Vrijdag 29 October 1920
DE ERFENIS.
No 254
R K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Wat de Fers zegt
sin 1 fan u kas.
FEUILLETON.
13e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
Verschijnt dagelijkse
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: SKEBKff**1
ADVERTENTIEPRIJS:
J
Dankdag.
BUT LEIS LA NU
fci ÏOtSTAND IN IÜKLAK0.
Wij kunnen een groote partij
_,roen blijvende LIGUSTRUM
.tl go.d gevederde ELS voor
hagen aa„bicuen teg«.u scherp
concurrerende prijzen.
Kweekerij .,De Dahlia"
OMIS
PER KWARTAAL] 12.-, FRANCO PER POST f 2.50
met oeillustreerd ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
VAN 1—5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.25j
RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAQ EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETAL1NQ PER PLAATSINO f0.60
Aan nile abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van I 500.f 400.-, f 200.f 100—, f C9 f 35.—, f 15.
aezsasaa*
28 October zal in de geschiedenis van bet Haar-
lemsche diocees als een gedenkdag worden aan
gemerkt: 't was de dankdag der kinderen.
Welk een stilte, maar roerende plechtigheid
hebben zij meegemaakt, die gisterochtend in een
der kerken de li. Mis van dankbaarneid voor
de vrijmaking van tiet bijzonder onderwijs bij
woonden. De kerk geheel gevuld met leerlingen
van de Hoomsche scholen der parochie; alle
plaatsen voor de kleinen! En tusschen hen in de
onderwijzers en onderwijzeressen, de trouwe
wachters aan de zijde van onze jeugd.
Hoe gingen onze gedachten verder naar alle
kerken en kerkjes van ons heele bisdom, naar
de honderden kerkgebouwen van heel ons land,
waar even groole scharen van kleinen zich
ondom het altaar verdrongen en met den
priester meebaden bij dit dankoffer.
En nauwelijks begrepen zij, wat zij deden. Wei
was het hun uitgelegd, dat de zegen van de
Hoomsche school, waarvan zij zoo gemakkelijk
gebruik maken, niet dan ten koste van groote
opofferingen en zorgen hunner ouders en
grootouders, van da zelfverloochening van de
Katholieke onderwijzers en de lietdadigheid
van vorige geslachten aan het Roomsclie volk
kon geschonken worden; dat de Katholieken en
geloovig protestantschc burgers het een eeuw
lang verdragen hebben, dal hun belastinggeld
voor de godsdiensllooze staatsschool werd ge
bruikt en dat zij met eigen middelen zelf eigen
scholen oprichtten en in stand hielden; dat die
tijd thans voorbij is, dat liet recht heeft gezege
vierd en nu ook de kosten der bijzondere schooi
uit de Staatskas zullen worden betaald
maar wij denken, dat de bcleekenis dier woor
den door onze kinderen slechts ten halve begre
jien is. De woorden zullen hun echter bijblijven
en later zullen zij er den zin van val.en, wan
neer de geschiedenis van den schoolstrijd als
een heldenkamp van vroegere geslachten voor
hun verbeelding" zal oprijzen.
En daarom was hel goed, dat gisteren de
kinderen den dankdag vierden van het succes
der ouderen. Maar om die reden niet aUeep. Ei
is voor ons. Katholieken van Nederland, alk-
aanleiding om God vandaag te danken voor de
behaalde overwinning van den schoolstrijd. En
wie kunnen dien dank beter brengen dan de
kinderen, de eeuvoudigen van harte, die aan Goo
het aangenaamste zijn?
Zij ook vormen het geslacht, waarvoor lieel
die strijd gestreden, al het leed geleden is. Zi_
ook vormen het levend bewijs van de noodza
Lelijkheid en de waarachtigheid van den school
strijd. En dit laatste vooral was het, wat ons
bisteren zoo trof.
l'oen wij daar gisterenmorgen ai die
kleinen van zeven en neut jaar in lange rijen lot
do H. Taiel zagen naderen, toen kwam bij ons
tic- gedachte op: hoe zou de verheven actie van
l'aus Pius X, om de wereld tol Christus terug
te brengen en daarvoor te beginnen met het
kind reeds op prille jeugd te spijzigen met de
li. Eucharistie; hoe zou dat grootsche werk van
den Man Gods kunnen slagen, wanneer kerk en
school gescheiden waren? Slechts wanneer het
onderwijs doordeesemd is van den godsdienst,
wanneer de Katholieke school een Pioomscli ge
slacht oplevert, kunnen wij onbezorgd de inoei-
l'jke toexomsl tegemoet gaan. Vuist dan welen
vrij, dat, hoe het ongeloof ook om zich moge
P.eengrijpen, welke sociale beroeringen er ook in
den schoot der toekomst verborgen liggen, vveike
gedrochtelijke systemen er ook zullen worden
ïnlgevonden, wanneer socialisme-en communisme
bij de puinen van het liberalisme zijn geveegd,
dat er dan een nieuw leger van mannen en
vrouwen pal zat staan, om kerk en slaat te ver
dedigen.
Ja, niet alleen de kerk, maar ook den staal en
de orde der maatschappij. En dat mbchlen zij
Wel eens bedenken, die thans niet met-ons mee-
juichen, die ons, christenen", onzen zegen nog
misgunnen.
De 28ste Oct. was een dankdag voor Neder
land en in het bijzonder voor het Haarlemsche
diocees, waarin de groote steden van ons vader
land liggen en waar uilteraard hel hijzonder
onderwijs een harden strijd te voeren heeft ge
luid, maar waar het juist onder den zwaren druk
zoo machtig is opgegroeid.
Daarom was de dankdag der kinderen zoo
juist van pas gesteld op den verjaardag van de
Bisschopswijding van onzen doorlucliligen Kerk
vorst, die gisterochtend op het hoofdaltaar van
den Kathedraal zelf tegenwoordig was, omringd
door een keurkorps priesters van Zijn diocees
en omringd ook door een uitgelezen schaar van
kinderen van de Katholieke scnolen. Het
zal voor den grijzen Hertier van ons Bisdom een
groote voldoening zijn geweest,- op den I7den
verjaardag van Zijn Bisschopswijding zelf God
te mogen 'bedanken voor den behaalden eind
strijd der bijzondere school, evenals hel voor
heel het diocees een dubbele dankdag was, om
dat God onzen Bisschop dezen gloriedag nog
heeft laten beleven.
Moge het Monseigneur gegeven zijn, nog vele
jaren rijke vruchten te zien van den strijd, die
hij zoo lang gesteund heeft met de kracht van
Zijn woord en Zijn daadl
ONLLKLlJK LN ONUFBLUlli.
Steeds duidelijker blijkt, dat do b. D. A. P.
alles bedenkt, 0111 zoo met met goed, dan toch
met eenig fatsoen te kunnen ontaomen aan den
plicht, cle regteruig te steunen in de nieuwe,
riciiling, welke zij met liaur militaire plannen
uitgaat.
Vermindering van het contingent, afschaffing
van het blijvend gedeelte, lichamelijke ontwik
keling van ae rijpere jeugd, hel klopt volko
men met hetgeen de S. I). A. P. nu nog op
naar program heeit slaan ten aanzien van
volksleger en volksweerbaaiheid.
Hals over kop 13 de partijleiding met een
voorstel gekomen cm het thans gevaarlijk wor
dende positieve deel van het program te ver-
Vangen door de hega"CTevè'lêüs: stemmen tegen
militaire crcdieten.
Het is zóó eenvoudiger: men heelt nu geen
last meer van een positief programpunt, dat
wel slechts een paradepaard is geweest, maar
dat toch hinderlijk dreigue te worden, en men
is intens van ailes ai door steeds en onder alle
omstandigheden tegen te sfemmen.
Het „Huisgezin" wijst er op, dat dc parlemen
taire redacteur van „Het Volk" ook al een
steentje bijdraagt voor liet optrekken van het
sociaal-democratisch luchtkasteel.
„Het achterwege laten van het blijvend ge
deelte juicht hij toe en beschouwt hij zelfs
met de bekende socialistische bescheidenheid
als een concessie aan den sedert jaren van
sociaal-democratische zijde uitgeoeienden
drang.
Maar den landstorm en de burgerwacht
noemt hij een bittere pil voor de arbeiders
klasse, welke door de at schat ling van het
blijvend gedeelte niel voldoende Verguld is.
Verder heeft hjy den mond vol van hezuini-
gings-verlakkerij, doch bedenkt niel, dat het
volksleger en de volksweerbaarheid, die het
program der S. D. A. P. nu nog vraagt, ook
als zij de zaak had toe te passen, ontzaglijk
veel geld zouden vorderen.
Wat ons in de houding der S. D. A. P. het
meest tegenstaat, is haar onoprechtheid.
Zij fulmineert tegen de inderdaad zeer hoo-
ge begrooting van Oorlog, maar verzwijgt,
dat die vooral daarom zoo hoog is, omdat
dozijnen miilioenen noodig zijn voor voeding,
uitrusting, verzorging en traktementen van
manschappen en kader, die zij zelf straks
waarschijnlijk met -onze instemming en mede
werking nog zal trachten te verbeteren.
Zij' verzet zich thans tegen elke «Jegerorga-
nisatie, maar ziet voorbij, dat, indien zij mede
verantwoordelijkheid bad te dragen, er geen
sprake van zou zijn, dat we een blanco Oor
logsbegrooting zouden krijgen.
Zelfs het handhaven der openbare orde,
waarover nu met een schimp aan het adres
van landstorm en van burgerwacht luchtig
wordt heengegleden, zou een minislerie-
Troelstra niet kunnen en niet willen verwaar-
loozen, indien, zooals te verwachten was,
Wijnkoop's communisleai hem het vuur aan
de schenen gingen leggen.
Er is geen kwestie van, dat Troelstra in hel
beslaan van den Volkenbond en de solidari
teit van het I. V. V. voldoende wapenen zou
vinden legen de anarchistische daden van Wijn
koop's volgelingen.
Daarom is heel de manoeuvre van éc S. D.
a. P. tegen de militaire plannen dezer regeering
©«eerlijk en onoprecht.
Ue begrafenis van Lord Mayor
Mac Swiney.
De „Daify News" geeft bijzonderheden over de
begrafenis van den Lord Mayor van Cork, Mac
Swiney. Na den lijkschouw is het lijk overge
bracht naar de St. George Kathedraal te South-
work in Zuid-Lomien, waar het, bewaakt door
een Iersche eerewacht op een katafalk werd ge
plaatst, waardoor helailgstellenacn een laatste
nulde-beloon aan den •vertcdeno konden bren
gen.
Gislevenochlend werd een plechtige Mis-opge
dragen door den Iïcrw.j Vader O'Mcara, van dc
kathedraal, terwijl de absolutie werd gegeven
door bisschop Colter vna Tortsmouln, aartsbis
schop Mannix van Melbourne en bisschop Annigo
van Soutbwork.
In den namiddag werd liet sloffclij'k overschot
naar Eustan Station verroerd om' naar Ierland
te worden overgebracht De stoet vernet de ka
thedraal om twee uur dn daarin bevonden zich
een aantal verlegenwo. rdigers van Iersche ge
nootschappen en verenigingen.
•Hij was samengesioU uit een voorhoede, een
muziekcorps, geestelijken, een wagen niet kran
sen, gevolgd door den lijkwagen, omringd door
een eerewacht. Dan volgden vertegenwoordigers
van het Iersch Repuhlikeinsch Parlement, de
waarnemend Lord Mayor van Cork, leden van
den gemeenteraad van Cork en dc rijtuigen met
de familieleden. Hij was ook dnnr tal van ver
tegenwoordigers van Iersche genootschappen in
Engeland naar Ierland vergezeld. De begratenis
to Cork zal vermoedelijk a.s. Zondag plaats heb
ben en het stoffelijk overschot zai dan worden
bijgezel naast dat van Mac Swiney's veruioor
den voorganger, Mc Cus-tain.
Verre verontwaardiging.
Teneinde tegen den dood van den Lord-Mayor
te protestceren, hebben scholieren voor het En-
gelsche consulaat te Barcelona een betooging ge
houden. Zij wierpen met steenen, waardoor eeni-
ge vensters werden vernield.
Griffith, plaatsvervangend president der Sinn
Fein-republiek, heeft aangekondigd, dat Vrijdag,
de dag waarop het stoffelijk oVerschot van Mc
Swiney in Ierland zal aankomen, een dag van
nationale rouw zal zijn.
In het Lagerhuis lieeft Sir Hamar Greenwood
tijdens een bespreking betreffende de represaille
maatregelen in Ierland verklaard, dal tien man
van de Royal Irish Constabulary gedurende deze
weck wegens verschillende misdrijven ontslagen
zijn. Hij voegde er aan toe: Wij ontslaan eiken
man, die, zij het ook in de geringste mate, van
de stipte discipline afwijkt.
DE MIJNWERKEB3STAKING.
De onderhandelingen opgeschort.
De onderhandelingen tusschen de vertegen
woordigers der mijnwerkers en de Regeering zijn
voor onbepaalden tijd opgeschort.
Volgens de „Daily Chronicle" luidt de nieu
we eiseh der mijnwerkers, die de kink in den
kabel heeft veroorzaakt, dat wanneer de pro
ductie in de voorloopige periode, gedurende wel
ke een onmiddellijke verhooging van twee shil
ling is toegestaan, het geschatte productiecijier
mocht overtreffen, een nieuwe verhooging in
eens zal worden toegekend.
Intussclien wordt officieel meegedeeld, dat de
üoorwaarden tot oplossing van dc staking in de
steenkoolindustrie zullen worden onderwerpen
aan een referendum onder de mijntoerkers.
Gisteren zijn, ter besparing van het kolen-
verbruik, bij de South Eastern aud Chatham
Railway 100 passagierstreinen vervallen. De
meeste zijn locale diensten, doch enkele ervan
rijden op Londen.
Wat men in Rusland hoopt.
Volgens een draadloos bericht uit Moskou zijn
de gevolgen, die de Sovjet-regeering van de
kolenslaking in Engeland verwacht, wel zeer
vérstrekkend. Zij verkondigt h.l. dat dc Brilsche
regeering in afwachting eener algenieene slaking
toebereidselen treft 0111 Louden te verlaten en
zich onder bescherming eeiier militaire strijd
macht naar de provincie te begeven...,
Ük AS. Pfic.itJnriiÖVc.Ki\ltZlN& IN DE
Vcfi. bi
Dinsdag a.s. zal de presidentsverkiezing in de
Vereenigde Staten plaats hebben. Men kan rich
do laatste dagen nu op alterlei verrassingen der
verschillende partijleiders voorbereiden. Hier ziju
er eenige:
Wilson aan hei word.
President Wilson, die een deputatie van Repu
blikeinen heeft toegesproken, zeide, sjirekend
over den Volkenbond, dat Amerika's groole oi
lers van den oeriog zouden zijn weggesmeten,
indien het eens begonnen werk niet zou werden
voltooid. Wilson waarsohuvvdo zijn hoorders
voor de veronderstelling, dat Duitsehland de
eenige natie was, die imperialistische plannen
koesterde, welke het er toe dreef een aanval op
liet gebouw der beschaving te doen. Er zijn nog
andere naties, die worden gedreven door cora-
mercieelen naijver en den wensch tot fieerscnen.
Zij dienen te worden gefnuikt, en er van in ken
nis te worden gesteld, dat de wereld eensgezind
tegenover hen staat, indien zij beproeven to doen
wat Duitsehland deed.
De president voegde er aan toe, dat er buiten
den Volkenbond geen middelen bestaan om den
vrede te waarborgen.
Ue anti-Engelsclic campagne.
De „Times"-correspondent in Washington
maakt melding van de anti-Engelsclie campagne,
die in verband met de a.s. presidentsverkiezing
door de Republikeinen wordt gevoerd. Er zijn
retds leekeuea, zoo zegt hij, die er op wijzen,
dat onze vijanden, aangemoedigd door gouver
neur Cox's belotten om, wanneer hij wordt ge
kozen, in de iersche quaestic in te grijpen,
trachten om zooveel mogelijk te halen uit het
geschil, dat op de Bnlsche schouders is gelegd.
Er wordt b.v. een poging ondernomen oia de
landbouwers, die verbolgen zijn over de daling
in de graanprijzen, le doen beioovcn, dat de
Britsche manipulaties op bmteulaudsche mark
ten hiciachler zitten, terwijl de dood van Mc.
Swiney dc Iersche ultra s tot een laatste betoo
ging zal aanzetten.
ENGELANDS AFZIEN VAN DUITSCH
EIGENDOM.
Naar aanleiding van liet bericht, dat Engeland
atziet van het bij hel verdrag van Versailles ver
kregen recht zich, ingeval Duitsehland in ge
breke blijft zijn plicht tot schadevergoeding na
te komen, schadeloos ïe stellen met Duilsch par
ticulier eigendom, meldt de „Frankfurter," dat
hel met sterke beperkingen met de feiten over
eenkomt. Deze stap van de zijde van Engeland
teekent volgens het blad n.l., een gedeeltetijk
prijsgeven van de bepalingen, neergelegd in hel
aanhangsel van het vredesverdrag, doch hierbij
moet worden opgemerkt, dat alleen het na her
vulling van hel handelsverkeer van Duilscne
zijde uitgevoerde eigeudum ol mi-uw-oilLstune
naukcredieten hierbij in aanmerking komen.
Engeland ziel derhalve niet at van het in den
oorlog in beslag genomen privaat-eigendom.
Het doel van oen hoveiigenoemOen aisland is,
volgens het blad, dc vergemakkelijking van het
handelsverkeer, dat door hel gevaar van con-
liicalie voortTJurend bedreigd wordt.
DE DIENSIFLlLHl WEI IN FRANKRIJK.
Het „journal" geloott, dat afs uitvloeisel van
de beraadslagingen vau den" oppersten oorlogs
raad hel ontwerp op den dienstplicht waarscliyn-
lijk liet beginsel van een eersten oefentijd van
18 maanden zal bevatten, welk beginsel zal wor
den toegepast, wanneer de oinsfaudiglieden ver
mindering van dc legerslerkte zullen toelaten. In
aiwactiling daarvan zou jjien een diensttijd vau
twee jaar invoeren.
DE BOLSJEWISTISCHE SPION.
Dc Russiscue „genehuziimigeman, die Maan
dag te tiumpslead in Londen wcru gearresteerd
ten huize vau uen oud-kulouel Maione, lid van
net Lagcrnuis, werd gisteren voor uen politie-
ïnagisliaat m Bow Mreet genraebt, beklaagd
tan overtreden uer vreemdelingenwet, omdat hij
zich niet bij de politie had aangemeld en gewei
gerd had uer politie udichluigen omtrent ztju
persoon le geven.
De beklaagde, ongeveer 26 jaar oud, weigerde,
dus iezen wij in oe „Daily News", inlichtingen
le verstrekken. Dc ollicier van justitie uieende,
uat men hier te eoen had met een gevauihjk
mail, wiens verhlyi in Engeland ongewensclit
w as. Uil op hem gevonden beseneiden bleek, dal
nij was opgelrcuen als koerier tusschen leden
uer rcvoiuu-oiniiurc partij in Engeland en de
revotufioimaire leiders in Rusland en er bestond
reden le vermoeden, dat hij een Scaudiuaviér
w as of een Fin.
MauHdagoeiilend had men hem in gezelschap
van een vrouw, hekend als een vooraanstaand
ud der Biilsch-couiinunislische partij, een fiuis
^„„ik 1-arui ia hoord-Londen, waar kolonel
Malonc woont, zien verlaten. Detectives, die hem
gevolgd hadden, hielden hein aan, en gevraagd
iot welke nalionaiitoil hij behoorde, had hij ge
antwoord Eugelschman te zijn, docli meer bij
zonderheden gat hy niet en hij werd naar Scot-
laud lard gebracht.
Men bevond op hem een portefeuille bevai-
leaoe een heurag aan geld en twee brieven, dc
een gelcekend „Helen," en de ander gericht aan
„Dear Comrade" cn geteekeud door „Comrade
Ryan". Verder vond men drie gezegelde enve
loppen, geadresseerd aan een uitgeversfirma te
.Stockholm en drie enveloppen bevattende een
aanduiding over opmetingen te velde, een oor-
.Ogsdiensiuoek en een uitgave omtrent „803"
machinegeweren en andere wapens.
Hij was blijkbaar op weg naar Zweden eu
voornemens naar 11 uil af te reizen. Een der
enveloppen bevatte vier brieven, een .i^.„seerd
door Sylvia Pankhnrst, die thans in arrest is,
aan Lenin. Een ander droeg den naam Van
Ziuovief, ecu hekend revoluUonuair te Moskou;do
derde was ook geadresseerd aan Lenin en de
vierde, in cijierschrift, die nog niet ontcijferd
is, was geadresseerd aan het „Kleicc Bureau."
Derde lulernationaie, le Moskou.
Er was ook een memorandum van instructies
omtrent het oefenon van het Roode Leger, cn
meer van dien tiard.
De aanklager las den brief door Sylvia
Pankhurst geteekend en aan Lenin gericht voor;
4L 11.
Dij had, wat den graaf was opgevallen,
bij do woorden van dun laats ten spreker
ieist moeite gehad zijn Lachen te ver
bergen, en toen tot achter zijn ooren een
sL0o£ eekre©an< waarbij hij de otogen neor-
ldr^0en8rariI zich nu echter tot
öicngene, die hem aansprak en wilde iuist
£in vertrouwen uitspaken in de X!-
ï6! l w-,van Parma- toen het gera-
tel van een rijtuig werd gehoord, dat voor
het hotel stilhield. De waard snelde naar de
deur en kwam even later met een héér
/binnen, die in zijn kleeding en manie
Tan terstond iemand van hoogen stand
verried. Hij was lang yan gestalte, van
middelbaren leeftijd, had vurige, donkere
pogen en was rijk gekleed. Met bijzondere
gemakkelijkheid trad hij binnen, groette
het gezelschap, dat mot veel eerbied zijn
groet beantwoordde en nam toen plaats
den stoei die he-tu door -den waard
*'erd aangewezen, naast don graaf.
Dia hoofdofficier der lijllgarde stond on
middellijk op en stelde de heer©/] aan el
kaar voor; „Graaf Vun S-Lauffen, uit
Duitsehland; markies Biamclii, een der
eerste ridders van het land, die hjer in de
nabijheid der stad op een buiten woont".
„Het is mij een waar genoegen, een
Duitsch «delman to loeren kennen", zei
da markies, hoewel ik uw naam niet vaak
zat uitspreken, want u moet mij niet kwa
lijk nemen, maar die Duitsche ktanken zijn
voor onza Itaiiaansche tongen en co-ren
een ware marteling. Welke taal, ik ook
spreek, Duitsch leer ik nooit".
Hoa onbeleefd het ook was, de graaf
kon miet geen mogelijkheid dadelijk woor
den vinden, om deza begroeting ie beant
woorden. Waar had hij' dien man vroeger
gezien? Hij kende die oogen, die gestalte,
die manieren, bovenal die stem. En waai -
cru glimlachte die waard nu w«er zoo
eigenaardig en waarom zagen beiden, de
markies en da waard, eikaar zoo veelbe--
teekenend aan
„Uw naam is anders", zoo vervolgd©
de markies, „in Parma r«eds in aller
mond, want ik heb ongetwijfeld de eer,
den man voor mij' te zien, die door een
ongelukkig toeval op zijn reis hierheen
moest senilis maken met de rampzalige
schandvlek van dit schopne land, het roo-
verweaen".
Weer schrok de graaf van deze stem,
maar hij antwoordde heel beleefd; „Ik
ben zeer vereerd, dat ik kennis mag ma
ken met een zoo aanzienlijk heer en ben
in 't bijzonder dankbaar voor uw belang
stelling. inderdaad ben ik degene, die de
ze» nacht reeds met de movers, waar
van ik tot nu toe alleen in boeken had
gelezen, kennis maakte. Gelukkig is het
nog al goed a-l'geioopen, ik heb voel piin-
der betaald, dan ik had verwacht, dat
van mij aou worde» gevraagd, wm sriiijn-
lijk heb ik uat te danken aan het
toeval dat de hoofdlieden afwezig waren".
„Zoo?" vroeg het hoofd der politie
met belangstelling, „waren die er niet?",
„Eerst niet", zei de graaf, „later zijn
zij nog gekomen."
„En", vroeg dezelfde oude heer met nog
meer belangstelling „hoo zagen zij' er uit?"
„Da een was lang en mager, zoo onge
veer van de gestalte als hier de markies'
de ander was' klein en beweeglijk: iets
dergelijks als.... a]s onza ijverige waard.
Zij hadden beiden hun gelaat ten deelt»
gemaskerd, maar ik zou ma zeer moeten
vergissen, ais ik zp niet op het eerste
gezicht herkende, wanneer ik hen weer
mocht ontmoeten."
Dit zeggende wendde hij zich plotseling
tot den- waard en zag ham aan. Daze
keerde zich onmiddellijk om, maar kon
niet verbergen, dat hij tot in den hals
rood werd.
Da markies echter begon luidkeels te
lachen en zei: „Kijk misschien ben ik
er per slot van rekening nog wel een
vermomde mover, in plaats van een Par
maansch «delman, want samengaan kunnen
deze beide waardigheden toch slecht.
Maar, over ie to anders gesproken, u is
zeker voor zaken hier, heer graiaf?"
„In 't geheel niet", antwoordde deze
„eigenlijk zaken drijf ik niet; bovendien
is het reeds van mijn jeugd af een ideaal
van mij geweest, Italië, het land der
kunst en poëzie té zien en te bewonderen"
„Eu, dan hoop ik mij het genoegen
te verschaffen, iets bij te dragen tot uw
kennismaking met ons land, mijn villa ligt
nog geen half uur van de stad en be
halve, dat zij omgeven is van «en zeer
schoon park met prachtige na tuur tafe
ree le», bevat zij ook een en ander, dat
tot de beste voortbrengselen der Ilaiiaan-
«cha kunst mag worden gerekend. Als u
d/at eens» wilt komen zien, u i« welkom."
„Heet graag zal ik van uw uitnoodi-
ging binnenkort eens gebruik maken
zei de graaf kalm en «enigszins aarzerend.
„Binnenkort?" vro-eg de markies opeens,
„ja dat is waar ook, daar had ik niet
aan gedacht, het zou kunnen zijn, dat ik
morgen of overmorgen voor onuele dagen
van huis moest, en dat is nu geen bezwaar
u kunt ook in mijn a-fwezigueid het park
en de vilia wel bezien, maar ik zou toch
graag het genoegen willen hebben u de
eerste maal persoonlijk rond te leiden.
Kunt u vanmiddag niet komen?"
„Van middag?"
„Ja; waarom niet vandaag, het is een
schoone dag, het belooft ook een mooie
avond te zijn, of kunt u niet?"
„Ja", zei de graaf nadenkend, "daar
is eigenlijk niets, dat mij belet."
Nu, dat is dan afgesproken, dan wacht
ik'u van middag tegen vier uur. .Wïi ik
een rijtuig zenden, of .verkiest u te wan-
deten?"
Ja, natuurlijk wandel ik liever, in een
rijtuig ziet men niets."
„Dan zal ik dus het voorrecht Hebben
u dit land yan zijn schoone zijde ie
■aten zien, dat doet mij genoegen."
vervolgd^