Ml
R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
[No 209
Dinsdag 7 September 1920
13e Jaargang
De
in
nkele
lericht,
•kt
ABONNEMENTSPRIJS
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: REDACTIER633!E 433'
ADVERTENTIEPRIJS:
Vijftig jaar Republiek.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND.
Eiii LEK
Het Zwaneneiland
aan sreefB
"Ifde mee-'
Voorzitter;
Tgadering;
.gedeelte
lsnog! aart
- ge-
orde
op-
I1K.CIC Op-
oolt>enoo-
let graag,
dndtsprè-
verschiï-
onderling
telt voor,
verdwii-
ie hoogte
worden,
middelen
missie be-
d. Oord
icvonden.
eeiig sal-
h bedrijf
aldo van
n bestuur,
nd. Borst
ng, waar-
vcerd in
lezer ge-
kitig dat
itkeering
a&eerigi
op „eigen
en. Spre-
ertoelaga
Vdesom-
ovenvew
moeilijk''
ele dezeV
ng toe.
dat hem
van bet
er zoo
huist ver
inaal per
veelheid,
niet ver-
>;luz toe.
t er over
vlees ch
t dat ai
het mi-
raet het
raea het
gen zoo
km
s- ter ver- r
van den
reiciscom-
goedke.u,-;
>r kennis-
i
.wvereen.'
voor den
en. welke
f 3.45 per
r
:rvojgd) j
ïsf
Johannes
der Putte
iind van
Ransijin,
root Oor-
je Koeten,,
ar.
sr.
f409.
at two.
11, Z'Jidvtes-
zwaar be-
fcte tompe-
ppHenprih
zand f 5.50
lke Zeeuw-
3 ladingen.
310 \etle
v. f 1 75-
05 nielk-
Jve.en f 100
83. schar
var ens le
10 5or K..&.
IXGKN.
Alkmaar,
(j Sept.
i. 12 uur)
20—6.30
75—21.85
15—23.25
55—1.45
Iö—11.17
:ai/23.l4i/>
Li.
fl71/z s
OXS' 1ST
IER KWARTAAL: f2—, FRANCO PER POST f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
I
Verschëjnt dagelijkse
VAN 1—5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.25
RECLAMES PER REOEL f 0.75; RU3RIEK „VRAAQ EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATS1NQ f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400. f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-
Frankrijk herdenkt liet vijftigjarig be
staan van den republikeinsclien regoe-
ringsvorm.
„Herdenkt", want de viering is uitge
steld tot 11 November a.s. Men weet, dat
de elfde van do elfde maand des octtitenliis
te elf uur voor de wereld en voor Frank
rijk vooral voortaan een zeer bijzonder
oogenblik zal blijven.
L'oen trad op last van generaal Foeii
de wapenstilstand in op het Westelijk
front en de wereld meende na meer dan
Vier jaren van bloedige worsteling weer
te kunnen herademen.
De Fransche opperbevelhebber liad
toen de leiding van de ooi logvoering der
geallieerden, hij gaf het sein om den strijd
te staken. Hij was de militaire leider der
overwinnende partij. Is het wonder, dat
de Fransche natie zich op de eerste pLaats
den roem van de groote zegepraal toe
kent?
Up dien roemvoLlen dag dan zal het
gouden feest van de republiek gevierd
worden en niet onwaarschijnlijk zullen
er dus dien dag meer woorden wonden
gewijd aan de overwinning van 1918 clan
aan de groote daden, welke Frankrijk
gedurende vijftig lange jaren heeft ge-
praesteerd. Heeft het niet den schijn, alsof
de glans van 11 November moet goedma
ken, wat er aan den luister van 4 Sep
tember ontbrak?
Als er in het 50-jarig bestaan der Fran
sche republiek iets merkwaardigs is, dan
is het dit, dat de republikcinsclie regee
ringsvorm het een halve eeuw aan één
stuk heeft uitgehouden. Toen immers in
1870 de derde republiek werd uitgeroe
pen, was deze nieuwe regecringsvorm wei-
haast de twintigste verandering welke
het bestuur van het Land in de 19de eeuw
onderging. En dan is 50 jaar van onver
anderlijkheid zeker iets gedenkwaardigs!
Ma ar is er ook aanleiding voor veel
feest vertoon? Heeft de Franscliman zijn
republiek zóó hartstochtelijk lief, da.t de
1 gedenkdag van' het vijftigjarig bestaan
hem tot spontaan vreugdebetoon dwingt?
Be feiten hebben het tegendeel wiel
uitgewezen. En hoe zou liet ook? Be
stichting van de derde republiek ia geens
zins een daad van het geheele- volk of
der overgroot® meerderheid geweest. Na
Napoleon 111 wiens zeer persoonlijke po
litiek en egoïstische strevingen zoo ver
derfelijk .werden voor liet sohcone land,
ontbrak een groot man, dien Frankrijk
ten allen tijde heeft moedig gehad om de
groote gaven van het vclk tot zijn recht
te doen komen. Bovendien streden clrie
partijen: de B one part isten, de Bourbons
en de Orleaniste-n om dc voorkeur voor
hun pretendent. Zonder dien meenings-
strijd zou Gambetta het waarschijnlijk
niet voor zijn republiek gewonnen heb
ben.
En bedenk dan verder, dat, toen in
1875 over do nieuwe Grondwet gestemd
werd, het voorstel van den repuolikein-
scnen regseringèvorm slechts met een
paar stemmen meerderheid werd aange
nomen. De republiek kan er dus nooit
op roemen, dat haar geboorte een poli
tieke noodzakelijkheid was.
Heeft dan wellicht de halve eeuw, wel
ke achter ons ligt, geleerd, da.t de nieu
we staatsvorm voor Frankrijk de weg
is geweest cm to komen tot het vroe
gere hoogtepunt van glorie? Wij kunnen
er geen aanwijzingen voor vinden.
vv el staat dit vast, da', de. schitterende
plaats, welke het land sinds Karei de
Srcote in de werell heeft ingenomen,
net de groote revolutie verloren ging.
En sinds dien heeft Frankrijk opgehou-
den zijn onvergelijkbare leidende rol op
het wereldtoou.ee! te spelen. Wamt Napo
leon's roem is niet Frankrijks glorie. D.e
wereldveroveraar was geen Fransch, maar
een zeer persoonlijk genie; hij maakte
zijn eigen geschiedenis en die iwas nu
juist voor Frankrijk niet de meeste heil
zame. Fm wat de 19de eeuw nog aan mo
narchen op dem Franschen troon te zien
gaf, geleek in niets op de schitterende fi
guren, onder wie het land vroeger op alle
gebied en voor geheel de wereld den toom
aangaf.
Maar ook de derde republiek heeft
niets meer kunnen bereiken, dan dat de
meiischheid telkens met medelijden bieiin-
nerd werd aan de roemruchte historie
van het land, d,at eens het meest benij
denswaardige van taLlen was en nu met
moeite zijn plaats als een der vijf groo
te mogendheden kom ophouden. Geslin
gerd tusschen de kunstgrepen, van poli
tieke Eiders, waarvan de een zich aan
ultra-democratie en de ander aan kerke-
lijken h,aat te buiten ging, was do repu-
lilikeinsche vorm juist goed om een ze
ker evenwicht tusschen de tegenstrijdi
ge .stroomingen te bewaren.
Doch voor ons blijft het zeer merk
waardig, dat, nu er gedurende de oorlogs
jaren oen zekere eenheid van nationaal
willen en streven heeft geheerscht cn
de republiek om de viering van een 60-
jarigen gedenkdag komt vragen, er zoo
veel stemmen om een ander bewind op
gaan, een regeeringsvorm, die al moge
hij clan nog in naam republik'einsch liee-
ten, in wezen van den monarchalen aL
heel weinig zou verschillen.
Het overwinnende Frankrijk wil iets
meer dan een president, die de lvamer
voor eenige jaren verkiest en dio in
gekleeden jas de honneurs voor lieeL de
natie waarneemt.
En dus waande men het maar beter
om de herdenking eenige maanden uit
Ite stellen. Maar voor de republiek zelf
lijkt dit meer op een beleediging dan
óp een felicitatieI
kosten van het volksonderwijs bijspringt
zoo goed zou zij ten behoeve van de
volksontwikkeling in den vorm van een
goedkoopêr tarief voor de volkspers een
offer mogen brengen.
Het kan de bedoeling van den minis
ter niet zijn, aan deze pers het bestaan
schier onmogelijk te maken.
BELASTING OP DE ONTWIKKELING!
We lezen in de"it.-R. Volkskrant"
Van de voorgestelde verhooging van
het posttarief zal geen enkele bepaling
op meer 'algemeen verzet stuiten dan
die, welke voor nieuwsbladen het tarief
van een halven cent tot een cent ver
hoogt.
Dat bii frankeering bli abonnement de
gewichtsgrens, voorhands op 55 gram in
plaats van 50 gram blijft gehandhaafd,
geeft een uitkomst voor het groot aan
tal bladen, wier geiwicht thans reeds be
neden de 50 gram blijft.
Een halve cent port per nummer meer
is een zware belasting in dezen duren
tijd, nu door priisverhooginsr van mate
rialen en ioonsverhooging het bestaan
der periodieke pers veelal reeds zeer
moeilijk is geworden.
Do portverhooging zal op de abbnné'a
moeten worden verhaald, natuurlijk.
Maar de abonnementsprijzen zijn reed,
meer dan eens verhoogd en hebben ovei
liet algemeen al een hoogte bereikt, dat
oenige rust thans zeer gewenscht wordt
geoordeeld.
De organen der z.g. kleine pers, met
name al de vakbladen, zullen het eerst
en het meest slachtoffer worden der
voorgesfi..eïd>e verhooging.
Deze verhooging mag zonder over
drijving een belasting op de ontwikke
ling worden genoemd.
Zoo goed als de openbare kas in de
DE PÜOLSCH-RUSSISCHE OORLOG.
De onderhandelingen.
Havas-Reuter meldt uit Warnch.au, dat
Tsjitsjerin in een draadloos telegram aan
Sapieha meedeelde, dat d® Russische de
legatie (Tsjitsjerin sr-reefct voortdurend
van de Russisch-Oekraj Lensche delegatie),
met Joffe aan het hoofd, volledige vol
machten ontving- en naar Iliga zal 'ver
trokken, zoodi'a de nocdigo waarborgen
zullen zijn ontvangen van haar diploma
tieke onschendbaarheid en voor de moge
lijkheid van een vrij verkeer met de Rus
sische reg-eering.
Uit Warschau wordt gemeld, d.d. 6 Sep
tember1: In den gister gehouden minister
raad word 'n commissie benoemd voor de
uitwerking van de Fonische vredesvoor
waarden. In de commissie zullen de mi
nisters Daszinskx, Sapieha en Skoeiski
en eeniige afgevaardigden zitting hebben.
De Poolsehe delegatie vertrekt morgen
naar Riga.
Naar een telegram uit Riga meldt, is
de opening van de Poolsch-Ruseische on
derhandelingen in Riga vastgesteld op 9
September.
Een „Poolsehe" trein aangehouden.
Door de arbeiders te Erfurt is Zaterdag
een z.g. Poolsehe trein, met voorraden
voor de Entente-commissie aangehouden.
Ecu wagon, die munitie bevatte, werd ge
heel leeggehaald; de munitie werd door
een ontploffing vernield.
Polen en Litauen.
Dc bladen vain Warschau verklaren, dat
de toestand ten aanzien van het geschil
met Litauen zeer ernstig is. Indien de Li-
tau'sche reg-eering binnen 24 uren geen
bevredigende ophelderingen geeft, zal
Polen verplicht zijn den handschoen op te.
nemen en den oorlog te aanvaarden.
In een interview verklaarde Sapieha
vast vo-omemens te zijn te pogen dioor een
rechtstreekse,lie overeenkomst met Li
tauen onder medewerking der geallieer
den, een vriendschappelijke regeling te
verkrijgen van de kwestie betreffende de
door de bolsjewiki aan Litauen afgestane
gebieden.
ECONOMISCHE SCHADE IN
ULSTER.
De „Daily MaiT'-eorrespondent te Du
blin schrijft: „Nu het te laat is, gaat men
de rechten der Roomseh-Katholieke bur
gers te Belfast erkennen, doch wat te
doen voor de vier- a vijfduizend gezinnen,
die geen onderdak hebben? Wat te doen
voor de Roomiseh-Kathoiieke uitgeweke
nen van Lisbnrne en elders, die te Bel
fast in de Falls Raad opeen gepakt zit
ten? Wat te doen voor de Roomsch-Ka-
tholieken in het Iersche politie-oorps, die
uit bun huizen te Belfast verdreven wer
den?
Er is geen enkele verontschuldiging
voor den opgelaaiden godsdiensthaat te
Belfast waarvan de stad de nadeelen be
gint te voelen. De economische dwang
van zuidi- en west-Ierland schakelt nu
Noord-Ooist ULstea- uit van het overige
deel des lands. Groote firma's te Dublin,
die gewoon zijn zaken te doen met banken
in het noorden, hebben sinds eenige dagen
geen enkelen wissel op die banken ontvan
gen. De filialen van Ulster banken in 't
zuiden zijn weggevaagd; op één dag werd
in een kleine stad in west-Ierland van
zulk een bank 40.000 pond sterling terug
genomen; in Tyronne kregen drie bahken
kennisgeving, dat tegen 8 September groo
te bedragen zullen worden opgeëisekt. Tal
Door deze eeratgenoemden zullen de nog ont
brekende leden worden aangewezen. Ook
kan een beperkt aantal buitenlandseke eere
leden worden benoemd uit streken, waar de
Frans-cbe taal wordt gesproken of beoefend,
zoodat do Bruseelscke Fransche academie een
middenpunt voor Fransche beschaving op
firma's te Belfast hebben het gevaarphilologisch en litterair gebied zal kunnen
worden.
De koning heeft echter tegelijkertijd een
tweede besluit geleek,end, dat met het eerste
in zekeren zin in tegenstelling slaat. Daarbij
wordt n.l. een vroeger besluit ingetrokken,
houdende dat in 1921 de driejaarjjjksehe ten.
toonstelling van schoone kunsten te Brussm
plaats zal hebben. Dit zal thans niet gebeu
ren, emiiat de senaat uit de begroeting hot
noodig© credjet voor het bouwen van bet
paleis voor schoone kunsten heeft verworpen,
niet bet gevolg, dat de regeering over geen
expositiezaal te Brussel meer beschikt.
DE TOESTAND IN OPPER-SiLEZIë.
De Duitsehe politieke partijen in Opper-
Siiazië hebben een telegram gezonden aan
generaal Lrond in Oippelm. waarin zij zeg
gen: De lijst van Duitschers. die na de
Duitsoh-PO'Olsdie overeenkomst vermoord
zijn, is weer met vele namen vermeerderd,
liet heek land verkeert in een toestand van
verschrikkingin de districten Pless en
Rybnick zijn tot nu toe 120 mijn-beambten
en 1200 Duitschgezinde arbeiders verjaagd.
Zoolang de staking duurt heeft geen enkel
Fransch geweer ook maar een schot op de
rebellen gelost.
De hooge commissie heeft de bescherminr
van het land pitch tig- op zich gen omen. Wij
eischen daarom nogmaals met nadruik de
brecherming van het leven en den eigendom
door de gewapende macht: wij eischen dat
de troepen, im plaats van de steden te vul
len, met de wapens in de hand het land
doortrekken; wij eischen. dat de vrij rand-
loopende aanvoerders van benden worden
gearresteerd. Wij waarschuwen de hooge
commissie. De zucht naar daden van de
misdadige instincten aeeimt toe. Er komen
steeds meer aanwijzingen, at binnen en
kele ageu, op zijn laatst 18 September,
de opstand opnieuw zal uitbreken. Wij ei
schen. dat de mijnen militair bezet zullen
wordèn, daar een andere veiligheidsmaat
regel op het oogenblik niet mogelijk is.
DE TOESTAND IN MESOPOTAMIA
Een communiqué van het Engelsche De
partement van Oorlog meldt: De Arabieren
hielden een gepantsierden trein en een treis
met vluchtelingen aan te Istabulet, op 50
mijlen ten Noordwesten van Bagdad, ter
wijl de spoorweg op twee plaatsen was door
gesneden. Zij stuitten op krachtigen tegen
stand van de opstandelingen, die zich had
den ingegraven in opgewoelden grond. Wij
leden geringe verliezen. Een reparatietrein
met troepen is op weg naar Istabulet ont
den geïsoleerden trein te ontzetten; vlieg
machines werken mede. De troeoenafdeeling,
die 30 Augustus in Kifri binnenrukte, ont
moette weinig tegenstand. De stad Samar-
rah is rustig. De opstandelingen, die waren
ingesloten, zijn naar gemeld wordt terugge
trokken.
DE COMMUNISTISCHE BEWEGING IN
ITALIë.
De dag van Zondag verliep in Italië over
al volkomen rustig. In enkele fabrieken
wordt weer normaal gewerkt, tengevolge
van een verklaring van de werkgevers, dat
zij een eventueel te treffen schikking tus
schen beide partijen zullen aanvaarden. In
geheel Italië is de toestand normaal.
De secretaris-generaal van het A. V. V. en
de minister van arbeid ziin overeengeko
men voor te stellen de beslechting der ge
schillen op te dragen aan een commissie
waarin beide partijen en de regeering gelijk
vertegenwoordigd zullen zijn.
:dat de industrie dreigt, ingezien en wil
len niet liever dan de voorstellen der ge
houden vredesconferentie te Brussel aan
vaarden en zoodra de premier is terugge
keerd zal hij een sterken drang uit Ul
ster hoor en over Dominion Home Rule.
De procureur-generaal van Ierland,
Wilson, heeft in een schrijven aan die Ul
ster pers gezegd, dat aanvallen op
mensclien, die geacht worden Sinn FeinCrs
te zijn. strijden tegen elk beginsel van
christelijkheid, zedelijkheid en recht."
Een gezant der „lerselie republiek."
In I'arijc is iemand opgetreden als ge
zant, der Iersche republiek bij de Fransche
regeering. De man is het land uitgewezen.
De „Morning Post" verneemt nog, dat
de ITa'isebe regeering bij de uitwijzing
van Ga van Duffy, den Sinn Feaner die te
Parijs optrad als „diplomatiek vertegen
woordiger van de Iersche republiek", geen
ruggespraak, rechtstreeks of indirect
aeeft gehouden mot de Eagelsehe regee
ring. Aan Gavan Duffy werd toegestaan
•>m nog drie dagen te Parijs te blijven
im orde U stellen op zijn zaken.
DE GEBEURTENISSEN TE BRESLAU.
De Fransche regeorine heeft inzake het
verlangen van genoegdoening over de ver
woesting van het 1 ranse he consulaat te
Breslau niet alleen een tegmoet-ko,menie
houding aangenomen ten opzichte der for
maliteiten bii het aanbieden van veront
schuldigingen.; door er in toe te stemmen
dat niet de rijkskanselier, doch de minis
ter van buitenlandscbe zaken den ambas
sadeur het leedwezen van de Duitscbe regee
ring zou overbrengen. Zii had ook geëischt,
dat kapiein von Arnim, de commandant
der rijksweertroepen. die voor de Fransche
vlag op het ambassadepaleis moesten deft
leeren en die niet heeft verhinderd dat
toen ..DeutschLand, Deut&ehland über alles''
werd gezongen, streng gestraft zou worden.
De Fransche regeering heeft er nu genoe
gen imede genomen, dat kapitein vo.n Ar
nim overgeplaatst werd naar een klein
provincie-garnizoen.
Dr. Simons biedt excuses aan.
Dr Simons, de Duitscbe minister van
buitenlandsche zaken, vergezeld door den
Pruisiscben minister van binnenlandsche za
ken, heeft zich Zondag naar den Franschen
ambassadeur Charles Laurent begeven om
de verontschuldigingen aan te bieden, na
mens de Duitsehe regeering, over het te
Breslau gebeurde. De Fransche ambassa
deur sprak de hoop uit. dat dergelijke inci
denten zich niet zouden herhalen en dat da
betrekkingen tusschen Duitschiiand en
Frankrijk zich in een geest van vreedzame,
samenwerking zouden ontwikkelen.
EEN ACADEMIE VOOR DE FRANSCHE
TAAL EN LETTERKUNDE.
De Brusselseke correspondent van het
„Hbl." meldt: Vóór zijn vertrek naar Bra
zilië heeft de koning een besluit geteekend
tot stichting van een koninklijke academie
voor Franseho taal en letterkunde. Deze
academie, welke liaar zetel te Brussel heeft,
rat verfranscht iaoet worden, zal ten hoog
ste twintig letterkundige en tien taalkundige
leden tellen. De veertien eerste leden zijn
benoemd; van hen dienen te worden ge-
neernd Georges Eeklioud, Albert Gimud
Maeterlinck en Fernand Severin. Ook4
Spaak, de auteur van ..Kaatje'', en Hauricé
Wilmotbe, als Waalsch separatist of actL
vist berucht, maken er reeds deel van uit.
A rij naar :el Fransch van li. Enaull.
i
10.
„Waarachtig", riep zij «iet moeilijk' bé-
dwungen drift uit, „nu begrijp ik' er niets
Imecr van. Nog geen uur geleden, ver
hoorde ik uw dringende bede en schonk
ik u liet jawoord niet liet volste recht'
mocht ik dus eischen, dat ik de eenige
vrouw ter wereld zou zijn, aan wien ge
een weemoedige gedachte of een* traan
zoudt wijden en reeds nu kom ik tot de
smartelijke ervaring, dat gij ilw genegen
heid tusschen een jong meisje on mij 'ver
deeld. Wat beteekënt dat, mijnheer?' Weik
vajseh' spel speelt gij op dit oogenblik5
Breng ons b:d ik' u, op dc hoogte van
uw hartsgeheimen. Is Whhe'.mina dan uw
nicht, uw minnares of verloofde dat de
ontdekking van cle ziekte, die haar ten
grave zal slepen ,u in zulk con deernis
waardige» toestond: brengt? Ween, mijn
lie er, schrei zoo. jang .gij wilt, maar .ver
klaar ons ten minste, wat uw tranen
doet vloeien."
„Zwijg toch" blies Savarus Baar in
het oor. „Vreest gij niet, dat een te hevige
schok een zenuwtoeval na zich sleeo.-n
zal? In één enkele seconde zoudt gij hem
voor gceu kunnen verliezen, en ge zult moe
ten tóegeven, dat dit wol wat te vroeg
zou zijn.
Aurelia nam de dokter onbeschaamd van
hoofa tot voeten op, dodf bleef het ant
woord schuldig.
Herman werd eindelijk zijn aandoening
meester.
Hij nani afscheid van zijn nicht en zeide
haar op (rcurigen, doch' koeien toon:
„Ik schrijf aan mijn zenuwacht-'gen toe
stand de buitengewone gevoeligheid toe,
waarvan ik zooevcn blijk gaf. Indjerdaad
leen ik het meisje, waarover h'et gesprek
liep, niet voldoende om de belangstelling
die ik aan den dag legde, te rechtvaardi
gen. Toch wil ik' gaarne bekennen, dat
ik, sedert ik haar het eerst ontmoette, nu
en dan een oogenblik a,an haar gedacht
heb'. Instinctmatig trof mij dus nu haar
ziekte diep. Duidt mij de tranen niet langer
ten kwade, die ik enkel uit medelijden/
jegens haar stortte.*'
Diep ontroerd .verliet hij haar.
1 Savarus volgde hem weldra.
Toen cle jonge vrouw alleen was liep
zij gejaagd en driftig haar salon op en
neer.
Zij brak haar f raaien parelmoeren waai
er in duizend stukken en kwam eerst tot
bedaren, toen zij 'zich voor de honderdste
maal had .diets gemaakt, dat een tering-
iijderes, die door de wetenschap is op
gegeven, toch bezwaarlijk een ernstige
mededingster werén kan.
Den volgenden odilcni ontving tienman
onderstaand schrijven:
„Waarde Vrienld",
„Kom mij bezoeken, want ik' bén ©enig
zins ongesteld. De dokter heeft mij ader
gelaten en mij gelast eenigo dagen in huis
te olijven.
Hatelijke dokter, die mij alzoo belet,
hedenavond naar het eiland te gaan.
Ik vertrouw, dat gij mijn opgewon
denheid van gisteren reeds vergeten hebt
Wat mij betreft, ik' gevoel niet den minste
wrok meer jegens u over de misschien
wel wal te hartelijke belangstelling, die
gij gisteren, betreffende mejuffrouw Wil-
helmina Aurich, aan den dag legdct. Laat
ons verdraagzaam jegens elkaar zij. Ver
draagzaamheid is het sieraad en het ken
merk een er edelo ziel.
Ik verwacht u stellig. Kom. Kom spoe
dig".
Aurelia.
Dc bewocruiugcn waarin dit briefje
vervat was, troftcn Herman, hij had een
te eerlijk en oprecht karakter om de
sluwe bedoeling te doorgronden. Als
iemand hem vas komen zeggen: „Aure-
reliia schrijft u dit slechts, omdat zij
vreest dal gij met haar breken zult eh
omdat zij voorkomen wil, dat uw fortuin
haar ontgaat", zou liij dit ais laster
hebben beschouwd, want behalve dat de
mensch zich moeilijk kan Voorstellen, dat
het niet ajléén zijn persoonlijke éigen
schappen zijn, die hem bemind maken,
zou Herman door zijn gemis aan le
venservaring toch niet hebben kunnen gè-
looven, dat men zedelijk zóó diep zin-
zinken kon. Het smartte hein, dat hij
zich den vorigen avond door zijn gevoel
had laten meeslepen. Dadelijk' ging hij
naar zijn nicht, die liij in een gemakke
lijke houding in haar boudoir op een
canapé van Mexciaansclï Bout vond.
Met een lachje op de lippen ontving ze
hem en toen Bij nog verontschuldigingen
widel inbrengen, sloot zij hem zacht den
mond.
„Ik heb u vergiffenis geschonken" zei-
de zij tot hem. „Laat ons over het ver
leden® zwijgen. Waar zou dit ook toe
dienen? Wjj zouden dan immers een
slécht gebruik maken van het tégen-
wooruigc. En zie, otn U te bewijzen,
dat ik het U in 't geheel niet kwaiijk
ncem, wil ik het U zeggen, hoe uw'arme
vriendin het maakt. Savarus heeft haar
dezen morgen een bezoek gebracht, zij
heeft een rusiigen nacht gehad, haarvoog-d
gaat zoo zacht mogelijk met haar otn,
cn het zou mij n.et verwonderen, dat
gij ze vandaag nog op het eilandje
ontmoet als ge soms lust krijgt ecu
tochtje daarhëen te maken".
„Ik ga er niet heen" antwoordde Her
man ernstig.
„Wel waarom niet, vriend", hernam zi.i
behaagziek? „Of vreest gij mij daar
door te bedroeven? Mijn God, daar be
staat toch geen reden voorik' héb
sedert gisteren ernstig nagedacht, en ben
tot hét besluit gekomen dat ik onver
standig was, door jaloersch te willen zijn
op een meisje, waarin ge ©enigszins
belang wilt stollen. -
(Wordt vervolgd).
