IS
aten.
I!
'T
R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR NOORD-HOLLAND,
fiELEN
No 267
Maandag 15 November 1920
13e Jaargang
BUITENLAND
BINNENLAND
LLUILLBTON
De Erfgename van den
Goudzoeker.
maar.
IEIJER.
ekturf.
ger makerij.
Tm
)0Ri MEIJER.
ABONNEMENTSPRIJS
Bureau HOF 6, ALKMAAR. - Telefoonm
ADVERTENTIEPRIJS l
De o^erbdan Burgemeester, j
Over blijvende waarde.
s, vanaf
[mark,
fweg'.
;a.„
tstraat.
'aan.
raat.
eiienstr.
tat.
traat.
faat.
.IJ.S.M
PR.
lan.
ZATERDAG,
an elke jongen
ór Si. Nicolaas
AU worden ge-
sjes een Vlecht-
A'iD.
'ERZIJ, HE1LO
op wegens ver-
de welbekende
ikerij, met oaar-
nagazrjn, tevens
de>e gebouwen.
met eleeirische
Inachinerieën en
porden overge-
mcrgen Gras-
en bewoner
^gowaard (Nrd.)
Isboeken in alle
0 verschillende
Alkmaar.
I.
coinpl. Winkel-
ardsteenen borst-
llk, 1 kozijn met
10 c.M., kozijn
Ivenlieht.
N.V. Mij. van
■Gebroeders" te
|P.
huis, opmooi-
at, bij de Singel,
ie kamers, serre
groote kamers
Rimers.
te aanvaarden,
PPEL en MAT*.
J. G. SCHAAFV
maar.
A
J>ER KWARTAALi iX-, FRANCO PER POST I 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
^ersshajeiS eiagslijks.
VAN 1-5 REOELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 023
RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAQ EN
AANBOD" BIJ VOORÜITBETALINO PER PLAATSING f 0.68
Aan allo abonné's wordt op aanvraag gratis een pelis verstrekt, welke hen- verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van
t 500.—, f 400.-f 200.—, f 100—, f 60 f 3a.—, f 15.-
DE OVERLADEN BURGEMEESTER.
Dal liet rupport der Staatscommissie tot wij
ziging van ue Gemeentewet het zeer krachtig
apueemt voor den tegenwoordigen zwaar be-
kM'.en burgemeester, ij te begrijpen, iloe toch
is h j, tegen en buiten zijn wil, „ontaard van
d'oimen itaml" Wie kent hem nog, den bur
gervader, altijd geheel oor voor de klachten
ijijner gemeentenaren; den steun der zwakken,
de vraagbaak der onwetenden, de troost der
bedroefden, den milden gever bij algemeenen en
particulieren nood, ongeacht de godsdienstige oï
politieke gezindheid der noodlijdenden? Wie
kent hem nog, dat orakel der stedelijke gemeen
schap? Hij is een fabel geworden. Rijkswetgever
.en provinciaal bestur hebben den eens onaf-
haukelyken man, wiens eigenaardige zelfstan
dige positie met geen anderen gezagdrager in
het land te vergelijken was, gemaakt tot een
IKicht en dag tobbenden bureaucraat, al maar
studeerende in nieuwe wetten, verordeningen en
.voorschriften, al maar snuffelend in circulaires
"yan ministers en commissarissen, terwijl de
eigenlijke gemeentebelangen zyn svolle aandacht
•n geheele persoon zouden eischen. Vooral de
f Oorlogsjaren met de crisisbemoeiingen maakten
yan de burgemeesters slaafsche ambtenaren en
had die toestand nog langer moeten duren, van
het eens zoo eervolle burgemeestersambt was
niets dan de herinnering overgebleven.
De burgemeester moet worden ontlast, daar
over zijn allen het eens. Maar over de manier
waarop, daarover kan verschil "van meening
beslaan. Zou het ons te doen staan, wij zou
den in het belang der gemeenten zeggen: de
burgemeester moet weer burgemeester worden.
En al gaat vd® Staatscommissie mei haar
Voorstellen een heel eind in die richting, het
spijt ons, dat zij dit ideaal niet geheel tot het
Ilnre heeft gemaakt.
Vernuftig heeft de Staatscommissie uit de
rijks- en provinciale bemoeiingen, welke den
tegenwoordigen burgemeester zóó zeer in beslag
nemen, een argument geput, om de burgemecs-
terlijke macht uit de breiden.
De burgemeester moet orgaan van zelfbe
stuur worden. En daarmee zal inderdaad reeds
yeel worden bereikt
J-ftt meesle verwachten wij echter van het
yoo. stel ook voor den Raad en het college
yan B. en W. gedaan om bevoegdheden op
anderen oyer te dragen. De tegenwoordige wet
verbiedt een dergelijke „delegatie van macht"
zooais men weel, gestreng, wat reeds lot aller
lei juridische conflicten aanleiding heeft gege
ven. Wanneer de burgemeester bevoegd wordt
verklaard om dc uitvoering van aigenieene
maatregelen van bestuur (ministerieeie circulai
res) ran provinciale reglementen en verordenin
gen, enz. aan ambtenaren op te dragen, dan
zal dat zijn taak zeer veel verlichten, te meer,
wanneer ook 4 zetten van een liandleekening
namens den burgemeester door ambtenaren
mogelijk wordt gemaakt. Ook wil de staatscom
missie het mogelijk maken, dal de burgemeester
de uilvoering van raadsbesluiten, waartoe hij
namens het college van B. en W. verplicht is,
overdraagt aan een Wethouder, en de uitvoe
ring van raadsbesluiten waartoe hij persoonlijk
is aangewezen, opdraagt aan ambtenaren.
Waarschijnlijk zal bij menigeen niet ten on
rechte de vrees voor het toenemende gevaar
van een ambtenaarsregeering rijzen.
Eén middel daartegen heeft de Staatscommis
sie zelf reeds aangegeven, dat n.m. ten allen
tijde van een beslissing van een ambtenaar be
roep op den burgemeester moet open blijven.
Daarnaast willen wij er nog op wijzen, dat ie
dere Gemeenteraad wei zorg zal dragen de be
noeming van zelfstandig handelende ambtena
ren aan zich te houden, zoodat de burgerij door
zijn vertegenwoordiging invloed behoudt op de
bezeling van dergelijke posten.
Nog op een andere manier wil de Staatscom
missie de taak van den burgemeester verlichten
en voor dat denkbeeld gevoelen wij niet veel.
Zij wil n.m. de mogelijkheid scheppen om een
scheiding te maken tusschtn het amhl van bur
gemeester en liet voorziterschap van ucn Raad.
Gelukkig staat de Commissie zelf wal schroom
vallig tegenover dit plan. Zij wil deze bevoegd
heid alleen geven in gemeenten met meer dan
40.000 inwonen en dan nog aan den burgeiuces-J
ter zelf er de beslissing over laten. Het lijkt ons
een proefneming, maar een gevaarlijke. De
Staatscommissie laat in haar toelichting door
schemeren, dat d^ krachtige figuren liet voor
zitterschap van den Raad wel niet los zullen la
ten. Maar maakt men de verleiding niet al te
groot, wanneer men de mogelijkheid open stelt?
Het voorzitterschap van den Raad eisclit inder
daad van den burgemeester veel werk en veel
inspanning. Maar, wil men nog iets van het goe
de van den ouden burgemeester overhouden,
dan binde men hem aan het publiek, aan de
Raadzaal, als de man, die het beste van allen op
de hoogte is, althans moet zijn, van alle gemeen
tezaken en die boven de partijen staat.
De Raad is het hoofd der gemeente en de
burgemeester het hoofd van den Raad; men zou
dus den burgemeester het hoofd van hel hoofd
kunnen noemen. Maar, wanneer dan ook de
gemeentelijke vroedschap beraadslaagt, mag het
hoofd niet ontbreken.
Het lijkt ons trouwens schadelijk, dat als re
gel een ander voorzitter van de vergaderingen
van Burgemeester en Wethouders en een ander
van de zittingen van den Raad is. AI deze bezwa
ren klemmen zóózeer, dat de Staatscommissie']
het denkbeeld voor de kleinere gemeenten abso-
tuut ontraadt; het voor de grootere niet aan
beveelt, doch alleen al3 redmiddel aanreikt, om
de taak van den burgemeester te ontlasten.
Ons lijkt het voorstel weinig aanlokkelijk. Men
zoeke de burgemeestelijke functie op alle wijzen
te verlichten, maar niet op deze. Veeleer bevor-
dere men da ontwikkeling van de gemeenten
door bij de benoeming van burgemeesters te Iet-,
ten op energieke, breedziende en bekwame man
nen, liefst uit de gemeentenaren zelf, die er een
levenstaak van maken, hun stad tot den grootst
mogelijken bloei te brengen en daarvoor geen
offer te groot achten.
Dezulken zullen er nimmer aan denken de"]
belangrijke functie van 's Raads voorzitterschap,
uit handen le geven; op die plaats toch kan hun
woord hun gezaghebbend woord veel
kwaads voorkomen en veel goeds tot stand bren
gen.
Wie de burgemeestersfiguur zóó ziet, schept
geen gelegenheid om de Regeeringstaak bij liet
doen van benoemingen te vergemakkelijken, tol
schade der stedelijke gemeenschap en lioudl de
verleiding verre van hen, die liever met een
halve dan met een dubbele taak- volstaan.
HET ZUID-SLAVISCHE COHf-LIGT
OPGELOST.
Uit San Margarita, waar de laatste dagen con
ferenties tussclien afgevaardigden van Italië en
Zuid-Slavië werden gehouden, wordt thans ge
meld, dat er overeenstemming is bereikt en dat
te Rapallo een verdrag tussclien Italië en Zuid
SIavië is geteekend.
De Fransche „Information" verneemt uit Ro
me, dat het bericht van de overeenstemming
met Zuid-Slavië in politieke en finaneieele krin
gen levendige voldoening en een gevoel van op
luchting gewekt heeft. Men erkent, dat Italië
thans een grens bezit, die zijn verdediging ge
heel verzekert, het beveiligt legen eiken aanval
en in de Adriatische zee zijn suprematie beves
tigt.
Volgens den correspondent van de „Temps"
te Rome beschouwt men liet verdrag als een
succes voor Giolitti en Sforza. De „Giornale
d'Itaiia" verklaart, dat liet feit, dat cr overeen
stemming bereikt is, opweegt tegen hel loslaten
van eenigc eigenlijk Italiaansch zijnde gebieden.
Men vraagt zich thans met groote belangstel
ling af, wal d'Aniiusizio zal doen. Men erkent,
dal rijn rtandvamg te Fiume blijven het lol van
deze slad 'verzekerd heeft, zoowel tegen de
eischen der tegenpartij als tegen binuenlandsclie
beroering.
De Fransche bladen verheugen zich erover,
dat de overeenkomst tussclien Italië en Zuid-
Slavië werd gesteund door Wilson, die de gel
digheid van het verdrag van Londen niet er
kende, hetgeen dc regeering te Belgrado in haar
verzet stijfde. Aldus is de uitschakeling van
Wilson een factor voor den vrede en de een
dracht in Europa.
De „Action Franyaisè" raadt de Fransche re
geering aan, om zich rekenschap te geven van
deze verandering en niet stijfhoofdig te blijven,
zooals dc Fransche deelneming aan de conferen
tie le Geneve doet vreezen, bij een Wllsonisme
na Wilson.
Eindelijk wordt er recht gedaan aan d'Anuun-
zio, die tegen de belaclielijk-making heeft stand
gehouden.
Het artikel voorziet een nieuw Drievoudig Ver
bond: Duitscbland, Italië en Zuid-Slavië en ein
digt: Aldus zal de overleving van een eensgezind
grcot-Duitschland vroeg of Iaat de politiek van
Europa ovcrhecrsclicn.
DE KWESTIE DER DIESELMOTOREN.
De gezantenraad heeft den voorzitter van de
Duilsche vredesafvaardiging te Parijs het ant
woord inzake de Dieselmotoren overhandigd,
waarin o.a. gezegd wordt: De gezantenraad is in
Icgensteilihg met de Duitsche regeering van
meening, dal, als niet te bewijzen valt, dat de
Dieselmotoren inderdaad zonder eenige wijziging
voor de nijverheid zijn te gebruiken., het feit,
dat er 2G7 in voorraad worden gehouden een
schennis is van het verdrag van Versailles. De
Duilsche regeering vejzekert, dat het mogelijk is
van de motoren een nuttig gebruik le maken.* De
raad, die in geen enkel opzicht invloed wenscht
uit te oefenen op Didtschland's productievermo
gen zal deze verzekering aanvaarden en is be
reid de werktuigen voorloopig ter beschikking
van de Duilsche regeering te laten, op voorwaar
de, dat zij uitsluitend voor handel en nijverheid
zuili-n worden gebruikt. Hieraan wordt de voor
waarde vastgeknoopt, dat Duilschland voor 31
Maart 1921 een opgave overlegt van de Diesel
motoren, welke in de nijverheid worden gebruikt
en in dien tusschentijd' de geallieerde maritieme
commissie van toezicht op alle mogelijke ma
nieren de controle over bet gebruik der moto
ren vergemakkelijkt.
ENGELAND EN RUSLAND.
In een rede lo Oxlord heeft Sir Robert Home,
de Engelsche minister van koophandel, gezegd,
dal de beste manier om in Rusland een verande
ring teweeg ie brengen was, dal men mei dit
land handel begon tc drijven. Zoo lang cr een
aan zijn iot overgelaten Rusland in Europa was,
kon men geen gelukkige en tevreden volken in
andere deeien van Europa hebben. Als Rusland's
groote reserves voor de wereld beschikbaar kwa
men, zou er ook pas een einde komen aan de
onrust ia de ariicioerswereld.
Spr. slond stil bij de tyrannic van de sovjet
reyeeiing, die het volk vrijheid had beloofd.
Handel was een van de sterkst beschavende fac
toren, die tegen zulk een land gebruikt kunnen
worden, Mij hoopte dut liet mogelijk was om een
regeling te treffen en de handelsbeweging tus-
schcn Rusland en Engeland te hervatten. Die be
weging kon slechts langzaam beginnen, maar
zou geleidelijk in waarde toenemen en spr. hoop
te dat de invloed ervan geleidelijk alle meer
gematigde factoren naar voren zou brengen ten
Date van de beschaving.
DE KATHOLIEKEN EN DE VOLKENBOND.
Hel congres van hel» Katholiek Verbond voor
Internationale Studies, waaraan in het bijzonder
Ncdcrlandscheafgevaard igd en
hebben deelgenomen, heeft de wenschelijkheid
uitgesproken, dat katholieke geleerden zich zou
den richten tot den Volkenbond om de rol, die
door den Heiligen Sloel is gespeeld bij de uit
werking van het volkenrecht onder de Christenen
in het licht te stellen.
Daarna heeft er een gedacli ten wisseling plaats
gehad, die tol onderwerp had: de verzoenende
rol van den Heiligen Sloel in de internationale
conflielen en de deelneming van de katholieken
aan nationale vereenigingen, die gesticht zijn on
der begunstiging van den Volkenbond.
WRANGEL IN 'T NAUW.
De bolsjewistische troepen hebben liet front
van generaal Wrangel doorbroken op den dag
van 11 November. In Russische kringen schrijft
men dit succes toe aan hevigen druk van den
vijand tegen Perekop, die uitgeoefend is met be
hulp van talrijke versterkingen. De doorbraak
door het Russische front, heeft den toestand van
Wrangel buitengewoon ernstig gemaakt. J)e ont
ruiming van de Krim moet binnen enkele uren
plaats hebben, waardoor de toestand uiterst
moeilijk wordt. De gepantserde kruiser Waldeck
Rousseau moet zijn hulp verleencn bij de ontrui
ming door de burgerlijke bevolking.
QEÏ0EKEOE BUITENL SEHICMTüM.
CRISIS IN HET BERLIJNSCHE HOTELWEZEN.
De restaurants van het Edenhotcl zijn gesloten
en de autoriteiten hebben bovendien aan de lei
ders der onderneming eiken handel in levensmid
delen verboden. De kamers van het hotel zullen
verder mogen worden verhuurd, maar de gasten
zullen zelfs niet eens het eerste ontbijt in
het hotel kunnen ncinen. Nu waren daar echter
40 ententeofficieren en een Engclsch generaal
heeft thans in hun aller naara geëischt, dat zij
volledig verzorgd zonden v.-orden. Men zal nu
trachten de 40 officieren in andere hotels onder
dak te brengen.
De Berlijnsche hotelbesluorders hebben Za
terdag een vergadering gehouden en tegen 't slui
ten van 't Edenhotei «cprotersteerd. Zij zullen dit
Woensdag a.s. in een openbare vergadering nog
maals doen. Zij verklaren er niet voor tc zuilen
terugdeinzen om al de hotels niet alleen van
Berlijn maar van heel Duit .chland op een be
paalden dag ie sluiten, indien de houding der
autorileiten tegen de hotelhouders en de restau
rateurs niet verandert.
DE KETTINGHANDEL iN OUITSCHLAND.
Gedurende de maand October zijn in Saksen
meer dan 1 milliuen kilo's keUinghandelaarswa-
ren in beslag genomen.
Daaronder 72.000 buitcnlandsclie sigaretten,
120.000 K.G. lijnolie, 328 vaten vet, duizend K.G.
suiker en 132 kisten mei gecondenseerde melk.
De verder in beslag genomen goederen bedragen
ongeveer 10 millioen mark die gei,eet liet rijk
ten goede komen. Sinds Sept. hebben de waar
den en het gewicht der in beslag genomen goede
ren zich ongeveer 300 pet. verhoogd.
In zake het bouwvakschantlaal in Amerika
wordt uit New-York gemeld:
Burgemeester H>ian is verschenen voor de
commissie van enquête naar de knoeierijen in de
wereld der vakbondleiders in de bouwvakken en
aannemers.
Hij las een lange verklaring voor, waarin hij
zich verdedigde tegen dc beschuldiging, te heb
ben gedraald met het nemen van stappen, zoodia
hem het geknoei met contracten voor stedelijke
bouwwerken of pogingen daartoe waren ter oore
gekomen.
Hylan poogde aan te toonen, dat hij, onmid
dellijk zoodra hij er kennis van had gekregen,
dat er iets niet in orde was, aan den wetiiouder
van de financiën machtiging had verleend ecu
onderzoek te openen.
<Jp het goederenstation te Saarhriicken is
een 300 M. lange loods van de Fransche over
heid, die grootendeels met levensmiddelen gevuld
was, afgebrand. De schade wordt op ongeveer
drie millioen mark geschat. Oorzaak onbekend.
De rechtbank le Gleiwitz heeft d enPooi-
schen vicaris dr. von Potempa, die in een verga
dering, waarin Polen en Duitschers tot opge
wonden uiteenzettingen waren gekomen, revol
verschoten had gelost en iemand had gewond,
veroordeeld lot 1 jaar gevangenisstraf en 150
mark boete.
De Braziliaansche gezant heeft aan de re-
geering meegedeeld, dat Braziliaansche koffie
planters 319 zakken koffie aan de Berlijnsche
armen hebben geschonken.
Op bet graf van den onbekenden soldagt in
de Westminister Abdij is een eerepiaats naast den
krans van den Koning gegeven aan een krans
van een vader en een moeder voor hun jongen,
waaraan het volgende opschrift bevestigd is:
,.Ter liefderijke herrinnermg aan onzen lieveling
Jim Cock, die aan den roep van zijn land gevolg
gaf op den jongen leeftijd van dertien jaar en
tien maanden en op zeventien jarigen leeftijd zyn
leven ten offer bracht."'
Naar de Berlijnsche correspondent van de
N. R. Ct. te Berlijn meldt, deelt de Isvestia mede,
dat alleen gedurende de maand September door
de rcvolulionnaire rechtbank te Moskou 1205
doodvonnissen zijn uilgesproken, waaronder 186
wegens verraad. 124 wegens het deelnemen aan
tegen-revolutionnaire samenzweringen, 467 wegens
desertie.
De politie te Stockholm heeft in de laatste
10 maanden ruim 1000 geheime jeneverstokerijen
en tapperijen ontdekt. Deze inrichtingen waren
over heel de stad verspreid. Heozeer de openbare
meening in de Zweedsche hoofdstad zich voor
deze kwestie interesseert, moge blijken alt het
feit, dat Dagens Nyheter een plan der stad af
drukt, waarop is aangeduid welk aantal dezer
geheime instellingen in de verschillende wijken
was.
Bij de stemming over het al dan niet voort-
zeiten van de staking in het bekken van Charle
roi hebben 20,750 van de 60.000 stakers gestemd,
van wie 9004 voor de hervatting van het werk en
11,126 voor het voortzetten der staking. Daar er
voor hel voortzetten der staking 70 pek voor
inoet zijn, zal het werk Maandag herval worden.
Uit Washington wordt gemeld, dat Wilson,
in een proclamatie voor den Dankdag (25 No
vember) verklaart, dat er overvloedige reden
voor dankbaarheid is, aangezien de wonden, die
door den oorlog zijn gesiager, snel heelen, en
het Amerikaansche volk de toekomst in volko
men zekerheid oniirenl den vrede onder oogen
ziet.
De Braziliaansche dreadnought Sao Pauio,
waarmee het Belgische koninklijk gezin de reis
naar Brazilië ondernam, ligt thans voor anker
le Portsmouth en zal 18 November de haven van
Antwerpen binnen loopen, waar voor die gele
genheid groote feesten op louw worden gezet.
De Duitsche rcgceringsparlijen hebben in
den Rijksdag een voorstel ingediend om een na-
lionulen rouwdag ter herdenking van de slacht
offers van den oorlog in te voeren.
Reeds 1500 Berlijnsche huiseigenaars heb
ben de eischen der stakende portiers ingewilligd.
Het aantal stakers bedraagt ongeveer 19ÜQ0
De Hongaarsche nationale vergadering heelt
het verdrag van Trianon bekrachtigd.
HeL Vrij-Liberale weekblad „De Nationale'*
schrijft over de blijvende waarde van Dr.
Kuyper.
Die blijvende waarde ziet het blad hierin, dat
dc pas overleden staatsman een einde heeft ge
maakt aan de opvatting, dat iemand geen ge
zond versland en wetenschappel ij ken aanleg
kon hebben, en tegelijk aan den uiterst-ortho
doxen kant kon staan.
De „Nationale" licht dit toe:
„Liberalen en Roomschen hebben elkaar
beter verstaan. Zij ontmoetten elkaar op me
nig gebied denken wij slechts aan de kunst
in haast iedere uiting en daar de Room-*
sche gaarne bereid is over kerk en gods
dienst le zwijgen, als men hem daarover
6.
Behalve de Schiack's wist dat wiel Hog
Slechts de agent van Wells, Fargo en Co.
in Gold Spings en vermoedelijk ook do
chemicus, die in Schick's dienst
d;e ertsproeven maakte en super-intendant
•Van den grooten smeltoven was, die met
de zilverbergwerken in verbinding staat.
Gij zult hem vermoedelijk leeren ken
nen, vreemdeling; iwant hij is daar nog
|en een geacht man, die-, naar men mom
pelt, miss Rothblond, de ergename van
den goudzoeker zal huwen."
„Zeer goed," dus stuitte ik hier onge
duldig den woordenvloed van mijn be
richtgever over' de aangolegenhLden van
iot „Camp" dat hiet doel mijner reis
was. „Wat echter hieeit een roofridder
Van den grooten weg en het verschoven
(ttiusker met den chemicus der Ctofn-.clc'shp
w;er%en te maken?"
1 „Vreemdeling, gij zijt jong bijkans
had ik groen gezegd," antwoordde gewicih-
tig met een sluw oogknippen 'de voor
man, de pruim tabak van de eene- wang
naar de andere rollende. „Gij vraagt daar
meer dan een man, die- niets bevestigen
wil wat hij niet bewijzen kan, moeilijk
kan beantwoorden. Begrijpt gij? Het mas
ker verschoof slechts een weinig. Gelij
kenissen onder menschen komen menig
maai voor en daarbij eLoeg ik onbarmhar
tig op mijne paarden los en liet 'de oude
rammelkast de laatste tien mijlen in vlie
gende vaart voortratelen, tot ik aan het
ongeveer vijftien mijlen achter ons lig'
gende station kwam, dat gij ook voorbij
gekomen moet zijn en waar de paarden
verwisseld worden. Ik meldde natuurlijk
het voorval; een schaar koedrij veö steeg
te paard; maar van den eenzamen straat-
roover ontdekten zij geen spoor. NietB
duidde de plek aan, waar de overval
had plaats gegrepen; zelfs de oude, door
mij afgeworpen kist was en bleef ver
dwenen."
„Gij wekt daar opzettelijk of irlet,
dat is om het even een verdenking in
mij op, die afschuwelijk is als zij op
een onschuldige slaat, en deze zaak moet
met de grootst mogelijke omzichtigheid
nagevorscht .worden," flus onderuruk ik
het eerst de langere pauze, die in ons
onderhoud ontstaan iwas.
„Denkt gij dat, vreemdeling, denkt gij
dat? bromde de oude grensbewoner met
eeu veeL betcekenenden blik. „Ik heb
geen argwaan willon verwekken. Bij mij
zeiven bestaat er toch geen, ten minste
geen, waarvoor ik bewijzen zou kunnen
voortbrengen. Ik heb alleen verhaald wat
er gebeurd is en in den waren samenhang
van personen en omstandigheden. Wat gij
er nu uit besluiten wilt, is mijne zaak
niet. Meent gij echter de man te zijn, die
den roofaanval van het vorige jaar, dus
den adder, op het spoor zult kunnen
komen en voelt gij de reeping zulks te
doen, dan zal het mij lief zijn, en mocht
gij mij te gelegener tijd daarbij nood.ig
hebben, kunt gij op mij rekenen."
De zon was op het punt van onder te
gaan, toen ik weer eens voor het eerst)
aan de streek eenige opmerkzaamheid
schonk, zoo zeer hidden Moore's mede-
deelingen zijn belangstelling opgewekt, en
ik ontwaarde, dat wij over een prachtig
met hout begroeid hoogland reden. Reeds
lang had het mulle diepe zand voor een
vasten, steenachtigea bodem plaats ge
maakt. Rondom ruiscltte liet eikenwoud.
Enkele dierenstemmen lieten zich ii»o-
ren en voor den zwervenden blik dook
een landschapspanorama op, hetwelk mij
met verrukking vervulde. Over bergeD
en dalen zweefde het oog, smalle wa
terstrepen kronkelden er glinsterend
doorheen en hier en daar scheen een in
sneeuw gehulde bergtop zich met de
lucht te vereenigen.
Zelfs de aan dit schouwspel gewende
oude grensbewoner blikte mijmerend over
de kappen zijner paarden heen in het
voor ons uitgespreid liggende landschap
Plotseling hield hij de Leidsels in en
stonden de paarden stil.
„Daar, links af, vreemdeling, nauwe
lijks een mijl van hier, als gij ginds
het door het kreupelhout zijwaarts voe
rende pad volgt, ligt Cold Springs. Ik
durf u niet langer op den bok naast mij
houden, wijl men ons iets vierder daar
voor ons uit in het „camp" zien kan, gij
echter geen passagier zijt en de stage-a
agent scherpe oogen heeft. Gij begrijpt
mij; UHet einddoel van mijn rit is drie
èn een halve mijl verder. Vertrouw u
slechts aan u poney toe, die kent den
weg. En nu, God bevolen en geluk in
het kampl
Snel was ik afgestegen, hlad mijn paard
toegemaakt, den vroeger losgegespten za-
delriem aangetrokken en legde mijne hand-
tot afscheid in de nu weder onbedek
te hand van den zoo barsch uitzienden
en toch zoo onderhoudenden Californiër
„Vaarwel Billl En hartelijk dank voor
uwe vriendelijkheid!"
„Vereischt geen dank, my boy; good
by el
En voort rafelde de oude kast, welker
gehobbel op den steeaach'tigen bodem
verre hoorbaar was.
Ik stond naast mijn poney en oogde
met een soort weemoed mijn nieuwen
vriend na; een gevoel van verlatenheid'
beving mij. Doch spoedig die droefgees
tige gewaarwording onderdrukkende, zet
te ik mij in den zadel, liet den poney
de rol van padvinder en had spoedig
het zich ver uitstrekkende „Camp" of
stadje bereikt, uit welks huizen de even
te voren aangestoken lampen in de avond
schemering straalden. iWaar ik 't eenige
hotel dezer bergwerkers-nederzetting zou
vinden, had mij de voerman voldoende
uitgeduid en zoo bevond) ik mij spoedig
ter plaatse, had voor mijn paard gezorgdj
een net en eenvoudig gemeubeld kamer''
tje bekomen en werd door de dochter
des huizes in het Duifsoh geroepen om te
komen Soupeere
