R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND De kleine Pilatus No 232 Maandag 4 October 19ZÖ 13e Jaargang ABONNEMENTSPRIJS s Bureau HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: gScnKS" 433' ADVERTENTIEPRIJS: Proeve van Socialisatie, Medische Praatjes. BUITENLAND- FEUILLETON. Him ui I'-'JUH .7 OL2i PER KWARTAAL: f2.-, FRANCO PER POST i f 2.50 jlWET OEILLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER, Wsrscftijmt s$ a g e ïj k s. VAN 1-5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.25; RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 490.-, f 200.—, f 100—, f 60—f 35.—, f 15.—. Dezer dagen heeft in Amsterdam een merk waardige bijeenkomst plaats gehad, welke ons 'een kijkje heeft gegeven op de ontstellende ver- Warring, welke er in dezen tijd op sociaal-econo misch gebied heerscht. Het bestuur van den Bond van Arbeiders- Iwoningbouwvereenigingen had een studiereis z&oor Duitschland gemaakt en daar met verschil lende specialiteiten op het gebied van volks woningbouw kennis gemaakt. Terug uit Duitsch land riep het bestuur een vergadering van aller- 4ei belanghebbenden en belangstellenden in het ■woningbouwvraagstuk bijeen. Zelfs waren een aantal gemeentebesturen officiëel vertegen woordigd. En voor dat gemengde gezelschap ,trad de Duitsche sociaal-democraat, ingenieur Martin Wagner op om denkbeelden over socia lisatie van het woningwezen en den woning- Touw uiteen te zetten. De spreker zelf is leider (van den volkswoningbouw in Schöneberg, een voorstad van Berlijn, waar hij een soort Vbeidersdorp heeft gesticht. In tegenstelling /dus met vele profeten-van-den-dag kan hij «p daden wijzen. V Merkwaardig nu was van deze bijeenkomsten [de Babylonische geestverwarring, welke er ten bpzichte van het socialisatievraagstuk heersch- (te. De Duitsche ingenieur zette als middel om 'uit den woningnood te komen, een stelsel van (gemeenschapsbouw uiteen. In zijn land is het meer misschien dan elders met den par ticulieren woningbouw totaal gedaan. In de plaats daarvan zijn gekomen do woningbouw- 'vereenigingen. Deze vormen een geweldig (bureaucratisch apparaat, maar brengen heel (Weinig tot stand. De vereenigingen „vertwijfe len" meer dan zij bouwen. De groote officieele bureaux doen niets anders dan één of twee i woningen per dag verhuren. De heer Wagner nu meende de oplossing ge- vonden te hebben in de stichting van zelfstan- i dtge organen voor den woningbouw, met't recht om bouwbelasting te heffen en dat geld naar behoeven aan te wenden. Dat zouden dan wor- den „Heimstatten"laten wij het noemen „woonschappen", zooals wij van waterschappen «preken. Zoo'n woonschap zou het beheer en den eigendom moeten krijgen over 500 tot 1000 bestaande woningen met den grond. De eigena ren moeten onteigend worden en krijgen voor hun eigendom aandeelen in het woonschap, tnet een matige rente van hoogstens 5 pet. £ijn de huizen verhuurd, dan moeten de bewo ners na de onteigening eveneens aandeden nemen, welke zij met de huur geleidelijk afbeta len. De woonschappen hebben een eigen bestuur 'en stellen voor het deskundige werk een des kundige aan. Alle woonschappen van een be paalde stad sluiten zich aaneen en vormen een coöperatieve bouwvereeniging voor nieuwbouw ■%n stadsverbetering. Boven de stedelijke woon schappen staat een landelijk woonschap met oppertoezicht. Van 't stelsel werden eenheid, besparing en andere voordeelen verwacht. Daarnaast moet er ook een stelsel van arbeics- i. verdeeling bij den woningbouw komen. Dyaan- flemer moet worden uitgeschakeld en m de plaats daarvan moet komen de particuliere yennootschap van bouwvakarbeiders (Bau- Aütte). Dat moeten arbeiders zijn, die met heel hun hart en verstand en al hun krachten in het t bedrijf opgaan die in stremge plichtsbetrach ting en met inachtneming van een zuinig beheer pp ethischen.democratischen bestuursgrondslag Werken. Zij worden in staat geacht tegen het particulier bedrijf te concurreeren. De heer Wagner had in Schöneberg een pi oef genomen met zulk een arbeidssteisel. Het bedrijfskapitaal van 'n millioen mark werd verstrekt door een woningbouwvereeniging. De bedrijfsleiding moet bestaan uit commerci- eele leiders, vertegenwoordigers van hoofd- i arbeiders, vertegenwoordigers van handarbei ders en van de betrokken vakvercenigingen. De spreker beweerde met dit stelsel goede resul taten te hebben bereikt. Nu is voor ons het merkwaardigste de discus sie welke na deze uiteenzettingen volgde. Zoo beweerde een hoofdbestuurslid van den landelij- ken Bouwvakarbeidersbond, dat wij hier in Nederland het Duitsche systeem best konden missen. Hier is al een stuk gemeenschapsbe- moeiïng met den woningbouw in de bouwver- eenigingen, welke voor hun leden bouwen zon der winst te maken. En nu zou men de belangen van de bezitters van oude woningen nog eens gaar, mengen in die der nieuw te bouwen wonin gen. Deze meneer wilde liever de huren van de oude woningen tot die van de nieuwe verhoogen en met het daarvoor verkregen geld een fonds vormen voor nieuwbouw Een ander wees er op, dat de woonschappen toch met de krotten zouden blijven zitten, die in de combinatie moesten worden ondergebracht. De grootste bezwaren werden geuit tegen het bouwen in eigen beheer. Hoe kan men de inspanning vaststellen Moet er een keurcorps arbeiders worden uitgekozen Moet er een pre miestelsel worden ingevoerd voor den besten en meesten arbeid Allemaal dingen om twee spalt onder de arbeiders te verwekken. Aanbevolen werden de Engelsche bouwgilden, die nu ook in Amsterdam in wording zijn. De r.Bauhütte" vereischt een onderverdeeling van arbeid in handen- en hoofdwerk enz. Een der aanwezigen deelde zijn ervaringen van een coö peratieve bouwvereeniging mede de ledenver gaderingen waren niets dan kibbelbijeenkom- sten. Van den anderen kant werden door een soci alist de werkwijze der bouwgilden heftig bestre den tegenover een anderen socialist. J elui in Amsterdam hebt niets dan oen leuze de heer Wagner heeft tenminste cen daad gesteld, werd er beweerd' Voor den onbevooroordeelden en belang- loozen toeschouwer zijn zulke bijeenkomsten leerzaam. Zij geven een blik op de huidige geestesverwarring, op den schi ikkelijken chaos in ons bedrijfsleven en doen smachten naar een tijd als de middeleeuwen, toen men zich niet verdiepte in problemen, maar de arbeid geëerd en bemind was en een gezonde verhouding tusschen knecht en patroon het uitdenken van allerlei kunstmatige systemen overbodig maakte. Hoever is onze „verlichte" eeuw nog van zulk een vreedzame en "ordelijke samenleving verwijderd 1 ZIEKTE. Wij zullen liet thaus met elkander hebben over een eenigszins ander onder werp dan gewoonlijk. Wij spreken nu altijd over ziekte en ziek zijn zonder ei genlijk te weten wat dit is. Dit zal den meesten uwer wel wat vreemd in de ooren klinken. Een zeer correcte omschrijving te geven, die in alle opzichten voldoet, lukt ons niet, doch we moeten ons slechts tevreden stellen met enkele kenmerken op te ngemen en we kunnen dit aldus het beste samenvatten Ziekte is een stoornis in bouw en functie, dus een an dere bouw van één of ander orgaan dan normaal, terwijl dit doorgaans samengaat met eèn wijziging in de verrichtingen van dat orgaan, daar het in de meeste geval len althans ondoelmatig en vrij slecht zijn plicht doet. Zoo op het eerste gezicht lijkt dit nu een prachtige omschrijving, die ons een goed denkbeeld geeft van wat ziekte ei genlijk is. Evenwel worden wij bij eenig nadenken niet weinig hierin teleurge steld. Slechts een enkel voorbeeld ter. op heldering. Zoo kimt ge bij mij komen b. v. met iemand, die 'n abnormale kromming van de wervelkolom heeft, of zooals de volksmond zegt een „bochel" bezit of ge komt met iemand, die in plaats van vijf vingers er'zes aan elke hand heeft enz. enz. en ge zult mij vragen :„Zijn deze menschen nu ziek Immers hun wervel kolom, hun hand vertoont een abnor- maleu bouw, terwijl het gebruik dezer deelen min of meer schade zal lijden. Niemand uwer zal, denk ik, op zich willen nemen zulke personen voor „ziek" te verklaren. Aan den anderen kant wil ik uw aandacht een oogenblik vragen voor een soort van menschen, bij wie men met de fijnste onderzoekingsmethoden geen afwijkingen kan ontdekken. Ik heb hier het oog op de ziekte van het zenuwstelsel. Een machinist van den trein, een wagen bestuurder van de- electrische tram heeft b. v. een ernstig ongeluk medegemaakt. Huu zenuwgestel' heeft nu een zooüani- gen schok gehad, dat zij gedurende ge- ruimen tijd, ja soms huu geheele leven lang niet meer in staat zijn hun beroep uit te oefenen. Toch vertoonen deze men schen overigens geen aantoonbare af wijkingen. Alles functiomieert doorgaans uitstekend. Men spreekt in dergelijke ge vallen van „neurosen." U ziet dus duidelijk uit deze voorbeel den, dat mijn bovenstaande omschrijving buitengemeen mank gaat en wij hebben er dan ook nog 'n zeer gewichtig punt aan toe te voegen nl. „liet zich zeit ziek ge voelen". In de beide eerste gevallen van misvorming van de wervelkolom en hana, missen we dat ons allen bekende gevoel volkomen, terwijl omgekeerd bij de neu rosen het kenmerk van stoornis in bouw en functie ontbreekt: (althans geheei wat den bouw betreft, terwijl het gevoel van ziek zijn hier meestal steik op den voor grond treedt. Nu hebben wij in de geneeskunde nóg iets te onderscheiden en om een goed be grip van de zaak te krijgen zal ik U dit toelichten met enkele voorbeelden uit het dagelijkscli leven. Zijn de vaten van :de hersenen ziek en kunnen zij geen weer stand bieden aan den bloeuuruk, dan stort zich het bloed uit een klein slag adertje op een gegeven oogenblik uit. (Het beste is dit te vergelijken met een buis van de waterleiding, waarin op eens een lek komt)Het bloed stort zich uit in het omgevende hersenweefsel en de pa tience) valt plotseling neer en men zegt, dat hij of zij door een „beroerte" getrof fen is. Die persoon is dus ziek. We hebbea een afwijking gekregen in bouw en func tie, terwijl de patiëut(e) zelve zich ook ziek gevoelt. Stelt U zich nu voor, dat zoo iemaud geneest, de lichaamstempe ratuur wordt weer normaal, de adem haling en pols dito en het uitgestorte bloed wordt vrijwel weer opgeslurpt in het omgevende weefsel, doch niettegen staande dit alles blijkt toch het hersen weefsel zooveel geleden te hebben, dat de patient(e) aan één zijde verlamd is. Overigens gaat alles naar wensch. Zult ge uu zoo iemaud ziek uoemen Immers ueen. We spreken in zoo'n geval van een „kwaal". Nog een ander voorbeeld zal dit duidelijk doen worden. Iemand krijgt een ontsteking van het kniegewricht, waarbij meestal bacteriën in het spel zijn. De patiënt(e) heeft hooge tempera tuur, slaapt slecht, is doorstig en heeft geen eetlust, kan niet staan en nog veel minder loopen en gevoelt zich meer dan ellendig. Het proces geneest, doch er blijft iets over en wel een vergroeiing van het bovenbeen met het onderbeen, zoodat hij het been niet meer in de knie kan buigen. De ziekteverschijnselen zijn totaal geweken, er is echter een afwijking in bouw en functie en ook hier zit de patient(e) nineteen „kwaal" opgescheept. Ik heb in deze enkele regelen getracht U een inzicht te geven van de grooté moeie- lijkheden, waarin men komt, als men een omschrijving wil pogen te geven van een zoo op het eerste gezicht eenvoudig be grip als „ziekte" is en hoop hierin vol doende geslaagd te zijn. MEDICUS. DE ENHKLteOHE KODEjSCiMSJS. D<e Eiigelsche mijnwerkers hebban be sloten de termijn bepaling der staking uit te stellen tot 16 October. .De mijnwerkers zullen .over het nieuwe voorstel der mijn eigenaars stemmen op 11 October. De stembiljetten moeten op 13 October zijn teruggezonden. De conferentie der mijn- wcrjiers-a.gevaardigden zaL worden gchou den op 14 October. Kaar aanleiding van de bijeenkomst van de regeering, de mijneigenaars en de mijn werkers van Zaterdag heoben de mijn eigenaars een gewijzigd voorstel gedaan. Een verhooging van 1 shilling per dag is aangeboden op een grondslag van 240 miljoen ton, inplaats van 242 miljoen en -een verhooging van .2 shilling op een grondslag van 248 miljoen in plaats van zoü miljoen ton. De mijneigenaars heb ben hiermee opnieuw een stap gedaan van toenadering in het verschiL tussclitcm hun aanbod eu den eisch der mijnwerkers, aai, nu nog slechts 6 miljoen ton bedraagt. Hun aanbod beteekent liet toekennen van cen yerhooging van 2 shilling op de op brengst van het eerste kwartaal van dit jaar, welke 248 miljoen ton bedroeg, öinclsdien is, de opbrengst echter vermin derd eu de mijnwerkers eischen thans een verhooging ;van 2 shilling op den grond slag van di,e verminderde opbrengst. Do mijneigenaars verzekeren eebter, dat hun aanbod dm mijnwerkers in staat stelt de twee shilling te verkrijgen zonder dat de opbrengst feitelijk verhoogd wordt. Het besluit van de mijnwerkersaïge- vaardigden om de aankondiging der sta king .opnieuw 14 dagen uit te stellen en_ een nieuwe stemming ouder de leden te liouaeu, is genomen met een meerderheid zan 534lX)0 tegen 40101X) stemmen. 1-iet is van belang deze Cijfers, te verge lijken met die van nog slechts een week geleden, toen Smiilie voorsteld.e een nieu we stemming te houden over de vraag of de loonerseh aan een onafliankeLijk scheidsgerecht zou worden onderworpen. Daar waren 545.0U0 stemmen tegen en ÖbO.tjOU voor. Do gematigden zijn dus in stemmental ,van ÜoO.OOU tot 534.000 of 174.000 .vooruitgegaan, terwijl de onver - zetteiijkcn 144.000 stemmen verloren heb ben. De bladen uiten hun tevredenheid over den keer, dien de zaken genomen hebben, en aehten bet gevaar voor staking gewe ken. De „Times" zegt: De jongste omme keer in dit verschil, is een beter voortee- keu van standvastiger en vredelievender verhoudingen in de mijnindustrie, waar van het economisch herstel van het land aihangt, dan welke gebeurtenis in de laat ste jaren ook. Hebben de mijnwerkers van bun kant het pad der rede betreden, de .mijneigenaars van hun zijdie zijn hum op verschiLLcnde .wijze tegemoet getreden. Mee'r dan 1500 mijnwerkers in Glamor ganshire h ebben gestaakt als protest tegen den langzamen voortgang der onderhande lingen te Londen. üd PdÜLSiïri tfüSSISCHE üOtfLüÜ, De vredesonderhandelingen. De Poolsche afgevaardigde te Riga, Jolfe. heeft aan Doinsky, den leider der Poolsehi delegatie op de conferentie van Riga, een blief gericht, waarin hij deze om uitlegging vraagl naar aanleiding van het vertragen door do Poolsche gedelegeerden der ondernandeliugen. Jolfe stelde de Polen verantwoordelijk voor het voortduren der vijandelijkheden. Domsky heeft geantwoord, dat alleen de Russeu aan deze vertraging schuldig zijn, om dat zij hun aanvankelijke voorwaarden hebben gewijzigd. De onderhandelingen zuilen vermoe delijk binnen een tweelal dagen worden her vat Ten gevolge van de jongste Poolsche over winningen is echter een verandering van de openbare meening te Warschau te voorzien, waardoor de couierentie van Kiga ernstig zou kunnen worden bedreigd. De laatste dagen heeft de Poolsche minis terraad vergaderd om den stand van de onder handelingen le Riga te bespreken. Tevens wil de men instructies voor de Poolsche delegatie ontwerpen. Deze instructies zouden dan onmid dellijk Ier goedkeuring aan den Raad voor d< Landsverdediging worden voorgelegd. Intussehen schijnt 't op een deel van liet front reeds tot een wapenstilstand te zijn ge komen, blijkens onderstaand telegram uit War schau van '2 dezer: Het Poolsche stafbericht van 1 dezer meldt: Ten Noordoosten Van Grod no hebben onze afdeelingen zonder met der vijand in aanraking te komen de stellingen langs de Ula bezet. De vervolging van de bj) de Lida verstrooide vijandelijke divisie wordl op voor ons gunstige wijze voortgezet. Den 29en September rukte de legergroep van ko lonel Deba Biernachis is op tot Nowo Grodek liet aanto. gevangenen tusschen 20 en 30 Sep lember bedroeg 25.000 de buil 100 kanonnen, Bij Baranowilsji inuakten afdeelingen uit Po sen 1000 gevangenen en veroverden 36 machi negeweren. Ten Zuiden van de Pripet is de toestand onveranderd. ïn de streek van Soewalki en Seiuy zijn du gevechten, volgens wederzijdsche overeenkomst opgeschort. DE ARBE1DSONLUSTEN IN 1TALI6, Naar de Information uit Rome verneemt, dreigt er een nieuwe crisis, verwekt door den gezagvoerder Giulictli, leider der zeelieden, die door de lossing van schepen te verhinderen door schepen in beslag te nemen, het verkeer van de groote Italiaansclie havens, vooral van Genua, hebben afgeleid. Het voor Zwitserland bestemde verkeer gaat, in plaats van naar Genua gelijk vroeger, thans naar Marseille. De groote reederijen mijden de Italiaansche havens. De Italiaansclie regeering besloot aan die wandaden een einde te maken. De lafste daarvan was de overmeestering van hel Russisch schip Rodosto door 300 bootwerkers, die de machines uilees namen. Zestig hunner hebben zich gerechtelijk to verantwoorden. Giulietti, door de parlementaire onschendbaarheid gedekt, vroeg te vergeefs huu vrijlating. Daarop verklaarde hij, dat de bezet ting van de Rodosto, die de tsarenvlag voerde, op Lenin's last geschied was, Malalesla had een onderhoud met Giulietti. Men vreest een alge meene slaking van de zeelieden. Aan de Telegrafen-Union wordt gemeld: On der het personeel van de Italiaansche banken is een beweging gaande, die ten doel heeft aan het personeel der banken het toezicht op het bedrijf der banken le verzekeren. Een Havasbericht meldde dato 2 October uit Rome: Te Grosotto doorkruiste cen groep werklieden de straten onder het zingen van anarchistische liederen. De politie kwam tusschenbeide, waar bij ecnige spoorwegarbeiders werden gearres teerd. De betoogers begaven zich naar de ka- Novelle vail P. Louis Coloma. (1 I. 1 (Wat was Garbriëi toch cen aardige jon- ('Jongen!.... Voor den spiegel staande maak te hij een mooie scheiding mei d;n kam eu gaf zich de grootste moeite, zijn ocnigs- Zins roodachtig tiaar, dat over zijn voor hoofd wellde, tot die kunstige lokken te yormen, waarmede de heidensche kunstzin ®ci Gneken de gestallen van Adonis én Apollo opsmukten. Ycrgccfsche moeite: dc tXtaluur overwon steeds de kunst en die op roerige lokken verhieven zich en krulden, alsol zij hel er op gezel hadden, e=li soort kussen le vormen, dat zich over het voor hoofd van den zestienjarige legde dat zoo Igiud was, als had nooit ten droeve herinne ring 'het doorploegd, zoo rein, als lmd '„ooit een schaduw van gewetenswroeging liet ver duisterd. Arme Gabriëi hoe aardig was hij Ho> vroolijk straalden zijn roode lippen •is lachten zij de b:r!e wereld toe, 'juist fclsof zij zicli slechts konden openen, o/n den naam van den breeder of van de moe der ujt le spreken! Hoe rein de blik van zijn grootj bruine oogen, die zich wijd openden, als de poorten van een tempel, die daarachter zijn allerheiligsle, deze reine on schuldige ziel liet zien, die nog geen door nen aan de bloemen, nog geen vlek aan de zonneschijf onldekLe..,. Arme Gabriel... hoe aardig was hij toch! Eindelijk triompheerde de naluur boven de kunst en met cen ongeduldig gebaar wierp Gabriel dan kam op de marineren plaat van z'n tafelhij draaide mei zijn handen aan de haartjes van zijn opkomende snor., lach'le luid, d..ed een korten sprong en ging lot een ander, even gewichtig werk, liet strikken van zijn das, over... En wat voor een das. Op zijn béd lag dat kostbare voorwerp, dat nog nooit gebruikt was, van de fijnste hemels blauwe zijde met kleine witte sterretje.. Gabriëi griep de das me! eerbied, bijna met vereering en terwijl hij ze om zijn haL sloeg, maakle hij zich gereed, zijn das ie strikken... De das, die de kleuren van dc Onbevlekte droeg en ecn geschenk zijner moeder was, beviel hem buitengewoon Spoedig was de clas gestrikt, met dié ge makkelijkheid, d'.e onnavolgbare chique, die de natuurlijke ccliic elegantie, die cc dich ter de elegantie der gratiën noemt, eigen is. Gabriëi bekeek zich in den spiegel en was tevreden. Door de wat omgebogen üoeken van zijn kraag kon men zijne mannelijken pn toch leed eren hals zien, die door de blauwe zijde van zijn das nog meer leeder scheen. „Wanneer mijn moeder mij zoo zien kon, dacht hij blozend, zonder te weten waarom, ,dan zou, zij zeggen: floe schoon! En wan neer mijn kameraden uit het college mij aan staarden, zouden zij ook zeggen: Hoe elegant! En zonder dat zijn eigenliefde hem toen maals andere gedachten suggereerde, noch raid-ere ideeën in hem te voorschijn riep, draaide Gabriëi zich op zijn hak om en zong, terwijl hij zijn vest aantrok: „O, Maria, mijne Moeder, lO, troost der stervenden," enz. Hij was gelukkig!.. Ilij zag zich reeds student aan de universiteit, vrij in het groote Sievilla, absoluut heerscher in een kamer, in liet bezit van een kapitaal van vijf en twintig thalers, lieer van alle piiantaslisciie jongelingsdroomen, koning van alle rooskleu rige illusies, veroveraar van alle gouden ho rizonten en vrijvrij van alle dingen om uit He kunnen gaan, wanneer liij wilde, en thuis la komen, wanneer bet hein beliefde, voor alle winkels op straal Le blijven staan, alle avonden sorbet in cen elegant caté té slurpen, op den .wen van las Dcbcias paarn rijden, in een klein boolje van Triano naar San Juan de Azualfaiache te roeien, de Missen in de Kathedraal, de parade van liet regiment en met weer te geven geiuk d.e stierengevechten bij te wonen... En Ga briel's verlangens stegen liooger en hooger als de van zijn keteneui bevrijde adelaar, en beschreven groote kringen in die blauw achtige vlakle zijner phautasie. Want net groot getal van genoegens, deze oeverlooze z_-e van vermaken, wilde Gabriëi smaken, zonder dat zijn verstandhouding tot God ei- onder, leed, waarvoor hij yen heiliger eerbied dan ooit iu zijp borst meende te gevoelen; zonder ook maar in bet geringste het mis noegen van zijn moeder op. te jYekken, wier geluk ook zijn geluk was, zonnder zich in het geringste aan de eer van zijn naam te vergrijpen, dien hij zelf zoo geëerd had door premies voor goed gedrag, door de krans, die na eenstemmige keus al de zes jaren, die hij in het Juzuielencollege bad doorgebracht, zijn voorhoofd gesierd had. Het was onmogelijk, dat de universiteit den Gabriëi, die zoo dik wijls door do paters van het ooilege ujet den Irolschen naam van een „Augustus' betiteld was, in een „Augustulus" veranderde. Met welke diepe, oprechte dankbaarheid daciil Gabriëi aan die goede paters, die hem zoo zger bemind en fi.cn zijn ziebnlvU «on getrokken hadden! Hoe goed had nij zijn tijd na de door hem ontvangen lessen tus schen studiën, godsdienstoefeningen en ont spanningen .weten te verdoelen! Met welken g oprechten eenvoud sprak hij alle avonden knielend voor het beeld van de Onbevlekte, wier congreganist hij geweest was en tot zijn dood hoopte te blijven, de woorden: „Ziet ge, oiijna Moeder, hoe goed ik ben,., en dat pater Velasco zich vergist?" IVant in het instituut was een ooosaardige pater, Veiasco, die voor Gabriëi dc schaduw was, die de zwarte ontwerpen der teleur-, stellingen leekent; de stem van den slaaf, dia, den liomeinschen triompiiator midden in zijn triomfen onophoudelijk de woorden toeriep.: „Bedenk, dat ge sterfelijk zijt!J' Hij riep hem op een dag in zijn hoedanig heid van biechtvader van het instituut op zjjj* kamer en zeide, terwijl hij zijn hand op zijn schouder legde, met teedere treurigheid: „Gabriëije bent goed en volgzaam" troLsch en zijn voorhoofd bedekte zich mgt d$t purperrood, dat onder Lucifer's voorhooft? gloeide, toen trig dc eerste maal mei zichzelf tevreden .was. Doch pater »Ygla*» had hem nog meer tg f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1