:aux is, r-k. nieuws- en advertentieblad voor noord-holland aat 42. ohoff. No. 273 Maandag 22 November 1920. 3le Jaargang mid en. HGEN. IEAUX be In iuze. srss Kee- liehouc en staat ts lar abonnementsprijs: advertentieprijs Scheidingslijnen. Wat de Hers zegt BUI 1 HiNLAiNO PhUlLLi'.T >N De Erfgename van den [vfjes. ekjes. ■fes, Tafel- 1'afelzeilen, itbeweging, j)or een longens eurmulsen leviot Broekjes, an, is voor atdeelingen ÜN PK1JS. •k PER KU/ARTAAL i 12.—FRANCO P£R KIST f 2.50 MET GEÏLLUSTREERD ZONDAOSBLAD f 0.50 HOOGER, Verschijnt dagelijks. Bureau HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: K's,™f431 VAN 1—5 REGELS I 1.25; ELKE REQEL MEER f 0.23' RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING fO.M Aan all» abonné's wordt ep aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.f 400. -t 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.—. Hel te geÓD gewoonte, dat er bij de behan deling van de Slaulsbegrooling in de Tweede Ka mer aan bet begin van bel derde jaar eener re- geeringbpenode een groot politiek debat wordt opgezet. Hal men er zich in de afgeioopen we ken toch aan schuldig heelt gemaakt, benoeit, in dezen abnonnalen lijd, niet te verwonderen. Toch heelt deze politieke schermutseling ten opzichte van een punt, dal ons geheele volk zou inleresseeien, n.m. hel economische herstel, niet tot die resultaten geleid, dal wij er alzouderlijk de aandacht voor zouden vragen. Maar er is een anaere, minder Lastbare, maar niet minder be langrijke zaak, die opnieuw de partijen tegen over elkander in het harnas joeg eu die onze belangstelling overwaard is, n.m. deze: heelt een christelijke regeeringspoliliek in ons land voor de naaste loeaomsl nog reden van beslaan? Hat deze vraag gesteld werd, beboetl ons niet te verwonderen. Voor wie niet daadwerkelijk het chrislelijk- poliiieke leven meeieeicle, moest het de laatste jaren wel dtn schijn hebben, alsol de samen hang der rechlsche partijea minder hecht was geworden. Mr. l'reub zei het dezer dagen in de Kamer vei tolkte daarmee de meening van een groot ue-Ci van liet Nederlandsche volk: Nu de schoolstrijd is uitgevochten heelt hel cement dei christelijke partijen plaats gemaakt voor gewone mortel Men ziet verder een ministerie, waarin eenigc leden tuc bij geen der kerkelijke partijen zijn aangesloten; men ontwaart meeningsverschil op onderdeden van sociale politiek, over slaatssub sidis aan t tooneel en dergelijke lussciien de Vertegenwoordigers der christelijke partijen. Men ziet het Ministerie in zijn scherpslen vorm oplre des* legen revolutiemakers en overigens zijn Voornaamste kraeiil ontplooien op economisch gebied, voor arbeidswetgeving, woningbouw en onacrwa sverbetering en vraagt: Wat is tiet spe eiiiek christelijke in al die dingen? Maar er was nog een andere reden, waarom .Woordvoerders der linkerzijde de oude, christe lijke coalitie uit elkander trachtten te redeuee ren. Er bestaat ook in de politiek jalouzie. Die christelijke eenheid is ai sinds lang velen een. doorn in het oog en wordt hun een ergernis, hu de versplintering ter linkerzijde zoo grool is geworden, dat die christelijke partijen, zeiis Wanneer zij geen volstrekte meerderheid hij de stembus behalen, toch het roer van slaat in handen moeten nemen, wil er een regeering zijn» Vandaar de onderscheidene pogingen om dat recldsche blok uit elkander te staan: de een, de heer Treub, tracht alle politici van liberale huize weer onder één vaandei te vereenigen Zou hem dal lukken, dan nog ware zijn troepje te zwak om tiet regeeringskasteel te veroveren Vandaar moet er komen „een nieuwe groepee ring". tJel gaat nu niet meer 011» de vraag, bij welke kerk men is aangesloten, aldus mr. Treub. maar of men is voor of tegen de ontwikke ling der persoonlijke vrijheid, voor oL tegen Socialisme en communisme. Men ziet hel, een aanlokkelijkp scheidings lijn vuur de rechterzijde: met de liberalen hel socialisme bestrijden. Jampier voor den leider van den Economi schen Bond, dal de hem geestelijk nabestaande heer mr. Marchaiit onverbiddelijk op zijn zeli standigheid bleel staan en een andere schei dingslijn wilde trekken, n.m. van economische overlieerschiiig en economische democratie. Ln de heer Schaper speelde weer den socia- listischeu lokvink door de scheiding „Christus of Mar* al te wijzen. De strijd om den acht urendag zou geloond hebben, dal de arbeiders, ook de socialistische, niet materialistisch zijn. maar aan verbetering der wereld werken en uil idealistische motieven handelen Krachtiger dan ooit, zijn van den kant der rechterzijde deze pogingen, om de christelijke coalitie dood te verklaren, verijdeld. En het zal voor de belagers der rechtsche coalitie een groote teleurstelling zijn geweest, dat deze be strijding kwam van den kant der grootste en machtigste der rechtsche partijen, van de Ka tholieke. Aan de deur. der Roomsche partij zijn immers al zoo dikwijls pogingen gedaan, om de „democraten" uit huis le lokken, om te helpen aan een andere parlijgroepeering. Reeds mr. Aalberse moest tien jaren geleden, nog als Kamerlid, openlijk den zelfden mr. Marchant aan het verstand brengen, dut liij geen kans had voor een afzonderlijke partij van vr«, zinuigen en Katholieke democraten. En sinds, Lol dezen dag toe, zijn die pogingen herhaald. Daarom deed het goed, dat nu in do afgeioo pen week niet minder dan drie leden der Ka tholieke partij, de leider, dr. Notens, en de hee ren Hermans en Kuiper met kiem en kracht heb beu" betoogd: dal de coalitie hechter is dan ooit en dat er nooit meer aanleiding was voor een samengaan van alle christelijke polilici dan in ut ze dagen. He sympathieke voorman der Roomsche ar bciders, Henri Hermans, herinnerde er zoo juist aan, d^it Troelstra zeil in 1915, na het uitbreken van den wereldoorlog, heeft toegegeven, dat de grondslag van het socialisme, het historische materialisme, niet bevredigend is ter verklaring van de diepere roerselen van d»_s menschen ziel Hieruit volgt vanzelf het recht van bestaan >ier christelijke arbeidersbeweging. Want de niet \h ris lelijke arbeidersbeweging sielt alleen mate rieele motieven op den voorgrond en dat moet aoodzakelijk op diepe teleurstelling liitioopen. omdat alle malerieeie wcnschen toch niet be vredigd kunnen worden. De armoede in bet socialisme komt dan ook in deze dagen, nu lahgzaniertiand de verarminj dei maatschappij begint naar voren te komen, iioe langer hoe meer uit. Terwijl de roode lei ders hun hunkerenden volgelingen de onbegrepen leus van „socialisatie" voorhouden, gaat de katholieke partij voort jyerder le houwen op hei allijd beleden beginsel, dal werkgever en werk nemer geen tegenstrijdige maar gemeenschap pelijke belangen hebben, dat er een solidaris- ine bestaal, waarop de thans uiteengeslagen wereld opnieuw moet worden opgebouwd. Ach ter dit beginsel staat heel het christelijk volk; wie aan de verwezenlijking daarvan wil mee werken, is welkom; maar wie het christenleger tracht te verdeelen, zal slooten ,op een bron zen muur. DE SALAiUELKüNG DER ONL)ErtWiJzc.RS ,,'t Spreekt wel van zelf, dat niemand der col lega's den 17en Nov. 1920 als éen blijden dag in zijn leven zal aanleekenen", scnrijlt het „Katho liek Schoolblad"* „De ontevredenheid in vele kringen blijft wordt grooler en waar ze niet was, komt ze bijna zeker. Een ding hopen we: dat de onderwijzers meer verantwoordelijkheidsgevoel zullen blij ken te bezitten dan degenen, die de „te leurstelling" op hun geweien hebben. Plicht boven alles! Plicht jegens ons werk, onze leerlingen, jegens de ouders, die ons hun kinderen toe vertrouwden. Maar ook plicht jegens ons zeiven! Salarisaclie, waarvan we hoopten jiu dan toch eindelijk verlost te worden, moet voor op blijven staan. Er mag niet worden gerust vóór aan onze door ieder weldenkende rechtmatig gevon den, wcnschen is voldaan. Toen in den crisistijd honderden millioe- nen voor leger en viool moesten worden •gevoteerd, kwamen ze er en niemand zei: We kunnen die sommen niet voldoen. Nu een groot volksbelang goed onder wijs op het spel staat moeten de gelden er komen. 't Zal niemand verwonderen, dat in de Tweede Kamer Ossendorp zal Interpelleeren. We verwachten van de Rechlsche Kamer- groepen een krachtige houding! Toen in 't voorjaar bekend werd, dat de Minister van O., K. en W. bij K. B. onze salarissen wilde regeLen, hebben sommigen dat toegejuicht. Hij deed dit, zoo zei Z. Exc., op verlan gen der onderwijzers. Maar 't zal met worden tegengesproken als wij beweren, dat de Tweede Kamer eeu betere regeling zou hebben gestemd dan ons nu wordt gegeven. Onze hoop is nu gevestigd op onze krachtdadige actie en op 't werk'der Twee de Kamer. Want 'wat ons nu wordt gegeven, is be neden alles. Wil niet het gansche L. O. worden ont wricht, wil niet het werk van Min. de Vis ser, door ReciiLsch Nederland dankbaar be jubeld, worden te niet gedaan, dan moet de datum 17 November 1920 worden gevolg door een anderen. Dan moeien de cijfers minstens 1000 de hoogte in. Salaritfuclie blijft het parool!" HET SPOOR W EH K LACHTEN BOEK „Wie redt ons uit de ellende??' vraagt de ,.Resb.'\ naar aanleiding van den regen van Machten, die dagelijks de kolommen der dag bladen vullen over beneden peil staand spoor wegverkeer. „Er zijn er, die al in de richting van Staatsexploitatie adviseeren. 't Zou wel wat mal zijn, als alleen om de vertragingen van stelsel zou veranderd worden, maar, w moeien erkennen, veel er tegen hebben we niet. Overheidsexpibilalie van bedrijven staat wel niet bepaald in gunsligen roep, maai slechter dar; het nu gaat zouden .Staatsambtenaren liét toch ook wel niet doen. En duurder ook al niet. intusschen, 't is waarlijk geen wonder, dat de menschen zich gaan ai vragen, of de heeren spoorwegbeambten van den Socialis- tischen Bond ook teniet reeds bezig zijn hun bedreiging van onlangs, aangaande lij delijk verzet, toe te passen. De dienst is er slecht genoeg voor. Als die onderstelling van velen bewaarheid wordt, dan zal die Bond ondervinden, dat de sympathie van het Nederlandsche volk die voor SociaiisL sciie organisaties toch al het vriespunt na dert elders geplaatst wordt." Daar kunnen ook andere oorzaken zijn. Er is reeds op gewezen, dat de machinisten van Staatsspoor en Hollandsche spoor tnans door elkaar gebruikt worden, zoodal ze geen vaste route airijdeu. Dal moet ontegenzeggelijk niet bevorderlijk zijn aan de goede functioneering van den dienst. „Maar, gelet op vroegere verklaringen van hoogerhand, vragen we ons af, of de groote oorzaak der ellende niet is hel ver keerde uitgangspunt der directie. Men herin nert zich, dat in de oorlogsjaren alles ge daan werd, om het reizigersverkeer le be perken; daar zat toen niets anders op, om dat er geen kolen waren. Men weet, ook ui de verklaringen van dezen zomer betreffen de liet fielsenvervoer,. dat de-<Jireclie toen nog steeds droomde van.... beperking, als het beste middel om de fietsen vervoerd te krijgen. We onderstellen, dat die beperkings manie nog steeds woedt op de Spoorbu- reaux. En inderdaad, dat eeuwige te laat ko- _tnen, aansluiting missen en onberekenbaar reizen is het beste middel, om allen lust tol reizen te benemen en alleen op reis te gaan als het dringend uoodig is." De directie zou aldus wel haar doel bereiken, maar of ons Yolk daar maar koelbloedig toe schouwer bij zou blijven, betwijfelen we toch. De sporen zijn er locli heusch niet om hel reizigersverkeer te beperken.... D£ VcriüAUc..li\lu VA.i Uz.nl Uil Oeiieve woriieu dagelijks uitvoerige rede voeringen overgeseind, door verschillende geue- iegeeruen over allerlei onderwerpen uitgebracht. Wij zullen er het voornaamste van samenvatten. Het vruuystuk der ontwapening. In de vergadering van Zaterdag heelt de Bel gisclie algevuurdigde La Fontaine gezegd, dut inkrimping van de bewapening een teveuskwes tic voor de wereld was, aangezien het militai risme thans meer verslindt dun voorheen. Lr moest .een internationaal leger komen inplaals van liet nationale inihlairisuie. Het is heel ge makkelijk om dit internationale leger te vormen Ier redding van Armenië en de Volkenbond zou eeu maciilige moreele kracht verkrijgen, als nij zou besluiten lot een dergelijke actie. Bij de voortzetting van de vergadering werd, met betrekking lot de inkrimping van de be wapening nog gezegd, dat men den volkeren moest voorbonden, dat het uur der ontwape ning nog niet heelt geslagen. De opstellers van net verdrag van Parijs hebben dat volkomen ltgrepen aangezien in de daarop betrekking heb bende artikelen slechts sprake is van inkrim ping van de bewapeningen, die ouder een maxi mum belmoren te blijven. Roweil, de Lanadeesclie algevuardigde, noemde als hoofddoel van den Volkenbond het verhin deren van oorlogen- in den toekomst. De ver- dceling van de grondstoffen is een binnenland- sche kwestie, die elk volk voor zich heeft op le lossen. De internationale verdragen, Ten slotte sprak de Zwitsersche gedelegeerde Molla. Deze verlangde, dal een commissie zou onderzoeken, welke de verhouding tusschen den Volkenbond, den Volkenbondsraad en de Alge- meene Vergadering van den Volkenbond zon zijn. Ook moet worden beslist, welke houding de Volkenbond dient in te nemen tegenover de sta len, die liet Volkenbondsverdrag niet hebben onderleekend, Zwitserland hoopt, dat bij hel toepassen van het verdrag, dat de Volkenbond moei uitvoeren, in den geest van rechtvaardig heid en van onpartijdigheid zal worden gehan deld. Dit is vooral noodzakelijk waar het landen geldt, die nog niet lot den Voikenbond behooreu. ..iolla besprak dan de noodzakelijkheid, 0111 alle verdragen op het secretariaat van den Volken Pond te doen regislreeren en verklaarde, dat Zwitserland de groolsle waarde heclille aan de publicalie der verdragen. Met den Volkenbond moest het tijdperk van de niet-gehcime diploma de worden ingeluid. Alle verdragen, die lus s- hen verschillende leden van den bond worden gesloten, zouden in bun geheel aan het seerela riaal ter publicatie moeien worden medegedeeld. Met voldoening wees spr. er op. dat van le 9 verdragen, die tot nu loe aan het secretariaat Ier registratie zijn ingediend, 5 van Zwitserland afkomstig zijn. Zwitserland slcunt den ciscli van Lord Roberl Cecil betreffende de noodzakelijke interventie van den Volkenbond lot redding van het Ar- nicensche volk. De toelating der Centraler.. Met ..Journal de tienèvc" verneemt uit de bes te bron, dat de Japansche delegatie nauwkeu rige. instructies heelt ontvangen, om, ingeval -Je Aig. Vc-rg. van den Volkenbond zich mochl heb ben uit te spreken over de al- of niel-toeiating van Duilschland tot den Bond, voorbehoud te maken en het Fransche standpunt te steunen. Branting stemt in met de weigering van Frankrijk 0111 Duilscliland toe te talen, voor het zijn verplichtingen is begonnen uil te voe ren. Dok 'de Australische delegalie staat ver- aioedehjk aan den kunt van Frankrijk. Indien het tol een stemming over loelaling van Duilschland mocht komen, zal Duilscliland, be- ualve op Lord houerl Cecil, waarschijnlijk slechls aunucn rekenen op de stemmen van Noorwe gen, Nederland, Argenlinie en Spanje. Meer dan .0 delegaties zullen daarenlegen mei Frankrijk •ëgen loelaling stemmen. Anuers slaat hel met Uoslenrijk eu Bulgarije, die in oiiicieele brieven om loelaling hebben ge vraagd, Deze twee landen zijn reeds begonnen nun verplichtingen uil le voeren en hebben „ewijzen van huil goede Irouw gegeven. De al- geuieene opinie is uerualve voor inwilliging van nel verzoek tot loelaling. Men vcrwaeiit slechts eunigen tegensumd van den kant van Grieken land en Zuid-Slavië. Een' protest van Duilschland. Duilschland heca eeu oificieele prolesluola aan den Volkenbond gezonden, waarin het ver klaart dat ue geallieeruen hun verbintenissen niet zijn uageaomen ten aanzien van de bepalin gen in hel verdrag van Versailles, welae de verdeelmg der Duiisclie koloniën eu mandaten oetreiieu. Daar Duilschland het VoUennondver- drag heelt onderleekend, meende hel, dut het in den Volaeuhoud zou woruen opgenomen eu mitsdien aan ue verdeehug der manualen deel zou nemen. Nu dal niet is gebeurd aent Duilscll land zich niel langer gehouden aan de bepa ling, volgens welke hel zijn koloniën heeft uit geleverd. De no la besluit met bet belong, dat de be schikking over de Duilsche koloniën uiet thuis hoort, bij degenen, die ze up liet oogenblik be- iieeien, noch bij den Volkenbond. b'ransche Intriguest Berichlen uit Genève gewagen van hel stre« ven der F'rausche delegalie om de Algemeene Vergadering van den Volkenhond het hereiken van positieve resultaten te bemoeilijken en sleclils he luiten loe te slaan, die den Volken bond lot een werktuig der l'ransche poliliek maken. DE GRIEKSCHE REGEERINGSCR1SIS. De Daily Telegraph meldt, dat Paul Canibon, de Fransche gezant te Londen, een belangrijk bezoek aan het Engelscb ministerie van buiten- landsche zaken heeft gebracht, om het ant woord van zijn regeering mede te deelen op vragen van Engeland nopens Frankrijk's weu- scneu ten aanzien van de crisis in Griekenland en hare mogelijke gevolgen. Voor zoover lot nog toe bekend is, zegt het blad, is hel F'rausche standpunt in deze kwestie het volgende: lo. dut m enKonstantijn's persoonlijk herstel niel kan dulden en dat, indien zulk een gevaar werkelijk ophanden is, men Griekenland moet waarschuwen, dat dan niet langer vriendschap pelijke betrekkingen kunnen beslaan tusschen Griekenland en de geallieerden in het Westen. 2o. dat de beklimming van den Grieksclien Iroon door kroonprins George, die aanbevolen wordt als een pis aller, door Venizelos zelf, voor de geallieerden aannemelijk zou zijn behoudens zekere ■niuislerieele waarborgen. Verder stelt F'rankrijk voor, dat de Brilscho en Fransche eersle-minister spoedig een bijeen komst zullen hebben om den geheelen toestand in het Naburige- en het Midden-Ooslen te over zien alsmede de vooruitzichten van de uitvoe ring van het traclaat van Sèvres, in het licht van de polilieke veranderingen in Griekenland. In de Fransche en Britsche kriugen heerscht de beste verslandhouding, vervolgt het blad, maar te Londen is men niet geneigd om in zulk een ingewikkelde en kieschc kwestie een overijlde beslissing te nemen. De Daily Express meldt, dat de houding van Engeland en F'rankrijk in de kweslie van de opvolging in Griekenland pas bcsli t kan wor den na liet bijeenkomen van de nieuwe Griek- schc kamer op Dinsdag. 10. V'oór een ongeveer achttal maanden dan, moest ik, daar de verbruikte spiritus zich aan mij in den vorm van een deli rium begon te wreken, beueden in het „camp" ile hulp van den dokter inroepen. Weill de dukler hielp mij weder op de versleten beenen, hoewel het hem drie we ken arbeid en mij een hoop geld kosLte, dal ik liever aan deu lievelingsdrank van mijne Indische waschvrouw besteed had Juist was ik geheel marsch vaardig ooi hier naar den arbeid terug te keereu, toen Emit Schack mij iiet roepen en mij verzocht, dewijl hij wist, dat ik reeds bij smeltovens werkzaam geweest was, zoolang de plaats van den voor man in le nemen tot de ter vervanging van den plotseling overleden opzichter der smelt ovens aangeuc-raen deskundige zou aange- anlk'B zijn. „\V,J i;.,n anders doen dan aan het in eten vorm tv.a een wensch te kennen ge geven bevel te gehoorzamen? Ja, zoo kwam ik bij Ue smeitvverken beneden, voerde het directe opzicht over de daar aanwezige arbeiders, wees ieder zijn werk aan en legde zelf de hand aan waar hét noodig was. Alle ujt de mijnen komende erlsladiiigeu het. ik naiuunijk stampen en maakte daarbij in stilte niijae berekeningen wal de ton van clil of dat zilvererts ten slotte, nadat het 't gansche stamp- en scheidingsproces doorloo- peu had, wel opleveren zou. Daarbij gebeurde herbijna geregeld, dat mijne sehaLtmgen hon derden, ja, duizenden te hoog waren, dat de door den heer Gregory geleverde uit komsten ver beneden mijne raming' bleven. „Dit viel den Schack s op, maakte nêm misnoegd en deed hem aan mijne kunde twijteien. Dat Jones gewoonlijk juist zoo oor deelde ais ik, had geen invloed op de ziens wijze der Schick's. Ook Jones was toon „maar" een practisch gevormd bergwerker, wien de hoogesctiooi der theorie even onbe kend was als mfj. Deze theoretische wijsheid echter moest mijnheer de superinteudant, wanneer men ten minste de Schack's en de gedrukte, in gouden lijsten gezelle en in de „cahin" van den anaityticus hangende ge- luigschritten van buiteuiandsche mijn-aca demiën geloof kon schenken, mei emmers vol gedronken hebben. .Wanneer ik en Jones naar ons gevoelen gevraagd zoodra uil een der groeven weder een nieuwe ertssoort Le voorschijn gebracht werd, hel bedrag op dui zend tot zestienduizend duilars per ton ge schal hadden, kon men er reeds vooraf een eed op doen, dat de superinteudant met twee- of driehonderd dollars antwoorden zou." O'Rourke's pijp was uitgerookt. Hij schoof ze in den zak van zijn kiel, zag eeue wijl nadenkend voor zich en ging daarna voorl „Op zekeren dag ontvangen wij van hier twee tonnen bijzonder schoon donkerblauw zilvererls. Het was de opbrengst van een „pocket" geweest, ongeveer gelijk nan die waarvan gij bier nog een gedeelte voor u zieL Geheel soortgelijk erts had ik vroe ger eens uit eene groeve van Nevada helpen smelten, en ik wist, dat de opbrengst per ton over de twee duizend dollars geweesl was. Zooals gewoonlijk liepen mijne schat- ling en aie van Gregory over de waar schijnlijke opbrengst ver uiteen „Terwijl de beide tonnen bewerkt werden, hield ik mij meer in het benedengedeelte van het smettwerk op, waar de superinten dant met behulp van twee Indianen het laat ste deel der bewerking, dat der scheiding van de verkregene edele me falen, het zilver, hét goud eu bel kwikzilver bewaakte eu de sta ven, zoodra zij in de vormen afgekoeld wa ren, ia een door ijzeren wanden beschermde Immer droeg, waarloe hij alleen toegang nad. Van de plaats, waar ik stond en voortdu rend schijnbaar bezig was, nam ik tamelijk nauwkeurig waar hoe hoog de opbrengst ge weest was, hoevele slaven zilver en hoevele met kwikzilver gevulde ilessclien 't good was dilmaal slechts in hoogst onbeduidend pruceulgewiclil voorhanden de superinten- ilant weggebracht had. „Ja, weggebrachL is wel de juiste uitdruk king," ging O'Kourke met eene van edele verontwaardiging trillende slem voort, ,,wanl loen kor daartop Emil Schack het werk be zocht en ik hem met Gregory te geinoet ging, verklaarde de laatste, dat de opbrengst aer heide tonnen nog niet volkomen vij. honderd dollars geweest was, terwijl ik met eigen oogeu hel achtvoudige bedrag aan edele me- lalen door dé handen van den superinteu dant had meeneu te zien gaan. ik deelde dit Emit Scliack in tegenwoordigheid van Gregory mede. Daar kwam ik van eene mooie reis! Eer de laatste zijn voorslag nog geneed uilgesproken had, om de schatkamer ter stond voor een onderzoek der zaak te ope nen, meende Emit Schack op smalenden loon: dat ik blijkbaar nog niet geheel van de aanvallen van mijn dronkemauswaanzin ge nezen was; ougetwijtcld deugde de geraasma kende gang van hel stampwerk nietvoor mijne zenuwen. Hij ried mij aan, mij on verwijld ter beschikking van den voortaan der „Ajiachia" to stellen. üp staanden voet verliet ik hol werk en belaadde mijn puny, „Dikkop", denzellden, die Unas in uw bezit is om naar buis terug* le koeren. De Schack's waren klaarblijkelijk blind, wilden blind zijn. Wal ging het mij ook verder nog aan! Ik had waarlijk genoeg aan liet eerslc tiasco mijner inmenging in dingen, die uijj niets aangingen naar Amenkaan- scho opvatting ten minste. „Dat ik des namiddags nadat dit voor gevallen was, matig gedronken had, wii ik juist niet bezweren. Dit echlor durl ik be paald verklaren, dat ik niet beschonken ge noeg was, om in deu laten avond, terwijl ik in den maneschijn op den rug van mijn goed dier reeds de heltt van deu weg hier heen atgelegd had, de gestalte, in weerwil van alle vermomming, waarin zij gehuld was, niet te kunnen onderkennen ik zeg de gestalte, welke ongeveer een kwartmijl voor mij uitging en met krachtige zweepslagen een blijkbaar bcpakleu kleinen ezel tot spoed aauzette. .Slechts ééne dergelijke reuzenge stalte bestond en beslaat heden nog in een omtrek van honderd mijlen in deze streek. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1