00 WORM, ngelschs SDEN ontenH. Fretten R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND DE TREKJES s' BINNENLAND. ALKMAAR. ^n- JIC •ijs en Kwaliteit. ST 1, HAARLEM. hts f 2 50 e afslag prima en SIGAREN n (Woensel). VERSCHIJNT DAGELIJKS. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon SSff 431 ADVERTENTIEPRIJS: De woningwoeker. Wat de Pers zegt Binnenlandse!) Nieuws, echter alleen bij wyze van premie FEUILLETON De wedergevonden dochter gen de lende mo- Mi vleesch. j 5 pond lond pond Spek ivleesch. f 1.00 f 0 95 f 0.95 f 0.95 1 0.90 f 0.90 f 0.85 f 0.80 f 1.00 f 0.85 f 0.80 f 0.95 f 0.90 f 0.40 f 1.40 f 1.20 f 0.80 1 0.80 f 0 70 f 0 60 f 0.70 f 0.65 bij 5 pond f O 60 ER POND. Varkenaslagerij, 9 Tel. 571. ek 3t een lot. DO.OOO.- 8 bij de verloting gischen Staat, heeft plaats, tot angebrachte scha den Oorlog onder orgsfelliug vaa en Staat- Allo 3n aan deze ver- ?n. Men zende f 2.50 aan de idsenbank en U aegezonden, waar- reer per jaar aan meespeelt. Deze even een rente indien. In de a.s. als uitzondering maal een prijs van getrokken, verder prijzen. Wilt-gij men, zendt dan itwissel ad f 2.50. in twee termijnen 25. Ier trekking wordt tden vermeld. De n 15 Januari, 1 il. worden op een uen vijlden Maart ben gezonden,spo trekkingen mede. ABAK no 2 f 3.no. 3 pond. Heerenbaai ets bijzonders f 1.75 1AREN f4.—, 14 50, f5.—; Vredes f7 per 100, en succes- ma's f 9.—, Raads- -, samengesteld uit akken en hoog fijne en f 1.25 per 100. ce pakjes. HOOPERS RABAT, postw. of rembours? wordt ingestaan. v. Beurdeia. Sigarenfabrikant. No. 350 VRIJDAG 25 FEBRUARI 1921 13e JAARGANG OM S HLAD ABONNEMENTSPRIJS ?ER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f Z-, BUITEN f Z50 JIET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER. Van 1 tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alle abonnó's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot ten bedrag van t 500.f 400.t 200.-,-f 100.t 60f 35.f 15.— Op dezelfde wijze ziju nog twee andere gezinnen op den zolder woonachtig. Hun „kamers" zjjn nog kleiner; de huur is eveneens f 5.50 per Week. Een der treurigste herinneringen uit Een der andere hokken is als slaap- den abnormalen tijd, welke achter ons plaats verhuurd aan een vrijgezel, die er ligt, is de prijsvvoeker, een kwaad, waar- f 5 per week voor moet betalen, tegen weinig kruid gewassen scheen. Voor Het vijfde en zesde hokje doen resp. één zaak van eerste levensbehoefte, n.m. f 3.50 en f 2.50 huur per week. de woongelegenheid, schenen in de huur- Sdo menschen hebben geen van allo comnlissiewotten middelen gevonden, om slookgelcgenheid op den zolder, onredelijke" prijsopdrijving legen te gaan. Men verleide ons, duL bet er wemel- Deze bepalingen waren zelfs zóó streng, de van muizen. Ook. is in enkele dat menig huiseigenaar er het slachtoffer „kamers" wandgedierte, van werd en ieder onbevooroordeeld Een waterleiding oï privaat is er mensch moest toegeven, dat in menig ge- op den zolder niet. EükbiV. val het bezit van huizen en het woning- bewoners jaoéfen - van verhuren meer schade dan a»n-(l0 vv? q op tweede étage, tezamen braeh^ met de vijf personen, die daar wonen. Toch is ook hier blijkbaar nog een deel Het privaat voor deze veertien men- van het terrein vrij gebleven voor afsohu- schen is er een zonder waterspoeling, welijke woekerpractijken. En het zijn Welke winst maakt de hum-der nu juist weer de minst bedeelden en minst wel óp dit bovenhuis? Hij zelf be- beschermden op aarde, die er het slacht- taalt f-9 per week en ontvangt 86 offer van worden. Wij bedoelen de vroe- gulden per week. ger weinig voorkomende, doch door de 1'er maand betaalt bij f 42 en ont- woningschaarschte veld winnende praclijk vangt f 372.50 ongeveer. Pei jaar moet om huizen, die oorspronkelijk bestemd liij betalen aan huur f 501 en out zijn voor eensgezinsbewoning, onder te v-mgt aan huur zoo ongeveer f 4172. verdeelen in evenveel „woningen" als zij een winst dus van bijna vier dui- kamers en kamertjes bevatten, terwijl dan zend gulden per jaar 1" van al die vertrekken en vertrekjes een Men vraagt zich af, waartoe liet huur wordt gevraagd even hoog en hooger maken van wetten dient, wanneet der- ais vroeger het geheel opbracht. gelijke staaltjes nog kunnen voorko- Wij hooren daarvan dagelijks de meest men, merkt het orgaan tot bestrijding ergelijke staaltjes. van den woeker op. Wij zouden wil- Het laatst verschenen nummer van het lcn opmerken, dat- gevallen als deze verdienstelijk orgaan der Nationale Ver- niet zoo gemakkelijk te voolkomen eeniging tot bestrijding van den woeker, zijn. Het betreft hier immers onder- vestigt de aandacht op een geval, hetwelk lumr nemen door een huurder en niet kort geleden door een der 'RotlerdaiiiscJie verhuren door een eijjenaai'. bladen als voorkomend in de Maasstad, Bovendien vallen- in! handen van werd gesignaleerd. deze duistere practijken zoo-als het Het betrof perceel Alkemadestraat 12b- gewoonlijk hij woeker gaat maat- aldaar. schappelijke zwak staande personen. „Dit bovenhuis, zoo vertelde het blad, is Zoo drijft de thans heerschende werk- door den barbier Schuurman gehuurd van loosheid vele werklieden van de eene den eigenaar, wiens opziüMer of admini- gemeente naar de andere, Ileb-beu zij straten aan de Bierhaven woont. De ergens weer werkgelegenheid gevon- huuruer betaalt voor het bovenhuis aan den, dan moet liet gezin worden ou den eigena'ar 42 per maand, dus ruim 9 dergebracht. Een woning is echter gutden per weck. n.rgens te vinden en men betaalt Het bovenhuis bestaat uit twee étages noodgedwongen -den meest groven en een zolder. huurprijs voor een zolderkamer. Blijde De voorkamer le'étage is verhuurd aan nog een onderdak gevonden te Hebben, een gezin, bestaande uit man en vrouw, zwijgt men en berust, uit vrees an- De menschen betalen 17.50 per wedk. ders morgen weer op slra-at te staan. Zij hebben tevens het zijkamertje in ge- De angst van dezulken werkt de on bruik. -gelukkige practijken in dc hand, die De achterkamer van deze étage is bij spoedig gedaan zouden zijn, wanneer den huurder zelf in gebruik. Hij woont er het volle daglicht er maar op val- mét zijn vrouw en drie kinderen. Ion kon. Op de tweede étage is de voorkamer Toch geiooven wij,, dat men de verhuurd aan een gezin, bestaande uit Overheid hier niet moet aanklagen, man en vrouw. De menschen moeten 15 zooals het orgaan tot bestrijding van per week betalen. den woeker doet, zoolang haar zulke Het zijkamertje op deze verdieping is toestanden onbekend blijven, verhuurd aan, een juffrouw. Huur per Onlangs lazen wij, dat de Kanton- week 11. Deze juffrouw houdt voor den rechter in Nijmegen iemand, die een huurder het geheele huis schoon en be- geheel huis voor f 1200 had verhuurd, hoeft daarom „maari' 5 voor het zijliok vei oordeelde om de lielft terug te he te geven. talen. En wat in Nijmegen, kan, kan De achterkamer 2e étage verhuurd aan -ook elders, gezin (man en vrouw) huur 15 per l.a-at de -Verecniging tot Bestrijding week. van den Woeker het initiatief nemen Naast deze achterkamer is een flinke om dergelijke gevallen, zooals boven keuken, die echter niet gebruikt wordt, aangehaald, tc publicocren. En het Er is een fornuis en er zijn gascomforen. kwaad zaL spoedig uitgeroeid zijn. Het staat er nutteloos. We komen daarop op den zolder. Onder de hooge kap zijn 6 kamertjes of beter gezegd: hokken getimmerd. Zij worden bewoond door drie gezinnen en drie vrijgezellen. Een der kamertjes, groot ongeveer 5 a 6 vierkante meter, huisvest een gezin (man en vrouw). Huur f 5.50 per week. Er staat een éénpersoons bed. Het is er den ganschen dag donker en koud, want er is geen licht trouwens op den heelen zolder niet en geen stook- gelegenheid. He menschen moeten hun eten koken op een petroleumstel, dat dan tevens maar als verwarming dienen moet. hij thans tegen de partij doet hooren, waar, zegt bij o.a., geen plaats is voor eerbied voor de persoonlijkheid en'Voor de volstrekt onmisbare kameraadschap. Aan de persoonlijkheid van den enke len nvensoh wordt een zoodanige dwang opgelegd, dat, naar de ervaring hem leerde, hij zelf daaronder lijdt en zijn werk daardoor wordt bedorven. „Vandaar," schrijft hij, „dat zoovelen, na korteren of Iangeren tijd voor de S. D A. P. te hebben gearbeid, zicih ont goocheld aan dien arbeid onttrekken." De heer Van Leeuwen meent, dat de dfinr::.Waai0VCr ^Klaagt, in met de eerste eischen van het socialisme. Maar daarin steekt zijn vergissing. Hij heeft in het socialisme gezocht, wat het niet geven kan, wat in strijd is met zijn wezen. En zijn verwijten tegen de partij rich ten zich dan ook tegen de beginselen en de leer, waarop die partij gegrondvest staat, en welke den dwang en de knech ting der persoonlijkheid stellen in plaats van de ware vrijheid. Men kan er zich dan ook slechts over verbazen, dat een intelligent man zooveel tijd noodig heeft gehad, om tot die erva ring le komen, en ze openlijk uit te spre^ ken. Als zoovele anderen moest ook hij de illusier, welke het socialisme bij hem op wekte, in rook zien opgaan. DE VERLOREN ILLUSIE. Het blijkt nu uit zijne artikelen in de „TelT, dat dr. Van Leeuwen niet enkel om het wethouders-geschil te Utrecht, uil de S. D. A. P. is getreden, maar omdat hij zich als lid dier partij ten eenenmale ontgoocheld voelde. Hij vond er niet wat hij verwachtte; hij zag zich slag op sl^g teleurgesteld, schrijft het „Centrum"! „Het is een formeel requisitoir, dat Kleur bekennen. De mededeelingen, welke dr Van Leeuwen in de „Tel." doet omtrent zijn ontslag als weihouder en zijn uittreden uit de S.D.A.P., zijn niet alleen van be lang voor de gemeente Uhaecht. Zij doen een merkwaardig licht vallen op de verhouding der S.D.A.P. tot de an dere partijen en geheel onze nationi gemeenschap. Van het oogenhlik af, dat een soc.-dem. raadslid het wethouderschap aanvaardt, houdt hij op, uitsluitend mandataris te zijn van de roode kiezers, en wordt hij vertrouwensman van de geheele stedelijke bevolking," schrijft de heer v. Leeuwen. Maar uit hetgeen gebeurd is, blijkt,' dat men dit in de Utrechtsche afdeeling der partij en de Raadsfractie niet met hem eens was, en dat in dit verschil vanmee- ning ^oorzaak en kern van het conflict te vinden is.. „De sociaal-democratische raadsfrac tie aldus dr. Van Leeuwen gaf er zich niet slechts in het geheel geen re kenschap van, dat zij door de onder- teekening der regeerings-overeenkomst haar strategische positie van een „een heidsfront tegenover de bourgeoisie" had prijsgegeven en als gelijkgerechtigde, doch tevens als mede-verantwoordelijke een deel der regeerihgsmacht had aan vaard,- zij toonde zich er evenmin bewust van te zijn, dat de soc.-dem. wethouders als zoodanig voor de be langen der geheele gemeenschap, der gansdhe bevolking, hebben' te zorgen; wat niet zeggen wil, dat zij die be langen zouden moeten zien zóó als een niet-socialist die ziet,'doch wat alleen lijk zeggen wil, dat zij van die belan gen, zóó als zij ze niet in het licht zij ner socialistische wetenschap en over-» tuiging, hun volle aandacht moeten wijden." t De tegenstelling is duidelijk. En thans doet zich de vraag vpor: hoe denkt ,over dit conflict niet slechts de af deeling der S.D.A.P. te Utrecht, maar de S.D.A.P. in het land? Aan welke zijde schaart zij zich? Het geldt hier een zaak, waarvan men met meer recht dan van vele andere, zeggen kan, dat zij is van "principieelen aard en dus geenszins als een plaatselijk conflict moet, of mag worden beschouwd. Om te weten, schrijft het „Centr." te recht, wat men aan de S.D.A.P. heeft, bij wethouders- en andere benoemingen, waaraan groote verantwoordelijkheid ver bonden is, dient men het standpunt der partij in deze als geheel te kennen. Er worde dus duidelijk kleur bekend. üe QvCTueici en Cesar's vrouw. Het is algemeen bekend, dat de volks mond niet best te spreken is over de staatsruif, waarvan, zoo heet het, maar at te graag gegeten wordt. Maar ai 1e licht wordt van lioögere ambtenaren en overheidspersonen gezegd, dat ze den Slaat benaüeclen. Wat er b.v. in de crisisjaren minister Posthiuna is nagege ven, grenst aan het ongelooflijke, 't Was toen dan ook de tijd, dat er met geld gesmeten werd, en, al weten wij in dat opzicht niets ten nadeele van den minis ter zelf integendeel, er zijn wel eens ergerlijke praatjes bij onderzoek geheel leugenachtig gebleken feit is wel, dat er toen veel aan den strijkstok van enkele ambtenaren moet zijn blijven hangen. Zulke dingen ziju ergerlijk en stemmen het volk begrijpelijkerwijs tot ontevreden heden. Het is daarom dringende nood zaak, dat, als er gevallen van corruptie bewezen worden, 'er sprekende voorbeel den gesteld worden. 'X In dit opzicht lieeft het onderzoek in zake de voorzitters van de Raden van Ar beid te Tiél en le Devenlcr ons niet ge heel voldaan. Die te Tiel kreeg in het rapport, te hooren, dat hij een veel te hoogeu prijs voor zijn huis kreeg door onjuiste taxatie van een schalier, door hom zelf aangewezen, terwijl hij „niet voldoende zorg droeg", dal de schatter „overeenkomstig de opdracht" \le werk ging. De minister ziet er een tekort aan „fijngevoeligheid" in, doch meent, dat er jan „opzet" lot „eigen voordeel" q£ van --L' tl-, -iw" ge..: sprako ;s. De voorzitter te Deventer kocht een huis voor 7500 en biedt het twee dagen later aan 't Rijk voor12000. later, toen het wat verbouwd was, kocht het Rijk liet voor.... 18000. De minister erkent, dat de man aldus „een voordeel heeft verworven dat hij met had mogen vei werven maar ook hier bleek niet van „eenig opzet om op ongeoorloofde wijze zich een voordeel tè verschaffen" Met de „Residentiebode" geiooven wij, dat het bekende., goede hart van Minister Aalherse hier de dingen wel wat erg zacht deed beoordeelen. Juist waar nu eenmaal het volksoordeel bestaat, zooals we boven aangaven, had hier niet zooyeel verge- DANK AAN NEDERLAND. Naar aanleiding van het feit, dat da trustvereeniging, ter dekking van het cre- diet op Nederland heeft toegestaan een feit is geworden, hebben zoowel dr. Wirth als minister Hirth vriendelijke woorden den menschen in Holland gezegd. Minister Hirth zcide: Dit crediet door Nederland gegeven is geen crediet aan den Staat doch direct aan den producent gegeven. De Duitsche producent en de Duitsclie koop man moet dus de Duitsclie eer hoog hou den en toonen dit crediet waard te zijn. Geheel Duitschland is de drager van dit crediet en daarom moet het geheele land doordrongen zijn van genoegdoening, wanneer alle bepalingen er van worden vervuld. Inmiddels blijft onze dank aan vingsgezindheid aan 't woord mogen zijn. Vooral in onze dagen geljt het woord, dat de Overheid evenmin als Cesar's Naar wij weten, lezen onze abonné's iedere week met veel genoegen de Trekjes van onzen gewaardeerden medewerker G. N. Wij hebben het denkbeeld opgevat, om, bij voldoende belang stelling van den kant onzer lezers; deze Trekjes in boekvorm uit té neven. De veertig best geslaagde schetsen zulien door den auteur wórden uitgekozen en in een boekwerk van 180 5 200 bladzijden stevig papier verzameld worden, De prijs zal, voor de iezers van ons blad, slechts 1.25 bedragen. Alvorens tot deze uitgave over te gaan, verzoeken wij hun, die dezen bundel zouden wenschen te bezitten, ons onderstaanden bon, onderteekend en in enveloppe met i^-cent gefrankeerd toe te zenden. Daarna zal op deze plaats worden bericht, of tot de uitgave kan worden overgegaan, DE ADMINISTRATIE, Undergetcekende verzoekt U 'ontvangen d f 1.25 en eventueele. porikosttn, ucn uit te geven bundel Trekjesvan den lieer G. Nt Naam:. Adres:. Deze bon te adresseeren aan de Administratie van Ons Blad, Hof 5 Alkmaar 4 4 4 4 4444444444444444444444444444444444444444444444444 vrouw zelfs niet verdacht mag zijn. En als in bovenstaande gevallen nog sprake moet zijn van: „geen opzet',, dan vreezen, we, dat er ook bij de groolste zwendel- practijkcn geen opze', geconstateerd kan worden. Maar net iiéc.'t «veer stof tot pralen. We hebben de laatste jaren enkele ma len gezien, dat de Tweede Kamer schoon schip maakte in eigen rangen om „ver grijpen," die heel wat minder beteekenden dan die betreffende deze Radenvoorzit ters. Het zou .ons dan ook niet verwon deren, als de Kamer nu ook laat blijken, dat in zulke dingen met vergevensgezind heid en goedertierendheid niet alles ge zegd is. Juist»- deze toch zullen voor ande ren een aansporing zijn om steeds verder te gaan in 't plukken aan de ruif. Holland. De andere minister sprak in ge lijken geest. Mr. J. W. U. M. v. ldsinga f Te 's-Hage is overleden in den ouderdom van 60 jaren mr. J. W. H. M. van ldsin ga, oud-administrateur aan het departe ment van Binnenlandsche Zaken en oud lid van de Tweede Kamer der Staten- Generaal. De overledene behoorde tot de Chr. Hist, partij en was een zeer scherpzinnig jurist met groote kennis van ons staats recht. Verhooging van wachtgelden. Inge diend is een wetsontwerp tot verhooging van de wachtgelden, genoten ten gevolge van de ontbinding van arrondissements rechtbanken, kantongerechten en raden van beroep, met 40 pCt., in aansluiting aan de algemeene wachtgeldverhooging met dat percentage. De Minister van Jus titie zet in de memorie van toelichting, uieen, dat het hem billijk voorkomt ook deze wachtgelden met dat percentage te verhoogen. ACTIE VOOR ZUINIGHEID. In den laatsten tijd zijn allerwege stem men opgegaan, die de noodzakelijkheid bepleiten om de openbare lichamen (Rijk, provincie en gemeente) benevens hunne verschillende instellingen tot meer zui nigheid in hun uitgaven te brengen. In verband hiermede heeft het bestuur vr.n den Middenstandsbond een schrijven ge richt aan de plaatselijke Middenstands- vereenigingen, aangesloten bij dien Bond, waaijn opgewekt wordt in elke plaats waar zulks noodig is, een actie te begin nen, waardoor de overheid gedwongen zal worden tot meer,zuinigheid en waar door dan ook de belastingen niet hooger opgevoerd behoeven te worden, dan strikt noodzakelijk is. De Haarlemsche Handelsvereeniging heeft over dit onderwerp reeds een druk bezochte vergadering gehouden, waar als sprekers zijn opgetreden de heeren mr. W. M. F. Treub en jhr. J. C. Mollerus. Laatstgenoemde heeft zich bereid ver klaard ook elders spreekbeurten over bet bedoelde onderwerp te houden. Het bestuur van den Middenstandsbond dringt er bij de vereenigisgen op aan, deze gelegenheid te benutten, waardoor een hernieuwd bewijs van activiteit tegen over de burgerij zal kunnen worden ge'- leverd, VERLENGING VAN DEN ARBEIDSDAG. De Nijheriheidsraad heeft aan den Mi nister van Landbouw meegedeeld, dat hij den wensch der industrie naar ver lenging van den arbeidsdag onderschrijft. EEN TWEEDE VROUWELIJK KAMERLID? De afdeeling Arnhem van de S. D. A. P. heeft den heer L. M. Heimans candi- daat gesteld voor het wethouderschap in de vacature, ontstaan door het bedanken van den Kath. heer IJsselmuiden. De „Tel." merkt op, dat de heer Her mans in de Kamer herhaaldelijk in ver band met het absentisme van Kamerle den betoogd heeft, dat de functie van Naar het Fransch .van RAOUL DE NAVERY, bewerkt door L. M. .VAN PINXTEREN, R, K. Pr. De stem van Gmnd-Hunier werd lui der. Het spannende in zijn verhaal sleepte hem mede, hij verliet zijn zit plaats en volgde, slaande tegen den muur, met zijn doordringenden blik op de bedelares gevestigd; op haar ont steld gelaat den indruk zijner woor den. De arme vrouw was onbewegelijk ge bleven bij zijn laatste woorden: eep weinig achterover gebogen, met bei- 4e banden hare slapen omvattend, scheen zij een uiterste poging te doen om haar verloren verstand terug te Jóuden. Nu en dan begreep zij wat de zeeman verhaalde, dat was duidelijk Ban de uitdrukking van haar gelaat, pan de trilling harer lippen. Maar hare gedachten dwaalden onzeker rond. Men zou zeggen, dat zij op een woord, een naam wachtte, die haar plotseling, on feilbaar, zou inlichten. De bliksemstraal was nog niet verschenen en zij wachtte daarop. Als Grand-Hunier zich niet haastte te komen tot datgene wat een plotseling'licht moest ontsteken in den geest van de arme krankzinnige, dan was het niet omdat hij den angst der ongelukkige en de noodzakelijkheid van een hevigen schok niet begreep, maar hij wilde het begonnen verhaal ten einde brengen en met geweld over haar waanzin zegevieren. Hij zou zonder twij fel een bloedende wonde openscheuren, maar misschien haar het verstand te ruggeven. „Gij weet niet wat een licht is in een stormachtigen nacht," hernam Grand-Hunier, aldus een oogenblik ver- poozing schenkend aan de ongelukkige, waarin hare zenuwen zich konden ont spannen om haar daarna des jte heviger te schokken. Een licht in een naclit van storm, dat is de redding, het leven! Zij, die cle Heilige Maagd „Ster der Zee" genoemd hebben, hebben haar een bewonderenswaardigen lof gegeven. Een licht glansde dus op de kust. Ik zeide W£l tu^ghp dp, tpadch, dpj, het licht danste als een dwaallichtje eD veel op een heksen-sabbathsvlam ge leek. Maar de hoofden waren in de war van angst, men vertrouwde omdat men wilde vertrouwen. De sloep nam het meisje mede. en de avonturier ver dween. Het licht bego-n wederom te dansen_.... Ik wantrouwde de sloepen. Als mén dikwijls schipbreuk geleden heeft, vertrouwt men evenveel op zijn twee armen en op een belofte aan Onze .Lieve tVrouw als óp een boot, dien de angst en de onhandigheid der passagiers kunnen doen omslaan. Ik neem een sprong, sleep de jonge vrouw -met mij, en zwem naar de kust. Ik voel haar steeds zwaarder worden, daarna geheel haar gewicht op mij drukken, zij was in zwijm geval len. In zulke «ogenblikken kent men geen vermoeidheid: ik zwem, zwem' en nader de kust, een weinig naar rechtsch afgedreven. Een klein schepseltje reikt mij de hand, ik vertrouw haar de schipbreukelinge toe, en daarna...." „Waart gij gered f* zeide mevrouw dEpinoy. „Dat zou misschien de meening vian sommigengeweest zijn, maar niet .de mijns. Cfi ^dafi,t japsj stecv.sa met het vaandel aan zijne borst, gedrukt, de zeeman moet op zijn schip blijven zoolang er nog een plaats van over is, die plaats kan de "redding zijn. En anders, dan is het jammerIk ken slechts de plicht van den matroos." „Gij zijt een ware held!" zeide Anlo- nin, de hand van zijn matroos druk kende. „Men heeft zoo zijne uren, mijnheer de burggraaf. Zooals gij mij nu ziet, mij, die mijn "koelbloedigheid bewaarde bij de tooneelen die ik u verhaald heb, zoo zou ik ook, en niet later dan op dit oogenblik, mij zoo zwak kunnen toonen als een landro-t em dat zegt niet weinig. Maar op het oogen blik, waarvan ik spreek, gevoelde ik een moed, die door niets kon over wonnen worden. De kapitein had ge zegd, dat hij op zijn schip( zou ster ven, en ik ging mij bij mijn kapitein voegen. Als gij hem gezien had toen ik weder op het ontredderde schip kwam en mij aan zijne zijde voegde. Hij uitte een kreet, waaruit bijna toorn te lezen was, want hij hield van mij en meende dat wij zeker verloren wa ren; maar tegelijk-omarmde hij mij: oc wp«s niet Jja^gejr een kapitein en' een matroos, maar slechts twee mannen op een dek, dat onder hunne voeten bezweek. Weldra waren er slechts twee christenen, want wij knielden neder cn Onze Lieve Vrouw weet, dat wat tn dien nacht beloofd is later godvruch tig vervuld werd." „En toen?" .vroeg de bevende stem van mevrouw d'Epinoy. De matroos was onder den invloed van een hevige ontroering, zijn stem stokte in de keel en zijne vingers be wogen krampachtig „Daarna," zeide hij', „scheen de kust in vlam te staan,tallooze toortsen schillerden cn terzelfder tijd bereikten kreten en zuchten ons oor.... Wij kon den niets zien, en te midden van het geloei der winden leken die hartver scheurende kreten ons als een afschu welijke nachtmerrie. Het licht, dat wij gezien hadden, móest van een vuurto ren zijnde schitterende toortsen dienden de redders om de schipbreu kelingen ter hulp te komenWelnu, neen! Den volgenden morgen bemerk ten wij het, het licht was een valstrik en cle ongelukkigen, die plaats genomen hadden in de boot, waren vermoord door de strandro,overs. Den gehcelen nacht bleven wij op het dek; tegen den morgen zonk het schip en konden wij de kust bereiken. Maar te vergeefs on derzochten de kapitein en ik, wat er van onze medgezellen geworden was, niemand kon het ons zeggen. Geen en kel passagier ran de vTerrible" was overgebleven." Een gesmoorde kreet ontsnapte den mond der bedelares. „De „Terrible"," herhaalde zij, ;,de „TerribhIk Weet hot, ik heb het gezien. Mijn God, geef mij hot geheu gen terug." Grand-Hunier veinsde de ontroering der ongelukkige niet te bemerken, maar verloor haar niet uit het oog en ver volgde: „En thans wilt gij den naam weten van de schoone passagier, die wij op het Koningseiland hadden op genomen, die ik naar de kust hielp cn wier spoor ik later, toen de Hemel mij met mijn kapitein gered had, niet meer kon terugvinden? Zij heette gra vin Flavienue 4e Flessigny," Wordt vervolgd. V

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1921 | | pagina 1