ft.-R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLtANfB
SLECHTS EEÏS DROOM
Woensdag 26 Mei 1920
13e jaargang
Verschijni dagelijks
BureauHOF ALKMAAR. - Telefoons redIct^bTb. 433'
Een saai Congres.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
FEUILLETON.
BLAB
Abonnement&p rij 8!
l'cr kwartaalf 2,franco per post f 2.50j
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Adve.-iantieprij«i
Van 1—5 regels f 1.25 elke regel meer f 0,25
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aas-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.80.
Aai» aiia efcctiré's wordt cp rr.r.vrseg gratis een polis versSrekt, welke hen verzekert tegen ongevaifen tot een bedrag van f500,—, f400,—, f200,-, flOO,—160,--, f38,— f 18.—
Wij hebben den lijd gekend, dat het jaar-
Jijksch Paaschconfijes der S. D. A. P. een
gebeurtenis was in onze politiek. Wij kregen
dan te hooren, wat de roode politieke partij
voor het komend jaar in haar schild voerde
en ook het moge niet erg christelijk zijn.
imaar wij blijven allen menschen wij zagen
/aak niet zonder leedvermaak de meenings-
verschiLlen tusschen de roode broeders naar
buiten komen en de ontevredenheid tegen de
eigen leiders en 't zelf gekozen bestuur aan
het liaht treden.
Doch welke zwakheden deze jaarlijksche
schoonmaak ook te zien gaf. dit moest altijd
getuigd worden: de groeiende macht der so
cialisten kwam altijd cp de congressen tot
uiting en de propagandistische kracht, daar
aan uitgaande, was niet te onderschatten.
;Wie nu toeschouwer is geweest van zulke sa
menkomsten in de groote vergaderruimten
'van „Musis Sacrum", „Tivoli". het Rotter-
•d'amsche circus enz. die werd dezer dagen
getroffen door de bescheiden bijeenkomst in
yet Haarlemsche Brongebouw op het dezer
'dagen gehouden Pinkstercongres.
Meer echter nog dan de geringe belang
stelling der afwezigen frappeerde de saaie
•geest der deelnemers.
Was dat een socialistencongres? Waar was
'het élan. de geestdrif t, het levenwekkende van
■den vurigen meeningsstiijd? Dit congres
.deed ons denken aan een gerenommeerd too-
neelgazelschap, dat, terend op ziin ouden
naam. maar eens een goedkoop stuk had
gekozen, met de gedachten „van ons slikt
'men alles."
Of neen, het was nog veel erger, Dit con
gres werd afgeperst niet door de tijdsom
standigheden niet, omdat de partij h.are hou
ding moest bepalen aangaande deelname aan
•de Regeering of weigering der verantwoorde
lijkheid; tegenover oorlog of vrede; dienst
weigering of landsverdediging; revolutie of
.evolutie; het was noodig, omdat de partij
zelf behoefte had aan een congres, omdat
een congres een levensvoorwaarde werd ge
acht.
Dit bleek ai dadelijk uit de openingsrede
van den nuohiieren voorzitter Vliegen. De
partij, zei hij, is niet meer in het stadium
-an verdediging, maar van aanval en ver-
Veer.
En hij mocht deze bekentenis verbloemen
met een opsomming van wat de partij al
reeds bereikt heeft; algemeen kiesrecht, acht-
.urigen arbeidsdag, premievrije pensioenrege
ling (en hi.j veizweg, dat van deze lanweren
aan de S. D. A. P. maar een klein deel toe-
.fcwam); hij mocht stoffen op wat de roode
/akbeweging had bereikt: hij kon niet ver
zwijgen, daim en brgafwaarts ging. Tegen
de verwachting in w-erd in 1919 het cijfer
van 50.000 leden niet bereikt. Men had het
oip 31 December gebracht tot 47.934 en na
.dien is nog een inzinking gekomen: op 1
'April j.l. was het getal al weer tot even
46.0000 gezakt.
Die moedelooze stemming was alle zittin
gen doar merkbaar, meest en vooral wel door
de lichtende pijlen die de oude leider Troel-
sira telkens afstak om den geestdrift er wat
in te houden.
Intusschen. laten wij ons niet misleiden
en denken, dat de S. D. A. P. een gevaar-
looze partij is geworden, nu het getij bij
haar blijkbaar aan het verloopen is.
Een kat in 't nauw doet rare sprongen.
'Wij hebben het reeds meermalen opgemerkt,
'hoe Troelstra. wanneer de parlementaire weg
Jen sociaal-democraten geen uitzicht meer
biedt tot verdere machts-ontplooiïng. maling
•heeft aan de democratie en devolutionnaire
'hsfincten van zijn volgelingen opwekt. Wij
zijn November 1918 nog niet vergeten en
Troelstra blijkbaar evenmin.
.De groote tweedracht in den boezem der
partij tusschen hen. die slechts langs wetti
gen weg, n.m. door propaganda voor hun
idealen en 't bewerken van de kiezersmassa,
tot oe macht willen komen en hen, die op
een goed oogenblik desnoods met geweld als
minderheid naar de macht willen grijpen, dat
meeningsverschil bestaat nog steeds. Het
lichtte .ten oogenblik weer fel op, toen Troel-
stra den lsten Pinksterdag een rede hield
oyer den algemeenen politieken toestand en
dit was misschien wel het merkwaardigste
moment van heel dit saaie congres.
Tot uit den treure hebben degenen, die
reeds vele jaren de geschiedenis der S. D.
A. P. volgen. Troelstra vroeger tegenover
Wijnkoop de democratie en het parlementa
risme hooren verdedigen. Als de roode leider
le Amsterdam zijn Kerstrede uitsprak of bij
andere gelegenheden in het openbaar op
trad was het altijd David Wijnkoop, die
hem aan het slot naar de keel vloog. Men
kende ten laatste het liedje haast van bui
ten: David verweet de S. D. A. P. in haat-
leider Troelstra. dat zij het socialisme op-
oferde aan de baantjes; dat de partij het
socialisme verried door m het parlementaire
sids-el te heulen met de bourgeoisie. Er werd
wat om gelachen en het leek op den 'langen
duur vervelend. Troelstra kon dan ook steeds
op goed'koope manier zijn aanvallen afslaan.
Maar de communist heeft in de groote
omwenteling, welke na den oorlog kwam,
succes gehad. En wij hebben Troelstra
zien omslaan. Thans is de oude leider
reeds zti u vér, dat er van de democratie
al heel -weinig moer deugt! 't parlement
:s van de groote urena, waar om de
rechten der arbeiders moest geworsteld
worden, een instrument van bedenkelijk
allooi geworden. Het gaat er nu maar
om, wie de meeste mannetjes achter zich
kan krijgen of achter zich kan houden,
door op de revolutionaire gevoelens tespe-
eul'eeren. En Troelstra moge in Novem
ber. 1918 een gruwelijk échec hebben gele
den, hij geeft den moed nog niet op.
Er kan een oogenblik komen, zei hij
dezer dagen nog openlijk op het congres,
dat vaststaat, hat langs den revolutionai
ren weg de machtsveisghuiving kan wor
den overgebracht,op 'politiek terrein en
dan heilik niet bang of men hier nog wei
vragen 'zal 'of'lfet eigenlijk wel mag!
Nog altijd dus loert Troelstra op een
geschikt oogenblik om Wijnkoop den
loef af te steken en dictator te worden
in een Nederlandse lm republiek. En het
ergste is, dat hij het applaus en de sym
pathie van de groote massa aóhter zich
heeft.
Voor één ding zouden wij den heer
Troelstra willen waarschuwen, wanneer
hij maling heeft aan de democratie. Er
is altijd baas hoven baas. Ook de commu
nistische partij gaat binnenkort een con
gres houden.
Van den Beschrijvingsbrief voor dit
congres zij vermeld dat de afdeeling Bus-
sum de leuze: „Volkswapening" wil ver
anderd zien in: „bewapening uitsluitend
van het revolutionaire proletariaat"; de
afdeeling Amersfoort gaat dit niet vèr
genoeg, zij wenscht als leuze te zien ge
kozen; „ontwapening van de bourgeoisie,
bewapening uitsluitend van bet revolutio
naire proletariaat".
Ziedaar waartoe men komt, wanneer
men de democratie los laat. Hoe wil
Troelstra hier nu nog boven uit?
in verhand met het maken van woeker
winsten en het plegen van gewetenlooze
afzetterij, de klacht voor, dat wij het in
werkelijke beschaving nog maar een
droevig klein eindje gebracht hebben.
En de klacht, dat de menschen, on
danks het zoovele eeuwen bouwen, en on
derhouden van kerken en scholen, nog
niet beter geworden ziin.
„Deze klacht is. voor zoover ze een
aanklacht tegen den godsdienst bedoelt,
ongerijmd," zegt hét „Huisgezin";
„De Kerk heeft altijd den woeker
bestreden en afzetterij diefstal gehee-
ten.
Indien „geloovige" menschen zich
a au de gewraakte practijken schuldig
maken, handelen zü tegen den geest
en de bedoeling der Kerk, die de
eeuwen door dichter bii de kleinen en
zwakken dan bii de grooten en mach
tigen heeft gestaan.
Wat de scholen betreft, zijn het
juist de liberalen geweest, die op dit,
als op zoo menig ander terrein, van
liet onderwijs te groote verwachtin
gen hebben gekoesterd.
Was het niet een liberaal, van
wien het gevleugelde woord afkom
stig is, dat wat men voor onderwijs
uitgaf op gevangenissen zou worden
bespaard?
Niet anders slaat liet met de „be
schaving."
Ook hier heeft men to veel en te
vaak den schijn voor het wezen ge
nomen: wat beschaving heette was de
uiterlijke glimp, maar drong niet
door tot karakter en hart.
Onze tot op het merg zieke maat
schappij: beneden verteerd door too-
melooze hegèèrten. boven verkankerd
door hebzucht en eigenbaat, kan
slechts op één manier genezen wor
den: niet door onderwijs "en bescha
ving aan den buitenkant, maar door
terug te koeren, tot de-leer van Chris
tus."
Alleen door L i Christendom kan de
maatschappij en ue wereld gered worden:
de holsjewiken kunnen het niet met hun
dwangstelsél. de sociaal-democraten nietlShaars zelf een regeering vormen.
met hun -noeiaWsa.tie-deukheelden, de li
beralen niet met hun onderwjjs en be
schaving.
De godsdienst is het plechtanker ter
redding: indien men dien verwerpt, moet
de wereld ten onder gaan in den poel
van ellende en haat. liefdeloosheid en
misdaad, waarvan- we in de laatste jaren
rechts en links zwakke afschaduwingen
hebben gezien.
WAT ALLEEN REDDEN KAN.
In de vrij-liberale „Nieuwe Ct." komt,
EEN NIEUWE PUTSCH IN DUITSCH-
LAND VERWACHT.
De „Vorwarts" verneemt van „bijzon
der goed ingelichte zijde" o.a. het vol
gende: Wij kunnen mededeelen, dat de
vrijcorpsen, die zoogenaamd voor het
grootste doel worden ontbonden, in wer
kelijkheid met koortsachtigen ijver nieu
we leden aanwerven, niettegenstaande dit
reeds tweemaal door het i'iiksweerminis-
terie uitdrukkelijk is verboden. In Pa-
derborn wordt de maandelljksche aan
winst op 2000 man geschat. Toen onlangs
in Maagdenburg eenige van deze straf
bare werfagenten werden gearresteerd,
hief de all-Duitsche pers een groot ge
schreeuw van verontwaardiging aan over
de arrestatie van „onschuldige verlofgan
gers", De meeste aangeworvenen ontvan
gen een soldij van 19 mark per dag. Het
geld komt uit particuliere bron.
Blijkbaar hebben de rechtsehe bolsje
wisten de beschikking over reusachtige
fondsen. Een der geldgevers is de l'om-
mersche „Landhund". waarachter weer de
„Bund der Landwirte" staat. Daar de
onderneming echter zeer kostbaar is, zou
ook het grootste fonds spoedig uitgeput
raken, wat een nieuwe aanwijzing is, dat
de Puischisten van plan zijn zeer spoedig
hun slag te slaan. Be schijnbaar ontbon
den vrijcorpsen worden door de reactio
naire organisatoren systematisch over de
Pommersche landgoederen verdeeld, wa
pens enz. nemen ze mee. De bezitters der
landgoederen zorgen voor de voeding, in
ruil waarvoor de menschen eenigen ar
beid verrichten. Hun soldij krijgen zij uit
he.t particuliere fonds. Men heeft zijn
hoop gevestigd op het spoedig uitbreken
van een communistiselien opstand in
Midden-Duitsehiand. onmiddellijk na de
verkiezingen. Helaas zijn er aanwijzingen
Jat de juistheid van deze speculatie niet
geheel onwaarschijnlijk is. Voor liet ge
val dat de communisten te „slap" moch
ten zijn, reizen verkleede vrijcorps-offi
cieren door het industrie-gebied van
Midden-Duitschiand. om de zaak eenigs-
zing op pooten te zetten. Breekt nu de
verwachte en verlangde communistische
putsch uit, dan zullen rüksweer en vrij
corpsen een passieve houding aannemen
en een soort militaire staking in scène
zetten om den Putsch zich zooveel mo
gelijk te laten uitbreiden. De bevolking
en de regeering moeten éérst een tijd
lang door de roode terreur murw ge
maakt worden, terwijl de rechtsehe bols
jewisten den chaos in Duitsehland volko
men maken. Als strijdmiddelen tegen het
bolsjewisme zullen de La Westfalen bin-
neugerukte vrijcorpsen den kolentoevoer
afsnijden, terwijl tegelijkertijd met be
hulp der op de Oost-Eibische landgoede
reu ingekwartierde vrijsekareu de levens-
middeleiitoevoer zal worden stopgezet.
Als dan hongersnood en werkloosheid ten
top gestegen zijn, zullen de troepen als
redders in den nood verschijnen, het bols
jewisme vernietigen én dan als overwin-
De regeering weet. wel van deze plan
nen af, maar haar maatregelen missen
hun uitwerking, doordat de samenzweer
ders in allo belangrijke takken van be
stuur hun raadgevers, helpers en begun
stigers' hebben.
De „Vorwarts" voegt hier nog aan toe:
Er is een groep, die deze plannen on
middellijk in duigen kan laten valien, en
dat zijn de links-radikalen. wier gevaar
lijke Putsch onmiddellijk na de verkie
zingen den grondslag vormt voor alle
contra-revolutionaire plannen. Indien de
links-radikalen ook maar een greintje
verantwoordelijkheidsgevoel en gezond
verstand bezaten, zouden zij zich niet
door Duitseh-nationale ophitsers tot een
opstand laten verlokken, die den contra
revolutionairen als sein en voorwendsel
voor hun eigen Putsch moet dienen. He
laas mag men tegenwoordig het gezond
verstand der links-radicalen niet als een
einstigen factor in de politieke rekening
beschouwen. Daarom moeten wij ons tot
de regeering wenden en haar met klem
bezweren, nu eens het bolsjewisme van
reent, dat de ruïne van Duitsehland
dreigt te worden, op een wijze aan te pak
ken, die het eens en voor altijd onscha
delijk maakt. Er moet onmiddellijk krach
tig worden opgetreden.
DE CONFERENTIE TE SPA.
De Duitschers hebben de Belgische regee
ring laten weten, dat zij den 21en Juni als
datum voor de opening van de conferentie
te Spa goedkeuren.
Lloyd George heeft aan de ministers
Hijmans en Japar voorgesteld de besprekin
gen. die zij onderling te houden hebben, op
de volgende week te bepalen.
PRESIDENT DESCHANEL,
President Desclianel bracht een goeden
nacht door. De behandelende geueesheeren
gaven om tien uur het volgende bulletin
uit: Geconstateerd zijn lichte kneuzing van
het gelaat en linkerbeen; algemeene stijf
heid. De toestand van den patient is zoo
goed mogelijk. Hij heeft rust noodig.
Volgens de „Echo de Paris" zal president
Deschanel een tiental dagen te Rambouillet
rust nemen.
DE VERWACHTE PRIJSDALING.
Wij deelden gisteren het een en ander
mee omtrent prijsdalingen in Engeland en
Amerika.
Alle Engelsche bladen wijzen daarop, en
de correspondent van de „Daily News" tt
Manchester spreekt zelfs van „het eerste
vertrouwbare teeken van een prijsdaling
over de gansche wereld.
Hii geeft deze meening on gezag van een
expert in den katoenhandel. In de katoen-
prijzen is belangrijke daling merkbaar.
De prijzen van Uit Egypte geïmporteerde
katoen dalen, wat voornamelijk te danken
is aan het feit. dat de banken weigeren
lange credieten te verleenen.
De prijzen van Amerikaansehe katoen ziin
nog lager.
Deze prijsdaling staat niet alleen. Ook in
seheepsvrachtprijzen wordt belangrijke plot
selinge prijsdaling verwacht.
De vrachtprijzen -worden lager en volgers
een medewerker, deskundige op scheepvaart
gebied van de ..Daily News zullen de
vrachtprijzen nog belangrijk dalen voor het
einde van dit jaar. De tijdens den oorlog
verloren tonnenmaat is nu weer vervangen
door andere schepen.
Reeds een half jaar geleden waren er 5
meer schepen in de vaart dan bu het uit
breken van den oorlog. De verlaging der
vrachtprijzen zal verlaging der prijzen der
goederen ten gevolge moeten hebben.
De scheepswerven leveren geregeld af en
wel nagenoeg de grootste hoeveelheid waar
toe zii capabel ziin.
Daar de scheepsbouw een der voornaamste
Engelsche industrieën is, laat de terugslag
van den bloei van de werven zich voelen op
het gansche maatschappelijk leven, daar zon
der vermindering der werkloosheid een prijs
verlaging alleen het volk niet baten zou.
Mr. Felix Blakemore. de president van de
„national chamber of trade", heeft de vol
gende reden gegeven van de daling in de
prijzen der voedingsmiddelen, behalve brood
en suiker, n.l. vermindering der consumptie,
export uit Amerika; de prikkel die de hooge
prijzen waren tot grootere productie: ver
mindering der vrachtprijzenhet feit dat
speculanten niet zoo gemakkelijk creaiet
konden kriigen en daarom tegen verminder
de prijzen de waren van de hand deden.
Een bekende firma in Londen, die groote
voorraden heeft opgekocht, heeft een be
langrijke prijsdaling in soep uit het blik
aangekondigd. De blikjes verkocht voor 2
sh. 6 d. tot 3 sh.. zullen geleverd worden
tegen G d.
Daarna komt de jam aan de beurt, die
met 2/3 in prijs zal verminderen.
Voorts zullen groote hoeveelheden man
nen en vrouwenkleeren en schoenen tegen
sterk verminderde prijzen verkrijgbaar wor
den gesteld.
naar het 11 a li a a|nsjgh
door IVO,'
f *.m.J2
10- z BLSU. A
Felix groette en ging verder. Hij volgde
den weg tot Anacapri en sloeg dan links af.
Wat wilde hij eigenlijk?
Hij wilde zijn patiëntje bezoeken, die weken
lang aan een zeereu voet gelegen had.
Hij schreed langs het smalle, steenige pad,
naar het huisje, dat ta midden van de wijn
bergen lag. Felix tradi het huisje binnen, doch
niemand was aanwezig. Boven het vuur hing
een 'Ketel, .waarin ipts pruttelda. Wellicht
.waren ae bewoners jn Eet veld,' nabij litet
'buisje, aan den arbeid. Hij1 .wilde ééns vra
gen hoe het nu met het meisja ging. Hjj liep
'tusschen de wijnstokken door, .waaraan groo
tte, blauwe druiven hingen, dije er bij diaze
hitte verlokkend uitzagen. Fellx iwas blij wel
dra in de sohaduwi van eenig groen ta loo-
J&D, Zjjn voetstappen, werden op het vfeeke,
Tusschen het groen trof hem een lief ta
fereeltje, dat hij echter niet verwacht had
en verwonderd bleef hij bij den ingang staan.
Daar voor hem zat in engelachtige schoon
heid Jeannelle Zacht trad hij binnen, om het
liefelijk beeld niet te storen. Zijn hart klop
toen hij nader trad. Hoe geheel anders kwam
ze hem nu voor. Ze zag er lieden zoo bleek,
zoo hulpbehoevend on kinderlijk uit. Het
scheen hem toe, alsof er tranen aan haar
wimpers hingen, alsof ze in haar droom
geweend had en om haar mond lag een pijn
lijke trek. De trek van lijden, die uit de
geheele moede houding van haar ledematen
scheen, maakte haar zoo aantrekkelijk als
nooit te voren. Het anders zoo frissche rood
van haar wangen was hem nog nooit ?po
schoon toegeschenen als de bleekheid van
haar hujd, die hem zei, dat ook zij leed
en die niet de nuchtere vrouw was, waarvoor
hij haar de laatste uren gehouden had.
Hij zag nu niet tegen haar pp als zijn
meerdere, maar als tot een lief, begeerens,
waardig meisje.
En waarom had ze geweend? Om l%mGis
teren .was alles onduidelijk voor zijn geest
geweest, nu was het of alias hem duidelijk
werd. Hij kon zi,oh niet weerhouden, Snel
boog hjj zich over haar heen en kuste de
tranen van haws lange, bruine .wimpera,
Haastig Irad hij toen terug, als schaamde
hij zich over zijn jongensachtige opwelling.
De lichte druk van zijn warme lippen
moest haar gewekt hebben, want zij Opende
de oogen en keek verwonderd om zich heen,
als wist ze niet waar ze was, of wie haar
gewekl had. Felix trad nu nader en zei met
zachte, innige stem: „Jeannette, waarom hiebt
ge geweend?"
Ze schrikte op. Hij had haar nog nooit
zoo nerveus of geschrokken gezien; haar
bleeke wangen werden hoog rood en ze vroeg
smeekend: „Vraag me alsjeblieft niets."
Ze strekte daarbij afwerend de hand uit.
Hij vatte deze en voielde dat haar warme
vingers zich tusschen de zijnen wilden uit
trekken Vr.ageud keek hij haar in de oogen.
Daar ging hem plotseling een licht op.
Wat hem en haar tegelijk zoo drukte; was,
dat ze geen vrienden meer konden zijn, want
zij beminden elkaar.
j,Jeannette, lieveling, ga hebt me een iweinig
lief! jubelde hij. En ik-ik kan niet zonder
je leven. Ik voel het reeds lang. Ge zult
je armen Felix niet veriatan, ge moet mijn
kleine vrouw! worden Mjjn trouwe Jeannette.
Ge moogt me niet ongelukkig maken."
Wat hoorde ze nu. Ze had nog nooit
zulk een heerlijke batooverendo taal gehoord.
Daar stond hij .voor haar met 'iin bleeke,
sympathieke trekken, zijn trouwhartige oogjn.
„Niet waar, ge bemint me lieveling? vroeg
hij nog eens met innige stem.
Altijd was ze eerlijk en waar geweest,
ook als was het tol haar schade geweest.
En daarom zei ze: „Ja, ik heb je met geheel
mijn hart lief."
Vreugdevol omhelsde hij haar en drukt©
een vurigen kus op liaar bleeke wangen.
„Je ziet er uit, alsot ge den geheelen nacht
niet geslapen hebt, evenals ik. Zeg me eens
de waarheid schal.,,
Ze antwoordde niet dadelijk, maar vroeg
na eenige oogenblikken: Zal ik de waarheid
zeggen? En zei toen: Nu het is zoo."
Toen ging hij hartstochtelijk voort: „Waar
om zijn wij zoo onverstandig geweest en
hebben elkaar noodeloos verdriet aangedaan?
Waarom hebben wij zulke bittere woorden
gesproken? Het komt me voor als een droom"
Als hij zoo sprak trad haar de scene van
te voren weer voor dien geest en ze zei mét
bleeke, sidderende lippen; „Felix ge hebt heé-
lemaal- vergeten dat wij niet Fj elkaar passen"
„Waarom niet, lieveling'', antwoordde hjj
zonder op haar treurigen toon in te gaan.
stamelde ze met neergeslagen oogen,
„ik beu te oud voor je."
Inplaats van een antwoord voelde ze zijn lip-
oen oq haar wangen, die haar harteüik kusten
„Ge zijl een kind" duisterde hij haar in het
oor, ,,een kind in weerwil van al je versland.
Heb ik je niet lief 1
Hebt gij mij niet lief Wat" zal ons dan
scheiden 1"
„Mij komt het maar steeds als een droom
yoor," zei ze talmend.
„Als een droom maar dan als een gelukkige
droom. Wees 'n dapper meisje Jeannelle. Hebt'
ge niet den moed het met mij le wagen
Haar trouwe oogen zagen hem vast en vol'
vertrouwen aan, en met zachle, doch duidelijke
:stein zei ze „Ik heb den moed, omdat ik het
voor jou doe, en gij mij lief hebt."
In een coupé van den trein, die naar de Ilali-
aansche hoofdstad stoomde, zat in een hoekje-'
annette. Ze was alleen en daarover was ze zeer -
blij. Zoo kon ze zich ongestoord aan haar ge-F
dachten overgeven. Ze naderde al meer en méér s
Rome. Haar blik zweetdé over de Campagna,
welke dloor de Augustuszon geel gebruind wa-
ren. Ze keek naar de ruinen die als de getuigen
van een verdwenen volk daar omhoog rezen. v
Ala za haar woonplaats vroeger naderde he-
groette zij blijmoedig die vervallen teekpnen
uit een groot verleden.
(Wordt yorrvotgd.) -