R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
DE TREKJES
1
BINNENLAND.
1 -J
No. 348
WOENSDAG 23 FEBRUARI 1921
13e JAARGANG
C. Kroon,
(Woenstil).
ABONNEMENTSPRIJS;
VERSQHIJ1T DAGELIJKS.
Bureau: HOF 6, ALKM AAR. - Telefoon R EDACTlE^&ö!
ADVERTENTIEPRIJS:
Oorlogskinderen.
Ergerlijk.
Birmeniandsch Nieuws,v
Verkeer en Posterijen.
Uit onze Oost.
X
echter alleen bij wijze van premie
ORDE EN ARBEID.
Kerk en School
Kunst en Kennis.
FEUILLETON
aflevering
De wedergevonden dochter
r I
v
i FEBRUARI 1921,
uur bij opbod,
naliën, in het kof
heer A. P. DE
■eralaan van den
r nieuw gebouwde
>rden gegeven ten
irnoemden notaris
lat te Alkmaar.
(12294)
i-Scharwoude en
IS, Nolaris te Hee-
irnen^ens opVRIJ-
AR1 1921, des na-
r, in de herberg
te Heerhugowaard,
open
te Heerhugowaard
eg, groot 4 A., 10
aanvaarden,
wijlen Mejuffrouw
HAGEN. (12024)
ÏTTEN
1 1.25 per 100.
pakjes.
UPERS RABAT.
>stw. ol rembours;
»dt ingestaan.
Beurden,
larenfabrikant.
OKS BLAD
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN 1 2.50
HET OEILLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
Van 1 tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaiinj
per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonnè'3 wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot «en bedrag van t 500.f 400.—, t 200.f 100.— t 60t 35.—, t 15.—
Er gaat geen dag voorbij, of Wij worden
op de een of andere manier herinnerd aan
de schade, welke de maatschappij door den
wereldoorlog geleden heeft. Zouden wij
zelf al eens een dag doormaken zonder
op de een of anJere wijze met een der oor-
logsnaweeën in aanraking te komen, dan
spreken ons des avonds de couranten toch'
weer van die jaren vol ellende en
verwoesting.
Mee9tal houden wij het oog op het ma
terieele verlies en de gevolgen op stoffelijk
gebied; interessceren ons voor een confe
rentie van Spa, Brussel, Parijs of Londen,
waar de Duitsche schadevergoeding be
sproken wordt, de Oostenrijksdhe boe
del wordt getaxeerd of het eeuwige Bai-
Var.raadsel nog ingewikkelder wordt ge
maakt; om te zien, of de internationale
politiek ook eenige hoop geeft voor een
vleugje opleving voor centraal-Europa,
wat de marken- en kronenkoers kan doen
stijgen, van invloed kan zijn op de in
dustrie, op verminderen van de werkloos
heid en dergelijke.
De minstens even grootc en in wezen
grooter verwoesting, door den oorlog aan
gericht, n.pi. die van geestelijke goederen,
ontgaat ons meestal.
Eenige staaltjes uit de Duitsche onder
wijswereld kwamen ons dezer dagen daar
aan met een schok herinneren.
De „Berliner Morgenpost" schreef en
vertelde, „wat een uur gaans van BerWjn
mogelijk is". En dan krijgen wij te hoo-
ren van een dorpsschool, waar zeventig
kinderen in één lokaal bijeen, gebracht
zijn. Alle klasseindeeling is zoek; de on
derwijzer, is oud, zestig jaar, wordt slecht
betaald en wil geen pensioen aanvragen.
Zijn huishoudelijke bezigheden nemen het
grootste deel van zijn tijd in besla.
Daarom heeft hij een lesrooster ingericht,
waardoor niet hij zich naar de behoeftefl
van het onderwijs, maar het onderwijs
zich naar zijn behoeften regelt. Een aan
tal kinderen krijgt geregeld vrij-af om in
'len tuin van meester te werken; anderen
om bij zijn familieleden huiselijke bezig
heden te verrichten.
De onderwijsresultaten zijn natuurljk
verbazingwekkend. De kinderen, die thuis
niet een beetje door hun ouders bijgewerkt
woraen, leeren niet eens behoorlijk lezen,
rekenen en schrijven en sommige kinda
ren behooren bij hun „loffelijk ontslag'
ongeveer tot de analphabeten.
De beste leerlingen kunnen niet eens tot
too rekenen en geen enkele leerling kent
de tafels van vermenigvuldiging. In lie
school nu, waar den grootsten leerlingen
de meest elementaire kennis ontbreekt, on
derwijzen de oudere leerlingen de kleinere.
Slaag wegens onvoldoende onderwijspres*
taties is aan de orde van den dag, vooral
als de onderwijzer niet al te nuchter is
Zou men zich zoo iets zes jaren geleden
hebben kunnen voorstellen in Duitschland,
het land der discipline, en dat op één uur
gaans van Berlijn?
Ergerlijk is nog wat, volgens het „Hbld."
de onderwijsinspectrice Charlotte Schultze
in „Tiigliche Rundschau" schreef.
Het gaat over de „School der toekomst"
zooais ze sarcastisch schrijft, naar aanlei
ding van haar bezoek aan de school van
Berthold Otto, een school die gebroken
heelt met het „oude dwangsysteem" en het
„nieuwe vrije stelsel" huldigt om te zijn
een „wegwijzer voor den vooruitgang der
beschaving." De „proefschool van Otto in
Lichterfelde is, naar de schrij'fster zegt,
een oer belangrijkste specimina van het
dooi enkelen aanbevolen „nieuwe stelsel."
Als de bezoekster het schoolgebouw bin
nenkomt, hoort ze liedjes fluiten, zooals
„So sind^ sie alle"en onstuimig ia-
waai van'jongens, die, zonder toezicht ge
laten, aan het plukharen zijn in de smalle
schoolgang. Het is pauze. Van de onder
wijzers is er niet één te vinden. Jongens
en meisjes dringen zich ongemanierd voor
bij de bezoekster, zonder op haar vragen
te antwoorden. Maar eindelijk ontdekt ze
een welwillend meisje, dat haar de onder
wijzerskamer wijst. Mejuffrouw Schultze
gaat daarbinnen, oin nadere inlichtingen
omtrent het onderwijssysteem te vragen.
Ook -hier treft dc toon, die tusschen on
derwijzers en leerlingen hecrscht, haar
hoogst onaangenaam. Een jongen zat aan
een tafel te schrijven. Een onderwijzer
stoot er bij ongeluk tegen, waarop de leer
ling hem tot meer voorzichtigheid ver
maant, als hij een boxduel ontgaan wil.
Zelfs jegens den directeur schieten de leer
lingen te kort in achting.
Want ofschoon hij van de leerlingen
vooraf verlof had gekregen, bezoekers toe
te laten (er waren nog andere hospitanten,
behalve de schrijfster) vermaande een
jongen hem vrij onhebbelijk', met les
geven te beginnen, daar de bel gegaan was.
Zooals vanzelf spreekt, hebben de leerlin
gen maling aan hoffelijkheid jegens be
zoekers. Ze staan bezoeken genadiglijk toe,
met „vooruit dan maar" of weigeren met
„nee d'r uit."
„Alles gaat ill die vrije school", zegt
de schrijfster, „zooals de kinderen het
willen." Ze mogen in dc pauze in Ie
frissche lucht gaan of in de niet geventi-
leeidc lokalen blijven, net zooals ze willen.
Ze kiezen de leervakken uit, aan welke
ze willen deelnemen, stellen tijd en onder
werp vast en nemen geen werk ter oefe
ning aan. De leerlingen bepalen, waaraan
een lesuur besteed zal wqjden en kiezen
ook de leerstof. Beoordcelingen van het
wei 1: worden niet gegeven, cijfers over be
gaafdheid (cvenwel-niet over positieve on
derwijsresultaten) worden alleen op verlan
gen der leerlingen gegeven, 't Schoolbe
zoek is onregelmatig. De leerlingen mogen
dc school voorgoed verlaten wanneer ze
willen. Ze verhoogen zich zelf naar de vol
gende klas, maar moeten daar tot tevre
denheid der andere leerlingen voldoen. Dc
onderwijzers hebben daarover niets te
zeggen.
De klas, collectief, is almachtig en moet
zelfs verlof geven het lokaal voor een
oogenblik te verlaten, als een leerling dat
noodig heeft.
Een leeraar, wiens vak niet natuurkunde
is, las voor uit een natuurkundeboek'.
In het wiskünde-uur werkten leerlingen
vraagstukken uit, zonder teckeningen en
zonder controle. Het door Berthold Otto
zoozeer geprezen „Gezamenlijk onderricht"
bestond uit 'n les van 2 uren achtereen,
met niets dan vragen luk-raak, onsamen
hangend en over allerlei onderwerpen. Op
n et één ervan kwam een voldoend ant
woord. Op verzoek ijer leerlingen werd
„lees en verwonder u", zegt dc schrijfster
met 12ij jarigen, Faust 2e deel cur
sorisch, zonder eenige verklaring gelezen.
Terwijl vier meisjes in gekromde houding
met over elkaar geslagen, in de lucht
zwaaiende beenen op tafels zaten kousen te
stoppen en blouses te repareeren, waren
vier jongens met Faust II bezig.
Met tranen in de oogen heeft de schrijf
ster, naar ze zegt, dit opvoedingsinstituut
verlaten, zich afvragende, wat er terecht
moet komen van zulke kinderen, die alles
naar hun onrijpe opvattingen mogen rege-
len-,
„Men heeft er," zegt ze, „gebroken met
strenge tucht en nauwgezette plichtsbe
trachting, die ons in smaad en ellende ge
dompeld vaderland door de oud-Duitsche
deugden weer tot machp en aanzien konden
brengen."
Inderdaad! Wanneer men zulke dingen
leest en men ziet daarnaast dan Duitsch-
land's beste economen, kundigste finan
ciers en slimste diplomaten zwoegen en
tobben om op de a.s. conferentie van Lon
den tegenover de vroegere vijanden en
overwinnaars aan te toonen, dat het land
gebukt gaat onder geweldige schuldenlasten
en niet in staat is dc geëischte milliarden
te betalen, tc trachten dus om voor het
tegenwoordig geslacht een economische op
leving mogelijk te maken, dan vraagt men
zich af, of men niet verstandiger zou doen,
meer aandacht te wijden aan de verwoes
ting van zedelijke schatten door den oor
log aangericht, dan aan het verkrijgen van
toekomstig materieel gewin. Kan men van
de tegenwoordige jeugd verwachten, dat
zij het vaderland opnieuw tot welvaart zal
brengen, wanneer zij al de ruwheid, jn-
beschaafdheid. onevenwichtigheid, karak
terloosheid en ongebondenheid van oor
logskinderen voor het verdere leven mee
krijgt?,
lil de mode-kroniek van sommige
bladen staan dikwijls dwaasheden, die
onze lachspieren in beweging bren
gen.
Een van die dwaasheden is „het
volgend© zinnetje:
„Men, moet Multi-millionaire tegen
woordig wezen om trouw te kunnen
zijn," dat men dezer dagen in zoo'n
mode-kroniek kon aantreffen.
Die bewering is niet alleen bel whe-
lijk. Zij doet ergerlijk aan door haar
brutale, aanmatigende domheid.
Dc vrouwen welke zich opofferen
voor haar gezin-en zich dikwijls het
eenvoudigste moeien ontzeggen, de on
derwijzeressen die opgaan in hun tank,
de verpleegsters, die haar werk van
barmhartigheid vervullen, allen die
haar leven hebben gesteld in dienst
van anderen zij tellen niet meer mee.
ze zijn geen „vrouw". „Vrouw" is al
leen d© wufte vlinder, die opgaat in
de allerlaatste modes, die schatten
wegwerpt om zich op te tooien-, die
de mode heeft gemaakt tot haar uunst
en levensdoel. Men gaat in alle krin
gen steeds meer en meer voeten wat
'n verderf voor de vrouw de „mode"
is, zooals die tegenwoordig lieerscht:
niet alleen wan 'n uitgesneden blouse
gaat dat verderf uit, maar ook van
de steeds stijgende weelde ,van de
grootc plaats, die het woord „mode"
in het woordenboek der vrouw be
slaat.
Ook in dat van vele onzer Katho
lieke vrouwen.
DE SLUITING DER POSTKANTOREN.
Naar uit heli voorloopig verslag der
Eerste Kamer nopens de begrooling van
Waterstaat blijkt, zou men gaarne wor
den ingelicht, in hoeverre de löopfeudè
geruchten aangaande sluiting van som
mige postkantoren des middags liusschcn
12)5 en 2 uur, waarheid bevatten. Men
vertrouwde, dat die geruchten onjuist zou
den zijn, maar mooht dit niet hel| geval
zijn, dan verwachtte men, dat de Minis
ter hel Hoofdbestuur der P. en T. er op
zou willen wijzen, dat het zich heefli te
onthouden van het in het leven roepen
van toestanden, waaruit voor het publiek
allerlei moeilijkheden en ongeriefelijkhe-
den voortvloeien.
DE HUIZEN VAN DE RADEN VAN
ARBEID TE TIEL EN DEVENTER.
Op dc vragen van het Tweede Kamerlid
den heer L. M. Hermans belreffende het
overleggen aan de Kaïmer van het rapport
inzake den aankoop van een huis le Tiel
voor den Raad van Arifeid aldaar, heeft
de minister van Arbeid geanliwoord, dat
de door hem benoemde commisie in haar
rapport lot de conclusie is gekomen, dat
mr. Rink niet die mate van fijngevoelig
heid heeft aan den dag gelegd, welke in
de uiterst delicate positie, waarin hij zich
als verkooper van hel huis en als voorzit
ter van den Raad' van Arbeid zag ge
plaatst, zijn houding had behooren te ken
merken;
daf echter niet gebleken is, dat door
-hem daarbij is gehandeld met het opzet
lien kosle van de Rijksverzekeringsbank
eigen voordeel na te jagen, noch dat door
-hem met kwade trouw op den verkoop
van zijn pand zoti zijn aangestuurd.
In zake de verkoop van een huis aan
den Raad van Arbeid te Deventer deelt
de minister mede, dat het gehouden on
derzoek hem nieti heeft doen blijken van
eenig opzet van den hier bedoelden voor
zitter, om op ongeoorloofde wijze zich
een voordeel te verschaffen.
HET CREDIET AAN- DUITSCHLAND.
Naar de „N. Crt." verneemt, zal deze
week een commissie uit dc Treuhandgé-
sellschaft de Duitsche trust welke ge
vormd is met betrekking tot het gebruik
van het crediet van 140 millioen, dat door
Nederland is verstrekt ten behoeve van
den aankoop yan grondstoffen voor de
Duilsolio induslirie te Js Ilagc met de ver
tegenwoordigers der Nederlandsclie Re
geering onderhandelen over de wijze van
uilvoering van dit crediet, in aanslui
ting aan de onderhandelingen welke
reeds tusschen den Duitschen Regeerings-
vertegenwoordigcr den heer Kreuter en
de Ncderlandschc verhegenwoordigers
zijn gevoerd.
De Treuhandgesellschaft, welke haar
hoofdkantoor te Berlijn heeft, zal hier tc'
lande in Amsterdam of Den Haag een
bijkantoor vestigen.
DE ARBEIDSTIJD IN RELIGIEUZE
INRICHTINGEN.
Op de vraag van den heer Van Rave-
steijn betreffende het instellen van een on
derzoek naar den arbeidstijd in religieuze
verpleeginrichtingen, heeft de Minister van
Arbeid geantwoord, dat aan den hoofdin
specteur van de volksgezondheid in het bij
zonder belast mot de besmettelijke ziekten,
wie is opgedragen om in verband met de
belangen van de ziekenverzorging een on
derzoek in te stellen naar de gelegenheid
tot ziekenverpleging hier te lande, ver
zocht is, daarbij tevens zijn aandacht te
wijden aan den arbeidstijd van de verple-
genden in de ziekenhuizen en daaromtrent
een rapport samen te stellen. Met de uit
voering dezer omvangrijke opdracht zal
eenige tijd gemoeid zijn.
Tegen de gemeentelijke inkomstenbelas
ting. Een aantal ingezetenen van
Utrecht, zullen, naar het „U. D." meldt,
een adres aan H. M, de Koningin zenden,
waarin geklaagd wordt over den zwaren
druk, dien de gemeentelijke inkomstenbe
lasting legt op de schouders van de inge
zetenen, voornamelijk van hen die moe
ten leven van een ii^comen gelegen tus
schen sooo en io.ooo per jaar.
Zij verzoeken H. M. het nieuwe tarief
voor 19211922 niet good te keuren en
maatregelen te willen doen treffen dat
althans de voor bedoelde inkomens ge
noemde zware belastingdruk aanmerkelijk
worde verlicht.
DE RIJKSMIDDELEN.
De Rijksmid-delen hébben in Januari
1921 ruim 1.2 millioen minder opge
bracht dan in Januari 1920.
MR. FOCK TE ROME.
Mr. D. Fock, Gouverneur-Generaal van
Ned.-Indië vertoefde dezer dagen te Ro
me en bracht een bezoek aan het Neder-
la-ndsch Historisch I-nstituut, in gezelschap
van den heer van Royen, Hr. Majeste'ts
gezant te Rome. Beiden werden ontvangen
door Mgr. dr. Hensen, directeur van het
Instituut. Ook waren aanwezig dr. Hoo-
gewerff, secretaris van het Instituut en 4r.
Leopold, lid van het Instituut voor de ar
cheologie. (Tijd.)
Vrachtprijzen binnenschipperij. De
Minister van L., N. en H. heeft bepaal 1,
dat met ingang van 22 dezer komen te
vervallen de bestaande minimum-vrachten
voor dc binnenschipperij en de in de be
staande beurtlijstvrachten begrepen ver
hooging van 10 pet
ssssbsbss&z
DE BUREAUCRATIE EN DE
TIJGERKLAAG.
De „Sumatra Post" schrijft:
Wij ontvingen het jaarboek van het de
partement var! L„ N. en H. in Ned.-Ind'ë
over 1919. Het geeft een pakkend over
zicht van hetgeen dit departement over dar
tijperk heeft verricht.
Onder het hoofd „Werkzaamheden van
het zoölogisch laboratorium" wordt ge
meld:
„Naar aanleiding ®van de klacht door
eenige bestuurshoofden geuit, dat namelijk
de tijgerplaag in Sumatra zou zijn toege
nomen. stelde de heer Van der Meer Molir
een onderzoek ter plaatse in. Daar oe
maakte hij in de maanden Juli-Augustus 'n
dienstreis naar Sumatra's Westkust en
Ben-koelen."
Het blad commentarieert.
„Laconieker kan 't al niet. Speciaal ter
Westkust worden ieder jaar een aantal
menschen en vele geiten en ander nuttig
gedierte verscheurd. Men klaagt. Een
hooggeplaatst ambtenaar maakt een na
tuurlijk peperdure studiereis en alles
blijft verder bij 't oude.
<3>
Naar wij weten, lezen onze abonné's iedere week met veel genoegerf
'de Trekjes van onzen gewaardeerden medewerker G. N.
Wij hebben het denkbeeld opgevat, om. bij voldoende belang
stelling van den kant onzer lezers, deze Trekjes in boekvorm uit te
geven. De veertig best geslaagde schetsen zullen door den auteur
worden uitgekozen en in een boekwerk van 180 A aoo bladzijden stevig
papier verzameld worden,
De prijs zal,
voor de lezers van ons blad, slechts 1.25 bedragen.
Alvorens tot deze uitgave over te gaan, verzoeken wij hun, die
dezen bundel zouden wenschen te bezitten, ons onderstaanden bon,
pnderteekend en in enveloppe met ipZ cent gefrankeerd toe te zenden.
Daarna zal op deze plaats worden bericht, of tot de uitgave kan
worden overgegaan. DE ADMINISTRATIE.
Undergeteekende verzoekt te ontvangen <1 f 1.25 en eventueete
port kosten, den uit te geven bundel „Trekjes" van den heer G. N,
Naam:,
Adres:
Deze bon te adresseeren aan de Administratie van Ons Blad, Hof 6.
Alkmaar.
<9
O
O
O
<8-
O
O
O
Cr
4
<9
Wat er ter zake te studceren is, zal
wei moeilijk begrepen kunnen worden. Er
valt slechts te handelen, een klopjacht op
het gevaarlijke wild te organiseeren. En
daar kunnen Buitenzorgsche bureauambte-
naren uitstekend bij gemist worderl.
Maar die handeling, dfe daad blij'ft juist
uit. Ook tijgers denkt men blijkbaar met
papier en inkt te kunnen bestrijden...."
VROUWENARBEID IN DE EABRTEK.
Uit een gedetailleerd overzicht, op grond
van cijfers, verzameld door de Arbeids
inspectie en gepubliceerd in bet „Maand
blad van hot öentr. Bureau voor de
Statistiek" constateert de rodactio van
het „Maandbullotin van bet Nati Bur.
voor Vrouwenarbeid" een belangrijke toe
neming van bot aantal vrouwen en meis
jes, die werken op fabrieken.
Bedroeg op 1 Mei 1914 bet aantal
vrouwen, werkzaam in do 17 industriëelo
bedrijfsgroepen, voor zoover de fabrie
ken mot niet minder dan 25 arbeidors
betreft, 41,540 op 1 Eebruari 1920 was
dat aantal tot 50,084 gestegen. Toene
ming dus 8544, of ruim 20 pOt.
Meisjes, d.w.z. vi-ouwelijke personen be
neden 17 jaar, werkten er in diezelfde
bedrijfsgroepen op 1 Mei 1914, 21,087
op 1 Eebruari 1920 25,091. Toeneming
4004, of bijna 19 pOt.
Omtrent de oorzaken geeft de redao-
tie do volgende meening.
In het algemeen zal voor wat deze
periode (19141920) betreft waarin
geen niouwe afzonderlijke beschormings-
bepalingen de vrouwelijke arbeidskracht
betrekkelijk Iastigor en onvoordeeliger
maakten, zoodat uit dien hoofde wel geen
wegzending zal hebben plaats gegrepen
de vermindering in enkele bedrijfsgroe
pen vermoedelijk zijn toe to schrijven
aan conjunctuur-invloeden, te meer waar
in diezelfde industrieën ook do - tal
len mannen en jongens kleiner werden
die takken van nijverheid dus in be-
teekenis achteruitgingen; terwijl de ver
meerdering die wij in andero industrioöD,
in bet bijzonder in de kleodingiildustrie
de metaal-nijverboid, de tabak- en si-
arenfabricage en andero branches der voe-
dings- en genotmiddelenindustrie waarna
men, waarschijnlijk thans als steeds baar
waarvoor do vrouwelijke arbeidskracht fo
krijgen is; hetzij in bijzondere geschikt
heid van de vrouw voor bepaalde werk
zaamheden; hotzij in het feit iio.welk
zich b.v. in 1918 voordeed bij den ar
beid der telefoonwerkers en storingzoe-
kors aan do Wablor-apparuton in de
half-autematischo centrales te Amster
dam, dat voor bepaalde eentonige of „ze
nuwachtig" makende verrichtingen man
nen zich niet, of althans in onvoldoende
mate beschikbaar stellen.
Mededeeling van hel R. K Centraal
Bureau voor Onderwijs en Opvoeding.
Een minislrieele beslissing van 13
Febr. j.K inzake het herbalingsonderwijs
luidt als volgt:
„Slechts in 1920 aangevangen cursus
sen voor herbalingsonderwijs kunnen ook
na het tijdstip van het in werking tre
den der Lager Onderwijswet 1920 tot aan
heli einde van den cursus worden voort
gezet onder handhaving van de destijds
geldende regeling. Besturen evenwel, die
jaarlijks cursussen voor herhalingsonder-
wijs deden geven, loopende van 1 Janu
ari lot 31 December en die dus in hel
afgeloopen jaar op 31 December nog den
cursus eindigden, zullen voor wat be
treft de in het jaar 1921 te geven cur
sussen de voorschriften in de Lager
Onderwijsweli 1920 gegcvei^ omtrent hel
vervolgonderwijs, hebben toe» te passen.
Voor deze cursussen zat derhalve geen
aanspraak kunnen worden gemaakt op
de Rijksvoeding, bedeeld in artikel 20G
7e lid, maar op die, bedoeld in artikel
98 dier wel."
Be Nieuwe Eeuw. Mot ingang van
12 Maart zal bet Katholieke Weekblad
„Do Nieuwo Eeuw", een rubriek
„Kunst en Letteron" beginnen onder
leiding van den letterkundige Pieter van
der Meer do Walcheron.
Theo Neuhuijs. f To 's Hugo is op
42-jarigen lee'tij-f overleden do kunst
oorzaak vindt, hetzij in den lageren prijs, schilder Tl "O Nonhuijs.
Naar het Fransch
- V;U! RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. VAN P1NXTEREN, R. K. Pr.
43-
rand-IItuner kon zijne oogen niet van
Bet gelaat der krankzinnige afwenden
en spande zich blijkbaar in om zijne
herinneringen op Ie wekken on 11a te
gaan. Het eene avontuur 11a het an
dere uit zijn veelbewogen leven ging
voor het oog zijns geestig vooirbij, niaiar
telkens schudde hij teleurgesteld het
hoofd, als hij geen kans zag de krank-
onnige daarin te betrekken, die hij
toch, hij was ei' llians zeker van over
tuigd, in een andere omgeving tij-dons
zijne omzwervingen gezien moest heb
ben. Zoo kwam ook de schipbreuk, die
hij onder kapitein Gaspard Tavanec met
de „Terrible" op de kusten van 'Bre-
tagne geleden had hem voor den <*eest
en hij verdiepte zich in de herinne
ringen aan die vreeselijke ramp. Plot
seling helderde zijn gelaat op en riep
hij in groote vervoering uit: „Ik ben
er, geen twijfel, het is de passagier
van de „Terrible", gravin de Flessig-
ny. Ja, hef zijn hare welbekende trek
ken, verouderd en vervallen wel is
waar, maar nu toch duidelijk voor mij
herkenbaar. Is zij dan ook gered uit
die vreeselijke ramp, niet onder de
hand der moordenaars gevallen? Maar
hoe; komt zij dan in dien, treurigeo
toestand, waarin ik haar thans zie?
Wat er van zij, jk zal mijn luitenant
mcdedeelen waf ik er van weet, dan zal
hij en zijne zuster wel weten wat te
doen en het verdere wel onderzoeken."
Aanstonds deelde hij dus Antoinin
mede wie de krankzinnige volgens zijne
vaste overtuiging wezen moest en deze
besloot in overleg met Etiennette te
trachten de herinneringen der onge
lukkige door in hare tegenwoordigheid
den rampspoed te verhalen, die waar
schijnlijk de oorzaak harer krankzin
nigheid geworden was, wederom op te
wekken en zoo misschien den gebro
ken draad barer gedachten weder te
herstellen. Des te meer mochten zij
daarop hopen, omdat met het herstel
harer lichamelijke krachten op het kas
teel van, Songy, opk hare gedachten
rpstigér en kalmer geworden waren.
HOOFDSTUK ,V.
GENEZEN.
De proef zou nog dienzelfden avond
genomen worden. Het wilde meisje was,
zooals te verwachten was, met de
krankzinnige raedegegaan - door het
park en zonder eenigen tegenstand het
kasteel weder binnengetreden. Beiden
begaven zich naar de roode kamer.
Bij het schijnsel daarvan bemerkte het
wüde meisje op haar wille kleed een
bloedvlek, dien zij vergeten had uit
te wasschen. Zij verschrok er hevig
van; de herinnering aan wat dien mid
dag geschied was kwam haar voorden
geest, en zich het gelaat en de ver
wijten van Antonin herinnerend, brak
zij plotseling in tranen uit.
De krankzinnige streelde haar, gaf
haar de teederste namen en bood haar
voedsel en vruchien aan. Men zou zeg
gen dat zij, 11a haar weergevonden Je
hebben, haar als een dubbelen schat
bewaren Wilde. Toen zij zag, dat ver
moeidheid zich van het wilde meisje
meester maakte; schikte zij in een hoek
van de kamer twee berenhuiden, die
mevrouw d'Epinoy er had doen bren
gen, bracht het kind naar die leger
stede, zag haar tcedcr aan en hield zeer
zacht een geheimzinnige alleenspraak,
nadat he| kind in een halve sluime-
'ring viel.
Kort daarop traden Grand-Hunicr,
mevrouw d'Epinoy en Antonin binnen
De matroos scheen zeer ontroerd. De
krankzinnige stona op; dc herinnering
aan het vcrledenc, die somwijlen in haar
opkwam, was levendig genoeg bij haas-
op dat oogenblik om h ar voor de
jonge vrouw en haar broeder een bui
ging te doen maken, die alleen voldoen
de zou geweest zijn 0111 het geheim
harer opvoeding te verraden. Etiennette
sprak tot haar vol goedheid en de
krankzinnige antwoordde- tnet een ze
kere orde, waift ai wat zij deed of zeide
had betrekking op het kind dat zij
verloren had.
„Zij is het wel," mompelde dc ma
troos, zij is hét wel! Hoewel er tien
jaren verloopeil zijn, herinner ik. hel
mij alsof het gisteren was. Men ver
geel zoo iets niet. Menschcnelers te
vinden op van Diemensland, waar mij::
kapitein Gaspard Tavanec stierf, is heel
natuurlijk, maar ze 1c vinden op dc
kuslen van Frankrijk, dal is vernede
rend voor ous vaderland.
