ill
Ho 295
Zaterdag 18 t)ecernber 1920
R,-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
I
NOOBDERBANK,
lent- mi tueieizslEi
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon?
Wat de Pers zegt
Boat.
lier, rfe heer
jier (d.iinasj
luide de liter
iria'fik
pt matigen
zvvaarbc-
leilicht nog!
jiige vorst,
op .8.9.
11.18 11.111
n.m.
In motorrii-
vau heden-
lid 7.39 Op
tot 7.9.
lari
om 12.17
lilt een bui
ig .opgetee
sprong be-(
alijk in Chi-
I van N. OL
Idscbe SpoQi--
pcht van het
I vertragingen,
Jgoederen- ojj
Imatigeir trei-
ooit nwidig,
de hoogte
I teneinde otn-
J van treinen,
je nemen om
|gelijk to ver-
actlc bedacht
traging, ix>
lotieven, die
m
:DSCH
LG.
|n bevoegde
de Zwêed-
cember het
verdrag op
art 1921 af.
arkl
uraaii-iucSt
517 zakken.
I'oddc f 20.
haver f14.50
I, bruine boo-
witte id. f tfl,
prwtcn groene
per 100 ICG.
taasmarkt wa
ll els, wegende
ld.
p2 m. f66,
bnkaas kleine
lie m. m. f75,
aardappelen-
eigenli. f3.25
iFriescbo iioï-
slar f6,50,
lm bonte 1" 8.50
1 idem blauwe
is trio f5.25
[EN.
11J.
van Rotter*
/an Bordeaux
>ec. van Ga-
van Amster-
c. van Pa ter-
van Pas a ges
6 Dec. van dc
Dec. van Al-
►yd.
eans naar Am-
te Havana'.
15 Dec. van
LDfENST.
van Colon n.
van Am'ster-
an Colon naar
Dec. van Anf-
lijn.
December y,
hia naar Rot-
izard.
mber yan Roj-
am naar New.
lover.
Dcc. vfn Rojt-
V-. l-rmniilTiiisa
I3e Jaargang
'Hm
250
ABONNEMENTSPRIJS x
PER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST
OEILLUSTREKRD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOQER.
Verschijnt dagelijks*
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 033.
ADVERTENTIEPRIJS:
van 1-5 regels i 1.25; elke regel meer f 0.25 j
reclames per reoel i 0.75; rubriek .vraag en
aanbod" bij vooruitbetaling eer pl a«t<«no 10 63
Aan all* «home's wordt op aanvraag gralij >ai« v*retre<rt, wtö» ju» «nwkert ttuw «iu***tioo set m hadptg van f S00.f 400.-, I 200.—, f 10*)—, «0 f 33.—, t i&
mioc (8 ud.üsi!y
Ujt Amerika zijn de eerslc vreemde klanken
lot ons gexonien van loonsverlaging. Wy zyu
de laalsle sa jaren zoó zeer gewoon gerauiit aan
acties voor toonsverüuuijiny, dat deigelyke be-
jricnlen naasl ougelooHyx tuonaen. Ln loon vah
tie juislueiu ervan mei le onlKenuen.
Dezer uageu werd geuietu, ual employe's van
groote katoenmolens in ueil staal Yugiuié go
fllemd bennen voor loonsvcilaymy niel zó /u, en
'*oo de piyzen op ue kaïoeuuiurkt. Uil noooig
maakten, wddett zij nog veruer gaan.
Uit andere uiuusineco/iira van ue Vereenigtle
Stalen awameu sour.geiyse berienieu. tva moet
yieil nierntee voorzieni ,g z.jii. ivueus laiig vuoi
den oonog weruen m niiieriéa iuonen nctaalu,
fiiauL'Yuu iucii ui europa uuiztfiue. ue gebGnooiuc
ïkrDeiuer hkouU eu blaat uaur nog o^ eeu veel
googer bebcjiUVij^b^Dii ua.n hi uas wtueiuueei.
Vi ue gi'uoic bituv.ii vau ue Veieemyue è>u»ivd ie-
jTeii ue ucbi ^eiuiueèTuti weralieueii ais ue gc^oe-je
tnitfueüblaiiu eiuei:>; zy iieuucu eeu Uiu.ve uuia-
^ildiiotueea; Zyu muzikaal ouLwi&kelü; iieuucii
jen gezouue, goeü gciueuuueerue woning.
i. Ueil ue Uuiiug uuist a« ui /ïiiiWinn rijn
jrer&ié aan ouno0oiiiuasi£iê, vveiueii ue reeuo
leer gueue iwoucu an uei laueiaciiu^e utrev.iociu.
Alen livuuuVi'i ZiCii vv euiciil ue i/vncm^ii uvc»
^Hjnweitv.e*at uie uiet eigcu auiu iiuar uuu weiu
^iiijjeu.
r/aaroj» juoesl naiuuriijk een reaeue houten
«n waai" ill rtiuei"itt.a uiieo ia i ^luOt öaat» z,°ü
Hmjea ue JjAr^UU»i.r06U Udill ÜOn uiel bu.iiOtha.Wll.
^evui^ ii«c%||t.ti lb ecu 1 uuubtiiccjjn luciiaisv
/nisiuiUi. A-ii ue AitueiT&uaiibcue aroeiuer bcu^tn
loo vèrsUtHH^ ie *ijU aiaas ie ïvcoueeicu: Uevoi
£eu tieel vau tu^u ioou uiisbcii, uau buniuvó
iuo^eu. ual pieit voor ziju (juuua vei
%Uuid. Sxumk uau uicui uaar uuubiomis uuu ie
/tornen loc^evuegd, ual ue iuonen uaar uuu ou<*
Sesl 2d uiiiia»^ iiuuueu, zouuer uai ue v>era-
fean er een Uoieiaaiii uuuuer out eel.
Lit veibViiiUcuuti ütu'icmtiiij weiu.e uas dé laat-
W da$en #auer ue ooyea livvameii, olectv uus,
|at Ou» Aiier ie iiuiue ui' werugeverbtvi'ur^cii
^oorai unuer ooi-werayevers in uei vv m. eibe-
Hrxji ea ue e^^ori uiuubiiie ecu uei£iu£ oe
rtaal oui uel iiiiieriaaaubeue vooiueelu ie votöeu.
Wy zouueu lueroij lol voorziciuigiieiil vvmea
«ans^oreu. i-u vvel oui vérscuilieaue reueueu. Uy
de eersie ^waais is uier te iauue ui ueu KleiuuaiL-
«ei Vau ceu Uauug uer piijzeu uo^ -v/veuug oi
■^aels Luei'*h«juui'j vooral mei m die uer eer&ie le-
>ensbeuoe*keu. Vouris seiujiit men juial uie groe-
^»en vau wcraiieiuers lol eerslê slaciiioners uei
malaise le tviiicu uiakeu, uie ui ue looubuj^uiö
Iteeüs aciueruaii kwaixieu. tuiten uerue lieuculie
men, dal ue vaiv^ioe^cu, waarin ue loonei! aau
merkelijk boveu ueu levensstandaard uitgingen,
)oi de uiLkUiiueriii^cu benuoren. L/aarbij eu dit
|eidt voor aue weraiieiuers laat ue iiivioeu
irun Yele vefü000ue uitgaven zien nog langen tijd
gelden. tj hucncu o.v. vernoogue oeiasuugeu,
sciioolgelueu eu ueigeiyiie, uie geoaseerü"z*,n ojj
iet loon van nel aigeioopen jaar.
Eveuais loonsveixiooging met dadelijk yolgde
op stijging van ueu leveiissiaiiduard, zal even-
tueelé"iouAisveriagiiig met op slag op eeii uioge-
lyke piijsuaiiiig Uioeteu volgen.
Nu aoei zien nel nierawaardige verschijnsel
yoor, dal juist ui uie vveiagevershtiingeu nel eerst
over loonsverlaging woiut gedaent, door wie de
iïoveniuange ooiiODswinslèn zijn oeuaald uoor wie
althans euOxine vuurrauen speculauei werueu op
gekocht. Vv eruen uaar tiimis groote verliezen
jeieden, u«a ïnoeien ueze niet anuers bescuouwd
^.worden ais^-ieuere specuhuie: naast de groote
winsuanseu moet meii ooa het verlies weten te
dragen.
Juut in de geregelde bedrijven, waarbij het
product ue noiihale prijsstijging van de verhoo
.ging der prduucueitosieu vo.gue, hoort men nog
het minst over neiging tot loonsverlaging.
MoQt dan ook ten onzent niet mei de kans geven. Terecht vleide hij echter op den voorgrond
Villi werkloosheid worden gereikcnü/ Nalu-ntijk dat nij.Oc 5 viik liet vi*kfgs.ak uer lands
wet; maar wij 'hopen, dat daarbij de ..waj zeer veidca-h" vragen auueei.oi ^toueu ie wur-
gepropageerde solidariteit lussciien werkgever en den beaiilwoviu. L»e eei^le luidt aldus; „Zal ons
werknemer ook moge blijken en dal speciaal de land worden verdedigd?", de tweede als volgt:
Katholieke voonnumien in liet bedrijrsleven liet „Wat wil men, als ons bind wordt aangevallen?"
voorbeeld mogen geveir. De sociaal-deuiocraien zijn sinds hun jongs'o
Wannéér werkelijk mocht blijken, dal de ie- kentering nog niet tol de tweede vraag toe ge&o-
vensslandaard dauli, en de prouucüe tengevolge
der ooriogsioouen niet meer loouend is te ina-
tv en, aan zuilen de werknemers zoo verstandig
moeien zijii m te zien, dat lager loon, met de ze-
•v erne id van werkgelegenheid meer waard is dan
.mug loon op pupier inj weraloosneid. ue statu
ten van den ik-lv. Leniralen Raad van bedrijven
ijzen hieroij uitnemend den weg.
Het zal aan gesteld al uui wij inderdaad
van een beiaugnjke daling van den leveusalun
uaard kunnen spreaen 111 ue naaste IückoiusI
gaan om geieiueiijue veranuering van net giond
«toon, in overlég, zooveel mogelijk, Uisscueu de
orgahisuiies van v\ eragevers eu were nemers. En
xzoouia liet ped van net gronuioon weer normaal
.mu vvürde.u geaent, voige men het Engelscue
aitusei, in sommige goed georganiseerde/ vakken
uier te lauue reeus ingevoerd; waaroij iiel loon
pcTiOuiea. woiut nerzieii, naarmate ue itiues.
cijiers dalen 01 rijzen.
Vvaur wy vuutui tegen zouden willen waar-
suiiuwen is lu0cn scuotL&eii eu legou eenzijdige be-
oluiieu ten ö|/z.iéiiie van ue looutn, Opze maal-
ocnappij neen neiioeile aan geieiuelijb.eii over
gang, met nel imubl in den zoo gewiciiugeu lue-
.or uer loouneweging.
Amerikaunscue memoden blijven ons -vreemdl
rar.ornakm.re mün.ok
Ue SociciKïUsche vossen in dc hicai. Het
con/ iet Neuei lami-beruie*
Ons Lagcitiuis wurul nu eu uau onveilig ge-
uiuuat uoor soeiansusciie vosscu^_-uie neei smu
ixiecneu ie ZijU. 'ueze slinimeiuig^ii waren rnj ue
neuuuueung uer Ujueiijue aiwij.viugcu van ue Mi
nnewet, mei ue mj uie geicgcimcxu neijts bjóge-
foeis^e leus: geen man en geen eenl, op ue ^iup-
|ven gekomen, zoiiuer zien oujanaar reiveudcuap
ie geven v^iii ue logisene gevoigeii aan ue cou-
se^ucuiC toepassing ervan, veiuouuun. immers,
geen inuii en geeii cent,, voorlegei'uoeieinueii;
wat wil uat anuers zeggen uan ua.i nxcii zonuer
een zweem van gewapend verzet ueu Y^and ons
gioiiugeined laat nnineiivalienV Vvat anuers, aau
uat men uoouaalui uat geoied iaat Veio\eren eu
voor goed bmneupali-wil'/ Vvanneer ue ueer iv.
ter Laan, ue met-militaire speciameil ïu «eberza-
.ven uer rooue iracue, mj ueze negiooungjsueuat-
ten verder had geaeken dun Zxjn neus lang is,
uan zou Hij misscnieu aai: gecu man en geen
cent, mei ^uo unuag^nu in ue veigauermg iieu-
oen geslingerd. i\ u nracnl me ieu^e ue sociaal
uemociaica uan.g 111 't nauwi
het mooisto van ue grap was, dat ze niet door
een ouue, geslepen rot iu de poimek. scnaakuiai
weruen ge^el, maar uoor een meuend, wiens n
guur lot op den uag van huisuag j.i. van» ahc
selatLering ais ponacus ontoiool vvas geo even.
Hoi was namelijk de neer Vv ijk, ue man uer ue-
mocratisciie weerinacnt, uie de sociahsiiscue vos
sen geweluig in ue penarie dreei, Ze geweldig,
dat zij eed oogenbiik als Piet buot .ten te kij
ken en hun spraak verloren Scnenen te iieoben.
wat voor ueianslen neel wat zeggen will
Als gy, neeren Socialisten, zoo redeneerde de
heer Vv ijk, en vun zijn standpunt volkomen juist
geen man en geen cent voor nel leger, voor onze
weermacht over hebt, uan zul ue moue, die
ik nu ga indienen, u ook van harte welkom ziju.
n-n hij kwam met een motie voor den dag, die
luidde: „de Kamer van oordeel, dat Nederland
zich bij een aanvat door een andere mogendheid
niet meer bei.oeit te verdedigen, guaLover tot de
orue vaii den dag."
Natuurlijk was de voorsteller dezer motie vol
strekt niet voornemens er zeil zijn slem aan te
men. Thans arong de motie-Wijk hen tol posttiei
bescheid op de vraag, oh ons land bij een eveu-
tueelen aanval iu hel geheel niet mocht worden
verdedigd.
ïVict ueze motie zalen de roodc heeren leelijk
in de kleui. Nu hoopten ze nog maar, dal de
motie-Wijk niet voldoende zou ondersteund wor
den, dan was ze vau de baan. Maar zooals bet
111 dtui regel gaal, ook hier kwam ecu ongelu.»
niet aheeu. Niet slecnls-ue geslagen Vijanden tier
socialisten: Wijnkoop, lvru.vt eu ivoluiea, steun
den de motie, maar zelis een urau vau den Eco-
nomiselieii bond, de heer de Oroot, slak zijn
vinger op. hu toen ue poging van sociaiistiscue
zijde, om den heer Wijn le bewegen z^n uioue iu
ie trekken, gelaaid had, werden ue heeren iv. ter
baan en zijii broeders boos. Ze sctiuldeu op de
„Jan Klaassen moue" eu riepen uit, dal de heet
Wijk kwajongens werk vérncutte. Nu, schelden is
gemakkelijker dan met degelijke argumenten
oor ueu dag komen! toen de uioiie Wyk in
stemming kwam poetsten eenxgé socialisten stil
letjes de plaat; de rest sfémde legen. He com ui u
iiislen, die uoi veel pret iii 't geval hadden, slem
uen voor. Met 66 tegen 'd stemmen was de motie
vVijk verworpen.
Hel geneeie koslelyke geval bewees zonneklaar
de onoprechtheid der socialisten met tmu leuze.
geen man.en geen cent. Hel bewys was hier
prachtig geleverd, dal mei liet waarachtige
landsbelang, maar ue jacht op gunst en populari
teil by hun parlygenooifen, het doel is van hun
streven. Als hun leuze 'werkelijk eerlijk eu op
recht gemeend was, dan. hadden ze unaniem,
mei geesldrilt aau de motie-Wyk hun slem die-
uen le geven.
Aan het zoo eensklaps uit de lucht gevallen
comiict niet Servië, oi oaï een. 011 tzaglykerf?)
naam te gebruiken* mét liet Koninkrijk der Ser
ven, Kroaten en Stevenen, hebben we reeds een
ivorte beschouwing gewijd. Veel ontzag boezenil
dat koninkrijk, wiens regeering er zulke vreemde
manieren op nahoudt, ons mei iu.
L)e inlichtingen uoor den Minister van Builen
landsche Zaken over dal onverkwikkelijke zaakje
aan de Kamer verstrekt, waren duidelijk eu
uitvoerig.
Hat onze Havid Wijnkoop er daarna hardnek
kig op bieel slaan om toen uiaar over liet cou
ïlict le inlerpelleeren, bewijst vuur de zooveeisle
maal, welne dwaze opvattingen er bij uezen Hua-
sischen sinjeur beslaan omtrent het doel en le
beleekenis van hel Nederlamlsclie Parlement.
.li i. J_' W i'.J.ii- XLX.Vjili 1
•Er is iu Ueu Ij.ii.aieu tijd uug ai eens
ge0011,1e v eu eu geoji.oo.eu over de kreu
.veuue oeuuótue.l..Q uer ivuiiioiieJieu le
0,0.0o-iiiUie. uu üog oiiluugs iu geueei ie
uev Lujeouder ter o^ruKe gekomeu de ly
riUiUieu.e uuoeieui..g vau uek ü.auu.gj^ig
op ue pui.euoeeit.niaeu, waui'uoor eeu
rre.iuit, eeir ixeruvorot vau ruuié, ge
dwuugeu vvorui, ver Vuil ue iiooiUiiUuLó
vau e^u v ie^rut-m veivv.jdera, up eeu al
ge.egeu eiiaud /ecu ie veuligeu.
we kouueu uiioe oogeu uieo gelooveu
toeu we uit iaueu, uegt de „lUaasu."
„Wie eeu liet ook durveu deuken,
dat uu nog iu lóèo zuli.e- urucouioeue
oejja.iugou VuU ijrauuieue Vvuioueur
u.o0eLjK zijn tege..over eueii^uuooiiie
ouueruaueu, uie uoor _deu Ogpcrueruer
vuu i.on.e ge„onuen werueul
Alle Katiioliekeji ziju er van over
tuigd, dat ue. ,jl^uü lu.ie.jjK geueei eu
•cii ÜLluG v0Co<-t iö' (Jii Oillilot'CXl.tiQ Out UCjU
pLctUiOiieKeii riiüoter tiorgcujKo ver-
bousoeiju.iugeu u±) w-leggeu.
klaar ue viaag is iu o.u opgekomen:
is ue iuuiscue ..egeeiing we. «veaeiyu
oevoegu eeu UoigeiyK veruod Uli te
Vauruiöeu'/ is ö^eeiaai wat i,Oi.uu eu
de UOOiu^iUutoCu uer IVlóiU^KeU uetiCii,
liiet siuus lang' uoor ue iieueuuuuoeue
r.egeeik.g vr^ueiu vau oevveglag iOege-
staau acul ueu lvaCiiO.ieueu rriesterr'
Deze vraag uieeut de „Muasb." xuet de
lueeo.ö uee.ioieeiU oeveottgeUU te KUU-
neu beaoiiVrooi ueu.
Jtiet btcid. tie ut 2,^11 uuseuiug nader toe:
„Daar beslaat iuuuers nog altijd de
0\t/iOt/iiixOliiob ^cöAGtyOd. ixi lltooClipu
lltib J.AÜ1 VUvU. J-eOlXlt; ÜU UC Xi t/UCi'MLLU-
ïiCvDie XyUl ill licit Ulj-lCtGvlou
V uui U.C „ZTl/bci ut/I* jpUill/CUi UUU ui-
icaxut3 ue xvOduioCxi-i^at/iiUixerxe u-
^C.UQÜUUDÜOU 1X1 X\ Cut/1 lixiXUOCii ilduXK)
v> u^irj ouivi ent ue ïviiuiai/er vaa i\.uiUüiwii
LlxCv uen K.L<.aiK^j e..a*o biö a.e v uri uen axei-
il0en Oouei io uv eievyii^ebuiueiij' iezajn
Vv Ouuüi' nu. 11:
jjiai xu.if/ii üw*v»i xit7u(/i i<(ttiuscii ihaie itrüij"
X CxC xi, ja.. laee^ceix^ziKeAi ivuiuieii V* ui'uejj
UieQexaUxxtACxi, aio UUUI" ix'CL \jt eC/Otelxjr*. fjXj-
'Ztx-.Q Aal W 01 utiii iiiiO-ui^ gt/dcal" uuiii,
^Cv/uO/xJjkCli lilllkyk Iiiv/ll ZxUxAliCU Uv^O'
V Cxi Uau 1' nOx liCDj Luttwi' xlwrl Dit/l V eo-
liaeu iuii^o ue rxvlezoii, oavvUiAT feeuo
ttuwüit/ xt/iitLC.l.i^j t/U g o 1/4 tip d Ai.
uOiv Zou iiüo iiuii OAxveihei/ orxjveii zioli
HUIAI' Zi-ku u O li-rót ÖAI CtC iAu.\ji&i& AJiOOAu^'lot.cit,-
OOil uei mOxUxx.ix.exi, aioOUxK Uuik lix.ci.ii.o«3u>cAu
ie oe^eveii, om er JKuiLnen atenoC tu
V ex'a ïoixLeu.
A/ex*e u v ereeiiKoiiist tó obK nu nog iii
Ibx-U Vaii ivraUUitl* iMi h.i ctoiitedo uCia
Oepobxiu^eii ii» de Ituoiiioeii ixai/iioiicixc
rxAOocei ^jCiaJDi eli «A Vlij z.leii Le veo-
ii0eu Ojj j^xiiiooiiW. exi Uc lUiaU'o u.oioiu.-
pxo-iuKLoteu <1^1* iiioluivAveii," LLÜl*/sou exuo
eoxxvOuu,X0 Vv ooi'uuxüuxk ZiJjli uer xtc^ce-
rixx^, iuuieu eeu dtuer axuucexmxeix xxi
xi;ouovx' ibciol.iu a.ie/11 iebgil uoxg\/xij jko >001/1"
^iux^ uui'iuö <aJ XGiaeWtUi.'
Meu aal vau zekere zjjde welliclit op*
tlx ex ak en; xxiei' ill uie O v eA'eeiiKüxdo c xo' ^ooaa
px o-akC v lvai veooi0xxxg- exii>ei exi, «Aiieeu vau
i ii.eu uaar bedoelue juaatseu.
ne.e opuierukig oe^n.w ooi ut liet Hot-
teidaiuacue digaau ais volgt::
„wel degelijK is beuoeld vrijh.eid vau
ve.oU0ing te verleeueu. Zuiks oiijn.
u* tiiuui.oijü uit ï.et otuue vn ue eeiole
a.Aea vau i>o. iu. u^a«nu gttav net uve.
ue vr.jiiülvt out zlou te „üuuUeu Oege-
eu Uu-ui* üOiueo.' xocu uaar is uo.,.
ue oepei'ui..g' o.jgevoegu: „tuunr zu;,,
met veotij,o.i I....qo ue riviuieu euz.
u.et \v ooiu oegewu ouiziui-t uus vooi
ai ue. o.eii^e g,.ueette vo.Ljuige vr.j-
•i.eiu vaii Yoo.i0eu; uit. blgüt ue Oo-
aoe.i.ig uer oou..au,taaUi.i te z.ju* ,W ei-
uu, uieaeitue ter ui vv u. ut georuiKt em
uo recuueu aOr u.„tuo.ieu.e ui'ieaturs teu
opzicuie vau „uutuoOiiia eu de audere
iiOoiup.aaUsBU uer iuoiunueit' te .oui
scnii'.j v eu. Maar hier Vvoruc dau geeu
euuc.e uepniüeuUe oepa.iug' Ouiueut ue
ves.igïng toegevoegd."
Haar be.oog sauieuvattend, komt de
„Maasu." tot de voigeuue siotsoui
„u,e ivat..,o.io.ue prieotor is wevteijjk ge
heel eu at vr.j zloü op Auivu eu de
uvei*ige i uer Moiuukou ie
vesa0.n, eu vvu de uegeeriug z.eu niet
scu,u.uig niakeu aau couirootoreuK, dau
uidxxe zuj ex v c/Ui' üe w uxkciXj uui u.o ecxxxxxt.4-i.ci,
boe^eotixiie vryneid Vtxax ucvve^xng eu Vcd-
ui0Ax.£ exiidoiuxiu-dad. oi.j ve.
w exiioxi,i» z.ai ecxi au xxauicx leueu vv cl
ue ^.oxCQoiiiicid. Vxciaeii oxii iu Ue eeio&
V Oi^CAiUe Uot^cil Uit Oliliei' Ue uaüuuv'iij'
Vuxx ued. iVxl.ix j oer Villi Ak.OxOAxicxi te ox exi*
oen eu Vuxi uern ud uboao00u0 vciakaxj-
^eii, auL uez.e pautcii uoi uvuxdcaixOtuofc
xOjw-ax k/Uxleu woxueu uix^evoeru.
HU 11 iTi\ i
ifim 1 wAsi I AlfcH ll« iLiiknikiJ
A^C XI>xxxiliAOOiX l/otxi vuiuoiZOd'
uU ue Luvuuf-taiiy.
Hoyd Georee OxAiviag ue cummissxe van onder
zoek Uit ue LtlDUUl-i ultj txxXUCAUCAA^Uix.jj. X*JL
uoi WooruvociiACX' te ticx/ocxi aau^cxiuuiu, uer*
ixUxUue nij ue nouuiixg uei lc^buu,0 caa
rijll bj Uipullxie LixOC" ue pU0xxi0wxA, UAC Ui LXCI WVAii
weidcAi gesteld Out uei uci^xcl Vaii uon* Vieuc tö
uevoruereii.
ue Home ttule-ivel voor Heen en Uiuns
Nu de Ixouie x\uie-v>et leubiuue uuur uei xaoü-
gexiiais is aaixgcixOtucii, w .j^t ue esi lUuiaidf
uazetie eiop, uat uh ieu zoo weinig luuiuk
iuu.un.lf civtt net versiag in ue „unies over uk
ueuaiiueliiig m uerue lezing nog geen voul
uüiom oslau.. bil ue „VVestiuixisier Kuoopt uaar
uuu ue vojgüiiue nescnoawing aan vast.
„Uiize iiernmenng gaai teiug naar uen dag,
zi jaur geieuen, toen *±00 peers opcwauicn OxO
miaustone s luatsie pogmg lot regeling uer Aeiscx»e
kwesue te very neten, is er een onder ue nog
uvéiievciiueii, uie Zyh stem met zou uenocpv;u uis
.<y t*ou( is ei' o~n vex'stanuige uiO
..og ui tijd Ciou dankt, uat er ni Lövó een iiouger-
..ais vtus Oxai zicxi te plaatsen lusscncii een iimxi-
uaai -Lagernuis exi ue bereiiwixig vaii net verian-
0cn om een eind te maken aan de lerscne ruzie?
is er iemand, die er ernstig aan twy.ell ot de
'lardneïckige en lanödurige ^positie uer eonsex-
Yalieven legen coustitulioaeeie Home buie, een
0iooL kwaau geweest is uiet iu^ ue laatste plaats
.en aanzien van wet, orue en eigênuonx, dxe door
..et conservatisme geacnt worucn nescüeimd le
^>oruenV Nu komt net Hoogernuis, een gesiaent
.en acuter, een maairegei aannemen, me ^ea"
0eiieraiie geleden de opiossing der kwesiie een
.teel eind uicnlerny zou tiebneii georaciil, doch
uie thans erkend wordt een aiiaciiromsine le zyn«
xciis uoor degenen die uien maairegei hebnen
ontworpen en gesieuixd. Niémand veronderstelt
ual het tnaiis aangenomen ontwerp vieue aan
Acriaud zal brengen. L>e üelaugrijKSle vraag is,
oi de wet wel eens in werking zal worden gesteld
voor zoover hel het grootsie deei vun Ierland
neueil. ni wat men nu hopen kan, is, dat de wet
Hen zoo n beetje zal iaien hervormen door een
ifcische wetgevende vergadering, wanneer althans
ue olyituk der regeermg triouneert over den
knuppel vau bir Hamar üreenwood."
L>E L1HS16 AAN HEI PKAN^LHE MINISTERIE
VAN OORLOG.
Het is dan tóch lol een imiiislercrisis aan het
r lanscue uepaiicmeiit van Oorlog gekomen.
Minister Leiebvre is aigelreden.
In zyn verzoek lol ontslag 'zet minister Lefeb-
vre uiieen, dat hij het besluit om ai te treden
nad genomen sinus 7 Hec., tengevolge van do
uainieming door den minislerraad van net besluit
de recrutén op jonger ieeilyd in te lyven dan hij
voorstelde. Hij stelde zyu altreden' uil, om den
premier te steunen bij de verdediging der mili-»
laire begrooling voor cte tinancieeie commissie,
He aftredende minister verklaart verder: Sinds
ri_Lil PLAFON
De weueruevainisu (ioemer
Haar bet Fransen van KAUU1. DL NAVLKV,
bewerkt Uoor
h. M. VAN Pl.NXTEHEN, R.-K. Pr.
3.
Wannen vroegen zijne buren liem naar zijn ge
heim. waarop hij steeds ten antwoord gai: „het
is voldoende, dat zij weten dat ik beu vertrouw,
om te maken dat zij dal vertrouwen niet mis
bruiken; zij bedriegen u, omdat gij begint met
hen te wantrouwen. Ik houd van mijne duikers,
en zij welen dat.
„Ik kan begrijpen, _dat men voor hen zorgt
als voor nuttige dieren."
„Ik ben aan hen gehecht als een christen
aan zijn broeders, daarom zijn zij ook my ge
negen."
Die edele woorden verbaasden de afstam
melingen der .veroveraars yan dit land zonder
hen te overtuigen. Zij haalden zelfs als zij ze
hoorden de schouders met een zekere minach-
•ting op, maar één feit konden zij toch niel
Jkcjeijferen: de verbazende winsten ieder jaar
jdoor de Flessigny behaald. Zij wilden maar niet
Vcgrype», dat ieder zijner slaven aan hem' ver
bonueu was uoor erkentelijkheid voor ontvangen
weldaden. Hij kende ze alten bij name, bezocut
dikwijis hun hutten, en meer dan eens had zijne
echlgenoole de zwarte kinderen, door andereu
slechts 'beschouwd in verband met de waarde,
die zij op dé slavenmarkt hadden, in hare armen
genomen. Zoolang de parelvissclierij duurde,
kwam de K essigny iederen dag, tegen 't einde
van den arbeid, aan het strand. Hij zag de op
brengst na, ondervroeg de opzichters, toonde
zich bezorgd v^er de belangen der arbeiders en
verbond voor een enkel uur zijn leven met hel
ongelukkige leven dier armen. Dat was voor hem
de beste rust. Zij omringden hem met groolea
eerbied, spraken vrij met item, verheugden zich
,over een goede vangst, wel wetend, dat de rijk
dommen van den meester in den vorm van wel
daden tot hen terugkeerden.
Op den dag, dat ons verhaal begint, had
graaf de Flessigny zijne wandeling langs de kust
een weinig verder uitgestrekt, om een duiker, die
door zijn strijd met een grijpvisch zeer was uit
geput, ter hulp te komen, toen eensklaps een man
den kreet liet hooren: „Een schip in de baai."
De Flessigny richtte zijn blikken naar den
k'ant van Panama en eensklaps kleurde een hel
rood zijn gelaat. „De Fransche vlag", mom
pelde hij ontroerd.
Hij bereikte zijn woning, diep in gedachten ver
zonken, aarzelde een oogenbiik, voordat hy die
Oinuimgiug, uisoi Uy icuer s^our vun OezorgOueiu
van zyn gelaat wilue uoeu verowyuen eu be
trad einOelyk met een guuilucu om oen mono
nel salon, waar zyn cclngeuooLe hein wachtte.
Deze was, naar liet uiterlyx gerekend, ongeveer
dl jaren oud, groot, stamt eu lier vau gestalte,
tiaar gelaat straatue van goedheid en tiaar oogen
teekendeu groote wilssractiL Zy was zeer blank
eu hare weelderige zwarte haren waren s echts
met twee caclus-btoeinen versierd.
Zij droeg een eenvoudig wit kleed, maar als
sieraad eeu vorstelyken halsketen en armbanden
van heerlijke paarlen. Aan i re voeten speelde
een bekoorlijk meisje van ongeveer vijf jaren,
dal sprekend op bare moeder geleek, met een
snoer koralen en hield de blikken harer moeder
op zich gevestigd. Draaf Humbert naderde met
uitgespreide aruien, nam het kind op, kuste het
hartelijk, en drukte daarna dc hand zijner vrouw.
Deze zag hem met een zekere onrust aan; maar
Hetzij hij den diepen indruke die 't zien van een
Fransch schip op hem gemaakt had, door zijn
krachtigen wil wist te oaderdrukken, hetzij die
indruk werkelijk bij hem was uitgewischt, hij
toonde zich zoo kalm, dat, zijne vrouw haar
angst voelde verdwijnen. Het avondmaal werd
genuttigd, daarna liet de moeder hare kleine
Dolores in hare armen inslapen, legde haar in
een met rood muskietengaas omhuld bedje en
kwam in het salon terug, waar haar .echtgenoot
in uroevige geuaenleu verzonnen was. Voor de
tweede maal werd Fiavtuua getrotien door de
gelaatsuitdrukking van. haar echtgenoot. Zy
nwain langzaam en zaclit naar de tuiel, waarop
inj steunde en tiaar hand op zijn schouder leg
gend, vroeg zij: „Waarom zyt gij bedroeld?"
Humbert sprong plotseling ais uil een droom
op en antwoordde: „Ik ben niet bedroeld."
Dc gravin ging zitten en antwoordde op een
loon, die meer kalmte deed vermoeden, dan zy
werkelijk bezat: „Hij hebt een edel, hart, Hum-
bert en doet uw best de .geheime smart, die u
ondermijnt, le verbergen. Sedert wijliet Konings
eiland bewonen, hebt gy wonderen van overleg
en goedheid verricht. Niet tevreden mijne dochter
en mij gelukkig te maken, hebt gij ons ook rijn
gemaakt, (jij, eeu edelman, aan arbeid niet ge
woon, hebt in uvfe dappere genegenheid de noo-
dige kracht gevonden om de schoonste nederzet
ting van de geheele kust te stichten. Ik was een
arm meisje, dat voor éénigen bruidschat een ver
bleekt wapenschild aanbracht, en gij hebt een
koninkrijk gesticht en het mij geschonken."
„Ik zou nog meer hebben willen doen, Fla
vians."
„Ja, ik weet, welk een macht mijn dochter en
ik op u hebben. Gij hebt u geheel aan ons ge
wijd, geen offer scheen u te groot om ons ge
luk te verzekeren en toen gij ons maar gelukkig
en ryk zaagt, hebt gy willen yergeten, dat gij
een bloedende wouue in tiet hart draagt."
„Ftaviana, wat durft gy te zeggenV"
„De waarheid", antwoordde de jonge vrouw,
„Het is heden niet voor het eerst, dat ik ecu
plooi van droefheid op-uw voorhoofd en traueit
iu uw oogen zie. Nooit hebt gij mij over uw*
smart willen spreken, maar als ik niet bij u ben,
vvanneer sommige woorden uw oor treffen cv
vooral wanneer bekende beelden voor uw oog
verschijnen, dan komen uwe herinneringen, e*
die heriiuieringen zyu droevig."
„Neen, neen, gij vergist u, en juist die onrust-
van uwe zijde is mijn grootste zorg. Waar zoti
ik bedroefd om zijn, ais ik u en mijn doclilc*
"bij mij heb?"
„Gij mist uw vader en gij betreurt Frankrijk,"
„Mijn vader," hernam de Flessigny met tril*
lende slem. „Vergeet gij dan, dal hij zeil de baas
den, die ons vereenigde, verbroken heeft en dat
mijn vaderland mij geen duim grond meer koq
gev?" J
„Humbert, wy worden gestraft voor een dub«1
bete fout Uwe edelmoedigheid wil het nooif
voor mij erkennen, maar ik begrijp het zeer goedj
en wil mij zelve niet verschoonen."
.Beschuldig u zelve niet, dat wil ik niet," .Viet
hy haar in de rede,
^"[Wordt vtyrvolgdj
m
