R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Het /vvaneneilanü No 210 Woensdag 8 September 1920 13e Jaargang ABONNEMENTSPRIJS ADVERTENTIEPRIJS liureau HUL O, AU km a a k. i eieroon redactie 633. aanbod- bij vooruitbetaling per plaatsing f o.m Kapitaalrenter Wat de Pers zegt BUITENLAND. de FÖOLSCH-RUSSISCHE OORLOG. Fi t li LET ON. 0\S' PER KWARTAALi f2.—, FRANCO PER POST f 2.50 MET OEILLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER. Verschijnt dagelijks. VAN 1-5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL- MEER f 0.25; UfOF 6 AT KM4AÏ? - Tplpfnnn ADMINISTRATIE 433. RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200—, f !00 f 60 f 35.—, f 15.- Groote tijden werpen altijd groote pro blemen op en liet is een merkwaardig ver schijnsel, in heel de historie aan te wijzen, jat die groote vraagstukken-van-den- dag het meest door den eenvoudigen man wor den bepiekerd en besproken. In tal van oude romans en tooneelstulcken, zelfs in de literatuur van vóór Cchristus, kan men een schoenmaker in zijn pothuis, een ke tellapper in een herberg op gewiehtigeu toon astronomische verschijnselen, ziel kundige raadselen en politieke problemen hooren bespreken. Voor onzen tijd, ook al niet voor 't eerst sinds de wereld bestaat, was 't voorbe houden het duurte vraagstuk in al zijn ne telige kanten to hestudeeren; en menigeen heeft er slapelooze uren mee doorgebracht al maar draaiend in den heilleuzen en kel. Totdat er eenigen opstonden,, die het remedie wisten: „afschaffing van kapi taalrente!" Dan was het met de duurte op eens gedaan. Jammer genoeg is deze stelling ook in onze kringen gepropageerd op vergaderin gen en in brochures. Verschillende Katho lieke couranten lieten zich verleiden een polemiek over dat ontwerp te openen.; spe cialiteiten wierpen zich op en zooals te verwachten was wie er mee begon, had spijt van den opzet. Wij hebben ons tot nu toe niet later verleiden om een zoo netelig en in alle opzichten wetenscnapp-elijk vraagstuk op de publieke mankt te brengen. En wij heb ben daar geen spijt van. Vóór ons ligt een zoo juist uitgekomen brochure van pa ter A. Rijken, getiteld; De Leer en de practijk der Kerk inzake leenrente. Dit boekje van 32 bladzijden is een overdruk van een reeks artikelen, welke de geleerde schrijver in „Het Centrum" publiceerde. En wij vragen ons af, hoeveel lezers van dat volksblad dat. streng we tenschappelijk betoog met al de verwijzin gen naar Sint Thomas' werken en de Pau selijke Encyclieken, heel den juridischen opbouw, zullen doorworsteld hebben. En toch is het zoo verklaarbaar dat de geleerde Dominicaner Pater tot die ar tikelen kwam. Hetzelfde blad had beschouwingen opge nomen, waarin 't leenreutestelsel aan.een critiek werd onderworpen, welke Pater Rijken meende zoo maar niet zonder meer te kunnen laten passeer en. Bovendien is -de brochure-van Well, met de verlui del fik-dwaze bespiegelingen over hetzelfde onderwerp te voel ver spreid onder onontwikkelder! Zoodat wij het kunnen begrijpen, dat de geleerde Do minicaan tot -.'i.ia artikelen kwam. Zelf echter aakt hij in do inleiding een excuse, dat lu eigenlijk niet aangaat om over zulk ec-n Ingewikkeld onderwerp in dagbladen te schrijven on daarover op volksvergaderingen to debattecren. Er de genen, die hem tot dit betoog dwongen, dient hij doze, niet mnlsehe vermaning toe: „Men had (daarom; beter gedaan met zich aan de les te houden van G r a v c s de c o m m u n i re, welke cucycliek, opwekkend tor. samen werking van kapi taal en arbeid, dc- ernstige waarsch-'wing geeft: „Daarom zwi.ige men in -dagbladen en populaire voordrachten over al te sub tiele vraagstukken van zoogoed als geen nut, die, om te worden begrepen, een f ik v-.rstaiul en ongewone studie ver in v.q< in." Spreek er eens ovcj met soei-olo- staathuishoudkundigen en moralis- Lij do N.V. Drukkerij en Uitgevcrs- -• «nootschap Putura. Leiden. ten van beroep: allen klagen, dat het vraagstuk zoo ingewikkeld is." De brochure van Pater Rijken bevestigt deze laatste uitspraak volkomen. Het mo ge dan oppervlakkig zoo lijken, dat er te genspraak is tusschen de kerkelijke leer, die woeker en verbruikleenrente verbiedt en de practijk zelfs van kerkelijke instel lingen en stichtingen, die zich bij geld- leeningen van een 6 procents rentetype en meer interess-eereu. Het betoog van Pa ter Rijken toont glashelder aan, dat zulke tegenstrijdigheid geenszins bestaat en al het gepraat over afschaffing van rente, gebazel en domheid is, ja, werd er aan ge volg gegeven, heel ons maatschappelijk samenstel tot een ruïne en de niel-bezit- ters tot bedelaar-s Zou maken. Toch, de bedoeling van de bestrijders van leenrente was een edele en daarom lazen wij met instemming het slot van Pa. ter Rijken's beschouwing, tevens een prac- tisehe raadgeving, welke wij hier wel eens af willen drukken: „Men kan er genist van overtuigd zijn, dat de nieuwe bestrijders van leenrente (en kapitaalwinst) geen volslagen vijan den zjjn yan kapitaal en kapitalisme; maai; vijanden van de tergende weelde, d-e volks- ontstiohtende genotzucht, d-e ten-hemel schreiende onrechtvaardigheden en woe ker van zoovele kapitalisten. Hierin hebben zij volkomen gelijk. Nooit zijn d-e uitspattingen der rijkaards zo-o streng veroordeeld als door onzen Góddelijken Meester, waarschuwend tegen de ontzaglijke gevaren van den rijkdom, dien Hij echter niet veroordeeld heeft. Maar ongelijk hebben zij, met daartegen het ecnige of voornaamste middel te zien in de afschaffing van het renteverbod. Moet men dan de rijkaards maar hun g-aug laten gaan? Het Christelijk ethisch middel is, dat de rijken, bij alle zorg voor hun toekomst en bij alle redelij.k ophouden vaia hun stand, niet alleen een beetje van hun overvloed, maar zooveal moge- 1 ij k van hun overvloed loeren wegschen ken voor het ge dis-dienstig en zedelijk, hot geestelijk en tijdelijk welzijn van allen, -,vereenkomstig de Goddelijke vermaning: „ScheDkt weg als aalmoes wat over is." In apostolische taal is die plicht nog eens ingescherpt door Z. D. H. den Bis schop van Haarlem in zijn jongsten Vas tenbrief. - Ook de burgerlijke overheid kan in gun stige omstandigheden n-og wat andere en zelfs meer doen dan leenrente verbieden. Behalve dat zij tegen de weelderigheid der rijkaard*, 'n machtig wapen heeft in een ffink-progressieve inkonisten-b-elasti ng, heeft zij ook het recht, voor buitengewo ne uitgaven verplichte rentclooze doenin gen uit ie schrijven; door vermogeusaan- wasbelasting het snol rijk-worden met z'tl parvenu's ergernissen tegen te gaan; den gulzigen ophuoper van altijd maat meer kapitalen een maximum vast te stel len, zooals d.it voor het grondbezit be paald was In het Oude Testament Waar schijnlijk zou progressieve gro.udbeIast.iug voor de bezitters van grond b.v. boven de 2G Hectaren al gunstig werken, evenals een verveel vu kliging der grondbelasting voor niet-zeii-verbouwens." Maar hiertoe mag de Staat weer niet overgaan dan indien en in,zoover hei; be lang van het algemeen dit veroorlooft. Het zou dwaas zijn de ganzen en schapen te willen doode.il, omdat ze „zoo warmpjes er in zitten", in hun dons of wol; men moest zich veeleer verheugen van ze ie mogen plukken en scheren. Laat ite kapi talistische schapen en ganzen er óók maar warmpjes in zitten; van hutn dons en woj kunnen de productie en de fiscus dan des te beter profiteeren! Er wordt hij de af keuring van het kapitalisme en het kapi taal veel te weinig overwogen, wat een enorm voordeel het voor de gemeenschap is, dat de durf, de energie, de onderne- -mingsgeest van de kapitalisten de produc tie zoo krachtig vooru-itstuwen, ooik al is het streng af te keuren, dat zij hiertoe zoo dikwijls door heerschzueht, geldzucht en genotzucht gedreven worden. Daarom moeten wü veel meier verwach ten van de doorwerking der zedelijke be ginselen, dan van allerlei straffe wetten. Alles herstellen in Christus!" CRITIEK OP CRITIEK. Over de verleende onderscheidingen op 31 Aug. j.l. Iaat zich ae ..Maasb.'' volgen derwiis uit; „Maar één -post is dezen keer in het grootboek der nationale dankbaarheid en erkenning op onbegrijpelijke wijze Ver zuimd ingeschreven te word-en. en dat is het belangrijke debet, dat de rogeering mede in de vervuiling van hare verant woordelijke taak schudig ia aan de in vloedrijke grooLpérs van Nederland. Ln de moeilijke jaren, die achter ons liggen, heeft de regeering in haar zorg o-m het vaderland buiten den. oorlog to houden niet weinig gesteund op de mede werking en den steun onzer groote dag bladpers. Bij herhaling heeft zü, en nooit te ver geefs een beroep gedaan op den grooten invloed der pers. In andore landen heeft diezelfde pers. vaak togen den zin der re geering in. op den oorlog aangestuurd. De Nederlandscht. grootpers heeft dat, één uitzondering daargelaten, niet gedaan integendeel, de pers is voor de regeering de machtigste steun geweest om het volk kalm en nuchter te houden. En dat schijnt zii bij het opmaken van, de eindreikéning na deze oorlogsjaren totaal te zijn vergeten. Naast de militaire autoriteiten, onze bnitenlandsche gezan ten, d-e mannen van do vredesconferentie de burgemeesters der groote steden, de belastingambtenaren en oud-Ministe Posthuma, haa zii zeker ook niet mogen vergeten de toonaangevende leiders en verantwoordelijkheid dragende personen van onze vaderlandeohe grootbiaden Laat zii zich nu niet beroepen op de jour. naiisten Elo-ut. de Meester en Jacq. van Term, di^ wel gedecoreerd zil'in> wa,nt dezen hebben hun onderscheiding om andere redenen gekregen dan waarom de regee- rin.g de-zen keer in de allereerste plaats aan de grootpers had moeten denken. Maar de mannen, die wü op 't oog heb ben, zijn weer zü, drie hun namen niet vooruit dragen in het openbaar leven, zoo a Is anderen, maar gewoonlijk verloren gaan in de b-eiocpsanonymiteit van pers. Maar waar de regeering noch de poli- tiiek. diplomatie, de kunst-, en bet onder- v-üs heeft vergeten, daar had zij ook moeten denken aan het hoogstaande in stituut der Nederiandseho pers. Gezien dit ernstige verzuiu is 't goed, nat op liet eersie algemeene Nederiand seho Journalisten-congres, in October te Rotterdam te houden, ook ter sprake komt- de opheffing der anonymiteit in de pers, v/aard-oor baar zelf vaak zulk een onrecht geschiedt." Inderdaad, hier is een te kort. kanttee- kent d-e „Resb." op bovenstaande critiek. Het Haagsche Katholieke c-rgaan begrijpt alleen niet goed „waarom hier zoo de na druk wordt gelegd op de „grootpers" (ove rigens geen fraai woord). Als het gaat „om het volk kalm en nuchter te houden," zouden we zoo zeggen, dat de kleinste pet'3 misschien nog de meeste verdiensten hoeft, omdat zii den grootsten invloed op haar lezers heeft en omdat dezen juist 't meest •kalmte en nuchterheid in zuLke dagen noj* dig hebben." Van het front Volgens inlichtingen van verschillende zijden, zjjn de bolsjewiki bezig hun troepen te hergïoepeeren in het Noorden en da nieuwe aanvallen, die zij in het Zuiden doen, zouden slechts ten doel hebben de aandacht van het Poolsch opperbevel van do hergroepeeriiig der roode 1-eaers af te leiden. De vredesonderhandelingen. Prins Sapieha zond een draadloos bericht naar Tsjitsjerin om hem te verzoeken de noodige instructies te geven voor de in vrijheidstelling en den goeden terugkeer van het personeel van de Poolsche dele gatie, hetwelk in hechtenis genomen was door de Sovjet-autoriteiten. POLEN EN LIT11AUEN. De Poolsche regeering heeft een nieuw bewüs gegeven van zijn geest van opoffe ring door zich bereid te verklaren een be roep te doen op den volkenbond om als scheidsrechter uitspraak te doen m het conflict met Litthauen, aldus meldt Reu ter uit Warschau. Do Fransche vertegen woordigers te Warschau eu te Kowno zijn er op uit een vreedzame oplossing tot stand te helpen brengen. Telegrammen' uit. Warschau te Londen ontvangen zeggen naar de Times meldt, dat Polen bereid'is af to zien van haar oor spronkelijke bedoeling om de ontruiming binnen tien dagen van bet distriet Suwalki van Litauen te eiscben. De Poolsche regee ring heeft -met de geallieerden over deze kwestie beraadslaagd en heeft gematigdheid aan den dag gelegd. In officieele Engelsche kringen, zegt de Daily Telegraph, gelooit men, dat het eind van deze week het slot zal zien van het loolsoh-Litausoh greris-eonfliet. De mede- deeiing-en van de Britsche vertegenwoordi gers ter plaatse spreken van de verzoenen de gevoelens van beide regeeringen. Do schermutselingen, die hebben plaats gehad, hebben niet veel te beteekenen gehad en schijnen geen voortgang te zullen hebben. De Pelen hebben zelfbeheersching getoondl door hun troepen terug te trekken uit een aantal plaatsen zelfs binnen de Ourzon- lijn, wanneer er anders bloed vergoten zou ziin. DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN ITALIë. De toestand, gesctiapen dioor de actie der metaalbewerkers, schijnt weer ernsti ger geworden door de weigering van de in- diistrieelen om bet personeel hun loon uit te betalen sinds het begin van de uitslui ting. Het A. V. V. dreigt thans de bewe ging uit te breiden tot andere industrieën, en inzonderheid tot het transportwezen. Reeds beeft de bond van zeelieden bevel ge geven aan de epuipages van alle schepen in de haven van Napels om de roode vlag te hijschen. De afgevaardigde Giuletti, die aan bet hoofd staat van bet dokwerkerssyndi- eaat, moet het plan koes-teren zich meester"' te maken van de handelsvloot en deze coö peratief te exploiteeren. Minister Labriola zet intusschen zijn pogingen voort o-m de partijen te verzoenen en het conflict te be perken. I>e arbeiders hebben ziin voorstel aanvaard tot de instelling van een enquête, teneinde te onderzoeken of de metaalindus trie de lasten kan dragen, welke zouden voortvloeien uit de gevraagde Jooasverkoo- ging. Ook de industricelen zijn op dit voor stel ingegaan, maar zij weigeren een oamid. dellqke loonsverbooging. De houding, van belde partijen schijnt weinig hoop te geven op toenadering, zoodat deze week kritieke dagen kan opleveren. De arbeidersleiders hebben den werkgevers een ultimatum ge steld van vijf dagen; volharden de laat-sten in hu.n weigering o-m de verlangde salaris- verbooging toe te staan, dan zal waarschijn lijk getracht worden een algemeene staking to ontketenen voor do definitieve verkrij ging van bet beheer over de fabrieken er d-e socialisatie der productiemiddelen. Een groot gedeelte intusschen van de bcc partij staat sceptisch en afkeorig tegenovet de beweging. Mannen als Turati. M.adi- gliano, Morgari en Lazzaro meenen toch, dat het uur voor het proletariaat nog niet is aangebroken en dat men bet drüven der extremisten moet weerstaan in bet belang zelf van het latere succes van de arbeiders- qischeu. In afwachting van de verdere gebeurte nissen spelen de arbeiders ..sovjetje." Voor zien van helmen met het sovjetteeken, be trekken zii de wacht voor de fabrieken, en wanneer een der leiders voorbü komt, snelt de wacht naar buiten om de militaire eer bewijzen t-e brengen. Nu en dan kiinikt trompetgeschal of snerpt een sirene om het begin van eenigen dienst aan te kondigen. Op verschillende punten zijn mitraleurs opgesteld: zelfs beschikken enkele fabneksf-orten over kleine kanonnen. „Hfol." In een bespreking van de actie in Italië wijst de „Humanité" ero,p. dat, evenals in Frankrijk, ook in Italië de revolutionnaire en de reformistische taktiak tegen elkaar botsen. Het blad .waarschuwt er voor te re kenen op een volkomen en onmiddellijk suc ces. De metaalbewerkers zouden slechts meester van den toestand kunnen blijven, indien de andere arbeidersgroepen hun voor beeld volgden en indien het technische per soneel niet in z'n geheel stond aan de zijde van de directies. Van de houding toch van de technici hangt het welslagen af van een industrieele revolutie, zooals de Russische ervaring overvloedig heeft bewezen DE TOEH1AND IN OPEER-blLEZIë. De Berlijnsche bladen melden, dat voigens de laatste beriohten uit Opper-Silezté de toestap.d daar steeds meer gespannen wordt. Er worden telkens nieuwe Poo,sche geweld daden gemeld. De nieuwe plebisciet-poiitie in Myslowitz moest onmiddellijk weer ver trekken. De blauwe politie» die er voor in de piaats kwam moest eveneens het veld ruimen. Ia Liptne geschiedde hetzelfde In Bogotschiitz was Zondag een feest van Duitsche beambten. Tegen middernaoht drongen veertig of vijftig Polen binnen en veroorzaakten woeste vechtparuien. De nieu we plebisciet-politie was er nog niet en de te hulp geroepen Fransche veiligheidspolitie verscheen niet. Naar de „Vorwarts" meldt, behooren in strijd met de overeeiïkomst, ook Poolsche leiders van den osiand tot de burgerwachten. Van een inlevering der wa pens door de Polen is niets te bemerken De Engelsche districtscontroleur in Beuthen verklaarde, dat het onmogelijk was de wa pens- van de Polen los te kragen. Hij voegde er bij, dat naar zijn meening de volksstem ming niet kon plaats hebben, voordat de wapens waren ingeleverd. Onder deze om standigheden neemt de bezorgdheid van de Duitsche bevolking steeds toe. DT KLEINE ENTENTE. De Bulgaarsche minister-president S'tam- boeliski is voornemens nog deze maand na beëindiging van de onderhandelingen te Boekarest naar Weenen te gaan om met de Oosienrijksche regeering van gedachten te wisselen. Deze reis houdt verband met het streven om de Balkanstaten en de Donau- Vij naar et i-runscü van E. Enault. 11 Dat ik driftig werd, was enkel 't gevoLg van de ontroering, die mij verstand be- w-Tf uw kennismaking met VvTllielmina voo-r mij: niet verborgen moe ien houden. Maar nu ik kalm en mij zelve geheel meestor ben, zeg ik U in .vollen einst: Schenk aan dit bekoorlijk ma,ar on gelukkig kind ai do vriendschap en iee- derheid, die gij haar waardig keurt; Pk zal het u niet kwalijk nemen. Helaas, het zal toc.i it:nt lang mee; mot haar duren", „lk waardeer in. tiooge mate do kies heid uwer bcdccijngön", antwor r-ld© Her man, tenviji hij bij Zijn Jn-utsto woorden zichtbaar ontroerde; „zij verhoogt mijn genegenheid je-gcr,s U en doet mij nog vuriger verlangen i.oar het uur, waarin gij de mijne zult werden". „Dat noem ik tra eerst een verstandig antwoord'hernam Aurelia, die haar vreug 'de nauwelijks kon bedwingen, nu zij de zekerheid kreeg, dat er in Herman's plan nen geen verandering gekomen was. Dit bewijst al weder, dat het- altijd het beste is zachtmoedig en vergegevensgezind je gens elkaar te zijn „Laat ons nu", zeide zij terwijl ze hem haar hand toestak, „over onze toekomst babbelen, en zeg mij wanneer wij zullen trouwen." Deze onverwachte vraag, wol is waar half schertsend gedaan, maakte op Her man, zonder dat hij juist wist waarom, een minder aangenamen indruk. Hij liet echter niets hiervan blijken, en antwoord de, terwijl hij zijn gelaat zoo, goed moge lijk een vroioïijke .uitdrukking gaf. „Wel, over een muand, dunkt mij nicht. Wij' hebben nog veel beschikkingen te nemen en toebereidselen daarvoor to maken." „Over een maand, dat kon er mee door iiccf. Vat mij aangaat", net nam zij lachend, „ik wil zoo mogelijk nog wel vroeger, ais de zaken, waarop gij' doelt, oor m orde zijn, Ale ik een pia-u in mijn hoofd heb. voor ik liet gaarne spoodig uit. Ik ber. het niet den geiecrde e©us, die gezegd ltc-ell, dat men langzaam moet beramen, maar snel uitvoeren. Is dit ook uw gievoelen niet, Herman?" „Ik zal alles doen, wat in mijn vermoi- gen is, om u dat te bewijzen", .ant woordde Horman terwijl zijn voorhoofd zich even rimpelde. Hij vond dan ook, <tat zijn nicht de eischen der welvoeglijkheid en haar vrouwelijke waardigheid uit het oog ver loor. Toen hij afscheid van haar nam, vroeg ze hem o-f hij 's avonds nog te rugkwam. „Ge weet, ik ben op beviel van den dokter gevangene in mijn eigen huis, en ik heb troost noodig". „Ik zal u dien kooien brengen en w©l zoo spoedig mogelijk". „Ik reken er op, mijd beste". Toen hij' de kamer uitstapte riep zij hem nog' pa: „Ais gij plan hebt naar het eil-and te gaan, blijf er dan niet te la.ng, want, jjlit zou mij ongeiust maken". Hij lachte gedwongen, bracht haar daar na vriendelijk onder liet oog, dat hij niet gaarne zag, dot zij andermaal op dit on derwerp -jerug kuam en sloot de deur liarer kamer 'ronder Aurelia de'gelegenheid te g'-vCn hierover excuses te maken. in dc spreekkamer onunootta hij iemand, wiens naam vwuwl in Meckienburg-titie- Utz algemeen bekend wa< Hij heette Wiifried Sturner en ging algemeen .voor een inhalig woekeraar door. Het verbaasde Herman niet wei nig, dat hij met veel nadraag eischte bij mevrouw Freisburg toegelaten t© wor den; hij durfde echter zijn verwondering niet openlijk toonen en verliet de villa op hetzelfde oogenblik, dat de woeke raar Aurelia's boudoir binnentrad. Wiifried Sturner geleek ©venmin in kleeding als in uiterlijk op de lieden van zijn soort, aooals ae op hiet tooneel worden voorgesteld. Hij was v-an hoofd tot voeten naar den Laatsten smaak ge kleed. Hij droeg een go©d onderhouden, grijzen baard, had oen i'risch gelaat, en zag. er uit als de braafste man ter wereld Zonderling genoeg ook, verbeeldde hij zich de eerlijkheid zelv© te zijn, omdat hij nooit ineer dart drie of vier honderd procent intrest eischte. „Hartelijk gegroet, Mevrouw .Freisburg" zeide hij bij het binnentreden. „Daar ik toch te Muritz moest zijn, maak ik van deze gelegenheid gebruik om u een klein© schuldbekentenis" ten bedrag© van tien duizend tonijnen, weike van daag vervalt, te prose iiteercii. Aureiia nam haar bezoeker alles be halve vriendelijk, op, en zeide. koeltjes „Mij dunkt, mijnheer Sturner, dat gij dit bezoek wel achterwege had kunnen laten. Ik vrees, dat uw komst tot aller lei praatjes aanleiding zal geven. Op uw reputatie valt.„Niets te zéggen" vol tooide Sturner terwijl hij iu t.ere Don- ding voor haar ging staan. „Ik ben steeds in zaken eerlijk en rechtschapen en gij, die mij zoo goed kent, mevrouw, zult ntj niet kunnen tegenspreken» Ik houdt niet van schelmerij, zelfs niet vari kunstgrepen Als ik lecli. dan is het in marken cf florijnen en ik volg hierin niet het voor beeid van sommigen mijner confraters die schraperig genoeg zijn hun cliënte® met waardelooze zaken af te schepen,. Ook ik heb eergevoel ©n geef u gaarne de verzekering, dat niemand, wie ook, in mijn bezoek ten uwent iets onteerends kan zien." Dit zonderlinge antwoord miste zijn uitwerking op Aurelia niet: zij voelde den lust opkomen om den deugdzainen woe keraar in zijn gezicht uit te lachen. Maar zij' begreep dadelijk, dat liet voor haar van te veel belang was, den maD te ontzien, dien zij reeds zoo dikwijls noo dig had, en tot wien zij nog wel eens haar toevlucht zou moeten nemen. Jdj (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1