R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Het /vvaneneilanü
No 210
Woensdag 8 September 1920
13e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS
ADVERTENTIEPRIJS
liureau HUL O, AU km a a k. i eieroon redactie 633. aanbod- bij vooruitbetaling per plaatsing f o.m
Kapitaalrenter
Wat de Pers zegt
BUITENLAND.
de FÖOLSCH-RUSSISCHE OORLOG.
Fi t li LET ON.
0\S'
PER KWARTAALi f2.—, FRANCO PER POST f 2.50
MET OEILLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
Verschijnt dagelijks.
VAN 1-5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL- MEER f 0.25;
UfOF 6 AT KM4AÏ? - Tplpfnnn ADMINISTRATIE 433. RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200—, f !00 f 60 f 35.—, f 15.-
Groote tijden werpen altijd groote pro
blemen op en liet is een merkwaardig ver
schijnsel, in heel de historie aan te wijzen,
jat die groote vraagstukken-van-den- dag
het meest door den eenvoudigen man wor
den bepiekerd en besproken. In tal van
oude romans en tooneelstulcken, zelfs in
de literatuur van vóór Cchristus, kan men
een schoenmaker in zijn pothuis, een ke
tellapper in een herberg op gewiehtigeu
toon astronomische verschijnselen, ziel
kundige raadselen en politieke problemen
hooren bespreken.
Voor onzen tijd, ook al niet voor 't eerst
sinds de wereld bestaat, was 't voorbe
houden het duurte vraagstuk in al zijn ne
telige kanten to hestudeeren; en menigeen
heeft er slapelooze uren mee doorgebracht
al maar draaiend in den heilleuzen en
kel. Totdat er eenigen opstonden,, die het
remedie wisten: „afschaffing van kapi
taalrente!" Dan was het met de duurte op
eens gedaan.
Jammer genoeg is deze stelling ook in
onze kringen gepropageerd op vergaderin
gen en in brochures. Verschillende Katho
lieke couranten lieten zich verleiden een
polemiek over dat ontwerp te openen.; spe
cialiteiten wierpen zich op en zooals te
verwachten was wie er mee begon, had
spijt van den opzet.
Wij hebben ons tot nu toe niet later
verleiden om een zoo netelig en in alle
opzichten wetenscnapp-elijk vraagstuk op
de publieke mankt te brengen. En wij heb
ben daar geen spijt van. Vóór ons ligt een
zoo juist uitgekomen brochure van pa
ter A. Rijken, getiteld; De Leer en de
practijk der Kerk inzake leenrente.
Dit boekje van 32 bladzijden is een
overdruk van een reeks artikelen, welke
de geleerde schrijver in „Het Centrum"
publiceerde. En wij vragen ons af, hoeveel
lezers van dat volksblad dat. streng we
tenschappelijk betoog met al de verwijzin
gen naar Sint Thomas' werken en de Pau
selijke Encyclieken, heel den juridischen
opbouw, zullen doorworsteld hebben.
En toch is het zoo verklaarbaar dat de
geleerde Dominicaner Pater tot die ar
tikelen kwam.
Hetzelfde blad had beschouwingen opge
nomen, waarin 't leenreutestelsel aan.een
critiek werd onderworpen, welke Pater
Rijken meende zoo maar niet zonder meer
te kunnen laten passeer en.
Bovendien is -de brochure-van Well,
met de verlui del fik-dwaze bespiegelingen
over hetzelfde onderwerp te voel ver
spreid onder onontwikkelder! Zoodat wij
het kunnen begrijpen, dat de geleerde Do
minicaan tot -.'i.ia artikelen kwam.
Zelf echter aakt hij in do inleiding een
excuse, dat lu eigenlijk niet aangaat om
over zulk ec-n Ingewikkeld onderwerp in
dagbladen te schrijven on daarover op
volksvergaderingen to debattecren. Er de
genen, die hem tot dit betoog dwongen,
dient hij doze, niet mnlsehe vermaning
toe: „Men had (daarom; beter gedaan met
zich aan de les te houden van G r a v c s
de c o m m u n i re, welke cucycliek,
opwekkend tor. samen werking van kapi
taal en arbeid, dc- ernstige waarsch-'wing
geeft: „Daarom zwi.ige men in -dagbladen
en populaire voordrachten over al te sub
tiele vraagstukken van zoogoed als geen
nut, die, om te worden begrepen, een
f ik v-.rstaiul en ongewone studie ver
in v.q< in." Spreek er eens ovcj met soei-olo-
staathuishoudkundigen en moralis-
Lij do N.V. Drukkerij en Uitgevcrs-
-• «nootschap Putura. Leiden.
ten van beroep: allen klagen, dat het
vraagstuk zoo ingewikkeld is."
De brochure van Pater Rijken bevestigt
deze laatste uitspraak volkomen. Het mo
ge dan oppervlakkig zoo lijken, dat er te
genspraak is tusschen de kerkelijke leer,
die woeker en verbruikleenrente verbiedt
en de practijk zelfs van kerkelijke instel
lingen en stichtingen, die zich bij geld-
leeningen van een 6 procents rentetype en
meer interess-eereu. Het betoog van Pa
ter Rijken toont glashelder aan, dat zulke
tegenstrijdigheid geenszins bestaat en al
het gepraat over afschaffing van rente,
gebazel en domheid is, ja, werd er aan ge
volg gegeven, heel ons maatschappelijk
samenstel tot een ruïne en de niel-bezit-
ters tot bedelaar-s Zou maken.
Toch, de bedoeling van de bestrijders
van leenrente was een edele en daarom
lazen wij met instemming het slot van Pa.
ter Rijken's beschouwing, tevens een prac-
tisehe raadgeving, welke wij hier wel eens
af willen drukken:
„Men kan er genist van overtuigd zijn,
dat de nieuwe bestrijders van leenrente
(en kapitaalwinst) geen volslagen vijan
den zjjn yan kapitaal en kapitalisme; maai;
vijanden van de tergende weelde, d-e volks-
ontstiohtende genotzucht, d-e ten-hemel
schreiende onrechtvaardigheden en woe
ker van zoovele kapitalisten.
Hierin hebben zij volkomen gelijk.
Nooit zijn d-e uitspattingen der rijkaards
zo-o streng veroordeeld als door onzen
Góddelijken Meester, waarschuwend tegen
de ontzaglijke gevaren van den rijkdom,
dien Hij echter niet veroordeeld heeft.
Maar ongelijk hebben zij, met daartegen
het ecnige of voornaamste middel te zien
in de afschaffing van het renteverbod.
Moet men dan de rijkaards maar hun
g-aug laten gaan?
Het Christelijk ethisch middel is, dat de
rijken, bij alle zorg voor hun toekomst en
bij alle redelij.k ophouden vaia hun stand,
niet alleen een beetje van hun
overvloed, maar zooveal moge-
1 ij k van hun overvloed loeren wegschen
ken voor het ge dis-dienstig en zedelijk, hot
geestelijk en tijdelijk welzijn van allen,
-,vereenkomstig de Goddelijke vermaning:
„ScheDkt weg als aalmoes wat over is."
In apostolische taal is die plicht nog
eens ingescherpt door Z. D. H. den Bis
schop van Haarlem in zijn jongsten Vas
tenbrief. -
Ook de burgerlijke overheid kan in gun
stige omstandigheden n-og wat andere en
zelfs meer doen dan leenrente verbieden.
Behalve dat zij tegen de weelderigheid der
rijkaard*, 'n machtig wapen heeft in een
ffink-progressieve inkonisten-b-elasti ng,
heeft zij ook het recht, voor buitengewo
ne uitgaven verplichte rentclooze doenin
gen uit ie schrijven; door vermogeusaan-
wasbelasting het snol rijk-worden met
z'tl parvenu's ergernissen tegen te gaan;
den gulzigen ophuoper van altijd maat
meer kapitalen een maximum vast te stel
len, zooals d.it voor het grondbezit be
paald was In het Oude Testament Waar
schijnlijk zou progressieve gro.udbeIast.iug
voor de bezitters van grond b.v. boven de
2G Hectaren al gunstig werken, evenals
een verveel vu kliging der grondbelasting
voor niet-zeii-verbouwens."
Maar hiertoe mag de Staat weer niet
overgaan dan indien en in,zoover hei; be
lang van het algemeen dit veroorlooft.
Het zou dwaas zijn de ganzen en schapen
te willen doode.il, omdat ze „zoo warmpjes
er in zitten", in hun dons of wol; men
moest zich veeleer verheugen van ze ie
mogen plukken en scheren. Laat ite kapi
talistische schapen en ganzen er óók maar
warmpjes in zitten; van hutn dons en woj
kunnen de productie en de fiscus dan des
te beter profiteeren! Er wordt hij de af
keuring van het kapitalisme en het kapi
taal veel te weinig overwogen, wat een
enorm voordeel het voor de gemeenschap
is, dat de durf, de energie, de onderne-
-mingsgeest van de kapitalisten de produc
tie zoo krachtig vooru-itstuwen, ooik al is
het streng af te keuren, dat zij hiertoe zoo
dikwijls door heerschzueht, geldzucht en
genotzucht gedreven worden.
Daarom moeten wü veel meier verwach
ten van de doorwerking der zedelijke be
ginselen, dan van allerlei straffe wetten.
Alles herstellen in Christus!"
CRITIEK OP CRITIEK.
Over de verleende onderscheidingen op
31 Aug. j.l. Iaat zich ae ..Maasb.'' volgen
derwiis uit;
„Maar één -post is dezen keer in het
grootboek der nationale dankbaarheid en
erkenning op onbegrijpelijke wijze Ver
zuimd ingeschreven te word-en. en dat is
het belangrijke debet, dat de rogeering
mede in de vervuiling van hare verant
woordelijke taak schudig ia aan de in
vloedrijke grooLpérs van Nederland.
Ln de moeilijke jaren, die achter ons
liggen, heeft de regeering in haar zorg
o-m het vaderland buiten den. oorlog to
houden niet weinig gesteund op de mede
werking en den steun onzer groote dag
bladpers.
Bij herhaling heeft zü, en nooit te ver
geefs een beroep gedaan op den grooten
invloed der pers. In andore landen heeft
diezelfde pers. vaak togen den zin der re
geering in. op den oorlog aangestuurd. De
Nederlandscht. grootpers heeft dat, één
uitzondering daargelaten, niet gedaan
integendeel, de pers is voor de regeering
de machtigste steun geweest om het volk
kalm en nuchter te houden.
En dat schijnt zii bij het opmaken van,
de eindreikéning na deze oorlogsjaren
totaal te zijn vergeten. Naast de militaire
autoriteiten, onze bnitenlandsche gezan
ten, d-e mannen van do vredesconferentie
de burgemeesters der groote steden, de
belastingambtenaren en oud-Ministe
Posthuma, haa zii zeker ook niet mogen
vergeten de toonaangevende leiders en
verantwoordelijkheid dragende personen
van onze vaderlandeohe grootbiaden
Laat zii zich nu niet beroepen op de jour.
naiisten Elo-ut. de Meester en Jacq. van
Term, di^ wel gedecoreerd zil'in> wa,nt dezen
hebben hun onderscheiding om andere
redenen gekregen dan waarom de regee-
rin.g de-zen keer in de allereerste plaats
aan de grootpers had moeten denken.
Maar de mannen, die wü op 't oog heb
ben, zijn weer zü, drie hun namen niet
vooruit dragen in het openbaar leven,
zoo a Is anderen, maar gewoonlijk verloren
gaan in de b-eiocpsanonymiteit van
pers.
Maar waar de regeering noch de poli-
tiiek. diplomatie, de kunst-, en bet onder-
v-üs heeft vergeten, daar had zij ook
moeten denken aan het hoogstaande in
stituut der Nederiandseho pers.
Gezien dit ernstige verzuiu is 't goed,
nat op liet eersie algemeene Nederiand
seho Journalisten-congres, in October te
Rotterdam te houden, ook ter sprake komt-
de opheffing der anonymiteit in de pers,
v/aard-oor baar zelf vaak zulk een onrecht
geschiedt."
Inderdaad, hier is een te kort. kanttee-
kent d-e „Resb." op bovenstaande critiek.
Het Haagsche Katholieke c-rgaan begrijpt
alleen niet goed „waarom hier zoo de na
druk wordt gelegd op de „grootpers" (ove
rigens geen fraai woord). Als het gaat „om
het volk kalm en nuchter te houden,"
zouden we zoo zeggen, dat de kleinste pet'3
misschien nog de meeste verdiensten hoeft,
omdat zii den grootsten invloed op haar
lezers heeft en omdat dezen juist 't meest
•kalmte en nuchterheid in zuLke dagen noj*
dig hebben."
Van het front
Volgens inlichtingen van verschillende
zijden, zjjn de bolsjewiki bezig hun troepen
te hergïoepeeren in het Noorden en da
nieuwe aanvallen, die zij in het Zuiden
doen, zouden slechts ten doel hebben de
aandacht van het Poolsch opperbevel van
do hergroepeeriiig der roode 1-eaers af te
leiden.
De vredesonderhandelingen.
Prins Sapieha zond een draadloos bericht
naar Tsjitsjerin om hem te verzoeken de
noodige instructies te geven voor de in
vrijheidstelling en den goeden terugkeer
van het personeel van de Poolsche dele
gatie, hetwelk in hechtenis genomen was
door de Sovjet-autoriteiten.
POLEN EN LIT11AUEN.
De Poolsche regeering heeft een nieuw
bewüs gegeven van zijn geest van opoffe
ring door zich bereid te verklaren een be
roep te doen op den volkenbond om als
scheidsrechter uitspraak te doen m het
conflict met Litthauen, aldus meldt Reu
ter uit Warschau. Do Fransche vertegen
woordigers te Warschau eu te Kowno zijn
er op uit een vreedzame oplossing tot
stand te helpen brengen.
Telegrammen' uit. Warschau te Londen
ontvangen zeggen naar de Times meldt, dat
Polen bereid'is af to zien van haar oor
spronkelijke bedoeling om de ontruiming
binnen tien dagen van bet distriet Suwalki
van Litauen te eiscben. De Poolsche regee
ring heeft -met de geallieerden over deze
kwestie beraadslaagd en heeft gematigdheid
aan den dag gelegd.
In officieele Engelsche kringen, zegt de
Daily Telegraph, gelooit men, dat het eind
van deze week het slot zal zien van het
loolsoh-Litausoh greris-eonfliet. De mede-
deeiing-en van de Britsche vertegenwoordi
gers ter plaatse spreken van de verzoenen
de gevoelens van beide regeeringen. Do
schermutselingen, die hebben plaats gehad,
hebben niet veel te beteekenen gehad en
schijnen geen voortgang te zullen hebben.
De Pelen hebben zelfbeheersching getoondl
door hun troepen terug te trekken uit een
aantal plaatsen zelfs binnen de Ourzon-
lijn, wanneer er anders bloed vergoten zou
ziin.
DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN
ITALIë.
De toestand, gesctiapen dioor de actie
der metaalbewerkers, schijnt weer ernsti
ger geworden door de weigering van de in-
diistrieelen om bet personeel hun loon uit
te betalen sinds het begin van de uitslui
ting. Het A. V. V. dreigt thans de bewe
ging uit te breiden tot andere industrieën,
en inzonderheid tot het transportwezen.
Reeds beeft de bond van zeelieden bevel ge
geven aan de epuipages van alle schepen in
de haven van Napels om de roode vlag te
hijschen. De afgevaardigde Giuletti, die aan
bet hoofd staat van bet dokwerkerssyndi-
eaat, moet het plan koes-teren zich meester"'
te maken van de handelsvloot en deze coö
peratief te exploiteeren. Minister Labriola
zet intusschen zijn pogingen voort o-m de
partijen te verzoenen en het conflict te be
perken. I>e arbeiders hebben ziin voorstel
aanvaard tot de instelling van een enquête,
teneinde te onderzoeken of de metaalindus
trie de lasten kan dragen, welke zouden
voortvloeien uit de gevraagde Jooasverkoo-
ging. Ook de industricelen zijn op dit voor
stel ingegaan, maar zij weigeren een oamid.
dellqke loonsverbooging. De houding, van
belde partijen schijnt weinig hoop te geven
op toenadering, zoodat deze week kritieke
dagen kan opleveren. De arbeidersleiders
hebben den werkgevers een ultimatum ge
steld van vijf dagen; volharden de laat-sten
in hu.n weigering o-m de verlangde salaris-
verbooging toe te staan, dan zal waarschijn
lijk getracht worden een algemeene staking
to ontketenen voor do definitieve verkrij
ging van bet beheer over de fabrieken er
d-e socialisatie der productiemiddelen.
Een groot gedeelte intusschen van de bcc
partij staat sceptisch en afkeorig tegenovet
de beweging. Mannen als Turati. M.adi-
gliano, Morgari en Lazzaro meenen toch, dat
het uur voor het proletariaat nog niet is
aangebroken en dat men bet drüven der
extremisten moet weerstaan in bet belang
zelf van het latere succes van de arbeiders-
qischeu.
In afwachting van de verdere gebeurte
nissen spelen de arbeiders ..sovjetje." Voor
zien van helmen met het sovjetteeken, be
trekken zii de wacht voor de fabrieken, en
wanneer een der leiders voorbü komt, snelt
de wacht naar buiten om de militaire eer
bewijzen t-e brengen.
Nu en dan kiinikt trompetgeschal of snerpt
een sirene om het begin van eenigen dienst
aan te kondigen. Op verschillende punten
zijn mitraleurs opgesteld: zelfs beschikken
enkele fabneksf-orten over kleine kanonnen.
„Hfol."
In een bespreking van de actie in Italië
wijst de „Humanité" ero,p. dat, evenals in
Frankrijk, ook in Italië de revolutionnaire
en de reformistische taktiak tegen elkaar
botsen. Het blad .waarschuwt er voor te re
kenen op een volkomen en onmiddellijk suc
ces. De metaalbewerkers zouden slechts
meester van den toestand kunnen blijven,
indien de andere arbeidersgroepen hun voor
beeld volgden en indien het technische per
soneel niet in z'n geheel stond aan de zijde
van de directies. Van de houding toch van
de technici hangt het welslagen af van een
industrieele revolutie, zooals de Russische
ervaring overvloedig heeft bewezen
DE TOEH1AND IN OPEER-blLEZIë.
De Berlijnsche bladen melden, dat voigens
de laatste beriohten uit Opper-Silezté de
toestap.d daar steeds meer gespannen wordt.
Er worden telkens nieuwe Poo,sche geweld
daden gemeld. De nieuwe plebisciet-poiitie
in Myslowitz moest onmiddellijk weer ver
trekken. De blauwe politie» die er voor in
de piaats kwam moest eveneens het veld
ruimen. Ia Liptne geschiedde hetzelfde In
Bogotschiitz was Zondag een feest van
Duitsche beambten. Tegen middernaoht
drongen veertig of vijftig Polen binnen en
veroorzaakten woeste vechtparuien. De nieu
we plebisciet-politie was er nog niet en de
te hulp geroepen Fransche veiligheidspolitie
verscheen niet. Naar de „Vorwarts" meldt,
behooren in strijd met de overeeiïkomst,
ook Poolsche leiders van den osiand tot de
burgerwachten. Van een inlevering der wa
pens door de Polen is niets te bemerken
De Engelsche districtscontroleur in Beuthen
verklaarde, dat het onmogelijk was de wa
pens- van de Polen los te kragen. Hij voegde
er bij, dat naar zijn meening de volksstem
ming niet kon plaats hebben, voordat de
wapens waren ingeleverd. Onder deze om
standigheden neemt de bezorgdheid van de
Duitsche bevolking steeds toe.
DT KLEINE ENTENTE.
De Bulgaarsche minister-president S'tam-
boeliski is voornemens nog deze maand na
beëindiging van de onderhandelingen te
Boekarest naar Weenen te gaan om met de
Oosienrijksche regeering van gedachten te
wisselen. Deze reis houdt verband met het
streven om de Balkanstaten en de Donau-
Vij naar et i-runscü van E. Enault.
11
Dat ik driftig werd, was enkel 't gevoLg
van de ontroering, die mij verstand be-
w-Tf uw kennismaking met
VvTllielmina voo-r mij: niet verborgen moe
ien houden. Maar nu ik kalm en mij zelve
geheel meestor ben, zeg ik U in .vollen
einst: Schenk aan dit bekoorlijk ma,ar on
gelukkig kind ai do vriendschap en iee-
derheid, die gij haar waardig keurt; Pk
zal het u niet kwalijk nemen. Helaas,
het zal toc.i it:nt lang mee; mot haar
duren",
„lk waardeer in. tiooge mate do kies
heid uwer bcdccijngön", antwor r-ld© Her
man, tenviji hij bij Zijn Jn-utsto woorden
zichtbaar ontroerde; „zij verhoogt mijn
genegenheid je-gcr,s U en doet mij nog
vuriger verlangen i.oar het uur, waarin gij
de mijne zult werden".
„Dat noem ik tra eerst een verstandig
antwoord'hernam Aurelia, die haar vreug
'de nauwelijks kon bedwingen, nu zij de
zekerheid kreeg, dat er in Herman's plan
nen geen verandering gekomen was. Dit
bewijst al weder, dat het- altijd het beste
is zachtmoedig en vergegevensgezind je
gens elkaar te zijn „Laat ons nu", zeide
zij terwijl ze hem haar hand toestak,
„over onze toekomst babbelen, en zeg
mij wanneer wij zullen trouwen."
Deze onverwachte vraag, wol is waar
half schertsend gedaan, maakte op Her
man, zonder dat hij juist wist waarom,
een minder aangenamen indruk. Hij liet
echter niets hiervan blijken, en antwoord
de, terwijl hij zijn gelaat zoo, goed moge
lijk een vroioïijke .uitdrukking gaf.
„Wel, over een muand, dunkt mij
nicht. Wij' hebben nog veel beschikkingen
te nemen en toebereidselen daarvoor to
maken."
„Over een maand, dat kon er mee
door iiccf. Vat mij aangaat", net nam zij
lachend, „ik wil zoo mogelijk nog wel
vroeger, ais de zaken, waarop gij' doelt,
oor m orde zijn, Ale ik een pia-u in mijn
hoofd heb. voor ik liet gaarne spoodig uit.
Ik ber. het niet den geiecrde e©us, die
gezegd ltc-ell, dat men langzaam moet
beramen, maar snel uitvoeren. Is dit ook
uw gievoelen niet, Herman?"
„Ik zal alles doen, wat in mijn vermoi-
gen is, om u dat te bewijzen", .ant
woordde Horman terwijl zijn voorhoofd
zich even rimpelde.
Hij vond dan ook, <tat zijn nicht
de eischen der welvoeglijkheid en haar
vrouwelijke waardigheid uit het oog ver
loor. Toen hij afscheid van haar nam,
vroeg ze hem o-f hij 's avonds nog te
rugkwam.
„Ge weet, ik ben op beviel van den
dokter gevangene in mijn eigen huis,
en ik heb troost noodig".
„Ik zal u dien kooien brengen en w©l
zoo spoedig mogelijk".
„Ik reken er op, mijd beste".
Toen hij' de kamer uitstapte riep zij
hem nog' pa:
„Ais gij plan hebt naar het eil-and te
gaan, blijf er dan niet te la.ng, want, jjlit
zou mij ongeiust maken".
Hij lachte gedwongen, bracht haar daar
na vriendelijk onder liet oog, dat hij niet
gaarne zag, dot zij andermaal op dit on
derwerp -jerug kuam en sloot de deur
liarer kamer 'ronder Aurelia de'gelegenheid
te g'-vCn hierover excuses te maken.
in dc spreekkamer onunootta hij iemand,
wiens naam vwuwl in Meckienburg-titie-
Utz algemeen bekend wa<
Hij heette Wiifried Sturner en ging
algemeen .voor een inhalig woekeraar
door. Het verbaasde Herman niet wei
nig, dat hij met veel nadraag eischte
bij mevrouw Freisburg toegelaten t© wor
den; hij durfde echter zijn verwondering
niet openlijk toonen en verliet de villa
op hetzelfde oogenblik, dat de woeke
raar Aurelia's boudoir binnentrad.
Wiifried Sturner geleek ©venmin in
kleeding als in uiterlijk op de lieden
van zijn soort, aooals ae op hiet tooneel
worden voorgesteld. Hij was v-an hoofd
tot voeten naar den Laatsten smaak ge
kleed. Hij droeg een go©d onderhouden,
grijzen baard, had oen i'risch gelaat, en
zag. er uit als de braafste man ter wereld
Zonderling genoeg ook, verbeeldde hij zich
de eerlijkheid zelv© te zijn, omdat hij
nooit ineer dart drie of vier honderd
procent intrest eischte.
„Hartelijk gegroet, Mevrouw .Freisburg"
zeide hij bij het binnentreden. „Daar ik
toch te Muritz moest zijn, maak ik van
deze gelegenheid gebruik om u een klein©
schuldbekentenis" ten bedrag© van tien
duizend tonijnen, weike van daag vervalt,
te prose iiteercii.
Aureiia nam haar bezoeker alles be
halve vriendelijk, op, en zeide. koeltjes
„Mij dunkt, mijnheer Sturner, dat gij
dit bezoek wel achterwege had kunnen
laten. Ik vrees, dat uw komst tot aller
lei praatjes aanleiding zal geven. Op uw
reputatie valt.„Niets te zéggen" vol
tooide Sturner terwijl hij iu t.ere Don-
ding voor haar ging staan. „Ik ben steeds
in zaken eerlijk en rechtschapen en gij,
die mij zoo goed kent, mevrouw, zult ntj
niet kunnen tegenspreken» Ik houdt niet
van schelmerij, zelfs niet vari kunstgrepen
Als ik lecli. dan is het in marken cf
florijnen en ik volg hierin niet het voor
beeid van sommigen mijner confraters
die schraperig genoeg zijn hun cliënte®
met waardelooze zaken af te schepen,.
Ook ik heb eergevoel ©n geef u gaarne
de verzekering, dat niemand, wie ook,
in mijn bezoek ten uwent iets onteerends
kan zien."
Dit zonderlinge antwoord miste zijn
uitwerking op Aurelia niet: zij voelde den
lust opkomen om den deugdzainen woe
keraar in zijn gezicht uit te lachen. Maar
zij' begreep dadelijk, dat liet voor haar
van te veel belang was, den maD te
ontzien, dien zij reeds zoo dikwijls noo
dig had, en tot wien zij nog wel eens
haar toevlucht zou moeten nemen. Jdj
(Wordt vervolgd.)