rongen
YiiT INZET
Verkoop;
iNSWOiilNG,
R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
sa™ m
DE ERFENIS.
Alkmaar.
mfsGsg.
slechts f 31141,15
slechts i 9169,22
Jechts 1 40310 3Ï
NOVEMBER 1920,
INKEl.
answering,
ichagen,
Wat de Fers zegt
FEUILLETON.
JFOll
No 263
Woensdag 10 November 1920
i3e Jaargang
extract
Wasclivrouw
VAN OPOORP'S
lite en sterke
VepscSoiJist dagelijks.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
ADVERTENTIEPRIJS:
De reus gevallen.
BlJlTKiM LAIN II
Offlt
bansfen, Kloven g
rtden.winiepvoelen m
ïbruikf «ssfi»
vsn 30-60 en <30 ci
iSte
n alle drogisten
i-NHARDT. ZEI5TJ
(I?«ux, mag
aeste Zeeppos-
md worden,
int
ABKIhKhN,
N OP ZQÖfö
EL. 39.
ommen van den heer
abij de Kolksluia en't
NSWONING, ERF n
CILANDEN, in polder
't Groot N. H. Kanaal,
nd WEILAND,
lijke nabijheid,
TE KEETEN,
inatie en toewijzing op
10 uur, in het ralé
13", aan 't Zand, in de
s VRIJBURG te Zijpe.
VAN LEERSUH
op DINSDAG 16 NO-
i, des avonds te 7 uur,
den heer P. BAKKER
ten verzoeke van den
leer W. KUIPER Jbz.
verkoopen
iderhoudcn
gasleiding, met boot,
louw terrein en uiterst
•eeelen boomgaard, be-
ulerscheidene soorten
en pereboomen en
r gunstig gelegen nun-
Niedorper weg, onder
rVinke', nabij de tram-
e zamen groot 5.10.00
htingen verstrekt voor-
ris, te wiens kantore
arljes verkrijgbaar zul
r.rdagsn li en
amber 1923,
uur, in- het oaté „dg
van
groote ierkelder en
eiland, met 2 perceeltjes
er gunstig staande en
aan den Oudendijk in
rn, gemeente Schagen,
51, 56—63 en 73, t«
9.75.70 H.A.
e van den eigenaar den
ÜRTS en afkomstig van
IS.
25 December 1920 en
rij van huur.
RiJBURG te Z'jpe
ONS
ABONNEMENTSPRIJS j
PEK KWARTAAL i f2.—FRANCO PER POST 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
IVAN I5 REOELS i 1.25; ELKE REOEL MEER 1 0.25j
RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAO ÉM
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevatlon tot een bedrag van f 500.—, f 400.-, f 200.—, f KSO—f 60 f 35.—, f 15.
Gistermorgen is eindelijk het reeds lang ver
wachte bericht gekomen: dr. Abraham Kuypei
is gestorven.
Om twee redenen veroerzaskt deze lijding
niet den schok, die duizenden in ons land cr
een menschcnleven lang van verwacht- hebben.
Wanneer Kuyper tien jaren geleden zon ge
storven zijn, zon zijn dood een hevige ontroering
hebben verwekt
Maar zoo geweldig zijn leven was, zoo kalm
was zijn wegkwijnen. De laatste jaren gaf hij in
ligen partij allengs het een na het ander van
rijn macht vrij en ook aP publiek terrein taan
de zijn eens onberekenbare invloed zienderoogc.
In de Eerste Kamer kwam bij zelden en bij
Tel begin van de nieuwe parlementaire periode
\i September van dit jaar, keerde hij er niet
weer. Daarmee was zijn politieke loopbaan voor
goed afgesloten. Toen kwamen kleine ongevallen
jp straat zijn onverriauwtare geestkracht waar
schuwen, dat zijn einde naderde. Kalm heeft
hij zich ter ruste gelegd en, gelijk zijn dochter
op zijn Slisten verjaardag, veertien dagen geleden
Sriree:do lamp is langzaam uitgegaan.
Kan een man, die zoovec-I beroering verwekte.
Jieh zooveel tot in den dood getrouwen vrien
den, maar evenveel hartstochtelijke vijanden
maalde, voor zich een heler afsterven wensehen?
Thans is het rumoer om zijn doodsbed ver
Slomd, zwijgen de stemmen van haat en wraak
kijner tegenstanders en kunnen allen beter in
ren gestorven grijsaard, den gevallen held zien
Er is nog een andere reden, waarom de dood
van Kuyper niet die uiterlijke ontroering wekt.
welke wij ons allen wel eens hebben ingebeeld
In Augustus 1914 is, met het begin van den
grooten wereldoorlog voor ons land, als voor
alle volkeren, een historisch tijdperk afgeslo
ren. De eerste daad van het parlement was toen
ter lijd om, onder den ban van het angstaanja
gende wapengekletter rondom onze grenzen, de
ilanden ineen te slaan en een „Godsvrede" ie
sluiten.
Politieke vrede mi en dr. Kuyper waren twee
vnvorcenigbare begrippen. Zijn verstand en zijn
wil mogen zich in die bange dagen naar die ou
gewone coalitie hebben geschikt, zijn hart moet
er tegen in opstand zijn gekomen. En niet on-
iuist heelt hij gezien, dat die vaderlandsliefde
der rcvolulionnniren maar van korten duur zou
lijn.
Toch, de geweldige gebeurtenissen op interna-
lionnM politiek terrein verbleekte den hemel,
Welke Kuyper boven den Nederlandschen bodem
gelrokken had. Een nieuwe tijd met nieuwe
riseh.cn naderde onloochenbaar -zeker. De we
reldoorlog heelt meer dan iels anders aan Kuy
per's carrière een einde gemaakt.
Maar zoo is 't immers met alle mcnschcn-
verk." Eu misschien heeft de oude Staatsman
in een oogenblikje van ijdellieid dat wel ovci
Ie besten komt wel eens gedacht: was dal
au noodig om mij opzij te dringen?
Inderdaad, zóó beschouwd, kan men zeggen,
zie eens, welk een reus Kuyper is gewcesl: bij
viel voor een wereldmacht!
Laat het zijn, dat wij overdrijven; wie ook
naar een kwart eeuw intens heeft mee kunnen
leven het openbare leven in Nederland op hor
laatst der vorige cn in 'l begin van deze eeuw.
voor hem blijft de figuur van dr. A. Kuypei
staan als van een geweldenaar en hij zoekt
naar forschc lijnen om aan die schimmen zijnei
'crbeelciing contour te geven.
Kuyper, dat is vele jaren een devies, een leu»
geweest voor tienduizenden, een strijdroep voor
ïen verkiezingsleger, een zegenkreet voor een
overwinnende schare.
Kuyper is de man geweest, die met zeldzaam
breeden blik christelijk Nederland op den juis-
lend tijd heeft georganiseerd; onder wiens inach-
iig rodenaarswoord de geestdrift voor een heilig
ideaal uit de harten van de koud bloedige Neder
anders geslagen werd; wiens onweerstaanbaar
mceslcepende stijl dag-in-dag-uit bouwde aan
zet kasteel der christelijke politiek. Een weerga
loos politiek talent, dat Paapsch en Protestants
"1st saam te smeden tot één machtig politiek le-
jor, met als gemeenschappelijk ideaal het geloot
la-Christus en da bevrijding der school. Is het
wonder, dat het Ncderlandscha liberalisme ver
splinterd is onder den hiel van zulk een Achil
les; dat de vrijzinnig-politieke gedachte zich in
het liberale Nederland van Thorbecke thans niet
dan als een zwakke kinderstem te hooien is.
Maar laleu wij zwijgen over den staatsman,
den politicus, den theoloog, doctor Abraham
Kuyper. Over figuren als hei zijne, kan slechts
een' geschiedschrijver uit een later geslacht met
iccht cn naar waarheid oordeel en.
Zijn beieekenis schoften naar juiste waarde is
ons een onmogelijkheid. Wat wij kunnen, is ge
tuigen van zijn talent en zijn machtige daden.
Hij behoort lot de mannen, zooals Nederland er
in vroegere lijden opleverde, als een Vondel en
een Biiderdyk, voor wier verbazingwekkenden
arbeid het tegenwoordig geslacht verstomd staat.
Wij herinneren ons hel volgende verhaal van
een anti-revolutionnair propagandist, die in zijn
jeugd bediende was op de bureaux van de
.Standaard". Er was geen copy voor de „He
raut", hot bekende godsdienstige weekblad van
Kuyper. Do jonge man werd op het laatste
oogenblik naar den doctor gestuurd. Deze was
midden in een politieke studie, schoof zijn werk
op zij en begon, onverstoorbaar, een artikel vooi
do „Heraut", blad na blad, kolom na kolom.
En in enkele uren werd weer een van die gewel
dige gedae h t (9producten geboren, welke heel
godsdienstig Nederland in beroering brachten.
Zóó alleen is het verklaarbaar, hoe één men-
sehenleven tot sland brengt, wat Kuyper heeft
gewrocht. Maar welk een voorbereiding cn vor
ming moet er niet aan de ontplooiing van zoo'n
machtig talent voorafgaan. In dat opzicht is hij
voor onzen lijd van 8-urigen arbeidsdag een
schillerend voorbeeld van voortdurende werk
zaamheid, is hij do dienstknecht van liet Evan
gelie, die heeft gewoekerd niet het hem toever
trouwde goed.
Op Kuyper's werk en openbaar leven kleven
natuurlijk de fouten, aan ieder menschenwerk
eigen. Wij zonden zelfs van hem meer dan van
een ander kunnen zeggen: hij had de lonten van
zijn kwaliteiten. En naar mate die kwaliteiten
buitengewoon waren, leken ook de onvolmaakt
heden wel eens exorbitant.
Maar aan liet doodsbed v in dezen reus, pas
sen ons geen woorden van veroordeeling: hei
oordeel zij aan God en Diens oordeel heeft hy
in groote berusting op zijn slerlbed afgewacht.
Die kalme dood na een zoo rusteloos leven
hceit al zijn vrienden goed gedaan. Want Chris
telijk Nederland dankt aan hem onnoemelijk veel
goeds en dat alleen willen wij heden gedenken
DE LhjUD TAN JD|r. lie kVi-at.
De meeste bLaden bayatten, naast een
overzicht van. Dr. Kuypers levensloop, een
hoofdartikel, waarin zij den levensloop
van den grooten overleden staatsman
trachten te schetsen.
Nederland schrijft de „Maas bi"
staat thans aan het graf van een zijner
grootste zonen. In dezen aan groote figu
ren zoo armelijken tijd is voor ons land
een man van ongemeene beteekenis
heengegaan.
Van hem mag gelden, wat Sch.aepman
eens schreef bij den dood van Fraiinscn
van do Putte: „Velen hebben lrein ge
haat, meerderen hebben "hem liefgehad,
maar liefde en haat, beide zullen getui
gen voor do kracht van zijn persoonlijk
heid."
Na hem aLs profeet te hebben geken
schetst, merkt hi©t Rotterdamschc orgaan
op:
„Maar profeet en ziener, was hij me
de een te goed kenner van zijn tijd
om de oude Calvijnsohe beginselen als
dorre mathematische formules ts aai-
vaarden....
Hij Kuyper hoeft Schaepman in
zijn laatste levensdagen eens van hem
getuigd, heeft altijd den mood ge
had om zich aan het verwijt van begin
selloosheid al zeer weinig zoo al niets
te storen. Vooreerst omdat hij te goed
wist, dat niet al Les beginsel is, wat
beginsel heet. Maar ook omdat hot niet
ontgaan kon, dat de toepassing van een
beginsel geheel iets anders kan zijn
dan da belijdenis. Als het leven eisch-en
heeft waaraan ihet stelsel niet kan
voldoen, dan moet het stelael, zoo de
eisehett rechtmatig- mogen bee tien, voor
het oogenblik wijken. Hierin zag Kuy
per en te recht, geen verzaking, geen
verloochening. Ilij zag do practiocho
toepassing van dat beginsel ia de kerk
van lueme, ea hij heeft zich. nooit ge
schaamd zich daarop te beroepen."
Tenslotte teek mi t de „Msb." aan, dat
fiolen van smaad en verguizing over hem
zijn heengegoten. Maar hij heeft zijn Lit-
teekenea gedragen als de eeretecrénón
van do trouw van zijn verknochte volk;
„.Maar ook wij Eoomsch-Kathclieken
buigen-eerbiedig het hoofd bij het graf
van dezen grooten Nederlander, want
ook ons is hij een voorbeeld en eon
spoorslag geweest....
Vergeten mogen wij niet dat Kuyper
ook onder ons niet weinig de gids is
geweest, dis tot geestdrift wekte en
tot daden spoorde."
Het „Centr." schetst den invloed van
den overleden staatsman ala „geweldig."
„Geweldig in de eerste plaats voor
de anti-revolutionnaire partij, dia hij
tot liaron vcLen wasJom heeft gebracht.
Geweldig voor het kerkelijk leveu in
de proïcstautscko kringen, waarin hij
door zijn jaren- en jarenlangen strijd
tegen het moJernismo en door de al-
Bcheiling van do zoogenaamde „groote
- Kerk" anno 1886, zulk eon ontzaglij
ken ommekeer wist te bewerken. Gewel
dig ten slotte voor de staatkundige ver
houdingen iu ons land, den strijd tegen
het liberalisme, de oplossing van de
schoof-quaesLie, wélke juist dezer da
gen kaar beslag kreeg. Wat h'ij, spe
ciaal in de jaren 18801910 tot stand
bracht en presteerde, grenst aan hot
ongelooflijke."
Na herinnerd to hlabben aan Kuyper's
samengaan met Schaepman en Lokman,
waardoor aan de Rechterzij da do kraeh't,
de leiding ca da samenhang gegeven
word, onontbeerlijk voor dan strijd te
gen het in die dagen oppermachtig Libe
ralisme, wijst het blad cr op, dat Dr.
Kuyper eon onovertroffen organisator
was.
„Niemand verstond ais hij de kunst,
om, zooals het sciii.deraclutig weid uit
gedrukt, „te tokkelen op int klavier
der volksconscientie." Dr ging een on
weerstaanbare kracht van hum uit,
wanneer hij optrad in do samenkomst
zijner volgelingen, met name in de De-
pui-aten-vorgaoieiinjen, of wanneer hij
over do oen of andere brandende quaes-
tie en er waren toen telkens bran
dende quaeelias in dagblad of bro
chure hlet woord tot Den richtte. En
het was niet noodig, dat h,ij aijn arti
kelen toekende, om den schrijver te
doen herkennen. Zijn geniale en oor
spronkelijke persoonlijkheid sprak zich
hoe kon hot anders? cok uit in
zijn stijl, kjjn artikelen droegen het
leeuwenmerk van d.n schrijver. En met
vele teekenachtige woorden, dis gevieu-
geldo woorden geworden zijn, en beel
den en uitdrukkingen, welke 6pocdig
burgerrecht verkregen, kleeft hjj onze
taaL en wijze van spreken, verrijkt."
Do liberale „Nieuwe Crt." schrijft o.m.:
„Hij (Dr. Kuyper) had een. welhlaaet
ongeëvenaard, talent om in een vrijwel
onbewust voortlevende massa het poli
tieke instinct te wekken, dat die massa
tot een geweldige macht zou maken
in de handen van den leider, die dui
zenden en tienduizenden zonder aarze
ling en met een ojitetelldmo ui
volgden, waarheen hij ben wild» voe
ren. Hij wist hen te bezielen ea van
«een. heiligen ijver voor de zaak U
doen blaken, die geen loon verwaehtte
en die naar motieven niet vroeg, een
volksleider bij uitnemendheidI
In later jaren heeft hij moeten er
varen dat zijn machtswoord ook on
der de zijnen wel faalde, hij heelt de
grootheid van zijn werk zien tanen &a
met de verminderde mogelijkheid »jn
invloed te doen gelden, ook dien in
vloed zelf zien verminderen. Langzaan,
is hij politiek gestorven zooa-ls zijn yb<y-
«ieke dood een Langzaam afsterven was.
léepo* /iiileur.i kon de leuze zijn ge
weest van dezen werker, wiens enor
me, veelzijdig© kennis ia noesten arbeid
was verkregen, al wést zijn schrijfta
lent den inuruk te wekken, dat by au
spelend hanteerde.
Een sterke tegenstander is gestorven
Wij zijn ons bewust, dat nog lange
jaren zijn werk in den weg zal staan
aan dat van ons en onze medestanders.
DE TOESTAND IR IERLAND.
Beperkt spoorwegverkeer.
Gisteren hebben politie cn militairen, deer
"epaiilserde auto's ondersteund, een overval ge-
tan in de Sackvillestreet in Dublin, waar zij
het verkeer verscheiden uren hebben stopgezet.
In Londonderry hadden Maandagavond ep-
nieuw relletjes plaats. Sinn Feiners verbrandden
een kruidenierswinkel. Het geweervuur hield io!
's ochtends aan.
Tal van buurlsporen rijn stopgezet, en bet
verkeer op de hoofdlijnen is beperkt. Verwacht
wordt dat het spoorwegverkeer aan bet einde
der week geheel zal worden stopgezet.
Uit Dublin wordt aan de „Morningjiosi" ge
seind, dat drie van de voornaamste lersche
spoorwegen op hel punt staan den dienst slo;i
te zetten. De Midland Railway Company heeft
haar personeel reeds aangezegd om den arbcin
te staken, deels op den 14den, deels op den 21cn
November. De crisis is het gevolg van dc sterke
vermindering in de personeelsformatie als het
resultaat van tallooze schorsingen van en ent-
slagverleeningen aan arbeiders, die weigeren
treinen te behandelen, welke gewapende trocper
en munitie vervoeren. De crisis is verhaast dco
tiet feit, dat de ketelmakers reeds sedert Angu.
tus slaken. Het stopzetten van den dienst za
rechtstreeks invloed hebben op de voedselveor
ziening van Dublin en andere groote bevolking*
centra, terwijl ook de scheepvaartdienst vp de
Engelsche en Schotscbe havens ernstig zou wor
den ontwricht. De toekomst wordt daarom don
ker ingezien.
Het Home Rule-wctsonhverp.
In het Lagerhuis verklaarde Sir Edward Car
son in het verder verloop van de beraadslaging
over het Home Rule-wetsontwerp, dat hij in cn
kele bepalingen de kiemen voor een verecnigd
Ierland zag. Bonar Law wees er op, dat hel
onlwerp verder gaat dan de bepaling van de
oorspronkelijke Home Rule-wet. Wanneer het
ontwerp wet wordt, geloofde hij, dat er een
nieuwe toestand in Ierland zen worden gesoha
pen.
Asquith kenschetste sommige der regecrings-
voorslellen als kluchtig. Donald Maclean ver
klaarde dat het wetsontwerp levenloos was.
De parlementaire verslaggever van de „Daiiy
Mail" meldt d.d. Maandag het volgende:
De Home Rule-wet werd gisteren en zal vor
der Woensdag en Donderdag, in het Lagerhuis
verder worden behandeld. Doer de regeering
voorgestelde nieuwe clausules zullen ill bespre
king komen, doch geen van deze clausules raakt
sterk de hoofdstrekking van de wet, of maakt
liet waarschijnlijk dat zij in Ierland zal worden
aanvaard.
De besprekingen over de wet wekken thans
weinig of geen belangstelling in het parlement.
Men beschouwt ze klaarblijkelijk ais een machi
ne van theoretische 'beteekenis, die vermoedelijk,
nooit in werking zal worden gesteld. Enkele der
jongere Unionisten hebben, onder' leiding van
W. Guinness, groote moeite gedaan o:n ze te
verbeteren, doch de regcering heeft alle practi-
schc concessies gevroigerd. In liet licht van ge
welddaden en represaillemaatregel en schijnt de
wel aan de meeste leden van het Lagerhuis nut
teloos.
In het parlement wint de mcening veld, dat de
regcering de aanneming van de wet voornarne-
ajk forceert om ze op haar crediet te hebben,
zoo er in het voorjaar nienwe verkiezingen
nochlem plaats hebben. Het geloof in de mur-
jchijnlijkheid daarvan wordt cr oneens sterker.
FRANSCHE MEENINGEN OVER DEN
VOLKENBOND.
In de „Echo de Paris' zegt Periinax, dat alles
cr, helaas, op wijst dat Lloyd George bij ijn
plan blijft om zich naar de vergadering van dea
Volkenbond in Geneve to begeven. Lord Robert
Cecil, die in het Lagerhuis alle pacifisten in rep
en roer brengt, zal den eerste-rainister daar
aansporen tot een e;ie4 van overriagen, heiwéik
voor Frankrijk met zonder gevaar is. Pertmax
ziet in de houding van Cecil liet streven om de
macht van zijn land te bevestigen en Engeiand's
maritieme hegemonie door de ontwapening te
tand le doen bevestigen, en Engeiand's cconorai-
achen voorrang in T vrije ruilverkeer te verzeke
ren. Do strijd met gelyke wapenen otaat immer»
den sterkste altijd aan.
Frankrijk's houding tegenover' den Volken
bond moet volgens Perlinax door de beide vol
gende opvattingen worden gegdicteerd: De Vol
kenbond moet in de oogen van Frankrijk slechts
een uitvoerende commissie van het vredesver
drag zijn, welke haar nut treeft ora hel verdrag
zijn volkomen juridische kracht te verschaffen.
Zijn samenstelling on de verplichtingen, welke
hij ons oplegt, moeten dusdanig zijn, dat Frank-
i jk zich zonder moeite liet volgend jaar kan lee-
uen lot de groote, de fundanienteele amende
menten, die Amerika ongetwijfeld zal fornnr-
lecrea.
Naar uit Parijs wordt gemeld, beloogl do
„Temps", dat del toekomst van den Volkenbond
afhangt van Amerika. Zoolang men niet weet
wat dit land wil, kaa men niet praten over de
toelating van Dtiilscliland. Niemand beweert, dat
Duilseliland voorgoed terzijde moet worden ge
laten. Van Fransche zijde is er reeds op gewe
zen, dat de Duilsche regcering zelf f.an zorgen
voor Duitschland's toelating. Indien Amerika ten
slotte rn den Volkenbond moet treden, is liet
luidèlijk, dat men zich niet behoeft te haasten
mi Duitschland eerst daarin te doen opnemen;
idien Amerika niet toetreedt en een andere in
ternationale vcreeniging voorstelt, zou het oogen-
■)lik slechts gekomen zijn om Duitschland te
laten toetreden.
DE FINANCIËN VAN DEN EX-KEIZER.
De „Vovwarls" meldt thans, dat de jongstó
zitting van de juridische commissie van den
Pruisischen Landdag licht heeft gebracht in
zake hel verglijk tussclren de Kroon en den
Slaat. Het verschaft den Hohenzolleni een rente
dragend vei .negen, hetwelk men niet nauwkeu
rig kent, dat echler hel milliard ruimschoots
overtreft, lerwij' het den Slaat met een jaarlijk-
sche uitgave van 50 millioen mark belast. Dit
schandaal, zegt het blad, is nog met een tweede
vermeerderdmen heeft de juridische commis
sie het voor de Hohenzollerns zeer ongunstige
rapport van prof. Scliiiking eenvoudig onthou
den. De „Vorwarts" meent, dat het Pruisische
volk bij de komende verkiezingen er zelf over
moet beslissen of inderdaad de Hohcnzollern
een milliard of nog meer, en de Staat elk jaar
50 millioen mark nieuwe schuld moet krijggen.
opdat Wilhelm, de deserteur, in Nederland in
weelde baadt, terwijl hel volk honger lijdt.
Tegenover deze voorstelling van zaken ver
neemt de „Vossisclie Zcitung," dat in hel verge
lijk, hetwelk de Pruisische staatsregeering den
22 Januari 1920, onder voorbehoud van de
goedkeuring van den Landdag, met hel konings
huis heeft gesloten, dit, zonder cenige schade
loosstelling ten gunste van den staat, heeft af
gezien van alle kasleelen, tuinen en andere stuk
ken grond, waarop volgens het rapport van het
ministerie van justitie in 1920 de staat aan
spraak had gemaakt. Wat het rapport van prof.
20-)
„Verrader", zei hi| eindelijk en trad
fep oaa man fx>e, dia onbeweeglijk bleef
staan. Maar de waard greap zijö arm:
„Lood hem niet, earst moat bij zeggen,
wat bij met den Duitseben graaf baeft
gad aan. Waar is hij?"
„Hier ia hij", klonk' ©cat stem in de
deur op hetajifdio oogenblik werd de ge
statte van den graaf zichtbaar, die met
Zijn knecht en een politiedienaar in de
deur stonl, terwijl op da trap da hoofden
van anderen zichtbaar waren, die ai'en
Onhoorbaar, op bioota voeten, naar boven
iwamtant,
n'Ijj iaat", zei in doffe wanhoop da mar
tóe.? en liet den dolk zakken, terwijl
w&ióUij. fcicu .a*ngs$g< in €*211 hioskj© ach-
fer dea lessenaar traohtta te verschuilen
t,Mnar gij zult sterven, verrader," riep
hiji eensklaps, en ais oen tij gar sprong hij
op den onderhoofdanan toe. Deze weerde
met zijn arm den dolk af, maar viel
tegelijk mot den niarkios op den grond.
H10 markies gaf oen gil, de dolk was
door don val in eigen borst gedrongen
en ©en golf bloed spoot er uit.
Op hetaeLftb oogenblik werd ook buiten
da kamer een gil gehoord, gevolgd door
oen doffen slag: Laura had ajles gezien
on,... alles begrepen.
Allen stonden stil: alleen do graaf trad
op den gewonde toe en riep: „Gauw,
water, water, en, Friedrich, roep ©on
geestelijke".
Tegelijk kreag hij den waard in 't oog,
diia „genade" roepende door een politie
dienaar uit zijn schuilhoek w©rd gehaald
en, die terwijl de markies werd verbon
den en Laura bijgebracht, geboeid naar
beneden gevoerd word,
D.j markies leefde niet lang meer: nog
een paar dagen van onbeschrijflijk Jijden
brachten hem, onder de liefderijke woor
den van zijn eeniga do "lil,er pog tot be
zinning, hoe vee! leed hij anderen met
zijn schurkenstreken had aangedaan en hij
ging niet heen om voor den eeuwigen
Hechter to verschijnen, voordat hij door
da II. Sacramenten daartoe was voorbe
reid en had bepaald, datval zijn hazittin-
g n moesten worden vermaakt aan de ar
men. Alleen het huis werd aan d© kloos
terorde g geven, waarin Laura wild© tre
den, en d© kapel schonk hij aan don
graaf, die onmiddellijk maatregelen nam,
om haar opnieuw te doan inrichten, opdat
or nog in zijn bijzijn de ©orste H. Mis kon
worden opgedragen voor da rust van de
ziel zijns vaders, g voigd door ©ene voor
da ziel van den markies die daar Dok
begraven werd.
De waard en dc onderhoofdman kwamen
voor d;> rechtbank, waar de eerste door aller
lei uitvluchten, lanter cn leugens, allo schuld
van zich af en op anderen wilde verpon.
ifet lw:\lie hem niet: hij werd Ier dood ver-
oordoeid, en wat men ook beproefde, onboet
vaardig ging hij h ende verharding in hel
kwaad was do slr. l' voor zijn valsohhoid.
De o'iiderhootdinan werd ook veroordeeld,
maar om zijn boetvaardig gedrag slechts tot
een gevangenisstraf van een aantal jaren.
Van do andere leden der bande wérd aooit
iets meer gehoord: zij nadden op het «ersté
ge.ru cht van 't gebeurde de vlucht genomen
era de polilie had niet veel moeite gédaan, zé
te vinden, daar zij begreep, dat zfj zonder
hoofd zich wel zouden verstrooien.
Wal de erfenis betreft, bij vergelijking van
da papiersnippers bleek al spoedig, dat zij
was Degraven in den tuin van de berberg „de
fferiog van Toskane", vlak bij de schutting
van Pielro's tuintje. Daar werd dan ook een
kistje gevonden, dat behalve Piëtro's erfdeel,
h©t gezochte geld bevatte, benevéns één briéf
vol liartelijke woorden, de afscheidsgroet van
den öudea graaf, die eem duidelijk voorge
voel van zijn naderend lot had gehad en zich
op dan dood voorbereid.
Met deze kostbaarheden, het geld en dén
brief, vertrok de graaf naar Duitschland, niet
zonder dat hij op aandringen vail Friedrich,
onderweg nog eens de herberg had bezocht,
waar zij dien nacht zoo waren misleid. Doch
do waard was verdwenen, niemand wist
waarheen en een nieuwe eigénaar had cr
rees zijnd intrek genomen.
Piëlro .eindelijk, die behalve zijn vaderlijk
erfdeel ook een goede gift van den graaf
lvad gekregen, trouwde met zijn Marietta. Deze
bleek bij onderzoek een verre bloedverwant
vain den waard te zijn, de cenige die le vin
den wa.s, zoodat haar de herberg ten deel
via! en zij als meesteres kwam op te tredén
«tar zij. zoo lang ©en verschopfielinge waS
geweest,
Piêtro werd een model-waard en de Her»
tog van Toskane" werd hoelanger hoe meer
h©t middelpunt voor de deftige lieden van
Paxma.
Maar bovenal bezorgde hij zijn oude moeder
oen gemakkelijken ouden dag, een lévénsavond
die door de geboorte van een lief kleinkind
naai' haar genoemd, nog zonniger werd.
En geen van allen vergaten ook hun hfF
melscha Moeder 'te danken, O. L. Vrouw
van Loreto, waarheen zij jaarlijks op den dbg,
die een zoo grooten omkeer in huo leven
bad gebracht, ter bedevaart giflgen.
EINDE.
m