te.-t. NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HOL» .AND schuld en boete Ter sociale verzoening. FEUILLETON. t ^No. 145 Woensdag 23 Juni 1920 13e Jaargang Verschijnt dagelijks Burestsï HOF 0, ALKMAAR. T@i©f©@tiï re^agtiII^qsjl 433, Wat de Pers zegt BUITENLAND 7>* ONS Abonnementsprijs! Per kwartaal t f 2,—, franco p«r poet f 2.60; Met Geillustreord Zondagsblad f 0.45 hooger. Adver ten tl e p r ij m t Van 1—5 regels f 1.25 elke regel mes? 1 0.26; Reclames pe: regel t 0.75; Rubriek „Vraag en tas ked" big vooruitbetaling per plaatsing f 0.80. Aar. allo abcnné'a wordt op aenvrnas gratis een poüs verstrekt, welke hen verzekert tegen ontvallen tel een bedrag van ISOO,-, 8 400,-, 8 £00,-, 8100,-, 8 60, -, f 38,- HET TWEEDE CONGRES VAN DEN R.-K. CENTRALEN RAAD VAN BEDRIJVEN. I. Als ware het de dag van gisteren, zóó levendig herinneren wij ons nog de heerlijke Roomsche Paasch-boodsdiap van het vorig jaar, meldende, dat de leiders van werkge vers- en werknemers-organisaties besioten hadden een koene poging te wagen tot dege lijk. tot blijvend zoo mogelijk tot volle dig herstel van den socialen vrede op grondslag van christelijke solidariteit. Men zou het liberalisme, het egoisiische liberalisme van ieder voor zich en.... nie mand voor allen, waarmede Katholiek Ne derland ondanks zichzelf en zijn schoonere beginselen 'en deeie wel mee had moeten doen, van zich af schudden, hoe ongemak kelijk, dat ook gaan zou; werkgevers en werknemers, zij zouden elkaar broederlijk en één in Christus de hand reiken om in vrede en eensgezindheid voortaan samen te werken, als kinderen van een zelfden God. kinderen, die weliswaar ongelijk zijn in rang en emnd, in geestelijk en stoffelijk bezit, doch die niet temin geen oogenblik uit het oog veriiezen, dat zij naar een zelfde eeuwige bestemming geroepen zijn, en dat zij om die gelukkige eeuwige bestemming te bereiken op aarde, ook in sociaal opzicht, zóó moeten leven als God het gaarne ziet. In vrede, in liefde, in onderlinge waardee ring, in erkenning van elkanders rechten, met den ernstigen wil, door onderlinge vriendschappelijke samenwerking het maat 1 sohappelijk geluk te herstellen en te bevorde ren. i Onder Roomschen geen klassenstrijd Niet alleen niet, omdat het gebleken is, dat er met klassenstrijd op den duur toch niets ie bereiken valt en diat het klassenstrijd- predikende socialisme de maatschappelijke ellende siechts verergeren kan. maar vóór alles, omdat onder Roomschen geen miateria- listisch-economisohe strijd, zooals die volgens de socialisten gestreden moet worden, past omdat de Katholieken, met hun eeuwige be stemming voor oogen, hun leven op aarde moeten beschouwen als een doortocht, waarop zij het eeuwige geluk kunnen verdienen. Door zich te gedragen naar Gods hart in rechtvaardigheid en liefde, door ook den even- mensch op aarde reeds zoo gelukkig mogelijk te maken. Omtrent Pasohen van het vorig jaar is men zich sterker dan ooit bewust geworden van de waarheid, dat er geen sociale kwestie meer zou bestaan, als alle menschen van stonde af aan geheel volgens de Katholieke leer zouden gaan leven, en verheugd om de overtuiging, dat de wereld derhalve niet aan wanorde, aan anarchie prijsgegeven zou be hoeven te worden, indien de christelijke begin selen ook op economisoh gebied maar in praktijk werden gebracht, kondigde men de verzoening van werkgever en werknemer aan. Die verzoening was evenwel spoediger aan gekondigd en bewilligd danom uitgewerkt; in ons uiterst gecompliceerd bedrijfsleven toch stolt men zoo maar niet in een omme zientje de regels vast. volgens welke werk gevers en werknemers in de talrijke, zeer on derscheidene en ingewikkelde bedrijven heb ben te leven, om „vanzelf den christelijken solidariteitsvrede tusschen patioon en werk man beide in meest uitgebreiden zin mogelijk en vooral duurzaam te maken. Daartoe is veel studie, veel overleg en veel welwillendheid van beide zijden noodig. Het Katholiek georganiseerde Nederland zet in deze dagen zijn tweede schrede in de richting der sociale verzoening in christelij ken geest. Zijn tweede schrede eerst, doch. waar het Katholiek georganiseerde Nederland zich sinds Paschen van het vorig jaar inten siever dan ooit beijvert om den socialen vrede in de economische samenleving her steld te krijgen, door de rechtvaardigheid en de liefde te doen zegevieren, daar wordt gestapt met zevenmijlslaarzen! Het eerste Congres werd ten vorige jare in de maand Juli gehouden, en zóóver bracht ons reeds die eerste schrede in de rich ting van het verheven doel (de verbroedering van wat het liberalisme tot vijand-en ge maakt had en van wat het socialisme tot s-teeds verbitterder vijanden wil maken), dat er bepaalde conclusie's werden aanvaard, waarin de als-elkander-vijandig beschouwde parten openlijk en met klem haar verbroe dering en verzoening vastlegden. welke conclusies slechts nader uitgewerkt behoefden te worden om voor werkgevers en werknemers in de onderscheidene bedrijven tot richtsnoer te w-ezen tot p-ractische sociale verzoening, tot blijvend-en vrede. Wat tijdens het eerste congres in groote trekken was aangegeven, dat werd bij den aanvang van het nieuwe jaar 1920 in statuten vastgelegd en zie, de grondslag was gelegd, waarop alle werkgevers en alle werknemers hunne naar beide zijden eerlijke overeenkom sten konden stichten; de idéé der goe de, der Christelijke sociale verhouding was in tastbaren vorm gezet! Er is door Katholiek Nederland op so ciaal-economisch gebied sinds Paschen '19 en niet het minst ook sinds Nieuwjaar 1920 giganten-werk verricht. De organisatie toch, welke de noodza kelijke voorwaarde moet heeten voor de verwezenlijking van het bedrijfsraden- systeem een geweldig omvangrijke en moeilijke, ingewikkelde kwestie werd bewerkstelligd, zóó, dat thans, na betrek kelijk korten tijd, het tweede Congres van den K.-K. Centralen Raad van Be- drijven gehouden kon worden in de stel lige overtuiging, dat men vóórt ging bou wen op vasten bodem, zéker van geluk kig succes. Want dat is de groote beteekenis van dit tweede bedrijfsraden-comgres, deze tweede schrede in de richting der sociale verzoening dat het vaster-en vorm geeft aan ons Roomsche streven naar economischen vrede, dat het ons dien vre de nader brengt, allereerst door de be handeling, welke men ten Oongresse het model voor een Collectieve Arbeids-Over- een-komst de basis voor de praetijk van ons Ro-omsche streven naar socialen vrede ten deel heeft doen vallen. 't Was Mr. Carl P. M. Romme, die nadat door de opdracht van eene H. Mis en door de opdracht van tallooze H. Com muniën, het welslagen van het Congres van God was afgebeden, en nadat de voorzitter van 't Congres, Mr. J. A. Ver aart, de bijeenkomst geopend had met speech je, waarin terecht mocht worden geconstateerd, dat de bedrijfsraden-actie geen „eendags-vlieg" was geweest, gelijk van zekere zijde was voorspeld en gehoopt, 't was Mr. Carl P. M. Rom me, die de eer genoot, in de eerste zit ting van dit Congres het door hem met veel talent ontworpen model voor een Collectieve Arbeids-Over-eenkomst toe te lichten. De heer Romme blijkt zijn taak zwaar opgevat te hebben. Zóó zwaar, dat hij reeds hij voorbaat in herinnering bracht, dat alleen de liefde, de Christelijke liefde, hulp zou kunnen brengen in deze materie dat alleen de liefde in de sociale kwestie het oplossen de woord zou kunnen spreken, dat de organisatie van de liefde gepropageerd moest worden in den strijd tegen den baat. Niet ten onrechte en 'Met zonder reden beriep de heer Romme zieh op de liefde; wanneer immers de werkgever staan blijft op wat hij striktelijk zijn „recht" zou kunnen noemen in onze, nog immer aan liberalisme lijdende samenleving en wanneer de arbeider „rueksichtlos" zou blijven streven naar steeds méér, zonder bedachtzaam omstandigheden en toestan den in aanmerking te nemen, en zijn plicht zou afmeten naar wat minimaal van hem geëiseht kan worden, dan komt er van de sclioone solidariteit en v. den socialen vrede in de praktijk van liet leven, waarvan de regelen vastge legd moeten worden in het Collectief Ar beidscontract, bitter weinig terecht. Wat niet wegneemt, dat het door den heer Romme ontworpen model voor een collec tieve arbeidsovereenkomst een knap stuk werk is, dat. naar wii duiven wertrouwen (de stem ming daarvoor had heden nog niet plaats) zond-er veel amen-datie zal worden aangeno men. Met overtuiging sprak de heer Romme zijn toelichting; een enkel weinig of niels betee- kenend amendementie wilde hij wel overne men, doch daar, waar het z.i. voorwaar den gold voor den bedril fsvrede. wilde hij van geen wijziging we.en. Het o.i. eenig juiste standpunt! internationaal verbond van vakvereenigin- gen zou moeien worden afgeleid, in Hon garije niet bestaat en niet beslaan heeft." De correspondent besluit zijn schrijven als volgt „Daarom is het to hopen, dat in het be lang van de zoo gewenschie consolideerin.L des lands het door het I. V. V. genomen be sluit nog tijdig worde ingetrokken." DE ONVERANTWOORDELIJKE BOYCOT TEGEN HONGARIJE. Ook de correspondent van de liberale „N. R. Ct." te Boedapest komt op tegen de wiire. terreur-verhal en van het I. V. V. waarvan de onverantwoordelijke voycot tegen Honga rije een uitvloeisel is. De correspondent schrijft o.m. „Wie in de Oostenrij-ksche hoofdstad als journalist werkzaam is. weet, dat daar te genwoordig een groot aantal Hongaarsche collega's zijn gevestigd, die voor een deel medewerkers zijn van de hier verschijnen de Hongaarsche communistische blaadjes opgericht met het doel d-en nieuwen koers in Hongarije te bestrijden, en zich overigens bezig houden met het verzenden van op zienbarende berichten over de witie-terreur aan buitenlandsche bladen. Het zijn zon der uitzondering joden, knappe koppen, die thans met voldoening wijzen op hel behaal de succes, dat het Internationaal Verbond van Va-kvereenigingen hun vaderland gaat boycotten. Want de Engelsche arbeiders- commissie hoeft hier te Weenen van deze heeren haar in-lichti-ngen gekregen; hier vertoefde zij 10 dagen, terwijl zij, voor de leus, drie dagen te Boedapest bleef en de steden, waar de opgesomde gruwelen zou den zijn gepleegd, in het geheel niet heeft bezocht. Heel kwalijk is hun dat niet te nemen, daar de leden te Ween-en alles netjes klaar vonden, geteekende protocollen en de noo- dige getuigen bii de hand. die den inhoud bevestigden. Bovendien konden zii met de menschen in Hongarije niet Pralen, daar zij geen Hongaarsch verstaan en de gen. De gevolmachtigden der geallieerden spreekt. Alle onbevooroordeelden echter die na den val der radenrepubliek het land bereisden, om met eigen oogen ie zien. moeten ge tuigen, dat een witte terreur van een om vang. zooals uit de mededeeling van het DE GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN IN BERLIJN. Aan de Zonda-s gehouden verkiezingen voor den gemeenteraad van Gr-oo-t-Berlijn. heeft slechts 55 pet. der kiezers deelgeno men. Volgens de tot dusver bekende uitsla gen zul-l-en de on-afnankelijken 87 zetels krij gen, de soe.-dem. 38. economische bond 10, democraten 16 centrum 8, Duitsche volks partij 37, Duitseh-natio-nal-en 26. Drie man daten riin twijfelachtig. EEN KONINKRIJK MESOPOT AMIë De Daily Ex-pr-ess meldtHet Engelsche kabinet heeft besloten, een Ara-bLsch koninkrijk M-esopotamië te stichten, waar van de eerste s-ouve-re-in vermoedelijk Abdoel- 1-ah, de zoon van den koning van Hedzjas zal zijn. Het Brltseke garnizoen zal vier jaar in Mesopot&mië gehandhaafd! worden tot er een inlandsch leger en een politie georganiseerd is. DE CONFERENTIE, TE SPA Naar Re-uter verneemt, zal de conferentie te Boulogne ook de wenschelijikheid van het uitstellen der conferentie te Spa bespreken. De Engelsche staatslieden ziin zan m-eening dat een uitstel van een week onvermiilelijk is. DE ENTENTE CONTRA DE TURKSCHE NATIONALISTEN. D-e Chicago Tribune bevat een opzienba rend bericht uit B-oulogne. behelzend! dat de Ententeconferentie besloten heeft tot een onverwijld gezameliik militair, optreden om de Turk-seke nationalistische beweging te onderdrukken en doTurken tot onderwerping aan de eischen der geallieerden te dwingen. De militaire deskundigen hebben opdracht daarvoor de plannen te ontwerpen en wan neer d,eze gereed zijn, zullen Era-nsche En gelsche en Grieksche troepen in Klein-Azië van leer trekken. De wapenstilstand tus schen Moestava en le Eran-schen zal niet ver nieuwd worden. De Entente-troepen zullen in Klein-Azië ■een groote oon-versee-rend© beweging begin nen om het nationalistische l-eger te vermor zelen. Engelsche troepen zullen van Isnud oprukken, de Grieksche uit Smirna, d-e Eranseke uit Gilioië. Z-oodoende zal Kewal's 1 eg-er allengs worden ingeslo-ten en gedwongen de wapens neer te leggen. Tot deze beslissing zouden Lloyd George en Millerand te Hythe gekomen ziin; de een-ige aanduiding ervan w-as de kennis geving dat de Grieksche bevelhebber te Smirna gemachtigd zou worden in Klein- Azië op te rukken. DE SOCIAAL-DEMOCRATEN EN DE NIEUWE DUirSCHE REGEERING. De VoTwarts schrijft; D-e drie partijen, waaruit de nieuwe regeering zal zijn sa mengesteld zijn het over het r-egeerings- program volkomen eens geworden. De ni-eirwe regeering zal verklaren dat zij staat op den grondslag der grondwet van Weimar en het herstel van het vaderland op den grondslag der republikeinsche constitutie a!s haar taak beschouwt. Zij zal de partijen verzoeken haai* te stennen en den partijstrijd te laten rusten. Het blad voegt hieraan toe, dat d-e so- ciaal-demokraten zich hun beslissing in zake de z.g. welwillende onzijdigheid vcor behouden tot de S.D. Rijksdaggroe.p daar omtrent haar laatste woord gesproken heeft. Die beslissing van de groep is af hankelijk van het program der regeering. Jen blanco crediet kunnen de S.D. kaar ■liet geven. KRASSIN AF? De politieke medewerker van het (bol sjewistische) axbeidersblad Daily Herald meldt, dat er een crisis ontstaan is in de, onderhandelingen tuscken Lloyd George en Krass in. De eerste verlangt volledige schadeloos-stelling voor de Britscke fi nancieel© belangen in Rusland en weigert Kraasin's aanbod te aanvaarden om over de zaak te spreken op een vredesconfe rentie. Het blad acht het mogelijk, dat de on derhandelingen afgebroken zullen worden DE CONFERENTIE TE BOULOGNE. Een bijzonder correspondent van Havas heeft in den loop van den avond in En gelsche kringen bijzonderheden vernomen over den voortgang der onderhandelin gen. De gevolmachtigden der geallieerden hebben zich eerst 's namiddags bezig ge- honden met de kwestie der schadevergoe ding. De Fransehe en EngeLsehe deskun digen verstonden zich over een plan be treffende de betaling van de schadever goeding door Duitschland. De geallieerde zullen de totale som vaststellen, die de Duiteehers do-oir jaarlijksche stortingen tot een bepaald cijfer moeten betalen. Nochtans kan het cijfer van deze jaar lijksche stortingen verhoogd worden, al naar de economische draagkracht van Duitschland. De bedragen van deze stor tingen zullen automatisch zijn en alleen afhangen van zekere factoren, die h|et niet noodig zullen maken 'n scheidsrech terlijke regeling te baat te nemen, zoeals bij de commissie voor hei-stel. Waar schijnlijk zal een toegevoegde tabel op gemaakt worden, rekening houdende met de geleidelijk terugkeerendie welvaart van Duitschland en wel volgens nauwkeurig vaststaande gegevens, zooals de omvang van den uitvoer, die niet vatbaar zijn voor chicane. Het plaa van de deskundigen komt dus hierop neer, dat do totale som, die door Duitschland verschuldigd is, zal bepaald worden volgens het bedrag der te vergoe den schade en dat eveneens het bedrag zal vastgesteld worden van de, jaarlijk sche stortingen door Duitschland om zijn schuld af te lossen, welke jaarlijksche be talingen dan verhoogd kunnen worden. Al naar die verhoogingen zal het aanta! van de jaarlijksche stortingen, dat vooraf wordt vastgesteld, verminderd worden en hijgevolg zullen dan de geallieerden snel ler profijt hebben van de schadevergoe dingen, waarop zij recht hebben. Over dit rapport werd nog beraadslaagd en 't zou gisteren in bijzonderheden aan genomen worden. Marsal, de minister van financiën, le gisteren naar Parijs teruggekeerd. Letro- quer, d>e minister van Openbare werken, is gisteren te Bouloogne gekomen om met de Engelsche vertegenwoordigers over zekere kwesties in verhand met de steenkool levering te spreken. Het officieele communiqué over de tweede vergadering luidt-: Le tweede ver gadering van de conferentie duurde var vieren tot zevenen. Men beraadslaagde (Vrij naar het Engelsck van A. S. Swan! Geautoriseerde vertaling Hij ging naar boven en zijn stap was zwaar der en langzamer dan gewoonlijk, terwijl fhij de weelderig bekleede treden van de trap beklom; die naar de vertrekken zijner vrouw voerde. Het zou een moeilijk onderhoud wor den, want Eleanor Faussjt hoe verstan dige vrouw overigens ook verloor alle vermogen tot onpartijdig oordeel en, waar het haar zoon Geoffrey gold. Tien jaren lang had ze hem reeds telkens weer verontschul digd en geholpen en dit, ofschoon ze van sijn dolle streken en afdwalingen veel meer wist dan zijn vader. Hij had haar liefde en 'seliopoffering echter slecht beloond. Tallooze ,inalen had hij lie ar geld afgedwongen om rijn schulden te betalen en eens zelfs had ze ;*ea gedeelte van haar juweelen moeten geven jom een zeer nabij en dreigend gevaar te be- Kwerca en van dat alles wist de vader Biets» De kamenier was bezig de laatste hand te leggen aan het kapsel van haar meesteres; toen de heer Faussjt binnentrad. Eenige oo- genbliklren nog en het meisje trok zich be scheiden terug. Toen man en vrouw alleen waren, wilde de heer Faussit met zijn gewonein moed en vastberadenheid hel netelige onderworp dade lijk ter sprake brengen. Maar het kostte hem d iin;:al meer dan gewone moeite, en terwijl hij de aristocratische gestalte zijner vrouw en liaar nog jeugdige gelaatstrekken be schouwde, vroeg hij zich af of hij toch niet beter gedaan had een burgermeisje te huwen in plaats van de dochter van een edelman. Mant Ffussjt twijfelde er niet aan of het was het onstuimige bloed der Treshams zoo heette de iamilie zijner vrouw dat in Geoffery's aderen vloeide. „Ben je naar Clendon geweest, lieve," vroeg hij, „en was alles daar goed?" „Ja, behalve mei Mildrid. Maar wat zie je er slecht uit, Arthur? Ben je zoo vermoeid? Nu allebei de jongens thuis zijn, moest je toch eens wat meer aan je zelf gaan denken sa wal rust nemen." „Ik ben bang, dat Ik nóg wel liarder zal moeten werken dan tot nu toe, en dat nog jaren lang. Er is weer iets wel Geoffrey gebeurd, Eleanor." Ze verbleekte en haar oogen werden groot van angst. „Mat is het? Ik dachtt dat hij in den laatsten tijd beter oppaste. Ben je niet wat al te streng jegens hem, Arthur? Hadden wij niet afgesproken, dat wij den eersten tijd nog niet al te groote verbetering moesten ver wachten „lu kan me niet herinneren, dal ik dit ge zegd heb, Eleanor, maar als jij het zelve weet zal het wel zoo wezen. Het gaat trou wens niet over het werk, al maakt Geoffrey zich ook op het, kantoor allesbehalve nuttig. De zaak is vrijwel erger. Hij geeft zich af met een meisje uit Branethorpe, de dochter van Aaron Fletcher, een van de meester knechten beneden in de mijnen. Hij is van middag bij mij komen klagen. Natuurlijk moet aan zooiets dadelijk een eind gemaakt worden, Eleanor." De vrouw des huizes waS diep ge schokt. „Wat ia het voor een meisje", vroeg ze „Het zal zeker w©I op de eerste plaats haar schuld zijn. Geoffrey maakt nu een maal op iedereen een prett-igen indruk, en ze heeft zeker een paar los daarheen geworpen woorden heel anders opgevat dan ze bedoeld warén. Ik hoop toch, Arthur, dta-t ge de zaak goed onderzocht heeft- yoordat ge m©t strengheid tegen den armen jongen optradt." „Ik heb hem de heele zaak in zijn ge zicht gezegd, en hij ontkende het in. het geheel niet. Er vielen harde woorden, en nu is hij weg". „Weg, waarheen?" Faussit haalde de sschouders op. „Dat kan ik niet zeggen. Heel ver kan hij1 niet weg zijn, want hij moest eén sovereign leenen van Regys. Maar ik wou je zeggen dat we er ditmaal een eind aan masten maken, Eleanor Ik heb hem gezegd dat hif het land moet verlaten ©n dat ik bereid ben tien pond voor zijn overtocht naar .Canada te betalen. Daar kan hij1 dan ©en nieuw leven beginnen misschien dat het leven daarginds hem tot een ander en beter menscli zal maken". Opnieuw werd Lady Eleanor doodsbleek en haar oogen stonden vol tranen. Faussit, die veel van zijn vrouw hield, wendde het hoofd af om niet zwak te worden hij had al zooveel van deze tooneelen meegemaakt; en wat had al' zijn toegeven gebaat? „,Iloe kun je toch zoo vre&selijk hard zijn tegen je -eigen kind, Arthur. Ik heb altijd gedacht dat jij eigenlijk af h@el wei nig geschikt bent om zulk een gevoeliger: bizonder ontwikkelden jongen als Geof frey te leiden". Faussit kon nu toch niet nalaten spot tend te lachen. ,„Wel mogelijk maar ditmaal heb ik meer als man tegen man met hem gesproken". „En wat heeft hiji geantwoord", vroeg ze, kortsachfig opgewonden. „Ongetwijfeld heeft hij1 je aanbod met verontwaardiging, afgewezen. Het was toch ook te erg hem als tusscli endeks-paasagier naar Ganadai wijlen zenden. ,„Ja, hij weigerde de tien pond aan te nemen en ik vrees dan ook dat wo nog wel van hem zullen hooren. Hij' heeft zijn koffers gepakt en is naar Clarham Junctim gereden. Intasschen kan hij' de tien pond altijd nog van mij krijgen." Lijn ietwat lichthartige toon, die dier nen moest om zijn diep geschokt gevoef te verbergen, kwetste en verbittj^iaSe zij» vp>uw iq dé bppgste mate, (Wordt vervojfA)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1