R,ft. WTEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NÓORP-HOfJUNTO SCHULD EN BOETE üb gruwel obi' uoisjewisten FEUILLETON. BUITENLAND No 193 Donderdag 19 Augustus 1920 13e Jaargang Verschijnt dagcSIjks Bureau) HOF 6, ALKMAAR. Telefoon) m Bechtmatige achterdocht. Abonnemontaprïjs! Pei kwartaal i f t,—franco per post f 2.5% Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 kooger. Ad vsHsntieprij*! Van 1—5 regels f 1.25elke regel meer f 0.25j Reclames per regel 1 0.75 j Rubriek „Vraag en bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. ~Aa«» «Ua Bfconné'a wordt op e.nvr*ag gratis een polis verstrekt, welke hen verxekert tegen ongovaiien tot een bedrag van f600,-, f 400,-, f EO©,-, II00,-, 190,-, fS6,~ l»r- Wanneer we lezen, dat de Lugelsche Re geering zich in het hooger- en Lagerhuis optimistisch heei't uitgelaten over de ttansen op een reaeiiiken vieae lusscnen Rustana en Poien, dan wil het er hij ons niet gril in, dat dit optimisme niet ietwat aigerawon- gen is en voortvloeit uit de omstandigheid, dat het zeer moeilijk, zoo niet onmoge.ijk is voor nngeiand, om op het oogenoiik ktacii- iig en in ae gewenstee richting, in de Poolscn-Kusstsche verwikkelingen tn te grij pen. De beperkte gezichtskring der arbeiders bonden. cue met staking dietgen, biaoi L,oyu George ue banden en awmg-t hem een ge- Iragstijn van weifelend houen en vertrou wen te voigen. die niet oveteautomsug ce eischen van aen precatren toestand en even min, uiuiiu ons, zijn peisuotiajjie meeuutg is. in dit opzicnt staat een ander staatsman van aen eersten rang, voet vriier. en ut waarscnuwenoe stem me Lui uobl Jütnkea ut de oe.angtijke nnta ais antwoord op een l-taaaanscu verzoek om ae ïnzicntöi oer Ver- eenigae Staten in de Fooiscii-Kussische kwestie te ieeien kennen, veruient verscnerp- te aanuacht. President Wilson dan. die zich in den laatsten tijd weinig met de huropeesche pouittek bemoeide, neemt ia die nona ecu scuetpen loon aan. Men herkent zijn stijl. De noia gaat even recht op uen man at als inu-erujd zijn nota s over Duuscinand en het Uuttsche jonket- regiem. hij neemt geen oiad voor oen mono en zegt ronduit: ouaeritan-uel tocü met met die öovjet-regeeröers in Moskou: ze zijn met te veruouwen! Ononistooteiuke teiteu zoo zegt hij,, zonder er aoemes om te winden nebhen er de Vereentgade Staten wel van moeten overtuigen, u-at het Rus sische regeermgs-stelsel berust op een min- ahiin.g van eiit begmsel van eer en goeut trouw en van ade gewoonien en georuiiten, die den gioudslag vormen voor het neeie geoouw van het volkenrecht, een minach ting van eik beginsei waarop net mogeJjk is betrekkingen van vertrouwen en samenwer king te baseeren, hetzij tusscnen vorken ot tusscihen particuliere personen. De nota herinnert er aan, aat de verant- woordeajke leiders in Rusiand er zich open lijk op neroeinn hebben, met plezier ane mogelijke overeenkomsten met bunenlana- sche mogemaheaen te onderteekenen. maar dat zij er geen o,ogenblik aan nenaen zien aan die aispraiten te houden. Verantwoorde lijke Russische wcordvoerdeis lieooen her- haaldelijk verklaard, aat het vooru>esLaan vas het bolsjewisme in Rusiand zelt, ai- hangt van het uitbreken van ae revolutie in andere lanuen en met aergeliike tiecien wil oe regeering der Vereenigde Staten uiels te maken hebben. Voor ae Vereenigae Staten, waar de fe deratie van arbeiders een motie tegen de communisten en iboisjewiki heejt aangeno men, waaim hun daden scherp worden ver oordeeld en waar de voorzitter atr ieaeratie Gompers. een verklaard vijand is van de cotinmun.sten en van het hio-lsiewishscri re giem, is deze vijandige houding Qer regee- ring tegen de Sovjei-bewinheobers gemakke lijker aan in Engeland, waar Luoya üeorge van de vertegenwoordigers van zes miluoen Lngelsche arbeiders heeft moeten hooren, dat de algemeene staking zou uitbreken als Engeland Wrangei ging steunen of maat regelen tegen Sovjet-Rusland nam. Het is niet onmogelijk, dat de nota van president Wiison een staatsstuk zal blijken te ziin, dat in zijn gevolgen geen effect sor teert. De tijden zijn sinds een jaar wel zeer veranderd! Echter, dit neemt niet weg, dat het in zicht van het hoofd van de groote Ameri- icaansche Republiek in zake het Bolsjewisme en de Bolsjewiki, voor ons het juiste in zicht is. Reeds nu blijken de Bolsjewisten druk bezig om Polen tot een Sovjet-Republiek te maken. Overal achter liet front voeren zij het ra- censlelsel in en na de verovering van War- scnau zijn zij voornemens ae centrale sovjet die thans te Bmiostok zetelt, naar de hoofd stad over te brengen en dan aaarmee vrede te slciien Kamenef en Krassin en misschien een deel van de regeering te Moskou mo gen met cie hanc.elwi;ze geen vrede li*§bcn, ae roode machthebbers ter plaatse, mililai- :en en n-.et-mt.ifairen, gaan volgens het een- emniig getiugenis van Lngeische en Duit- tee correspouaenten, hun gang en zuilen zich aan tnz.chten. die met de hunne m strijd zim, wei weinig stoten Zii kunnen zich immers altijd beroepen op he; „zèil- jeschikkmg.-:tch, der volken.' en geitjk de chef van ceti staf van het vierde roode le ger al heelt gedaan, beweren dat de Polen ze'.i piotseung verwoede aannangets van de radendictatuur zijn geworden 1 (Verhaal van een ooggetuige). De heer Bettonville, die uit Rusland aangekomen, zich n.u te Maastricht be- vimtt. (z.ie de N. Li. Ort. van 11 dezer), was werkzaam als chef van dienst aan een inotaaliabriek te Taganrog (Zuid-Rusland), later aan de Usine hrancaise te isantzyne taan de WoJjgia), die onder directie stond van den beer Léon Liio-est, uit Luik. Een paar maanden na 't uitbreken der revolutie in de Russische hoofdsteden sloeg de beweging ook naar het Ueraigooergte over: in April 1917 werd de fabrieksdirec teur Lhoest door zijn eigen werklieden aan gehouden en in do gevangenis gestopt, en maakten zi,j zich meester van 't bedrijf, dat nu onder 't beheer eener Sovjet-commissie zon worden voortgezet, liet heette openbaar eigendom te zbn geworden. Veel werd er niet meer uitgevoerd: er werden meer ar oeidersvergaderingen gehouden, dan dat er gewerkt werQ, wat ruet belette dat de arbeiders fimke loonei, opstreken, eerst uit do fabriekskas en. toen deze ledig raakte, uit de openbar© geldmiddelen. Een oogenbiik scheen het. alsof aan die Sovjet heerlijkheid een einde zou komen de Kozakken verschenen voor ïsaritzyn© en belegerden de onder rood bestuur gestelde slad. Deze verdedigde zich echter taai. zoo dat n,a acht maanden vergeefseh pogen de ongedisciplineerde aanvalsgroepen weer af trokken. Gedurende het beleg had de bevolking het met de levensmiddelen hard te verant woorden gehad. Ten slotte werd er kamee- lenvleesch gegeten, dat ongeveer den smaalt en de onverteerbaarheid heeft van zoolleer. Toen de stad weer open lag. konden d'e heer Bettonville en zijne echt-genootè ze echter niet verlaten. De Sovjet stond dat niet toe. Buitenlanidscüe consuls waren ©r niet meer. Eindelijk arriveerde er een Commissie van het Deensche Roode Kruis, die de vreemdelingen zou helpen terugkeeren. Ka twee jaren in Mei 1919 zou eindelijk een trein vertrekken, waarmee de ongelukki- gen Tsaritzyne konden verlaten. Zij ver kochten alles en alles: huizen, meubels, kieeren. sieraden, alleen het allernoodzake lijkste meenemend. Zoo bereikten zij Mos kou. Maar hun hoop, dat dit het overgangs- station naaf de bevrijding was. werd deer lijk teleurgesteld. Voor het controleeren van hun papieren hield men hen veertien dagen op, en het eind van het liedje was, dat de leden der Deensche missie zonder den minsten eerbied voor lift recht der neu trale vreemdelingen in de gevangenis werden opgesloten, en hun beschermelingen gesteld werden onder het toezicht der te Moskou vertoevende groep Franscke Com munisten. Dwangarbeid in dienst der Sov jets werd hun opgelegdwie geen vijftig jaar w-as, moest werken en ziin huisvesting en kost uit het verdiende loon betalen. Heel nauw werd het daarmee niet genomen: de heer Betifcomville, die de 50 ruim gepas aeerd was. maar een gezond en sterk man is, moest, evenals zijn echtgenoot» toch wer ken: hij als opzichter in een stadsmagazijn, zij als werkster in gemeentelijken dienst. Het leven was er allerellendigst. De kost, dien men kreeg, bestond hoofdzakelijk uil kanariezaad met bevroren kool en wortelen. En dan kreeg men nog iang niet genoeg o-m zich de maag te vullen. De huisvesting was ai «ven treurig. Men kan zich daarvan een denkbeeld vormen als men weet, dal de Sovjet met de eigen onderdanen aldus te werk ging; wie ©en huis bewoonde met zijn gezin, kreeg daarva®. een of twee kamers ter bewoning aangewezen (zooveel kub. M. lucht per persoon); de overige vertrekken, met meubilair en al. werden betrokken door bolsjewisten, proletajiers. en andere Kame raden," die stalen "als de ruven en van her meubilair weinig overlieten. Gas. eleetrici- teit, waterleiding werkten, niet meerhet vocht uit de W.C.'s der bovenverdieping sijpelde door de vioeTen en plafonds in de ondergelegen vertrekken. De vervuiling was zoo schrikbarend, dat de gro.ote grijze lijfluis zich als een plaag in meubels en kieeren vestigde, en dageJjjks exemplaren van dit afschuwelijk insect (hetwelk de overbrenger van zooveel smetziekten is) van het lichaam moesten worden weggevangen. De centrale verwarming in die groote huizen werkte met meer, en wat dit zeggen wil, bedenke men eens. als men weet. dat de temperatuur in Moskou soms 90 a 35 graden Reaumur vorst toekende, d.w.z. ongeveer 38 a 45 Cejsius. ot wel 35 tot 5U graden Fahrenheit ouder nuj. Het gevolg was, dat allerlei meubi air, beschot-planken, vloeren enz. werden uitgebroken en ver brand, om maar wat warmte te 'krijgen. De bedden bestonden uit planken met een matras erop Met bet verdiend-e geld, zoo vertelde de beer Bettonville aan die redactie van d-e „Kim. Koea-ier": 3öU0 roebeis per maand, viel niet veel uit te richten. Vóór den oor log. in den Czarentijc. was een roebel on geveer 1.26 waard; thans gold een Czaren- roebei 25 Sovjetroebels. zoodat deze nominaal althans ongeveer een stuiver waard heette. Feitelijk echter hadden zij zoowat in t geheel geen waarde: voor een doos.ie lucifers moest men 150 roebeis be talen. voor een baring' 1200 roebeis; voor 'n paar vrouwoscboen-tj.es w-e hebben bet gezien; lage schoentjes van wit linnen met kartonnen zolen) 8WJ0 roebels, voor een paar leeiren schoenen 3(1.000 roebels, voor een slecht heerencostuum 100,000 roebels enz. De heer Bettonville wilde een paar schoenen laten repareerden bij d-en van Sov- jetwege aangewezen schoenmaker en infor meerde naar den prijs. De man vroeg be daard 1000 r-oebels. In piaats daarvan bood de heer B-. hem twee gedroogde en gezouten vissollen aan, een soort van scharre-tj©3, die hii en ziin echtgenoot© niet eten konden, omdat de maden eruit kropen. Gretig nam de zoon van Orispjjin het aanbod aan. Dat - teekemtl ('Vrij naar het Engelsch van A. S. Swan; Geautoriseerde verts-Reg 47.) Ze begon te vertellen maar toch niet precies alles. Toen ze den sombe ren trek op zijn gelaat bemerkte, begreep ze dat ze over de ergste dingen van Geof frey's leven een beetje licht heen moest glijden. Maar ondanks al haar voorzich tigheid maakte, hetgeen ze vertelde, toch een diepen, treffen-den indruk. Bryan be greep volkomen welk een groote en wel doende rol zij in de laatste maanden ge speeld had. „Het schijnt wel of je voor het heil en het geluk der Faussits geboren bent, Cla ra", sprak hij. „Wij zijn je allemaal sa men zooveel verschuldigd, dat er nliet aan te deuken valt dit maar eenigszins te vergoeden. En toch ik voel mij door dat alles pijnlijk getroffen, zelfs als iii het zegt." „Dat begrijp ik, Bryan, ik voel het zelf wel," antwoordde zij op zachten toon. „Maar bedenk eens, ik beb Geoffrey al zoolang gekend, en al dien tijd, dat ik bein in Londen gezien heb, moest ik aan hem denken als de kleine jongen die hij vroeger was." „Je denkt dus dat hij nu goed en wel op zee is, en dat hij het daar ginds goed zal maken?" „Ik ben er beet zeker van. En de jonge vrouw is zoo lief, Bryan. Je kunt omn-oge_ lijk begrijpen wat een schatten van lief de en zelfopoffering haar ziel bevat." „Och, dat is toch wel te begrijpen. Geof frey heeft altjjd veel meer dan zijn deel gehad aan liefde en vertrouwen van den kant der vrouwen. Mijn moeder houdt hem nu nog voor den besten van bet gezelschap, nu zelfs nog, nadat...." „Och Bryan, zeg daar vooral niets van. Het is heuseh de eenige manier om zulk een verloren zoon op den rechten weg te rug te brengen. God Zelf beeft ons hierin een voorbeeld gegeven. Laten we liever bepraten wat wij morgen op Branetbor- pe Hall zeggen moeten." Een half uur later hadden ze vastge steld wat lady Eleanor meegedeeld en wat verzwegen zou worden. „Dan moeten we het verder nog over BE STRIJD IN POLEN. Als de Poolsehe stafberichten geloof Verdienen, dan is er in de krijgskans een onverwachte keer gekomen en worden de Bolsjewiki ten Oosten van Warschau te ruggedreven. Tegenover de gunstig luidende Pool sehe stafberichten staat uitsluitend een officieele mededeeling van den Russi- schen generalen staf. Volgens dit stal'bericht, zouden de Sovjet-troepen in den avond van 15 Augustus van Praga uit na een zwaren strijd in War-sebau binnengerukt zijn. Ware nu dit Russische stafberïeht iets meer dan een communistische droom, clan zou het ongetwijfeld reeds bevestigd zijn. Het tegendeel is waar. De gunstige Poolsehe stafberichten winnen steeds meer aan waarschijnlijkheid en zooals de Franschen in Sept. 1914 het Duitsche le ger vóór Parijs den nekslag gaven, schij nen de in het nauw gedrongen Polen, op bun hoofdstad teruggedreven, met een caatste krachtsinspanning, een belangrij ke overwinning behaald te hebben, waar door zij in bet noorden en in- het oosten aanzienlijk terrein winnen, ja, zelfs de Russische linie aan den Boeg met een doorbraak bedreigen. Volgt daaruit, dat men daarom op een geheelen omkeer van den toestand kan rekenen? Dit valt o.i. te betwijfelen. Natuurlijk is bot niet onmogelijk, dat de laatste Poolsehe legioenen met de kracht der wanhoop bezield, erin slagen om de onvoldoend geschoolde Russische horden uiteen te drijven en tot den af tocht te dwingen, zoodat de Po-oische on derhandelaars te Minsk een goede kans krijgen om voor hun land een dragelij- ken vrede of een wapenstilstand te be werken. Doch dat alles lijkt ons niet waarschijnlijk. Een Russische nederlaa; zal de Sovjets slechts tot een nieuwe krachtsinspanning prikkelen, 'n nederlaag zal het Russische nationalisme aanwakkeren en de horden van Lenin zullen den Polen dan met grootere hef tigheid op het lijf vallen. Een tijdelijk Poolseh suoees zou slechts van beteeke- iris zijn wanneer de geallieerden in staat waren hulpkrachten naar Warschau te zenden. Maar dit schijnt minder dan ooit mogelijk, vooral door den onwil van de Europeescke arbeiders wat het versche pen en transporteeren van oorlogsmate riaal betreft. Misschien slaagt de Fran- sche regeering er nog in een middel te vinden om de weerbaarheid van Polen te versterken. intussehen blijkt uit de jongste via Londen ontvangen berichten. da.t de Po len met succes Warschau verdedigen; 't tegenoffensief uitde richting Thory maakt goede vorderingen. Tot Strasburg hebben de Polen den spoorweg in bun bezit, hier vocht 'n vrouwenbataljon mee. De Danzig-Warsèhaulijn is nog bruik baar via Thorn. Het officieel Poolseh legerbericht van het Noordelijk front luidt: De tegenaanval in de streek Modlyn stuit op verbitterden tegenstand van den vfjand. Toch onwikkelt zich de strijd gunstig voor ons. Heden werd Sereck in genomen. De buit van de laatste dagen bedraagt 2000 gevangenen en een aantal machinegeweren. Alle vijandelijke aan vallen op de verdedigingslinie van de hoofdstad zijn zonder succes gebleven. In verband met bet offensief van bet cen- L- trum is ook de rechtervleugel van liet leger van het bruggehoofd van Warschau tot den aanval overgegaan. Deze met be hulp van tanks ondernomen aanvallen brachten ons in 't bezit van het stadje Demby-Wie-lke. Onze troepen trekken ver der naar Nowo-Minsk. Centrum: Op het gekecle front van den Weichsel tot aan den Boeg trekken onze afdeelingen moedig voorwaarts. Zij drij ven den vijand voor zich uit. De buit bedraagt zeven kanonnen, 1000 gevange nen en eenige bonderden wagons. Heden, 17 Augustus werd Loekow door onze troe pen bezet. De vijand trekt naar Siedlce terug. Onze vliegers konden de ackter- waartscke beweging van den vijand oon- stateeren. Zuidelijk front. Tusschen den Boeg en Lemberg plaatselijke gevechten, waarbij onze troepen den vijand zware verliezen toebrachten. Volgens dit bericht zijn dus de geruch ten, dat Warschau en Lemberg zouden zijn gevallen, onjuist. BE CONFERENTIE TE MINSK. De correspondent van de Daily Herald te Minsk meidt. aat de Fooische vredesdele- gatie op 16 Augustus te Minsk aanxwam. Dasisnevsky, president van de Russische deiegatie, door den correspondent geinter- viewa zeide: „Alle algemeene zittingen der conferentie zullen, overeenkomstig de Sovjet-traaitie van openaike diplomatie openbaar zijn. Wij zijn niet voornemens de geheimzinnigheid en dictaat-procedure van veisanus ,e ïmioeen-u. we zuuen met aan dacht a.re Tooischc argon,en. en terwijl wij hopen, te kunnen volstaan met de gepubliceerae voorwaarden, zijn wij niet voornemens wijzigingen, welke noodig mochten zijn te weigeren. Rusland wensclit ernstig vrede en zat zijn best doen er voor te zorgen, dat het niet verantwoordelijk is voor een mislukken der conierentie. Het voornaamste -beginsel der Russische politiek is gegrond op de volle erkenning van de souvereiniteit en onafhankelijkheid van Po len. We zul,en ons onthouden van alie in grijpen in binnenlaanasche aaangelegen- heden. De kritieke punten zijn die. welke waarborgen moeten geven tegen een egres- sief optreden van Poten. De correspondent voegt er aan t-oe. dat verlangen naar vrede van de zijde van het Russische volk ernstig en intens gemeend is. Dat is te hopen. ONRUST JLN OPPER-SIBERIE. Is Opper-Silezië is de toestand uiterst ge spannen. De bevolking van dit volksstem- mingsgebied, waarvan het behoud voor Duuscniand een levenskwestie is. omdat het de (Jpper-Siiezische steenkolenmijnen niet missen kan. is tegen de Polen gekant, tegen een ingrijpen in den Poolsch-Kussischen oorlog, fegen troepencranspodten en tegen de Lransciie bezettingstroepen, die hun sym pathie voor üe Po,en niet onder stoeten of hanken schuiven, maar hun Poolsehe vrien den op allerlei manieren steunen. De stemming der bevolking lieert zich ge uit in een proteststaking in alle steden van Opper SLezië, die gisteren van 12 uur tot 7 uur 's avonds gehouden werd en waar aan ook de werklieden van het electriscb bedrijf, de gas- en waterleiding en de post beambten deelnamen.. Het personenvervoer bleef gehandhaafd, maar alle winkels en koffiehuizen waren ges.oten. Des miadags werden overal protestvergaderingen gehou den, die door de vakvereenigingen waren belegd en waarin een motie werd aangeno men tegen den oorlog en voor ae neutrali teit van Opper Sileziè en waarin aan de in- 1 ter-geallieerde commissie van spoorwegbe- Aaron Fletcher hebben. Weet gij waar hii is?" „Zeker, bij woont nog steeds in zijn eigen huisje te Catley End. Toen de moei lijkbeden met Geoffrey en Annie kwamen, is hij heengegaan, maar een maand la ter was hij alweer terug. Ik geloof dat mijn vader hem zelf geroepen heeft. Hij werkt er weer even lustig en tevreden ais ooit te voren. Een verre bloedverwant van hem doet de huishouding." „Wilt gij hem dan gaan bezoeken?" „Ja, ik zal naar hem toegaan en hem alles vertellen. Dat verdient hij ten volle. Clara 1" ,,Maar spreek dan niet te hard over Geof frey, Bryan. Als je hem gezien had zoo als ik hem gezien heb, zou je bet óók niet kunnen." „Hard over Geoffrey spreken," herbaal de bij en zag haar verbaasd aan. „Ben je wezenlijk bang dat ik dat doen zal? Ik geloof niet,- dat ik het trouwens ooit ge daan heb. Heeft hij zich erover be klaagd?" ,,Neen, zeker niet. Hii sprak over je als den besten broer dien men zich denken kan en daar heeft hij stellig gelijk in ge had." Toen ze opstonden om naar huis te gaan stond Bryan's gelaat eenigszins somber. „Dus je keert weer terug tot dat zware verpleegsters-leven, Ciara, en wij kier hebben je dus voorgoed verloren?" „Niet voor goed, hoop ik; ik zal nog heel dikwijls bier komen." „Ja, ja, zooals de wind of als verfris- sehende regenbuien," sprak bij, „maar wij moeten zonnehitte hebben, en dat wel haast voortdurend, begrijpt ge dat niet?" Ze gaf zich een houding door te pogen haar handscboenknoopje vast te maken, doch toen hij daar zoo geduldig, zelfs zoo nederig bleef staan wachten, keek ze hem opeens in het gelaat en sprak: „Beste Bryan, ja, ik zal zeker terugko men, maar gij moet geduld weten te heb ben." DERTIENDE HOOFDSTUK GELUKKIG EINDE. Het was een prettig tooneeltje daar in het zaehte licht van den Juni-avond, op het oogenbiik dat de zon stralend en schitterend onderging. Op de breede veranda van 't uit zware houtblokken opgetrokken huis van een kolonist, zat een vrouw in een lagen arm' stoel te naaien. Dicht bij baar stoel, bin nen het bereik van haar voet, stond een ouderwetscke, vrij primitief uitziende wieg, waarin een zuigeling lag te slapen. De vrouw was nog jong, ze bad een zacht vriendelijk gelaat en er lag een uitdruk king van groeten vrede op Ze droeg de ge wone kleeding der welgestelde kolonlsteoi een donkeren rok met witte blouse en een reusachtig schort dat 't grootste gedeelte van baar rok en blouse verborg.. Voor haar strekte zich een breed gazon met mooi onderhouden gras uit; opzij daarvan een eindeloos groote appelboomgaard. Deze is de glorie van elk rechtgeaard ko lonist in dat gebied. Het late voorjaar was oorzaak geworden dat de appelboo- men eerst nu bloeiden, iets waarover de kolonisten zich bijzonder verheugden, om dat de boomen nu veel minder gevaar lie pen van nachtvorsten. Zelden hadden de fruitboomgaarden van Ontario er zoo schitterend voorgestaan als dit jaar, eit het gebied waar wij den lezer heenvoeren was wezenlijk de tuin van dit heerlijke landl iWordlt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1