Indiaan strijkt met zijn hand over haar haren en zegt nauwelijks hoorbaar"Mijn blanke zus ter kan mistig zijn als in .de wigwam van haar moeder"Ze kijkt in de vurige ogen van de ComancheDan ziet ze ineens langs zijn hoofd de sterrenhemel. Nu aps is ze klaar wakker. Ze vraagt verschrikt"Heb ik geschreeuwd? "-"Slaap, mijn zuster"fluistert Vlug Hert kalmerend. Maar'Bella slaapt niet meer. Ze is bang weer zo(n verschrikkelij ke droom te krijgen. Ze denkt, aan wat haar moeder zei als ze nare dromen had:"Dan moet je maar wat bidden'.' En' zo bidt De maan trekt langzaam over de rivier op het westen aan. Het is allang middernacht geweest er nog steeds geen teken van leven op de oevers. De vu ren 'zijn uitgegaan; de maan heeft hun taak overgeno men. Zouden de vijanden deze maannacht te 'licht vinden vo'or een aanval? De belegerden hopen het. Elk uitstel is winst en brengt ie redding dichterbij. Toch was het een andere reden,die de Apachen tot uitstel bewoog. Tijdens de beraadslagingen waren ze niet to' overeen stemming gekomen. Eén partij wilde onmiddellijk aanval len; anderen kwamen op voor een veiliger manier,die niet zoveel doden zou eisen; belegeren en uithonge ren. Tenslotte besloot men,op voorstel van een oude krijger,een bode naar Grijze Boer te sturen om heit te vragen het bevel, over te nemen De bode was meteen vertrokken en kon naar berekening binnen twee dagen met het opperhoofd terug zijn. Ze zouden ondertussen de belegering voortzetten Zo was besloten in de al gemene raadDoch Bevervel vergaderde die nacht apart met een tiental aanhangers De smart om de dood van zijn zoon stond geen uitstel van wraak toe. Hij legde aan zijn getrouwen een duivels aanvalsplan voor voor de volgende nacht..,.. Een paartje prairie-hoenders vliegt over het eiland, op zoek naar hun ontbijt. Spoedig spant een wolkenlo ze hemel zijn blauwe koepel over de wijde prairie. Al les ademt-rust en vrede. Maar Vlug Hert en Witte Stier laten zich niet misleiden door de strite op de beide oeversWaakzaamheid is voor belegerden een wet op leven en dood. Maar er bestaat ook nog een andere wet in d.e prairie,die zelden ongestraft wordt over treden: slaap wanneer je kunt,want je*bent niet zeker

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1954 | | pagina 11