Jt-fL NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLANI)
SCHULD EU BOETE
No 184
Maandag 9 Augustus 1920
13e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Dmgon, die verband houden.
FEUILLETON.
ONS
v-
Abonnetnsntsiirljsi
pM Vwintaal i f 8,—i fr*nco p« post f 2.60}
fêat UaSiaMMsM Zentegfblail f 0.45 hooger.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: iSJSSm'n? 4aa'
AdvertontleprIJsi
Van 16 regel» f 1.26 elke rogel meer f OÜS}
Reclames per regel 1 0.76; Rubriek „Vraag en et»
bod" bjj vooruitbeteling per plaatsing f 0.60.
Aee alle abeené's wordt op Ernvraag gratis een polls verstrekt, welke hen versekert tegen ongevallen tot een bedrag van (600,f 400,(20©,—, (100,—(60,—, f@0,— S®.—
VMMS
Het is merkwaardig hoe soms de groot
ste problemen van den lijd, waarin, wij le
ven. op 't onverwachts en toe va' liar, binnen
enkele dagen tijds. zonder groote schokken
of buitengewone gebeurtenissen in een hel
der licht voor ons komen te staan.
Zoo üoi sas achtereenvolgens een artikel
in een liberaal blad ais ..te Loods" over
de noodzakelijkheid van godsdienstzin om
de geheele uiteen gerukte maatschappij weer
op de been te helpen.
Daar kwam ecu rondschrijven van den
Paus van hame wijzen ov de verscherping
vaai tien klassestnid in de allerlaatste jaren
als zevoig van een oorlog'. De groote ver
schuivingen van fortuin hebben een der lee-
lijkste instincten vandeumensch. de hebzucht,
geprikkeld. Loaoauuigheid, gezagsverzaking,
afnemende arbeidslust en zin voor oproer en
revoluL. om door rooi en piuöderiltg in wei
nig iiros te verkrijgen, waarvoor de arbeids
plicht te zwaar wordt geacht, zijn daarvan
de gevolgen.
Tegelijkertijd zien wij dc kerkelijke over
heid ear roman verooi deelen, die tot de meest
gevraagde boeken van den dag behoorde, en
die het levensgenot, het uitleven van den
mensch en hei voldoen aan al zijn zinnelijke
verlangens ai» aet ideaa1 van ons bestaan
schildert.
Nauwelijks hadden wü deze beslissing uit
handen gelegd en overwogen of ons oog
viel op de jongste mededeeiingen over den
Nederlandschen handelsbalans en de be
schouwingen daaraan vastgeknoopt; dorre
cijfers, die niettemin een inslaand betoog be
vatten. Van 1917 tot 1920 werd in ons
land aan levensmiddelen en bedrijisbenoo-
digdheden ingevoerd totaal 5924.051.209
of bijna 6 milliard en uitgevoerd voor
3378,567.017, zoodat wij Nederlanders in
3% jaar tijds dus voor ruim 2/4 milliard
vastlegden in artikelen, waarvoor wij niets
terugkregen. En in de eerste zes maanden
yan dit jaar bleef de uitvoer weer 758 mil-
lie en bij den invoer achter.
Op dezen voet voortgaande zouden wij ons
geiheele nationale vermogen, dat op elf mil
liard wordt geschat, in tien iaar tijds heb
ben opgeteerd of vastgelegd. Voor een zeer
groot deel moet hiervan de schuld worden
geweten aan handelsspeculaties, die verkeerd
uitkwamen. Men hoopte het uitgeputte Cen
traal Europa van hieruit van voedings- en
genotmiddelen te kunnen voorzien tegen zeer
loonende prijzen. Maar de enorme daling
der valuta en de verstandiger handelspolitiek
van Engeland en de Scandinavische landen
deden deze heele opzet mislukken.
Hoopten de banken, de credietgevers voor
de enorme massa's onverkochte goederen in
de Nederlandsche depots, nog niet op een
ommekeer, dan zou volgens een econoom
als prof. Treub het aantal groote faillisse
menten tot een ongekend getal stijgen.
Een treurig beeld voorwaar van den toe
stand van ons land, dat in de oogen der
buitenlanders nog als een steenriik en over
gelukkig gewest wordt benijd, een aanwij
zing tevens hoe wankel de economische posi
tie van- onze buren wel is
Ziedaar enkele onsamenhangende feiten
en verschijnselen, die in een korte span
ne tijds onzen geest aangrepen en ons
naar eenig verband deden zoeken.
En wij meenden alles te kunnen samen
vatten in deze ééne kwaal, welke onzen
tijd boven alles kenmerkt: de oneven
wichtigheid.
Niets staat meer recht; het zwaarte
punt is overal zoek. Vandaar zien wij
tot nog toe onverschilligen voor geloof
en gods-dienst de hand uitsteken naar de
kerk en een beroep doen op het diepste
wat sluimert in ieder menschenharfc. Het
evenwicht is zoek: vandaar, dat van1
khuis-uit-geLoovigen en godsdienstig op-
gevoeden den rug willen toekeeren aan
de doorgestane ellende van yier jaren
oorlog en de lang beproefde zinnen na
een tijd van vasten en ontbering den
overmaat van materieels geneugten wil
len geven.
De economen mochten het op de meest
overtuigende wijzen voorspeld hebben, dat
no. den oorlog eerst de zeven magere ja
ren zouden aanbreken; de onevenwich
tige massa wilde deze waarheid niet aan
vaarden; en waai' de staat aan de hoogere
eischen niet kon voldoen, sloeg men tot
roof en plundering over om te ontdek
ken, dat de ellende dan eerst voor goed
beginnen gaat. Hat een zoo bij uitstek
handeldrijvend volk als het onze zulk
een slechten handelsbalans toont, spreekt
te sterker voor de onevenwichtigheid van
dezen tijd, die de tering niet naai' de
nering weet te zetten, om minder arbeid
en hooger loon vraagt, - niet inziende, dat
men zich alleen door verhoogde inspan
ning gedurende een tiental jaren een nieu
we welvaart zou kunnen verzekeren.
Dn verdiept in deze beschouwingen be
reiken ons de conclusies van de onder
werpen te behandelen op den aanstaan
den diocesanen Katholiekendag, waar
besproken zullen worden: „de kwalen van
onzen tijd en de drie geneesmiddelen
daartegen: gebed, arbeid en spaarzaam
heid."
Merkwaardig samentreffenI
Bij het doorzien van die reeks stel
lingen wordt tot driemaal toe onze aan
dacht getroffen. Eén zegt er: „te veel
wordt er in onze dagen gedacht aan en
gestreefd naar vergankelijke en ijdele
goederen; door het gebed, waarin de
mensch aLs een hulpbehoevende staat te
genover God, worut de aandacht meer
gevestigd op en het verlangen gewekt
naar geestelijke en eeuwige goederen.
En een audere: „Een ernstige kwaal
van onzen tijd is de onlust bij den licha-
melijken arbeid, een onlust, grootendeels
veroorzaakt door den haat, die tegen het
zoogenaamd kapitalistische maatschappe
lijke stelsel is opgewekt.'"
En een derde: „Spaarzaamheid als ge
neesmiddel voor de kwalen van on
zen tijd dient beoefening te vinden zoo
wel om het tekort aan goederen aan te
vullen als om de deugden van matig
heid, zelfbedwang, orde, tucht, zedelijk
heid en onthechting aan het wereldsche
te helpen bevorderen."
Traditioneel wordt de gelegenheid open
gesteld om op deze stellingen amende
menten voor te stellen.
Wij hebben er één en dat is: niet to
wachten tot September om ovei' al die
schoone conclusies te p raten, ma,ar het
gebed, den arbeid en de spaarzaamheid
van stonde af aan te gaan beoefenen in
den geest, zooais de inleiders dien zoo
keurig geschetst hebben.
In iederen kring één man of één vrouw,
die daarmee begint en het zwaar geschok
te evenwicht zal langzaam maar zeker
hersteld worden!
BUITENLAND
Rond den Poolsch-Russischen oorlog.
Betere verwachtingen.
Ofschoon de vooruitzichten oog ernstig
zijn, achten de EmgeLsehe bladen de kan
sen o>p vrede verbeterd als gevolg van
Kaïmenef s nota en van de belangrijke be
sprekingen van Vrijdag.
Als onmiddellijk gevolg van de nota is
oen kabinetsraad van de Engelsche regee
ring gehouden en na den middag werden'
Kamenef en Krassin uitgenoodigd den
eersten minister en Bonar Law nogmaals
in Downing Street op te zoeken.
Het tweede onderhoud heeft meer dan
vijf uur geduurd. Een deel ervan is bijge
woond door maarschalk Wilson en door
Sir Maurice Hamdey, die juist uit War
schau is teruggekeerd»
Naar verluidt is het antwoord van de
Sovjet-reigeering van alle kanten bekeken,
en zijn met name de wapenistilstaaxdsvoor-
waardien die Rusland aan Polen stelt,
overwogen.
Kamenef en Krassin verklaarden zich
bereid om de resultaten van het onder
houd dadelijk naar Moskou over te seinen
D'e Daily News" schrijft, dat de con
ferentie in Downing Street in hoofdzaak
over één punt heeft geloopen, n.l. de sta
king van de krijgsverrichtingen. Het Rus"
sische standpunt is, dat de opruiarseh van
het mode leger voortduurt tot ©en wapen
stilstand is geteekend.
Lloyd George heeft er daarentegen op
gewezen, dat de geallieerden niet langer
werkeloos kunnen blijven als de Russi
sche troepen, die reeds een aanzienlijk deej
van Polen hebben bezet, hun opmarscli
voortzetten.
De overheensehende indruk wordt weer
gegeven door de opvatting van invloedrij
ke kringen dat de toestand bepaald ge
makkelijker was. D'e nota van Kamenef
was niet geheel bevredigend, maar de be
spreiking ia den middag had keef wat
moeilijkheden weggenomen.
Volgens de „Daily Telegraph" heeft
Lloyd George in zij,n onderhond met Ka
menef en Krassin gewezen op den ernst
van de verantwoordelijkheid van de uit
voerders van de sovjets. Waren gij bereid,
vroeg liij, een geheel werelddeel eu mis
schien meer in oorlog, chaos en ellende te
dompelen uit louteren lust in liet bolsje
wiisme en om Po-lén.Te vernietigen. Dat
was ondenkbaar wanneer hun uitlatingen
ovar vrede en mensehengelnk oprecht wa
ren. Dit opende noodzakelijkerwijze den
weg voor verdere discussie, bijv. over wel
ke waarborgen er gegeven konden worden,
dat wanneer Rusland haar legers in Po
len liet stilhouden, Polen niet'daarvan ge
broik zou maken voor verdere krijgs
operaties en nieuwe bewapening.
Het is mogelijk, dat als gevolg van die
besprekingen de bolsjewisten de waarbor
gen van Engfiand of de bondgenooten
aanvaarden.
De „Daily Telegraph" waarschuwt te
gen het aanvaarden van vemateohuldigin
gen en legt er nadruk op, dat hoewel de
bolsjewisten weigerden onderscheid tus-
schen wapenstilstand en vrede te maken,
toch de onderhandelingen te Minsk een
langdurig karakter schijnen te zullen
dragen en daardoor de roede legers in
staat zullen stellen misschien geheel Po
len onder den voet te loepen.
Om te wachten op de onzekere resulta
ten van zulke besprekingen, zonder tevens
vredesbesprekingen te voeren, zou, bij de
voorbereiding der geallieerden om Polen
te steunen, een zeer gevaarlijke politiek
zijn. Groot-Brittannië is het geheel eens
met Prankijk over1 de noodzakelijkheid om
de randstaten op te roepen naar de con
ferentie van Londen, ofschoon Moskou dit
denkbeeld niet gunstig gezind is, daar het
een conferentie verkiest uitsluitend met
de groote mogendheden hetgeen de er
kenning van Sovjet-Rusland als zoodanig
zou insluiten en waar Duitschland bo
vendien bij tegenwoordig zou zijn.
De bespreking miet de Russische dele
gatie heeft nog vastgesteld, dat het Rus
sische antwoord 'opgesteld was vóórdat
Tsj itsj erin de Engelsche nota van Dins
dag ontvangen bad.
Daar die Engelsche nota zegt, dat het
plain van die conferentie te Londen in het
water zal vallen, wanneer Sovjet-Rusland
vasthoudt aan den eisch onn die vredes
voorwaarden met Polen zonder medewer
king van. de mogendheden vast te stellen,
is er nog eenige hoop, dat Rusland nog
zijn houding, aangenomen in het antwoord
van Kamenef, veranderen zal.
Lord George en Millerand
confereeren.
Ais gevolg van deze besprekingen heeft
men een nieuwe conferentie tussclien
Lloyd George en Millerand noodig ge-
geacht, De twee eerste ininlsterrs zijn dier
halve gisteren te Hyt'he samengekomen
om overleg te plegen. De Engelsche regee-
ring hoopte dan in het bezit van het ant
woord uit M-oekou te zijn, zoodat do twee
eerste ministers op grond daarvan wel
licht tot een definitieve beslissing kunnen
komen.
In elk geval zal Lloyd George tijdig te
Londen terug zijn om heden, Maandag,
de vergadering van het Lagerhuis bij te
wonen en zijn verklaring over den inter
nationalen toestand af to leggen.
Bij de bespreking van Zondag waren
Poeh en sir Henry Wileon tegenwoordig
en wanneer bet antwoord van dc Sovjet
niet bevredigend geacht wordt er ernsti
ge besluiten genomen worden. ALs voor-
loopige maatregel zijn er instructies ge
zonden naar de bevelhebbers van leger en
vloot der bondgenooten in het (warte Zee
gebied om gereed te zijn met generaal
Wrangel eatmen te werken.
De toestand verergerd?
De bijzondere correspondent van de
„Times" te Hyihe meldde echter gisteren
avond, ten deele in tegenspraak met boven
staande;
De toestand is in hooge mate ernstig, een
aniwoord van Moskou is ontvangen en is
een vierkante verwerping van het Britche
voorstel, Vrijdagavond door Lloyd George
gedaan. De Sovjet-reegeering verkiest recht
streeks met Polen te onderhandelen en naar
zij zegt is reeds een zoodanige regeling ge
troffen. dat de Russische vertegenwoordigers
Poolsche gedelegeerden a.s. Woendag zullen
ontmoeten.
De „Times"-correspondent constateert, dat
dit antwoord van Moskou aanmatigender
van toon is, dan men had kunnen verwach
ten, doch de Sovjet-regeering voelt, dat zij
Polen 'bij de keel reeft en wil blijkbaar nie-
manad tusschen haar en haar slachtoffer
laten komen. Met het oog op het onbevre
digend antwoord besloten de leiders der
Fransche en Engelsche regeeringen heden
avond de zaak te verwijzen naar hun res
pectieve militaire en martieme advisuers.
Hun advies zala mogen worden gesproken.
Milleranad zal drhalve zn terugkeer naar
Parijs lot morgen namiddag uitstellen en
Lloyd George zal zijn beloofde verklaring
niet eerder dan Dinsdag in het Lagrhuis
kunnen afleggen. Tot zoover de Times-cor
respondent.
Protesten van de Pingel- che'
arbfirleiSiiartij.
De Engelsche arbeidspartij zond Zater
dag een „dringenden belangrijken brief"
de wereld in, waarin een dringend be
roep gedaan wordt op alle aangesloten
bonden en lichamen om hun stem te la
ten hooren tegen de bedreiging der geal
lieerden om oorlog te gaan voeren tegen
Rusland. Die brief zegt: „Lenden is de
zetel der regeering. Het js de dringende
plicht der Londensche arbeiders de re
geering te laten weten, dat het een bui
tengewoon ongemakkeLjjke zetel zal wor
den, indien het ongezondmilitarisme en
anti-soeialisme van Ohurchill succes krij
gen. Stort moties uit o-veir den premier,
Curzon, de plaatselijke parlementsleden
en de bladen. Laat hun weten, dat wij
er niet voor willen doorgaan met hen
te hebben medegewerkt, als wij voor het
oorlogsfeit staan, maar dat de hoofdstad
des rijks vijandig za,l zijn tegenover de
(chicane erende helers van Downingstreet,
die een misaddig zoodje yan politiek der
v re ld hebben gemaakt.
GhurChïll zegt in een antwoord op de
kritiek van de arbeiderspartij op zijn hou
ding jegens Rusland, dat hij in den te
genzin van het volk tegen oorlog -deelt,
maar het zijn diet de Engeisohen, die oor
log aanstichten, maar de bolsjewiki die
op dit ©ogenblik de vrijheid van Polen
vertreden en hun best doen de oorlogsvlam
in Perzië, Afganistan en Inclië te laten
oplaaien. Onderwijl regeeren zij hun eigen
volk 2elfs in Hun huis met de ijzeren
roede van het despotisme.
Ohurchill besluit: Het eenige doel is
om zulk een afschuwelijke vreemde on
derdrukking van Engeland veine te hou
den.
De houding der Fransche
socialisten.
De „Eumanité" meldt, dat het Fran
sche socialistische partijbestuur zich met
het Algemeen Verbond van den Arbeid
in verbinding heeft gesteld om gezamen
lijk onmiddellijk een krachtige actie te
beginnen tegen de struikroovers,politiek,
die op de Russische revolutie is gemunt
en opnieuw heel Europa in vlam kan
zetten. De federaties worden aangespoord
dadelijk een agitatie te beginnen om het
volk over de misdadige plannen der re
geerders en de gevolgen, die daaruit kun
nen voortvloeien, in te lichten. Het mani
fest eindigt aldus: geen man, geen cent,
geen granaat voor het reaetionnaire en
kapitalistische Polen.
Voor 5 jaar munitie?
Naar uit Londen aan de „N. R. Ot."
wordt gemeld, berekent de militaire over
heid te Washington, dat de Sovjets ge
noeg munitie hebben om den oorlog op
den tegenwoordigen voet in Polen vijf
jaar voort te zetten. Zoo goed als al die
munitie zijn voorraden, die de geaLlieer-
den in den oorlog aan Rusland geleverd
hadden.
D<e houding van Italië.
Inzake de Russisch-Poolsche kwestie
zeide Minister Sforza in de Italiaansche
Kamer dat de expeditie naar Kief een
misstap was geweest. Maar thans wil Po
len oprecht den vrede. Men moet hopen,
dat de Sovjet-regeering, ondanks haar ex
pansie-neigingen, begrijpen zal, dat het
haar beLang is vrede met Polen te sLuiten.
In zake de betrekkingen van Italië tot
Sovjet-Rusland zegt Sforza, dat naar zijn
persoonlijke meening de heldere Latijn-
sche geest niet zal willen afwijken van
een zekere en snelle evolutie van de eeu
wenoude tradition. Deze gedachte volgen
de, zoo zeide Sforza, heb is te Spa jn
volle openhartigheid kunnen spreken en
handelen en zoo kon er een overeenkomst
tot stand komen met de regeering van
Moskou over het toelaten van een ver
tegenwoordiger van elk land, dat mede
werkte aan de ontwikkeling van econo
mische betrekkingen.
(Vrij naar het Engelseh van k. S. Swan;
Geautoriseerde vertaling
40.)
Eindelijk raakte de groote zaal toch leeg,
en er bleef nog slechts één arme, slecht-
uitziende vrouw over, die eenigszins
schuw naar Clara opkeek, als wist ze niet
boe hetgeen zij te zeggen had opgenomen
zou worden.
,,U kent mij niet, zuster," begon ze ein
delijk. „Mijn naam is Betts en mijn mara
werkt in de havens. Ik heb niets voor mij
zelf noodig,miss, en eigenlijk bent u toch
i waarschijnlijk ook wel te vernnoiei'd' om
niog te iuistenen'.'
.„Nu, dit eenie oogenibliikje kan er nog
wel bij, juffrouw Betas," antwoordde Clara
i met een vriendelijken glimlach. „Wat wil
dot gie mij komen zeggen?"
,.Ik wou u spreken opèr een ongelukkige
vrouw, die ik hij mij in huis genomen
feeb, Wij hebben oen Hink groot huis en
ik heb bijna altijd iemand in de kost Zij
komt uit dezelfde streek als u."
,,Wat zeg je." vroeg Olara, dadelijk met
meer da/a gewone belangstelling» want
diit was voor liet eerst dat zij hier in
den maalstroom van het woelige Londen
iemand uit haar eigen graafschap zou
ontmoeten. Bet had haar verbaasd dat
doo weinigen uit haar vroegere omgeving
door de magnetische kracht der hoofdstad
werden aapigeitrekken. „Hoe is 'haar
naam," vroeg ez.
„Ze noeme zich juffrouw Hartley, zus
ter, maar ik ben er wel haast zeker van
dat d;at niet haar eigenlijke naam is.
Het is een all el lef st vrouwtje en ze
schijnt in groote moeilijkheden te zijn.
Ilaar man loopt nu al meer dan drie we
ken zonder werk."
„Is het een havenarbeider," vroeg
Clara verder.
Mrs. Betts lachte „Neen, neen, zuster,"
sprak ze, ,-het is geen werkman, maar
bepaald een meneer. Het moeten rijke
men si) een geweest zijn, maar geducht
achteru'it.gegoan."
„Hoe weet ge dat ze uit mijn graaf
schap komen miss Bei Is 1 Koanen ze
mij 3" s.
„Ze kennen uw oom, rnr. Armstrong,
zuster. Ze weet niet dat ik u. iver haar
gesproken heb. Ze is geweldig trotsch en
haar man ook, en van geholpen worden
willen ze niet weten."
„Is ze n geld scsuldig, mrs. Betts?"
,,0, dat is haast niets, zuster, enhet
is ook heelemaal niet om dat kleine
beetje geld dat ik u kom spreken."
C'lara glimlachte en liet haar hand
zachtjes op den schouder van het aardige
vrouwtje rusten. Laingzamrband begon
ze die hartelijke hulpvaardigheid der ar
men onder elkander te verstaan en te
waardeeren; zo kende nu die bereidwil
ligheid van zelf-amioe-lijdenden om alles
met elkander te dieeleii, zonder ook maar
ts denken aan teruggave of aan beloo-
ning. Deze ervaringen hadden haar al
dikwijls beschaamd gemaakt. Hier had
ze opnieuw een bewijs van die naasten
liefde dergenen die zelf niets bezitten en
ze begon met groote vreugde en voldoe
ning haar 'onderzoek.
„Ik kan ze maar niet thuis brengen,"
zei ik. „Ik heb nooit iemand van den
naam Hartley gekend. Het schijnt me een.
naam uit Yorkshie toe, maar ik zal
vanavond oom een uur of zes even langs
komen. Het adres heb je mij gegeven
nietwaar?"
Ze las het nog even over, mr, Betss
Knikte en vertroken. blijkbaar bijzon
der in haar nopjes en tevreden over haar
zelf. Clara dacht niet verder over het
geval na, want een heele reeks van an
dere dingen namen haar aandacht in be
slag, Trouw aan haar belofte kwam ze
intusscben even na zes uuir naar Holer ofi
Raod. Zij was al lang gewoon aan die lan
ge rijen van kleine steenen huisjes met
geen enkel groen plekje er tusschen, en
waar half aangekleede kinderen in groot
getal loopen te spelen, terwijl hun vroolij-
ke stemmetjes eigenijk het eenige vroolij-
ko en aardige uitmaken in die somihere
omgeving. Mrs. Betts, dlie aan hot einde
der smalle straat stond uit te kijken^ had
de slanke vepleegstersgedaanste in den
langen, blauwen mantel dadelijk, zoodra z"
dén hoek 'omsloeg in het oog, en ze snel
de- haastig op haar toe.
„Zo maakt het vanavond niet eng
goed," sprak mrs. Betts, ,,en de dokter
zegt, dat hij haar kindje wol niet in het
leven zal kunnen houden."
„Zegt de wijk dokter dat;" vroeg Olara
vol belangstelling. jssu-w-i-
,,Neen, zusters, mr. Hartley is erg
trotsch zooals ik u al gezegd heb en hij
wil van den armendokter niets weten.
Ze lijlen lieven honger om den dokter te
kunnen betalen, dan dat ze bot van den
arme hébben."
Olara glimlachte medelijdend. Gezellig
pratend stapte ze met mrs. Betts voort,
bier een knikje gevend en daar een
glimlachje. Spoedig stonden ze voor liet
huisje waar haar tegenwoordigheid zoo
dringend noodig was. „Ze ligt boven,
zuster, op het achtirkaimertje. Ze is erg
ziek geweest en de dokter zei, dat ae een
kamer moest hebben heel ver van het
straatrumoer. De kinderen maken buiten
altijd zoo'n spektakeL"
Het buisje zag er heel zindelijk uit; de
trap, die vlak bij den ingang lag woe hel
der wit en Cfcra bemerkte hier niets van
de luchtjes, die je anders zoo dikwijls in
de woningen dier armen tegemoetko
men. Het eenige wat ze rook was een
beetje cotrbol- en geneesaniddelenlnebt
'De slaapkamerdeur op het smalte
overloopje stond wijd open; Olara stap
te over den drempel en stond bijna daden'
Mflï stek vdÓE hal ledikant,
iWordt
