan kon ons groote ziekenhuis een jaar lang ongeveer voortbestaan én hoe véél goed werk verrichten In het „Haus der Bermherzigheit zur Pflege Unheilbaren Krankcn," dat wij ver volgens bezochten, trof ons eenzelfde ge brek hij eenzelfde ziekte-el.ende. De goede Zusterkens, zij trachten voor haar „lieve zieken" wonderen te verrichten met de weinige middelen waarover zij be schikken, zij trachten in vroomheid en blij geestigheid de arme kranken, die trooste- looze gedachtenimmermeer genezing kunnen bekomen, óp te vroolijken ,ot be- rekkelijlc gelukkige, althans tevreden, aan 1 Godes Wil onderworpen menschen, doch wanneer een aan beenderen-verw eking lij dende vrouw, die alleen door gebruik van levertraan volgens haar eigen m ening ietwat herstellen kan, zóó, dat ze enkele stappen vermag te zetten, wanneer deze vrouw met tranen in de oogen de goede, geliefde zuster-overste meedeelt, dat ze juist hedenmorgen het laatste druppeltje levertraan weggeschonken heeft, dan wij hebb.-n het eerbiedig opgemerkt dan kan ''jo'n groote .sterke vrouw, als die Zusc-f overste voorzeker is, haar ziele smart niét geheel verbergen, en een traan welt in haar oog, Wanneer zij de zwaar-zieke nog te troosten poogt In iedere zaal vertelde de Zuster-overste, die ons rondleidde, luide aan alle zieken, dat wij Hollanders warén, dat wij kwamen uit dat goede land, vanwaar de zieken in den Kersttijd van het vorig' jaar zulke heer-" lijkc aardappelen hadden te eten gekregen, met dankbare blikken en vrome begroeting werden wij overal door de zieken ontvangen en uitgeleidallen zouden bidden voor de Hollanders, opdat God hun hun goede gaven rijkelijk zou mogen vergelden. Op een der bovenzalen lag een sinds lange jaren zwaar-zieke vrouw reeds sedert meer dere dagen te stervenmet kalme blikken, die ons drongen tot diep in de ziel, zag zij ons dankbaar aan, toen de Zuster-overste zachtkens, diep bij haar oor, haar zcide, dat wij uit Holland kwamen, om den nood in de Weensche gasthuizen te leeren kennen, om daarover artikelen te schrijven in Hol- iandsche kranten, opdat de goede Hol lander- nog meer 'medelijden krijgen zou den met het arme Weenen en zijn arme zie ken. 't Was een hartroerend oogenblik, toen de vrome zuster daarna, in een opwelling van bovennatuurlijke liefde, de stervende teeder omhelsde, als ten afscheid, haar in fluisterend „Als ge spoedig bij God zult komen, o bid dan, dat de lieve God dezen journa list de juiste woorden ingeven zal, opdat wij ter liefde Gods iets bekomen voor onze vele zieken Toén hebben vrij de huivering van den nabijën dood gevoeld, den dood van het stervende Weenen een ministerie-Troelstra of een minis terie-Wijnkoop, indien dit hun al thans, door een dwangwet van heel andere constructie dan de fel aange vochten anti-revolutiewet, geen slot op den mond zou leggen, even hard af kammen als zij het Gort van der Lin den gedaan hebben en nu Ruys doen." ..Telegraaf' - en „Courant" zijn gevaar lijker dan „Volk" en „Tribune"; van de laatste weet men dat zij partij organen zijn, terwijl de eerste zich den mantel der onpartijdigheid omhangen: een man tel inlusschen, waar uit alle naden de par tijzucht komt gluren. HET PORTRET VAN DE „TELE GRAAF". Even fel als „de Telegraaf" het ministe rie-Gort. van der I.inden vervolgd heeft, even fel bestookt het thans het kabinet- Ruys. De „Telegraaf' behoort niet tot de eigenlijk gezegde politieke organen: ze vertegenwoordigt niet de een of andere richting. Haar politiek kan met één woord wor den geteekend: zij is in de oppositie. Dit is een gemakkelijke en dankbare methode, omdat de menschelijke geest van huis uit tot tegenspraak geneigd is zegt ,,Het Huisgezin"; „Onder het mïnisterie-Cort van dei- Linden deugde voor do „Telegraaf' letterlijk niets. Van al wat het kabinet-Kuys doet vindt evenmin iets genade in de oogen van de „Telegraaf". Zoo ondergraaft zij, zoover dit in haar vermogen is, het gezag en het prestige, dat iedere regeering be hoeft om vruchtbaar werk te kunnen verrichten. Zoo staat zij, al mag haar politie ke „neutraliteit" er mijlen van verwij derd zijn, practieeh het dichtst bij de revolutionnaire groepen, wier arbeid ook in ondermijnen en afbreken be staat. Daarom is de actie van de „Tele graaf" en van haar afdruksel „De Courant" zoo bedenkelijk: deze bladen dragen geen verantwoordelijkheid, vertegenwoordigen geen richting, keuren enkel af en vonnissen. Zij banen den weg voor socialisme en communisme, maar zouden straks HET ElilOE OER i'AEhoücï'l In FRANKRIJK Ouder het krachtig optreden der Regee ring en de antipatnie der publieke opinie, zakt de stakingsbeweging in Frankrijk in een. Gisteren zijn weer zes leden van een anarchistische federatie, die een aanplakbil jet hebben verspreid, waarin militairen wor den aangespoord tot ongehoorzaamheid en moord', te Parijs gearresteerd. De Parijsche correspondent van het „Hbl." seinde gisteren over den toestand: Als inlei ding tot do algemeene officieels opheffing der stakingen, heeft de federatie van gas en elecirieitcit reeds order gegeven aan haar leden in do provincie om den arbeid te her vatten. Deze order bevat een feilen aanval op de extremisten van de spoorwegfederatie en een verdediging van de gematigde ele menten in de administratieve commissie der C. G. T., en beduidt dus het eerste teeken van de overwinning door de gematigden op de extremisten behaald. Men weet, dat velen hier van meening zijn. dat, de 0. G. T. slechts aan het drijven, der spoorwegfederatie toe. gegeven heeft, om hun een enorme nedjirlaag te zien toebrengen en daarmee de eigen positie te consolideeron. Ze zouden hun doel zeker geheel hebben bereikt, indien niet de vervolging, -dcoi Millerand ingesteld, het prestige der C. G. T. zoo heeft verzwakt, nu immers blijkt, dat die vervolging volstrekt niet de algemeene verontwaardiging in syn dicalistische kringen wekt. die men had mo. gen verwachten. De interpellaties, die waarschijnlijk heden in de Kamer aanvangen, zullen dit alles uit voerig doen uitkomen en niet. twijfelachtig is, dat Millerand daarbij een grooter meer derheid zal behalen dan ooit. Intussohen wordt van rechts getracht de interpellaties te doen uitstellen tot de sta king gehee] zal zijn beëindigd. Maar dit zal vermoedelijk niet doorgaan, omdat alle in. terpellanten haast hebben zich te expli- ceeren. Do arrestaties worden voortgezet. Gear resteerd is thans ook de bekende jonge revo- lutionnaire journalist Boris Soavariae, dio vertegenwoordiger is van de derde inter nationale van Moskou. DE GEZONDHEIDSTOESTAND VAN DE ENGELSCHE NATIE. Een uitvoerig rapport van de National Service Medical Board, geeft eenige belang rijke details over de physieke geschiktheid van de Britsehe dienstplichtige mannen in het tijdperk van November 1917 tot October 1918. Ongeveer 2.500.000 mannen zijn in dat tiidperk oderzoeht, met het volgende resultaat: slechts 36 procent, kon beschouwd worden als van normale gezondheid en kracht te ziin. Meer dan 10 proeent waren volkomen en blijvend ongeschikt voor den militairen dienst, in welken vorm ook. Dit wil dus zeggen, dat slechts 1 op de 3 mannen normaal gezond was, terwijl 1 op de 10 lichamelijk een wialc was. Deze cjjfers toonen dus, dat 1/10 van de Britsehe mannen in hun krachtigste jaren totaal ongeschikt en nutteloos is voor bur. gerlijke of militaire diensten. Volgens deze statistiek is de physieke ongeschiktheid het ergste in de industrieelo oentra. Dit is toe te schrijven aaö de betreu renswaardige arbeidsvoorwaarden, waaron. der in die streken gewerkt wordt. Jongens worden daar uren achtereen aan het werk gezet, op een leeftijd, dat zij licha- meliik hiertoe nog niet in staat zijn. Dit gecombineerd met slechte woningtoestanden en gebrek aan ontspanning, geeft zwakke, bloedarme jonge mannen, die op hun 40o jaar reeds oud zijn of zelfs al geheel op. Hot rapport legt voortdurend den na druk op de noodzakelijkheid van het nemen van maatregelen, waardoor betere huisves ting. openlucht-ontspanning en een betere huishoudelijke opleidig gewaarborgd wor den. Door deze slechte condities is er bü do kinderen in die streken een groote praedis- positie voor tuberculose en andere ziek ton, waarvan een chronische ongeschiktheid hsl gevolg is. Veel hiervan zou voorkomen kun. nen worden, indien de levensomstandigheden anders waren geweest. Ook wijst het rapport op de ellendige wo ningtoestanden in verschillende streken. I11 Leeds, Liverpool en Manchesier is de huis vesting allertreurigst: kinderen, aaar in de volksbuurten geboren, kunnen niet tot ge jonde, krachtige mensehen opgroeien. Al leen een grondige hervorming met mede werking van de bevolking zelf. die thans nog maar al te dikwijls in haar lot berust kan hierin verandering brengen en de rogee- ring zal, wanneer zij de ellendige resultaten van hot onderzoek der toestanden in die streken publiceert, niet de minste moeite hebben om hervormingsmaatregehn er door te krijgen. DE SCHEURING IN HET CENTRUM. De onderhandelingen, die L -dien het hoofdbestuur van de Centrumpartij in liet Rijnland en het bestuur der nieuw ge vormde Christelijke Volkspartij gevoerd zijn omtrent het opstellen van een ge meenschappelijke eandidatenlijst voor de aanstaande verkiezingen, hebben geen re sultaat gehad. De Christelijke Volkspar tij heeft deze samen-werking beslist ge weigerd, nu het de oentrumepartij niet ge lukt is, den naam van Erzbergcr van de eandidatenlijst van het centrum te doen verdwijnen. EEN ECONOMISCHE OVEREEN KOMST TUSSCHEN DUITSCHLAND EN AMERIKA. De Duitsche rijksminister van financiën Wirth, verklaarde Maandag nog in zijn verdere redevoering, dat ook met de Ver- cenigde Staten onderhandelingen worden gevoerd omtrent een economische over eenkomst op gelijksoortige basis als mpt Nederland. Niettegenstaande bet vredes verdrag met Duitschland door de Ver- eenigde Staten nog niet is geratificeerd gelooft de Duitsche regoering dat deze overeenkomst tot stand zal komen, zij hot niet met het rijk, dan tceh -met groote economische organisaties. EUPEN EN MALMEDY. Het Wolffbureau te Borlün seint het vol gende rond: Dc gewelddióigo Belaische •heerschappij in do streken au l.upan en' Malincdy wordt steeds onverbiddelijker. Nadat de Belgen van af dan éérsten ciag der bezetting geprobeerd hebben o'.n de volksstemming in haar kiem te verstikken nadat zij, na het in werking treden van liet vredesverdrag voor den schijn stemlijsten naar hel Italiaans,ch door IVO, '1 j Energiek en werkzaam als ze was kon ze een dergelijke opvalling niet begrijpen, maar Ze had ten goed harL, oiu over dit verwijt r.iet dadelijk spijl te gevoelen. Hij werd rood en vroeg: „Deukt ge, dat ik in staat ben nog van brocp te verwis selen Waarom niet?" vroeg ze verwonderd. „Ge «ijt^ nog jong" Ze zei dal op beslisten zekeren loon, en 'dit scheen indruk op hem te maken, want hij üui met een diepen zucht, die hem opluchtte: JijGo maakt een heel ander mensch van 111© *a ik gevoel 111e thans tot voel in staat. Ze knikte bevredigend, maar als praetische van zaken deed zich op tlit oogen- ®'ik i.og eea andere vraag aan haar voor en ze vroeg i,7.ijn je middelen toereikend genoog?" „O, ja," antwoordde hij luclitharlig en daarbij ik kan erbij blijven verdienen." „Daarvoor zijl ge niet sterk genoeg, om to sludcereit en daarbij nog andere bezig- lieden waar te nemen on ze voegde er zacht aan toe: „Als ge wellichl hulp noodig mocht hebben, zal het mij een vreugde zijn Hij onderbrak haar heftig en werd bleek „O, neen, dat niet, niet van een vrouw, Ze voelde zich gekrenkt en zwr;eg. Hij zag, hoe haar scberpgcsneden mond •zich streng sloot. Het deed him leed haar gekrenkt le heli ben en smeekend zei hij- „Vergeef ine, juffrouw Jeannetie, maar ge weet ine', wat een vrouw een man daarmee aandoet." „Maar ik b-m in je oog-en geen vrouw," schertste zij. „Wilt ge me niet als een vrien din, een zmtcr beschouwen?" „Ge hebt gelijk, maar in dit opzicht niet. Laten we vrede sluiten." Hij greep haar hand en drukte die har telijk. Ze liet het willoos toe en zoo gingen zij, die gisteren voor elkaar nog vreemden waren, thans arm in arm naar Anacapol toe. De avonden vielen in Augustus reeds vroeg in en zoo kwam het, dat tegen 8 uur zich een bont gezelschap verzameld© aan d© ta feltjes, waarop sclinnerlampjes gezet waren in de algemeene conversaliczaal van liet hotel Pagano. Op h.'t einde van de groote zaal zaten in hét midden twee Fransche schilders, die met niemand anders omgingen. Ze speel deii avond aati avond schaak Naast hen zat een Errgelschman, die zich 's avonds onledig hield met het schrijven van brieven; aan zijn zijde zat een zwijgende Deen, die voor ee-nige dagen eerst aangekomen was Ilij schoen zeer op zichzelf tg leven, want onder tafel had hij met geen der gasten om woord gesproken. De heer Racin© had hel onder tafel weer tot vervelens toe over zijn blauwe, groene en del matrimonio-grotten. Voorat tot mevrouw Dumont hid hij het woord gevoerd en zette dit 111 de saion zelfs na taf.-l voort. Hij vertelde haar, welke be roemde personen dit hold reads bezochten en weike schilders de murgn met de beziens waardigs tafereden beschilderd hadden, onder meer de schilder en dichter Kopisch, d:e eigenlijk de blauwe grol ontdekt had. „Och zoo," zei mevrouw Dumont, een po ging doende een interessant gezicht te trek ken. „Hoe kwam dat?" „Bij het baden, mevrouw," antwoordde Ra cine, die weer op zijn lieveling,thema geko men was, en ging voort: „Bij toeval zwom hij door de nauwe opening van de grot on zaa welk een wonder zich daar ten I0011 spreidde. Boven blauw, van onder blauw, en als men onder water dook, bleek de huid zivlerkleurig te zijn; 's morgens tusscken tien en twaalf uur is de belichting hel baste. Ik ben er helaas nog «iet in egweest. Die lastige Sirocco ook," bromde de heer* Racine gemelijk. „Nu zal ik nog naar huis moaten gaan, zonder ze gezien ta tl a b ben." „Dat zou verschrikkelijk zijn," zei mevrouw Dumont met iets spottends in haar stem. „Enfin," zei Racine met een ondeugend glimlachje naar mevrouw Dumont, dan blijft een mensch niets anders ov©r, dan te zeggen, dal bij er wel geweest is. De be schrijving leent men en het overige kan men in de Bedeker lezen. Het zou wel aardiger zijn als men ze gezien adh, maar men moet zich weten te behelpen." Mijnheer Dumont las in de courant; Fehx Charbonnet las in een dik boek, eea medisch boek. Hij was reeds dadelijk begonnen Jean- nelte's raad op te volgen cn had zijn betrek king te Rome er aan gegeven Daar het 't beste voor zijn gezondheid was', zou hij eien ttaliaanschs Universiteit bezoeken. Daarbij kon hij dan in de nabijheid van Jean nette blijven, want hij was er reeds zoo 'aan ge wend haar als een vriendin en zuster ta htschouwen, dat hij haar raad noode zou missen. Tot haar kwam hij 011 moed ca troost le zoeken, wanneer hij d laraaa be hoefte gevoelde; of da opgenomen taak licm bezwaarlijk of onoverkomelijk toescheen. Hij vond verkwikking in haar opwekkende cn.r- die, haar practiscke. vreugdevolle levensop vatting. Nooit meer had liet meisje haar aanbod herhaald om hem te steunen, welk aanbod in het begin bijna hun vriendschap verstoord had. En de gedachte, dat ze liet gedaan - had, was zeer pijnlijk. Ze had zich indertijd zulk een groote 'illussie voorgesteld, om c.ir vriendin voor den zwakken jongen man te zijn, dal ze de woorden gesproken had, voor z- er aan ge lacht had. Hoewel ze than: vtel vertrouwelijker uigt Felix was, wraglp zz net toch niet, op het onderwerp terug te komen. Alleen zorg le ze op andere wijze voor haar jongen vr end. Ze was zoo gewend, voor een liulphelioe- vend wezen te zorgen, dat, nu ze haar zuster Charlotte niet meer bij zich had, zij blij was, haar vrijen tijd aan een ander te kunnen wijden. Ze had door middel van haar vriend. Dr. Anavanti, eenigo geneeskundige boeker naar Capri laten komen en Felix begone daarin ijverig te gtudeereu. (Wordt vfrvo'.gdj'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1