R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
No. 319
Donderdag 20 Januari 1921
31e Jaargang
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon ffiSEBFffi*m
Vernieuwing.
van de werk
iGOfltetd.
BUJTKNLAND
FKUJLLttroN
De weüergevonden dochter
ABONNEMENTSPRIJS c
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN f 2.50
jMEr OE1LLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER,
ADVERTENTIEPRIJS!
Van 1 tot 5 regels 1 1.25; elk* regel meer f 0.25; Reclames per
regel t 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 50ü.—f 400.—f t 200.—f t 100.— t 60f 35.—, t 15.—
Gelijk tlo voorbcreidiug op den grooten we
reldoorlog een voorbereiding was van vele ja
ren, zouden ook de gevolgen van die vrcesclijkc
storing in de mensclielijke samenleving, van
langdurige werking zijn
Altijd duidelijker bleek de oorlog een keerpunt
der geschiedenis. De crisis werd niet opgelost
door het leckenen van den „vrede". Schijnbaar
liad het recht gezegevierd op dc macht. Doch
weldra bleek dal 't was gelijk voorheen: „macht
is recht". Geen „menschelijkhcid" waarmee zoo
veel was geschermd, maar altijd weer: „gebruik
van de machl". De wereld, zoo was luide ver
kondigd, zou voortaan worden beheerschl
door den geest en niet meer door do slof, dat
is: de slollelijke macht van 't zwaard. En toch,
ju werkelijkheid bleef alleen hel zwaard gebie
den. Het schijnt, also! in het staatkundig leven
der groote nalies de strijd tusschen geest en
Stof l'cilclijk is beslist ten gunste van de stof.
Wal dan zeggen wil: blijvende strijd en nieuwe
oorlogen voor i!e toekomst.
Is er dan geen redding mogelijk?
Alleen dan, wanneer de maatschappij een
innerlijke vernieuwing ondergaat. Geen schijn
bare vernieuwing door een wereld-revolutie,
een wereldvcrwoesting. De wereldorde kan al
leen worden hersteld, wanneer de orde in iede-
ren menscli afzonderlijk is hernieuwd. Alle her
vorming der maatschappij, die niet steunt op
dc inwendige hervorming van den afzonder
lijken mensch baal niets.
Een duurzame bouw moet worden opgetrok
ken uit daartoe pasklaar gemaakt materiaal.
Alle onderdcelcn moeien afzonderlijk worden
bewerkt. Zoo ook bij den opbouw ccner geor
dende maatschappij. Dc verschillende karakters
der menschen, waaruit de maatschappij moei
worden opgebouwd zijn gelijk aan oubewerkte
en scherpe, hoekige steenen of rotsblokken. Zr
kunnen onmogelijk een welgcorucnd en duur
zaam geheel vormen, wanneer niet eerst dc
scherpe hoeken en kanten worden afgeslepen.
Het materiaal moest worden pasklaar gemaakt.
Wilt ge de maatschappij hervormen, hervorm
dan eerst den mensch, herstel de ware verhou
ding van iederen mensch tot zijn evennaaste.
Zonder deze ware verhouding, die steunt op de
verhouding der menschen tot God, is een orde
lijk samenstel der maatschappij onmogelijk. Zou
der deze geestelijke vernieuwing van den mensch
eok geen ware vernieuwing der maatschappij.
Zoo beeft hel Christendom den ophouw ver
staan eener ordelijke mcnschelijke samenleving.
Bij iedere ineenstorting van den wereldvrede
bleek, dat de verwoesting hare oorzaak vond
in liet afwijken van Christus. Christus is de
sluitsteen, die hel gebouw der wereldorde moet
samenhouden. Zakken de muren uit, dan is de
ruïne nabij. Buiten Christus is voor de door
Christus herstelde wereld geen duurzaamheid
mogelijk, is het terugvallen in het ergerlijke
heidendom onvermijdelijk.
Alleen de terugkeer naar Christus kan de
maatschappij nog redden, sprak nog onlangs
Paus Benedlcttis. Vernieuwing, geestelijke ver
nieuwing door Christus is dringend, dringend
noodzakelijk. Gelukkig dat zich daarvan de Ka
tholieken diep bewust zjjn. Hoe groote betce-
kenis van het devies: „Alles herstellen door
Christus" is sinds Pius X steeds beter begrepen.
Ook de getoovige Protestanten zien duidelijk
is, dat alleen van Christus de redding konten
kan. Maar met ontzetting ortwaren zij de ver
woesting, die hel ongeloof in liet protestantis
me heeft aangericht. Velen ging reeds het oog
voor de volle waarheid open. Zij zagen duidelijk
in, dat liet protestantisme niet bij machte is tiet
voortwoekerend ongeloof met gevolg en duur
zaam te bestrijden. Openlijk bekenden zij door
hun bekeering, dat terugkeer der maatschappij
tot Christus alleen mogelijk is door den invloed
der Katholieke Kerk.
Juist door de steeds meer naar voren treden
de scherpe tegenstelling tusschen Geloof en on
geloof wordt het voor de ware Katholieken al
tijd duidelijker, dat het vooral nu vóór alles aan
komt, niet op den naam, maar op de zaak. Wat
haat hel Christus belijden, wanneer men Chris
tus niet navolgt? Het wezenlijke van het Ka
tholicisme de Christus-navolging treedt steeds
meer op den voorgrond.
Van welken machtigen invloed op de samenle
ving de ware Christusnavolging is, zelfs op hen,
die Christus niet kennen of Hem schandelijk ver
lieten, blijkt wel overduidelijk uit de ontzag
lijke Franciscus-vereeriug, die zicli gedurende
de laatste jaren verbreidde in alle kringen. Zijn
zedclijk-hoogstaand karakter wekte algemeene
oewondering en waardcering.
De H. Franciscus is echter die groote impo-
ueerende Heilige geworden, juist door zijn cclit-
katholicke, daadwerkelijke Christus-navolging.
Al werd zijn geloofsleven door velen niet begre
pen en zelfs geheel verkeerd verstaan, zijn ka
rakter-grootheid wekte hoogachting en liefde
bij allen.
Gelukking wordt onder de Katholieken steeds
dieper beseft, dat zij in Franciscus een uitmun
tenden leidsman bezitten in de ware navolging
van Christus. Een heugelijk teeken voor de gees
telijke vernieuwing die gaat doorbreken.
Een heugelijk teckcnl De aaneensluiting van
duizenden Katholieken onder het vaandel van St.
Franciscus is een imponcerend verschijnsel. Een
uptrekkin in massa naar het hoogheilig katho-
.ieke doel: de geestelijke vernieuwing van het in
dividu en daardoor van getieel de maatschappij-
De groote Derde-Orde-beweging heeft zich een
hreeden weg gebroken in 't openbare katholieke
teven. Zij dringt door met hel bewustzijn van dc
onoverwinnelijke innerlijke kracht der overtui
ging. Heeds werden de jubeltonen gehoord, die
,i:.ar zevende eeuwfeest aankondigden aLs een
jrootsche propaganda en een wapenschouw
over de brecde gelederen.
Hel is den Tartiarissen-ernst, hun zedelijke
kracht tot geestelijke vernieuwing, in volle sterk
te te doen inwerken op het geestesleven van on
zen tijd. Daar leeft in die duizenden Franciscus-
.rinderen een zucht, om naar liet voorbeeld van
aun grooten Vader de tijden werkelijk te her
vormen door haar in te storten: den echten ka
tholieken geest van Christus.
Een allergelukkigste gedachte mag het liectcn,
dat liet secretariaat der Derde Orde. in het Min
derbroederklooster te Weert, haar propagan
da begon met de uitgave van een schoon „Jubi-
16-boek der wereldlijke Derde Orde van Sint
Franciscus 12211921". Daaruit spreekt samen
werking en heerlijke eendracht om de bereiking
van het liooge doel. Mild droegen de Tartiaris-
sen by om dit degelijk boek onder de betrok
kenen gratis te kunnen verspreiden. Broederlijk
vereenigden zicli vooraanstaande Derde-Ordclin-
gen uit alle standen, om hun heerlijke overtui
ging uit te spreken in de groote kracht der
Derde Orde ter geestelijke vernieuwing. Met
groote zorg en toewijding rangschikken de Min
derbroeders ilie artikelen en voeg-leu ze met an
dere'bijdragen Ie zawen lol een geheel, dat een
imponeerrnd cereteeken zal blijven voor dc
D erd e-1 Jr -te-bew eging.
Vol lof over hetgeen de Derde Orde reeds deed
spoort Z. D. H. de Aartsbisschop in een inlei
dend schrijven de Tertiarissen aan, hun heer
lijke roeping steeds ijverig te blijven vervullen,
om de „herstelling der maatschappij in Chris
tus te bespoedigen". Dr. A. C. M. Scliaepman
pleit met overtuigende bewijzen voor de nood
zakelijkheid, dat ieder priester de Derde Orde
moet hoogschatten. Ch. Ruys de Beerenbrouck
wekt de lioogere standen tot toetreden op en
een artikel, dat als onderleekening de naam
Anlberse draagt, wijst op de voortreffelijkheid
der Derde Orde als liet geneesmiddel voor onzen
tjjd. A. v. Wijnbergen leidt uit de juiste ver
houding der Derde Orde tegenover het Vereeni-
gingsleven de onschatbare waarde af van die
nooit genoeg te waardceren instelling voor hel
behoud van beginselvast katholicisme in het
Vcrcenigingsleven. Dr. L. Deckers wijst op het
sterke leger der Tertiarissen tegenover het veld
winnend zedenbederf. A. H. J. Engels toont de
sterke kracht, die de Derde Orde biedt aan den
Katholieken arbeider.
Deze artikelen, alten geschreven in het licht
van overtuigd inzicht in het wezen der Derde
Orde, oefenen ongetwijfeld een krachtige pro
paganda uit.
De bijdragen der medewerkende Minderbroe
ders, over de geschiedenis der Derde Orde, dc
uitspraken der drie taaiste Pausen, de beteekenis
der Derde Orde voor do jeugd, verdienen aller
aandacht. In het bijzonder zij echter gewezen
op dc duidelijke en zakelijke uiteenzetting van
liet wezen der Derde Orde door Fr. Pauius Steiu
O. F. M. en op de zeer instructieve beschrij
ving van de actie der Minderbroeders voor de
Derde Orde iu Nederland gedurende de laatste
tien jaren, door Fr. Petrus Nieten O. F. M.
Op waardige wijze wordt de artikelen-reeks
besloten door een nauwkeurige samenvatting
van de godsdienstige en sociaal-chariticve Ar
beid der Derde Orde in Nederland. Er gaat zulk
een overtuigende kracht uit van de hier verza
melde gegevens, dat we gerust durven verklaren:
wie ook slechts dit slot-urtikel van tiet Jubilé-
boek aandachtig heeft gelezen, moet met de
Derde-Orde-beweging sympalhisceren.
Wij twijfelen er niet aan, of liet Jubilé-bock
zal zijn doel schitterend bereiken: „bij dc pries-
.ers in de zielzorg en verder ook bij de leeken,
die in onze katholieke beweging leiding geven,
de kennis van St. Franciscus' Derde Orde uit
te breiden." En waar <!e kennis van dezs heer
lijke instelling eenmaal is verbreid, daar kan
ïooge waardeering niet uitblijven.
De wcreldontreddcring, het gevolg van den
oorlog, brengt buitengewone moeilijkheden.
In de ontstane verwarring is de economi
sche crisis niet de minst belangrijke.
De daaruit gevolgde consequenties plaatsten
leidende persoonlijkheden en betrokkenen voor
,iuitengewone moeilijkheden.
Wij willen het ditmaal slechts hebben over
de daaruit ontstane werkloosheid, welke zicli
.hans wederom schrikbarend dreigt uit te brei
den.
Niet al die werkloosheidsverschijnsclen had
den denzelfdeu ondergrond, waardoor het vaak
moeilijk wordt de oplossing te benaderen.
Daarbij wordt niet zelden de positie nog be
moeilijkt door het verschil in belangen, hetwelk
er bestaat tusschen de lijdende groepen of in
dividuen, patroons en werklieden.
Om in dergelijke kwesties de juiste maatrege
len te troffen, mogen theoretici geen bezwaren
ontmoeten, degenen die voor de praktische uit
werking worden gesteld, voelen die bezwaren
meer dan tiendubbel zoo zwaar.
Toen de eerste verschijnselen van werkloos
heid in meerdere takken van industrie zich
openbaarden, en men algemeen verwachtte, dal
de crisis in eenige industrie wel van voorbij-
gaanden aard zou zijn, werd vrij algemeen het
oog gericht naar een zoo goed mogelijke gel
delijke hulpverlcening.
In die periode kwam een noodregeling-Trcub
lot stand, gevolgd door meer wettelijke regelen
voor de groeiende werkloosheidverzekering.
Het is voor de Nederlandsclie vakbeweging
een bloeitijdperk geworden, immers, doordat de
vakbeweging de werkloosheidsverzekering in de
sfeer harer eigen bemoeiing kon betrekken, zag
zij haar werfkracht beduidend toenemen.
Het oorspronkelijk in de Nederlandsche ge
meenten sporadisch in practijk gebrachte sys
teem van bijslag door de Overheid (Rijk en
medewerkende gemeente) op de uitkeering, werd
verlaten en verandering gebracht in het systeem
van bijslag op de premie tot formecring van
fondsen om dc uitkeering mogelijk te maken.
Men aanvaardde een systeem, waarbij de Over
heid als regel eenzelfde bedrag zou storten als
voor of door elk der verzekerden werd gestort.
De overheid verdeelde haar interesse aldus,
dat bet Rijk bereid was indien ook de gemeen
te bereid werd gevonden.
Weigerde de gemeente haar bijdrage, dan
stonden de georganiseerde gemeentenaren bij
werkloosheid voor een halve uitkeering, verge
leken bij werkloozen in wel toegetreden ge
meenten woonachtig.
Dat dus de druk op de gemeenten, die „vrij"
waren bij bun al dan niet aansluiting, door de
betrokkenen geweldig was, is alleszins verklaar
baar.
Tot dien tijd werden maar weinig stemmen
gehoord, die de afwijkende mecning door H.
Hermans en Lambert Poel in het rapport der
Staatscommissie uitgesproken, bijvielen.
Deze Iieeren toch verdedigden in dat rap
port steeds, dat die werkloosheidsverzekering
voor alle loonarbeiders verplichtend moest zijn,
en dat ook de werkgevers naar billijkheid dien
den bij te dragen.
Men staal thans nog verstomd, dat zulk een
idéé niet meerderen aanhang in dien tijd heeft
gevonden. Immers de onvrijwillige werkloos
heid komt er toch niet op de eerste plaats ten
gevolge van daden of handelingen der werk
nemers.
Als men zich dus voor zulk een bedrijfsrisico
gaat wapenen is het toch volkomen logisch,
naar onze meening zelfs een eerste eisch, dal
ook het bedrijf medewerkt om de fondsen
voor dit risico te formeeren en dan voor allen
die in het risico kunnen deeten.
De taak van de Overheid lijkt ons hier eerder
steunend en aanvullend te moeten zijn.
Terwijl ook overwegingen van opvoedkun
digen aard, de gedachte der „zelfhulp," pleiten
voor een deelneming in de formeering der fond
sen door de arbeiders.
Het schijnt echter, dat men dien kant niet
heeft willen uitgaan, en het groote voordeel,
dat in de toepassing van het andere stelsel is
gelegen, bevat de lessen der historie, waar
mede liet Nederlandsche volk zijn nut kan
doen.
's-Bosch. M. KRIJGSMAN.
DE VREDESCRiS S.
In Engeland.
De depressie in de nijverheid houdt aan.
Drieduizend kolendelvers in liet district Swan
sea zijn werkloos, terwijl 50 pc.t der anderen
oen korten werktijd hebben. Slechts 30 pet. van
dc nnthraciet-kolendelvers in Wales hebben ar
beid.
De „Evening Stands" verneemt dat eerst
daags volgens de beslaande overeenkomsten
een verlaging der loonen bij de spoorwegen zat
moeten plaats hebben ten gevolge van de da
ling der prijzen en dc vermindering dus van
de kosten van levensonderhoud. De spoorweg
arbeiders zouden op 31 Januari e.k. dus weke
lijks 2 shilling minder ontvangen. Hij meent te
welen dat dit zal beteekenen een totale loons-
bcspa ring van drie millioen pond sterling per
jaar.
Volgens de „Daily Mail" zal uit de offi-
cieele cjjfers van het ministerie van arbeid blij
ken, dat de tevenskosten voor de gezinnen der
arbeidende klassen in December met vier of
vijf punten gedaald zijn.
hl de Ver. Slalen.
Reuter meld_t uit Washington, dat de arbeids
loonen in talrijke industrieën zijn veriaagd,
met name in de textielindustrie met 22Y, pet.
De arbeiders berusten algemeen in den nieuwen
toestand, daar zjj beseffen, dat anders bet eenig
alternatief is: sluiting van de fabrieken. Noch
tans hoort men eenige heftige protesten. De
Vereenigde Staten teilen meer dan tv.ea mil
lioen werkloozen.
DE TOESTAND IN IERLAND
Dc strijd tegen Sinn Felts.
Genieraat Strickland heeft verklaard, in ant
woord op een brief van den looo-burgemeesler
van Cork, waarin deze zijn invloed had ver
zocht om den staat van beleg, welke de orde
lijke burgers drukt, te verlichten, dal hij lot
elke consideratie voor de burgers van Cork be
reid is, doch in verband met de voortdurende
moordaanslagen op de politie gedwongen is de
drastische maatregelen te nemen, welke noodig
zijn om de dienaren van de kroon tegen laf
hartige moordaanslagen te beschermen. De
passieve houding der bevolking kan den vrede
niet bevorderen.
Drie van de mannen, die beschuldigd worden
in verbinding te staan tot de vermeende sa<
menzwering om do Vacuum Oilworks in
Wandsworth in brand te steken, zijn gisteren
te Londen voor het gerecht verschenen. Ds
zaak is tot Vrijdag verdaagd.
De Labour-oammissie heeft zijn rapport over
Ierland herzien, wat betreft den z.g. „Stag bij
Tralee", welke eenige weken geleden heeft
plaats gehad toen er van een zuivelfabriek uit
op de politie zou zijn geschoten, en een groep
journalisten eveneens door Sinn Feiuers zon
zijn beschoten.
Na een onderzoek heeft de commissie ver
klaard, dat „het relaas omtrent een hinderlaag
klaarblijkelijk afkomstig is uit de verbeelding
van hen, van wie de staatssecretaris voor Ier
land zijn inlichtingen heeft gekregen."
In Kilroe (graafschap Galway) worden elf
politiebeambten in een hinderlaag gelokt Eer
officier en vijf cadetten werden gewond, doch
dc aanranders werden op de vlucht gejaagd,
In Gnppagh White (Tipperary) werd oen offi
cier doodgeschoten; in Cashel (Tipperary)' ï'm
sergeant gedood.
DE ELLENDE DER DUITSCHE KINDEREN.
In het voorjaar hebben geneesheeren, juristen!
en paedagogen te Münohen besloten een syste
matische studie te maken van de ellende door
den oorlog veroorzaakt onder de Mü-nchcner
jeugd. Thans zijn do resultaten van deze studie
meegedeeld in een zeer sterk bezoaiite vergade-
ring.
Een geneesheer berichtte, dat nog nooit in de
ziekenhuizen zooveel gevallen als thans gecon
stateerd zijn van verwaarloosde diphterie, van
infectie door vuil, van schurft en syphilis. En
toch worden openbare sanitaire inrichtingen c»
hospitalen gesloten, omdat de kosten niet mee»,
betaald kunnen worden. Het komt bijna dage
lijks voor, dat zeer zieke kinderen naar huis
gezonden worden, omdat de ouders het geld nief
hebben voor de verpleging.
Een kinderverpleegster vertelde dat bij 305
bemiddelde en Onbemiddelde huisgezinnen mei
2800 personen, waar zij een onderzoek instelde,
meer dan de helft van het aantal gezinsteden ia
één kamer moest slapen, vaak drie in één
bed. In meer dan de hetft van de bedden ont
braken matras en slroozak, in 144 gevallen
dekens. Het ongedierte neemt steeds toe, is nief
uit te roeien. De kinderen moeten veel te lang ia
te kleine manden, wiegen of bedjes liggen. Zij
zag twee kinderen van vier en zes jaar in een
koffer slapen, één kind van een jaar in een
hoedendoos. Keukenpanneu worden gebruikt
voor de kindervvasoli. Negen tiende van de moe
ders hebben niet meer dan twee of drie luiers.
Vroeger kostte de eenvoudigste zuigelingenwasoh
167 mark, thans 2093. Een familie met vier kin-
blaar het Franscli van liAOUL DE NAVEttl
bewerkt door
L. M. VAN P1NXTEKEN, R.-K. Pr,
25.
„Goed, mijn zoon, goed", zeido de blinde
„Wij hebben ten opzichte van Dol«*res
tus:"':cn twee besluiten te kiezen, of
wel haar hier houden, terwijl ik. de be
slissing van haar vader afwacht, of wel
Laar aanstonds in een klooster te plaatsen"
„Aarzel niet, Laurent. Zeker Dolores
»ou hier bemind worden, maar onze ar-
tooede aou haar tegenstaan. De brief van
haar vader kan zes maanden, een jaar
wegblijven, het meest gepaste naar mijne
tneenh g aou zijn, het arme schepseltje
.bij de zusters in Mèzieres te brengen".
„En het koffertje?"
„Dat moet gij aan de overste geven,
iegelijk met Do.orees, een vreemde naam"
„Een Spaansche naam, die herinnert aan
ae smarten van onze Lieve Vrouw. Gij
Lebi gelijk moeder, zoo zal ik doen. Binnen
twee dagen ga ik naar Mèzieres. En
BflA zal ik het antwoord van haar Ya-
der afwachten,"
„En dan?"
„Vraag mij niet meer, moeder. Ik weet
niets van de toekomst, ik leef slechts
voor het oogenblik. Ik bemin u, ik voel
dat gij mijn goede engel aijt, en dat
ik om wederom braaf en deugdzaam
to worden mij nooit meer van u moet
verwijderen",
„Blijf dan alfcgld bij' mij, Laurent".
De jonge man kuste de handen zijner
moeder en besproeide ze met tranen.
Het was middernacht eer Marianou aan
rusten dacht.
„Ga fhans slapen, zeide zij, slaap wel
in deze armoedige woning waar gij met
de teoderste en vurigste liefde bemind
wordt."
„Gij ajjt een heiige," antwoordde Lau
rent.
Een oogenblik later wierp hij zich op
zijne legerstede en zijn laatste gedachte
was: Waarom heeft mijne moeder Paul
Avène nitgenoodigd? Ik ben bang .voor
hem"v L
HOOFDSTUK III.
VERLATEN.
Den volgenden morgen bij zijn ontwaken,
vervulden blijde gedachten den geest van
Laurent: de gedachte bij zijne moeder te zijn
ontspande zijne zenuwen en verruimde zijn
hart. Alle hoogmoedige gedachten waren uit
zijn geest verdwenen, een gevoel van rust
maakte zich van hem meester. Vroeg opge
staan, vond hjj de kleine Josephs in den
tuin. Deze was reeds de vriendin van Dolores
geworden. Het duurde lang, eer de dochter
van mevrouw de Flessigny kon begrijpen, dat
Josepha niet op hare kinderlijke vragen kon
antwoorden; loen zjj het begreep toonde zij
door liefkoozingen haar medelijden. La prent
onderzocht het wankelende huis en vergeleek
dit met de schootie boerenwoning, die Maria
nou vroeger bewoonde; hij bewonderde de
goedheid zijner moeder, die hem niets ver
weet en die zich toch bitter had kunnen be
klagen. Laurent was dien morgen oprecht in
zijne gevoelens; hij begreep het nietige van
zijn hoogmoed en zeide tot zich zeiven, dal
het geluk aan dien eenvoudigen haard kon
gevonden worden en dat de Jiefde voor zijn
moeder de droomen van vroeger vervangen
»ou. Hjj was nauwelijks dertig jaren oud en
kon zijn leven qpnieuw beginnen. De pastoor
zou hem helpen.
Een dergelijk besluit bevat iu zich reeds
een bron van vreugde. Hjj omarmde zijne
moeder en zeide haar: f,Ik zal uw oog en gij
mjjn geweten zijn."
Er werd besloten, flat hjj den. .volgenden
dag Dolores naar Mézières zou brengen.
„Mevrouw," vroeg deze, „wanneer zal ik
toch mjjne moeder zien?"
„Ja," antwoord:.', het kind. „Iederen nvond
liet mijne moeder mjj bidden voor mijn groot
vader en vragen dat Zijne Engelen mij onder
hunne vleugelen mochten beschermen. Kent
gjj mijne moeder niet? Zij is zoo goed; ieder
een thuis hield van haar. Ik heb haar in
lange niet gezien, sinds zij mij jn de armen
van uwen zoon legde, toen ik" vreesde dat de
zee mij zou doen sterven,"
„Arme kleine," zeide Marianou, „gij bebt
nog eene andere Moeder."
„Ja, in den hemel," antwoordde zij. i
De blinde haastte zich het gesprek een
andere wending te geven en Josepha kvwm
haar daarbjj te hulp.
De nvorigen avond had Laurent gedacht,
dat cr niet het minste genoegen in gelegen
kon zijn, zijn arm dorp terug te zien; maor
een heilzame verandering had in hem plaats
gehad; hij doorliep nu met vreugde de eenige
straat, waar de rieten hutten en de kerk,
waar hij als kind gebeden had, waren ge
legen. Hij trad de kerk binnen en een aan
doening, waarovèr hij geen meester was, deed
een traan aan zijne oogen ontvloeien.
Zelfs bedorven menschen hebben van die
uren. Het ist de genade van .God, die aan
hun hart klopt, de laatste poging van den
Engelbewaarder, die de ziel, hem toever
trouwd, tot God wil terugvoeren. Als die
genade, die neiging o;n tot het goede terug
te kceren, begrepen worden en aangenomen,
als de mensch zich daardoor voelt aange
spoord om een mannelijk besluit te nemen,
dan is hjj gered; als hij dat uur laat voor
bijgaan, dan komt het meestal nooit terug,
Marianou gevoelde alles wat bjj haar zoon
omging. Een christeljjk verlangen vervuld#
haren geest, zij hoopte dat haar zoon haar
geheel zou teruggegeven worden en haar nooit
meer verlaten zou.
Paul Avène kwam! vroeg en deed zlohi
geheel anders aan Laurent voor dan in da
herberg. Een vriendschappelijke rondborstig
heid^ hadden zijne somberheid vervangen,
zijne woorden hadden al hun bitterheid ver
loren Hjj tr.ad de kamer ven zjjn vriend
binnen, zag ze met een enkelen blik rend ou
bemerkte op de tafel het koffertje, dat Lau
rent was toevertrouwd. „Wel," zeide hij, „mjj
dunkt dat gjj duivelsch koppige odeurs van,
Panama heb» meegebracht. .Uw kamer riekt
als een bloemperk."
„Dat zal het sandelhouten koffertje zjjn."
„Op die eilanden is het hout zelfs gpr
parfumeerd,"
f r Wordt .vervolgd,';