er
:lhuis
loenen,
R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
landen
ipier-
t handel,
rol
Portwijnen,
1,50 en f 1,75.
Hengelaar"
leening.
Alkmaar,
rra
VOORMAN.
ran dsst vsrkospen
No 266
I
SINT FANCKAS.
tb.UlLLhTON
De Erfgename van den
iaoudzoeker.
PW
bsis mm
)00 a 6 o/0,
koers van &7'A,
r,HGfpl@m
UIJK Jr.
Je en keu-
ifgewerkte
'aat 16. Alkmaar.
Tel. 268.
1 L
Zaterdag 13 November 1920
13 e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS s
Bureau i HOF 6, ALKMAAR.
Telefoonadministratie 433.
ADVERTENTIEPRIJS:
De „waarde kameraden" van
üudeyesst en Fjmmen.
Kweekerij „De Dahlia"
s het beste adres voor aanleg
en onderhoud van tuinen, boom-
aarden enz.
Beleefd aanbevelend,
Jn. GROEN
Parlementaire Kroniek
BIJ1T HN L A N
HUH!
en, gesprongen
huid, springende
>ruiKt
jci so- to en 90 c
n alle drogislera_
lIJDHAgDT ZE.I5T
<1 dlDlSflLLllSD
JDORP.
;ing van Z. D. H den,
ji HAARLEM.
1 eu inrichten van een
uw te HEEMSKERK,
n 15 October 1920, met
ie aflossing van müi.
beginnen 15 April 1924.
van flOOO.—f500
'erkrijgbaar bij onder-
erkbeatuur van Heems-
g voor de nohiige uit-
ntebelaling en aflossing,
Patronaa tscommissie
WARMENHOVEN,
Kapelaan.
Heemskerk.
jon 363.
1G 2é NOVEMBER a.s.
NIE van diverse
te vermelden,
iren kunnen worden in-
arvan aangifte kan ge-,
kantore van de Firma
ATTHIJSEN, Baëedigde
Ondernemers van pu
ipingen, Langestraat 85,
Voor
aratiën aan Uw
ijke prijs is het adres:
e naar de eischen de»
jds ingerichte
gom en fflelksalon
MBURGIA",
dijk 21, Amsterdam,
elef. N. 9015.
bekend om zijn heerlijke
bh Koffie 15 et. p. kop
adres voor Amstelbier en
IJssoorten.
s versche gebakjes.
1
aanbevelend,
GR00TEL, v.h. ST0LK.
f"- 11 -
5>5a=w
PER KWARTAAL, 2.—, FRANCO PER POST 250
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
Verschijnt dadelijks.
REDACTIE 033.
VAN 1—5 REGELS f 1.25; ELKE REGEL MEER f 0.25
RECLAMES PÈR REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.63
Aan b!!b abcnité'8 wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-.
i.
Zooals men reeds in ons blad heeft kunnen
lezen, is een der redacteuren van het socialisti
sche dagblad voor de arbeiderspartij naar llalle
geweest om daar het congres bij te v/onen der
Dtiusche onathankelijke socialisten.
Bij die gelegenheid lieert hij een onderhoud
gehad met den Bus Marlow, geboren in Bus
land, een uitnemend kenner der politieke en eco
nomische toestanden aldaar, zooals hij nem bij
zijn lezers aandient. Deze Mar tow, ofschoon
geen communist, is toch een der meest buks
staande leiders der socialistische arbeidskabewe
ging in Rusland, tegenstander van elk compro
mis met de burgeilijke partijen, een man van
wetenschap en orgaiiisatorischen arbeid en wiens
leven althans tot nu toe onaantastbaar was voor
de Sovjet-autoriteiten.
Zoo iemand schrijtt bovenbedoelde redacteur,
dan was hij in staat eai objectief beeld tc ge
ven van den werkelijken toestand in Rusland.
Welnu, ziehier de beschrijving van dit land door
iemand die het welen kan en die zéker de toe
standen niet slechter zal voorstellen dan ze zijn.
Omtrent het leven in groote sleden verleid
Martow het volgende:
„Het uiterlijk der stad is gansch veranderd.
Alle «leven en beweging is er uit. liet tramver
keer slaat zoo goed als stil, de winkels, kotlie-
kuizeu en restaurants zijn gesloten, de reiniging
ai het onderhoud van het plaveisel laten veei
te weuschen over. Aan hel onderhoud der hui
zen wordt niets gedaan, zoodat zij in verval ge
raken. Het stadsLeeld is goor eu triest gewur
den. De voetgangers zijn meest slecht gekleed er
geschoeid en zien er ondervoed -uit."'
Interressant is het wat deze Rus zegt over 't
verdwijnen vau de winkels, waarover Ds, Kruyt
zoo geestdriftig gestemd was en waarvan de so
ciaal-uemocrateu, oie .ook beweren, dat de win
kelstand teilelijk overbodig is, nog wei iets kun
nen Leeren:
„Het Russische volk heeft geleerd zich vrij
wel alles te ontzeggen, wat niet tot het levens
onderhoud in den slrikstcn zin des woords be
hoort. Zoo er al winkels waren, zou 90 pet. dei-
bevolking toch geen geld heüben om er iels te
koopen. Maar er zijn geen winkels. Het is ver
boden particulieren handel te drijven. De theorie
Js immers, dat wij leven In een communistische
volksgemeenschap en dat wij vanwege de ge
meenschap alies krijgen, wat wij noodig hebben.
Maar dit alles is theorie, papieren theorie. De
werkelijkheid ziel er anders uit Niemand kan
in Rusland iets krijgen zonder het te betalen.
Zeker, wij krijgen levensmiddelenkaarten. 'Maar
wy kunnen de daarop aangegeven rantsoenen al
leen dan krijgen, al^ de nooaige waren voorhan
den zijn eu als wij geld hebben om ze le uoopen.
Maar zeiis als men alles krijgen kan, waarop
men volgens ue kaarten reiht heeft en men heelt
er het noodige geld voor, clan heeft men op
lange na niet genoeg om zich en zijn gezin te
voeden."
rfu.de winkels officieel verboden worden, blijkt
dat deze allesbehalve nutteloos waren, integen
deel dat het volk er niet builen kan, waardoor
ze ondanks allerlei strenge straffen, telkens m
een of anderen vorm weer opduiken.
Zoo vertelt Martow, dal in theorie de pariieu-
iiere handel wel verboden is, maar men kan
hem niet den kop indrukken.
„Bedreigingen noch straffen baten. Aan den
eenen kant is de kans op winst zoo giool en aan
den anderen kant is de nood zoo hoog gestegen,
dat kooper en verkooper elkaar steeds vinden.
Eu dat gebeurt allang niet meer in hel geheim.
In alle deelen van Moskóu binden op de open
bare pleinen markten plaats, waar men brood,
manufacturen, zout, zeep, suiKer, tabak enz. ver
koopt, hetzij om geld, hetzij tegen ruil met an
dere waren, als kleeren, meubels, enz.
Die muriiten geven hier en daar het stadsbeeld
eenige levendigheid, al kan men niet zeggen, dat
zij veel tot de schoonheid bijdragen."
Zoo nu en dan worden die markten door
roode troepen overvallen, de koopwaren in be
slag genomen en de verkoopels gearresteerd.
Maar het helpe niet veel. Telkens vormen zich
weer nieuwe markten, omdat de nood er toe
dringt.
„Langzamerhand, zegt Martow, zijn de Sovjet-
ar. toriteiten echter gedwongen toe te staan, dat
nkele winkels weer geopend worueu, waar men
artikelen verkoopt, die de overheid met leveren
aan of niet leveren wil.
Neen, het is een triest leven in de steden,
ooral in den winter als de brandstol ontbreekt,
de sterfte met sprongen omhoog gaat de massa
leept in haar vervallen huizen een treurig be
staan voort, vol nood en zorgen, bekommerd
om wat de volgende dag aan nieuwe ellende
mengen zal,
(leen wonder, dat, wie eventjes kan, uit de
sleden wegtrekt naar het platteland, waar men
voedsel en brandstol hoopt le vinden. Ondanks
alle maatregelen der autoriteiten neemt de ver
plaatsing der bevolking naar het land toe, om
dat het leven in de steden zoo moeilijk gewoi
den is.
lie bevolking van Petersburg is door dien uit
tocht en de gioole slerlte teruggegaan tot op de
iieltt; de bevolking van Moskou tot op 00 pCt.
Wel eigenaardig daar in dien communistisehen
hemel in Kusland
En 'democratisch dat die Sovjet Regeering is,
de arbeiders hebben daar letterlijk in alles mede-
zeggingschap.
Luister maar wat Martow hierover vertelt:
i
„Van alle mooie communistische beginselen
is in de practijk in Rusland niets terecht geko
men. Ue werkelijkheid is, dal er in Rusland met
is een diktatuur oun het proletariaat, maar ecu
diktaluur over het proletariaat. Alle wetgevende
en uitvoerende macht ligt in handen van Oeu
Raad der Volkscommissarissen te Moskou, die
weer overheersckt wordt door enkele ster.ie figu
ren. Heel het politieke systeem, heel het Lu-
sluurs-apparaat is er liu op ingericht, om alle
macht in die weinige handen te laten. Geen
middel wordt daartoe versmaad, van de ordi
nairste verkiezingslrucs af tot den bloedigsleu
alschrikkiugs-terreur toe."
Ik walg van deze heele geschiedenis, voegt
de.verteller hier aan toe, waarmee allen die d)l
lezen van harte zullen instemmen.
De begrooting van Marine. De Huur- en Wo
ningwetten.
Het is wel laat geworden met de indiening
der begrooting van Marine. Maar dit kon moei
lijk anders, nu de vorige minister van ons Zee
wezen, de heer Bijleveld, zijn begrooling ver
worpen zag. Bij de behandeling dezer begroo
ting, liet de heer A. P. Staalman zich niet van
zijn aangenaamste zijde kennen. Dat is bij de
zen volksvertegenwoordiger geen zeldzaamheid.
De commissie van Rapporteurs wilde de be
grooting als een credietwet behandelen, omdat
zij zich op het standpunt stelde, dat er geen
nieuwe beginselen in waren gelegd. Maar deze
eenvoudige en coulante alloop van zaken, was
geenszins nar den zin des heeren Staalman. Hij
had het zich nu eenmaal in 't hoofd gezet, om
zijn hart eens te luchten over de Marine en
deze gelegenheid wilde hij zich door de nuch
tere, zakelijke opvatting der Commissie van
Rapporteurs, niet laten ontnemen. Zoo gedacht,
zoo gedaan.
,Dies kreeg de Kamer uit den mond van den
kribberigen afgevaardigde allerlei dingen le
hooren. Hij sprak van roekelooze verspilling,
doelloos mi'lioeneuspel, stuurloos rondzwalken
van het marine-wrak, gesol met onze vlooi, die
men beter zou doen voor afbraak naar den
sloopcr te zenden, allemanl prikkelende uitdruk
kingen, zeer geëigend om een Minister van Ma
rine in 't harnas te jagen en uit zijn tent, neen
uit zijnkajuit te lokken. Hetgeen ook geschiedde
Minister Pop liet eenige woorden van krach
tig protest hooren tegen den onbehouwen aan
val van. den heer Staalman en stelde tegenover
diens minachtende critiek, de pfeslalies onzer
r.aar Indië vertrokken duikbooLen. Dat onze
Marine in de lappenmand ligt, kon hij intus-
schen niet ontkennen, maar het zat aan hem
niet liggen zoo ongeveer luidde de versla-
ring van den bewindsman als de vloot niet
weer gezond wordt.
Laten wij er net beste van hopen.
Het einde van 't debat was, dat, na stemming,
waarop de heer Schaper uitdrukkelijk stond,
Minister Pop mol 45 tegen 2a stemmen, zijn-
begrooling in veilige haven zag sloomon.
Met de communisten, de sociaal-democraten
en de onvermijdelijke heer Staalman die
'even als do onmogelijke heer van de Laer, prac
tised nauwelijks tot de Rechterzijde geresend
kan worden meenden dc vrijzinnig-demo
craten en de unic-hberaal Dc Murait tegen le
moeten stemmen.
De behandeling van de wijziging der Huur-
commissiewet stelde: den Minister vun Arbeid
in de gelegenheid, om zijn beleid te verdedigen
tegen de critiek; die zoowel In als builen ue
Kamér datyop was uitgeoefend. Nu, dat werkje
is dezen Minister, die doorkneed in de woniug-
yoliliek is, best toevertrouwd.
De heer Aalberse begon, om de zaak zuiver
te houden, met ondty, c 'dd te maken tusschon
heb woningvraagstuk vóór en na 1914. En dan
doet zich z.i. het volgende verschijnsel voor.
Vóór 1914 g.ng Let in hoofdzaak om woning
verbetering, na 1914 om wöningvcrschaffing.
Nuchter, maar in hun nuchlerheid welspre
kend en ontstellend, waren de cijfers, waarmee
de Minister op de proj,pen kwam. Om het te
kort aan woningen in te halen, zouden ill 1U
jaar tijcis niet minder dan 490.000 woningen
gebouwd moeien worden, waarvan de kosten
op 3 milliard worden geraaindl
Ueen kleinigheid, voorwaarl
Op welke wijze deukt de Minister, met deze
geweldige cijfers voor oogen, nu het waagstuk
uer woningmisère op te lossen?
Op praclische wijze, door zoo snel mogelijk,
met ue minste kosten en den grootst mogeiij-
ken eenvoud tc houwen.
Uit zijn rede bleek eens tc meer, hoe volko
men en hoe diep zich die knappe bewindsman
in zijn ingewikkelde taak heeft ingewerkt. Van
alle kanten heeft hij de zaak bestudeerd; nieu
we bouwmethodes hetero organisaties van hel
bouwbedrijf, worden nauwgezet door hem na
gegaan. Alles wat hem maar de moeite van het
nabij bekijken waard is, laat hij onderzoeken.
Ook is hij voornemens, om, zoolang er geen ge
vaar voor werkloosheid bestaat, de arbeids
markt in het bouwbedryf open te zetten voor
builenlaudseiie krachten.
Maar de kosten? Deze wil de Minister vermin-
leren door zooveel mogelijk op het materiaal
te besparen door allo overbodige versieringen
achterwege te laten. Er bestaan fouten, die het
bouwen onnoodig duurder maken. Een commis
sie is benoemd om daarnaar een onderzoek in
te stellen en aan de hand van de rapporten
dezer commissie zal krachtig worden opgetre
den. Een zevental accountants zijn bezig om
den bouw met rijkssleun te controleeren en uit
de door hen bereikte resultaten is gebleken, hoe
broodnoodig deze controle was. Ook werkt dc
minister er toe mede om den adminislralieven
omslag bij den woningbouw tol bet hoogstnoo
dige te beperken.
Dit alles wijst op het juiste inzicht van Mi
nister Aalberse, in de groote behoefte aan wo
ningbouw.
Daarmee echter is hij nog niet aan 't eind
van zijn maatregelen. Den woningbouw dooi
particulieren wenscht hij opnieuw aan le moedi
gen en zulks tloor 't uitloven van premies.
Hoe stelt de Minister zich deze „nouveauté"
op '1 gebied van woningbouw voor? Voor iedere
gemeente zal een zekere premie per vierkanten
meter worden vastgesteld.
Deze bedragen zullen slechts voor korten duur
gelden, zoodat. wanneer er meer liefhebberij' in
liet particulier bouwbedrijf komt, de premies ge-
iijdclijk zuilen dalen. Voor de met dezen steun
gebouwde woningen, zullen bovendien geen be
lemmerende voorwaarden gelden ter zake van
verhuur of verkoop. Ook zal een regeling ge
troffen worden voor het verleenen van hypo
theek, .waarbij de gemeenten zullen optreden als
hypotheekhoudslers van het Rijk. De rente van
deze hypotheken, die in 15 paar moeten zijn af-
gelost, bedraagt 7 pet. Niet alleen voor arbei
derswoningen, maar ook voor eenvoudige mid
denstandswoningen zal deze regeling gelden.
Nu kan men een zeer hoopvol standpunt in
nemen omtrenthet doeltreffende van dezen
maatregel om den woning houw te bevorderen.
Men kan er ook sceptisch tegenover staan. In
elk geval zal de toekomst leeren, of de Ministei
het met dit premiesleisel bij 't rechte einde heeft.
De wijze, waarop de Minister van Arbeid zijn
wijziging der Iluurcommissiewct wist te verde
digen, achten wij een gelukkige. Zie, zoo rede
neerde hij ongeveer, als de arbeider 4 huur
betaalt voor een woning, die, naar de bouw
kosten, 10 per week zou moeten opbrengen
dan geniet hij feitelijk eeu bedecling van 0
per week, want de staat legt er dit bedrag bij
'Zn nu zijn er velen onder de arbeiders, die
personen, die debet zijn aan den moord op den
politieagent. Ook buiten Boedapest worden met
kracht maatregelen getroffen om de verdachte
elementen te verwijderen. De regeering heeft
zich gedwongen gezien, na de jongsie betreu
renswaardige excessen, het reciit van vergaderen
te beperken, de statuten der verecnigingen, na
de revolutie gestictit, te herzien en ue verecnl-
ging der „ontwakende Hongaren" te schorsen.
liet standrecht is uitgebreid lot alle samenscho
lingen. Tegen de verwekkers van binnenland-
schc onlusten zal met onverbiddelijke streng
heid worden opgetreden. De premier heelt zich
ervan overtuigd, dat de regeering over voldoen
de machtsmiddelen beschikt om de orde le
handhaven.
De verklaring van minister Teleki werd met
levendige instemming begroet. De afgevaardigde
Iluszar antwoordde, dat hij hoopte met zijn in
terpellatie de positie van de regeering sterker
gemaakt te hebben.
ONAFHANKELIJKHEIDSDAG IN EGYPTE.
De correspondent van de „Morningpost" meldt
uit Cairo, dat daar ter stede door een comité
van Egyplenaren, toebereidselen getroffen zijn
voor de viering van den herdenkingsdag van
den dageraad van Egypte's onafhankelijkheid.
Het was namelijk op dezen dag in
1918, dat Zaghloel pasja en zijn twee metgezellen
liet verzoek deden om paspoorten naar Enge
land om daar te onderhandelen over de onaf
hankelijkheid. Prins Yoessef Kemai is cere-pre-
sident van het comité, Mahmoed Soeleiman pas
ja president. Het comité bestaat uit 50 leden,
van wie de meesten ex-ministers zijn. Verder
zijn leden hooge ambtenaren, leden van de
Egyptische balie, doctoren en kooplieden. Het
dagelijksch bestuur heeft een program opgesteld,
dal een massameeting op heden bevat.
AMERIKAANSCHE MISSIE IN HECHTENIS
GENOMEN.
De „Daily Telegraph" verneemt, dat behalve
de Amerikaansche militaire missie naar generaal
VVrangel, welke in handen der roode troepen
is gevallen, de „buitengewone commissie" te
Moskou, eveneens de vertegenwoordigers van
uil nu Z.1JU oi v oion viiuoi ut iiinoiucin, Ulo
tegenwoordig genoeg verdienen om dc voile huur lct merikaaiïsche steuncomité voor Joden ach-
Ier slot eu grendel heeft gezet. Deze missie is
door de Ver. Staten naar Sovjet-Rusland uitge
zonden om hulp te verleenen aan de slachtof
fers van de pogroms. Zij was ruimschoots van
Amerikaansch geld voorzien en ïiad een grooten
voorraad kleeren en geneesmiddelen bij zich.
Op order van een zekeren Jacob Baush, een
Amerikaausch anarchist, die thans aan het Mos--
kousche commissariaat voor buiienlandsche za
ken is verbonden, zijn alle leden gearresteerd en
in de gevangenis geworpen, terwijl hun goederen
zijn geconfiskeerd.
NA DE STAKING TE BERLIJN.
Nadat Berlijn vijf dagen lang van alle tram
verkeer versloken was, verschenen gisteren
ochtend de eerste tramwagens weer in de slra-
e" j ten. Gisterenmiddag is het verkeer in vollen
omvang hervat.
te betalen. Hierin, benevens in liet voornemen
om_.aan de huiseigenaren een billijke opbrengst
van hun eigendommen te verzekeren, zit de
„clou" .van de strekking der door de Regeering
voorgestelde wijziging der Huureommissiewet.
ONGEREGELDHEDEN TE BOEDA
PEST.
In den nacht van Maandag op Dinsdag heeft
le Boedapest, zooals reeds in 't kort werd ge
meld, een politieke moord plaats gehad, waar
omtrent het „Berk Tageblatt" het volgende mee
deelt:
Omstreeks drie u-ur in den nacht werd in de
buurt van een hekend koffiehuis hulpgeroep gc
lioord door een agent van politie, die onmid
delink loegcloopcn kwam en zag dat een man m..„„ n i
J i Naar f!o Z. a. M." verneemt, moet men
op ergerlijke wijze misnandeid werd door een verwachten dat vau j
hoep mannen in officiersuniform. De mishan
delde riep: „Ik ben een goed Christen, ik ben
een goed Hongaar!" De agent sommeerde de of
ficieren met deze mishandeling op te houden.
Maar de officieren duwden hem op zij. Toen hij
zich wilde verdedigen, schoot een der öfficiereu
hem in den rug. Een tweede agent kwam, die
een dokter wilde halen. De officieren kregen
inmiddels versterking en sloegen den gewonden
agent met geweerkolven dood. De andere agent
werd ernstig mishandeld.
Januari af de prijs per
rit 1 mark zal worden.
DE COMMUNISTISCHE BEDRIJFSRADEN
WILLEN DE ALGEMEENE STAKING
PROCLAMEEREN.
Het bestuur van liet dislrictsverbond der
S. P. D. publiceert iii de „Vorwarls" de volgende
waarschuwing: „De centrale der communistische
bedrijfsraden roept de bedrijfsraden van Groot-
Bertijn tegen Zondag 14 November bijeen voor
een vergadering waarin zij het besluit om de
algemeene staking te proclameeren wil doorzel-
Volgens het Hong. Corr. Bureau heeft nn de ten. Voor de op den grondslag der soc.aal-demo-
premier Teleki m de nationale vergadering gc- cratische partij staande bedrijfsraden zijn slechts
antwoord op de interpellatie van den afgevaar- I dc hesluiten der vakverenigingen 'eu van onze
digde Huszar over de jongste excessen, dat de- partij van kracht. Wij sporen daarom de be-
ze politieke moord voor de regeering aanleiding drijfsraden aan, deze vergadering niet le bezoc-
is geweest, op eigen initiatief de strengste maat- ken. Tegen een daar uitgegeven parool voor de
regelen toe te passen. De politie bezette en door- aigomecne staking zullen de arbeiders zich met
zocht de lokalen, die in een slechten reuk slaan, alle middelen, zoo noodig met geweld, verzet-
nam 32 verdachten gevangen, onder wie twee ten."
Slechts nu en dan, wanneer een Voor Mst
,oog nauwelijks zichtbare wolk over de
zonneschijf heentrok, loste zich kortston
dig de strakke, verblindende luchtweer-
kaatsing op en werden in de verte, naar
het schtean, de omtrekken van een berg-
;'keten zichtbaar. Dfaarheen voerden de in
het zand eenigszins onduidelijke wagen
sporen; daarheen draafde briese&end de
(pony, wel wetende, dat hem daar &ch,'a-
,'duw, water en weide wachtten.
Uit mijne diepe mijmeringen wekte mij
■eindelijk het nog op tamelijk verren af
stand achter mij hoorbare kLappen eener
sweep. Mij in de zadeL omkeerende, ont
waar ue ik de in snellen draf naderen
de postkoets. (Weldra had zij mij inge
haald en als op commando draafde mijn
poney in den vluggeren gang der post-
koetspaardea,. zich gestadig naast den
Iwogea bok yan don voerman hk udende,
„Waarheen, vreemdeling," klonk eene
heesehe stem uit de wildernis van een
zwaren, vollen baard.
Naar „Schack's pLace", koetsier. Hoe
ver is 't nog?"
„Als gij den poney daar den vrijeD
teugel laat," gaf de baardige man nauw
verstaanbaar ten antwoord, ongeveer
drie uren dravens."
„Wat heeft de poney met den afstand
te maken?"
„Meer dan gij denkt I Ik ken dat dier
en ben hem reeds meermaLen in deze
streek in den weg gekomen. Maar stijg
af, vreemdeling, bind den poney achtei
aan den wagen vast, neem naast my
plaats en leg den afstand pleizieriger au
dan tdat gg in scherpen gang naast de
oude kast zoudt moeteen vourtdraven."
Ik liet mij geen tweemaal uitnoodigen.
Bijna dertig mijlen achtereen had ik op
den rug van rnjjn paard doorgebracht,
en de gelegenheid het oveiige gedeelte
van de reis gemakkelijk te kunnen afleg
gen, was mij hoogst welkom. Het vriende
lijk aanbod kon echter slechts bij uit
zondering gedaan worden, dewijl de poet
koets heden geen passagiers vervoerde,
die den voerman daarover bij zijn supe
rieuren in ongelegenheid hjadden kunnen
brengen. Nauwelijks had ik het mij op
den breeden bok naast mijn onbekenden
vriend gemakkelijk gemaakt eu diens in
het IShd gebruikelijke vragen over het
vanwaar en waarheen beantwoord, toen
ook hij, geheel ongevraagd, mij de vol
gende mededeeting dead:
„Hm, liml Dus wilt gij tiaar de
Schack's? Het zijn aanzienlijke lie
den; mijlen in het rond hangt bijna ieder
en alles van hen af, en dat gij een Duit-
sclher zijt, kunt gij niet helpen. Nu, wordt
niet boos, vreemdeling; ik he>!> toet da-
aelijk aan uw spraaJr gehoord, dat gij
niet ver van de Bchack's in h(et „Ou^e
Land" te huis moet zijn. Er zijn mij veel
meer eerlijke en schurkachtige landslie
den van u tot dusverre op mijn rijweg
tegengekomen en dat zulks in een streek
gelijk deze, waar het keelaisnijders-
nandwerk de besliste overmacht heeft,
eene hooge en verdiende waardeering voor
uwe nationaliteit is, kan ik u verzekeren
en gij' kunt tr'btsck op deze daadzaak
zijn. Zie, de poney, dien gij daar ach
ter vastgebonden heeft aan do oude ram
melkast, die de eer heeft Oom Sams pos
terijen te vervoeren en nu en dan ook de
Schack'&dhe zilverstaven van Cold Springs
naar de munt van Oarson en van daar
geslagen zilveren dollars aan de produ
centen van het edele metaal terug te
brengen die poney daar zou u, als
hij spreken kon, meer afdoende inlich
tingen over de landbewoners en toestan
den kunnen verstrekken, dan uw nieuwe
vriend, Billy Moore, om u te dienen, het
zelfs vermag. Het dier aanschouwde op
tichack'srftuen grond het zand dezer ge
zegende prairie, diende langen tijd trouw
en eerjijk zijn eigenaar, werd gestoLen
en droeg, toen ik het voor de eerste
maaL wederzag, een kerel op den bree
den rug, die den mond van een Winches
ter buks dreigend op mij gericht h'ietd
eu mij gelastte, Well's Largo's geldkist
op den grond te werpen. Ik weet niet
vreemdeling, of gij ooit in dergelijken
toestand verkeerd hebt. .Weill ik wierp
den gemaskerden schoft een oude met
ijzer besLagen kist toe, die ik in ver
wachting eener dergelijke ontmoeting me-
devoerde, en die met zwaar oud ijzer
genoegzaam gevuld was, om den indruk
te maken, dat er een aanzienlijke som
in gemunte of ongemunte metalen inge
sloten was. De bons van de kist maakte
den poney schuw en bij den plotselingen
zijsprong, dien het dier maakte, waggel
de de ruiter in den zadel en verschoof
het masker een weinig,"
De spraakzame voerman nam thans de
teugels van zijn zesspan in ééne vuist,
trok met de tanden den dikken want
van de andere vuist, tastte onder zijn
bestoften linnen jas, haalde een stuk
pruimtabak te voorschijn, beet er sma
kelijk een stuk af en beantwoordde mij
ne weigering van zijn aanbod om dat
voorbeeld te volgen, met een half mo
delijdend, half minachtend: „Gij zult hot
nog wel leeren, vreemdeling, gij zult het
nog weL toeren. Behoedt voor de moe-
ruskoorts en scherpt den geest." Daar
na met behulp van zijn krachtig gebit
den dikken want weder aantrekkende»
nam hij de teugels weder vast in beide
handen, riep de paarden toe, verzette
zich behaaglijk op zijn bok en ging, nadat
hij met een straal bruin sap een sla
perige hagedis op de beenen geholpen
had, volgender wij ze voort:
„Dien dag had ik in de- werkelijke geld!-:
kist staven bij mij tot een waarde yab
bij dh twintig duizend dellare.
