R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
No. 322
ABONNEMENTSPRIJS*
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
ADVERTENTIEPRIJS:
Oe Derde Orde bij haar 700-
jarig bestaan.
PtsUllJLn.lON
êQ taais van de overheid bij de
werMeioosheiuoesmjdsnijj.
BUITENLAND
De w&isrgevonaen üochter
nitSTm
Maandag 24 Januari 192T
31e Jaargang
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN t 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
Bureau; HOF6» ALKMAAR. Telefoon REDACTIERM3.1E 431
Van 1 tot 5 regel» 11.25; elke regel meer f 0.25; Reclame» per
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.t 400.—, t 200.—, f 100.— t 60f 35.—, t 15.—
ii
HET WEZEN DER DERDE ORDE.
De Derde Orde van den H. Franciscus
van Assisië beoogt niet een enkel goed
werk of een bepaalde oefening van gods
vrucht of alleen de devotie tot den schichten
Zij omvat het geheele leven van den christen.
Godvruchtige vereenigingen, Congrega
ties ot Broederschappen, zegt het kerkelijk
wetboek in canon 685, worden opgericht,
hetzij om werken van godsvrucht of liefde
te beoetenen, hetzij oui den bloei van den
openoaren eeredienst te vermeerderen. Om
dit edel doel te bereiken, hebben zij bepaal
de statuten, reglementen en voorschriften
maar zij leggen hun leden niet een vasten
leeiregei op, waartoe deze zich door een
openbare belofte voor heel het leven ver
plichten.
L»e oefeningen van godsvrucht, de werken
van lielde, de ontwikkeling en den opbloei
van den openoaren eeredienst sluit de Derde
Orde niet buiten haren werkkring. Integen
deel. Als godsdienstige instelling, die geheel
doortrokken is van den geest van het Evan
gelie, beoeient zij noodzakelijkerwijze het
gebod van Christus de liefde de Derde
orde bevordert bij hare leden die oefe'
ii ui 3 au
godsvruent, weLke on
der de leiding van den H. Geest
in de Kerk tot stand gekomende devotie
tot het H. Sacrament, het bitter lijden en
het H Hart, ae veelvuldige H. Communie,
oe vereering oer Allerheiligste Maagd enz.
Wie den regel der Derde Orde en voora.
den geest van Franciscus goed bestudeert,
zal daarvan ten volle overtuigd worden.
ue Derde Orde echter wil meerzij be
oogt de voile beleving van het christendom,
zoowel in den huiselijken kring als in het
openbaar leven. De Derde Orde wil haar
leden opvoeren tot de christelijke volmaakt
heid. Ln ais middel om dat verheven doel
ie bereiken, geeft zij hun een bepaalden,
nauwkeurig omschreven leefregel, dien zij
door de professie beloven levenslang te zullen
onderhouden.
can. 7Ü1 van het kerkelijk wetboek geeft
dan ook aan de Derde Orde den voorrang
boven alle broederschappen en godsdienstige
vereenigingen. Hiermee drukt de Kerk als
het ware een stempel op het oordeel van den
vorigen Generaal der Jesuieten, Pater
Wernz, toen hij ais zijn meening te kennen
gai, dat de Derde Orcie van Sint Franciscus
boven de broederschappen en congregaties
niet slechts in voorrang uitmunt, maar ook
ooor innerlijke volmaaktheid, dat de
Congregaties derhalve hoegenaamd niet op
één lijn met de Derde Orde mogen geplaatst
worden.
Wat is dan wel die Derde Orde?
V/aar zal men de preciese en authentieke
leer op dit punt beter vinden, dan op de
lippen der H. Kerk? Welnu, ziehier de
omschrijving, welke de Kerk er van geeft in
de can 700 en 702. „De wereldlijke Tertia
rissen zijn personen, dien in de wereld
leven onaer leiding van een geestelijke
Orde, wier geest zij volgen. Zij beijveren
zich om naar de volmaaktheid te streven
op een manier, welke aan het leekenleven
conform is. Om dit te bereiken volgen zij
den regel, welke voor hen door den Aposto-
lischen Stoel is goedgekeurd."
Deze omschrijving eischt een nadere orn-
senrijving, waardoor het wezen der Derde
Orde ook duidelijk zal worden,
ue Derde Orde neemt in de Kerk een af
zonderlijke stand op klasse in. Behalve den
geestelijiten stand, onderscheiden wij in de
Kerk een kloosterstand en een leekenstand
welnu, daartusschen bevindt zich de
stand der Derde-Ordelingen.
De kloosterlijke staat is de stand van
personen, die openbare belijdenis doen van
de evangelische raden, - die den raad van
Jezus Christus willen volgen: om te leven
in zyiverheid, in armoede en gehoorzaam
heid. Men kent ze aan hun kleed. Voor hen,
die tot dezen stand willen behooren, heeft
de Kerk een bijzondere plechtigheid voor
geschreven, die zij de professie noemt.
Wat onder „de leekenstand" wordt ver
staan, is genoegzaam bekenddat is de
klasse der gewone christenen, die door de
onderhouding der geboden God dienen tot
heil hunner ziel.
De Derde Orde nu is de afzonderlijke
stand van geloovigen, die het midden houdt
tusschen den kloosterlijken staat en het le
ven der gewone christenen in de wereld.
De Tertiaris treedt niet uit de wereld,
maar verzaakt den geest der wereld, die de
aartsvijandin is van Christus.
De Tertiaris verplicht zich niet tot de
evangelische Raden zooals de kloosterlingen
maar wel verplicht hij zich tot de stipte
naleving van de heilige wetten van het Evan
gelie en tracht dus niet een soort van accoord
aan te gaan tusschen Christus en de wereld.
De Tertiaris leeft met voortdurend even
als de kloosterlingen onder het toezicht en 't
gezag van een kloosteroverste maar toch
erkent hij de rechtsmacht van de Eerste
Orde, onder welke de Derde is gesteld en
is hij gehouden (ofschoon niet op zonde)
om te leven volgens den regel de stipte
naleving van uien Regel kan gemscht wor
den op straffe van uitzetting uit de Orde.
Als onderscheidingsteeken en kenmerk
van een Tertiaris draagt hij ook een afzon
derlijke kleeding. Daardoor wordt de Derde
Ordeling er voortdurend aan herinnerd dat
hij behoorbtot de Orde van Boutvaardig
heid (wat een andere naam is voor de Derde
Orde van Franciscus). Het scapulier over
de schouders spreekt hem van het juk de
Ordetucht, dat hij op zich genomen heeft,
het koord om de lendenen herinnert hem
aan den band, waarmee hij aan den Regel
en de Orde verbonden is.l)
Omdat de Derde Orde een bijzonderen stand
[vormt, moet het aspirant-lid eerst een jaar
van vorming, een proefjaar, een noviciaa
doormaken, "ln dien tijd moet hij niet alleen
de noodige kennis opdoen van den Regel en
alle andere voorschriften, maar ook zich
practisch oefenen in de leefwijze der Tertia
rissen en zijn levensopvatting en zifn levens
gedrag doordringen van den Franciscaan-
schen geest. Na dien tijd kan hij zich door de
professie voor heel zijn leven aan de Orde
verbinden en belooft dan zijn leven in over
eenstemming te houden met den Regel en
zich voor immer te stellen onder de leiding
van het wettig gezag der Orde.
Als wij de bijzondere plaats beschouwen,
die de Tertiarissen innemen, denken wij
onwillekeurig aan den kerkdijken ridder
stand der middeleeuwen. Dit waren adellijke
mannen, die zich op plechtige wijze verbon
den ter verdediging van de rechten der
Kerk en ter bescherming der zwakken.
Aan deze instelling gaf de Kerk door haar
zegen en haar wijding een hoogere beteeke-
nis. Men werd er lid van door het openbaar
ontvangen van den ridderslag. Welnu, om
tot den staat van Derde Ordeling toe te
treden is ook een openbare ridderslag noo
dig. De Kerk namelijk neemt de leden op
in de Derde Orde door de professie en voor
levenstaak wordt den Tertiarissen aange
wezen de wereld veroveren voor Christus,
de verflauwde liefde opnieuw doen ontbr n-
den, de wereld terugbrengen tot de zuivere
en trouwe naleving van het Evangelie en
vooral een hardnekkigen strijd voeren tegen
hebzucht, weelde en zingenot.
Zoo wordt het duidelijk, dunkt me,
waarom de Derde Orde, deze „electissima
portio gregis", „dit uitgelezen deel van
Christus' kudde" reeds van Paus Gregorius
IX den eerenaam ontving, den glorietitel i
de legerschaar der Machabeesche strijders.
Nieuwe-Niedorp.
Fr. DEODATUS VERGEER
O. F- M.
1) Bij de inkleeding zegt de Priester,
wanneer hij het scapulier omhangtDe Heer
bekleede u met den nieuwen mensch, die
naar God geschapen is in ware rechtvaardig
heid en heiligheid.
Voor de zegening van het koord wordt
het gebed gesproken God, die om den slaaf
vrij te koopen, gewild heeft, dat Uw zoon
door de handen der goddeloozen gebonden
werd wij bidden U, zegen dit koord en geef
dat Uw dienaar, die zien met dien band van
boetvaardigheid omgordt, altijd de koorden
van dienzelfden J. C. onzen Heer indachtig
zij en zich zeiven voor altijd aan uwen
dienst vebonden beschouwe. Door onzen
Heer J. C. Uwen Zoon enz.
Daarna het koord aan den postulant
gevend, bidt de Priesterde Heer omgorde
tl met het koord van zuiverheid, en doove
uit in uwe lendenen de begeerlijkheid,
opdas de deugd van onthouding en zuivei-
ueid in u blijve. Amen.
Thans het laatste arltkel.
Wij spreken nu nog met een enkel woord
over de werkloosheid, ontslaan door de min
dere coneurreutie-vaarrdigheid der Nederland-
sche industrie in het Buitenland.
Het is niet het gemakkelijkste terrein en vol
voetangels en klemmen.
Maar wij trachten onze collega's in de ge
meentebesturen te overtuigen, dat wij in die
richting bij de Regeering stappen moeten doen
En zou de Regeering ons denkbeeld voor
verwezenlijking uilvoerbaar achten, dan gaan
wij trachten de werKgevers-organisalies ter
plaatse te overtuigen. Want zooals de toestand
thans is, kan het in de industrie niet blijven.
De betrokken vakgenooten zitten diep in den
put, het moreel is dagelijks achteruitgaande,
en de industrieels ondernemingen zijn half
lam geslagen en beloopen de kans om straks,
gebroken, een zwaren stryd te moeten begin
nen tegen de huisindustrie, waarin zij niet zoo
gemakkelijk zulien overwinnen.
Nu werpe ons weer niemand tegen, dal er
straks komt een wet op de huisindustrie.
Zeker wij waardeeren dien arbeid van den'
Wetgever lioogelija en erkennen zelfs de
wenschelijk- en noodzakelijkheid.
Maar wie in een dusdanig moeras van wet
telijke maatregelen alle heil verwacht en abso
lute onderdrukking van een dergelijk euvel,
schijnt mjj toch een vreemdeling in Jerusalem.
Om bij ons voorbeeld van de sigarenindu-
strie te blijven: l
Daar wordt tlians door verschillende siga
renmakers, als gevolg der abnormale dingen
die gebeuren door de situatie waarin wij ons
bevinien, ondanks wet, ondanks controleurs,
van den arbeid, naar onze overtuiging heel wat
langer gewerkt dan 8 uur per dag en 45 uur
per week.
Hoe is nu die werkloosheid met haar uit
wassen te overwinnen?
Daarvoor is maar één middel, n.m.l., dat de
productie weer concurrentievaardig gemaakt
kan worden om het afzetgebied in het buiten
land te heroveren of uit te breiden.
Daarvoor moet het product aan den hoog-
sten daar te verkrijgen prijs geleverd worden.
Moet hierdoor, zoolang de slechte valuta
stand en andere factoren blijven heerschen een
wijziging komen in de factoren die den kost
prijs van het prcduct bepalen, dan moet dal
aanvaard worden.
Daaruit kan volgen een daling ook van het
loon voor exportartikelen.
Men kan nu kiezen in zulk een geval lus-
sohen twee wegen, of aanvaarding van de da
ling van het inkomen of die daling conipen-
seeren door een langeren tijdsduur te werken.
Bovenstaande consequenties zal men, zoo
lang als de factoren werken zooals thans, moe
ten aanvaarden of werkloosheid behouden.
Natuurlijk kunnen die maatregelen tijdelijk
z(jn, dat is trouwens meer een kwestie tus
schen partijen dan tusschen anderen.
Een niet onbelangrijke factor bij het ingang
brengen vam de industrie is van werkgeverszijde
ook nog, het risico van prodiuotie in dezen
geweldig schommelenden tijd.
Dit ware bij een goede regeling ook nog
gedeel lelijk op de Overheid over te brengen
(gemeente en Rijk), natuurlijk als tijdelijke
hulp. Men kan dat doen, door te riskeeren
eventueel verlies of winst.
Men kan dat ook doen, door alleen garant
te zijn tot een zeker maximum in het verlies
en daarvoor te benutten de gelden, die thans
bij het verleenen van steun worden gegeven.
Want men denke hierover niet te licht. Over
1920 kostte de Bossche steunregeling alleeen
voor Bossche gesteunden meer dan een ton
gouds. s
Rest nog een andere moeilijkheid, waarmede
sommige iudustrieelen voor het in werking
brengen van het bedrijf zullen zitten.
Het zijn de moeilijkheden bij het verkrijgen
van het noodige crediet. Ook hierbij zou de
Overheid wederom tot een zeker percentage
en onder de noodige granties tijdelijk de hel
pende hand kunnen bieden. Op een dergelijke
manier komt er arbeid en daardoor zal mate
rieel en moreel welvaart komen.
Door al die hulp van de Overheid zal zij
ook, zoolang als de zaken staan zooals zij
slaan, een woord mede moeten spreken; zoo
wel op zakelijk als op sociaal terrein.
Vooral in de laatste kwaliteit kan, zoolang
als de noodtoestand duurt, die overheidsmede-
zoggingssohap weldadig zijn.
Als haar verteegenwoordiger, (zijnde het or
gaan, slaande tusschen en boven de partijen)
constateert, dat voor 't deel der export een zoo
veel procenteüjke daling oin concurrentievaar
dig te zijn onvermijdelijk is, zullen ook de ar
beiders die kwade boodschap eerder aanvaar
den.
Als zij bespreekt en voorstelt een tijdelijke
verlenging van den arbeidsduur ter compensee
ring van de door de noodzakelijke daling ver
loren inkomsten zal men dit tocli moeilijk met
reactie kunnen brandmerken.
Het ware te wenschen, dat in deze richting
eene oplossing ware te zoeken. Daar zullen er
zijn die vragen met welk' recht wij met zooveel
zooveel pretentie in de oplossing van dit pro
bleem den weg durven wijzen. Sommigen zul
len ons zeggen, dat dit de organisaties moeien
doen. Welnu, indien dat zoo is, dat zij het dan
doent
Wij hebben als gemeentelijke bestuurder al
zooveel ter opreddering gekregen waar men
moeilijk meer raad mee wist.
En wij laten ons, hoe hoog wij als organi
satie-man de organisatie ook achten en lief
hebben, ons niet tot pakjesdrager promovee-
ren.
Wij zullen ook op dit terrein, als wij onze
collega's en de Rijksoverheid kunnen overtui
gen, trachten stappen te doen.
Want die roep om geldelijken steun, gelde-
Lijken steun en nog eens geldelijken steun hin
dert ons. :s|
Het is de slechtste vorm van hulp.
De werkloosheid, die wij thans kennen, dient
met andere middelen te worden bestreden.
'a Bosch.
M. KRIJGSMAN,
BRIAND VOOR DE FRANSCHE KAMER.
Nadat Briand Donderdag in de Kamer de
regeeringsverklarmg had voorgelezen, hebben
onmiddellijk daarop enkele afgevaardigden hem
over de algemeene politiek van de regeering ge
ïnterpelleerd, Vrijdag reeds heeft Briand deze
sprekers beantwoord, hoewel er nog verschei
dene interpellaties meer waren aangekondigd.
Omtrent dit optreden van Briand voor de Kamer
meldt de correspondent te Parijs van de N. R.
Cl. het volgende:
Het was een goede zet van Briand, aanstonds
de sprekers van Donderdag te beantwoorden. De
indruk, door de programrede en wat daarop
volgde, achtergelaten, was niet gunstig. Briand
heeft getracht de puntjes op de i te zetten. Uit
den aard der zaak bleef zijn betoog wal vaag.
Het buitenlandsche beleid geeft thans den door
slag. Maandag begint do zitting van den Opper
sten Raad. Dil noopte hem tot voorbehoud.
Echter ging hij daarin niet zoo ver als Leygues
die gladweg elke openbare gedachtewisseling
vóór die samenkomst weigerde, omdat hij daar
in de handen vrij wilde houden. Dit was een
kweslie van tact en tactiek. Ook Briand kan
natuurlijk geen bindende volmacht van de
Kamer aanvaarden, Niettemin erkende hij met-,
terdaad haar recht op verduidelijking van de be
ginselen, die do Fransche vertegenwoordigers
daarbij zullen leiden. Zijn redevoering wekte her
haalde geestdrift, vaak vond hij overal
warme instemming, op do uiterste rechterzijde
na. De voorzitter van den ministerraad maakte
den indruk, de Kamer in hel vertrouwen Ie
nemen. Daudet pleegt haar tegen Briand's wel
sprekendheid le waarschuwen. Dan vergelijkt 11ij
deze met een violoncel. Dit instrument bespeelde
ii ij zooeven als .een virtuoos. Zijn bei oog was
afwisselend geestig en pathetisch en aldoor
sober. Voorioopig moet de Kamer, aldus Briand,
mij op mijn woord gelooven. De regeering
streeft een vast doel na. Jegens de geallieerden
moet ze tact aanwenden. De aanwezigheid van
Barthou in het kabinet moet niet verontrusten.
Naar men weet, werd hem de bedoeling toege
schreven, de handelsbetrekkingen tusschen
Frankrijk en Sow jet-Rusland te doen hervatten
Frankrijk zal tegenover Duilschland geen
machtsmisbruik maken, ai tracht Duitschland
het nakomen van zijn verplichtingen te ontgaan.
Het is thans het slechtste oogenblik om te be<
palen wat Duitschland in het geheel aan vers
goeding te betalen heeft De stand van den wis,
selkoers drukt er het economische leven. Waar
schijnlijk is hij een voorstander van vijfjaarlijk-
sclie uilkeeringen en van bepaling van de soin,
daarna te voldoen. Duitschland beschikt nog
over ontzaglijke productie-kracht Het zal zich
spoedig herstellen. Des te beter voor Frankrijk,
Dit land wil van geen enkel recht, in het ver-
drag vervat, afzien. Het vervat, ondanks zija
gebreken, talrijke waarborgen, onder andere hel
toezicht op de Duitsche begroeting en den uit
voer, alsmede het recht, Duitsche spilzucht te
beletten. Briand verlangt vertrouwen en bijna
samenwerking.
Hij zal zich inspannen het ontwerp betreffen
de het herstel van het gezantschap bij den Paua
te doen aannemen. Daarbij stelt hij zich uitslui
tend op het standpunt van de buitenlandschg
politiek.
Briand werd herhaaldelijk door stekelige uit
roepen van Daudet in de rede gevallen. Na d»
rede van Briand betuigde Herriot het volle ver
trouwen in de regeering namens de radicals
partij, waarvan hij voorzitter is. Wel bepleitte
hij het aanknoopen van handelsbetrekkingen
met Sowjet-Rusland.
Centrum en rechterzij maakten het hem lastig,
de socialisten daarentegen steunden hem opzien
barend.
DE TOESTAND IN IERLAND.
Het oHiceele weekbericht.
Het officieele w ekbericht dat den toestand
in Ierland over de week. die afliep op 15 Janu-
Naur het transen vaa KAOUL DL NA VERY
bewerkt door
L. M. VAN FINXI EREN, R.-K. Pr.
26.
Laurent stond op. Voor het eerst seder
langen tijd betaalde Avène de rekening van'
Jan.cotte. Zij verschrok, toen zij hoorde'
dat de beide jonge mannen naar Mezières
gingen.
„De nacht is stikdonker", zeide zij, „en
het bosch is onveilig door roovers. Drie
dagen geleden hebben zij een reiskoets
geplunderd. Gij stelt u aan een groot gevaar
"loot als gij zoo laat en zonder wapenen
Pp reis gaat."
>»Kotn, kom1" antwoordde Avène, wij
zijn niet bang. En als gij ons niet ziet
terugkomen b-dt dan eens de „Profundis'
•voor mij".
„ik hoop, dat u niets kwaads overkomt,
amwoordde de herbergierster, „maar gij
stelt God op de pïroef."
Avène deed een spotlach hooren en Lau
rent nam de slapende Dolores op zijn arm
Id,en hij op den .weg stpnd, zeide hjj op
berouwvollen toon: „En mijn moeder?"
„Uwe moeder? Had gij haar door in het
dorp te blijven, de akkers kunnen terug
geven, die zij achtereenvolgens verkoeld
heeft, en het licht der oogen, door hare
tranen uitgeblusclit? Als gij haar, na een
vrij lange afwezigheid, kunt melden dat
uw fortuin gemaakt is, zal zij zich er in
verheugen en er zonder wantrouwen in
deelen."
„Maar morgen, wat dan?"
„Het ergste zal zijn, dat zij evenals
Janiocttc gelooft dat wij voor de roovers
in net bosch der Ardennen gedood zijn.
Slaapt Dolores nog?"
„Ja' antwoordde Laurent.
Éeiden bewaarden het stilzwijgen en ver
haastten hun stap.
„Waar gaan wij heen?" vroeg eindelijk
Lament op angstigen toon.
„Naar het geluk en de fortuin", ant
woordde Avène.
„Maar langs welken weg? Groote God;
„Roep Hem niet aan, Hij zou ons ver
bliksemen."
„Maar gij hebt mij nog niet gezegd
hoe wij ons van het kind kunnen ontslaan.'
„Er bestaat maar een zeker middel",,
antwoordde Avène.
„Dat wil ik niet. Ik heb haat eenmaa
geren en zal haar nooit dooden."
„Dan zullen wij haar achterlaten",
„Op den weg?"
„Neen, dan zou zij gevonden worden
en spreken".
„Waar dan?"
„In het bosch."
„in dat onmetelijke bdsdï, vol duisternis
en verschrikking voor dat teedere en door
hare moeder zoo bedorven kind?"
Avène bleef plotseling stilstaan. „Luis
ter", zeide hij en legde zijn hand krachtig
cp den schouder van Laurent, „wilt gij
rijk worden, ja of neen? Als gij wroeging
gevoelt, dan gebeurt er niets. Wij brengen
het kind naar Mezières en gij keert naar
Marianou terug om er van gebrek om te
komen; maar als gij den moed uwer on
deugden bezit want gij bezit ondeugden,
al geeft gij ook sowijlen toe aan vreemwde
angstvalligheden als gij dien moed bezit,
zeg ik, laat dan dat kind, dat niet van
uwe familie is en dat gij nog niet lang
genoeg kent om het te beminnen, in het
dichtst van bet bosch achter. Dan neemt gij,
in plaats van naar het dorp terug te keeren,
in Mezières een reiskoets die u naar Parijs
brengt, gij verandert van naam, en in een
tijd waarin Law en zijn systeem honderd
ïortuinen op een dag opbo.ttwea en af
breken, vestigt gij als nvillionair na twee
bezoeken in de rue Luincampoix. Vrees
hoeft gij nergens voor te hebben. Als het
kind door iemand gevonden en opgenomen
wordt, zult gij geen misdaad op uw ge
weten hebben, en daar God zorgt voor
de onschuldigen, is het wel waarschijnlijk
dat Hij voor Dolores evengoed zal zorgen
als voor de jonge vogels in het bosch."
Laurent boog het hoofd, en antwoord
de niet. De twee medeplichtigen lieper
thans langs het sombere bosch. Een hevige
wind bewoog de takken, schudde de bla
deren af en brak de doode takken. Op goed
geluk af, drong Paul Avène het bosch
binnen langs een krom pad, vroeger door
houthakkers gemaakt. Nauwelijks hadden
zij een kwartier lang een nauwen weg
gevolgd, toen twee geweerschoten op
koifen afstand gehoord werden.
„Zco", zeide Avène, „de troep van Brin-
dor is vanavond aan het werk, morgen
zal de politie op hun spoor zijn. Als men
de kleine bij toeval ontdekt, zal iedereen
des te eer gelooven dit wij vermoord zijn
daar Marianou niet zal nalaten over he
kistje te spreken."
Op de eerste losbranding der geweren
volgde een tweede, klaarblijkelijk verd d g'
den de reizigers, die dope de handieter
waren aangevallen, zich dapper.
„Verder, verder'" riep Laurent. Hij stoot*
te tegen iets, dat hij eerst voor een muuf
hield, maar dat Paul Avène weldra erkende
als de hut van een kolenbrander.
„Mooi", zeide hij, „de kleine zal daa*
als te huis zijn".
Hij stak een lantaarn aan om Bet in
wendige te onderzoeken.
„Droge bladeren", sprak hij, „eenige kas
tanjes en een stuk brood, de hut is nog)
niet lang verlaten."
Hij nam de slapende Dolores van Laurent
over en legde haar op de bladeren. Het
kind sprak als in een droom: „Mijn God,-
bescherm mijn grootvader, zegeii mijn veel
beminde ouders, verdedig mij tegen de boo
ze n en beveel aan uwe Engelen mij ondeü
hunne vleugelen te bewaren."
„Het gebed", zeide Laurent, „dat me
vrouw Flesstgny haar iederen avond liet
bidden",
Avène trok zijn medeplichtige voort Zij
hadden neg geen honderd schreden gedaan
toen zij een hartverscheurenden kreet hoor
den. Die Kreet was door Dolores geslaakt
Plotseling uit haren slaap ontwaakt vond
z ijzich alleen op een onbekende plaats
en rieo Rare moeder te hulp.
(Wordt vervolgd.)
