Dli ERFENIS.
R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Een historische dag.
BUITEN LAND
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS*
Verschijnt dagelijks.
Bureau i HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
ADVERTENTIEPRIJS:
Wat de Pers zegt
No 252
Woensdag 27 October 1920
13e Jaargang
„Stil nu eens, ik wil je een voorslel doen,
verkoop mij die enveloppe mei de snippers
>'oor honderd daalders, dan zijn wij quitte,
is dat goed?"
0„Uondeid daalders voor die enveloppe? ,0
Ja, zeker vind ik dat goed, als moeder 't
wit, maai- zij ^1 q 00k wel willen, daarvan
0V^lUligd. Dank u wel, siguorej"
„En nu, de graaf, nadat de opge
wond, n jonkniaji zyn nand kad gegrepen eii
ara aan de lippen gebraclU, ,,nu inoel je ine
neg eens nadere kijzonderiiedeii terlelléb
over dien Dupscken keer, die veel kij je
vader kwam."
ii"!a,,iiWa'i o1 u kij was uii
Duitschland kjer gekomen om geld te kalen
a sign ore, kijk eens, wie daar aan komt..."
„ik zia niets dan d,e iwee vrouwen."
„Die twee vrouwen, dal is mijn- moeder
ten... en... de jongeman bloosde
Marietta."
„Mijn arma, kesle jongen, klonk kcl al
de vei .e. „Mijn cenige zoon, honderd
Weesgegroetjes zal ik bidden tot dankbaarheid
voor je reddmg en een kaars oileien aan
O. L. Vrouw van - Loreto. Mijn kart slaat
stil, als ik er aan denk, wal ik heb ge
leden dezer dagen, nu je in handen oer
loovers waart. We waren juist op weg om
le zien of we niets van je konden ont
dekken, al was '1 uiaar, dat we wisten, dal
je niet dood was, want o, wij hebben zoon
angst uitgestaan, Marietta on ik,"
Zoo zou de gelukkig» moeder wellicht, nog
tang gekabbeld hebben, als niet tiaar zoon
naar in de rede was gevaiien en kaar had
gezegd, den Luuisclier le begroeien, aan wiRi
nij zijn reddmg te danken had.
„Maar moeder, er is een voorwaarde, voor
dia honderd daalders wil mijnheer die enve
loppe hebben met dal zegel en do snippets
er in, die we in vaders Uiteren hebben ge
vonden."
„O zeker kan mijnheer die krijgen, wal
hebben wij er aan, o mijnheer, wat hen
ik u dankbaar." De oude vrouw greep di
nand van den graaf en wilde die aan haar
lippen brengen, toen zij op eens met nauw
keurige blikken den ring bekeek, d.en bij
droeg.
„Alia heiligen in don hemel, dat is het
zelfde, dat is net zoo'n zegel als op den Dnei
staat, dat is Hetzelfde wapen, precies heli-
zelfde, die kruisen en haken, precies, tiet
is of liet met uw ring is gemaakt, siguore.;
o zeker liet is zoo en dan kunt u mis-,
sciiien ook zeggen, waar ons geld is ge-
kleven,"
„Zeggen kan ik niets, omdat ik niets
weet," antwoordde de graal', die met do groot
ste belangstelling naar deze n.euwo aanwij
zing liad geluisterd, „maar misschien kom ik
wei spoedig iets Le weten en dan zat ik uw
oelaugen evengoed benarligen ais de mijne.
Maar wij naderen de stad en ik verlang naai
eten, wij zulien dus doorrijden en dail koiu
jij straks iu dan „uertog van Xoskaue", daar
reken ik op."
Meteen gaf hij, gevolgd door zijn knecht,
zijn paard do sporen en onder de zegenwen-
schen van moeder en zoon reden zij de stad
m, waar zij spoedig den „Hertog van Toskane
hadden bereikt,
III.
Kien hall uur later, nadat graaf Von Stauf-
l'en, voor zich en zijn knecht een verblijf nao
besproken, dat minstens twee a drie weken,
maar misschien veel langer zou duren, en na-
dal hij zich op de hem aangewezen kamer
eenigszins had opgefrischt, trad hij de eet
zaal van den „Hertog van Toskane" binnen,
in de lengte stond een lange tafel, die een
bediende bezig was le wrijven en bij de ramen
stonden overal kleine tafeltjes, waarvan pr
een was gedekt en van brood, vleesch en
wijn voorzien.
De bediende wees oen graaf 'zijn ontbijt uau
en ging daarna zwijgend weer aan zijn werk,
terwijl de graaf ook zonder iets te zeggen
begon te elen,
Nadal bij vrij veel had gebruikt en telkens
en telkens uit het raam had gekeken, blijkbaar
elk oogenblik den jongen man met de zoo ge
wichtige enveloppe verwachtende, stond liij
eindelijk ongeduldig op en liep met haastige
passen heen en weer, hij eilk venster naar bui
ten ziende, rechts en links zijn blikken staan
de, daar hij niet Wist van vei ken kant Piëlro
moest komen.
Opeens trof een hevig geschreeuw en ge
twist zijn oor, een schelle, snijdende vrouwen
stem overstemde het screien en snikken én
klagen van een meisje en, hoewel niet géwoon
zich met andermans zaken te bemoeien, deed
hij tocÊ onwillekeurig de deur open naar de
gang; vanwaar de stemmen kwamen. Daar
zag hij een oude rimpelige vrouw met ten
bezem gewapend, die dreigend tegenover een
jong meisje stond, dat alwerend den arm
voor 't gezicht hield, maar opeens naar hem
toeliep: „O, signore, wal ben ik blij, dat u
daar bent, u kunt getuigen..
„Houd je mond," vjel de oude haar sner
pend in de rede, „die hooge heer komt niet op
dj plaatsen, waar jij loopt to slenteren en
to luieren, houd je mond, zeg ik je."
„Ais ik ©ven een enkei wooid mag zeggen,"
zei de graal, lussclienbeide tredend., „dan meet
ik verklaren, dat dit meisje van morgen niet
hoeft geslenterd of geluierd, maar dat zij om
een goede rede is uil geweest, al had zij
boter gedaan toestemming te vragen."
„U kent haar niel, signore," zei de oude
vrouw op bijzonder vleiende wijze, ,,u kent
tiaar niet, zij is een kat," en zonder ant
woord af ta wachten, verdween zij,
„Wat was dat, Marietta," vroeg de graal
aan het snikkende meisje, „was je zondei.
toestemming uitgegaan V"
„O, signore, ik hoef toch geen toestemi
ming aan alLe knechts en waschvrouwen te
vragen, maar ik ben hier in huis een voetveeg
die door ieder wordt gescholden en bij nie
mand goed kan doen. ik wou, dat *ik hier
maar weg was, o, als u eens wist. wat bier
voorvalt, wat ik soms zie en afluister, ik heb
hgt nooit aan iemand durven vertellen, zelfs
niet aan mijn Piëlro, o daar is hij," riep het*"
meisje, op eens kleurende en na hem eén
vriendelijken blik toegeworpen te 1 lebben, vér»
dwieen zij en liet den graaf met Piëlro alleen.
Want hij was het, die binnentrad en op een
wenk van den «raaf achl«r dezen aan naar
boven ging,
(Wordt vervolgd.^
PER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST f 250
MET OE1LLUSTREERD ZONDAOSBLAD f 0.50 HOOOER.
REDACT1ER633.,E 433'
VAN 1-5 REGELS f 1.25; FJ.KE REOEL MEER f 0.2Jj
RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAO EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSINO f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.—.
Gisteren is dan ae nieuwe lager-onderwijs-
ve aigexomiigd. Zelden zat het plaatsen van
een wet in tie btaatscouraiil zooveel onrecht heb
ben goeugeniaakl; zelden oox zal er zooveel op
rechte vreugue hij tienduizenden hebben ge-
heerscht, als vandaag hij de alkoudighig uer
financieeie gelijkstelling van openhaar en bijzon
der onderwijs.
In onzen tijd van snel leven, van evoluties, die
op revoluties lijken, doet hel zoo wonder aau,
wanneer wij nu aau het einde van 1920 een
teruguhk welpen QVer een aigeloopen perioue
van meer uuu ten eeuw, noouig oin uit ailereen-
voudigst beginsel te doen zegevieren: dat, wan
neer ue Maal onderwijs tot gemeensciiupszauK
verklaart en aau dat onderwijs bepaalde eischeu
stelt eenerzyas, maar anderzijds vrijheid van
godsdienst en overtuiging bij de Grondwet waar
borgt, de scnool, wat beurelt ue kosten van
bouw, bezoldiging van personeel en tecnniek van
hei onderrum l, rijkszaak, maar wat betreft de
gudsUiensl.ge ricnlhig privaatzaak beuoort te
zijn. true maar siaat uat lui allen voor-den geest,
zelfs den onjjeloovigen en goüsdienstloozen. Eu
loch is van lödli tot 1920 geworsteld en gestre
den onr die eenvoudige waarheid tol tiaar ïeelil
le doen komen. Met moeite, met stuitjes eu
Deetjos, nu eens met geweid, dan weer met tac
tiek en voorzichtig beleid moest dat toch zon
klaaiDhjkehjke recht ten lange leste vero
worden.
Hoe zal een later geslacht glimlachen en zijn
oogeu met kunnen gelooveu, wanneer liet ziel
dat de staatsmanswijsheid van Nederland de
jaren van 18o6 tot lHu7 noodig heeit gehad om
dit te bereiden, dat in de wet werd gelezen: „he
onderwijs wordt dienstbaar gemaakt aan de ont
wikkeling van de verstandelijke vermogens dei
kinderen en tot liunue opleiding tot alle christe
lijke en maatschappelijke deuguen" en niet meei
„maatschappelijke en christelijke deugden, zoo-
als er eerst stond. Vijftig jaren om twee woor
den in een wet van plaats le doen verwisselen
Eu toch was daarmee meer bereikt, dan opper
vlukkig wet scheen: Het besef was doorgedrongen
,n )iet Kon ook door de overheid niet meer wor
den geloochend, dat een schoot, een opvoedin;
die op de eerste en voornaamste plaats deu
nadruk legde op de vorming van het verstand
en die van het gemoed op den koop toe nam
een pastkwil moest worden.
De debatten tot voorbereiding van de wel
1857 geven daarvan ondubbelzinnig blijk.
Ie wet vau 1857 kwam er klaarheid omtrent de
bedoeling vau de oppermachtige liberate partij
oen werd geboren de leuze, later door I hor-
becke in een kernwoord omgezet: „Christendom
boven gelooisverdeeldheid". De school, bel on
derricht, op eUiisehen, algcineen-ciiristelykeii
gronifslag staande, is een der peilers van bet
ééne, gemeenschappelijke vaderland. In dién
waan waren de regeerders van bet Nederland in
liet midden der vorige eeuw zoo vastgegroeid;
dat zij de eerste schuchtere kreten, die om een
kleine subsidie voor de bijzondere schooi riepen
als misdadige klanken kenmerkten, liet is merk
waardig, thans nog eens deze woorden te lezen
van mr. Winlgens, een der liberale kamerleden,
optredend in het debat over de onderwijswet-
1857: „In hel openbaar onderwijs moet éénheiu
hcerschen; liet moet door een nationalen geesl
bezield ziju; daarin moeten geen vertakkingen ge
bracht worden of men verbiokkelt en verzwakt
het onder',Vijs De staat moet dus geen subsidie
toekennen aan dat bijzonder ouderwijs, dat ge
roepen is met liet openbaar onderwijs den wed
strijd aan te vangen, üe Maal heeft geen recht,
met de middelen, door allen samengebracht, ten
gunste van enkeien ondersteuning aan het bij
zonder onderwijs te verleenen."
Het is goed dat het tegenwoordige geslacht
zulke enormiteiten vandaag nog eens onder de
oogen krijgt.
Wie den schoolstrijd zelf*nicl heeft meege
maakt of er uiV de historiebladen niet ter dege
kennis van heeft genomen, zou zich anders thans
niet kunnen voorstellen, hoe zooveel strijd en
zooveel tijd is noodig geweest om iets te berei
ken, wat toch zoo eenvoudig lykt.
Of wil men nog eeu andere uitspraak, die de
liberale verwatenheid typeert, dan deze, zelfs nog
door minister van Kappeijne van de Goppelo
uitgesproken hij de verdediging van zijn sehool-
wetsonlwerp van 1878: „Inrichtingen (bijzondere
scholen), waarbij men bedoelt het verdeeten van
netgeeu behoort vereenigd le blijven, hebben op
onbelemmerd aanzijn, niet op begunstiging
recht."
Subsidie werd toen dus nog eeu gunst ge
noemd en zelfs op die gunst had de bijzondere
school geen recht!
De schoolstrijd was een kamp tegen de liberale
idee, tegen den liberalen waan-vau-den-dag, waar-
egen ue Raus van Rome zijn syllaous slinger
de, waarvoor de Nederlaudsche Bisschoppen met
nun beroemd geworden mandement de katholie
ken te wapen riepen, waarvoor de geloovig-
protestanten omstreeks 1860 onder leiding van
ilen genialen Groen van Prinsterer als één man
opstonden en later zells hun kerkelijke alge
keerdheid liet zwijgen oplegden, om met de eens
gehate papen gezamenlijk het hoogsle goed te
redden: de ziel van het kind te benouden voor
Gliristus.
Het zal voor het tegenwoordige én hel loe-
noinstige Itooinsche geslacht, dat in iedere pa
rochie zijn eigen school met patronaat vindt en
straks zelfs geen otter meer voor de bijzondere
school behoeit te brengen, niet gemakkelijk zijn
net geweldige probleem le beselten, waarvoor
iij zich zagen gesteld, die den strijd voor de
gelijkberechting der bijzondere schooi onderna
men. Met het ten val brengen der alteen zalig
makende leer vau de openbare school zouuen
zij ook het liberalisme den doodsteek toebren
gen. Want onloochenbaar wijst de geschiedenis
ueze lijn aan: naar mate iu de wetten van 1878,
1385, 1889 en 1901 de bijzondere school meer
icrrein wint, in die mate verliest hel politieke
en sociale liberalisme aan macht cn invloed.
Op dezen dag past dus eeu woord van eer
biedige hulde aan de mannen en vrouwen die
in het openbaar, maar meer nog aan hen, die
ui stilte geleden en gestreden hebben om een
zege te behalen, waarvan ons thans de vruch
ten in den schoot vallen.
Maar ook een woord van waarschuwing tot
het levend geslacht:
In de Gius van Maart 1905 schreef een vrij
zinnig man met zeldzaam brecden blik, dr. D.
Bos, 'n artikel, waarin bij 'n onbekrompen gel-
dclijken steun voor hét hijzonder onderwijs be
pleitte, mils de deugdehjkueid van liet ouder
wijs was gewaarborgd. Dit laatste achtte hij .de
onmisbare voorwaarde, „om een volk als het
onze, met zijn sterk doorgezettee splitsing in
godsdienstige en zedelijke overtuigingen, zijn
gevoel van zeilstandigheid in beoordeelmg van
zedelijke en daardoor ook van opvoedkundige
beginselen, le brengen, lot de meest krachtige
ontwikkeling van zijn onderwijs en daardoor
van zich zelf."
Moge ook dat na een halve eeuw een his-
torisclie waarheid zijn geworden, - dat de vrije
ontwikkeling van de vrije school het onderwijs
lot grooten bloei bracht; maar ook, dat de
mannen en vrouwen, welke de vrije school in
Je komende jaren zal vormen, ondanks het
wegnemen van den prikkel, die onze voorva
deren hadden in hun ontworsteling aan de on
derdrukking, hecht en trouw aau de beproef
de christehjke beginselen vasthielden.
VERLANGENS.
De „Maasbode" bespreekt iu een artikel
„Desiaeiata" (verlangens) bet einde van
u-en schoolstrijd zonder, naar zij zegt,
voorbij te zien, dat deze strijd weer kan
herleven, intusschien komt titans voor üe
it. K. partij die tijd „om baar voile aan-
uaebt te soblenken aan groote vraagstuk
ken, die in bet itoomscLq: leven aan de
orde zijn gesteld." JBedoeid worden eco
nomische problemen, zoowel als een zui
ver geestelijk belang: de missiën,
„Wij meenen nu reeds te mogen vast
stellen,* dat door de belangstelling in (je
missie ons Boomsche volk ook meer .de
aandacht zal gaan schleuken aan de
koloniën, en aan moeilijk een andere
conclusie zal kunnen aanvaarden dan
deze: dat wij tegenover onze koloniën
een plichtsverzuim hebben gepleegd,
dat met voortvarendheid moet wórden-
vereffend.
Zoo zal de njissie-actie, als een zijde-
lingsch maar hteiizaam gevolg, bij ons
volii de noodzakelijkheid eener KatiiD-
tiek-ko.oniate s„aatnunae bepleiten, ter
wijl binnen kor re r of langer tijd Lij onze
pai tij zal woruen aangeklopt, om scher
pe en aiuOcnda ïormuioeriüg onzer kolo
niale desiderata,'
Tenslotte uit het blad nog een verlan
geil van eenigszins anderen aard. over
lal van ernsaigo vragen van gemeentepoli
tiek beerschb binnen do party veel ver
schil van mcening (sociale taak der ge
meente; vernouaing tusschian pariLiilicre
eu gemeentelijke iiöfuaaigheid; geuieeiitio-
ëetijko beur ij ven en diensten).
„Nu zouden wij niet gaarne wenschen,
dat b&treliende deze problemen een wet
van Menen en Eerzen zou worden al'ge-
kondigd, maar toch Schijnen' de titans
bestaande prugtams niet voldoende a.s
leiauiaad te kunnen'aioiien. wy vieezon
wel, oat dergelijke vraagstukken niet
zóo do aainhiCnt trekken van ons iioom-
seiie votk uan de twee eerstgenoemde,
ooch de poliiinke oms.aiuiightpden dwin
gen ons, ze onnej1 de ougen te zien.
Be ereureoige vertogen«oumi0i.,g deed
ook uaui, waai' onio ptaarScbjae puijticke
invloon van -weiujg DoteekOuis was, on
ze getalsterkte en-dnze maent, doch daar-
aoor tevens de verantwoordelijkheid on
zer haauSiractios .toenemen, nu uie j.oli-
lieko maent kunnen wij niet ten volle
teii bate van het' algemeen aauwondien,
zoolang wij aarzelend eu weiieloiid de
schrouen zetten op don weg der commu
nale politiek.
Wij wihen ons natuurlijk met deze op
merkingen niet stollen in üe plaats der
polilickè ieiuuig van onze partij, doch
wy nebben vooiai ue aa.ndaoi p willen
vestigen op belangrijke vraagstukken
üie <1 oor doze ietaing- binnen korter of
laugier tijd aan de orde zullen moeten
wuru;on' gesteld.
VAN BBN GENEESHEER.
Criticaster schrijlt in „de Residentiebode";
„De Nederlandsche pers hield een twee-
daagseii congres te Rotterdam. Vvijl zeiis
journalisten met van woorden alleen kun
nen leven, lieuoen ze in die dagen ook wat
meer materieels gegeten. Bn zooals te
doen gebruiKehjk is onuer beleefde men-
schen ais te Rotterdam, werden üe pen-
nemannen er feestelijk ontvangen. Be staa
recipieerde m 't stadhuis, waar verver-
scningeu werden aangeboden en de liol-
lanü-Amerika-Lijn ontving hen aan boord
en bood een umer aan. Men zal begrijpets
dat, als een henaaan als de H.-A.-Lyn ïen,
doet, het ook m ue puntjes is. Het diner
was daa ook vorstelijk.
Bit alles is nu niet naar den zin van het
socialistische oaguiau „Het Volk." Al
dat kapitalistisen gedoe van goed eten
en drinken in deftige lokaliteiten, 't is
heeleinaal niet socialistisch vraag het
maar aan ivleerekoper of Wijnkoop en
daarom trekt het blad van leer tegen die
verderfelijke bourgeoisie -onder üe pers-
menschen, die zulke groote kapitalisten
als de s'cheepvaartmagnaten naar de oogen
zien
Eilieve, hooren onder hen ook de re
dactieleden van „Het Volk." die zoo knus
jes meegenoten van de goede gaven, die
op het Rotterdamsche stadhuis werden
aangeboden Weineen, dat ging immers
van üe gemeenschap en wijl liet socialisme
alles aan de gemeenschap wil brengen
Toch dronken de heeren daar ten koste
vanook de kleine beurzen, terwyi
op de boot....
Maar laat ik het dan alleen over de boot
hebben. Under degenen, die daar goede
sier maakten, die daar de „scheepvaart
baronnen' te voet vielen!) en liun onaf
hankelijkheid veil haddenwas ook
wie zou net vermoeden!was ook.
de directeur van „Het Volk." Tableau.
ik maak er dezen keer absoluut geen
verwijt van. Men kan twisten over den
vorm, waarin deze fcesteiijkneid tot stand
kwam, maar overigens kon de pers ge
rusteiyk ueze beleetdheid accepteeren
Maar als men er bezwaar tegen heeit, zooals
liet „Volk", hetwelk niet met oe iari-
zeeërs en schriitgctceruen zoo staat
het blad blijkbaar tegenover de hoogst
verdienstelijke kottcruamsche reeders
wil laten eten, aan' is liet toch allermis
seiijkst zeli daarmee aan te zitten en van
ue ïynigheden te genieten. Het ouüe woorü;
ineaice cura te ipsum; üokter-, genees jc zelf,
is ook iner weer op het „Volk" van toe
passing. Gelijk trouwens op ongeveer
alles wat het blau schrijft."
UL InijitiWiiKiÜtttoü fAKiPiti.
Het Engelsche Ministerie van Arbeid heeft
eenige cijters gepubliceerd omtrent de werkloos
heid, ontstaan iengevolge van de staking dér
mijnwerkers. Tot en met '21 October j.l. werden
ai verschillende fabrieken ontslagen 50 803 werk
lieden. Van deze waren 28.535 nelrokken bij de
yzer- en staalindustrie, 6295 bij machine- en
scheepsbouw, 8473 hij de textielnijverheid en
7500 in andere bedrijven, liet aantal werklieden
ontslagen door vermindering van personeel be
droeg 102.062, waarvan 67.056 vau de ijzer- cn
staalindustrie, 22.141 bij machine- en scheeps
bouw, 2115 bij de textielnijverheid eu 10.350 iu
andere bedrijven. Het aantal werklieden, arbei
dende gedurende minder uren bedroeg 89.366
Sedert zijn die cijfers uitleraard nog belangrijk
gestegen.
Een goed toeken bij de onderhandelingen
tusschen regeering en mijnwerkers-leiders is, dal
laatstgenoemden erkennen^ dat de productie
vermeerderd dient te worden. Volgens den parle
mentairen medewerker der „Times" wordt de
inhoud der regeerings-voorstellen geheim geliou
den, doch algemeen wordt blijkbaar aangenomen,
dat beide partijen in hun eischén ietwat heb
ben toegegeven. De regeering, dus heet het, is
bereid dadelijk loonsverhooging toe le staan in
eén of anderen vorm, in verhouding lot de
steenkool-productie. De mijnwerkers-leiders van
hun kant schijnen bereid hun cisch om beslist
twee shillings tc krijgen te laten vallen en te
zuilen toestemmen dat een loonsverhooging, nu
gegeven, binnen korten lijd herzien zal worden
in verband met de productie en de kosten voor
levensonderhoud. Ook wordt beweerd, dat de
mijneigenaars nieuwe machinerieën zullen moe
ten geven, waar die noodig blijken; dat mijn-
eomité's zullen worden gevormd uit de mijneige
naren en mijnwerkers om uit den weg te rui
men datgene wat vermeerdering der productie
in den weg staat en dat een nieuw stelsel om de
loonen te regelen zal worden in het leven ge
roepen. Bovendien zou overwogen worden in
verband met de winsten uit de industrie ge
maakt cn de kosten van levensonderhoud in te
stellen een nationalen loonraad.
Terwijl beide partijen blijkbaar niets liever
wenschen dan lol een schikking le komen, be
staat er onder de leiders der mijnwerkers zeiven
cenige l wij lei of de mijnwerkers zullen willen
aanvaarden eenigc regeling, die geen dadelijke
loonsverhooging insluit,
Hel federatie-bestuur der mijnwerkers besprak
Maandagavond de resultaten van liet onderhoud
dat de ieidors met Lloyd George hadden gehad
en gingen uiteen lot gisterenoélilend negen uur.
Hodges heeft verklaard, dat tot heden niets is
geschied, hetwelk aau do voortzetting der be
sprekingen met de regeering in den weg zou kun
nen staan.
Het uitvoerend bestuur vau de mijnwerkers
heelt toegestemd in het heropenen van de offi-
cioeie onderhandelingen met de 'regcering.
DE TÜESLiND IN 1EKLAND.
tnanciecle moeilijkheden.
Volgens den Dublin-correspondent vau de
„Times" wordt van Dublin Castte gemeld, dat
door hel krachtdadig optreden vau politic en
militairen eeu aantal lerscne republikeiiisclie lei
ders in ernstige tinaneieele moeilijkheden ver
keert en hun gezinnen alliankelijk zijn van de
republikeitische tonuscn. De liuancieeic nood
der 3iun Eeiners schijnt groot te zijn. in een,
cenige weken geleden, in het huis van Jotm
D'üonncll, kapitein der (Jueenslowu-conipagnie,
gevonden schrijven, dat gericht was aan den nu
ovoiieden lord-mayor van Gork, wordt vermeld
dat de kas der Sinn Eeiners er door den nood-
zakclylien onderstand van velen, berooid begint
ait tc zien. Uit Amerika werd zéér weinig .geld
ontvangen en men tracht geld bijeen le brengen,
uoor concerten, whistwedstrijden e.d.
üe dood van Mc. Swiney.
Het overlijden van den Lord-mayor van Cork,
na precies 73 dagen, 12 uren en 40 minuten van
uoiigerstaking, heeft in Cork groote verslugen-
gewekt. Tat van personen zijn van Dublin
en cork naar Engeland overgestoken oui den
uitvaartdienst bij le nonen, die in de St. George-
xalhcdraal te Southwark (LondenJ zal worden
gt-houden. ilet is vrijwel zeker dat hel stoilelijk
overschot van Mc. Swiney naar Ierland zal wor
den overgebracht om daar te worden begraven.
Volgens een door Dublin Castle bekend gemaak-
ic verklaring zullen er bij de begrateuis geen
beperkende maatregelen worden gelroUën. üe
stoet zal evenwel door een krachtige troepen
macht worden vergezeld.
Aangaande de laatste oogenblikken van den
Lord-mayor wordt nog gemeld, dat de broeder
jVan Mc, Swiney cn vader Dominicus, de geeste
lijke, den geheelen Zondagnacht iu de gevangenis
zijn gebleven. Om vijf uur 's ochtends verzocht
de gevangenisdokter den geestelijke aan liet
sleribed te verschijnen. Mc. Swiney lag roerloos
op' zijn bed, volkomen buiten bewustzijn, doch
de oogen open. De dokter gaf hem een inspuiting
die echter geen uitwerking had.
Eenige oogenblifiken later stierf de Lord-
mayor, terwijl de geestelijke en de broeder van
Mc. Swiney in het lerseh den rozenkrans baden.
Üe moordaanslagen.
Bij do bespreking der sdie toestanden in
net Lagerhuis heelt de minister v,oor Irland,
oir Hautar Greenwood, verklaard dat, niettegen
staande de jongste gewelddaden, de politiek der
regeering succes had. Het aantal gewelddaden
uam belangryk af. Het gaat nu tusschen de
moordenaars van het republikeinsche leger cn
de Britsche regeering.
Drie Iersche politiebeambten zijn gisteren in
Galtvay doodgeschoten, toen een patrouille vau
een sergeant en negen manschappen door gewa
pende mannen in een hinderlaag werd gelokt.
DE DUITSCHE HOUGESCHOOL VOOR
POLITIEK.
Te Berlijn is de universiteit voor politiek dus
met eenige plechtigheid geopend, zooals door
ons reeds is vermeld.
De president van het bestuur, de gewezen
minister Drews, heelt in zijn openingsrede gc-