rongen YiiT INZET Verkoop; iNSWOiilNG, R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND sa™ m DE ERFENIS. Alkmaar. mfsGsg. slechts f 31141,15 slechts i 9169,22 Jechts 1 40310 3Ï NOVEMBER 1920, INKEl. answering, ichagen, Wat de Fers zegt FEUILLETON. JFOll No 263 Woensdag 10 November 1920 i3e Jaargang extract Wasclivrouw VAN OPOORP'S lite en sterke VepscSoiJist dagelijks. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: ADVERTENTIEPRIJS: De reus gevallen. BlJlTKiM LAIN II Offlt bansfen, Kloven g rtden.winiepvoelen m ïbruikf «ssfi» vsn 30-60 en <30 ci iSte n alle drogisten i-NHARDT. ZEI5TJ (I?«ux, mag aeste Zeeppos- md worden, int ABKIhKhN, N OP ZQÖfö EL. 39. ommen van den heer abij de Kolksluia en't NSWONING, ERF n CILANDEN, in polder 't Groot N. H. Kanaal, nd WEILAND, lijke nabijheid, TE KEETEN, inatie en toewijzing op 10 uur, in het ralé 13", aan 't Zand, in de s VRIJBURG te Zijpe. VAN LEERSUH op DINSDAG 16 NO- i, des avonds te 7 uur, den heer P. BAKKER ten verzoeke van den leer W. KUIPER Jbz. verkoopen iderhoudcn gasleiding, met boot, louw terrein en uiterst •eeelen boomgaard, be- ulerscheidene soorten en pereboomen en r gunstig gelegen nun- Niedorper weg, onder rVinke', nabij de tram- e zamen groot 5.10.00 htingen verstrekt voor- ris, te wiens kantore arljes verkrijgbaar zul r.rdagsn li en amber 1923, uur, in- het oaté „dg van groote ierkelder en eiland, met 2 perceeltjes er gunstig staande en aan den Oudendijk in rn, gemeente Schagen, 51, 56—63 en 73, t« 9.75.70 H.A. e van den eigenaar den ÜRTS en afkomstig van IS. 25 December 1920 en rij van huur. RiJBURG te Z'jpe ONS ABONNEMENTSPRIJS j PEK KWARTAAL i f2.—FRANCO PER POST 2.50 MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER. IVAN I5 REOELS i 1.25; ELKE REOEL MEER 1 0.25j RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAO ÉM AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevatlon tot een bedrag van f 500.—, f 400.-, f 200.—, f KSO—f 60 f 35.—, f 15. Gistermorgen is eindelijk het reeds lang ver wachte bericht gekomen: dr. Abraham Kuypei is gestorven. Om twee redenen veroerzaskt deze lijding niet den schok, die duizenden in ons land cr een menschcnleven lang van verwacht- hebben. Wanneer Kuyper tien jaren geleden zon ge storven zijn, zon zijn dood een hevige ontroering hebben verwekt Maar zoo geweldig zijn leven was, zoo kalm was zijn wegkwijnen. De laatste jaren gaf hij in ligen partij allengs het een na het ander van rijn macht vrij en ook aP publiek terrein taan de zijn eens onberekenbare invloed zienderoogc. In de Eerste Kamer kwam bij zelden en bij Tel begin van de nieuwe parlementaire periode \i September van dit jaar, keerde hij er niet weer. Daarmee was zijn politieke loopbaan voor goed afgesloten. Toen kwamen kleine ongevallen jp straat zijn onverriauwtare geestkracht waar schuwen, dat zijn einde naderde. Kalm heeft hij zich ter ruste gelegd en, gelijk zijn dochter op zijn Slisten verjaardag, veertien dagen geleden Sriree:do lamp is langzaam uitgegaan. Kan een man, die zoovec-I beroering verwekte. Jieh zooveel tot in den dood getrouwen vrien den, maar evenveel hartstochtelijke vijanden maalde, voor zich een heler afsterven wensehen? Thans is het rumoer om zijn doodsbed ver Slomd, zwijgen de stemmen van haat en wraak kijner tegenstanders en kunnen allen beter in ren gestorven grijsaard, den gevallen held zien Er is nog een andere reden, waarom de dood van Kuyper niet die uiterlijke ontroering wekt. welke wij ons allen wel eens hebben ingebeeld In Augustus 1914 is, met het begin van den grooten wereldoorlog voor ons land, als voor alle volkeren, een historisch tijdperk afgeslo ren. De eerste daad van het parlement was toen ter lijd om, onder den ban van het angstaanja gende wapengekletter rondom onze grenzen, de ilanden ineen te slaan en een „Godsvrede" ie sluiten. Politieke vrede mi en dr. Kuyper waren twee vnvorcenigbare begrippen. Zijn verstand en zijn wil mogen zich in die bange dagen naar die ou gewone coalitie hebben geschikt, zijn hart moet er tegen in opstand zijn gekomen. En niet on- iuist heelt hij gezien, dat die vaderlandsliefde der rcvolulionnniren maar van korten duur zou lijn. Toch, de geweldige gebeurtenissen op interna- lionnM politiek terrein verbleekte den hemel, Welke Kuyper boven den Nederlandschen bodem gelrokken had. Een nieuwe tijd met nieuwe riseh.cn naderde onloochenbaar -zeker. De we reldoorlog heelt meer dan iels anders aan Kuy per's carrière een einde gemaakt. Maar zoo is 't immers met alle mcnschcn- verk." Eu misschien heeft de oude Staatsman in een oogenblikje van ijdellieid dat wel ovci Ie besten komt wel eens gedacht: was dal au noodig om mij opzij te dringen? Inderdaad, zóó beschouwd, kan men zeggen, zie eens, welk een reus Kuyper is gewcesl: bij viel voor een wereldmacht! Laat het zijn, dat wij overdrijven; wie ook naar een kwart eeuw intens heeft mee kunnen leven het openbare leven in Nederland op hor laatst der vorige cn in 'l begin van deze eeuw. voor hem blijft de figuur van dr. A. Kuypei staan als van een geweldenaar en hij zoekt naar forschc lijnen om aan die schimmen zijnei 'crbeelciing contour te geven. Kuyper, dat is vele jaren een devies, een leu» geweest voor tienduizenden, een strijdroep voor ïen verkiezingsleger, een zegenkreet voor een overwinnende schare. Kuyper is de man geweest, die met zeldzaam breeden blik christelijk Nederland op den juis- lend tijd heeft georganiseerd; onder wiens inach- iig rodenaarswoord de geestdrift voor een heilig ideaal uit de harten van de koud bloedige Neder anders geslagen werd; wiens onweerstaanbaar mceslcepende stijl dag-in-dag-uit bouwde aan zet kasteel der christelijke politiek. Een weerga loos politiek talent, dat Paapsch en Protestants "1st saam te smeden tot één machtig politiek le- jor, met als gemeenschappelijk ideaal het geloot la-Christus en da bevrijding der school. Is het wonder, dat het Ncderlandscha liberalisme ver splinterd is onder den hiel van zulk een Achil les; dat de vrijzinnig-politieke gedachte zich in het liberale Nederland van Thorbecke thans niet dan als een zwakke kinderstem te hooien is. Maar laleu wij zwijgen over den staatsman, den politicus, den theoloog, doctor Abraham Kuyper. Over figuren als hei zijne, kan slechts een' geschiedschrijver uit een later geslacht met iccht cn naar waarheid oordeel en. Zijn beieekenis schoften naar juiste waarde is ons een onmogelijkheid. Wat wij kunnen, is ge tuigen van zijn talent en zijn machtige daden. Hij behoort lot de mannen, zooals Nederland er in vroegere lijden opleverde, als een Vondel en een Biiderdyk, voor wier verbazingwekkenden arbeid het tegenwoordig geslacht verstomd staat. Wij herinneren ons hel volgende verhaal van een anti-revolutionnair propagandist, die in zijn jeugd bediende was op de bureaux van de .Standaard". Er was geen copy voor de „He raut", hot bekende godsdienstige weekblad van Kuyper. Do jonge man werd op het laatste oogenblik naar den doctor gestuurd. Deze was midden in een politieke studie, schoof zijn werk op zij en begon, onverstoorbaar, een artikel vooi do „Heraut", blad na blad, kolom na kolom. En in enkele uren werd weer een van die gewel dige gedae h t (9producten geboren, welke heel godsdienstig Nederland in beroering brachten. Zóó alleen is het verklaarbaar, hoe één men- sehenleven tot sland brengt, wat Kuyper heeft gewrocht. Maar welk een voorbereiding cn vor ming moet er niet aan de ontplooiing van zoo'n machtig talent voorafgaan. In dat opzicht is hij voor onzen lijd van 8-urigen arbeidsdag een schillerend voorbeeld van voortdurende werk zaamheid, is hij do dienstknecht van liet Evan gelie, die heeft gewoekerd niet het hem toever trouwde goed. Op Kuyper's werk en openbaar leven kleven natuurlijk de fouten, aan ieder menschenwerk eigen. Wij zonden zelfs van hem meer dan van een ander kunnen zeggen: hij had de lonten van zijn kwaliteiten. En naar mate die kwaliteiten buitengewoon waren, leken ook de onvolmaakt heden wel eens exorbitant. Maar aan liet doodsbed v in dezen reus, pas sen ons geen woorden van veroordeeling: hei oordeel zij aan God en Diens oordeel heeft hy in groote berusting op zijn slerlbed afgewacht. Die kalme dood na een zoo rusteloos leven hceit al zijn vrienden goed gedaan. Want Chris telijk Nederland dankt aan hem onnoemelijk veel goeds en dat alleen willen wij heden gedenken DE LhjUD TAN JD|r. lie kVi-at. De meeste bLaden bayatten, naast een overzicht van. Dr. Kuypers levensloop, een hoofdartikel, waarin zij den levensloop van den grooten overleden staatsman trachten te schetsen. Nederland schrijft de „Maas bi" staat thans aan het graf van een zijner grootste zonen. In dezen aan groote figu ren zoo armelijken tijd is voor ons land een man van ongemeene beteekenis heengegaan. Van hem mag gelden, wat Sch.aepman eens schreef bij den dood van Fraiinscn van do Putte: „Velen hebben lrein ge haat, meerderen hebben "hem liefgehad, maar liefde en haat, beide zullen getui gen voor do kracht van zijn persoonlijk heid." Na hem aLs profeet te hebben geken schetst, merkt hi©t Rotterdamschc orgaan op: „Maar profeet en ziener, was hij me de een te goed kenner van zijn tijd om de oude Calvijnsohe beginselen als dorre mathematische formules ts aai- vaarden.... Hij Kuyper hoeft Schaepman in zijn laatste levensdagen eens van hem getuigd, heeft altijd den mood ge had om zich aan het verwijt van begin selloosheid al zeer weinig zoo al niets te storen. Vooreerst omdat hij te goed wist, dat niet al Les beginsel is, wat beginsel heet. Maar ook omdat hot niet ontgaan kon, dat de toepassing van een beginsel geheel iets anders kan zijn dan da belijdenis. Als het leven eisch-en heeft waaraan ihet stelsel niet kan voldoen, dan moet het stelael, zoo de eisehett rechtmatig- mogen bee tien, voor het oogenblik wijken. Hierin zag Kuy per en te recht, geen verzaking, geen verloochening. Ilij zag do practiocho toepassing van dat beginsel ia de kerk van lueme, ea hij heeft zich. nooit ge schaamd zich daarop te beroepen." Tenslotte teek mi t de „Msb." aan, dat fiolen van smaad en verguizing over hem zijn heengegoten. Maar hij heeft zijn Lit- teekenea gedragen als de eeretecrénón van do trouw van zijn verknochte volk; „.Maar ook wij Eoomsch-Kathclieken buigen-eerbiedig het hoofd bij het graf van dezen grooten Nederlander, want ook ons is hij een voorbeeld en eon spoorslag geweest.... Vergeten mogen wij niet dat Kuyper ook onder ons niet weinig de gids is geweest, dis tot geestdrift wekte en tot daden spoorde." Het „Centr." schetst den invloed van den overleden staatsman ala „geweldig." „Geweldig in de eerste plaats voor de anti-revolutionnaire partij, dia hij tot liaron vcLen wasJom heeft gebracht. Geweldig voor het kerkelijk leveu in de proïcstautscko kringen, waarin hij door zijn jaren- en jarenlangen strijd tegen het moJernismo en door de al- Bcheiling van do zoogenaamde „groote - Kerk" anno 1886, zulk eon ontzaglij ken ommekeer wist te bewerken. Gewel dig ten slotte voor de staatkundige ver houdingen iu ons land, den strijd tegen het liberalisme, de oplossing van de schoof-quaesLie, wélke juist dezer da gen kaar beslag kreeg. Wat h'ij, spe ciaal in de jaren 18801910 tot stand bracht en presteerde, grenst aan hot ongelooflijke." Na herinnerd to hlabben aan Kuyper's samengaan met Schaepman en Lokman, waardoor aan de Rechterzij da do kraeh't, de leiding ca da samenhang gegeven word, onontbeerlijk voor dan strijd te gen het in die dagen oppermachtig Libe ralisme, wijst het blad cr op, dat Dr. Kuyper eon onovertroffen organisator was. „Niemand verstond ais hij de kunst, om, zooals het sciii.deraclutig weid uit gedrukt, „te tokkelen op int klavier der volksconscientie." Dr ging een on weerstaanbare kracht van hum uit, wanneer hij optrad in do samenkomst zijner volgelingen, met name in de De- pui-aten-vorgaoieiinjen, of wanneer hij over do oen of andere brandende quaes- tie en er waren toen telkens bran dende quaeelias in dagblad of bro chure hlet woord tot Den richtte. En het was niet noodig, dat h,ij aijn arti kelen toekende, om den schrijver te doen herkennen. Zijn geniale en oor spronkelijke persoonlijkheid sprak zich hoe kon hot anders? cok uit in zijn stijl, kjjn artikelen droegen het leeuwenmerk van d.n schrijver. En met vele teekenachtige woorden, dis gevieu- geldo woorden geworden zijn, en beel den en uitdrukkingen, welke 6pocdig burgerrecht verkregen, kleeft hjj onze taaL en wijze van spreken, verrijkt." Do liberale „Nieuwe Crt." schrijft o.m.: „Hij (Dr. Kuyper) had een. welhlaaet ongeëvenaard, talent om in een vrijwel onbewust voortlevende massa het poli tieke instinct te wekken, dat die massa tot een geweldige macht zou maken in de handen van den leider, die dui zenden en tienduizenden zonder aarze ling en met een ojitetelldmo ui volgden, waarheen hij ben wild» voe ren. Hij wist hen te bezielen ea van «een. heiligen ijver voor de zaak U doen blaken, die geen loon verwaehtte en die naar motieven niet vroeg, een volksleider bij uitnemendheidI In later jaren heeft hij moeten er varen dat zijn machtswoord ook on der de zijnen wel faalde, hij heelt de grootheid van zijn werk zien tanen &a met de verminderde mogelijkheid »jn invloed te doen gelden, ook dien in vloed zelf zien verminderen. Langzaan, is hij politiek gestorven zooa-ls zijn yb<y- «ieke dood een Langzaam afsterven was. léepo* /iiileur.i kon de leuze zijn ge weest van dezen werker, wiens enor me, veelzijdig© kennis ia noesten arbeid was verkregen, al wést zijn schrijfta lent den inuruk te wekken, dat by au spelend hanteerde. Een sterke tegenstander is gestorven Wij zijn ons bewust, dat nog lange jaren zijn werk in den weg zal staan aan dat van ons en onze medestanders. DE TOESTAND IR IERLAND. Beperkt spoorwegverkeer. Gisteren hebben politie cn militairen, deer "epaiilserde auto's ondersteund, een overval ge- tan in de Sackvillestreet in Dublin, waar zij het verkeer verscheiden uren hebben stopgezet. In Londonderry hadden Maandagavond ep- nieuw relletjes plaats. Sinn Feiners verbrandden een kruidenierswinkel. Het geweervuur hield io! 's ochtends aan. Tal van buurlsporen rijn stopgezet, en bet verkeer op de hoofdlijnen is beperkt. Verwacht wordt dat het spoorwegverkeer aan bet einde der week geheel zal worden stopgezet. Uit Dublin wordt aan de „Morningjiosi" ge seind, dat drie van de voornaamste lersche spoorwegen op hel punt staan den dienst slo;i te zetten. De Midland Railway Company heeft haar personeel reeds aangezegd om den arbcin te staken, deels op den 14den, deels op den 21cn November. De crisis is het gevolg van dc sterke vermindering in de personeelsformatie als het resultaat van tallooze schorsingen van en ent- slagverleeningen aan arbeiders, die weigeren treinen te behandelen, welke gewapende trocper en munitie vervoeren. De crisis is verhaast dco tiet feit, dat de ketelmakers reeds sedert Angu. tus slaken. Het stopzetten van den dienst za rechtstreeks invloed hebben op de voedselveor ziening van Dublin en andere groote bevolking* centra, terwijl ook de scheepvaartdienst vp de Engelsche en Schotscbe havens ernstig zou wor den ontwricht. De toekomst wordt daarom don ker ingezien. Het Home Rule-wctsonhverp. In het Lagerhuis verklaarde Sir Edward Car son in het verder verloop van de beraadslaging over het Home Rule-wetsontwerp, dat hij in cn kele bepalingen de kiemen voor een verecnigd Ierland zag. Bonar Law wees er op, dat hel onlwerp verder gaat dan de bepaling van de oorspronkelijke Home Rule-wet. Wanneer het ontwerp wet wordt, geloofde hij, dat er een nieuwe toestand in Ierland zen worden gesoha pen. Asquith kenschetste sommige der regecrings- voorslellen als kluchtig. Donald Maclean ver klaarde dat het wetsontwerp levenloos was. De parlementaire verslaggever van de „Daiiy Mail" meldt d.d. Maandag het volgende: De Home Rule-wet werd gisteren en zal vor der Woensdag en Donderdag, in het Lagerhuis verder worden behandeld. Doer de regeering voorgestelde nieuwe clausules zullen ill bespre king komen, doch geen van deze clausules raakt sterk de hoofdstrekking van de wet, of maakt liet waarschijnlijk dat zij in Ierland zal worden aanvaard. De besprekingen over de wet wekken thans weinig of geen belangstelling in het parlement. Men beschouwt ze klaarblijkelijk ais een machi ne van theoretische 'beteekenis, die vermoedelijk, nooit in werking zal worden gesteld. Enkele der jongere Unionisten hebben, onder' leiding van W. Guinness, groote moeite gedaan o:n ze te verbeteren, doch de regcering heeft alle practi- schc concessies gevroigerd. In liet licht van ge welddaden en represaillemaatregel en schijnt de wel aan de meeste leden van het Lagerhuis nut teloos. In het parlement wint de mcening veld, dat de regcering de aanneming van de wet voornarne- ajk forceert om ze op haar crediet te hebben, zoo er in het voorjaar nienwe verkiezingen nochlem plaats hebben. Het geloof in de mur- jchijnlijkheid daarvan wordt cr oneens sterker. FRANSCHE MEENINGEN OVER DEN VOLKENBOND. In de „Echo de Paris' zegt Periinax, dat alles cr, helaas, op wijst dat Lloyd George bij ijn plan blijft om zich naar de vergadering van dea Volkenbond in Geneve to begeven. Lord Robert Cecil, die in het Lagerhuis alle pacifisten in rep en roer brengt, zal den eerste-rainister daar aansporen tot een e;ie4 van overriagen, heiwéik voor Frankrijk met zonder gevaar is. Pertmax ziet in de houding van Cecil liet streven om de macht van zijn land te bevestigen en Engeiand's maritieme hegemonie door de ontwapening te tand le doen bevestigen, en Engeiand's cconorai- achen voorrang in T vrije ruilverkeer te verzeke ren. Do strijd met gelyke wapenen otaat immer» den sterkste altijd aan. Frankrijk's houding tegenover' den Volken bond moet volgens Perlinax door de beide vol gende opvattingen worden gegdicteerd: De Vol kenbond moet in de oogen van Frankrijk slechts een uitvoerende commissie van het vredesver drag zijn, welke haar nut treeft ora hel verdrag zijn volkomen juridische kracht te verschaffen. Zijn samenstelling on de verplichtingen, welke hij ons oplegt, moeten dusdanig zijn, dat Frank- i jk zich zonder moeite liet volgend jaar kan lee- uen lot de groote, de fundanienteele amende menten, die Amerika ongetwijfeld zal fornnr- lecrea. Naar uit Parijs wordt gemeld, beloogl do „Temps", dat del toekomst van den Volkenbond afhangt van Amerika. Zoolang men niet weet wat dit land wil, kaa men niet praten over de toelating van Dtiilscliland. Niemand beweert, dat Duilseliland voorgoed terzijde moet worden ge laten. Van Fransche zijde is er reeds op gewe zen, dat de Duilsche regcering zelf f.an zorgen voor Duitschland's toelating. Indien Amerika ten slotte rn den Volkenbond moet treden, is liet luidèlijk, dat men zich niet behoeft te haasten mi Duitschland eerst daarin te doen opnemen; idien Amerika niet toetreedt en een andere in ternationale vcreeniging voorstelt, zou het oogen- ■)lik slechts gekomen zijn om Duitschland te laten toetreden. DE FINANCIËN VAN DEN EX-KEIZER. De „Vovwarls" meldt thans, dat de jongstó zitting van de juridische commissie van den Pruisischen Landdag licht heeft gebracht in zake hel verglijk tussclren de Kroon en den Slaat. Het verschaft den Hohenzolleni een rente dragend vei .negen, hetwelk men niet nauwkeu rig kent, dat echler hel milliard ruimschoots overtreft, lerwij' het den Slaat met een jaarlijk- sche uitgave van 50 millioen mark belast. Dit schandaal, zegt het blad, is nog met een tweede vermeerderdmen heeft de juridische commis sie het voor de Hohenzollerns zeer ongunstige rapport van prof. Scliiiking eenvoudig onthou den. De „Vorwarts" meent, dat het Pruisische volk bij de komende verkiezingen er zelf over moet beslissen of inderdaad de Hohcnzollern een milliard of nog meer, en de Staat elk jaar 50 millioen mark nieuwe schuld moet krijggen. opdat Wilhelm, de deserteur, in Nederland in weelde baadt, terwijl hel volk honger lijdt. Tegenover deze voorstelling van zaken ver neemt de „Vossisclie Zcitung," dat in hel verge lijk, hetwelk de Pruisische staatsregeering den 22 Januari 1920, onder voorbehoud van de goedkeuring van den Landdag, met hel konings huis heeft gesloten, dit, zonder cenige schade loosstelling ten gunste van den staat, heeft af gezien van alle kasleelen, tuinen en andere stuk ken grond, waarop volgens het rapport van het ministerie van justitie in 1920 de staat aan spraak had gemaakt. Wat het rapport van prof. 20-) „Verrader", zei hi| eindelijk en trad fep oaa man fx>e, dia onbeweeglijk bleef staan. Maar de waard greap zijö arm: „Lood hem niet, earst moat bij zeggen, wat bij met den Duitseben graaf baeft gad aan. Waar is hij?" „Hier ia hij", klonk' ©cat stem in de deur op hetajifdio oogenblik werd de ge statte van den graaf zichtbaar, die met Zijn knecht en een politiedienaar in de deur stonl, terwijl op da trap da hoofden van anderen zichtbaar waren, die ai'en Onhoorbaar, op bioota voeten, naar boven iwamtant, n'Ijj iaat", zei in doffe wanhoop da mar tóe.? en liet den dolk zakken, terwijl w&ióUij. fcicu .a*ngs$g< in €*211 hioskj© ach- fer dea lessenaar traohtta te verschuilen t,Mnar gij zult sterven, verrader," riep hiji eensklaps, en ais oen tij gar sprong hij op den onderhoofdanan toe. Deze weerde met zijn arm den dolk af, maar viel tegelijk mot den niarkios op den grond. H10 markies gaf oen gil, de dolk was door don val in eigen borst gedrongen en ©en golf bloed spoot er uit. Op hetaeLftb oogenblik werd ook buiten da kamer een gil gehoord, gevolgd door oen doffen slag: Laura had ajles gezien on,... alles begrepen. Allen stonden stil: alleen do graaf trad op den gewonde toe en riep: „Gauw, water, water, en, Friedrich, roep ©on geestelijke". Tegelijk kreag hij den waard in 't oog, diia „genade" roepende door een politie dienaar uit zijn schuilhoek w©rd gehaald en, die terwijl de markies werd verbon den en Laura bijgebracht, geboeid naar beneden gevoerd word, D.j markies leefde niet lang meer: nog een paar dagen van onbeschrijflijk Jijden brachten hem, onder de liefderijke woor den van zijn eeniga do "lil,er pog tot be zinning, hoe vee! leed hij anderen met zijn schurkenstreken had aangedaan en hij ging niet heen om voor den eeuwigen Hechter to verschijnen, voordat hij door da II. Sacramenten daartoe was voorbe reid en had bepaald, datval zijn hazittin- g n moesten worden vermaakt aan de ar men. Alleen het huis werd aan d© kloos terorde g geven, waarin Laura wild© tre den, en d© kapel schonk hij aan don graaf, die onmiddellijk maatregelen nam, om haar opnieuw te doan inrichten, opdat or nog in zijn bijzijn de ©orste H. Mis kon worden opgedragen voor da rust van de ziel zijns vaders, g voigd door ©ene voor da ziel van den markies die daar Dok begraven werd. De waard en dc onderhoofdman kwamen voor d;> rechtbank, waar de eerste door aller lei uitvluchten, lanter cn leugens, allo schuld van zich af en op anderen wilde verpon. ifet lw:\lie hem niet: hij werd Ier dood ver- oordoeid, en wat men ook beproefde, onboet vaardig ging hij h ende verharding in hel kwaad was do slr. l' voor zijn valsohhoid. De o'iiderhootdinan werd ook veroordeeld, maar om zijn boetvaardig gedrag slechts tot een gevangenisstraf van een aantal jaren. Van do andere leden der bande wérd aooit iets meer gehoord: zij nadden op het «ersté ge.ru cht van 't gebeurde de vlucht genomen era de polilie had niet veel moeite gédaan, zé te vinden, daar zij begreep, dat zfj zonder hoofd zich wel zouden verstrooien. Wal de erfenis betreft, bij vergelijking van da papiersnippers bleek al spoedig, dat zij was Degraven in den tuin van de berberg „de fferiog van Toskane", vlak bij de schutting van Pielro's tuintje. Daar werd dan ook een kistje gevonden, dat behalve Piëtro's erfdeel, h©t gezochte geld bevatte, benevéns één briéf vol liartelijke woorden, de afscheidsgroet van den öudea graaf, die eem duidelijk voorge voel van zijn naderend lot had gehad en zich op dan dood voorbereid. Met deze kostbaarheden, het geld en dén brief, vertrok de graaf naar Duitschland, niet zonder dat hij op aandringen vail Friedrich, onderweg nog eens de herberg had bezocht, waar zij dien nacht zoo waren misleid. Doch do waard was verdwenen, niemand wist waarheen en een nieuwe eigénaar had cr rees zijnd intrek genomen. Piëlro .eindelijk, die behalve zijn vaderlijk erfdeel ook een goede gift van den graaf lvad gekregen, trouwde met zijn Marietta. Deze bleek bij onderzoek een verre bloedverwant vain den waard te zijn, de cenige die le vin den wa.s, zoodat haar de herberg ten deel via! en zij als meesteres kwam op te tredén «tar zij. zoo lang ©en verschopfielinge waS geweest, Piêtro werd een model-waard en de Her» tog van Toskane" werd hoelanger hoe meer h©t middelpunt voor de deftige lieden van Paxma. Maar bovenal bezorgde hij zijn oude moeder oen gemakkelijken ouden dag, een lévénsavond die door de geboorte van een lief kleinkind naai' haar genoemd, nog zonniger werd. En geen van allen vergaten ook hun hfF melscha Moeder 'te danken, O. L. Vrouw van Loreto, waarheen zij jaarlijks op den dbg, die een zoo grooten omkeer in huo leven bad gebracht, ter bedevaart giflgen. EINDE. m

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1