00
WORM,
ngelschs
SDEN
ontenH.
Fretten
R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
DE TREKJES s'
BINNENLAND.
ALKMAAR.
^n-
JIC
•ijs en Kwaliteit.
ST 1, HAARLEM.
hts f 2 50
e afslag
prima
en SIGAREN
n (Woensel).
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon SSff 431
ADVERTENTIEPRIJS:
De woningwoeker.
Wat de Pers zegt
Binnenlandse!) Nieuws,
echter alleen bij wyze van premie
FEUILLETON
De wedergevonden dochter
gen de
lende mo- Mi
vleesch.
j 5 pond
lond
pond
Spek
ivleesch.
f 1.00
f 0 95
f 0.95
f 0.95
1 0.90
f 0.90
f 0.85
f 0.80
f 1.00
f 0.85
f 0.80
f 0.95
f 0.90
f 0.40
f 1.40
f 1.20
f 0.80
1 0.80
f 0 70
f 0 60
f 0.70
f 0.65
bij 5 pond f O 60
ER POND.
Varkenaslagerij,
9
Tel. 571.
ek
3t
een lot.
DO.OOO.-
8 bij de verloting
gischen Staat,
heeft plaats, tot
angebrachte scha
den Oorlog onder
orgsfelliug vaa
en Staat- Allo
3n aan deze ver-
?n. Men zende
f 2.50 aan de
idsenbank en U
aegezonden, waar-
reer per jaar aan
meespeelt. Deze
even een rente
indien. In de a.s.
als uitzondering
maal een prijs van
getrokken, verder
prijzen. Wilt-gij
men, zendt dan
itwissel ad f 2.50.
in twee termijnen
25.
Ier trekking wordt
tden vermeld. De
n 15 Januari, 1
il. worden op een
uen vijlden Maart
ben gezonden,spo
trekkingen mede.
ABAK
no 2 f 3.no. 3
pond. Heerenbaai
ets bijzonders f 1.75
1AREN
f4.—, 14 50, f5.—;
Vredes f7
per 100, en succes-
ma's f 9.—, Raads-
-, samengesteld uit
akken en hoog fijne
en f 1.25 per 100.
ce pakjes.
HOOPERS RABAT,
postw. of rembours?
wordt ingestaan.
v. Beurdeia.
Sigarenfabrikant.
No. 350
VRIJDAG 25 FEBRUARI 1921
13e JAARGANG
OM S HLAD
ABONNEMENTSPRIJS
?ER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f Z-, BUITEN f Z50
JIET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
Van 1 tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonnó's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot ten bedrag van t 500.f 400.t 200.-,-f 100.t 60f 35.f 15.—
Op dezelfde wijze ziju nog twee andere
gezinnen op den zolder woonachtig. Hun
„kamers" zjjn nog kleiner; de huur is
eveneens f 5.50 per Week.
Een der treurigste herinneringen uit Een der andere hokken is als slaap-
den abnormalen tijd, welke achter ons plaats verhuurd aan een vrijgezel, die er
ligt, is de prijsvvoeker, een kwaad, waar- f 5 per week voor moet betalen,
tegen weinig kruid gewassen scheen. Voor Het vijfde en zesde hokje doen resp.
één zaak van eerste levensbehoefte, n.m. f 3.50 en f 2.50 huur per week.
de woongelegenheid, schenen in de huur- Sdo menschen hebben geen van allo
comnlissiewotten middelen gevonden, om slookgelcgenheid op den zolder,
onredelijke" prijsopdrijving legen te gaan. Men verleide ons, duL bet er wemel-
Deze bepalingen waren zelfs zóó streng, de van muizen. Ook. is in enkele
dat menig huiseigenaar er het slachtoffer „kamers" wandgedierte,
van werd en ieder onbevooroordeeld Een waterleiding oï privaat is er
mensch moest toegeven, dat in menig ge- op den zolder niet. EükbiV.
val het bezit van huizen en het woning- bewoners jaoéfen - van
verhuren meer schade dan a»n-(l0 vv? q op tweede étage, tezamen
braeh^ met de vijf personen, die daar wonen.
Toch is ook hier blijkbaar nog een deel Het privaat voor deze veertien men-
van het terrein vrij gebleven voor afsohu- schen is er een zonder waterspoeling,
welijke woekerpractijken. En het zijn Welke winst maakt de hum-der nu
juist weer de minst bedeelden en minst wel óp dit bovenhuis? Hij zelf be-
beschermden op aarde, die er het slacht- taalt f-9 per week en ontvangt 86
offer van worden. Wij bedoelen de vroe- gulden per week.
ger weinig voorkomende, doch door de 1'er maand betaalt bij f 42 en ont-
woningschaarschte veld winnende praclijk vangt f 372.50 ongeveer. Pei jaar moet
om huizen, die oorspronkelijk bestemd liij betalen aan huur f 501 en out
zijn voor eensgezinsbewoning, onder te v-mgt aan huur zoo ongeveer f 4172.
verdeelen in evenveel „woningen" als zij een winst dus van bijna vier dui-
kamers en kamertjes bevatten, terwijl dan zend gulden per jaar 1"
van al die vertrekken en vertrekjes een Men vraagt zich af, waartoe liet
huur wordt gevraagd even hoog en hooger maken van wetten dient, wanneet der-
ais vroeger het geheel opbracht. gelijke staaltjes nog kunnen voorko-
Wij hooren daarvan dagelijks de meest men, merkt het orgaan tot bestrijding
ergelijke staaltjes. van den woeker op. Wij zouden wil-
Het laatst verschenen nummer van het lcn opmerken, dat- gevallen als deze
verdienstelijk orgaan der Nationale Ver- niet zoo gemakkelijk te voolkomen
eeniging tot bestrijding van den woeker, zijn. Het betreft hier immers onder-
vestigt de aandacht op een geval, hetwelk lumr nemen door een huurder en niet
kort geleden door een der 'RotlerdaiiiscJie verhuren door een eijjenaai'.
bladen als voorkomend in de Maasstad, Bovendien vallen- in! handen van
werd gesignaleerd. deze duistere practijken zoo-als het
Het betrof perceel Alkemadestraat 12b- gewoonlijk hij woeker gaat maat-
aldaar. schappelijke zwak staande personen.
„Dit bovenhuis, zoo vertelde het blad, is Zoo drijft de thans heerschende werk-
door den barbier Schuurman gehuurd van loosheid vele werklieden van de eene
den eigenaar, wiens opziüMer of admini- gemeente naar de andere, Ileb-beu zij
straten aan de Bierhaven woont. De ergens weer werkgelegenheid gevon-
huuruer betaalt voor het bovenhuis aan den, dan moet liet gezin worden ou
den eigena'ar 42 per maand, dus ruim 9 dergebracht. Een woning is echter
gutden per weck. n.rgens te vinden en men betaalt
Het bovenhuis bestaat uit twee étages noodgedwongen -den meest groven
en een zolder. huurprijs voor een zolderkamer. Blijde
De voorkamer le'étage is verhuurd aan nog een onderdak gevonden te Hebben,
een gezin, bestaande uit man en vrouw, zwijgt men en berust, uit vrees an-
De menschen betalen 17.50 per wedk. ders morgen weer op slra-at te staan.
Zij hebben tevens het zijkamertje in ge- De angst van dezulken werkt de on
bruik. -gelukkige practijken in dc hand, die
De achterkamer van deze étage is bij spoedig gedaan zouden zijn, wanneer
den huurder zelf in gebruik. Hij woont er het volle daglicht er maar op val-
mét zijn vrouw en drie kinderen. Ion kon.
Op de tweede étage is de voorkamer Toch geiooven wij,, dat men de
verhuurd aan een gezin, bestaande uit Overheid hier niet moet aanklagen,
man en vrouw. De menschen moeten 15 zooals het orgaan tot bestrijding van
per week betalen. den woeker doet, zoolang haar zulke
Het zijkamertje op deze verdieping is toestanden onbekend blijven,
verhuurd aan, een juffrouw. Huur per Onlangs lazen wij, dat de Kanton-
week 11. Deze juffrouw houdt voor den rechter in Nijmegen iemand, die een
huurder het geheele huis schoon en be- geheel huis voor f 1200 had verhuurd,
hoeft daarom „maari' 5 voor het zijliok vei oordeelde om de lielft terug te he
te geven. talen. En wat in Nijmegen, kan, kan
De achterkamer 2e étage verhuurd aan -ook elders,
gezin (man en vrouw) huur 15 per l.a-at de -Verecniging tot Bestrijding
week. van den Woeker het initiatief nemen
Naast deze achterkamer is een flinke om dergelijke gevallen, zooals boven
keuken, die echter niet gebruikt wordt, aangehaald, tc publicocren. En het
Er is een fornuis en er zijn gascomforen. kwaad zaL spoedig uitgeroeid zijn.
Het staat er nutteloos.
We komen daarop op den zolder.
Onder de hooge kap zijn 6 kamertjes
of beter gezegd: hokken getimmerd. Zij
worden bewoond door drie gezinnen en
drie vrijgezellen.
Een der kamertjes, groot ongeveer 5
a 6 vierkante meter, huisvest een gezin
(man en vrouw). Huur f 5.50 per week.
Er staat een éénpersoons bed. Het is
er den ganschen dag donker en koud,
want er is geen licht trouwens op
den heelen zolder niet en geen stook-
gelegenheid. He menschen moeten hun
eten koken op een petroleumstel, dat dan
tevens maar als verwarming dienen moet.
hij thans tegen de partij doet hooren,
waar, zegt bij o.a., geen plaats is voor
eerbied voor de persoonlijkheid en'Voor
de volstrekt onmisbare kameraadschap.
Aan de persoonlijkheid van den enke
len nvensoh wordt een zoodanige dwang
opgelegd, dat, naar de ervaring hem
leerde, hij zelf daaronder lijdt en zijn
werk daardoor wordt bedorven.
„Vandaar," schrijft hij, „dat zoovelen,
na korteren of Iangeren tijd voor de S.
D A. P. te hebben gearbeid, zicih ont
goocheld aan dien arbeid onttrekken."
De heer Van Leeuwen meent, dat de
dfinr::.Waai0VCr ^Klaagt, in
met de eerste eischen van het
socialisme.
Maar daarin steekt zijn vergissing.
Hij heeft in het socialisme gezocht,
wat het niet geven kan, wat in strijd is
met zijn wezen.
En zijn verwijten tegen de partij rich
ten zich dan ook tegen de beginselen en
de leer, waarop die partij gegrondvest
staat, en welke den dwang en de knech
ting der persoonlijkheid stellen in plaats
van de ware vrijheid.
Men kan er zich dan ook slechts over
verbazen, dat een intelligent man zooveel
tijd noodig heeft gehad, om tot die erva
ring le komen, en ze openlijk uit te spre^
ken.
Als zoovele anderen moest ook hij de
illusier, welke het socialisme bij hem op
wekte, in rook zien opgaan.
DE VERLOREN ILLUSIE.
Het blijkt nu uit zijne artikelen in de
„TelT, dat dr. Van Leeuwen niet enkel
om het wethouders-geschil te Utrecht, uil
de S. D. A. P. is getreden, maar omdat
hij zich als lid dier partij ten eenenmale
ontgoocheld voelde.
Hij vond er niet wat hij verwachtte;
hij zag zich slag op sl^g teleurgesteld,
schrijft het „Centrum"!
„Het is een formeel requisitoir, dat
Kleur bekennen.
De mededeelingen, welke dr Van
Leeuwen in de „Tel." doet omtrent zijn
ontslag als weihouder en zijn uittreden
uit de S.D.A.P., zijn niet alleen van be
lang voor de gemeente Uhaecht.
Zij doen een merkwaardig licht vallen
op de verhouding der S.D.A.P. tot de an
dere partijen en geheel onze nationi
gemeenschap.
Van het oogenhlik af, dat een soc.-dem.
raadslid het wethouderschap aanvaardt,
houdt hij op, uitsluitend mandataris te
zijn van de roode kiezers, en wordt hij
vertrouwensman van de geheele stedelijke
bevolking," schrijft de heer v. Leeuwen.
Maar uit hetgeen gebeurd is, blijkt,' dat
men dit in de Utrechtsche afdeeling der
partij en de Raadsfractie niet met hem
eens was, en dat in dit verschil vanmee-
ning ^oorzaak en kern van het conflict te
vinden is..
„De sociaal-democratische raadsfrac
tie aldus dr. Van Leeuwen gaf er
zich niet slechts in het geheel geen re
kenschap van, dat zij door de onder-
teekening der regeerings-overeenkomst
haar strategische positie van een „een
heidsfront tegenover de bourgeoisie" had
prijsgegeven en als gelijkgerechtigde,
doch tevens als mede-verantwoordelijke
een deel der regeerihgsmacht had aan
vaard,- zij toonde zich er evenmin
bewust van te zijn, dat de soc.-dem.
wethouders als zoodanig voor de be
langen der geheele gemeenschap, der
gansdhe bevolking, hebben' te zorgen;
wat niet zeggen wil, dat zij die be
langen zouden moeten zien zóó als een
niet-socialist die ziet,'doch wat alleen
lijk zeggen wil, dat zij van die belan
gen, zóó als zij ze niet in het licht zij
ner socialistische wetenschap en over-»
tuiging, hun volle aandacht moeten
wijden."
t
De tegenstelling is duidelijk.
En thans doet zich de vraag vpor: hoe
denkt ,over dit conflict niet slechts de af
deeling der S.D.A.P. te Utrecht, maar de
S.D.A.P. in het land?
Aan welke zijde schaart zij zich?
Het geldt hier een zaak, waarvan men
met meer recht dan van vele andere,
zeggen kan, dat zij is van "principieelen
aard en dus geenszins als een plaatselijk
conflict moet, of mag worden beschouwd.
Om te weten, schrijft het „Centr." te
recht, wat men aan de S.D.A.P. heeft, bij
wethouders- en andere benoemingen,
waaraan groote verantwoordelijkheid ver
bonden is, dient men het standpunt der
partij in deze als geheel te kennen.
Er worde dus duidelijk kleur bekend.
üe QvCTueici en Cesar's vrouw.
Het is algemeen bekend, dat de volks
mond niet best te spreken is over de
staatsruif, waarvan, zoo heet het, maar
at te graag gegeten wordt. Maar ai 1e
licht wordt van lioögere ambtenaren en
overheidspersonen gezegd, dat ze den
Slaat benaüeclen. Wat er b.v. in de
crisisjaren minister Posthiuna is nagege
ven, grenst aan het ongelooflijke, 't Was
toen dan ook de tijd, dat er met geld
gesmeten werd, en, al weten wij in dat
opzicht niets ten nadeele van den minis
ter zelf integendeel, er zijn wel eens
ergerlijke praatjes bij onderzoek geheel
leugenachtig gebleken feit is wel, dat
er toen veel aan den strijkstok van enkele
ambtenaren moet zijn blijven hangen.
Zulke dingen ziju ergerlijk en stemmen
het volk begrijpelijkerwijs tot ontevreden
heden. Het is daarom dringende nood
zaak, dat, als er gevallen van corruptie
bewezen worden, 'er sprekende voorbeel
den gesteld worden. 'X
In dit opzicht lieeft het onderzoek in
zake de voorzitters van de Raden van Ar
beid te Tiél en le Devenlcr ons niet ge
heel voldaan. Die te Tiel kreeg in het
rapport, te hooren, dat hij een veel te
hoogeu prijs voor zijn huis kreeg door
onjuiste taxatie van een schalier, door
hom zelf aangewezen, terwijl hij „niet
voldoende zorg droeg", dal de schatter
„overeenkomstig de opdracht" \le werk
ging. De minister ziet er een tekort aan
„fijngevoeligheid" in, doch meent, dat er
jan „opzet" lot „eigen voordeel" q£ van
--L' tl-, -iw" ge..: sprako ;s.
De voorzitter te Deventer kocht een
huis voor 7500 en biedt het twee dagen
later aan 't Rijk voor12000. later,
toen het wat verbouwd was, kocht het
Rijk liet voor.... 18000. De minister
erkent, dat de man aldus „een voordeel
heeft verworven dat hij met had mogen
vei werven maar ook hier bleek niet van
„eenig opzet om op ongeoorloofde wijze
zich een voordeel tè verschaffen"
Met de „Residentiebode" geiooven wij,
dat het bekende., goede hart van Minister
Aalherse hier de dingen wel wat erg zacht
deed beoordeelen. Juist waar nu eenmaal
het volksoordeel bestaat, zooals we boven
aangaven, had hier niet zooyeel verge-
DANK AAN NEDERLAND.
Naar aanleiding van het feit, dat da
trustvereeniging, ter dekking van het cre-
diet op Nederland heeft toegestaan een
feit is geworden, hebben zoowel dr. Wirth
als minister Hirth vriendelijke woorden
den menschen in Holland gezegd. Minister
Hirth zcide: Dit crediet door Nederland
gegeven is geen crediet aan den Staat doch
direct aan den producent gegeven. De
Duitsche producent en de Duitsclie koop
man moet dus de Duitsclie eer hoog hou
den en toonen dit crediet waard te zijn.
Geheel Duitschland is de drager van dit
crediet en daarom moet het geheele land
doordrongen zijn van genoegdoening,
wanneer alle bepalingen er van worden
vervuld. Inmiddels blijft onze dank aan
vingsgezindheid aan 't woord mogen zijn.
Vooral in onze dagen geljt het woord,
dat de Overheid evenmin als Cesar's
Naar wij weten, lezen onze abonné's iedere week met veel genoegen
de Trekjes van onzen gewaardeerden medewerker G. N.
Wij hebben het denkbeeld opgevat, om, bij voldoende belang
stelling van den kant onzer lezers; deze Trekjes in boekvorm uit té
neven. De veertig best geslaagde schetsen zulien door den auteur
wórden uitgekozen en in een boekwerk van 180 5 200 bladzijden stevig
papier verzameld worden,
De prijs zal,
voor de iezers van ons blad, slechts 1.25 bedragen.
Alvorens tot deze uitgave over te gaan, verzoeken wij hun, die
dezen bundel zouden wenschen te bezitten, ons onderstaanden bon,
onderteekend en in enveloppe met i^-cent gefrankeerd toe te zenden.
Daarna zal op deze plaats worden bericht, of tot de uitgave kan
worden overgegaan, DE ADMINISTRATIE,
Undergetcekende verzoekt U 'ontvangen d f 1.25 en eventueele.
porikosttn, ucn uit te geven bundel Trekjesvan den lieer G. Nt
Naam:.
Adres:.
Deze bon te adresseeren aan de Administratie van Ons Blad, Hof 5
Alkmaar
4
4
4
4
4444444444444444444444444444444444444444444444444
vrouw zelfs niet verdacht mag zijn. En
als in bovenstaande gevallen nog sprake
moet zijn van: „geen opzet',, dan vreezen,
we, dat er ook bij de groolste zwendel-
practijkcn geen opze', geconstateerd kan
worden. Maar net iiéc.'t «veer stof
tot pralen.
We hebben de laatste jaren enkele ma
len gezien, dat de Tweede Kamer schoon
schip maakte in eigen rangen om „ver
grijpen," die heel wat minder beteekenden
dan die betreffende deze Radenvoorzit
ters. Het zou .ons dan ook niet verwon
deren, als de Kamer nu ook laat blijken,
dat in zulke dingen met vergevensgezind
heid en goedertierendheid niet alles ge
zegd is. Juist»- deze toch zullen voor ande
ren een aansporing zijn om steeds verder
te gaan in 't plukken aan de ruif.
Holland. De andere minister sprak in ge
lijken geest.
Mr. J. W. U. M. v. ldsinga f Te
's-Hage is overleden in den ouderdom
van 60 jaren mr. J. W. H. M. van ldsin
ga, oud-administrateur aan het departe
ment van Binnenlandsche Zaken en oud
lid van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal.
De overledene behoorde tot de Chr.
Hist, partij en was een zeer scherpzinnig
jurist met groote kennis van ons staats
recht.
Verhooging van wachtgelden. Inge
diend is een wetsontwerp tot verhooging
van de wachtgelden, genoten ten gevolge
van de ontbinding van arrondissements
rechtbanken, kantongerechten en raden
van beroep, met 40 pCt., in aansluiting
aan de algemeene wachtgeldverhooging
met dat percentage. De Minister van Jus
titie zet in de memorie van toelichting,
uieen, dat het hem billijk voorkomt ook
deze wachtgelden met dat percentage te
verhoogen.
ACTIE VOOR ZUINIGHEID.
In den laatsten tijd zijn allerwege stem
men opgegaan, die de noodzakelijkheid
bepleiten om de openbare lichamen (Rijk,
provincie en gemeente) benevens hunne
verschillende instellingen tot meer zui
nigheid in hun uitgaven te brengen. In
verband hiermede heeft het bestuur vr.n
den Middenstandsbond een schrijven ge
richt aan de plaatselijke Middenstands-
vereenigingen, aangesloten bij dien Bond,
waaijn opgewekt wordt in elke plaats
waar zulks noodig is, een actie te begin
nen, waardoor de overheid gedwongen
zal worden tot meer,zuinigheid en waar
door dan ook de belastingen niet hooger
opgevoerd behoeven te worden, dan strikt
noodzakelijk is.
De Haarlemsche Handelsvereeniging
heeft over dit onderwerp reeds een druk
bezochte vergadering gehouden, waar als
sprekers zijn opgetreden de heeren mr.
W. M. F. Treub en jhr. J. C. Mollerus.
Laatstgenoemde heeft zich bereid ver
klaard ook elders spreekbeurten over bet
bedoelde onderwerp te houden.
Het bestuur van den Middenstandsbond
dringt er bij de vereenigisgen op aan,
deze gelegenheid te benutten, waardoor
een hernieuwd bewijs van activiteit tegen
over de burgerij zal kunnen worden ge'-
leverd,
VERLENGING VAN DEN ARBEIDSDAG.
De Nijheriheidsraad heeft aan den Mi
nister van Landbouw meegedeeld, dat
hij den wensch der industrie naar ver
lenging van den arbeidsdag onderschrijft.
EEN TWEEDE VROUWELIJK
KAMERLID?
De afdeeling Arnhem van de S. D. A.
P. heeft den heer L. M. Heimans candi-
daat gesteld voor het wethouderschap in
de vacature, ontstaan door het bedanken
van den Kath. heer IJsselmuiden.
De „Tel." merkt op, dat de heer Her
mans in de Kamer herhaaldelijk in ver
band met het absentisme van Kamerle
den betoogd heeft, dat de functie van
Naar het Fransch
.van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. .VAN PINXTEREN, R, K. Pr.
De stem van Gmnd-Hunier werd lui
der. Het spannende in zijn verhaal
sleepte hem mede, hij verliet zijn zit
plaats en volgde, slaande tegen den
muur, met zijn doordringenden blik
op de bedelares gevestigd; op haar ont
steld gelaat den indruk zijner woor
den.
De arme vrouw was onbewegelijk ge
bleven bij zijn laatste woorden: eep
weinig achterover gebogen, met bei-
4e banden hare slapen omvattend,
scheen zij een uiterste poging te doen
om haar verloren verstand terug te
Jóuden. Nu en dan begreep zij wat de
zeeman verhaalde, dat was duidelijk
Ban de uitdrukking van haar gelaat,
pan de trilling harer lippen. Maar hare
gedachten dwaalden onzeker rond. Men
zou zeggen, dat zij op een woord, een
naam wachtte, die haar plotseling, on
feilbaar, zou inlichten. De bliksemstraal
was nog niet verschenen en zij wachtte
daarop. Als Grand-Hunier zich niet
haastte te komen tot datgene wat een
plotseling'licht moest ontsteken in den
geest van de arme krankzinnige, dan
was het niet omdat hij den angst der
ongelukkige en de noodzakelijkheid van
een hevigen schok niet begreep, maar
hij wilde het begonnen verhaal ten
einde brengen en met geweld over haar
waanzin zegevieren. Hij zou zonder twij
fel een bloedende wonde openscheuren,
maar misschien haar het verstand te
ruggeven.
„Gij weet niet wat een licht is in
een stormachtigen nacht," hernam
Grand-Hunier, aldus een oogenblik ver-
poozing schenkend aan de ongelukkige,
waarin hare zenuwen zich konden ont
spannen om haar daarna des jte heviger
te schokken. Een licht in een naclit
van storm, dat is de redding, het
leven! Zij, die cle Heilige Maagd „Ster
der Zee" genoemd hebben, hebben haar
een bewonderenswaardigen lof gegeven.
Een licht glansde dus op de kust. Ik
zeide W£l tu^ghp dp, tpadch, dpj, het
licht danste als een dwaallichtje eD
veel op een heksen-sabbathsvlam ge
leek. Maar de hoofden waren in de
war van angst, men vertrouwde omdat
men wilde vertrouwen. De sloep nam
het meisje mede. en de avonturier ver
dween. Het licht bego-n wederom te
dansen_.... Ik wantrouwde de sloepen.
Als mén dikwijls schipbreuk geleden
heeft, vertrouwt men evenveel op zijn
twee armen en op een belofte aan
Onze .Lieve tVrouw als óp een boot,
dien de angst en de onhandigheid
der passagiers kunnen doen omslaan.
Ik neem een sprong, sleep de jonge
vrouw -met mij, en zwem naar de kust.
Ik voel haar steeds zwaarder worden,
daarna geheel haar gewicht op
mij drukken, zij was in zwijm geval
len. In zulke «ogenblikken kent men
geen vermoeidheid: ik zwem, zwem' en
nader de kust, een weinig naar rechtsch
afgedreven. Een klein schepseltje reikt
mij de hand, ik vertrouw haar de
schipbreukelinge toe, en daarna...."
„Waart gij gered f* zeide mevrouw
dEpinoy.
„Dat zou misschien de meening vian
sommigengeweest zijn, maar niet .de
mijns. Cfi ^dafi,t japsj stecv.sa met
het vaandel aan zijne borst, gedrukt,
de zeeman moet op zijn schip blijven
zoolang er nog een plaats van over is,
die plaats kan de "redding zijn. En
anders, dan is het jammerIk ken
slechts de plicht van den matroos."
„Gij zijt een ware held!" zeide Anlo-
nin, de hand van zijn matroos druk
kende.
„Men heeft zoo zijne uren, mijnheer
de burggraaf. Zooals gij mij nu ziet,
mij, die mijn "koelbloedigheid bewaarde
bij de tooneelen die ik u verhaald
heb, zoo zou ik ook, en niet later
dan op dit oogenblik, mij zoo zwak
kunnen toonen als een landro-t em dat
zegt niet weinig. Maar op het oogen
blik, waarvan ik spreek, gevoelde ik
een moed, die door niets kon over
wonnen worden. De kapitein had ge
zegd, dat hij op zijn schip( zou ster
ven, en ik ging mij bij mijn kapitein
voegen. Als gij hem gezien had toen
ik weder op het ontredderde schip
kwam en mij aan zijne zijde voegde.
Hij uitte een kreet, waaruit bijna toorn
te lezen was, want hij hield van mij
en meende dat wij zeker verloren wa
ren; maar tegelijk-omarmde hij mij:
oc wp«s niet Jja^gejr een kapitein en' een
matroos, maar slechts twee mannen
op een dek, dat onder hunne voeten
bezweek. Weldra waren er slechts twee
christenen, want wij knielden neder cn
Onze Lieve Vrouw weet, dat wat tn
dien nacht beloofd is later godvruch
tig vervuld werd."
„En toen?" .vroeg de bevende stem
van mevrouw d'Epinoy.
De matroos was onder den invloed
van een hevige ontroering, zijn stem
stokte in de keel en zijne vingers be
wogen krampachtig
„Daarna," zeide hij', „scheen de kust
in vlam te staan,tallooze toortsen
schillerden cn terzelfder tijd bereikten
kreten en zuchten ons oor.... Wij kon
den niets zien, en te midden van het
geloei der winden leken die hartver
scheurende kreten ons als een afschu
welijke nachtmerrie. Het licht, dat wij
gezien hadden, móest van een vuurto
ren zijnde schitterende toortsen
dienden de redders om de schipbreu
kelingen ter hulp te komenWelnu,
neen! Den volgenden morgen bemerk
ten wij het, het licht was een valstrik
en cle ongelukkigen, die plaats genomen
hadden in de boot, waren vermoord
door de strandro,overs. Den gehcelen
nacht bleven wij op het dek; tegen den
morgen zonk het schip en konden wij
de kust bereiken. Maar te vergeefs on
derzochten de kapitein en ik, wat er
van onze medgezellen geworden was,
niemand kon het ons zeggen. Geen en
kel passagier ran de vTerrible" was
overgebleven."
Een gesmoorde kreet ontsnapte den
mond der bedelares.
„De „Terrible"," herhaalde zij, ;,de
„TerribhIk Weet hot, ik heb het
gezien. Mijn God, geef mij hot geheu
gen terug."
Grand-Hunier veinsde de ontroering
der ongelukkige niet te bemerken, maar
verloor haar niet uit het oog en ver
volgde: „En thans wilt gij den naam
weten van de schoone passagier, die
wij op het Koningseiland hadden op
genomen, die ik naar de kust hielp cn
wier spoor ik later, toen de Hemel
mij met mijn kapitein gered had, niet
meer kon terugvinden? Zij heette gra
vin Flavienue 4e Flessigny,"
Wordt vervolgd.
V