verkopen. Ze werden .doodgedrukt door de grote cirkus-
3en,die met leeuwen werkten en met "beren,die konden
goochelen, lat moest het volk hebben: leeuwen,die
trotse vrijbuiterswilde het zien,gedwee in de piste
als kinderen in een zandbak; tijgers,die soepel als
zweefvliegtuigen door brandende hoepels sprongen.Veer
tig paarden,die op de tonen van de Blauwe lonau door
liet cirkus liepen,precies in de maat,ieder dier zijn
fragiele poten juist op tijd en even hoog optillend als
de negen en dertig anderen. Ie heer Schimmel zuchtte.
Wie kwam er nog kijken naar een aap? Naar tien paarden,
zes gedresseerde honden,een paar danseressen en twee
clowns? Een enkeling trapte er nog 'in,iemanddie eens
..rg goedkoop uit -wilde zijn... Ie heer Schimmel werd
uit zijn sombere overpeinzingen opgeschrikt door een
zachte klop op de deur van. zijn privékantoor"Binnen",
zei hij toonloos en in de deur-opening verscheen een
jonge vrouw met gitzwart haar en levendige ogen in een
ovaal gezicht. Ze stelde zich voor als de vrouw van de
direkteur van de dierentuin. "Ik kom de nieuwe gast
halen",zei ze lachend en de heer Schimmel verzocht
haar hem te volgen. Weinig woorden werden er gewisseld
op v/eg naar Jiminy's kooi. Ze klommen het trapje op van
een in rood en geel geverfde wagen,waar Jimmy en de
zes kleine pekineesjes in waren ondergebracht. "Geef-
mevrouw een handje,kerel;toon je een gentleman"zei de
heer Schimmel vaderlijk ernstig tot het dier. Jimmy
stak een lange,harige poot uit en grinnikte als een
verlegen jongen. De donkere ogen van de jonge vrouw
namen het dier scherp op. "Ga je mee,Jimmy?" klonk 't
vriendelijk uit haar mond. De aap hees zich uit de
kooi en greep haar bij de hand. Ze verlieten de wagen
en rekenden af in het privë-kantoor"Hij was mijn besta
vriendvertrouwde de heer Schimmel haar toe en zijn
stem trilde; u zult toch goed voor hem zorgen?"-"Wees
daar gerust op,meneer Schimmel;hij krijgt een zorgzame
oppasser en een ruime mooi".-"Prachtig"antwoordde de
direkteurmaar het klonk niet overtuigd. "Jimmy kent
veel kunstjes". Hij somde ze op. De jonge vrouw was
verrukt en keek naar de aap,zoals kleine jongens naar
een elektrische trein kijken. "Nou,Jimmyzeg je baas
maar goede dag. Zal je goed oppassen? Ja,dat moet je
beloven",zei de jongevrouw ernstig. Toen ze vertrok-
üen v/aren wierp Schimmel de geldbrief jes achteloos in
een lade Zou hij Jimmy ooit terugzien?
