R..R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOQRD-HQLLAMP
SCHULD EN BOETf
ifïo. 155
Dinsdag 6 Juli 1920
13e Jaargang
OsareauHOF 3» ALICI^SAAR. Teiefoons redactie SSST 43a*
BINNENLAND
Te vee! gevergd.
BUITENLAND
FEUILLETON.
J 1
s:i'
ONS BLAD
Abonnementsprijs:
Pet kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50}
Met Geïllustreerd Zondagsblad 1 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
Advertentie prijst
Van 1—5 regels f 1.25 elke regel meer f 0.25 5
Reclames per regel t 0.76; Rubriek „Vraag en
bod" bjj vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
i
Aa?» slis abonné's wordt op ssnvraag gratis een polis versteekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f500, f400, (ZOO,—, 1150, 160, f35, 115,
Het Dagblad vo-or do Arbeiderspartij,
zooais de onder-titel van „Het Volk"'
luidt, dat het steedis doet voorkomen, alsof
de niet-s-oeialistisehe arbeidersorganisa
ties, niet nam© de Katholieke en de Chris
telijke, een „quantité négligeable" zijn,
wordt in den laatsten tijd door allerlei
schrikwekkende visioenen geplaagd.
Nu weer tiet het blad iu bijna alles wat
om ons heen geschiedt, een samenspannen
tegen den acht-uren arbeidsdag.
En wat de gezindheid en de mentaliteit
van. het blad zoo teekenend karakteri
seert: het tracht daarbij de bedoelingen
van Minister Aalb-er-se, ook in die oo-gen
dier Katholieke en Christelijke arbeiders
verdacht te maken, door zonder een
zweem van bewijs te insinueer en, dat de
Minister niet ongenegen zou zijn, om ter
wille der „ondernemersklasse" den acht
uren-dag- te saboteer en.
Wij aebten het overbodig, om een man
als onzen Minister van Arbeid tegen deze
^Louche" verdachtmaking van „Het Volk"
te verdedigen.
Geen insinuaties van dit blad, dat, ge
lijk bekend, alles behalve kieskeurig is in
de middelen, om zijn verderfelijke doelein-
dien te -bereiken, zullen in staat wezen, om
het rotsvaste vertrouwen der rechtscha
pen arbeiders in Minister Aalberse, aan
't wankelen te brengen.
Maar belachelijk noemen wij het, dat de
Redactie van „Het Volk" in haar- dwazen
eigenwaan schrijft:
„Hoe de textiel-baronmen beweren, van
den Minister reeds een soort toezegging
van uitstel inzake den 8-nr,en-dag te heb
ben ontvangen, deelden wij al mede. Het
is een „misselijk teeken", dat des keeren
Aalberse's departement op deze onze me
dedeel ïng zwijgt als een mof."
Alsof d© Minister, bij zijn overstelpen
den arbeid in 't belang ook der socialis
tische werknemers, geen noodzakelijker
en nuttiger dingen te doen lieeft, da:i te
antwoorden op beschuldigingen en ver
dachtmakingen van „H-et Volk", die door
kwaden trouw schijnen geïnspireerd te
worden.
Alsof ook do Minister niet zou weten,
dat 't Het Volk niet om d© waarheid is
te doen, maar .om de gisting, die afge-
keerdheid van geregeld-en, productieven
arbeid, de ont-evredenhei.d bij de arbeiders
gaande te houden, ten einde er politieke
munt uit te kunnen b 1 ij v e n slaan en
ons land, zo-ove-el en zoolang mogelijk, in
staat van opgewondenheid en beroering
te houden.
Voor degenen, die, even als wij, met
aandacht de wijze hebben nage
gaan, waarop „Het Volk", vooral in de
laatste maanden geredigeerd w-ordt, kan
het duidelijk wezeu, dat die wijze meer en
niieer verwant© trekken bgint te vertoo-
umu niet de redaction-eele manieren van
bat lijfblad van den momenteel in Rus
land, tegen onze Reg-eerin-g samenzweren-
den Bolsjewiek D-avid Wijnko-op.
En het lijkt ons waarlijk wel wat ve-el
gevergd van een in alle opzichten zoo
ho-og staand bewindsman als onze Minis
ter van Arbeid, om ook maar een kl-cin
gedeelte van zijn kostbaren tijd te beste
den aan het weerspreken of weerleggen
van d-e heele en halve, verdachtmakingen,
•d'e leugens ten zijnen opzichte, waarmee
bijna dagelijks de kolommen van „H-et
V-o-lk" doorschoten zijn.
De Conferentie te Spa.
De aankomst der gedelegeerden.
Aan d© ,.N. Ro-tt. Crt." werd gisteren uit
Spa geseind:
Op bet alleraardigste ehateautje La'
Freineuse, waar gedurende zijn ve-i-blijf te_
Spa keizer Wilhelm beeft gewoond, is'
vanmorgen de conferentie geopend. Het
prachtigelichte en luchtige gebouwtje
ligt, te midden van een groot park in het1
heerlijke heuvelland van Spa, van alle
kanten omgeven met begroeide hellingen,
die zelf weer sehuil gaan onder bergen
van looi'.
H-et was moeilijk in di-e omgeving den
ernst 'van het historische oogenblik te be
seffen. Beleefde Belgische officieren con
troleerden de legitimaties -der journalisten
uit aller he-eren landen, zomd-er daarbij
mjeedoo-genlooze strengheid te doen ge,-
den. Al-les bleef rustig en vroolijk. Veel
tik-juffronwtj-es, in blijde zomer-kl-eedin-g,
die voor het gebouw stonden te wachten,
verlevendigden nog meer het buitenpartij-
achti.g-e tafreel. Maar toen kwamen de
groote mannen. Eerst Millerand, met een
opgewelcten lach, die eerst verdween, to-en
hij zich met gepasten ernst voor de foto
grafen opstelde. Daarna kwam Lloyd Ge
orge, gebruind, stralend van vroolijkheid,
maar met een vermagerd gezicht, in de
puntjes gekleed. Ook hij moest, evenals
alle volgende groo-thedien het kruisvuur
van f-otograaftoestellen doorstaan.
Na he.m kwam een Japans-che gedele
geerde met een grooten stoet vasi amb
tenaren en officieren. Het was een oud
heertje, ernstig, de eenige persoon, die
eer igs-zins een begrafenis gezicht zette.
Vervolgens kwam-en de Italianen, d-e
Belgen en ten «lotte, zooals gezegd, het
1 •natst van allen, d,e Duits-obers. Terwijl de
overig© delegaties aan den ingang van
het gebouw begroet w-erden, kwam dit
maal d-e diplomaat, die met de ontvangst
belast was, hun op h-et bord-es tegemoet.
Hij begroette de -heeren met g-roote vrien
delijkheid, waarop vooral Fehrenbaeh met
Zuid-Duitsehe jovialiteit en een gemoede-
lijken glimlach antwoordde.
De, Duitsche delegatie, -die zeer kle-in is,
bestaat uit ongeveer dertig ministers en
ambtenaren. Geen enkele Duitsche des
kundige is meegekomen, ofschoon men
van Entente-zijde vooral op d-e tegenwoor
digheid van Stinnis en Melch-ior gehoopt
h-a-d. Deze deskundigen staan echter in
Duitschland gereed om over te komen,
zoodxa blijkt dat etr niet gedicteerd,
maar onderhandeld zal wo-rd-en. Het
spreekt vanzelf, dat dan verschillende, tot
op zekere hoogte omschreven voorstel
len var Duitschland zullen blijken gereed
te, liggen. Het ware voorbarig, thans reeds
vast te stellen of men op onderhandelin
gen al of niet mag hopen.
Venizelos en verscheiden Grieksche of
ficieren zijn 's ochtends aangekomen. De
Poolsche generaal Ro-sva-doszky is even
eens m-et zijn staf gearriveerd.
De verwachtingen der Duitschers.
Onmiddellijk na de aankom-st dar Dnit-
sche ged'elegeerden, had ik gelegenheid
de Duitsche rijksministers Hermes, Wiri-k
en Seh-olz, den Duitschen gezant in Brus
sel, Lanidsbeiitg, en verschillende hooge
regeringsambtenaren even t-e spreken
seint d-e vertegenwoordiger van het Hbl.
te Spa. Met den militairen deskundige,
majo-or Boettinger, van den generalen
staf, had ik een langdurig onderhoud. Als
algemeen resultaat kan ik het volgende
inededeelen. De Duitschors zijn naar Spa
gekomen met concrete voorstellen, waar
in, voor zoover dat nu reedis mogelijk is,
uitgewerkt is, wat naar hun meeinin-g
Duitschland zal kunnen betalen. Er mo-et
eohte-r allereerst de a-andacht op geves
tigd worden, dat zij deze besprekingen
niet beseho-uwen als een correctie van het
verdrag van Versailles. D-at is naar hun
meenhng in een dergelijke bespreking niet
m-ogelijk. Het verdrag van Versailles
omvat zulke ongehoorde eischen, dat men
de correctie daarvan rustig aan de ge
schiedenis kan overlaten.
D© Duitsche taktiek is thans de vol
gende: Men wil niet dadelijk me-t voor
stellen voor den dag komen, maar eerst
eens afwachten welk© mogelijkheden de
Entente aan Duitschland gieeft om aan
zijn verplichtingen te voldoen. Daarbij
mo-et in d© eerste plaats gedacht worden
aan de z.g. „Abstinimungsgebiete" en wel
aan Opper-Silezië.
Het bezit van Opper-Silezië is voor
Duitschland van zóó groot belang dat het
zonder dit industriegebied zeker belang
rijk minder zal kunnen betalen dan wan
neer het di,t land behoudt.
Men is er- intusschen a-aa Duitsche zij-die
ditmaal van overtuigd, dat van Entente-
zijde tegemoetkomingen gedaan zullen
worden en men verwacht speciaal in ver
band met den ongunstigen militairen toe
stand in Polen oen gewijzigde houdin-g
van Fooli. Het bericht van de inneming
van Lemberg d-oor de bolsjewiki was juist
bij de Duitsche delegatie binnengekomen
eu was natuurlijk e-en rieden tot groote
voldoening.
Wat Duitschland betalen k-an,
In een memorandum door die Duitsche
Regeerin-g aan de Entente gezonden als
antwoord op de laatste, nota's wordt on-de-r
meer het vlgend© gezegd, dat het Duit-
sch-e volksv-ermogeu van voor den oorlog
door v elen overschat w-ordt Op grond van
den aanslag vo-or den „Wehrb-edt-rag" mag
men dit vexmogien op ongeveer 220 mil
liard mark in goud ramen. Dit vermogen
iis do-or het verlies detr koloniën, van de
oindiermeaning-en in -h-et buitenland, do-or
het afstand doen va:n gebieden, d-oor de
gevolgen van den. eprl-og zeer sterk ver
minderd. Thans mag men 't niet op koo
g-er dan IOO milliard ramen, na het ver
lies van grond,geD-iéd in Oost en Wast,
van do g-ebaciLe handelsvloot, van alle bui-
ten-landsehe papieren, van een gedurende
zes jar-en g-epl-eegden roofbouw van alle
productiemiddelen, van h-et verbruiken
van alle voorraden.
Tegenover de vergtinderd-e productieve
kracht staat een schuld van ongeveer 50
milliard mark, alleen uit het goederen
verkeer. Voor de naaste toekomst zal
misschien gerekend kunnen worden op 'n
Duils-ehen uitvoer van 35 tot 45 milliard
papier, waar tegenover staat een invoer
van misschien 80 milliard mark aan le
vensmiddelen en grondstoffen.
De Duitsche. handelsbalans is dus p-a-
sief. Zij kan alleen actief worden, indien
de Duitse-be industrie in zo-o'n omvang
kan gaan werken, dat zij voldoende pro
duceert om de binnenla.ndsche behoefte te
dekken en den gekeelen invoer te betalen.
Zij kan pas actief worden, nadat
Duitschland volkomen zich he-eft hersteld.
Het vredesverdrag gaat echter van de
onderstelling uit, dat de handelsbalans
reeds actief is. D© genezing van het eco
nomisch© leven van Duitschland is niet
moge-lijk, zonder de gen-ezing van de
Duitsche industrie. In den erns-tig-en toe
stand van he,t Duits-cbe financieele leven
kan ook geen verbetering gebracht wor
den door het gewelddadige middel van 'n
staatsbankroet.
Daar een groot aantal ooriogsleeningen
in handen zijn vain kleine lieden, die
do-ar een staatsbankroet gedreven zouden
worden naar het kamp van de sociale
anarchie, en doo-rdat hot geheel© Duitsche
economische leven gebouwd is op bet
credieteyste-em, zou bet staatsbankroet
een volkomen ineenstorting ten gevolge
hebben op sociaal en politiek gebied. Het
nakomen van het vredesverdrag in den
tegenwoordigen vorm zou het financieele
leven ia Duitschland nog sterker in ge
vaar brengen. Gaat men van d© veronder
stelling uit, dat het vredesverdrag
Duitschlaad een belasting zou opleggen
van slechts 60 milliard! mark in goud, dan
zou e-en huishouding van vier menscben
ongeveer 40.000 mark schuld hebben, het
geen tegen 6 pet. 2400 mark per jaar zou
bedragen. Thans moet aan belasting reeds
opgebracht worden meer dan 30 milliard
mark. Een huishouding van vier personen
zou dus per jaar 4400 mark belasting moe
ten betalen. In 1918 heeft echter 81 proc.
van den Pruisisch en belastingbetaler een
inkomen gehad van minder dan 3000 Mk.
Totaal zouden ten minst© 2.4 milliard in
goud of 24 milliard1 in papier de, Duitsche
b-e-grooting belasten. Dit kan o-nder de te
genwoordige omstandigheden alleen ge
schieden d-o-or het uit-geven van e-en nieu
we vlottende schul-d.
Zonder economische vrijheid van bewe
ging en economische samenwerking met
ander© volkeren kan Duitschland zijn eco
nomisch leven niet opbouwen, zijn fina.n-
tiën niet in cxr-de brengen. En zonder ge
ordende financiën is een stipte naleving
van zijn verplichtingen onmogelijk.
Wordt Duitschland zijia economische
vrijheid van beweging teruggegeven, dan
mag gehoopt worden dat zijn vo-lk, aan
werken gewend, alle krachten zal inspan
nen om -het economisch leven te her
stellen.
De eerste zitting.
Op de eerste zitting van de conferentie
in Spa hield de Duitsche Rijkskanselier
Pelxrenbach een korte rede, waarin hij
het verlangen van het Duitsche volk tot
uitdrukking bracht om naar vermogen
mede te werken, teneinde het vredesver
drag ten uitvoer te brengen. Hij kon
digde vervolgens de komst .aan van den
minister van oorlog dr. Gessler en gene
raal V011 S-eockt. De conferentie besloot
daarop de komst van beide heeren af
te wachten en in de eerstvolgende zit
ting de militaire, marine-, en luchtvaart-
qua-e-sties af te doen. Daarop vroeg de
Duitsche minister van justitie Donderdag
een speciale zitting te houden met het
oog op de uitvoering van bepaalde pa
ragrafen, o.a, de afdoening van de protes
ten in zake do beschuldigden voor het
gerechtshof te Leipzig.
Men krijgt den indruk, dat het ditmaal
werkelijk ernst is bij beide partijen om
tot -overeenstemming te geraken.
6EMENGDE BUSTENL. BERICHTEN,
Botsing te Dresden.
Volgens het „Berliner Tageblatt"'
kwam het Zaterdagavond m Dresden tot
een gevecht tusschen vier Fransche en
één Engelschen soldaat en de menigte,
welke partij koos voor een hesr en dame
die werden mishandeld door do vijf mili
tairen aan wie zij een bijdrage hadden
gevraagd voor de „grensspende"' (de col
lecte om mensehen die het recht hebben
te stemmen in de plebisciet-gebieden,
maar daar niet meer wonen, aan reiskos
ten te helpen).
Een Engelsch officier maakte aan het
gevecht een eind, do-or de- soldaten naar
het hotel der Entente-missie te laten bren
gen.
Het communiqué van het Grieksche
hoofdkwartier deelt de inneming van
Pandemia aan de Zee van Marmora, mede-
De strijdkrachten van Hoestapha Kemal
die het Grieksche leger aan twee zij-den
tegenstand boden, van Smyrna uit aan
een zijde met Philadelphi, aan de andere
zijde met Panderma verbonden, zijn vol
komen vernietigd.
Een trein met ammunitie en petro
leum voor Palestina bestemd, ontspoorde
dicht bij Kaïro doordat de machinist een
bocht met te groote snelheid nam.
De petroleum ontplofte. De trein: yloog
in brand.
Zeven menscben verbrandden, velen
werden verwond, onder wie mannen yajn
het Engelsche escorte.
Het nationale socialistische congres
te Parijs, heeft met 2874 tegen 1351 stem
men een motie aangenomen, waarin .de
bevrijding wordt geëisclit yan de mili
tante leiders, die tengevolge van de jong
ste staknig in hechtenis worden gehouden,
alsmede het weder in dienst stellen van
de ontslagen beambten en het staken van
de vervolging van de O. G. T., terwijl een
overeenstemming tusschen d-e socialisti
sche partij, de syndicaten en de coöpera
tieven -wordt aanbevolen.
Een zuiver bolsjewistische motie, die
de toetreding tot de Derde Internationale,
de onverwijlde vermeestering van de
macht van den kapitalistischen staat, als
mede de instelling van een proletarische
regeering eischt, werd verworpen.
Ten gevolge van de overeenstemming,
welke tusschen de directie en het personeel
der Oostenrijksche spoorwegen is bereikt, ij
de arbeid gisteien hervat, en is de verbin
Ai.<w tot aan de Hongaarsche grens verze
ker?^ De boycot van Hongarije loopt due
op niSts uit!
Te Bridgetown (West-Australië) heel
een ongeluk plaats gehad met den trein
waarin de prins van Wales reisde. Twei
der koninklijke salonwagens kantelden it
een bocht. Niemand kreeg letsel.
De Duitsche ambassade en de consu
la-ire gebouwen zijn door Japan teruggege
ven. De diplomatieke betrekkingen tusschen
beide landen zijn hersteld.
Er is een complot ontdekt van e©
moordaanslag op den civielen president vat
Korea. Er is een Koreaansche revolutionnai
gearresteerd. Bommen ziin in beslag gene
men.
Hevige zomerregens overstroomen wet
telijk Japan. De schade aan den oogst en c
dorpen is nog niet te berekenen. Vele perse
nen ziin verdronken.
NAAR COMMUNISTISCHE PRACTIJKEN.
De Socialistische Ned. Vereeniging var'
Spoor- en Tramwegpersoneel glijdt lang
zaam af naar communistische praclijken.
Dat valt op te maken uit het manifesi
hetwelk door het bestuur tot dit personte
is gericht en in het „Weekblad" eter Vereeni
ging gepubliceerd.
In dit manifest wordt afgegeven op d-
„minderwaardigheid" vau het R.K. en Chris
telijk georganiseerd personeel. welke mindei
waardigheid daari-n bestaat, dat dit perso
neet niet naar het pijpen zijner socialistisch,
vakgenooten wil dansen, maar eigen wegei
bewandelt om z. i. rechtvaardige verlangen..
vervuld te krijgen.
Dat uitpakken tegen de R.K. en Christe
lijke georganiseerden is zoo-veel als de „ou
verture'' waarmee het roode concert word
ingezet.
Algemeene werkstaking durft men nie
aan; daarvoor wordt „liideüjk verzet" ge
proclameerd.
Lijdelijk verzet beieekent de stelselmatig-,
letterlijke toepassing van reglementen er
voorschriften, zóó, dat de boel spaak moe
loopen en ongelukken liaasr niet kunnen uit
blijven.
Men kan het zich voorstellen, niet waar
dat verschillende bepalingen, zóó streng er.
zóó precies worden nageleefd, dat wanorde
er het gevolg van moet ziin.
Of aan dit z.g. lijdelijk verzet de belange;
van het reizend publiek worden opgeofferd
laat den heeren Molimaker c.s. koud.
Een maatregel, die gevaar oplevert voor
de publieke veiligheid op de spoorwegen,
verdient altijd de scherpste afkeuring.
Maar er is meer: de vraag of in de dienst.
voorwaarden van het spoor- en tramweg-
(Vlij naar liet Engelsch van A S. gwanj
Qeautoriseerdg vertaling 1
14.)
A
„Welnu, die twintig pond kan ik je wel
bezorgen, Geoffrey. Ik heb- g-el-d meege
feracht om bier in het dorp ©011 j>aa,r reke
ningen to fetal en, maar d.at kan den volgen
ten keer ook nog".
Geoffrey schudde het hoofd.
„Neen, Clara", zei hij, „het is wel vèr
gekomen, maar geld van jou aannemen
kan ik toch niet."
Waarom niet? Het is toch beter zoo
dan bet van je vader te stelen", antwoord
de ze, met opzet bet harde voo:<l gebrui
kende. „.Bovendien ik wii bet je slechte
leenen «n verwacht hot geld to-t den 1
laatsten stuiver terug."
„Nu, als je het zoo- o-p-neemt, is het mij'
goed. Zie eens wat ik nog bezit". En
hij keerde zijn zakken om, die niets ble
ken te bevatten dan een p-aar stukken zilver
en een handvol koper.
„Als je me rustig mijn gang1 had laten
gaan was ik nu al lang weg- geweest en bad
niemand hier ooit meer eenigen Last van
mij1 gehaidt"
„Maar bedenk eens wat een gewctenslast
je dan je heele verdere leven zou hebben
meegesleept, Geoffrey Je eigen vader besto
len fce hebben, de. ök4o<?i.te is vreeselijk".
Ze bukte en ba» ai de kostbaarheden
uit de tasch ito ha«a, en weer op haar
plaats te bergen. Br was va-n alles: mooi
gesneden houten pep-petjes, zilveren curiosi
teiten, snuifdoozen,, alles van het fraaiste
en zeldzaamste handwerk. Wel een twin
tig verschillende voorwerpen zet-t-e Clara
weer op haar plaats,, terwijl Geoffrey
reet e-en somberen blik in de o-oge-n haal
bewegingen volgde. Eindelijk sloot ze de
deur van het kabinet, «1 wenkte Ge
offrey dat hijl mee aou gaan.
Wacht maar even in de vestibule," zei
ze, „dan zal ik je al het geld brengen
dat ik op bet oogenblik heb".
Met gebogen hoofd en m-et een wereld
van bitterheid volgde hij! haar.
Hij! was blijkbaar aan de diepste wan
hoop ten prooi, en het scheen hem van
zijn laatste gevoel van mannelijkheid te
berouwen te weten dat hij zoo geheel aan
de barmhartigheid van een meisje ov-e-rge
leverd was. En te denken dat het juist
het meisje was hetwelk hij1 eenmaa-l lief
gehad had, nu reeds La-ng een gelukkig
huwelijksleven zou leiden.
Benig oogenblikken zweefde voor d-en
geest van dezen verloren aoo-n heit too-
nieel van wat had kunnen zijn een ge
zellig prettig tehuis, en Olara een lieve
vrouw met waarschijnlijk een paar kin
deren rondom liem, het middelpunt van
een gezelligen kring en de achting genie
tend, van allen die hen kenden.
Op dit oogenblik overzag hij alle-s wjj-t
hij1 door eigen schuld verloren had.
„Wacht even in de bibliotheek" sprak
ze, je kunt gemakkelijker en weer onbe
merkt door het venster naar buiten ko
men dan doo-r de deur. Jullians zou het
zeker fctooren als we de grendels weg
schoven".
Clara kende het huis heel goed. Zij' was
er immers langen tijd als een dochter
ontvangen!
Geoffrey deed werktuigelijk al wat
hem zei-de. En a-te hij' later zich dezen zon
derlingen nacht weer herinnerde verbaas
de n-tan niets meer dan die volkomcui lij
delijke onderwerping. Ilij was in haar
handen als de klei voor den pottenbakker.
Op dat oogenblik dacht Clara aan dat alles
in het geheel niet. zij' wa-s geheel verviïld
met d-e gedachte ho-e ze Geoffrey hét huis
uit zou krijg-en zonder dat iemand ard.-rs
dan de kamenier die zij' wist geheel te
kunnen vertrouwen er iets van zou
bemerken.
Er lagen hier groo te honden in de vesti
bule maar die waren natuurlijk geheel
aan Geoffrey en Clara- gewend, en al
toonden ze zich eenigiszins onrustig, ze
bleven toch stil en lieten geen waarschu
wend geblaf hooren.
De volle maan scheen door het groote
raam van de bibliotheek en maakte hel
vertrek zoo licht, dat ze ieder voorwen
duidelijk herkennen kon. Geoffrey tra»,
snel vooruit naar het venster, sloeg hél
zware gordijh terug en tastte naar- dt
geheime sluiting, die hij zco- goed kende.
Juist had hij! het raam geopend -toen Car;;
terugkeerde. Met oen zachten glimlach
reikte ze hem toe wat ze in <fe haast
ha-a kunnen bijeenzamelen een par
tijtje klein bankpapier, cenige goudstuk
ken en een mooie gouden keten, ecu ge
schenk dat zc in beter da.qen van'Geoffrey
zelf ontvangen bad.
„Weet je nog wol van deze daggp
