te.-t. NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HOL» .AND
schuld en boete
Ter sociale verzoening.
FEUILLETON.
t
^No. 145
Woensdag 23 Juni 1920
13e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Burestsï HOF 0, ALKMAAR. T@i©f©@tiï re^agtiII^qsjl 433,
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
7>*
ONS
Abonnementsprijs!
Per kwartaal t f 2,—, franco p«r poet f 2.60;
Met Geillustreord Zondagsblad f 0.45 hooger.
Adver ten tl e p r ij m t
Van 1—5 regels f 1.25 elke regel mes? 1 0.26;
Reclames pe: regel t 0.75; Rubriek „Vraag en tas
ked" big vooruitbetaling per plaatsing f 0.80.
Aar. allo abcnné'a wordt op aenvrnas gratis een poüs verstrekt, welke hen verzekert tegen ontvallen tel een bedrag van ISOO,-, 8 400,-, 8 £00,-, 8100,-, 8 60, -, f
38,-
HET TWEEDE CONGRES VAN DEN
R.-K. CENTRALEN RAAD VAN
BEDRIJVEN.
I.
Als ware het de dag van gisteren, zóó
levendig herinneren wij ons nog de heerlijke
Roomsche Paasch-boodsdiap van het vorig
jaar, meldende, dat de leiders van werkge
vers- en werknemers-organisaties besioten
hadden een koene poging te wagen tot dege
lijk. tot blijvend zoo mogelijk tot volle
dig herstel van den socialen vrede op
grondslag van christelijke solidariteit.
Men zou het liberalisme, het egoisiische
liberalisme van ieder voor zich en.... nie
mand voor allen, waarmede Katholiek Ne
derland ondanks zichzelf en zijn schoonere
beginselen 'en deeie wel mee had moeten
doen, van zich af schudden, hoe ongemak
kelijk, dat ook gaan zou; werkgevers en
werknemers, zij zouden elkaar broederlijk en
één in Christus de hand reiken om in vrede
en eensgezindheid voortaan samen te werken,
als kinderen van een zelfden God. kinderen,
die weliswaar ongelijk zijn in rang en emnd,
in geestelijk en stoffelijk bezit, doch die niet
temin geen oogenblik uit het oog veriiezen,
dat zij naar een zelfde eeuwige bestemming
geroepen zijn, en dat zij om die gelukkige
eeuwige bestemming te bereiken op aarde,
ook in sociaal opzicht, zóó moeten leven als
God het gaarne ziet.
In vrede, in liefde, in onderlinge waardee
ring, in erkenning van elkanders rechten,
met den ernstigen wil, door onderlinge
vriendschappelijke samenwerking het maat
1 sohappelijk geluk te herstellen en te bevorde
ren.
i Onder Roomschen geen klassenstrijd
Niet alleen niet, omdat het gebleken is,
dat er met klassenstrijd op den duur toch
niets ie bereiken valt en diat het klassenstrijd-
predikende socialisme de maatschappelijke
ellende siechts verergeren kan. maar vóór
alles, omdat onder Roomschen geen miateria-
listisch-economisohe strijd, zooals die volgens
de socialisten gestreden moet worden, past
omdat de Katholieken, met hun eeuwige be
stemming voor oogen, hun leven op aarde
moeten beschouwen als een doortocht, waarop
zij het eeuwige geluk kunnen verdienen.
Door zich te gedragen naar Gods hart in
rechtvaardigheid en liefde, door ook den even-
mensch op aarde reeds zoo gelukkig mogelijk
te maken.
Omtrent Pasohen van het vorig jaar is men
zich sterker dan ooit bewust geworden van
de waarheid, dat er geen sociale kwestie
meer zou bestaan, als alle menschen van
stonde af aan geheel volgens de Katholieke
leer zouden gaan leven, en verheugd om de
overtuiging, dat de wereld derhalve niet aan
wanorde, aan anarchie prijsgegeven zou be
hoeven te worden, indien de christelijke begin
selen ook op economisoh gebied maar in
praktijk werden gebracht, kondigde men de
verzoening van werkgever en werknemer aan.
Die verzoening was evenwel spoediger aan
gekondigd en bewilligd danom uitgewerkt;
in ons uiterst gecompliceerd bedrijfsleven
toch stolt men zoo maar niet in een omme
zientje de regels vast. volgens welke werk
gevers en werknemers in de talrijke, zeer on
derscheidene en ingewikkelde bedrijven heb
ben te leven, om „vanzelf den christelijken
solidariteitsvrede tusschen patioon en werk
man beide in meest uitgebreiden zin
mogelijk en vooral duurzaam te maken.
Daartoe is veel studie, veel overleg en veel
welwillendheid van beide zijden noodig.
Het Katholiek georganiseerde Nederland
zet in deze dagen zijn tweede schrede in de
richting der sociale verzoening in christelij
ken geest.
Zijn tweede schrede eerst, doch. waar
het Katholiek georganiseerde Nederland zich
sinds Paschen van het vorig jaar inten
siever dan ooit beijvert om den socialen
vrede in de economische samenleving her
steld te krijgen, door de rechtvaardigheid
en de liefde te doen zegevieren, daar wordt
gestapt met zevenmijlslaarzen!
Het eerste Congres werd ten vorige jare
in de maand Juli gehouden, en zóóver
bracht ons reeds die eerste schrede in de rich
ting van het verheven doel (de verbroedering
van wat het liberalisme tot vijand-en ge
maakt had en van wat het socialisme tot
s-teeds verbitterder vijanden wil maken), dat
er bepaalde conclusie's werden aanvaard,
waarin de als-elkander-vijandig beschouwde
parten openlijk en met klem haar verbroe
dering en verzoening vastlegden. welke
conclusies slechts nader uitgewerkt behoefden
te worden om voor werkgevers en werknemers
in de onderscheidene bedrijven tot richtsnoer
te w-ezen tot p-ractische sociale verzoening, tot
blijvend-en vrede.
Wat tijdens het eerste congres in
groote trekken was aangegeven, dat werd
bij den aanvang van het nieuwe jaar 1920
in statuten vastgelegd en zie, de
grondslag was gelegd, waarop alle
werkgevers en alle werknemers hunne
naar beide zijden eerlijke overeenkom
sten konden stichten; de idéé der goe
de, der Christelijke sociale verhouding
was in tastbaren vorm gezet!
Er is door Katholiek Nederland op so
ciaal-economisch gebied sinds Paschen '19
en niet het minst ook sinds Nieuwjaar
1920 giganten-werk verricht.
De organisatie toch, welke de noodza
kelijke voorwaarde moet heeten voor de
verwezenlijking van het bedrijfsraden-
systeem een geweldig omvangrijke en
moeilijke, ingewikkelde kwestie werd
bewerkstelligd, zóó, dat thans, na betrek
kelijk korten tijd, het tweede Congres
van den K.-K. Centralen Raad van Be-
drijven gehouden kon worden in de stel
lige overtuiging, dat men vóórt ging bou
wen op vasten bodem, zéker van geluk
kig succes.
Want dat is de groote beteekenis van
dit tweede bedrijfsraden-comgres, deze
tweede schrede in de richting der sociale
verzoening dat het vaster-en vorm
geeft aan ons Roomsche streven naar
economischen vrede, dat het ons dien vre
de nader brengt, allereerst door de be
handeling, welke men ten Oongresse het
model voor een Collectieve Arbeids-Over-
een-komst de basis voor de praetijk
van ons Ro-omsche streven naar socialen
vrede ten deel heeft doen vallen.
't Was Mr. Carl P. M. Romme, die
nadat door de opdracht van eene H. Mis
en door de opdracht van tallooze H. Com
muniën, het welslagen van het Congres
van God was afgebeden, en nadat de
voorzitter van 't Congres, Mr. J. A. Ver
aart, de bijeenkomst geopend had met
speech je, waarin terecht mocht worden
geconstateerd, dat de bedrijfsraden-actie
geen „eendags-vlieg" was geweest, gelijk
van zekere zijde was voorspeld en
gehoopt, 't was Mr. Carl P. M. Rom
me, die de eer genoot, in de eerste zit
ting van dit Congres het door hem met
veel talent ontworpen model voor een
Collectieve Arbeids-Over-eenkomst toe te
lichten.
De heer Romme blijkt zijn taak zwaar
opgevat te hebben.
Zóó zwaar, dat hij reeds hij voorbaat in
herinnering bracht, dat alleen de liefde,
de Christelijke liefde, hulp zou kunnen
brengen in deze materie dat alleen de
liefde in de sociale kwestie het oplossen
de woord zou kunnen spreken, dat de
organisatie van de liefde gepropageerd
moest worden in den strijd tegen den
baat.
Niet ten onrechte en 'Met zonder reden
beriep de heer Romme zieh op de liefde;
wanneer immers de werkgever staan
blijft op wat hij striktelijk zijn „recht"
zou kunnen noemen in onze, nog immer
aan liberalisme lijdende samenleving en
wanneer de arbeider „rueksichtlos" zou
blijven streven naar steeds méér, zonder
bedachtzaam omstandigheden en toestan
den in aanmerking te nemen, en zijn
plicht zou afmeten naar wat minimaal
van hem geëiseht kan worden, dan
komt er van de sclioone solidariteit en v.
den socialen vrede in de praktijk van
liet leven, waarvan de regelen vastge
legd moeten worden in het Collectief Ar
beidscontract, bitter weinig terecht.
Wat niet wegneemt, dat het door den heer
Romme ontworpen model voor een collec
tieve arbeidsovereenkomst een knap stuk werk
is, dat. naar wii duiven wertrouwen (de stem
ming daarvoor had heden nog niet plaats)
zond-er veel amen-datie zal worden aangeno
men.
Met overtuiging sprak de heer Romme zijn
toelichting; een enkel weinig of niels betee-
kenend amendementie wilde hij wel overne
men, doch daar, waar het z.i. voorwaar
den gold voor den bedril fsvrede. wilde hij van
geen wijziging we.en.
Het o.i. eenig juiste standpunt!
internationaal verbond van vakvereenigin-
gen zou moeien worden afgeleid, in Hon
garije niet bestaat en niet beslaan heeft."
De correspondent besluit zijn schrijven als
volgt
„Daarom is het to hopen, dat in het be
lang van de zoo gewenschie consolideerin.L
des lands het door het I. V. V. genomen be
sluit nog tijdig worde ingetrokken."
DE ONVERANTWOORDELIJKE
BOYCOT TEGEN HONGARIJE.
Ook de correspondent van de liberale „N.
R. Ct." te Boedapest komt op tegen de wiire.
terreur-verhal en van het I. V. V. waarvan
de onverantwoordelijke voycot tegen Honga
rije een uitvloeisel is.
De correspondent schrijft o.m.
„Wie in de Oostenrij-ksche hoofdstad als
journalist werkzaam is. weet, dat daar te
genwoordig een groot aantal Hongaarsche
collega's zijn gevestigd, die voor een deel
medewerkers zijn van de hier verschijnen
de Hongaarsche communistische blaadjes
opgericht met het doel d-en nieuwen koers
in Hongarije te bestrijden, en zich overigens
bezig houden met het verzenden van op
zienbarende berichten over de witie-terreur
aan buitenlandsche bladen. Het zijn zon
der uitzondering joden, knappe koppen, die
thans met voldoening wijzen op hel behaal
de succes, dat het Internationaal Verbond
van Va-kvereenigingen hun vaderland gaat
boycotten. Want de Engelsche arbeiders-
commissie hoeft hier te Weenen van deze
heeren haar in-lichti-ngen gekregen; hier
vertoefde zij 10 dagen, terwijl zij, voor de
leus, drie dagen te Boedapest bleef en de
steden, waar de opgesomde gruwelen zou
den zijn gepleegd, in het geheel niet heeft
bezocht.
Heel kwalijk is hun dat niet te nemen,
daar de leden te Ween-en alles netjes klaar
vonden, geteekende protocollen en de noo-
dige getuigen bii de hand. die den inhoud
bevestigden. Bovendien konden zii met de
menschen in Hongarije niet Pralen, daar
zij geen Hongaarsch verstaan en de
gen. De gevolmachtigden der geallieerden
spreekt.
Alle onbevooroordeelden echter die na den
val der radenrepubliek het land bereisden,
om met eigen oogen ie zien. moeten ge
tuigen, dat een witte terreur van een om
vang. zooals uit de mededeeling van het
DE GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN
IN BERLIJN.
Aan de Zonda-s gehouden verkiezingen
voor den gemeenteraad van Gr-oo-t-Berlijn.
heeft slechts 55 pet. der kiezers deelgeno
men. Volgens de tot dusver bekende uitsla
gen zul-l-en de on-afnankelijken 87 zetels krij
gen, de soe.-dem. 38. economische bond 10,
democraten 16 centrum 8, Duitsche volks
partij 37, Duitseh-natio-nal-en 26. Drie man
daten riin twijfelachtig.
EEN KONINKRIJK MESOPOT AMIë
De Daily Ex-pr-ess meldtHet Engelsche
kabinet heeft besloten, een Ara-bLsch
koninkrijk M-esopotamië te stichten, waar
van de eerste s-ouve-re-in vermoedelijk Abdoel-
1-ah, de zoon van den koning van Hedzjas zal
zijn. Het Brltseke garnizoen zal vier jaar in
Mesopot&mië gehandhaafd! worden tot er een
inlandsch leger en een politie georganiseerd
is.
DE CONFERENTIE, TE SPA
Naar Re-uter verneemt, zal de conferentie
te Boulogne ook de wenschelijikheid van het
uitstellen der conferentie te Spa bespreken.
De Engelsche staatslieden ziin zan m-eening
dat een uitstel van een week onvermiilelijk
is.
DE ENTENTE CONTRA DE TURKSCHE
NATIONALISTEN.
D-e Chicago Tribune bevat een opzienba
rend bericht uit B-oulogne. behelzend! dat de
Ententeconferentie besloten heeft tot een
onverwijld gezameliik militair, optreden om
de Turk-seke nationalistische beweging te
onderdrukken en doTurken tot onderwerping
aan de eischen der geallieerden te dwingen.
De militaire deskundigen hebben opdracht
daarvoor de plannen te ontwerpen en wan
neer d,eze gereed zijn, zullen Era-nsche En
gelsche en Grieksche troepen in Klein-Azië
van leer trekken. De wapenstilstand tus
schen Moestava en le Eran-schen zal niet ver
nieuwd worden.
De Entente-troepen zullen in Klein-Azië
■een groote oon-versee-rend© beweging begin
nen om het nationalistische l-eger te vermor
zelen. Engelsche troepen zullen van
Isnud oprukken, de Grieksche uit Smirna,
d-e Eranseke uit Gilioië. Z-oodoende zal
Kewal's 1 eg-er allengs worden ingeslo-ten en
gedwongen de wapens neer te leggen.
Tot deze beslissing zouden Lloyd George
en Millerand te Hythe gekomen ziin; de
een-ige aanduiding ervan w-as de kennis
geving dat de Grieksche bevelhebber te
Smirna gemachtigd zou worden in Klein-
Azië op te rukken.
DE SOCIAAL-DEMOCRATEN EN DE
NIEUWE DUirSCHE REGEERING.
De VoTwarts schrijft; D-e drie partijen,
waaruit de nieuwe regeering zal zijn sa
mengesteld zijn het over het r-egeerings-
program volkomen eens geworden. De
ni-eirwe regeering zal verklaren dat zij
staat op den grondslag der grondwet van
Weimar en het herstel van het vaderland
op den grondslag der republikeinsche
constitutie a!s haar taak beschouwt. Zij
zal de partijen verzoeken haai* te stennen
en den partijstrijd te laten rusten.
Het blad voegt hieraan toe, dat d-e so-
ciaal-demokraten zich hun beslissing in
zake de z.g. welwillende onzijdigheid vcor
behouden tot de S.D. Rijksdaggroe.p daar
omtrent haar laatste woord gesproken
heeft. Die beslissing van de groep is af
hankelijk van het program der regeering.
Jen blanco crediet kunnen de S.D. kaar
■liet geven.
KRASSIN AF?
De politieke medewerker van het (bol
sjewistische) axbeidersblad Daily Herald
meldt, dat er een crisis ontstaan is in de,
onderhandelingen tuscken Lloyd George
en Krass in. De eerste verlangt volledige
schadeloos-stelling voor de Britscke fi
nancieel© belangen in Rusland en weigert
Kraasin's aanbod te aanvaarden om over
de zaak te spreken op een vredesconfe
rentie.
Het blad acht het mogelijk, dat de on
derhandelingen afgebroken zullen worden
DE CONFERENTIE TE BOULOGNE.
Een bijzonder correspondent van Havas
heeft in den loop van den avond in En
gelsche kringen bijzonderheden vernomen
over den voortgang der onderhandelin
gen. De gevolmachtigden der geallieerden
hebben zich eerst 's namiddags bezig ge-
honden met de kwestie der schadevergoe
ding. De Fransehe en EngeLsehe deskun
digen verstonden zich over een plan be
treffende de betaling van de schadever
goeding door Duitschland. De geallieerde
zullen de totale som vaststellen, die de
Duiteehers do-oir jaarlijksche stortingen
tot een bepaald cijfer moeten betalen.
Nochtans kan het cijfer van deze jaar
lijksche stortingen verhoogd worden, al
naar de economische draagkracht van
Duitschland. De bedragen van deze stor
tingen zullen automatisch zijn en alleen
afhangen van zekere factoren, die h|et
niet noodig zullen maken 'n scheidsrech
terlijke regeling te baat te nemen, zoeals
bij de commissie voor hei-stel. Waar
schijnlijk zal een toegevoegde tabel op
gemaakt worden, rekening houdende met
de geleidelijk terugkeerendie welvaart van
Duitschland en wel volgens nauwkeurig
vaststaande gegevens, zooals de omvang
van den uitvoer, die niet vatbaar zijn
voor chicane.
Het plaa van de deskundigen komt dus
hierop neer, dat do totale som, die door
Duitschland verschuldigd is, zal bepaald
worden volgens het bedrag der te vergoe
den schade en dat eveneens het bedrag
zal vastgesteld worden van de, jaarlijk
sche stortingen door Duitschland om zijn
schuld af te lossen, welke jaarlijksche be
talingen dan verhoogd kunnen worden.
Al naar die verhoogingen zal het aanta!
van de jaarlijksche stortingen, dat vooraf
wordt vastgesteld, verminderd worden en
hijgevolg zullen dan de geallieerden snel
ler profijt hebben van de schadevergoe
dingen, waarop zij recht hebben.
Over dit rapport werd nog beraadslaagd
en 't zou gisteren in bijzonderheden aan
genomen worden.
Marsal, de minister van financiën, le
gisteren naar Parijs teruggekeerd. Letro-
quer, d>e minister van Openbare werken,
is gisteren te Bouloogne gekomen om
met de Engelsche vertegenwoordigers
over zekere kwesties in verhand met de
steenkool levering te spreken.
Het officieele communiqué over de
tweede vergadering luidt-: Le tweede ver
gadering van de conferentie duurde var
vieren tot zevenen. Men beraadslaagde
(Vrij naar het Engelsck van A. S. Swan!
Geautoriseerde vertaling
Hij ging naar boven en zijn stap was zwaar
der en langzamer dan gewoonlijk, terwijl
fhij de weelderig bekleede treden van de trap
beklom; die naar de vertrekken zijner vrouw
voerde. Het zou een moeilijk onderhoud wor
den, want Eleanor Faussjt hoe verstan
dige vrouw overigens ook verloor alle
vermogen tot onpartijdig oordeel en, waar het
haar zoon Geoffrey gold. Tien jaren lang
had ze hem reeds telkens weer verontschul
digd en geholpen en dit, ofschoon ze van
sijn dolle streken en afdwalingen veel meer
wist dan zijn vader. Hij had haar liefde en
'seliopoffering echter slecht beloond. Tallooze
,inalen had hij lie ar geld afgedwongen om
rijn schulden te betalen en eens zelfs had ze
;*ea gedeelte van haar juweelen moeten geven
jom een zeer nabij en dreigend gevaar te be-
Kwerca en van dat alles wist de vader
Biets»
De kamenier was bezig de laatste hand te
leggen aan het kapsel van haar meesteres;
toen de heer Faussjt binnentrad. Eenige oo-
genbliklren nog en het meisje trok zich be
scheiden terug.
Toen man en vrouw alleen waren, wilde
de heer Faussit met zijn gewonein moed en
vastberadenheid hel netelige onderworp dade
lijk ter sprake brengen. Maar het kostte hem
d iin;:al meer dan gewone moeite, en terwijl
hij de aristocratische gestalte zijner vrouw
en liaar nog jeugdige gelaatstrekken be
schouwde, vroeg hij zich af of hij toch niet
beter gedaan had een burgermeisje te huwen
in plaats van de dochter van een edelman.
Mant Ffussjt twijfelde er niet aan of het was
het onstuimige bloed der Treshams zoo
heette de iamilie zijner vrouw dat in
Geoffery's aderen vloeide.
„Ben je naar Clendon geweest, lieve,"
vroeg hij, „en was alles daar goed?"
„Ja, behalve mei Mildrid. Maar wat zie
je er slecht uit, Arthur? Ben je zoo vermoeid?
Nu allebei de jongens thuis zijn, moest je
toch eens wat meer aan je zelf gaan denken
sa wal rust nemen."
„Ik ben bang, dat Ik nóg wel liarder zal
moeten werken dan tot nu toe, en dat nog
jaren lang. Er is weer iets wel Geoffrey
gebeurd, Eleanor."
Ze verbleekte en haar oogen werden groot
van angst.
„Mat is het? Ik dachtt dat hij in den
laatsten tijd beter oppaste. Ben je niet wat al
te streng jegens hem, Arthur? Hadden wij
niet afgesproken, dat wij den eersten tijd nog
niet al te groote verbetering moesten ver
wachten
„lu kan me niet herinneren, dal ik dit ge
zegd heb, Eleanor, maar als jij het zelve
weet zal het wel zoo wezen. Het gaat trou
wens niet over het werk, al maakt Geoffrey
zich ook op het, kantoor allesbehalve nuttig.
De zaak is vrijwel erger. Hij geeft zich af
met een meisje uit Branethorpe, de dochter
van Aaron Fletcher, een van de meester
knechten beneden in de mijnen. Hij is van
middag bij mij komen klagen. Natuurlijk
moet aan zooiets dadelijk een eind gemaakt
worden, Eleanor."
De vrouw des huizes waS diep ge
schokt.
„Wat ia het voor een meisje", vroeg ze
„Het zal zeker w©I op de eerste plaats
haar schuld zijn. Geoffrey maakt nu een
maal op iedereen een prett-igen indruk,
en ze heeft zeker een paar los daarheen
geworpen woorden heel anders opgevat
dan ze bedoeld warén. Ik hoop toch,
Arthur, dta-t ge de zaak goed onderzocht
heeft- yoordat ge m©t strengheid tegen
den armen jongen optradt."
„Ik heb hem de heele zaak in zijn ge
zicht gezegd, en hij ontkende het in. het
geheel niet. Er vielen harde woorden, en
nu is hij weg".
„Weg, waarheen?"
Faussit haalde de sschouders op.
„Dat kan ik niet zeggen. Heel ver
kan hij1 niet weg zijn, want hij moest
eén sovereign leenen van Regys. Maar
ik wou je zeggen dat we er ditmaal
een eind aan masten maken, Eleanor
Ik heb hem gezegd dat hif het land
moet verlaten ©n dat ik bereid ben tien
pond voor zijn overtocht naar .Canada
te betalen. Daar kan hij1 dan ©en nieuw
leven beginnen misschien dat het leven
daarginds hem tot een ander en beter
menscli zal maken".
Opnieuw werd Lady Eleanor doodsbleek
en haar oogen stonden vol tranen.
Faussit, die veel van zijn vrouw hield,
wendde het hoofd af om niet zwak te
worden hij had al zooveel van deze
tooneelen meegemaakt; en wat had al'
zijn toegeven gebaat?
„,Iloe kun je toch zoo vre&selijk hard
zijn tegen je -eigen kind, Arthur. Ik heb
altijd gedacht dat jij eigenlijk af h@el wei
nig geschikt bent om zulk een gevoeliger:
bizonder ontwikkelden jongen als Geof
frey te leiden".
Faussit kon nu toch niet nalaten spot
tend te lachen.
,„Wel mogelijk maar ditmaal heb ik
meer als man tegen man met hem
gesproken".
„En wat heeft hiji geantwoord", vroeg
ze, kortsachfig opgewonden. „Ongetwijfeld
heeft hij1 je aanbod met verontwaardiging,
afgewezen. Het was toch ook te erg hem
als tusscli endeks-paasagier naar Ganadai
wijlen zenden.
,„Ja, hij weigerde de tien pond aan te
nemen en ik vrees dan ook dat wo nog wel
van hem zullen hooren. Hij' heeft zijn
koffers gepakt en is naar Clarham Junctim
gereden. Intasschen kan hij' de tien pond
altijd nog van mij krijgen."
Lijn ietwat lichthartige toon, die dier
nen moest om zijn diep geschokt gevoef
te verbergen, kwetste en verbittj^iaSe zij»
vp>uw iq dé bppgste mate,
(Wordt vervojfA)