van het volgende uur. De "beide Indianen leg-
0 gen zich dan ook om beurten enkele uren ter
n ruste. En als er tegen de middag nog niets
Jj^^p-is gebeurdnemen zo er elk nog een paar uur
0°^ 3e 11a slaapt een stuk in de morgen.
De vermoeienisde spanning,de onrustige slaap
van vannacht hebben haar uitgeput. Ze slaapt zo vast,
dat ze niet merkt,hoe de Utah op een gegeven ogenblik
vlak langs haar heen in het struikgewas dringt om de
noordpunt van het eiland te verkennen. Boom na boom,
struik na struik kijkt hij na om bij de aanval,die zeker
komen gaat,van elk voordeel dat het eiland biedt ge
bruik te kunnen maken. Ook onderzoekt hij de bodem,
hakt en plonst in het water. Vlug Hert wordt er wak
ker van en speurt verschrikt rond. Maar als hij ziet,
dat de Utah weg is,trekt hij de konklusiedat Witte
Stier op de noordpunt is; hij ziet trouwens zijn spoor.
Tegen de avond duiken boven de westelijke kim kleine
wolken op,gevolgd door grotere. Ze stapelen zich op,
voegen zich aaneen,worden koppen. Een vale streep
loopt er onderdoor. Onweer! Dat zal een donkere nacht
geven. Des te meer kans op een aanval...of het onweer
moet zo lang duren,dat er geen tijd meer overblijft.
Zolang de bliksem en donder woeden zal geen Indiaan
aanvallen. Maar tot hun verrassing draait de wind
naar het zuiden en trekt de onweersbank langs hen
heen. In het schemerige half-donker zien ze van ver
re de bliksem flitsen en klinkt de donder als ver
gerommel. Boven hun hoofden hangen wolkenvelden. Dat
maakt hun toestand uiterst gevaarlijk. Zowel de Utah
als de Comanche verwachten een plotselinge aanval
van twee kanten. Maar op de oevers gebeurt niets,wel
op de rivier. Ze wordt nog maar zwak door de maan
beschenen,maar toch zien de scherpe ogen van Vlug
Hert stroomopwaarts een zwarte gedaante naderen. Is
het een boot? Van vijanden is niets te zien. De stil
te is onheilspellend. Uit de prairie stroomopwaarts
klinkt drie keer het gehuil van een wolf. Dan is al
les weer stil. Langzaam drijft het onbekende iets op
het eiland toe. Het geweer in de aanslag is Vlug
Hert naar de noordkant geslopen. Zo gauw het zwarte
ding op vijftig meter afstand van het eiland is geko
men kronkelt er iets roods naar boven...
