R,ft. WTEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NÓORP-HOfJUNTO
SCHULD EN BOETE
üb gruwel obi' uoisjewisten
FEUILLETON.
BUITENLAND
No 193
Donderdag 19 Augustus 1920
13e Jaargang
Verschijnt dagcSIjks
Bureau) HOF 6, ALKMAAR. Telefoon) m
Bechtmatige achterdocht.
Abonnemontaprïjs!
Pei kwartaal i f t,—franco per post f 2.5%
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 kooger.
Ad vsHsntieprij*!
Van 1—5 regels f 1.25elke regel meer f 0.25j
Reclames per regel 1 0.75 j Rubriek „Vraag en
bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
~Aa«» «Ua Bfconné'a wordt op e.nvr*ag gratis een polis verstrekt, welke hen verxekert tegen ongovaiien tot een bedrag van f600,-, f 400,-, f EO©,-, II00,-, 190,-, fS6,~ l»r-
Wanneer we lezen, dat de Lugelsche Re
geering zich in het hooger- en Lagerhuis
optimistisch heei't uitgelaten over de ttansen
op een reaeiiiken vieae lusscnen Rustana
en Poien, dan wil het er hij ons niet gril
in, dat dit optimisme niet ietwat aigerawon-
gen is en voortvloeit uit de omstandigheid,
dat het zeer moeilijk, zoo niet onmoge.ijk is
voor nngeiand, om op het oogenoiik ktacii-
iig en in ae gewenstee richting, in de
Poolscn-Kusstsche verwikkelingen tn te grij
pen.
De beperkte gezichtskring der arbeiders
bonden. cue met staking dietgen, biaoi L,oyu
George ue banden en awmg-t hem een ge-
Iragstijn van weifelend houen en vertrou
wen te voigen. die niet oveteautomsug ce
eischen van aen precatren toestand en even
min, uiuiiu ons, zijn peisuotiajjie meeuutg is.
in dit opzicnt staat een ander staatsman
van aen eersten rang, voet vriier. en ut
waarscnuwenoe stem me Lui uobl Jütnkea ut
de oe.angtijke nnta ais antwoord op een
l-taaaanscu verzoek om ae ïnzicntöi oer Ver-
eenigae Staten in de Fooiscii-Kussische
kwestie te ieeien kennen, veruient verscnerp-
te aanuacht.
President Wilson dan. die zich in den
laatsten tijd weinig met de huropeesche
pouittek bemoeide, neemt ia die nona ecu
scuetpen loon aan.
Men herkent zijn stijl. De noia gaat even
recht op uen man at als inu-erujd zijn nota s
over Duuscinand en het Uuttsche jonket-
regiem. hij neemt geen oiad voor oen mono
en zegt ronduit: ouaeritan-uel tocü met met
die öovjet-regeeröers in Moskou: ze zijn
met te veruouwen! Ononistooteiuke teiteu
zoo zegt hij,, zonder er aoemes om te
winden nebhen er de Vereentgade Staten
wel van moeten overtuigen, u-at het Rus
sische regeermgs-stelsel berust op een min-
ahiin.g van eiit begmsel van eer en goeut
trouw en van ade gewoonien en georuiiten,
die den gioudslag vormen voor het neeie
geoouw van het volkenrecht, een minach
ting van eik beginsei waarop net mogeJjk is
betrekkingen van vertrouwen en samenwer
king te baseeren, hetzij tusscnen vorken ot
tusscihen particuliere personen.
De nota herinnert er aan, aat de verant-
woordeajke leiders in Rusiand er zich open
lijk op neroeinn hebben, met plezier ane
mogelijke overeenkomsten met bunenlana-
sche mogemaheaen te onderteekenen. maar
dat zij er geen o,ogenblik aan nenaen zien
aan die aispraiten te houden. Verantwoorde
lijke Russische wcordvoerdeis lieooen her-
haaldelijk verklaard, aat het vooru>esLaan
vas het bolsjewisme in Rusiand zelt, ai-
hangt van het uitbreken van ae revolutie
in andere lanuen en met aergeliike tiecien
wil oe regeering der Vereenigde Staten
uiels te maken hebben.
Voor ae Vereenigae Staten, waar de fe
deratie van arbeiders een motie tegen de
communisten en iboisjewiki heejt aangeno
men, waaim hun daden scherp worden ver
oordeeld en waar de voorzitter atr ieaeratie
Gompers. een verklaard vijand is van de
cotinmun.sten en van het hio-lsiewishscri re
giem, is deze vijandige houding Qer regee-
ring tegen de Sovjei-bewinheobers gemakke
lijker aan in Engeland, waar Luoya üeorge
van de vertegenwoordigers van zes miluoen
Lngelsche arbeiders heeft moeten hooren,
dat de algemeene staking zou uitbreken als
Engeland Wrangei ging steunen of maat
regelen tegen Sovjet-Rusland nam.
Het is niet onmogelijk, dat de nota van
president Wiison een staatsstuk zal blijken
te ziin, dat in zijn gevolgen geen effect sor
teert.
De tijden zijn sinds een jaar wel zeer
veranderd!
Echter, dit neemt niet weg, dat het in
zicht van het hoofd van de groote Ameri-
icaansche Republiek in zake het Bolsjewisme
en de Bolsjewiki, voor ons het juiste in
zicht is.
Reeds nu blijken de Bolsjewisten druk
bezig om Polen tot een Sovjet-Republiek te
maken.
Overal achter liet front voeren zij het ra-
censlelsel in en na de verovering van War-
scnau zijn zij voornemens ae centrale sovjet
die thans te Bmiostok zetelt, naar de hoofd
stad over te brengen en dan aaarmee vrede
te slciien
Kamenef en Krassin en misschien een
deel van de regeering te Moskou mo
gen met cie hanc.elwi;ze geen vrede li*§bcn,
ae roode machthebbers ter plaatse, mililai-
:en en n-.et-mt.ifairen, gaan volgens het een-
emniig getiugenis van Lngeische en Duit-
tee correspouaenten, hun gang en zuilen
zich aan tnz.chten. die met de hunne m
strijd zim, wei weinig stoten Zii kunnen
zich immers altijd beroepen op he; „zèil-
jeschikkmg.-:tch, der volken.' en geitjk de
chef van ceti staf van het vierde roode le
ger al heelt gedaan, beweren dat de Polen
ze'.i piotseung verwoede aannangets van de
radendictatuur zijn geworden 1
(Verhaal van een ooggetuige).
De heer Bettonville, die uit Rusland
aangekomen, zich n.u te Maastricht be-
vimtt. (z.ie de N. Li. Ort. van 11 dezer), was
werkzaam als chef van dienst aan een
inotaaliabriek te Taganrog (Zuid-Rusland),
later aan de Usine hrancaise te isantzyne
taan de WoJjgia), die onder directie stond van
den beer Léon Liio-est, uit Luik.
Een paar maanden na 't uitbreken der
revolutie in de Russische hoofdsteden sloeg
de beweging ook naar het Ueraigooergte
over: in April 1917 werd de fabrieksdirec
teur Lhoest door zijn eigen werklieden aan
gehouden en in do gevangenis gestopt, en
maakten zi,j zich meester van 't bedrijf, dat
nu onder 't beheer eener Sovjet-commissie
zon worden voortgezet, liet heette openbaar
eigendom te zbn geworden. Veel werd er
niet meer uitgevoerd: er werden meer ar
oeidersvergaderingen gehouden, dan dat er
gewerkt werQ, wat ruet belette dat de
arbeiders fimke loonei, opstreken, eerst uit
do fabriekskas en. toen deze ledig raakte,
uit de openbar© geldmiddelen.
Een oogenbiik scheen het. alsof aan die
Sovjet heerlijkheid een einde zou komen
de Kozakken verschenen voor ïsaritzyn© en
belegerden de onder rood bestuur gestelde
slad. Deze verdedigde zich echter taai. zoo
dat n,a acht maanden vergeefseh pogen de
ongedisciplineerde aanvalsgroepen weer af
trokken.
Gedurende het beleg had de bevolking
het met de levensmiddelen hard te verant
woorden gehad. Ten slotte werd er kamee-
lenvleesch gegeten, dat ongeveer den smaalt
en de onverteerbaarheid heeft van zoolleer.
Toen de stad weer open lag. konden d'e
heer Bettonville en zijne echt-genootè ze
echter niet verlaten. De Sovjet stond dat
niet toe. Buitenlanidscüe consuls waren ©r
niet meer.
Eindelijk arriveerde er een Commissie
van het Deensche Roode Kruis, die de
vreemdelingen zou helpen terugkeeren. Ka
twee jaren in Mei 1919 zou eindelijk
een trein vertrekken, waarmee de ongelukki-
gen Tsaritzyne konden verlaten. Zij ver
kochten alles en alles: huizen, meubels,
kieeren. sieraden, alleen het allernoodzake
lijkste meenemend. Zoo bereikten zij Mos
kou. Maar hun hoop, dat dit het overgangs-
station naaf de bevrijding was. werd deer
lijk teleurgesteld. Voor het controleeren
van hun papieren hield men hen veertien
dagen op, en het eind van het liedje was,
dat de leden der Deensche missie zonder
den minsten eerbied voor lift recht der neu
trale vreemdelingen in de gevangenis
werden opgesloten, en hun beschermelingen
gesteld werden onder het toezicht der te
Moskou vertoevende groep Franscke Com
munisten. Dwangarbeid in dienst der Sov
jets werd hun opgelegdwie geen vijftig
jaar w-as, moest werken en ziin huisvesting
en kost uit het verdiende loon betalen. Heel
nauw werd het daarmee niet genomen: de
heer Betifcomville, die de 50 ruim gepas
aeerd was. maar een gezond en sterk man
is, moest, evenals zijn echtgenoot» toch wer
ken: hij als opzichter in een stadsmagazijn,
zij als werkster in gemeentelijken dienst.
Het leven was er allerellendigst. De kost,
dien men kreeg, bestond hoofdzakelijk uil
kanariezaad met bevroren kool en wortelen.
En dan kreeg men nog iang niet genoeg
o-m zich de maag te vullen. De huisvesting
was ai «ven treurig. Men kan zich daarvan
een denkbeeld vormen als men weet, dal
de Sovjet met de eigen onderdanen aldus te
werk ging; wie ©en huis bewoonde met zijn
gezin, kreeg daarva®. een of twee kamers
ter bewoning aangewezen (zooveel kub. M.
lucht per persoon); de overige vertrekken,
met meubilair en al. werden betrokken door
bolsjewisten, proletajiers. en andere Kame
raden," die stalen "als de ruven en van her
meubilair weinig overlieten. Gas. eleetrici-
teit, waterleiding werkten, niet meerhet
vocht uit de W.C.'s der bovenverdieping
sijpelde door de vioeTen en plafonds in de
ondergelegen vertrekken. De vervuiling was
zoo schrikbarend, dat de gro.ote grijze lijfluis
zich als een plaag in meubels en kieeren
vestigde, en dageJjjks exemplaren van dit
afschuwelijk insect (hetwelk de overbrenger
van zooveel smetziekten is) van het lichaam
moesten worden weggevangen.
De centrale verwarming in die groote
huizen werkte met meer, en wat dit zeggen
wil, bedenke men eens. als men weet. dat de
temperatuur in Moskou soms 90 a 35 graden
Reaumur vorst toekende, d.w.z. ongeveer
38 a 45 Cejsius. ot wel 35 tot 5U
graden Fahrenheit ouder nuj. Het gevolg
was, dat allerlei meubi air, beschot-planken,
vloeren enz. werden uitgebroken en ver
brand, om maar wat warmte te 'krijgen.
De bedden bestonden uit planken met een
matras erop
Met bet verdiend-e geld, zoo vertelde de
beer Bettonville aan die redactie van d-e
„Kim. Koea-ier": 3öU0 roebeis per maand,
viel niet veel uit te richten. Vóór den oor
log. in den Czarentijc. was een roebel on
geveer 1.26 waard; thans gold een Czaren-
roebei 25 Sovjetroebels. zoodat deze
nominaal althans ongeveer een stuiver
waard heette. Feitelijk echter hadden zij
zoowat in t geheel geen waarde: voor een
doos.ie lucifers moest men 150 roebeis be
talen. voor een baring' 1200 roebeis; voor
'n paar vrouwoscboen-tj.es w-e hebben bet
gezien; lage schoentjes van wit linnen met
kartonnen zolen) 8WJ0 roebels, voor een
paar leeiren schoenen 3(1.000 roebels, voor een
slecht heerencostuum 100,000 roebels enz.
De heer Bettonville wilde een paar
schoenen laten repareerden bij d-en van Sov-
jetwege aangewezen schoenmaker en infor
meerde naar den prijs. De man vroeg be
daard 1000 r-oebels. In piaats daarvan bood
de heer B-. hem twee gedroogde en gezouten
vissollen aan, een soort van scharre-tj©3, die
hii en ziin echtgenoot© niet eten konden,
omdat de maden eruit kropen. Gretig nam
de zoon van Orispjjin het aanbod aan. Dat
- teekemtl
('Vrij naar het Engelsch van A. S. Swan;
Geautoriseerde verts-Reg
47.)
Ze begon te vertellen maar toch
niet precies alles. Toen ze den sombe
ren trek op zijn gelaat bemerkte, begreep
ze dat ze over de ergste dingen van Geof
frey's leven een beetje licht heen moest
glijden. Maar ondanks al haar voorzich
tigheid maakte, hetgeen ze vertelde, toch
een diepen, treffen-den indruk. Bryan be
greep volkomen welk een groote en wel
doende rol zij in de laatste maanden ge
speeld had.
„Het schijnt wel of je voor het heil en
het geluk der Faussits geboren bent, Cla
ra", sprak hij. „Wij zijn je allemaal sa
men zooveel verschuldigd, dat er nliet
aan te deuken valt dit maar eenigszins te
vergoeden. En toch ik voel mij door
dat alles pijnlijk getroffen, zelfs als iii
het zegt."
„Dat begrijp ik, Bryan, ik voel het zelf
wel," antwoordde zij op zachten toon.
„Maar bedenk eens, ik beb Geoffrey al
zoolang gekend, en al dien tijd, dat ik
bein in Londen gezien heb, moest ik aan
hem denken als de kleine jongen die hij
vroeger was."
„Je denkt dus dat hij nu goed en wel
op zee is, en dat hij het daar ginds goed
zal maken?"
„Ik ben er beet zeker van. En de jonge
vrouw is zoo lief, Bryan. Je kunt omn-oge_
lijk begrijpen wat een schatten van lief
de en zelfopoffering haar ziel bevat."
„Och, dat is toch wel te begrijpen. Geof
frey heeft altjjd veel meer dan zijn
deel gehad aan liefde en vertrouwen
van den kant der vrouwen. Mijn moeder
houdt hem nu nog voor den besten van
bet gezelschap, nu zelfs nog, nadat...."
„Och Bryan, zeg daar vooral niets van.
Het is heuseh de eenige manier om zulk
een verloren zoon op den rechten weg te
rug te brengen. God Zelf beeft ons hierin
een voorbeeld gegeven. Laten we liever
bepraten wat wij morgen op Branetbor-
pe Hall zeggen moeten."
Een half uur later hadden ze vastge
steld wat lady Eleanor meegedeeld en
wat verzwegen zou worden.
„Dan moeten we het verder nog over
BE STRIJD IN POLEN.
Als de Poolsehe stafberichten geloof
Verdienen, dan is er in de krijgskans een
onverwachte keer gekomen en worden de
Bolsjewiki ten Oosten van Warschau te
ruggedreven.
Tegenover de gunstig luidende Pool
sehe stafberichten staat uitsluitend een
officieele mededeeling van den Russi-
schen generalen staf.
Volgens dit stal'bericht, zouden de
Sovjet-troepen in den avond van 15
Augustus van Praga uit na een zwaren
strijd in War-sebau binnengerukt zijn.
Ware nu dit Russische stafberïeht iets
meer dan een communistische droom, clan
zou het ongetwijfeld reeds bevestigd
zijn.
Het tegendeel is waar. De gunstige
Poolsehe stafberichten winnen steeds
meer aan waarschijnlijkheid en zooals de
Franschen in Sept. 1914 het Duitsche le
ger vóór Parijs den nekslag gaven, schij
nen de in het nauw gedrongen Polen, op
bun hoofdstad teruggedreven, met een
caatste krachtsinspanning, een belangrij
ke overwinning behaald te hebben, waar
door zij in bet noorden en in- het oosten
aanzienlijk terrein winnen, ja, zelfs de
Russische linie aan den Boeg met een
doorbraak bedreigen.
Volgt daaruit, dat men daarom op een
geheelen omkeer van den toestand kan
rekenen? Dit valt o.i. te betwijfelen.
Natuurlijk is bot niet onmogelijk, dat
de laatste Poolsehe legioenen met de
kracht der wanhoop bezield, erin slagen
om de onvoldoend geschoolde Russische
horden uiteen te drijven en tot den af
tocht te dwingen, zoodat de Po-oische on
derhandelaars te Minsk een goede kans
krijgen om voor hun land een dragelij-
ken vrede of een wapenstilstand te be
werken. Doch dat alles lijkt ons niet
waarschijnlijk. Een Russische nederlaa;
zal de Sovjets slechts tot een
nieuwe krachtsinspanning prikkelen, 'n
nederlaag zal het Russische nationalisme
aanwakkeren en de horden van Lenin
zullen den Polen dan met grootere hef
tigheid op het lijf vallen. Een tijdelijk
Poolseh suoees zou slechts van beteeke-
iris zijn wanneer de geallieerden in staat
waren hulpkrachten naar Warschau te
zenden. Maar dit schijnt minder dan ooit
mogelijk, vooral door den onwil van de
Europeescke arbeiders wat het versche
pen en transporteeren van oorlogsmate
riaal betreft. Misschien slaagt de Fran-
sche regeering er nog in een middel te
vinden om de weerbaarheid van Polen te
versterken.
intussehen blijkt uit de jongste via
Londen ontvangen berichten. da.t de Po
len met succes Warschau verdedigen; 't
tegenoffensief uitde richting Thory
maakt goede vorderingen. Tot Strasburg
hebben de Polen den spoorweg in bun
bezit, hier vocht 'n vrouwenbataljon mee.
De Danzig-Warsèhaulijn is nog bruik
baar via Thorn.
Het officieel Poolseh legerbericht van
het Noordelijk front luidt:
De tegenaanval in de streek Modlyn
stuit op verbitterden tegenstand van den
vfjand. Toch onwikkelt zich de strijd
gunstig voor ons. Heden werd Sereck in
genomen. De buit van de laatste dagen
bedraagt 2000 gevangenen en een aantal
machinegeweren. Alle vijandelijke aan
vallen op de verdedigingslinie van de
hoofdstad zijn zonder succes gebleven. In
verband met bet offensief van bet cen-
L-
trum is ook de rechtervleugel van liet
leger van het bruggehoofd van Warschau
tot den aanval overgegaan. Deze met be
hulp van tanks ondernomen aanvallen
brachten ons in 't bezit van het stadje
Demby-Wie-lke. Onze troepen trekken ver
der naar Nowo-Minsk.
Centrum: Op het gekecle front van den
Weichsel tot aan den Boeg trekken onze
afdeelingen moedig voorwaarts. Zij drij
ven den vijand voor zich uit. De buit
bedraagt zeven kanonnen, 1000 gevange
nen en eenige bonderden wagons. Heden,
17 Augustus werd Loekow door onze troe
pen bezet. De vijand trekt naar Siedlce
terug. Onze vliegers konden de ackter-
waartscke beweging van den vijand oon-
stateeren.
Zuidelijk front. Tusschen den Boeg en
Lemberg plaatselijke gevechten, waarbij
onze troepen den vijand zware verliezen
toebrachten.
Volgens dit bericht zijn dus de geruch
ten, dat Warschau en Lemberg zouden
zijn gevallen, onjuist.
BE CONFERENTIE TE MINSK.
De correspondent van de Daily Herald
te Minsk meidt. aat de Fooische vredesdele-
gatie op 16 Augustus te Minsk aanxwam.
Dasisnevsky, president van de Russische
deiegatie, door den correspondent geinter-
viewa zeide: „Alle algemeene zittingen
der conferentie zullen, overeenkomstig de
Sovjet-traaitie van openaike diplomatie
openbaar zijn. Wij zijn niet voornemens de
geheimzinnigheid en dictaat-procedure van
veisanus ,e ïmioeen-u. we zuuen met aan
dacht a.re Tooischc argon,en.
en terwijl wij hopen, te kunnen volstaan
met de gepubliceerae voorwaarden, zijn wij
niet voornemens wijzigingen, welke noodig
mochten zijn te weigeren. Rusland wensclit
ernstig vrede en zat zijn best doen er voor
te zorgen, dat het niet verantwoordelijk is
voor een mislukken der conierentie. Het
voornaamste -beginsel der Russische politiek
is gegrond op de volle erkenning van de
souvereiniteit en onafhankelijkheid van Po
len. We zul,en ons onthouden van alie in
grijpen in binnenlaanasche aaangelegen-
heden. De kritieke punten zijn die. welke
waarborgen moeten geven tegen een egres-
sief optreden van Poten.
De correspondent voegt er aan t-oe. dat
verlangen naar vrede van de zijde van het
Russische volk ernstig en intens gemeend
is.
Dat is te hopen.
ONRUST JLN OPPER-SIBERIE.
Is Opper-Silezië is de toestand uiterst ge
spannen. De bevolking van dit volksstem-
mingsgebied, waarvan het behoud voor
Duuscniand een levenskwestie is. omdat het
de (Jpper-Siiezische steenkolenmijnen niet
missen kan. is tegen de Polen gekant, tegen
een ingrijpen in den Poolsch-Kussischen
oorlog, fegen troepencranspodten en tegen
de Lransciie bezettingstroepen, die hun sym
pathie voor üe Po,en niet onder stoeten of
hanken schuiven, maar hun Poolsehe vrien
den op allerlei manieren steunen.
De stemming der bevolking lieert zich ge
uit in een proteststaking in alle steden van
Opper SLezië, die gisteren van 12 uur tot
7 uur 's avonds gehouden werd en waar
aan ook de werklieden van het electriscb
bedrijf, de gas- en waterleiding en de post
beambten deelnamen.. Het personenvervoer
bleef gehandhaafd, maar alle winkels en
koffiehuizen waren ges.oten. Des miadags
werden overal protestvergaderingen gehou
den, die door de vakvereenigingen waren
belegd en waarin een motie werd aangeno
men tegen den oorlog en voor ae neutrali
teit van Opper Sileziè en waarin aan de in-
1 ter-geallieerde commissie van spoorwegbe-
Aaron Fletcher hebben. Weet gij waar hii
is?"
„Zeker, bij woont nog steeds in zijn
eigen huisje te Catley End. Toen de moei
lijkbeden met Geoffrey en Annie kwamen,
is hij heengegaan, maar een maand la
ter was hij alweer terug. Ik geloof dat
mijn vader hem zelf geroepen heeft. Hij
werkt er weer even lustig en tevreden ais
ooit te voren. Een verre bloedverwant
van hem doet de huishouding."
„Wilt gij hem dan gaan bezoeken?"
„Ja, ik zal naar hem toegaan en hem
alles vertellen. Dat verdient hij ten volle.
Clara 1"
,,Maar spreek dan niet te hard over Geof
frey, Bryan. Als je hem gezien had zoo
als ik hem gezien heb, zou je bet óók niet
kunnen."
„Hard over Geoffrey spreken," herbaal
de bij en zag haar verbaasd aan. „Ben je
wezenlijk bang dat ik dat doen zal? Ik
geloof niet,- dat ik het trouwens ooit ge
daan heb. Heeft hij zich erover be
klaagd?"
,,Neen, zeker niet. Hii sprak over je als
den besten broer dien men zich denken
kan en daar heeft hij stellig gelijk in ge
had."
Toen ze opstonden om naar huis te gaan
stond Bryan's gelaat eenigszins somber.
„Dus je keert weer terug tot dat zware
verpleegsters-leven, Ciara, en wij kier
hebben je dus voorgoed verloren?"
„Niet voor goed, hoop ik; ik zal nog
heel dikwijls bier komen."
„Ja, ja, zooals de wind of als verfris-
sehende regenbuien," sprak bij, „maar
wij moeten zonnehitte hebben, en dat wel
haast voortdurend, begrijpt ge dat niet?"
Ze gaf zich een houding door te pogen
haar handscboenknoopje vast te maken,
doch toen hij daar zoo geduldig, zelfs zoo
nederig bleef staan wachten, keek ze hem
opeens in het gelaat en sprak:
„Beste Bryan, ja, ik zal zeker terugko
men, maar gij moet geduld weten te heb
ben."
DERTIENDE HOOFDSTUK
GELUKKIG EINDE.
Het was een prettig tooneeltje daar in
het zaehte licht van den Juni-avond, op
het oogenbiik dat de zon stralend en
schitterend onderging.
Op de breede veranda van 't uit zware
houtblokken opgetrokken huis van een
kolonist, zat een vrouw in een lagen arm'
stoel te naaien. Dicht bij baar stoel, bin
nen het bereik van haar voet, stond een
ouderwetscke, vrij primitief uitziende
wieg, waarin een zuigeling lag te slapen.
De vrouw was nog jong, ze bad een zacht
vriendelijk gelaat en er lag een uitdruk
king van groeten vrede op Ze droeg de ge
wone kleeding der welgestelde kolonlsteoi
een donkeren rok met witte blouse en een
reusachtig schort dat 't grootste gedeelte
van baar rok en blouse verborg.. Voor
haar strekte zich een breed gazon met
mooi onderhouden gras uit; opzij daarvan
een eindeloos groote appelboomgaard.
Deze is de glorie van elk rechtgeaard ko
lonist in dat gebied. Het late voorjaar
was oorzaak geworden dat de appelboo-
men eerst nu bloeiden, iets waarover de
kolonisten zich bijzonder verheugden, om
dat de boomen nu veel minder gevaar lie
pen van nachtvorsten. Zelden hadden de
fruitboomgaarden van Ontario er zoo
schitterend voorgestaan als dit jaar, eit
het gebied waar wij den lezer heenvoeren
was wezenlijk de tuin van dit heerlijke
landl
iWordlt vervolgd.)