P,.&. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOL? ANB
SLECHTS EEN DROOM
No. 130
Hg Ouitsciie verkiezingen.
FEUILLETON.
Dinsdag 8 Juni 1920
13e Jaargang
Verschijnt dagelijks
BureauHOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: "l
Door Centraal Europa
BUITENLAND
Abonnementsprijs:
Per kwartaal i f 2,—, franco per post f 2.50}
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
A d v r tan tS e p r Ej s
Van 15 regels f 1.25 elke
Reclames per regel t 0.75; Rubriek „Vraag
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
regel meer f 0.26:
en aas-
Aai» alle abcnr.é's wordt cp wnvrrag gratis ®en polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—, 1400,—, (200,—, (500,—, (60,--, (SS,
f 18.—
BRIEVEN UIT WEENEN.
XII.
DE TOESTAND iN HONGARIJE.
.WAT WAAR IS VAN DE
„WITTE TERREUR".
Nu wij ons op onze Weensclïe reis
zoo vlak bij Hongarije wisten (de Hon
gaarsche grens ligt op niet meer dan 41
K. M. afsiand van dc stad Weenen), heb
ben wij de gelegenheid niet onbenut ge
laten, ons tevens te oriënieeren in dc
huidige Hongaarsc'.e kwestie, zóó vol
ledig, als het in betrekkelijk korten tijd
mogelijk was, doch in icdre geval mééi
dan volledig genoeg om ons een oordee
te vormen
Dat achtten wij van belang.
Van meerdere zijden toch vooral var.
socialistische en communistische zijde
beijvert men zich, in West-Europa omtren
de in Hongarije heden ten dage pn-de:
rechtsch régime heerschende toestanden
meeningen te vestigen, welke voor links-,
vooral voor rorxl-po-Iitiek streven bevor
derlijk zouden kunnen zijn, zonder da
er bij de schildering dier toestanden oo'.
maar in 't minst rekening gehouden woid
metde waarheid en met de omstan
digheden!
Een brutaliteit, waarover men verstèkl
staat, als men zich meer van nabij op de
hoogte gesteld heeft van de toestanden,
welke er geheerscht hebben tijdens de on
zalige raden-regeering van B-ela Kun, èn
van de toestanden, welke onder rechtsch
regime daarna zijn ontstaan.
Als wij spreken over de toestanden in
Hongarije, moeten wij onderscheid maken,
in
le: toestanden, die rechtsstreeks verband
Kcuden met of het gevolg zijn van de
politieke richting, waarin op zekeren tijd
het iand wordt of werd bestuurd, en
2e: toestanden, d.e bestaan of zich ont
wikkeien geheel of vrijwel geheel buiten
binncnjandsch-poiitiek verband, welke
geschapen worden o.a. door de meerdere
of mindere vruchtbaarheid van den grond,
doer den grooteren of kleineren mineralen
rijkdom van den bodem, door den staat
van exploitatie, door de „behandeling",
gedurende en na den oorlog van het vijan
dige Duiienland ondervonden.
Om ons eerst even tot deze laatste
toestanden te bepalen:
Al heeft Hongarije gedurende en na den
oorlog ontzettend 'geleden, al heeft liet
verschillende deelen van zijn gebied door
binnenvallende vijanden vooral in het be
gin van den oorlog zien verwoesten en
arm ro-oven, al -heeft het na den eigenlij
ken oorlog een inderdaad ergerlijke roof-
overheersching van de Roemeniërs gekend
over 't algemeen zijn de economische
toestanden in Hongarije een ietsje beter
dan in Oostenrijk, en wèl, omdat de Hon-
gaarsche bodem nu eenmaal méér bevat
en méér oplevert dan de Oostenrijksche.
Men bemerkt het, als men de Hongaar-
sche grens zij 't ook maar éven
passeert, en hier of daar in een dorp of
stadje wat te eten vraagt: er is wat méér
kwantiteit en wat betere kwaliteit van le
vensmiddelen.
Nu trekke men hieruit niet de conclu
sie, dat Hongarije niet zoo zeer behoeft
te deelen in de liefdadigheid, welke het
buitenland aan noodvjdemd Centraal-Euro-
pa doet te beurt vallen; - - geenszins!
Ook in Hongarije zijn streken, waar het
gebrek aan levensmiddelen catastrophale
verwoestingen onder., de bevolking heeft
aangericht, en nog aanricht, ook
'n Hongarije zijn de meeste menschen, de
meeste kinderen jammerlijk ondervoed,
en wij kunnen het daarom slechts van
harte toejuichen, dat het R. K. Huisvestings
comité te 's-Hertogenbosch besloot, ook
aan noodlijdend Hongarije levensmiddelen
re zenden, ook uit Hongarije kinderen in
Holland onder te brengen, aan welk
oesluit op loffelijke yvijze alreeds uitvoe
ring- werd gegeven.
Wat nu betreft de sub' 1 bedoelde toe
standen:
We zeiden hierboven, dat men versteld
noet staan over de brutaliteit van hen,
lie de heden ten dage onder rechtsch
régime in Hongarije heerschende toestan-
zóodanig durven voorstellen, dat zij bevor
derlijk geacht zouden kunnen worclen voor
inks- en vooral voor rood-poliriek streven,
looidat zij van rechtsch bewind afkeerig
-:ouden maken.
Brutaliteit! Werkelijk, dat is het
uiste woord!
Brutaliteit, waarmee gespeculeerd wordt
op de eenzijdige, onvolledige, onjuiste of
.eugenachtige inlichting van hét go-edge-
o-ovige volk door een partijdige pers.
Brutaliteit, waarmee Icenme;kende en
uhes-verklarende omstandigheden worden
weggedoezeld.
Brutaliteit tenslotte, waarmede op erger-
.ijlce, tergende wijze gemeten woidt met
wee maten.
Alles in het voordeel van heeren socia
listen en communisten, we.ke laatsien aan
nun bloedig terreur-bewind een einde za
gen gesteld en nu ze zelf hun haat
niet koelen kunnen op de regee.ring, die
heil gelukkig! verving en Jicn als
doodgewone mi.dadigers aan het gerecht
overleverde, door middel van buiten-
la ndsche vrienden en vriendjes toch hun
haat gekceid trachten te krijgen.
Wie in Holland verkondigt, dat in Hon
garije vanwege de rechtscne regeering een
schrikbewind wordt uitgeoefend oï getole
reerd ten opzichte van communisten, so
cialisten en Israëlieten, die liegt, be
wust of onbewust.
We hebben erover gesproken met Hon
garen, die waarlijk niet van rechtsci.e par
tijdigheid vcid.ioit behoeven te worden,
en al.cn waren hét erover ééns, dat er
van een „witte terreur" in tegenstelling
met de historische „roede terreur"
der communisten geen sprake kan zijn,
evenmin als van ste.s-etma.i^e programs.
Feit is het, dat het vo.k z.cii hier en
daar zonder vorm van proces gewro
ken heeft op gehate communisten en
jodenen al valt een dergelijke recht-ver-
..chaiting niet goed te praten, psycho
.ogisch iv erklaarbaar is zij wèl.
Men moet er de Hongaarsche luidjes
maar eens over hooien: wat zij aan weinig-
edele Israëlieten, wat zij sinds de revolu.ie
vooral sinds 18 Maart 1919 aan de
terroriseerende communisten te „danken"
nebben, om te ervaren hoe diép de haat
ouder hen ingeworteld is, om te begrijpen,
dat een, zij het ook ietwat vérgaande,
reactie van het lang en wreed gemarte.de
volk menschelijkerwijze gesproken
.liet uitblijven kon.
Men verwarre deze uit impulsie voort
gekomen, niettemin betreurenswaardige da
den van een door marteling getergd voik
echter niet met de wei-bezonnen, wei-over
wogen daden der rechtsche regeering in
Hongarije, die per slot van rekening aan
geen andere mi-daad sein aar, dan
dat zij in deze chaotische tijden het zede
lijk bewustzijn behouden heeft, zóó, dat
zij doodslag doodslag, moord moord,
diefstal... diefstal noemen blijft, en hen,
die deze en dergelijke dingen begingen of
alsnog begaan, de gerechte straf niet
wil laten ontgaan.
Uit zuiver christelijk plichtsgevoel,
in het besef, dat bij straffeloosheid van
misdaden, een volk niet welvarend, niet
rustig, niet gelukkig leven kan.
De misdaad moet misdaad blijven hèe-
ten, en als zoodanig gestraft worden,
cok al wordt zij bedreven door commu
nisten uit communistisch „princiep".
Zoo redeneert de huld.ge Hongaarsche
icgeering, en vandaar, d.t er terechtstel-
.i.igen van communistische boosdoeners
plaats hebben, vanddar, dat er militair sterk
cn gestreng wordt opgetreden, vanddar,
dat er in veidachte woningen huiszoekin
gen worden verricht, vandaar, dat er ar-
restatie's voorkomen.
Up sommige tijdstippen op groote schaal,
de misd-^d werd toch óok op groote
schaal beoefend!?
Het krachtige optreden der rechtsche Hon
gaarsche regeering uit Chi isteiijke over
wegingen begen de mi-daad in èlken
vorm is niet zonder uitwe.king gebleven;
we hebben het niet zonder verwon
dering ze.f uit Hongaarschen mond ver
nomen: Hongarije is thans na
dat de rechtsche regeering nog s,echts tien
maanden aan het bewind is het ééni
ge Land in Centrau.-curopa, waar
men z ij n leven en goed veilig;
weet! Nergens in Centraa.-Euiopa wordt
tie openbare veilighe.d zuó goed verze
kerd, nergens heerscht zóó'n voo.bee_d.ge
orde, zóó'n volkomen rust als juist in
Hongarije.
Kan men der huidige rechtsche regeering
ren schooner testimonium toekennen?
Is het geen geweldige praestaüe, in een
.and, dat door den oor.og zóó geschokt
werd en dat zóó veie en zóó gevaarlijke
gedemoraliseerden onder zijn bewoners telt,
zóó geregelde toesta..dar: te scheppen als
.bans in Hongarije bestaan blijkens de
meest hoogstaande, de meest onverdachte
getuigen? -
Het ergerlijkste in heel de ve.dachfnia-
kings- en bescbuldiglngs-campagne tegen
de rechtsche Hongaarsche regeering is,
uat ze gevoerd wordt door hen, die ten
deze ook al zou de huidige regeering
lerioriseerend optreden, wat wij bes,1st ont
kennen absoluut geen recht van spreken
hebben.
Zij toch zijn het, die in 132 dagen tijds al
terioriseerend zóó ve.e en zóó groote gruw
rijkheden bedreven hebben, ais waartoe
anderen wié dan ook in geen 13.
jaren in staat zijn!
Zij, die in een medemensch het chtiste
rijke, het burgerlijke, het fatsoenlijke eer.
genoegzaam ernstig misdrijf achtten, oir.
.rem in de gevangenis te werpen, om her.,
te mishandelen, te folteren en te dooden
zij, die een ieder tenzij d.in de partij
genooten van alle vrijheid, niet hei
minst ook van de godsdienstvrijheid, be
roofden, zij, d.e een huiszoeking niet
anders beschouwden dan a.s een wc.komc
gelegenheid tot vernieling, tot plundering
er. roof, zij, die gaarne een anarchisti
sche, bloedige terreur aan de arme be-
vo.king zagen vo.trekken door iedere com
munisten-bende, die daartoe fust gevoelde,
zóó, dat er niemand en niets meer veilig
en vrij was, ZIJ ju.st zijn het, die moord
en brand durven schreeuwen, nu het Hon
gaarsche vo.k uit wel verklaarbare ween
wraak op eigen gelegenheid afreker.de met
cenige veroorzakers van zijn smart en el
lende, en nu de regeering, gerechte straf
fen toepast, dadr waar straf dubbel en
dwars verd.end is en waar stratieloosheid
een misdaad-vair-verzuim tegenover hef
Hongaarsche volk zou beteekenen!
Het is niet waar dat de 'huidige Hom
gaarsche regeering terroriseerend oplrecdl,
doch al was dit zoo-, wat Jjad.len de
communisten en dergelijke luidjes zrch dan
nog te beklagen?
Mogen zij moord cn brand schreeuwen
als een ander hunvoorbee.d volgt
Het voorbeeid, dat 2e met zo-oveel „over
tuiging" gaven?
En moeien de communistische en socia
listische benden van de heek were.d eraan
te pas komen, nu de communisten, en
socia.isten van Hongarije liegen, dat zij
op deze.fde wijze behandeld worden, als
zij zelf tot voor korten tijd hun mede
burgers behande.den
De verkiezingen, welke Zondag in Dui.sch-
land zijn gehouden, zijn van buitengewoon
belang. De beteekenis van den uitslag strekt
zich veel verder uit dan de bmmenlandsche
jwliiieke constellatie bij onze oosterburen;
bij dien uitslag is geheel Europa geïnte
resseerd. Immers rust in Duitschland be.ee-
kent terugkeer tot normaler toestanden voor
heel .Europa; enkele led.ema.en nrogen dan
nog ziek blijven, wanneer het hart weer ge
zond is en levenskrachtig slaat, is de hoop
op algeheel herstel niet iitd-el meer.
Helaas komen ons de benchfcen over den
uitslag der eerste verkiezingen voor de nieu
we „Kepubliek-Durtschland" zulke gunstige
tijdingen niet brengen. Veeleer wordt men
er door versterkt m de meening. dat Europa
nog altüd ziek 'is en de beterschap nog verre
is.
Het beeld immers, dat de voorloopige uit
slag der vierkiezingen geeft, is dit, dat uit de
pa. rijg roepeeringen geen regeering, laaL
Siaan e>en s.evige regeering ie vonmen lijkt.
Gelijk bekend, bestaat de tegenwoordige
regeering uit en coalitie van meerderheids-
(gematigde) socialisten, deoiociaten en het
Kaïholieke Centrum. Men weet hoeveel moei
te het heeft gekost deze drie paruien op
cén program te vereenigen. Ieder voor zich
moest telkens concessies doen, die tegenover
de kiezers feitelijk niet te verantwoorden wa
ren. Maar men had althans zoodoende een
meerderheid in de Nationale Vergadeiing en
een zeer sterke.
V.an de ruim 30 millioen stemmen in Ja
nuari 1919 uitgebracht verkregen de meer.
ierheidssocialislen er toentertijd bijna 11%
millioen of 163 zetels; de democraten 5%
millioen met 74 zeieis en het Centrum bijna
millioen stemmen met 92 zetels. De coa-
.i.ie-rageeiing beschikte alus over 329 van
de 421 zetels. Men wist de regeering
gaande te houden door het voeren van een
soort democratische politiek. Telkens echter
-leek. hoe deze middenpai tijen niemand kon
den bevredigen. De sociaal-democraten, die
In de regeermg den boventoon voerden, er
gerden de onafhankelijke, meer vooiuLstre-
vende socialisien doordat zij niet radicaal-
sodalis asch genoeg waren, maar anderdeels
ontstemden zij niet minder de behoudende
elemenien dco-r hun politiek, die anti-Duiisch.
anti-nationaal weid geacht.
De democraten bevonden zich eerst recht
in de positie van: „zoo'n midden-man, wat
heb je eran." Voor den één waren zij te de
mocratisch, voor den ander niet democra
tisch genoeg. En het Katholieke Centrum,
dat zich laat het dan zijn uit vaderlands
lievende redenen tot de coalitie had la
ten verleiden, moest telkens de ongunst en
den toorn ondervinden van eigen parüjge-
nooten, die niet ten onrechte in hun verte
genwoordigers een te slappe houding tegen
over de sociaal-democraten constateerden,
waardoor zoowel de vaderlandsche als de
godsdienstige belangen schade led-en.
De uitslag dei' verkiezingen heeft de ont
stemming over deze schipper-politiek op
scherpe wijze aan het licht gebiacht. Er
heeft een algemeene stormloop naar reciils
en een sterke verschuiving naar links plaats
gehad. Helaas heeft men onder ..rechts" in
Duitschland niet te verstaan, wat wij daar
mee in onze binner.landsche politiek bedoe
len. „Rechts'' in Duitschland noemen zich
de conservatieven, de nationaal-liheraien. de
mannen van. het „Deutschland uber alles.'
Het zijn de rumoerige elementen, uie,
evenals de Spaitacisien door geweld-daden
het communisme wilien invoeren, door het
uitbroeien van Putscliplann-en een chaos
willen bewerken oor op de puinen der ver
waring een reactionnair bewind te vestigen.
Teekenend werden zij den laatsten tijd. die
„rech-ts-'bolsjewiki" genoemd.
Daarom is hei zoo betreurenswaardig
voor het arme Duitschland en her zieke Eu
ropa, dat millioenen ki-ezers. moede van de
sociaal-demociatische willekeur, de commu
nistische troebelen, de uitputting en ellende,
de hooge belastingen, en niet het minst de
slappe houding der coalitie-regeering tegen
over den buiter.landschen overweldiger, ge.
vlucht zijn naai dien uitersten rechtervleugel
om daar redding en steun te vinden.
Niet minder onrustbarend is. dat in hel
sociiael-dcmocratische kamp een sterke ver
schuiving van de gematigde naar de onaf
hankelijke socialisten heeft pi-aa.s gehad.
Teekenend b.v. is. dal in het industriegebied'
de democraten en m-eerderbeidssocialislen de
helf-t van hun stemmen verloren en de con
servatieven en onafhankeliiken in dezelfde
mate vooruit gingen. Het volk komt dus in
zijn vertegenwoordiging nog veel scherper
man tegenover man te staan: de klassen
strijd woidt verbitterder en heftiger wiat meer
onrust, meer achteruitgang beteekent.
De eenige lichtzit den in den voorloopfgen
■uitslag zijn, dat hel kath-olek-e centrum
tamelijk ongeschokt uit den strijd komt. Het
heeft wel eenige veeren moeten laten, vooral
doordat een gioep ontevreden-en zich af
scheidde; maar veel van zijn macht zal df
oude partij toch niet inboeten. Moge de
crisis haar geleerd hebben, dat zich zelve
te zijn een eerste eiseh is voor de levens
kracht eener politieke partij. De christelijke
overtuiging der kiezers die der vrouwen
vooral niet te vergeten! heeft de partij
der Katholieken nu nog van een uiteenvallen
gered. Een tweede crisis zou gevaarlijk zijn.
E-en ander lichtpunt is, dat het volk zich
begint af te wenden van de uiterste linker
zijde, de communistische. Deze politieke
rooversbende schimt gelukkig geen zuig
kracht op de massa te bezitten.
Alles bij-een genomen rijst nu de vraag:
welk een iegc-ering zal er n-u zulk een verkie
zingsuitslag t-e vorm-en zijn. Het lijkt bijna
onmogelijk, dat het huidige coalitie-bewind
zich handhaaft en zeker niet zonder ernstige
reorganisatie. N-a den definitieven uitslag zal
de bin-nenlandsche strijd over de vorming der
Regeering eerst recht beginnen. En wij vree-
zen, dat zij even heftig en stormachtig zijn
zal, als de verkiezingsdag zelf kalin en zon
der de minste ordeverstoring voorbijging.
De kalmte van Zondag was de stilte, die
den storm voorafging!
DE TURKEN KRIJGEN triTSTEL.
De Hooge Commissarissen der enten
te hebben de Turksche regeering mee
gedeeld, dat de vrettesCön-ei entie baar
14 dagen uitstel heeft verleend. Turkije
had een maand gevraagd.
De Turksche regeering zal liaar ant
woord dus den 26 Juni ter kennis van
de vredesconferentie moeten brengen.
«aar bet Italiaanse!»
door IVO,
17.
De cutle huishoudster, die slechts zelden
uitging, was zeer verheugd, en zoo oud ze
was, deed ze al haar sieraden aan en deed
de zwarte, mooie mantille om. Op het af
gesproken uur kwam Felix, die in de buurt
op kamers woonde, het drietal afhalen. Sabina
en Charlotte liepen voor; daarachter volgde
Felix met Jeannette aan zijn arm.
De oude huishoudster liep met een jeug
digen tred, die haar jonge begeleidster ver
wonderde en deze deed vragen: „Waarom
loopt u zoo hard, het Coloseum topt niet
weg."
„Weet ik wel," zei het oude menschj-e goe
dig, „maar jongelui moet je niet te veel
in de wielen rijden," een wenkje gevend naar
Jeannette en Felix, die achter haar liepen.
Charlotte keek droomerig voor zich uit en
zei niets. Ze was zoo langen tijd afwezig ge-
pieesl en het reusachtige amphitheater der Ro
meinen, sedert tiaar jeugd niet meer- gezien
en nog nooit bij manneschijn, zoodat het een
geweldigen indruk op haar maakte. Reeds hei
Forum scheen haar bij maneschijn betoo-
verender toe dan ooit. De drie zu.len van
Vfcspiatms teekenden zich in het zilverachtig
maanlicht scliarj) tegen de avondlucht af. En
als Charlotte voorbij d!e militaire wacht
schreed, die de ruïne bewaakte en de
geweldige groote cirkelvormige ruimte binnen
trad, waar de ruïnen met een tooverachtrg
licht overgo-ten schenen, werd ze door de
schoonheid ten zeerste aangegrepen ©n stondi
een oogenblik als stom bij den uilgang. Boven
haar glinsterden de sterren in ongeëvenaarde
schoonheid, dezelfde sterren, die eenmaal bo
ven de hoofden van de toeschouwers alhier
gestaan hadden.
Sabine was de eerste, die het stilzwijgen
verbrak. „Hoe oud zijn die ruinen wel?'
vroeg ze aan Jeannette.
Deze legde haar een en ander uit, terwijl
Felix en Charlotte onder de booggangen door
liepen. Met het instinct der liefde, voelde
ze, wat de beweegreden van liaar verloofde
was. Hij voelde er niets voor de triviale
vragen van de oude en naïeve huishoudster
aan te hoeren, maar wilde zich geheel aan de
betoovering van de omgeving overgeven, evpji-
als Charlotte. Wat wist de goede, oude vrouw
echter van poëtische stemmingen af.
Zoo beproefde Jeannette Sabine duidelijk
te maken, hoe het hier eens geweest was.
Deze hoorde haar meesteres aandachtig aan
Terwijl ze beiden in gesprek waren, kwa
men nieuwe bezoekers aanloopsn. Sabina er
kende tot haar vreugde in dezen oude ken
nissen uit Trasleverc cn ging met toestem
ming van haar meesteres naar de Italianen
toe. Jeannette wilde nu de beide anderen op
zoeken. Ze schreed de booggangen door,
waaraan de tand des tijds geknaagd had.
Ze liep zeer langzaam en was in gedachten
verzonken. Ze droeg vanwege den koelen
avond een donker kleed, dat slechts zwak
op de grauwe muren afstak. Peinzend zette
zij zich neer op een steen in eo-u der nissen
Waar zouden Felix cn Charlotte nu blijven'/
Jeannette wilde hen niet roepen, daar ze de
heerlijkheid van den avond niet jvrofaneeren
wilde.
Daar hoorde zij bij den muur links een
stil gefluister. Ze wilde reeds roenen: „Char
lotte Felix!", maar een woord drong tot
haar ooren, die haar de woorden op de tong
deden besterven, nog vóór ze d©n mond ver
laten hadden.
„Waarom haat gij mij fluisterde Felix zoo
hartstochtelijk als ze hero nog nooit Le voren
had hooren spreken. Het antwoord verstond
Jeannette niet. Dan zei hij weer: „O, ik weet
het, 't is onrecht, bitter onrecht, maar ik
kan niet anders. Het was een vergissing en
strijdt tegen de natuur. Wat ik in haar be
minde, was uw beeld. Ik weet het echter,
de eer bindt me aan haar, de plicht. Ik zal
dien plicht vervullen, zij is zoo koel als deze.
Zij vermoedt niets van mijn strijd. Zeg me
tot troost minstens, dat ge mij niet baat,
laat me niet in die waan."
„O, Felix, ik bemin je en sterf daaraan."
Verder vernam Jeannette niets meer. Het
bruiste in haar ooren, het bloed steeg haar
naar het hoofd, het schemer, de voor haar
oogen. Krampachtig greep ze met de hand
om zich heen en waggelde. Ze sloeg met
het hoofd op een kouden steen, en dat
bracht haar weer tot bezinning. Langzaam
streek ze meL haar klemme hand ovjr
haar verhit voorhoofd. Ze moest dapper
zijn, want die twee mochten van haar
strijd niets merken.
Den volgenden voormiddag zagen Jean
nette en Charlotte elkaar weinig en spra
ken slechts eenige vluchtige woorden met
elkaar. De oudste zusier beschouwde ech
ter heimelijk de bleeke wangen eu rood
geschreide oogen van het jonge meisje.
Felix kwam niet; hij had beloofd 's mid.
nags te komen.
De zusters gebruikten als gewoonlijk ge.
zamenlijk het middagmaal. Het meest werd
het woord gevoerd door de oude Sabina,
die nog over het bczo-ek aan het Coiosoum
van gisterenavond sprak, en over de aan.
staande bruiloft van haar meesteres in
Mei. Ieder woord van haar sneed Jean
nette door het hart. Ook zij had evenals
dit met Charlotte het geval scheen geweest
te zijn, den nachl slapeloos doorgebracht.
Jeannette had met zichzelf e©n bitteren
strijd gestreden en had een besluit geno.
men. Daardoor was ze rustiger geworden
cn had wederom haar geheels zelfbeheer,
sching teruggekregen.
„Charlotte, doe me een pleizier, zei z«
na tafel tot haar zuster, en ga eens naar
de Perillis. Vandaag is dg kleine Manrico
jarig, neem dit als een geschenkje voor
hem mee".
Jeannette reikte haar een klein etui
over, „En doe de hartelijke groeten aat|
onze buurvrouw, als ge wilt? Blijf vandaag
bij haar en houd liaargezelschap, want
ik heb vandaag geen gelegenheid",
(Wordt vervolgd.)
