y
G.X NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÖf LAND
Vrijdag 3 September i920
13e Jaargan^
Na vijf jaren.
Wat üe Fers zegt
i\ O 2uö
o\$
AbonnementeprUsi
p« kwartaal t 1 franco par post f 2.60j
Hot Geïllustreerd Zondagsblad I 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
Bureaui HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SÊoioT™ê™ 4S3*
ti 1A 4A.4
Adv r ten tl a p r IJ si
Vao 1—5 regels f 1.25 elke regel meer 1 0.25j
Reclames per regel 1 0.75Rubriek „Vraag en aa»-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing 1 0.00.
Aae «II» cbonné's wordt cp aenvrFEQ Gratls eon polls verstrekt, welke hen verzekert teflen cr.fievollen tot eon bedraa van 1600,-, f 400,-, (200,-, flOO,—I 60,-, f 33,— 11B.—
De R.K. Werkgeversverteniginji in Neder
land beeft dezer dagen feest gevierd, groot
fees't, waarvan men in ons blad bijzonderhe
den heeft kunnen lezen. Het meest bijzon
dere van deze feestelijkheden zal voor me
nigeen de aanleiding zelf zijn geweest, n.m.
het feit. dat de Vereeniging vijf jaren heeft
bestaan. Wie maakt er zooveel drukte ibij een
eerste lustrum, zai wellicht menigeen ge
vraagd hebben. Daarom een enkel woord
van aeze herdenking.
Terecht hebben de R.K. Werkgevers de
eerste ae beste gelegenheid aangegrepen om
uiting te geven aan hun vreugde over het
bestaan en ne instandhouding hunner ver
eeniging. Want het ieit van dat bestaan en
die zekerheid van voortbestaan, in weinige
jaren verkregen, zal te alten tijde het meest
merkwaardige aan de ivlgem. R.K. Werk-
geversvereemging blijven.
Wij hebben in de laaisle jaren op het
wereldtooneel zóóveCi aan onze oogen en
onzen geest zien voorbijsnellen, dat ce snel
le groei van den R.K. Werkgeversvereent-
ging in Nederland nu al haast geen indruk
meer op ons maakt.
En toch, wie tien jaar ge.euen had durven
.voorspellen, dat ae K.K. Werkgevers in 1920
een iustruf zouden vieren van een aan be
staande krachtige organisatie, een lustrum,
waarbij heel Katholiek iNeaenand geestdrit-
tig zou komen compumemeeren. zou op z'n
minst voor een utopist zijn aangezien.
Toen waren wij nog niet veraer, aan cat
de werkgevers algemeen en ook de Katholie
ke begonnen in te zien, nat er tegenover de
stijgende macht van de arbeidersorganisaties
een tegenweer moest woraen gestela. Men
wilde zich, zij het noodgedwongen, wel ver
eenigen; maar dan allen ie samen zonaer
onderscheid van godsdienst of politieke rich
ting. Een vereeniging <jus als strijdmiddel
maar zonder leiaende Katholieke beginselen
Professor Van Aken drukte dat ïuaertijd
zeer juist uit, toen uij schreef: „Men wilde
somwijlen die banden oer katho.ieke begin
seven wel den arbeiders aanleggen ttot éigen
beveiliging, doch zelf wilde men liever ae
handen wat meer vrij houden tot afweer en
diesuoods ten aanval."
Wie even terug gaat met zijn gedachten
naar dien tiid. nog zooveel jaren niet gele
den. zal zich de groote ergernis herinneren,
door die houding aer Roomsere patroons
gegeven, al mag het oordcel daarover niet
te hard zijn, wanneer men de zaak be
schouwt in 't raam van den tijd en den tijd
geest van toen. Maar die houding was een
ernstig inconvenient voor de geüeele katho
lieke vakbeweging, een voortdurende steen
dies aanstoots voor Roomsch Nederland.
Zoo juist is dat geteekend ddoor den gees
telijken adviseur der thans jubileerende ver
eeniging in het onlangs verschenen eerste
jaarboek.
„Voor de confessioneele vakorganisatie
der arbeiders traden Bischappen en Gees
telijkheid steeds strenger en sterker op. hei
moest! Want oe zielen liepen gevaar. Kias-
senslrijdilust kwam over een groote massa
nog-geioovige arbeiders, en met trosjes vie
len zij, argeloos vaak. den klassensirijcers
in handen, 'totdat zij rijp waren voor h;t on
geloof en voor de Kerk verloren, üeen waar
zielzorger of zie.enheraer. die dat werkeloos
kon aanzien.
„Het socialisme moest bestreden ais eene
der gevaarnjkste ketterijen. En de katholieke
arbeider moest vernemen en erkennen, dat
het lidmaatschap der onder slerken rooaen
invloed en roede leiding staande ..moderne"
vakorganisatie, voor litm uitmaakte eene
„naaste gelegenheid" tot geloofsaival. En
dan was de gevolgtrekking gemakkelijk te
maken. Dan siond hij voor de keuze zijn ge
loof. zijn Kerk en het Socialisme. Het lezen
der verboden vakbladen, het lidmaatschap
der verboden vereenigingén, dat al.es was
reden, om hem te 'behandelen als iemand,
die de naaste gelegenheid tot zonde niet wil
prijsgeven en dus aan de zonde zeive ge
acht wordt te hechten, wien men dus het'
ontvangen der Sacramenten en gevolgeiijk
de kerkelijke begrafenis weigeren moet. Een
strenge maatregel, maar een nog veel meer
noodzakelijke.
„Men behoeft maar' heel weinig thuis te
zijn in de vakpers der roode broeders, slechts
even gehoord te hebben de gesprekken op
werkplaatsen en elders, waar rbeiders van
velschillende richting bijeen moeien zijn, om
te weten, welk een verschrikkelijk wapen de
patroons, die maar niet van katholieke ver
heid heen. verdedigd moesten worden door
het vormen en in stand houden van een on
gespleten bloc van alle kapitalisten.
,,En de Roomsche arbeider stond meesten
tijds met den mond vol tanden, wierp de
verleiding misschien honderdmaal van zich
af, en ontkwam toch ten slotte niet aan de
obsessie, dat misschien de patroons toch wel
met een andere maat gemeten werden dan
zij.
Ziedaar voor ons het voornaamste in deze
feestvieringhet feit. dat de katholieke Werk
geversvereeniging werd opgericht, in enkele
jaren tot een organisatie groeide, welke ten
voile haar naam waardig is en thans staat
ais een macht, die niet meer omver te haien
is.
In het „Katholieke" ligt de kracht, schuilt
de ooizaak van aeze vroege maar gewettigde
feestviering, laadden vooruitziende mannen
niet 'te juister tijd de organisatie op katho
lieken gronaaiag aangepakt, dan waren
werkgevers en werknemers tegenover eikaar
'blijven staan en waren de arbeidsconflicten
van de laatste jaren zeker veel scherper en
omvangrijker geweest.
In den korten tijd van haar bestaan mag
nu reeds ae K.K. Werkgeversvereeniging er
op bogen verschillende malen een ernstig
conflict tot een voorspoedig einde te hebben
georacht. Tot de groeiende soiitiariieitsidee
heeft de Roomsche patroonsvereenigiug
machtig veel bijgedragen en daarom ver
heugt kalholie-k Nederland zich te recht op
dit eersie lustrum, ornaat het voor de naaste
toekomst van deze organisatie nog zooveel
üetl verwacht.
De A. K. K. \V. V. zal die verwachting
niet beschamen: daarvoor zijn de kranige
teiüers borg-
Dö organisails öer Ksderi,
FiüiriiVöehoudörs.
In de „Kloinveoieeit" komt een beiang-
weKkeud artikel voor val.- oen üeskuud-igen
koordr-e'uaui.eur jj. J. LlOis.e.ii jr w aarin ue
organisatie uer~TieaerIai ese„e piuimveénou.
ders aan een uitvoerige beschouwing wordt
onderworpen.
LaugMinierhaiid, zoo schrijft hij, begint
er in het systeem van de piuimvceieelt-
oigamsatie eenige teekening te komen.
liet ook door ons grpropageerue idéé van
de belangen van ue nuipiui.mveeteelf, welke
eer. onuerdoel is van hot landbouwbedrijf
ie laten behartigen door de lanaoouworgani-
sa ties zeil' en wei m een vorm welke van ae
omstandigheden. in die organisaties zal af
hangen en meermalen wisselend zal blijken
te zijn, heelt zich iu die organisaties liaan
gebroken.
In Limburg. Biabant. Gelderland en
Overijssel, de streken welke steeds de meeste
eieren geleverd hebben, is de zaak reeds tot
Sraiid gekomen en met voortvarendheid en
kracht worden de belangen daar ter hand
genomen.
In Limburg en Brabant, gegroepeerd om
de lloermuudsche Eiermijn, is het pro
gramma voor dezen winter reeds vastge
steld en verkeert de uitvoering daarvan in
gevorderden staat van vooi bereiding. Lur-
sussen zuilen werden gegeven, lezingen ge
houden en ook het technische gedeelte zal
uitmuntend verzorgd worden.
In Gelderland zal de G. O. M. v. L. het
onuerwij&geueefte voor haar rekening nemen
en gaat de B. A. G. het overige verzorgen.
Een vriendelijke hand zond ons een num
mer van het „Poeren- en luindorblad" toe,
het olficieele orgaan van den Aartsdioeosa-
nea li.-K. Boeren- en Tuinderbond, waarin
ook het programma, dat op denzeifden
grondslag berust als dat van Limburg en
Biabant, ontvouwd wordt.
Tegelijkertijd komt in dit blad een artikel
voor over „Do verbetering van het kippen-
ras," waarin een pleidooi voor goede fck-
toomen ter verbetering van den Pluimvee
stapel wordt gehouden.
la het niet een verheugend verschijnsel en
witst het niet op een geweldigen ommekeer,
dat in zoo'n blad, dat door 16000 boeren
gelezen wordt, niet minder 3% kolom of
ruim een halve pagina alleen aan die pluim
veeteelt gegeven wordt?
Het is de bevestiging van onze uitgespro-
ken meeruing, dat een terugbrenging van d's
nut-pluim vee teelt naar de plaats waar deze
thuis bekoort, de goede zaak niet anders
dan bevorderen kan. Thans komt ze onder
de aandacht van hen. waarvan we het in
hoofdzaak hebben moeten
niet zeker is. dat de versohiiend© landbouw-
maatschappijen baar afdeeling Pduimvee-
teelt in één federatief verbond zullen onder
brengen, zullen er alltjd groepen blij ven
bestaan, welker belangen niet zoo zeer naar
het land'bouwb&oi ijf zijn terug te brengen,
die daardoor ook los van die lanübouworga-
nisatie staan en zich daarom ook op andere
wijze zullen groepeeren. Vooral zijn dit de
stedelingen, die te zamen toch ook een be
langrijk legertje van pluimveehouders vor
men en die eveneens tot vergrootingvan onzen
eiervoorraad, van de expo: t -hoeveelheid, dus
tot vermeerdering van o: ze nationale in
komsten bijdragen, hetzelfde doel dus be
reiken als de andere u: lagorie nastreeft.
Die groep, welke in hoofdzaak uit klei
nere kippeiihouders bestaat, vindt men ge
organiseerd terug in de aldeeiingen der
V. P. N.. waarvan Noord- en Zuid-Holland
bijv. heel goede vooibeeiden zijn.
De schrijver houdt het teu slotte voor
waarschijnlijk, dat er twee georganiseerde
groepen zullen komen en wel:
le. Die der landbouvvpluiinveshouders,
welke do machtigste zal zijn; 2e. de oude
V. P. N. terug, zij hel dan ook na een ge
weldige aderlating en van een geheel a.n
deren opzet en met eeu gewijzigd program-
na, n.l. de oude afdeeiingèn thaus federatief
bijeengevoegd tot één geheel. Voor beide
groepen is plaats en yoor beiden is ook een
organisatie noodig.
eeniginjï wilden weten. daannedë"den%óc"i- Overijssel staal de zaak ©enigszins an
aal-democraten in de band f?1®" De Oostelijke pluimveeteelt coopera-
tie. met naar kern te Enschedé is uit de
aal-democraten in de hand speelden Op al
lerlei toonaarden werd den katholieken ar-
'heider voorgezongen of sarrend werd hem
toegebeten, dat hij, de lafaard, zich door de
Geestelijkheid liet ringelooren en aldus de
arbeiders scheiden liet en splitsen, terwijl de
pairoons ongemoeid werden gelaten, wan
neer .zij, heter dan de arbeiders, toonden te
begrijpen, dat zij maling moesten hebben
;®an de Geestelijkheid, zoodra die ophield
hunne brandkasten te beschermen, en dat de
Patroonsbclaiigen over alle gelooisverdeeld-
Overijsselsche landibouwmaatschappjj voort
gekomen en blfjft d-aar ook onder res-sorbee-
ren. In bet IV esten heeft men de groepee
ring om de Zwolsche zaak en <ic-'.e stond en
staat van die land'bouwuiaatschappij los.
De heer Hiolstein meent, dat ondanks dien
drang naar organisatie in de goede richting,
het niet mogelijk blijken zal alle plui rnvee-
houders in één groote Nederlandsche orga
nisatie to ver een i gen.
A-fnmm .van hfefc fëit, W.
IIKT PATRONAAT.
De directeur van den gemeentelijken
vvoningdieuist te Amsterdam, de heer
Keppier, bepleit de oprichting van bouw-
gituen.
Lichter wenscht hij bouwgilden, uitslui
tend gevormd door de «.rbeiders,
Het bestuur en de leiding moeten wor
dtin gelegd in handen van uékwame vaii-
v er-een igun gs lei eters
Het patronaat behoort te worden uitge
schakeld.
Dit is z.i. ovexbotug.' Bovendien hij ge
looft niet aan ue broederlijke sawenwer-
liing van patroons en arbeiders en ver
wacht daarvan niet het minste resultaat.
De „Stand." wijist er eerst met reuen
op, uat zich hierin weer de vijandige ge
zindheid der sociaal-democraten tegen ue
werkgevers en de socialjstische dwaling
cp cup a art.
naarna vervolgt het blad:
„Het patronaat is onmisbaar.
Aten kan de bestaande werkgevers
uitschakelen, op een of' andere wijze,
iu een oi' andere vurxn keert toch het
patronaat weer terug.
Leiding en verantwoordelijkheid
kunnen nooit geheel collectief worden
gemaakt.
Zelfs de organisatie heeft het p e r-
eoonlijke organ iseerend talent
noodig, anders sterft zij.
Len bouwgilde is zonder bestuur niet
den,K naar.
Naast de opzichters en uitvoerders
blijven noodig de leiders, de organisa
tors, de personeu, die de verantwoorde
lijkheid dragen.
Dezen zuilen behooren tot den be-
stuunskring en worden de nieuwe pa
troons.
Daaraan is niet te ontkomen en daar
om achten wij de oprichting van bouw
gilden met uitschakeling van de pa
troons een groote fut"
Hot x>ati-oiiiaat moet worden gehand
haafd.
Voorkoming van machtsmisbruik door
organisatie van en in het bedrijf zij het
doel.
WAABDEERING DEK KATHOLIEKE
JOURNALISTEN.
Het „Ov. Dgbld." schrijft;
Enkele katholiek© bladen critiseeren
de regeering naar aanleiding van het
feit. dat de katholiek© pers bij den lint
jes-regen werd vergeten.
Immers de eenige gedecoreerde katho
lieke journalist, de beer van Term te
Maastricht, werd onder d© gedecoreer
de anti-annexionisten vermeld, en werd
dus niet als katholiek journalist ge
huldigd.
Als journalist werden slechts de
heeren de Meester en Elout gedeco
reerd. twee mannen uit het liberaal
kamp.
Het komt ons voor. dat deze critiek
gerechtvaardigd is.
„De pers speelt in ons land meer
voor het paard, dat de haver verdient."
Volkomen juist, al is het het een
beetje de eigen schuld van de pers.
Dat bijvoorbeeld thans de voorzitter
der R.-K. Jpurnaiistemereeniging, die
ziin zilveren jubileum gedurende den
oorlog ook a] vierde, zonder dat hein
een pauselijke orde gewerd ziju er
in ons land we] pauselijke ridders-joui-
nalisten? is locli wel een beetje erg.
Niet dat zulke ineusehen d-e waarde
van 'n lintje overschatten waarom
heeft de regeering maar niet voor goed
vergeten .er nog aan te doen? doch
als andoren de „haver" krijgen, zeif
gepasseerd to worden, dat brengt de
zaak op ander tcnein. Wii katholieken,
en christenen in hel algemeen, hebben
behoefte aan een sterke peis Daartoe
zijn noodig bekwame journalisten. En
deze krijgt en houdt mp.n alleen door
ze te waardeeren en te erkennen."
BUITENLAND
DE POOLSCH-RUSSISCHE OOltLOG
De onderhandelingen.
Prins Supielia, de Poolstho minister
van biiiloulamteclie zaken, heeft aau
i'sjiisjerin een draadloos telegram ge
richt, waarin, hij nog eens wijst op de
moeilijkheden die de Pooisclie delegatie
bij het overleg met haar regecriug onder
vond en voldoening er over uitspreekt,
dat de Sovjet-regeering ook overtuigd is
\an de nouuzakelijkkeid de ouderhajidc-
iingen te verplaatsen,
Sapieha wijst er op, dat hij het voorstel
der Russen, om de onderhandelingen
naar Lsthland te verplaatsen, ontving
toen hij de Letti&che regeering reeds ver
gunning had gevraagd om te Riga te eon-
leieereu, hetgeen werd toegestaan. Om
tijdverlies te voorkomen verzoekt de Pool-
suke minister daarom instemming der
Russen met de verplaatsing der onder
handelingen naar Riga.
Uit Marschau wordt gemeld, dat Riga
nu definitief als plaats voor de verdere
Poolseh-Rusüsehe onderhandelingen is
aangewezen.
Hoe het te Minsk toeging.
De correspondent van de „Petit Pari
sien" te Brest-JLitowek, heeft de daar té-*
rugkeerende Poolsehe onderhandelaars
gesproken. Ze achten de voortzetting der
oespiekingen te Minsk volstrekt onmoge
lijk. Ze waren er als het ware gevangen
genouden. Slechts in auto's, door roode
soldaten begeleid, konden ze uitgaan, üp
aanplakbiljetten werden zo uitgetart.
ixaarop stond, dat ze niet gekomen waren
om vrede te sluiten, maar om liet roode
leger te spionneeien. Ze mochten niet zelf
iiuxi eten koopen. De voeding hun door de
boisjewiki opgelegd, was ixeel slecht en
onvoldoende, Verscheidene hunner werden
ziek. Oischoon de boisjewiki hen van den
ommekeer op het front onkundig tracht
ten te houden, ging het Poolsche draadloo
ze station eiken middag het Poolsche le-
gerbeiücht op. Oe vorige week was de
toon der bolsjewiekselie onderhandelaars
veel vriendelijker.
Een waarschuwing.
Naar een draadloos N. T. A.-teiegrani
uit Horsea meldt, waai-schnwt de „West
minster Gazet" de Polen tegen de eer
zuchtige denkbeelden van PiLsoedski.
Zulu streven, zegt het blad, kan Polen
slechts naar een onherstelbare ramp voe
ren. Le geallieerden hebben hun begeer
te getoond om Polen te herstellen in vol
ledige onafhankelijkheid en met zijn recht
matige ethnografisehe grenzen. Maar die
grenzen geiden niet alleen voor de buren
van Polen, doch ook vo.or Polen zelf. Wij
kunnen niet zijn veiligheid en integriteit
waarborgen ais het voortgaat tegen onze
wensehen een spel te spelen ia de hoop,
die grenzen te kunnen uitbreiden.
POLEN EN FRANKRIJK.
Te Parijs is aangekomen de Poolsche'
minister1 van financiën Grabski, vergezeld
van den onder-minister van handel en in
dustrie, Strassburger, alsmede van twee
vakkundigen. Het hoofddoel van hun
komst is om economische relaties aan te
knoopen met de entente, speciaal met
Frankrijk. Het betreft ia de eerste plaats
de uitvoer van Polen naar Frankrijk, spe
ciaal van suiker on petroleum.
DE WAARHEID OVEIt RUSLAND.
De Duitsche onafhankelijke socialist,
Dittmann heeft ia eenige artikelen zjjn
ervaringen in Rusland beschreven en
deelt o.m. de volgende opmerkelijke bij-
zondei'hoden mede:
De leuze uit den eersten tijd van de
bolsjewistische revolutie: „Alle macht
aan de arbeidei's-, boeren- en eoldatenra-
den", - heeft al lang afgedaan. Die tijd
heeft nauwelijks een jaar geduurd. In
dien tijd kwamen de bolsjewistisehe aan
voerders tot het ontmoedigend besef, dat
noch de stupide boerenmassa in de dorpen,
noch de meerderheid van het industriee-
le proletariaat rijp waren voor en in staat
tot het demoeatiscli zelfbestuur van het
economische leven en den staat in. socia
listische geest. Dit was reeds in den zo-
uier van 1917 tijdens de Kerenski-episode,
te Stockholm voorspeld door de aanvoer
ders van de internationale meusjewiki.
De boisjewiki bestreden dit toen. Lij bouw
den op de „scheppingskracht van de mas
sa". Zij hebben daarop de proef op do sórn
genomen. De massa is niet door dit
examen gekomen, de massa van Russische
boeren en arbeiders d.w.z. een onbeschaaf
de, economisch en politiek on wetende, cri-
tieklooze massa, daarom tot handelen niet
in staat!
De boisjewiki stonden voor de keuze
hun koene poging te staken of op het
voor-kapitalistische eenoruisehe leven in
Rusland de socialistische productiewijze
te enten. Zij deden het laatste, om de heer
schappij voor zich alleen te behouden. Zij
gaven het denkbeeld van het democrati
sche zelfbeschikkingsrecht en zelfbestuur
van het proletariaat prijs en ging er stap
voor stap voor stap toe over een systeem
van Staatsdwang iu te voeren* op alle ge
bieden van dictatuur van het proletariaat
hetgeen zij oorspronkelijk gewild hebben,
een dictatuur over het proieütriaat ma
ken. Het proletariaat als klasse werd
object van hua politiek. Dit was alleen
mogelijk omdat boeren en arbeiders, ten
gevolge van de onbeschaafdheid, politiek
onverschillig en passief zijn, steeds ge
wend bovendien autocratisch geregeerd
te worden. Slechts op het fundament
van de passiviteit en de de oncultuur der
Russische volksmassa in stad en laad
kon de bolsjewistische dictatuur opge
richt worden.
Dittmann deelt vervolgens niee. dat we
gens het oificieele rapport van het revo-
lutionnair tribunaal te Moskou van 25
Juni van dit jaar 398 personen zijn dood
geschoten op bevel van de „buitengewone
eommissies" die belast zjjn met Ae organi
satie van d© terreur tegen de coi.-.a-revo-
iuties. Bij deze executies zijn niet begrepeU
do „administratieve" executies.
De verkiezingen voor de sovjets hebben
in hét Tfpenbaar plaats in vergaderingen.
Geheime verkiezingen zijn verboden. Df
verkiezingen zijn echter doorgaans indirect
en geschieden, onder terroristischen druk,
zoodat er van een oppositie nauwoljjkf
sprak© is. Verkiezingen met niet gewenscii;
resultaat worden nietig verklaard. „Daar
voor hob ik uit Moskou uit absoluut be
trouwbare bron onbetwistbare documen
ten gezien." schrijft Dittmann.
DE DREIGENDE MIJNWERKERS-
STAKING.
Volgens den correspondent, van da
„Morning Bost" in Northumberland doelen
de miinwerkers aldaar niet het vertrou
wen der leiders ten aanzien van den afloop
van het conflict. Zii zijn in een stemming
om vrede te sluiten in ruil voor een klein*-'
ioonsverkooging en zijn dus voor het denk.
beeld van een compromis.
De parlementaire medewerker van dp
„Daily Ghronicie" zegt. dat men gelooft,
dat de mijnwerkers oen eiseh tot vermin
dering van den kolenprjjs met 14 ah. 2
pence zullen laten vallen en alleen den
eiscli zuilen handhaven inzake een loonsver-
höoglng van 2 sh.
Tot dusver hebben er geenerlei officieel*1
of niet-officieeie conferenties plaats gehad
tusschen de regeering en do mijnwerkers oi
andere vertegenwoordigers van vakver-
eenigingen. sedert op 26 Juli de eischen de:
mijnwerkers verworpen werden.
Lx de mijnwerkers-oonferentie van gis
terenmorgen is op advies van het bestuur
besloten, in alle districten de stakingsaan.
kondigingen in te zenaen bij de directie?
met dien verstande, dat overal di© aankon,
digingsternxiin niet laiter dan 25 Soptembex
zal afloopen.
DE DREIGENDE STAKING IN DE
ANTHRAC1ETMIJNEN.
President Wilson lieeft aan de gedele
geerden van de arbeiders uit do antbra-.
ojetmijnen van Pennsyivanië. die hem kwa
men vragen binnen drie dagen het minder
heids-rapport© der anthraoietr-oomxnissie
goed t© keuren, daar anders 170,000 mijn.
werkers in ©taking zouden gaan, xneego
deeld. d-at lij] de beslissing der oommissie
niet kon en .wikte terzijde stellen en dat
hun uitdaging weird aanvaard.
COMPLOT IN KOREA.
D© politie te Seoul arresteerde eon bend©
Koreanen. welke bekende het plan te heb.
ben bommen te werpen op <J© rondreizend|C
Amerika ansohe congresleden, teneinde aldus
een oorlog tussohen Amerika en Japan te
provooeeren.
GEMENGDE BUITENL
(Vliegnampi. 'j
.Uit MoiTistowix in New;-Jersey, weidt
gemeld dat twee vlieger» in regeeringpc'
dienst levend verbrand zijn in een posjt-
v lieg tuig, dat uitsluitend uit xuotoalurt
