R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND No. 319 Donderdag 20 Januari 1921 31e Jaargang VERSCHIJNT DAGELIJKS. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon ffiSEBFffi*m Vernieuwing. van de werk iGOfltetd. BUJTKNLAND FKUJLLttroN De weüergevonden dochter ABONNEMENTSPRIJS c PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN f 2.50 jMEr OE1LLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER, ADVERTENTIEPRIJS! Van 1 tot 5 regels 1 1.25; elk* regel meer f 0.25; Reclames per regel t 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 50ü.—f 400.—f t 200.—f t 100.— t 60f 35.—, t 15.— Gelijk tlo voorbcreidiug op den grooten we reldoorlog een voorbereiding was van vele ja ren, zouden ook de gevolgen van die vrcesclijkc storing in de mensclielijke samenleving, van langdurige werking zijn Altijd duidelijker bleek de oorlog een keerpunt der geschiedenis. De crisis werd niet opgelost door het leckenen van den „vrede". Schijnbaar liad het recht gezegevierd op dc macht. Doch weldra bleek dal 't was gelijk voorheen: „macht is recht". Geen „menschelijkhcid" waarmee zoo veel was geschermd, maar altijd weer: „gebruik van de machl". De wereld, zoo was luide ver kondigd, zou voortaan worden beheerschl door den geest en niet meer door do slof, dat is: de slollelijke macht van 't zwaard. En toch, ju werkelijkheid bleef alleen hel zwaard gebie den. Het schijnt, also! in het staatkundig leven der groote nalies de strijd tusschen geest en Stof l'cilclijk is beslist ten gunste van de stof. Wal dan zeggen wil: blijvende strijd en nieuwe oorlogen voor i!e toekomst. Is er dan geen redding mogelijk? Alleen dan, wanneer de maatschappij een innerlijke vernieuwing ondergaat. Geen schijn bare vernieuwing door een wereld-revolutie, een wereldvcrwoesting. De wereldorde kan al leen worden hersteld, wanneer de orde in iede- ren menscli afzonderlijk is hernieuwd. Alle her vorming der maatschappij, die niet steunt op dc inwendige hervorming van den afzonder lijken mensch baal niets. Een duurzame bouw moet worden opgetrok ken uit daartoe pasklaar gemaakt materiaal. Alle onderdcelcn moeien afzonderlijk worden bewerkt. Zoo ook bij den opbouw ccner geor dende maatschappij. Dc verschillende karakters der menschen, waaruit de maatschappij moei worden opgebouwd zijn gelijk aan oubewerkte en scherpe, hoekige steenen of rotsblokken. Zr kunnen onmogelijk een welgcorucnd en duur zaam geheel vormen, wanneer niet eerst dc scherpe hoeken en kanten worden afgeslepen. Het materiaal moest worden pasklaar gemaakt. Wilt ge de maatschappij hervormen, hervorm dan eerst den mensch, herstel de ware verhou ding van iederen mensch tot zijn evennaaste. Zonder deze ware verhouding, die steunt op de verhouding der menschen tot God, is een orde lijk samenstel der maatschappij onmogelijk. Zou der deze geestelijke vernieuwing van den mensch eok geen ware vernieuwing der maatschappij. Zoo beeft hel Christendom den ophouw ver staan eener ordelijke mcnschelijke samenleving. Bij iedere ineenstorting van den wereldvrede bleek, dat de verwoesting hare oorzaak vond in liet afwijken van Christus. Christus is de sluitsteen, die hel gebouw der wereldorde moet samenhouden. Zakken de muren uit, dan is de ruïne nabij. Buiten Christus is voor de door Christus herstelde wereld geen duurzaamheid mogelijk, is het terugvallen in het ergerlijke heidendom onvermijdelijk. Alleen de terugkeer naar Christus kan de maatschappij nog redden, sprak nog onlangs Paus Benedlcttis. Vernieuwing, geestelijke ver nieuwing door Christus is dringend, dringend noodzakelijk. Gelukkig dat zich daarvan de Ka tholieken diep bewust zjjn. Hoe groote betce- kenis van het devies: „Alles herstellen door Christus" is sinds Pius X steeds beter begrepen. Ook de getoovige Protestanten zien duidelijk is, dat alleen van Christus de redding konten kan. Maar met ontzetting ortwaren zij de ver woesting, die hel ongeloof in liet protestantis me heeft aangericht. Velen ging reeds het oog voor de volle waarheid open. Zij zagen duidelijk in, dat liet protestantisme niet bij machte is tiet voortwoekerend ongeloof met gevolg en duur zaam te bestrijden. Openlijk bekenden zij door hun bekeering, dat terugkeer der maatschappij tot Christus alleen mogelijk is door den invloed der Katholieke Kerk. Juist door de steeds meer naar voren treden de scherpe tegenstelling tusschen Geloof en on geloof wordt het voor de ware Katholieken al tijd duidelijker, dat het vooral nu vóór alles aan komt, niet op den naam, maar op de zaak. Wat haat hel Christus belijden, wanneer men Chris tus niet navolgt? Het wezenlijke van het Ka tholicisme de Christus-navolging treedt steeds meer op den voorgrond. Van welken machtigen invloed op de samenle ving de ware Christusnavolging is, zelfs op hen, die Christus niet kennen of Hem schandelijk ver lieten, blijkt wel overduidelijk uit de ontzag lijke Franciscus-vereeriug, die zicli gedurende de laatste jaren verbreidde in alle kringen. Zijn zedclijk-hoogstaand karakter wekte algemeene oewondering en waardcering. De H. Franciscus is echter die groote impo- ueerende Heilige geworden, juist door zijn cclit- katholicke, daadwerkelijke Christus-navolging. Al werd zijn geloofsleven door velen niet begre pen en zelfs geheel verkeerd verstaan, zijn ka rakter-grootheid wekte hoogachting en liefde bij allen. Gelukking wordt onder de Katholieken steeds dieper beseft, dat zij in Franciscus een uitmun tenden leidsman bezitten in de ware navolging van Christus. Een heugelijk teeken voor de gees telijke vernieuwing die gaat doorbreken. Een heugelijk teckcnl De aaneensluiting van duizenden Katholieken onder het vaandel van St. Franciscus is een imponcerend verschijnsel. Een uptrekkin in massa naar het hoogheilig katho- .ieke doel: de geestelijke vernieuwing van het in dividu en daardoor van getieel de maatschappij- De groote Derde-Orde-beweging heeft zich een hreeden weg gebroken in 't openbare katholieke teven. Zij dringt door met hel bewustzijn van dc onoverwinnelijke innerlijke kracht der overtui ging. Heeds werden de jubeltonen gehoord, die ,i:.ar zevende eeuwfeest aankondigden aLs een jrootsche propaganda en een wapenschouw over de brecde gelederen. Hel is den Tartiarissen-ernst, hun zedelijke kracht tot geestelijke vernieuwing, in volle sterk te te doen inwerken op het geestesleven van on zen tijd. Daar leeft in die duizenden Franciscus- .rinderen een zucht, om naar liet voorbeeld van aun grooten Vader de tijden werkelijk te her vormen door haar in te storten: den echten ka tholieken geest van Christus. Een allergelukkigste gedachte mag het liectcn, dat liet secretariaat der Derde Orde. in het Min derbroederklooster te Weert, haar propagan da begon met de uitgave van een schoon „Jubi- 16-boek der wereldlijke Derde Orde van Sint Franciscus 12211921". Daaruit spreekt samen werking en heerlijke eendracht om de bereiking van het liooge doel. Mild droegen de Tartiaris- sen by om dit degelijk boek onder de betrok kenen gratis te kunnen verspreiden. Broederlijk vereenigden zicli vooraanstaande Derde-Ordclin- gen uit alle standen, om hun heerlijke overtui ging uit te spreken in de groote kracht der Derde Orde ter geestelijke vernieuwing. Met groote zorg en toewijding rangschikken de Min derbroeders ilie artikelen en voeg-leu ze met an dere'bijdragen Ie zawen lol een geheel, dat een imponeerrnd cereteeken zal blijven voor dc D erd e-1 Jr -te-bew eging. Vol lof over hetgeen de Derde Orde reeds deed spoort Z. D. H. de Aartsbisschop in een inlei dend schrijven de Tertiarissen aan, hun heer lijke roeping steeds ijverig te blijven vervullen, om de „herstelling der maatschappij in Chris tus te bespoedigen". Dr. A. C. M. Scliaepman pleit met overtuigende bewijzen voor de nood zakelijkheid, dat ieder priester de Derde Orde moet hoogschatten. Ch. Ruys de Beerenbrouck wekt de lioogere standen tot toetreden op en een artikel, dat als onderleekening de naam Anlberse draagt, wijst op de voortreffelijkheid der Derde Orde als liet geneesmiddel voor onzen tjjd. A. v. Wijnbergen leidt uit de juiste ver houding der Derde Orde tegenover het Vereeni- gingsleven de onschatbare waarde af van die nooit genoeg te waardceren instelling voor hel behoud van beginselvast katholicisme in het Vcrcenigingsleven. Dr. L. Deckers wijst op het sterke leger der Tertiarissen tegenover het veld winnend zedenbederf. A. H. J. Engels toont de sterke kracht, die de Derde Orde biedt aan den Katholieken arbeider. Deze artikelen, alten geschreven in het licht van overtuigd inzicht in het wezen der Derde Orde, oefenen ongetwijfeld een krachtige pro paganda uit. De bijdragen der medewerkende Minderbroe ders, over de geschiedenis der Derde Orde, dc uitspraken der drie taaiste Pausen, de beteekenis der Derde Orde voor do jeugd, verdienen aller aandacht. In het bijzonder zij echter gewezen op dc duidelijke en zakelijke uiteenzetting van liet wezen der Derde Orde door Fr. Pauius Steiu O. F. M. en op de zeer instructieve beschrij ving van de actie der Minderbroeders voor de Derde Orde iu Nederland gedurende de laatste tien jaren, door Fr. Petrus Nieten O. F. M. Op waardige wijze wordt de artikelen-reeks besloten door een nauwkeurige samenvatting van de godsdienstige en sociaal-chariticve Ar beid der Derde Orde in Nederland. Er gaat zulk een overtuigende kracht uit van de hier verza melde gegevens, dat we gerust durven verklaren: wie ook slechts dit slot-urtikel van tiet Jubilé- boek aandachtig heeft gelezen, moet met de Derde-Orde-beweging sympalhisceren. Wij twijfelen er niet aan, of liet Jubilé-bock zal zijn doel schitterend bereiken: „bij dc pries- .ers in de zielzorg en verder ook bij de leeken, die in onze katholieke beweging leiding geven, de kennis van St. Franciscus' Derde Orde uit te breiden." En waar <!e kennis van dezs heer lijke instelling eenmaal is verbreid, daar kan ïooge waardeering niet uitblijven. De wcreldontreddcring, het gevolg van den oorlog, brengt buitengewone moeilijkheden. In de ontstane verwarring is de economi sche crisis niet de minst belangrijke. De daaruit gevolgde consequenties plaatsten leidende persoonlijkheden en betrokkenen voor ,iuitengewone moeilijkheden. Wij willen het ditmaal slechts hebben over de daaruit ontstane werkloosheid, welke zicli .hans wederom schrikbarend dreigt uit te brei den. Niet al die werkloosheidsverschijnsclen had den denzelfdeu ondergrond, waardoor het vaak moeilijk wordt de oplossing te benaderen. Daarbij wordt niet zelden de positie nog be moeilijkt door het verschil in belangen, hetwelk er bestaat tusschen de lijdende groepen of in dividuen, patroons en werklieden. Om in dergelijke kwesties de juiste maatrege len te troffen, mogen theoretici geen bezwaren ontmoeten, degenen die voor de praktische uit werking worden gesteld, voelen die bezwaren meer dan tiendubbel zoo zwaar. Toen de eerste verschijnselen van werkloos heid in meerdere takken van industrie zich openbaarden, en men algemeen verwachtte, dal de crisis in eenige industrie wel van voorbij- gaanden aard zou zijn, werd vrij algemeen het oog gericht naar een zoo goed mogelijke gel delijke hulpverlcening. In die periode kwam een noodregeling-Trcub lot stand, gevolgd door meer wettelijke regelen voor de groeiende werkloosheidverzekering. Het is voor de Nederlandsclie vakbeweging een bloeitijdperk geworden, immers, doordat de vakbeweging de werkloosheidsverzekering in de sfeer harer eigen bemoeiing kon betrekken, zag zij haar werfkracht beduidend toenemen. Het oorspronkelijk in de Nederlandsche ge meenten sporadisch in practijk gebrachte sys teem van bijslag door de Overheid (Rijk en medewerkende gemeente) op de uitkeering, werd verlaten en verandering gebracht in het systeem van bijslag op de premie tot formecring van fondsen om dc uitkeering mogelijk te maken. Men aanvaardde een systeem, waarbij de Over heid als regel eenzelfde bedrag zou storten als voor of door elk der verzekerden werd gestort. De overheid verdeelde haar interesse aldus, dat bet Rijk bereid was indien ook de gemeen te bereid werd gevonden. Weigerde de gemeente haar bijdrage, dan stonden de georganiseerde gemeentenaren bij werkloosheid voor een halve uitkeering, verge leken bij werkloozen in wel toegetreden ge meenten woonachtig. Dat dus de druk op de gemeenten, die „vrij" waren bij bun al dan niet aansluiting, door de betrokkenen geweldig was, is alleszins verklaar baar. Tot dien tijd werden maar weinig stemmen gehoord, die de afwijkende mecning door H. Hermans en Lambert Poel in het rapport der Staatscommissie uitgesproken, bijvielen. Deze Iieeren toch verdedigden in dat rap port steeds, dat die werkloosheidsverzekering voor alle loonarbeiders verplichtend moest zijn, en dat ook de werkgevers naar billijkheid dien den bij te dragen. Men staal thans nog verstomd, dat zulk een idéé niet meerderen aanhang in dien tijd heeft gevonden. Immers de onvrijwillige werkloos heid komt er toch niet op de eerste plaats ten gevolge van daden of handelingen der werk nemers. Als men zich dus voor zulk een bedrijfsrisico gaat wapenen is het toch volkomen logisch, naar onze meening zelfs een eerste eisch, dal ook het bedrijf medewerkt om de fondsen voor dit risico te formeeren en dan voor allen die in het risico kunnen deeten. De taak van de Overheid lijkt ons hier eerder steunend en aanvullend te moeten zijn. Terwijl ook overwegingen van opvoedkun digen aard, de gedachte der „zelfhulp," pleiten voor een deelneming in de formeering der fond sen door de arbeiders. Het schijnt echter, dat men dien kant niet heeft willen uitgaan, en het groote voordeel, dat in de toepassing van het andere stelsel is gelegen, bevat de lessen der historie, waar mede liet Nederlandsche volk zijn nut kan doen. 's-Bosch. M. KRIJGSMAN. DE VREDESCRiS S. In Engeland. De depressie in de nijverheid houdt aan. Drieduizend kolendelvers in liet district Swan sea zijn werkloos, terwijl 50 pc.t der anderen oen korten werktijd hebben. Slechts 30 pet. van dc nnthraciet-kolendelvers in Wales hebben ar beid. De „Evening Stands" verneemt dat eerst daags volgens de beslaande overeenkomsten een verlaging der loonen bij de spoorwegen zat moeten plaats hebben ten gevolge van de da ling der prijzen en dc vermindering dus van de kosten van levensonderhoud. De spoorweg arbeiders zouden op 31 Januari e.k. dus weke lijks 2 shilling minder ontvangen. Hij meent te welen dat dit zal beteekenen een totale loons- bcspa ring van drie millioen pond sterling per jaar. Volgens de „Daily Mail" zal uit de offi- cieele cjjfers van het ministerie van arbeid blij ken, dat de tevenskosten voor de gezinnen der arbeidende klassen in December met vier of vijf punten gedaald zijn. hl de Ver. Slalen. Reuter meld_t uit Washington, dat de arbeids loonen in talrijke industrieën zijn veriaagd, met name in de textielindustrie met 22Y, pet. De arbeiders berusten algemeen in den nieuwen toestand, daar zjj beseffen, dat anders bet eenig alternatief is: sluiting van de fabrieken. Noch tans hoort men eenige heftige protesten. De Vereenigde Staten teilen meer dan tv.ea mil lioen werkloozen. DE TOESTAND IN IERLAND Dc strijd tegen Sinn Felts. Genieraat Strickland heeft verklaard, in ant woord op een brief van den looo-burgemeesler van Cork, waarin deze zijn invloed had ver zocht om den staat van beleg, welke de orde lijke burgers drukt, te verlichten, dal hij lot elke consideratie voor de burgers van Cork be reid is, doch in verband met de voortdurende moordaanslagen op de politie gedwongen is de drastische maatregelen te nemen, welke noodig zijn om de dienaren van de kroon tegen laf hartige moordaanslagen te beschermen. De passieve houding der bevolking kan den vrede niet bevorderen. Drie van de mannen, die beschuldigd worden in verbinding te staan tot de vermeende sa< menzwering om do Vacuum Oilworks in Wandsworth in brand te steken, zijn gisteren te Londen voor het gerecht verschenen. Ds zaak is tot Vrijdag verdaagd. De Labour-oammissie heeft zijn rapport over Ierland herzien, wat betreft den z.g. „Stag bij Tralee", welke eenige weken geleden heeft plaats gehad toen er van een zuivelfabriek uit op de politie zou zijn geschoten, en een groep journalisten eveneens door Sinn Feiuers zon zijn beschoten. Na een onderzoek heeft de commissie ver klaard, dat „het relaas omtrent een hinderlaag klaarblijkelijk afkomstig is uit de verbeelding van hen, van wie de staatssecretaris voor Ier land zijn inlichtingen heeft gekregen." In Kilroe (graafschap Galway) worden elf politiebeambten in een hinderlaag gelokt Eer officier en vijf cadetten werden gewond, doch dc aanranders werden op de vlucht gejaagd, In Gnppagh White (Tipperary) werd oen offi cier doodgeschoten; in Cashel (Tipperary)' ï'm sergeant gedood. DE ELLENDE DER DUITSCHE KINDEREN. In het voorjaar hebben geneesheeren, juristen! en paedagogen te Münohen besloten een syste matische studie te maken van de ellende door den oorlog veroorzaakt onder de Mü-nchcner jeugd. Thans zijn do resultaten van deze studie meegedeeld in een zeer sterk bezoaiite vergade- ring. Een geneesheer berichtte, dat nog nooit in de ziekenhuizen zooveel gevallen als thans gecon stateerd zijn van verwaarloosde diphterie, van infectie door vuil, van schurft en syphilis. En toch worden openbare sanitaire inrichtingen c» hospitalen gesloten, omdat de kosten niet mee», betaald kunnen worden. Het komt bijna dage lijks voor, dat zeer zieke kinderen naar huis gezonden worden, omdat de ouders het geld nief hebben voor de verpleging. Een kinderverpleegster vertelde dat bij 305 bemiddelde en Onbemiddelde huisgezinnen mei 2800 personen, waar zij een onderzoek instelde, meer dan de helft van het aantal gezinsteden ia één kamer moest slapen, vaak drie in één bed. In meer dan de hetft van de bedden ont braken matras en slroozak, in 144 gevallen dekens. Het ongedierte neemt steeds toe, is nief uit te roeien. De kinderen moeten veel te lang ia te kleine manden, wiegen of bedjes liggen. Zij zag twee kinderen van vier en zes jaar in een koffer slapen, één kind van een jaar in een hoedendoos. Keukenpanneu worden gebruikt voor de kindervvasoli. Negen tiende van de moe ders hebben niet meer dan twee of drie luiers. Vroeger kostte de eenvoudigste zuigelingenwasoh 167 mark, thans 2093. Een familie met vier kin- blaar het Franscli van liAOUL DE NAVEttl bewerkt door L. M. VAN P1NXTEKEN, R.-K. Pr, 25. „Goed, mijn zoon, goed", zeido de blinde „Wij hebben ten opzichte van Dol«*res tus:"':cn twee besluiten te kiezen, of wel haar hier houden, terwijl ik. de be slissing van haar vader afwacht, of wel Laar aanstonds in een klooster te plaatsen" „Aarzel niet, Laurent. Zeker Dolores »ou hier bemind worden, maar onze ar- tooede aou haar tegenstaan. De brief van haar vader kan zes maanden, een jaar wegblijven, het meest gepaste naar mijne tneenh g aou zijn, het arme schepseltje .bij de zusters in Mèzieres te brengen". „En het koffertje?" „Dat moet gij aan de overste geven, iegelijk met Do.orees, een vreemde naam" „Een Spaansche naam, die herinnert aan ae smarten van onze Lieve Vrouw. Gij Lebi gelijk moeder, zoo zal ik doen. Binnen twee dagen ga ik naar Mèzieres. En BflA zal ik het antwoord van haar Ya- der afwachten," „En dan?" „Vraag mij niet meer, moeder. Ik weet niets van de toekomst, ik leef slechts voor het oogenblik. Ik bemin u, ik voel dat gij mijn goede engel aijt, en dat ik om wederom braaf en deugdzaam to worden mij nooit meer van u moet verwijderen", „Blijf dan alfcgld bij' mij, Laurent". De jonge man kuste de handen zijner moeder en besproeide ze met tranen. Het was middernacht eer Marianou aan rusten dacht. „Ga fhans slapen, zeide zij, slaap wel in deze armoedige woning waar gij met de teoderste en vurigste liefde bemind wordt." „Gij ajjt een heiige," antwoordde Lau rent. Een oogenblik later wierp hij zich op zijne legerstede en zijn laatste gedachte was: Waarom heeft mijne moeder Paul Avène nitgenoodigd? Ik ben bang .voor hem"v L HOOFDSTUK III. VERLATEN. Den volgenden morgen bij zijn ontwaken, vervulden blijde gedachten den geest van Laurent: de gedachte bij zijne moeder te zijn ontspande zijne zenuwen en verruimde zijn hart. Alle hoogmoedige gedachten waren uit zijn geest verdwenen, een gevoel van rust maakte zich van hem meester. Vroeg opge staan, vond hjj de kleine Josephs in den tuin. Deze was reeds de vriendin van Dolores geworden. Het duurde lang, eer de dochter van mevrouw de Flessigny kon begrijpen, dat Josepha niet op hare kinderlijke vragen kon antwoorden; loen zjj het begreep toonde zij door liefkoozingen haar medelijden. La prent onderzocht het wankelende huis en vergeleek dit met de schootie boerenwoning, die Maria nou vroeger bewoonde; hij bewonderde de goedheid zijner moeder, die hem niets ver weet en die zich toch bitter had kunnen be klagen. Laurent was dien morgen oprecht in zijne gevoelens; hij begreep het nietige van zijn hoogmoed en zeide tot zich zeiven, dal het geluk aan dien eenvoudigen haard kon gevonden worden en dat de Jiefde voor zijn moeder de droomen van vroeger vervangen »ou. Hjj was nauwelijks dertig jaren oud en kon zijn leven qpnieuw beginnen. De pastoor zou hem helpen. Een dergelijk besluit bevat iu zich reeds een bron van vreugde. Hjj omarmde zijne moeder en zeide haar: f,Ik zal uw oog en gij mjjn geweten zijn." Er werd besloten, flat hjj den. .volgenden dag Dolores naar Mézières zou brengen. „Mevrouw," vroeg deze, „wanneer zal ik toch mjjne moeder zien?" „Ja," antwoord:.', het kind. „Iederen nvond liet mijne moeder mjj bidden voor mijn groot vader en vragen dat Zijne Engelen mij onder hunne vleugelen mochten beschermen. Kent gjj mijne moeder niet? Zij is zoo goed; ieder een thuis hield van haar. Ik heb haar in lange niet gezien, sinds zij mij jn de armen van uwen zoon legde, toen ik" vreesde dat de zee mij zou doen sterven," „Arme kleine," zeide Marianou, „gij bebt nog eene andere Moeder." „Ja, in den hemel," antwoordde zij. i De blinde haastte zich het gesprek een andere wending te geven en Josepha kvwm haar daarbjj te hulp. De nvorigen avond had Laurent gedacht, dat cr niet het minste genoegen in gelegen kon zijn, zijn arm dorp terug te zien; maor een heilzame verandering had in hem plaats gehad; hij doorliep nu met vreugde de eenige straat, waar de rieten hutten en de kerk, waar hij als kind gebeden had, waren ge legen. Hij trad de kerk binnen en een aan doening, waarovèr hij geen meester was, deed een traan aan zijne oogen ontvloeien. Zelfs bedorven menschen hebben van die uren. Het ist de genade van .God, die aan hun hart klopt, de laatste poging van den Engelbewaarder, die de ziel, hem toever trouwd, tot God wil terugvoeren. Als die genade, die neiging o;n tot het goede terug te kceren, begrepen worden en aangenomen, als de mensch zich daardoor voelt aange spoord om een mannelijk besluit te nemen, dan is hjj gered; als hij dat uur laat voor bijgaan, dan komt het meestal nooit terug, Marianou gevoelde alles wat bjj haar zoon omging. Een christeljjk verlangen vervuld# haren geest, zij hoopte dat haar zoon haar geheel zou teruggegeven worden en haar nooit meer verlaten zou. Paul Avène kwam! vroeg en deed zlohi geheel anders aan Laurent voor dan in da herberg. Een vriendschappelijke rondborstig heid^ hadden zijne somberheid vervangen, zijne woorden hadden al hun bitterheid ver loren Hjj tr.ad de kamer ven zjjn vriend binnen, zag ze met een enkelen blik rend ou bemerkte op de tafel het koffertje, dat Lau rent was toevertrouwd. „Wel," zeide hij, „mjj dunkt dat gjj duivelsch koppige odeurs van, Panama heb» meegebracht. .Uw kamer riekt als een bloemperk." „Dat zal het sandelhouten koffertje zjjn." „Op die eilanden is het hout zelfs gpr parfumeerd," f r Wordt .vervolgd,';

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1921 | | pagina 1